"မဂၢသမၼာဒိ႒ိ ႏွင့္ ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိ"
ဘုရားလည္း သမၼာဒိ႒ိမပါဘဲနဲ႔ဘုရား မျဖစ္ပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ သမၼာဒိ႒ိက အေရးႀကီးဆံုးဘဲ...(မွန္ပါ့)၊
ကမၼႆတာသမၼာဒိ႒ိ၊ စ်ာနသမၼာဒိ႒ိ၊ ဝိပႆနာသမၼဒိ႒ိ၊ မဂ္သမၼာဒိ႒ိ၊ ဖိုလ္သမၼာဒိ႒ိ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔၊
ဘယ္ႏွစ္ခုရွိပါလိမ့္ (ငါးခုရွိပါတယ္ဘုရား)၊ အမွန္အကန္ျမင္တဲ့တရား ငါးမ်ိဳးရွိတယ္လို႔ မွတ္သားရမယ္၊
အစဉာဏ္ေလးမွ်ဘဲရွိေသးေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြေတာ့ ဒီဉာဏ္နဲ႔ မတင္းတိမ္ေလာက္ေသး
ဘူးလုိ႔ မွတ္လိုုက္တာေပါ့။ ဒုတိယဉာဏ္ကလဲ သာသနာပမွာ အာနာပါနေတြလုပ္၊ စ်ာန္လမ္းေတြလုပ္၊
ျဗဟၼာျပည္ေရာက္မယ္လုိ႔ သူဒီေလာက္ေတာ့လဲ သိသားပဲ၊ ဒါလဲ သမၼဒိ႒ိပဲ၊ သို႔ေသာ္ သူသည္ ဝဋ္ထဲကို
သာသိတယ္၊ အထက္တန္းေကာမက်ဘူးလား၊ လမ္းဆံုးပါရဲ႕လား (မဆံုးေသးပါဘူးဘုရား)။
ဝိပႆနာသမၼာဒိ႒ိဆိုတာက သာသနာတြင္းမွ ေပၚႏိုင္တယ္လို႔ မွတ္သားလုိက္တာေပါ့၊ ဒါျဖင့္
သာသနာတြင္း သမၼာဒိ႒ိက (၃)၊ သာသနာပ သမၼာဒိ႒ိက (၂) ေပါ့ဗ်ာ (မွန္ပါ့ဘုရား)။ အလုပ္လုပ္နည္းကုိ
သင္ရမယ္၊ အလုပ္လုပ္နည္းသင္ျခင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားပံုကို သိရမယ္၊ ဘဝမ်ားစြာသံသရာက
ဆိုးရြားလာတာလဲ ဒီကေန႔အေခ်းဆပ္ရင္ ရတယ္ဆိုတာလဲ မွတ္သားဖို႔ပါပဲ၊ ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမ
တို႔ (၃) နံပါတ္ ဉာဏ္အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ မွတ္ပါေနာ္။ (၃) နံပါတ္ဉာဏ္သည္ ဘယ္အေပၚလွည့္ရမွာတံုးဆို
ေတာ့ ခႏၶာေပၚမွာလွည့္ရမယ္၊ ခႏၶာမရွိတာသိတာ ဝိပႆနာ၊ ဒီကေန႔ကစၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာေရေရလည္
လည္မွတ္ၾကစမ္းပါ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခႏၶာမရွိတာ သိတဲ့ဉာဏ္သည္ ဝိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိ၊ ခႏၶာတာ သိတဲ့အ
လုပ္ ရွင္းၿပီေနာ္၊ အဲဒီ ခႏၶာရေနသေရြ႕ ကာလပတ္လံုးလဲ ခႏၶာနဲ႔ နိဗၺာနဲ႔ဟာကလဲ ဒုကၡသစၥာ၊ နိေရာဓသစၥာ
ဆိုေတာ့ မိုးနဲ႔ေျမႀကီးက နီးပါေသးတယ္၊ ခႏၶာမရွိတာ သိမွသာလွ်င္ နိဗၺာန္ႏွင့္ နီးေတာ့မယ္၊ ငါၾကားတယ္
ဆိုတာ ဝိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိနဲ႔ၾကည္လုိက္ေတာ့ ၾကားတဲ့ခႏၶာငါးပါးရွိ..မရွိ (မရွိပါဘုရား)၊ ၾကားတဲ့ခႏၶာငါးပါး
မရွိဘူးလုိ႔ သိလုိက္တာ၊ ဪ..မိမိတို႔ေသမႈကို မိမိသိတာပဲ။
ဝိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိျဖစ္လာတည္းက ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ခႏၶာမရွိတာသိေတာ့ကို နိဗၺာန္မွာ ခႏၶာမရွိဘူး၊
ခုလဲ ခႏၶာမရွိတာေတာ့ သူသိလာၿပီ၊ ဒါျဖင့္..ဒီအသိ ၾကာရွည္သြားလို႔ရွိရင္ျဖင့္ နိဗၺာန္နဲ႔ ကပ္ေနၿပီတဲ့ (မွန္ပါ့
ဘုရား)၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဝိပႆနာဉာဏ္သည္ နိဗၺာန္ကိုျမင္တဲ့ မဂ္ဉာဏ္အနီးဆံုးေဟ့လို႔ သံယုတ္အ႒က
ထာ ဆရာက ေျပာတာဟာ၊ ဒါေလာက္တင္ျခားနားတယ္လို႔ မွတ္ပါ၊ ေတာ္ေတာ့ကို နိဗၺာန္နဲ႔နီးသြားၿပီ၊
ဒကာ ဒကာမေတြ အားမေလွ်ာ့ပါနဲ႔၊ ဒီဥစၥာ ေလးစားစြာနဲ႔သာမွတ္ေပေတာ့၊ ဝိပႆနာတုိ႔႐ႈမေဟ့၊ နိဗၺာန္နဲ႔
အနီးကေလး၊ က်န္ေတာ့တယ္ဟဆိုၿပီး အားခဲၿပီးသာ႐ႈပါလုိ႔သာ သတိေပးလုိက္ပါတယ္၊ ဦးဘအုန္း ရိပ္မိၿပီ
လား..(ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)၊ နိဗၺာန္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ (ခႏၶာမရွိတာပါဘုရား)၊ ထိုကဲ့သို႔ ျမင္မႈဘာထူးသတံုးေမး
ေတာ့ ခဏမရွိတာလည္း ခဏနိဗၺာန္ပါ၊ အၿမဲမရွိတာက အၿမဲနိဗၺာန္၊ ဒါေလးပဲကြာျခားေတာ့တယ္၊ ဒါျဖင့္
ဝိပႆနာဉာဏ္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ (ေသေပ်ာ္ပါၿပီဘုရား)၊ ခဏနိဗၺာန္သူျမင္မေကာဗ်ာ၊ ခဏနိဗၺာန္ သူျမင္ဖို႔ ဆက္
႐ႈလုိက္ရင္ သူရေတာ့မယ္။
ခဏနိဗၺာန္ကုိ သူေတြ႔ေအာင္ရွာႏိုင္တဲ့ တရားျဖင့္ သာသနာတြင္းတရား ဦးဘအုန္း၊ ေကာင္းေကာင္း
ေက်နပ္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္၊ ခႏၶာစြန္႔တာက နိဗၺာန္ျမင္တာ၊ တဏွာစြန္႔တာက (သံသရာ ျပတ္တာပါဘုရား)၊
အနာဂတ္သံသရာ ျပတ္တယ္၊ ဝိပႆနာဉာဏ္လုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ခႏၶာစြန္႔ျခင္းေၾကာင့္လည္း နိဗၺာန္
ေတြ႔ရတယ္၊ တဏွာစြန္႔ျခင္းေၾကာင့္လည္း သံသရာျပတ္တယ္၊ ဝိပႆနာလုပ္တာ ကုသုိလ္ရတယ္လုိ႔
ခင္ဗ်ားတုိ႔က ေအာက္ေမ့ေနတယ္၊ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊ ကုသိုလ္ရ႐ုံေလးျဖင့္ ဘုန္းႀကီးေဟာကိုမေဟာဘူး၊
ကုသုိလ္ရတာမဟုတ္ပါ ဒကာ ဒကာမတို႔ နိဗၺာန္ျမင္တယ္ သံသရာျပတ္တယ္လုိ႔ ယူလိုက္စမ္းပါ၊ အဲဒါ
ေၾကာင့္ အက်ဥ္းမွတ္ထားစမ္းပါ၊ ဝိပႆနာ႐ႈတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ နိဗၺာန္ျမင္၍ သံသရာျပတ္တယ္၊ ဝိပႆနာ
ဉာဏ္၏ တန္ဖိုးဟာ ခါတိုင္းဒီေလာက္ေပၚေအာင္ မေျပာဘူး၊ ဝိပႆနာမဂ္အက်ိဳးဟာ အရဟတၱမဂ္၊
အရဟတၱဖိုလ္တိုင္ေအာင္ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္လုိ႔ အဂုၤတၳိဳရ္အ႒ကထာဆရာက ေန႔တုိင္းေျပာေနတယ္ဆို
တာကလဲ အခုတာဝန္ခံရေတာ့မွပဲ။
စြန္႔ႏိုင္တာ ႏွစ္မ်ိဳး စြန္႔ခ်လုိက္တယ္၊ ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ အက်ိဳးေျပာစမ္းပါဆုိေတာ့ ခဏနိဗၺာန္လဲျမင္
သံသရာလဲျပတ္တယ္၊ ဒါျဖင့္ ဝိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိၿပီးေတာ့ (၄) နံပါတ္က ဘာသမၼာဒိ႒ိ (မဂ္သမၼာဒိ႒ိပါဘု
ရား)၊ မဂ္သမၼာဒိ႒ိတဲ့၊ မဂၢသမၼာဒိ႒ိေျပာရေတာ့မယ္၊ ဝိပႆနာဉာဏ္အသားေတြတက္လာၿပီ၊ ဉာဏ္ေတြ
ရင့္ရင့္ၿပီးသကာလ ဥဒယဗၺဟဘဂၤဗယအစရွိသည္နဲ႔ သူ႔ဟာသူ တက္လာၿပီဆိုၾကပါစုိ႔၊ မဂ္ဉာဏ္ျဖစ္ဖို႔
ရာအေၾကာင္းဟာ နီးကပ္မလာဘူးလား (လာပါတယ္ဘုရား)၊ နီးကပ္ၿပီးသကာလလာေတာ့လည္း
ဘုန္းႀကီးက နီးကပ္ေပးလို႔လည္းမရဘူး၊ ဘုရားက နီးကပ္ေပးလို႔ေကာ (မရပါဘုရား)၊ ခင္ဗ်ားတို႔ဘာသာ
႐ႈရင္း႐ႈရင္းနဲ႔ (ဉာဏ္တက္လာပါမွာပါဘုရား)၊ ဘယ္သူက ဘယ္ဉာဏ္ေရာက္ၿပီ၊ ေတြးဆေျပာတာမွန္တာ
မဟုတ္ဘူး၊ ဒီဥစၥာ စာမွာရွိတာ၊ အဲဒါ မွန္တယ္လို႔မ်ား သြားမယူနဲ႔၊ ဆရာက မင္းဉာဏ္ရၿပီ မင္းက မဂ္ဉာဏ္
ရၿပီ မင္းက ဖိုလ္ဉာဏ္ေရာက္ေနၿပီ၊ မင္းက သခၤ ါ႐ုေပကၡာဉာဏ္ေရာက္ေနၿပီ၊ သူေျပာတာမဟုတ္ဘူး၊
ကုိယ့္ဉာဏ္ကုိယ္မွ သိႏိုင္တယ္၊ ဟုိကအရိယာမဟုတ္ဘဲနဲ႔၊ ပုထုဇဥ္ကသာဆို မွန္းေျပာတာသာမွတ္ေပ
ေတာ့။ မွန္းေျပာတာ၊ မွန္းေျပာတာေနာ္၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ မဂ္ဉာဏ္ေျပာၾကပါစို႔၊ မဂ္ဉာဏ္ကသံုး
ခ်က္ေနာ္ (မွန္ပါ့)၊ ခႏၶာမရွိတာကိုလဲ (ျမင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာလဲစြန္႔ နိဗၺာန္လဲျမင္၊ ကိေလသာလဲ ခ်ဳပ္ေစ
တယ္၊ "ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ျမင္ပါတယ္" ဪ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္၊ ငါတို႔ မဂ္ရေလသလား မရေလသလား
ကုိယ့္ ခႏၶာကိုယ္ျပန္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ ဘာမွမေတြ႔ဘူး၊ ဝိပႆနာဉာဏ္က ႏွစ္ခုသာ ေကာင္းေကာင္း
လုပ္တယ္၊ ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔ တယ္လုိ႔မွတ္ပါ။
ေန႔တုိင္း႐ႈ႐ႈေနေတာ့၊ ၾကာေတာ့ ခႏၶာေပ်ာက္ထြက္သြားတယ္၊ ခႏၶာေပ်ာက္ထြက္သြားေတာ့ ဘာပါ
လိမ့္မတံုးလုိ႔ ေမးမေနနဲ႔ေတာ့ ဒါမဂ္ဉာဏ္ေပၚလာတာ၊ ခႏၶာစြန္႔ၿပီးတဲ့ေနာက္က တဏွာလဲစြန္႔ၿပီးၿပီ၊ ဘာမွ
မေတြ႔ေတာ့ပါလား၊ ဘာမွမေတြ႔တာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီေနရာမွာ ဒုကၡခ်ဳပ္တာဒါပဲလုိ႔သိတာ၊ ဘာမွ မေတြ႔တာ
မဟုတ္ဘူး၊ သေဘာက်ရဲ႕လား၊ ဘာပါလိမ့္ (ဒုကၡခ်ဳပ္တာပါဘုရား)။ ဒုကၡခ်ဳပ္တာ ဒါပဲလို႔ သူေတြ႔ေတာ့
နိဗၺာန္ကိုသူေတြ႔တာ၊ စင္စစ္ေတာ့ ဒီျပင္ဉာဏ္ေတြဟာ ဝိပႆနာခ်ည္းပဲ၊ အပ်က္ကေလးျမင္ေတာ့ မဂ္
ဉာဏ္လုိ႔ လုပ္တာပဲ၊ ေပါင္းေခၚေတာ့ ဝိပႆနာဉာဏ္၊ သခၤ ါ႐ုေပကၡာဉာဏ္၊ ဝိပႆနာဉာဏ္ထဲ သြင္းရ
မွာပဲ၊ ဝိပႆနာဉာဏ္နဲ႔ မဂ္ဉာဏ္ ဒါပဲေဟာေတာ့တယ္၊ ဖုိလ္ သမၼာဒိ႒ိသြားၾကပါစုို႔။ ဖိုလ္သည္ကားဆို
လို႔ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂ္ေနာက္က ကပ္ၿပီးလုိက္တဲ့ ဖိုလ္ရွိတယ္၊ ဖိုလ္ကႏွစ္မ်ိဳး၊ မဂ္ဉာဏ္ေနာက္က
ကပ္လုိက္တဲ့ ဖိုလ္ကတစ္မ်ိဳး၊ ဝိပႆနာဉာဏ္ေနာက္က ကပ္လုိက္တဲ့ ဖိုလ္ကတစ္မ်ိဳး၊ ဖိုလ္ဉာဏ္ကို ႏွစ္
မ်ိဳးရွိေနတယ္၊ ဒါကေတာ့ ဘုန္းႀကီးက ေဟာခ်င္လုိ႔ေဟာရတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔
မဂ္ဉာဏ္ရရင္ ဖိုလ္ဉာဏ္ကအလုိလိုလိုက္တာပဲ၊ အကာလိေကာဆိုတာ၊ အကာလိေကာ အခါမလင့္
အက်ိဳးေပး၏ဆိုေတာ့ မဂ္ဉာဏ္သာရလုိ႔ရွိရင္ ဖိုလ္ဉာဏ္ရရပါလုိ၏ ဆုမေတာင္းနဲ႔ သူ႔ဟာသူလာတာပဲ၊
ဓမၼနိယာမလုိ႔မွတ္ထားပါ၊ ဓမၼနိယာမဆိုတာ မဂ္ဉာဏ္တည္းဟူေသာအေၾကာင္း အားထုတ္ထားလုိ႔ ရွိရင္
ျဖင့္ ဖိုလ္ဉာဏ္တည္းဟူေသာ အက်ိဳး၊ မလာပါနဲ႔ဆုိလုိ႔ (မရပါဘူးဘုရား)။
တားလုိ႔ဆီးလို႔၊ ဘုရားလာတားတာေတာင္မရဘူး၊ မာရ္နတ္ႀကီးလာတားေတာ့ (မရပါဘူးဘုရား)၊
ကံ၏ အက်ိဳးေပးပဲ ဒကာ ဒကမတို႔၊ မဂ္ကေစတနာ ကံေလ၊ ဖုိလ္က အက်ိဳးေပးဆုိေတာ့ ကပ္ေနတာပဲ၊
မဂ္ၿပီးဖိုလ္ပဲ။ ဗဟုသုတပဲ ေပးမွာပဲတဲ့၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဒါ အားထုတ္ရတဲ့တရား မဟုတ္ဘူး၊ နိဗၺာန္ဆိုတာမ်ိဳး
ဟာ ဒကာ ဒကာမတို႔ အၿမဲတမ္း ခင္ဗ်ားတုိ႔ရွိေနတာပဲလုိ႔ မွတ္ရမယ္၊ အၿမဲတမ္းရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ လူတုိင္း
ေတြ႔သလားလို႔ေတာ့ ေမးဖို႔လုိတယ္၊ အၿမဲတမ္းရွိတဲ့ပစၥည္းျဖင့္ ဘုရား..လူတုိင္းေတြ႔ဖို႔ပါပဲ၊ သေဘာက်ပ
လား၊ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့၊ ရွိတာေတာ့ရွိတယ္တဲ့၊ အၿမဲတမ္းေတာ့ ရွိပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒီနိဗၺာန္
ဟာ အားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္လူတိုင္းမွာေတာ့ အားထုတ္လို႔ေရာက္မဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊ လူတိုင္းမွာေတာ့ အၿမဲတမ္းသူ
ရွိေနတာပဲ။ အားမထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အတြက္မွာေတာ့ သူကရွိကို မရွိဘူး၊ ထိုက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ (ရွိပါတယ္
ဘုရား)၊ မထိုက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ (မရွိပါဘုရား)၊ ထုိက္..မထိုက္ဆိုတာ ဘာနဲ႔စစ္တမ္းထုတ္ ၾကမလဲ (အားထုတ္..
မထုတ္နဲ႔ စစ္တမ္းထုတ္ပါမယ္ဘုရား)။ အားထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ထိုက္တယ္၊ အားမထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ မ
ထုိက္ဘူး၊ ေအာ္ေနတဲ့ ဆုေတာင္းေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ မထုိက္ဘူးလုိ႔ မွတ္ၾကစမ္းပါ၊ မဂ္ၿပီးေတာ့ကို ဒကာ ဒကာ
မတို႔ မဂ္စိတ္သည္ (၁)၊ (၂) ဆိုၿပီးေတာ့ မဂ္စိတ္ခ်ဳပ္သြားတယ္၊ ခုနက ကိေလသာစြန္႔ ခႏၶာစြန္႔၊ နိဗၺာန္ျမင္
တဲ့တရားေလး စြန္႔သြားေတာ့ကို မဂ္စိတ္က စြန္႔လိုက္ၿပီးသကာလ၊ မဂ္စိတ္ခ်ဳပ္သြားတယ္၊ မဂ္စိတ္ကလည္း
ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဝိပႆနာ႐ႈတဲ့ စိတ္လုိ႔ေပါ့..မဂၢင္ငါးပါးကလည္း ဖ်တ္ဆိုခ်ဳပ္တယ္ (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ မဂၢင္ရွစ္
ပါးကေကာ (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ခ်ဳပ္တာပဲဆိုေတာ့ကို သူ႔ေနရာမွာ ဒကာ ဒကာမတို႔ သူ႔ေနရာမွာ ဖုိလ္အဂၤ ါရွစ္ပါးဆုိတာလာမွာပဲ၊
မဂၢင္ရွစ္ပါးဆို ဖိုလ္မဂၢင္ရွစ္ပါးဆိုတာလာမွာပဲ၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါ မဂ္ခ်ဳပ္သြားေတာ့
ဖိုလ္နဲ႔မေတြ႔ရေပဘူးလား (ေတြ႔ရပါတယ္ဘုရား)။ ကိုင္း ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဒီဖုိလ္သည္ မဂ္ေနာက္က
လုိက္တဲ့ဖိုလ္ပဲ၊ မဂ္ၿပီးေတာ့ေကာ ဖိုလ္လာတာပဲ၊ ဒီဖုိလ္က ဘယ္အက်ိဳးငွာေပၚလာတာလဲလုိ႔ ေမးဖို႔မလုိ႔
ဘူးလား (လုိပါတယ္ဘုရား)။ ဒကာ ဒကာမတို႔ မဂ္အလုပ္ကိစၥကို သူျပန္လုပ္မွာပဲ၊ မဂ္ကဘယ္ႏွစ္ကိစၥလုပ္
ခဲ့တံုး (၃-ကိစၥလုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဘယ္လုိလုပ္ပါလိမ့္ (ခႏၶာလဲစြန္႔..တဏွာလဲစြန္႔..နိဗၺာန္ျမင္ပါတယ္ဘုရား)၊
ခႏၶာလဲစြန္႔..တဏွာစြန္႔ နိဗၺာန္လဲျမင္တယ္ေနာ္၊ တဏွာမွမရွိဘဲနဲ႔ ဖိုလ္က ဘာစြန္႔မတံုး၊ ေမးဖုိ႔မလုိဘူးလား၊
ဒီဖုိလ္ကလဲ သူက ဒကာ ဒကာမတို႔ ဟုိက အၾကမ္းသတ္ဆို၊ သူက အႏုသတ္အျဖစ္နဲ႔ ဦးဘအုန္းတို႔ သတ္
ရေသးတယ္ (မွန္ပါ့)၊ အဲဒီအပူမီးသတၱိကို သူကၿငိမ္းဖုိ႔ေပၚလာတဲ့တရား၊ အရဲကုိ မဂ္ကၿငိမ္းတယ္၊ အမဲထဲ
က အပူကုိ ဖိုလ္ကၿငိမ္းရမယ္၊ ကိေလသာက သာမညကိေလသာမဟုတ္ဘူး (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ၾကမ္းတမ္းတာ
ႀကီး၊ ဪ..ၾကမ္းတမ္းတာႀကီးကို မဂ္နဲ႔သတ္တာေတာင္မွ အႏုကိေလသာက အရွိန္အေစာ္က်န္ေနေသး
တယ္၊ က်န္ေနရစ္တဲ့ အတြက္ ဖိုလ္ျပန္ေပၚရတယ္၊ ဒါျဖင့္ သူလဲ ကိေလသာစြန္႔တာေပါ့ဗ်ာ၊ ဘယ္ကိေလ
သာတံုးလို႔ေမးေတာ့ ဟုိမဂ္သတ္လုိ႔ က်န္ေနတဲ့ အေငြ႔အသက္ေပါ့ဗ်ာ။
မရွိရင္..ၿငိမ္းတယ္လို႔ဆိုတဲ့ စကားသံုးစရာလိုေသးလား (မလိုပါဘုရား)၊ မဂ္ၿပီးဘာလာသတံုး..မဂၢင္ရွစ္
ပါးလာတယ္ဆိုေတာ့ သူလဲ (၃) ကိစၥပဲလုိ႔ မွတ္လုိက္တာေပါ့၊ မဂ္နဲ႔သူနဲ႔ အရွင္ဘုရား နဲနဲမတူေတာ့ဘူးလား
လုိ႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိေလသာစြန္႔တဲ့ ေနရာမွာလဲ အရဲနဲ႔အမဲကြာတယ္ဆိုတာေျပာၿပီးၿပီ၊ အရဲၿငိမ္းသြား
တာက မဂ္၊ အမဲကို ၿငိမ္းရမွာက ဖိုလ္အထဲထဲက ပူေနတဲ့အပူကမရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါ ၿငိမ္း
သတ္တာက (ဖိုလ္ပါဘုရား)၊ အဲဒီေတာ့ ဖိုလ္ဉာဏ္သည္ မဂ္ဉာဏ္ထက္ သူကသတၱိထက္တယ္လို႔၊ ဒကာ
ဒကာမေတြက ဆိုၾကစမ္းပါ။ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ မဂ္ထက္ သတၱိထက္ရသတံုး ေမးဖုိ႔မလုိဘူးလား (မွန္ပါ့)၊
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔...ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီ စစ္ၿပိဳင္တိုက္ေနရတာနဲ႔ ေနာက္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုိက္ေနရတာနဲ႔
အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အုပ္ခ်ဳပ္တာနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္ဟာက လြယ္မယ္ထင္သတံုး (ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ရ
တာခက္ပါတယ္)၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ခက္တယ္၊ ဟိုမွာ အစြန္းထလာ၊ ဟုိက အစြယ္ေထာက္လာ၊ အစြယ္ေလး
တက္လာနဲ႔ ဟုတ္ဖူးလား (မွန္ပါ့)၊ ဒီမွာလဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ စစ္ႀကီးၿပီးေအာင္ မဂ္က လုပ္ျငားေသာ္လည္း
စစ္ေျပၿငိမ္းေအာင္ တကယ့္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ ဖုိလ္ကမွ လုပ္ႏိုင္တာ၊ သူမွတပါး လုပ္ေပးမဲသူ မရွိဘူး၊
ကိေလသာရန္သူက ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဖိုလ္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါတယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား
(က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ သူ (၂) ကိစၥလုိ႔မွတ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥရယ္၊ နိဗၺာန္ျမင္တဲ့ကိစၥရယ္၊ ခႏၶာေတာ့ သူကစြန္႔စရာမ
လိုေတာ့ဘူး၊ ဘာျဖစ္လုိ႔တံုးဆိုေတာ့ ဒုကၡသစၥာမွ သူပိုင္းျခားစရာ မလုိေတာ့ဘူး၊ ဖုိလ္ကပုိင္းျခားစရာ မလုိ
ေတာ့ဘူး၊ မဂ္က တစ္ခါတည္းပုိင္းၿပီး မင္းေနရစ္ေတာ့ဆိုၿပီး စြန္႔ခဲ့ၿပီ၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါတယ္ဘုရား)
အဲဒီေတာ့ ဖိုလ္က ဘယ္ႏွယ္ႀကိမ္မ်ား လာတတ္ပါသတံုးဆိုရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ
သံုးႀကိမ္းလာတတ္တယ္၊ တစ္ဖိုလ္ခ်ဳပ္ၿပီးေနာက္ တစ္ဖိုလ္လာတာပဲ၊ ဒုတိယဖိုလ္ခ်ဳပ္ၿပီး တတိယဖုိလ္လာ
တာပဲ၊ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာေနာ္။ ဉာဏ္ထက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာေတာ့ (၁)၊ (၂)၊ (၃) ဆိုၿပီးေနာက္ ဒီျပင္တျခားစိတ္
ေတြလာေတာ့တာပဲ၊ သေဘာက်ပလား (က်ပ္ၿပီဘုရား)၊ သကၠာယဒိ႒ိ ျဖဳတ္မယ္ႀကံရင္လည္း အရမ္းၿဖဳတ္
လုိ႔ မရျပန္ဘူး (မွန္ပါဘုရား)၊ ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေပၚတိုင္းသိ (သိရပါမယ္ဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား (က်ပါ
ၿပီဘုရား)၊ ခုမွ ျပန္ေပါင္းတာတရားက၊ ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သိရမယ္၊ ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ မသိလုိ႔ရွိရင္ သကၠာ
ယဒိ႒ိမျပဳတ္ဘူး၊ မျပဳတ္ဘဲနဲ႔ ဝိပႆနာဉာဏ္႐ႈေနရင္ ဘယ္ေတာ့မွမရလုိ႔မွတ္၊ သေဘာက်ပါလား (က်ပါ
ၿပီဘုရား)၊ အဲဒီကေနသြားမွ ဝိဉာဏ္နာမ္႐ုပ္ၿပီး သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေဝဒနာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံ၊ ဒီအတိုင္း
မသိရေပဘူးလား၊ ဤကဲ့သို႔မွ မသိလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါေပ်ာက္ပါ့မလား (မေပ်ာက္ပါဘုရား)၊ အခု
ဘာက်န္ေနတယ္ဆိုတာ ဦးဝသိၿပီမဟုတ္လား မဂ္ေနာက္ကလုိက္တဲ့ဖိုလ္ေတာ့ၿပီးသြားၿပီ၊ ဝိပႆနာေနာက္
ကလုိက္တဲ့ ဖိုလ္ကို ေနာက္မွေျပာမယ္ (မွန္ပါ့)။
ဤေကာင္းမႈကုသုိလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မုိးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕ ။ ။
••••••••••••••••••••••••
