မေန႔က
ေ၀ဒနာေတြက ၀ိသာခသူေဌးက ေမးလုိ႔ ဓမၼဒိႏၷာေထရီမက ေျဖလိုက္တယ္ …။ (မွန္ပါ)၊
ဘယ္လို ေမးလိုက္သတံုးဆိုေတာ့ သုခေ၀ဒနာ မ႐ႈလုိ႔ရွိရင္ အဘယ္တရား
ကိန္းပါသတံုး …။ (မွန္ပါ)၊ ဒုကၡေ၀ဒနာ မ႐ႈလုိ႔ရွိလုိ႔ရွိရင္ အဘယ္တရား
ကိန္းပါသတံုး …။ (မွန္ပါ)၊ ဥေပကၡာေ၀ဒနာ မ႐ႈလုိ႔ရွိရင္ အဘယ္တရား
ကိန္းပါသတံုး … လုိ႔ ေမးလိုက္တယ္၊ ဓမၼဒိႏၷာေထရီမက သုခေ၀ဒနာဟာ
မ႐ႈဘဲထားလို႔ရွိရင္ တဏွာႏုသယ လိုက္ပါတယ္တဲ့၊ ရွင္းပါၿပီေနာ္ …။ (မွန္ပါ)။
သုခေ၀ဒနာ
မ႐ႈၾကရင္ … (တဏွာလိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ တဏွာလိုက္တယ္ဆုိတာ သူကေတာ့
တုိးတုိးေျဖထားတာ …။ (မွန္ပါ)၊ ဒီက ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္ဖုိ႔ရာကေတာ့ တဏွာ
ဥပါဒါန္ ကံ က်ေအာင္ လိုက္တယ္လုိ႔ ယူလိုက္ …။ (မွန္ပါ)၊ တဏွာ ဥပါဒါန္
ကံက်ေအာင္ လိုက္လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဘ၀လဲ ဆက္ေတာ့မွာပဲဆုိၿပီး
ဇာတိက်ေအာင္လုိက္လိုက္ …။ (မွန္ပါ)၊ ဇာတိက်ေအာင္ လိုက္-လိုက္ေတာ့
သုခေ၀ဒနာ မ႐ႈတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ တဏွာလိုက္တယ္။ တဏွာလိုက္ေတာ့ ဥပါဒါန္က
နိယာမသေဘာနဲ႕ လိုက္တယ္။ တဏွာလိုက္ေတာ့ ဥပါဒါန္က နိယာမသေဘာနဲ႔ လိုက္တယ္။
ကံကလည္း နိယာမသေဘာနဲ႔ လိုက္တယ္။ ဇာတိကလည္း လိုက္တယ္။ အဲဒီ ဇာတိဟာ
ဘယ္ဇာတိလည္းဆိုတဲ့ အခါက်လုိ႔ရွိရင္ သာယာၿပီး ေသေသာေၾကာင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္
ၿပိတၱာဇာတိ …။ (မွန္ပါ)။
သုခေ၀ဒနာ မ႐ႈၾကရင္ ဘာျဖစ္ၾကမယ္ထင္သတံုး …။ (ၿပိတၱာဇာတိပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သုခေ၀ဒနာကို ၿပံဳးရႊင္ၿပီးသကာလ သေဘာက်ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ တုိတုိေျပာေတာ့
အာသ၀လုိေျပာေတာ့ ကာမာသ၀လိုက္တယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ရွင္းပလား …။ (ရွင္းပါၿပီ)။
ကာမာသ၀
ဆုိတဲ့ဥစၥာဟာ ေလာဘကို ဆိုပါတယ္၊ ကာမာသ၀လိုက္လုိ႔ရွိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔
မွတ္စရာက ဘ၀ါသ၀လဲ လိုက္တာပဲ …။ (မွန္ပါ)၊ ရွင္းပလား …။
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ ဘံုဘ၀မွာလဲ ဒီလုိပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနခ်င္ေသးတယ္ ဆိုတဲ့
ဘ၀ါသ၀ေကာ … (လိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲ … ကာမာသ၀ ဘ၀ါသ၀ဟာ လိုက္ေတာ့တာပဲ …။
(မွန္ပါ)။
အဲဒါေၾကာင့္
မ႐ႈမွတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ၿပိတၱာလမ္းကို သြားပါတယ္လုိ႔ဆိုေတာ့ ႐ႈမွတ္တဲ့
ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ေမာင္သစ္တုိ႔၊ ဦးသံဒိုင္တုိ႔ ရွားမွရွား … (မွန္ပါ၊
ရွားပါတယ္ဘုရား)၊ မရွားဘူးလား …။ (ရွားပါတယ္ဘုရား)၊ သုခကေလးေပၚတယ္ဆိုၿပီး
ၿပံဳးေနတာပဲ၊ ၿပံဳးၿပီးသကာလ ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ႔ပဲ စားေနတာပဲ၊
ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ႔ပဲ ဒီဟာမ်ိဳး ေနာက္ထပ္၀ယ္ဦးမယ္ ဆုိတာ ပါလာတာပဲ …။
(မွန္ပါ)၊ ေနာက္ ၀ယ္ဦးမယ္ဆိုတာ ဥပါဒါန္ …။ (မွန္ပါ)၊ ၀ယ္မယ္ဆို
အခုသြားမွ ဆုိၿပီး ကာယကံနဲ႔သြား၊ ၀စီကံနဲ႔ ေစ်းဆစ္ မလာၾကဘူးလား …။
(လာပါတယ္)၊ ဒါေတြက ဘာေတြတံုး …၊ ကမၼဘ၀ …။ (မွန္ပါ)၊၊ ကာယကံနဲ႔သြားတာလဲ
ကမၼဘ၀၊ ၀စီကံနဲ႔ ဆစ္တာေကာ … (ကမၼဘ၀ပါဘုရား)၊ ကမၼဘ၀ေတြပဲ၊ ေစတနာဟံ ကမၼံ
၀ဒါမိ - ဆိုတာ ဒါေတြ ေစတနာကံ ေပၚလာတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊။
အဲဒီ
ကမၼဘ၀က ေနာင္ ေသသည္၏အျခားမဲ့၌ သူက ဇာတိကို ေက်းဇူးျပဳတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊
ဇာတိဆိုေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေလာဘတဏွာက လာေတာ့ ၿပိတၱာဇာတိပဲ ေက်းဇူးျပဳမယ္
…။ (မွန္ပါ)၊၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆိုပါတယ္ …။ (မွန္ပါ)။
ဒါျဖင့္
ဒုကၡေ၀ဒနာမ႐ႈတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြက်ေတာ့ကို ေဒါသလိုက္တယ္လုိ႔ မွတ္ရမယ္ေနာ္ …။
(မွန္ပါ)၊ ေဒါသလိုက္လုိ႔ရွိရင္ ေဒါသ၊ ေသာက၊ ပရိေဒ၀၊ ဒုကၡ၊ ေဒါမနႆ၊
ဥပါယာသ၊ အ၀ိဇၨာ၊ သခၤါရ။ သခၤါရၿပီးေတာ့ ၀ိညာဏ္ဆိုတာလဲ ပဋိသေႏၶ၀ိညာဏ္လုိ႔
မွတ္ထားလိုက္ၾကစမ္းပါ၊ ဇာတိပဲ မွတ္ပါ …။ (မွန္ပါ)၊ ရွင္းပလား …။
(ရွင္းပါၿပီ)။
အဲဒီ
ဇာတိကလဲ ဘာဇာတိတံုး ေမးျပန္ေတာ့ အ၀ိဇၨာက လာေသာေၾကာင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္
တိရစၧာန္ဇာတိ …။ (မွန္ပါ)၊ သူကလဲ မေသးလွဘူး …။ (မေသးပါဘုရား)၊
သေဘာပါၾကပလား …။ (ပါ - ပါၿပီဘုရား)။
ဒါက ဘာအာသ၀လိုက္လာသတံုးဆိုရင္ အ၀ိဇၨာသ၀လိုက္တာတယ္ …။ (မွန္ပါ)။
ဒါေၾကာင့္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ အာသ၀ဆိုတဲ့ ဥစၥာသည္ ဘုံအားျဖင့္ ဘ၀ဂ္တိုင္ေအာင္ လုိက္ပါတယ္၊
ဓမၼအားျဖင့္ ေသာတာပတၱိမဂ္ရဲ႕ ေရွးေဂါၾတဘူတိုင္ေအာင္ လိုက္တယ္ …။
(မွန္ပါ)၊ ဒီေတာ့ အေတာ္ကန္႔ကြက္ႏိုင္တဲ့ တရားပဲဆိုတာ
ထူးထူးျခားျခားမွတ္ပါ …။ (မွန္ပါ)၊ မပယ္ရင္ေတာ့ျဖင့္ လိုက္မွာပဲ၊
ပယ္ရင္ေတာ့ျဖင့္ မလိုက္ၾကဘူးလုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ …။
(မွန္ပါ)။
အဲဒါေၾကာင့္
ဒုကၡေပၚလဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔သည္ ျဖစ္ပ်က္ကို ႐ႈမိေအာင္ ႐ႈပါ။ သေဘာပါပလား …။
(ပါ-ပါၿပီ)၊ သုခေပၚလဲ … (႐ႈမိေအာင္ ႐ႈရပါမယ္)၊ ႐ႈမိေအာင္ ႐ႈရမွာပဲ၊
မ႐ႈလုိ႔ရွိရင္ တိရစာၦန္လမ္း၊ ၿပိတၱာလမ္း၊ အပါယ္လမ္းပဲဆိုတာ ျငင္းစရာ
မလိုဘူး …။ (မွန္ပါ)၊ သေဘာပါၾကပလား …။ (ပါ-ပါၿပီ)။
ဥေပကၡာေ၀ဒနာကို
မ႐ႈမိျပန္ဘူး။ အ၀ိဇၨာဘ၀ပဲ ျပန္လိုက္တယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ဥေပကၡာဆိုတာ
အင္မတန္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တယ္၊ ဥာဏ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွ သိႏိုင္တာ။
ဥာဏ္မရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ မသိဘူး …။ (မွန္ပါ)။
ဥေပကၡာေ၀ဒနာေပၚတာကို
ဥာဏ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွ သိတယ္။ ဥာဏ္မရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ မသိပါဘူး၊
ဥာဏ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့လဲ အခု ဆရာသမားက ေဟာထားတယ္။ မ်က္စိ၊ ႏွာေခါင္း၊
လွ်ာ၊ ၀မ္းထဲမွာေပၚ တဲ့ ဥေပကၡာေ၀ဒနာေတြ၊ ဒါေတြဟာ
ဥေပကၡာေ၀ဒနာေတြခ်ည္းပဲလုိ႔ မွတ္ၾကပါ …။ (မွန္ပါ)။
ေကာင္းၿပီ၊
ဒါျဖင့္ ဥေပကၡေ၀ဒနာ မ႐ႈမိလုိ႔ရွိရင္လဲ အ၀ိဇၨာသ၀လိုက္တယ္ …။ (မွန္ပါ)၊
အ၀ိဇၨာသ၀လိုက္တဲ့အခါ က်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ အ၀ိဇၨာပစၥယာ သခၤါရာ၊ သခၤါရာပစၥယာ
၀ိညာဏံဆိုတာက တရိစာၦန္ဘံုမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊
ေၾကာက္စရာမေကာင္းဘူးလား …။ (ေကာင္းပါတယ္ ဘုရား)။
လွဴတဲ့တန္းတဲ့ေနရာေတာင္မွ
ေၾသာ္ … ဒါဟာ ကိုယ္ခႏၶာျဖစ္ေစ၊ လွဴဖြယ္၀တၴဳျဖစ္ေစ၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊
အနတၱမၿခံရံလုိ႔ရွိရင္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြတဲ့၊ အ၀ိဇၨာသ၀ လိုက္ေသးတာပဲ
…။ (မွန္ပါ)၊ လွဴတာ တန္းတာေတာင္မွ ဘံုဘ၀ကို လိုခ်င္တာမ်ားၾကေတာ့
အ၀ိဇၨာသ၀ပါတယ္ …။ (ပါ-ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္
မေန႔ကေျပာခဲ့တယ္၊ အ၀ိဇၨာသ၀က ဆုေတာင္းခိုင္းတာ၊ လူ႕ျပည္၊ နတ္ျပည္၊
ျဗဟၼာ့ျပည္ ေရာက္ရပါလုိ၏ ဆိုေတာ့ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ဟာ
ဒုကၡသစၥာ၊ ဒုကၡသစၥာမွန္း မသိတာက အ၀ိဇၨာ၊ အ၀ိဇၨာက ဆုေတာင္းခိုင္းတာ …။
(မွန္ပါ)၊ ဒါေၾကာင့္ အ၀ိဇၨာသည္ တဏွာကိုလဲ ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္၊ ရွင္းပလား …။
(ရွင္းပါၿပီ)၊ မသိေတာ့ ဆုေတာင္းတယ္။ မသိတာက ဘာတံုး …။ (အ၀ိဇၨာပါ)၊
ဆုေတာင္းတာ က … (တဏွာပါ)၊ တဏွာဆိုေတာ့ ကာမာသ၀ေရာ၊ သ၀ါသ၀ေရာလိုက္တယ္။
အ၀ိဇၨာသ၀လဲ လိုက္တယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ရွင္းၾကပလား …။ (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ကို
အလွဴတစ္လွဴမွာ လြတ္ကၽြတ္ေအာင္ လွဴတဲ့အလွဴဟာ ဒကာ ဒကာမေတြ ရွားမွရွားတယ္
…။ (မွန္ပါ)၊ ၀ဋ္လည္တဲ့အလွဴမ်ားတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ၀ဋ္လည္တာက ဒါနကလည္တာလား၊
ဒါနေနာက္က အသိမရွိလို႔ လည္တာလား ဆိုတာကိုလဲ ဦးသံဒိုင္တုိ႔က အကဲခတ္ရမယ္
…။ (ဒါနေနာက္ အသိမရွိလို႔ လည္တာပါဘုရား)၊ အသိမရွိလုိ႔လည္တာ၊ ဒါနကေတာ့
မလည္ေအာင္လွဴရင္ မလည္ပါဘူး၊ ဒါနကေတာ့ ဒါနံ ဥပနိႆာယ စ်ာနံ ဥပၸါေဒတိ
မဂၢံဥပၸါေဒတိ အဘိညံ ဥပၸါေဒတိ မဂ္အဘိဥာဏ္ေတာင္ ေက်းဇူးျပဳႏိုင္တယ္လုိ႔
ဘုရားက ေဟာေတာ္မူတာပဲ …။ (မွန္ပါ)၊ ေဟာပင္ေဟာျငားေသာ္လဲ ဒကာ ဒကာမေတြ
အဲဒီက်ေအာင္ မလုပ္ၾကဘူးတဲ့။ စ်ာန္ကို ျဖစ္ေစတယ္လုိ႔ ဆိုလို႔ရွိရင္
စ်ာန္ရေစတဲ့တရားကို ႐ႈေပးရမယ္၊ မဂၢံဥပၸါေဒတိ ဆိုလုိ႔ရွိရင္
မဂ္လိုက္ေပးရမယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔က စ်ာန္လဲ မလိုက္
မဂ္လဲမလိုက္ေတာ့ကို ေနာက္ဆံုးပိတ္မွာ ၀ိပႆနံဥပၸါေဒတိ … ၀ိပႆနာေလးလဲ
လုပ္ပါဦး …။ မပါဘူးလား …။ (ပါ - ပါတယ္)၊ မဂၢံဥပၸါေဒတိ … စသည္နဲ႔
ေဟာေတာ္မူေတာ့ သူက လည္ေစႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး သူက ဒီလိုထိေအာင္
အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆက္ႏိုင္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာတာကို ဒကာ ဒကာမေတြက သူ ဆက္တဲ့ဆီကို
မသြားဘဲနဲ႔ ကိုယ္ဆက္ခ်င္တဲ့ဆီကို ဆက္ပစ္လိုက္ၾကတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊
ရွင္းပလား …။ (ရွင္းပါၿပီ) ကိုယ္ဆက္ခ်င္တာ ဆက္ပစ္လိုက္ေတာ့ အ၀ိဇၨာတုိ႔၊
တဏွာတုိ႔ ေရာက္လာတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ သေဘာပါပလား …။ (ပါ-ပါၿပီ)၊
ဘာလိုက္လာသတံုး …။ (အ၀ိဇၨာတဏွာလိုက္ပါတယ္)။
အ၀ိဇၨာတုိ႔၊
တဏွာတုိ႔ လိုက္တာေတာ့ အ၀ိဇၨာက အ၀ိဇၨာ ဘ၀၊ တဏွာက ကာမာဘ၀၊ ဘ၀ါသ၀။
အဲဒါေတြလိုက္ လာတဲ့အခါ ဟို ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အ၀ိုင္းႀကီးကေနၿပီး
မ်က္ေစာင္းထုိးၾကည့္တဲ့အခါ ကာမာသ၀ဟာ သုညာဘိ သခၤါရ သြားျဖစ္တာပဲ …။
(မွန္ပါ)၊ သေဘာက်ပလား …။ (က်ပါၿပီ)။
ကာမာသ၀ဟာ
ဘာျဖစ္သတံုး …။ (ပုညာဘိသခၤါရသြားၿပီးျဖစ္ပါတယ္)၊ ပုညာဘိသခၤါရဆိုေတာ့
သြားေရာေပါ့ …၊ (သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ။ ၀ိညာဏံ ဆိုေတာ့ ပဋိသေႏၶ သက္သြားၿပီ။
ပဋိသေႏၶက ဇာတိ ဒုကၡသစၥာ …။ (မွန္ပါ)။
အဲဒီ
ဒုကၡသစၥာ သြားလိုက္ေတာ့ကို ဒါနက ဇာတိလုပ္တာလား …၊ ဒကာ ဒကာမေတြ
သႏၲာန္မွာရွိတဲ့ ပုညာဘိသခၤါရက လုပ္တာလား ေမးလိုက္ … (ပုညာဘိသခၤါရက
လုပ္တာပါ)။
အဲဒီမွာ
မယူတတ္၊ မစပ္တတ္လုိ႔ ျမတ္စြာဘုရား အလိုေတာ္မက်ဘဲနဲ႔ တဇြတ္ထိုး
ေဟာလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒါကို ဒါနဟာ သံသရာရွည္တယ္ကြ … ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္ …။
(မွန္ပါ)၊ ဒါက က်မ္းဂန္ကို မၫႇိတတ္လုိ႔ ျဖစ္ရတာလုိ႔ ဦးသံဒိုင္တုိ႔
မွတ္ၾကပါ …။ (မွန္ပါ)။
က်မ္းဂန္ကေတာ့
ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ဘယ္သူ႕မွ မငဲ့ဘဲနဲ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့
နိတတၳေဒသနာေတာ္မွာ ဒါနံ ဥပနိႆယ စ်ာနံဥပၸါေဒတိ မဂၢံ ဥပၸါေဒတိ အဘိညံ ဥပၸါေဒတိ
သမာပတၱိ ဥပၸါေဒတိ စသည္ျဖင့္ ေဟာၾကားထားတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ဒါဟာ မျမင္ဘဲနဲ႔
ေဟာပါမလား …။ (မေဟာပါဘုရား)၊ အဲဒါေတြကို သတိထားၾကလုိ႔ရွိရင္ ဒါန
လုပ္ၾကတဲ့အခါ စ်ာန္ကေလးလဲ ႐ႈေပးပါ၊ မဂ္ကေလးလဲ ႐ႈေပးပါ၊ ၀ိပႆနာကေလးလဲ
လုပ္ေပးပါ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါသားပဲ မဟုတ္လား …။ (မွန္ပါ)၊ မပါဘူးလား …။
(ပါ-ပါတယ္ဘုရား)၊ ပါပင္ပါျငားေသာ္လဲ ဒကာ ဒကာမေတြက ဒါနနဲ႔ပဲ
ေက်နပ္ေနၾကတယ္၊ စာဂါႏုႆတိနဲ႔ပဲ ၀မ္းေျမာက္မႈနဲ႔ ခရီးဆံုးေနၾကတယ္၊
၀ိပႆနာထိေအာင္ … (မပါ - ပါ ဘုရား၊ ၀ိပႆနာထိေအာင္ မပါေတာ့ ဒါနကေနၿပီးေတာ့
ျဗဟၼာျဖစ္ေအာင္ ေက်းဇူးျပဳလိုက္တယ္၊ သမထက သေဘာက်ပလား …။ (က်ပါၿပီ)။
အဲဒီေတာ့ ဒါနက လုပ္တာလား၊ တရားေဟာလုိလုိ႔ ျဖစ္ရတာလား …။ (တရားေဟာလုိလုိ႔ ျဖစ္ရတာပါ)။
အဲဒါေၾကာင့္
တရားနာ၊ တရားေဟာေပမယ့္လဲ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး အလိုရွိတဲ့ဆီကို
ေရာက္ေအာင္ ေဟာႏိုင္တဲ့ ဆရာသမားကလဲ ရွားတယ္၊ နာႏိုင္တဲ့ ပရိသတ္ကလဲ
ရွားတယ္၊ သေဘာက် ပလား …။ (က်ပါၿပီ)၊ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး
အလိုရွိတဲ့ဆီေရာက္ေအာင္သြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ရွားေန ေတာ့ လမ္းခုလပ္ေလာက္တြင္
ခရီးဆံုးေသာင္တင္ေနတတ္တယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ကိုယ္သန္ရာကို
ဆြဲငင္ေရးသားထားၾကတဲ့ စာအုပ္ကေလးေတြ ေလာက္သာၾကည့္ၿပီး ဘုရားေဟာအစစ္
လိုရင္းထိေအာင္ မသြားႏိုင္ၾကလုိ႔ရွိရင္လဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာ တိမ္းတတ္၊
ေစာင္းတတ္မယ္ဆိုတာ မွတ္ၾကရလိမ့္မယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ မမွတ္ထိုက္ဘူးလား …။
(မွတ္ထိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါလဲ အခုေခတ္မွာ အေရးႀကီးေနပါတယ္ …။ (မွန္ပါ)။
ကိုင္း
… ဒါနဲ႔ ၀ိသာခသူေဌးက ေမးလုိ႔ ဓမၼဒိႏၷာ ေထရီမက ေျဖတဲ့အခါမွာ အႏုသယသံုးပါး
လိုက္တယ္တဲ့ …။ (မွန္ပါ)၊ သုခေ၀ဒနာေနာက္က တဏွာ၊ ဒုကၡေ၀ဒနာေနာက္က ေဒါသ၊
ဥေပကၡာေ၀ဒနာ ေနာက္က အ၀ိဇၨာ၊ ေနရာတိုင္းပဲ လိုက္သလားလုိ႔ ေမးေတာ့
ေနရာတိုင္းေတာ့ မလိုက္ပါဘူးတဲ့၊ ရွင္းပလား …။ (ရွင္းပါၿပီ)။
ေနရာတိုင္း
မလိုက္ဘူးဆိုတဲ့ဥစၥာက ခုနင္က ၀ိပႆနာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့
ဘယ့္ႏွယ္တံုး …။ (မလိုက္ပါဘုရား)၊ သုခေ၀ဒနာလာလဲ ျဖစ္ပ်က္႐ႈမယ္၊
က်ဳပ္တုိ႔က …။ (မွန္ပါ)၊ ဒုကၡေ၀ဒနာလာလဲ … (ျဖစ္ပ်က္႐ႈပါမယ္)၊ ဥေပကၡာလာလဲ …
(ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ ျဖစ္ပ်က္႐ႈလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ေနရာတိုင္း
လိုက္တယ္လုိ႔ ဆိုလုိ႔ရေသးရဲ႕လား …။ (မရပါဘုရား)။
အဲဒါကိုလဲ
ခြဲျခားၿပီးသကာလ သိေစခ်င္လုိ႔ ဓမၼဒိႏၷာနဲ႔ ၀ိသာခတုိ႔ အေမးအေျဖကို
ဆရာသမားက ထုတ္ေဆာင္ျပၿပီး ေဟာၾကားေနပါတယ္ …။ (မွန္ပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
၀ိပႆနာ မပါလုိ႔ရွိရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔အတြက္ လည္ရတယ္ဆုိရမွာပဲ၊ ဒါနက
လည္ရတယ္လုိ႔ … (မဆိုရပါဘုရား)၊ ဒါက တစ္နည္းဆံုးမ ေဟာၾကားတာ …။ (မွန္ပါ)။
ဒုတိယနည္းကို
ေဟာၾကားပါဦးမယ္၊ ဒီအထဲသြင္းၿပီးေတာ့ …။ (မွန္ပါ)၊ ဒုတိယနည္းကို သဒၶံ
ဥပနိႆာယ ဒါနံ ေဒတိ စ်ာနံ ဥပၸါေဒတိ - မဂၢံ - အဘိညံ - ဥပၸါေဒတိ။ မဂၢံ၊
အဘိဘံေတြေတာင္ ပါၿပီးသကာလ ေနတာကို သူက အဲဒါကို မလိုခ်င္ဘဲနဲ႔ ခုနကေျပာတဲ့
လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာ၊ ျဗဟၼာခ်မ္း သာ လုိခ်င္ျပန္ေတာ့ သူလိုခ်င္တာကို
ဒါနက ေက်းဇူးျပဳလိုက္ရတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ သေဘာက်ပလား …။ (က်ပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္
ဘုရားကေတာ့ နိဗၺာန္က်ေအာင္ အက်ိဳးေပးတယ္၊ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္က်ေအာင္
အက်ိဳးေပးႏိုင္ပါ တယ္လုိ႔ ေဟာၾကားပါလ်က္သားနဲ႔ စ်ာန္မဂ္ဖုိလ္ကို သူ
မလိုခ်င္ဘဲနဲ႔ သူ အေရြးလြဲတာနဲ႔ သံသရာလည္ ေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ …။
(မွန္ပါဘုရား)၊ ဒီေတာ့ ဒါနအတြက္ေၾကာင့္လား၊ အလွဴရွင္မိုက္တာလား …။
(အလွဴရွင္မိုက္တာပါဘုရား)၊ ဒါကိုလဲ အကဲခတ္ရလိမ့္မယ္ …။ (မွန္ပါ)။
ဒါနက ဆိုး၀ါးတာလား …၊ အလွဴရွင္က အေရြးမတတ္လုိ႔ ျဖစ္ရတာလား …။ (အလွဴရွင္က အေရြးမ တတ္လို႔ ျဖစ္ရတာပါဘုရား)။
ဒါကို
ကိုယ့္အေပၚေတာ့ အျပစ္မခ်ဘဲနဲ႔၊ တဇြတ္ထိုးေျပာၿပီးေတာ့ ဒါနဟာ
သံသရာရွည္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကေတာ့ ေၾသာ္ … ခက္ပါေသးေတာ့တယ္လုိ႔
မဆိုထိုက္ဘူးလား၊ ဆိုထိုက္မလား …။ (ဆိုထိုက္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
အလွဴ႕ရွင္က အေရြးလြဲတတ္လုိ႔လဲ ဒါနသည္ ေလာကႀကီးထဲေလာက္ကိုသာ အက်ိဳးေပး
ေနတာပဲ …။ (မွန္ပါ)၊ သေဘာပါၾကပလား …။ (ပါ - ပါၿပီဘုရား)။
အဲဒီေတာ့
ဒကာ ဒကာမေတြ အေရြးလြဲမႈမွာလဲ အျပစ္ရွိတယ္၊ ၀ိပႆနာ႐ႈဆိုတဲ့ ေနရာမွာလဲ
မ႐ႈမိတဲ့ အျပစ္လဲသင့္တယ္ …။ (မွန္ပါဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား …။ (က်ပါၿပီ
ဘုရား)။
ဒီလို ယူမွသာလွ်င္ သူ႕ဟာက ဘုရားသခင္ကိုေတာ္ျမတ္ႀကီး အလိုက်ျဖစ္မယ္ …။ (မွန္ပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ေျပာေဟာေနၾကျငားေသာ္လဲ ေမာင္သစ္တုိ႔၊ ဦးသံဒိုင္တုိ႔ ေၾသာ္ … သူက ဒီတြင္
လမ္းဆံုးေနတာကိုးလုိ႔ သူ႕ကိုပဲ ခ်ိန္ရမယ္၊ ကိုယ္က …။ (မွန္ပါ)။
ဒါေၾကာင့္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ တရားနာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကလဲ ကိုယ္က ဘာမွ အသိဥာဏ္ အခံကေလး
မပါဘဲနဲ႔ နာလုိ႔ရွိရင္လဲ တရားက သူမ်ားပါးစပ္ လမ္းဆံုးတာပဲ …။ (မွန္ပါ)၊
ရွင္းပလား …။ (ရွင္းပါၿပီ)။
သူမ်ားပါးစပ္
လမ္းဆံုးဆိုတာက ပညာရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ဘုရားေဟာ ဓမၼကၡန္က်ေအာင္၊
လမ္းမွန္က်ေအာင္ ေနရာဌာနအလိုက္ ဆုိဆံုးမရင္လဲ ကိစၥမရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ …။
(မွန္ပါ)၊ သုိ႔ေသာ္ ဒါကလဲ ရွားမွရွားပဲ …။ (မွန္ပါ)၊ မရွားဘူးလား …။
(ရွားပါတယ္)။
အဲဒီေတာ့
သူမ်ားပါးစပ္ လမ္းဆံုးေနေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔သည္ကားလုိ႔ဆုိရင္ ဒါနက
သံသရာရွည္တယ္ လုိ႔ ေဟာလိုက္တဲ့ ဆရာနဲ႔ ေတြ႕ျပန္ေတာ့လဲ သူ
သံသရာရွည္တဲ့ဘက္ကို လမ္းဆံုးေနတာပဲ …။ (မွန္ပါ)၊ ဒါနသည္ စ်ာန္မဂ္ဖုိလ္ကို
ေက်းဇူးျပဳတယ္၊ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သမထ၀ိပႆနာနဲ႔ ၿခံရံျပန္လုိ႔ရွိရင္လဲ
အျမတ္ဆံုး ဒါနပဲ၊ နိဗၺာန္တိုင္ေအာင္ ေက်းဇူးျပဳ အက်ိဳးေပးတယ္လုိ႔
က်မ္းဂန္ေတြ မေတြ႕ဖူး ျပန္ေတာ့လဲ သူမ်ားပါးစပ္ လမ္းဆံုးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က
သူမ်ား ဒါနကို ပယ္ပစ္လိုက္တယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ပယ္ပစ္လိုက္တဲ့
အခါက်လုိ႔ရွိရင္ လမ္းဆံုးတဲ့ပုဂၢိဳလ္၏ စကားကို သူ ပယ္လိုက္တာလား၊
သူမ်ားပါးစပ္ လမ္းဆံုးလုိ႔ ပယ္လိုက္တာလား …။ အကုန္သိတဲ့
သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဥာဏ္ကို လမ္းဆံုးတာလားလုိ႔ ေမးဖုိ႔ လိုလာတယ္ …။
(မွန္ပါ)။
ဒါနဟာ
စာဂလဲ …၊ ဒါကေလးလဲ မွတ္ပါဦး …။ (မွန္ပါ)၊ စာဂဆိုတာ စြန္႔လိုက္တာ။
စြန္႔လိုက္တယ္ ဆိုရင္ တဏွာသတ္တာပဲ။ ကိုယ့္ဥာဏ္သြင္း …။ (မွန္ပါ)၊ ကိုယ္က
ဥာဏ္သြင္းပါ၊ ဘယ့္ႏွယ္တံုး …။ (တဏွာ သတ္တာပါဘုရား)။
ကဲ
… ငါဟာ အျဖစ္မွ စြန္႔လိုက္တဲ့ စာဂျဖစ္သြားေတာ့ ငါ့ဟာ အျဖစ္မွ
ျဖဳတ္လိုက္တဲ့ ဒိ႒ိဆက္ေကာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား …။ (ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)၊
လုပ္တတ္လုိ႔ရွိရင္ တဏွာသတ္၊ ဒိ႒ိသတ္ႀကီး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊
ကိုယ္မလုပ္တတ္ျပန္ေတာ့လဲ ငါရွိလုိ႔ ငါလွဴတာပဲဆိုေတာ့လဲ ဒိ႒ိက လာျပန္လာပဲ
…။ (မွန္ပါ)၊ ငါလွဴလုိ႔ ငါခံစားရမွာပဲ ဆိုရင္လဲ သာယာတဲ့ တဏွာေရာ လာမွာပဲ။
မလာေပဘူးလား …။ (လာပါတယ္)။
အဲဒီေတာ့ ဘာအေပၚမွာ မွီေနသတံုးဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ပညာရွိ လမ္းညႊန္ေကာင္းေပၚမွာ မွီေနတယ္လုိ႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ …။ (မွန္ပါ)။
ဘယ္လိုမွတ္ၾကမယ္
…။ (ပညာရွိ လမ္းညႊန္ေကာင္းေပၚမွာ မွီေနပါတယ္ဘုရား)၊ ပညာရွိ
လမ္းညႊန္ေကာင္းေပၚမွာ မွီေနတယ္ဆိုေတာ့ တရားနာတာလဲ ေရြးရမယ္ …။
(မွန္ပါဘုရား)၊ ဒါ ေသေသခ်ာခ်ာမွာၿပီေနာ္ …။ (မွန္ပါ)။
ဘာျဖစ္လုိ႔
ေရြးရမွာတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့အခါ သူ ဘယ္အေျခအေနတြင္ လမ္းဆံုးေနသတံုး၊ သူ
သစၥာဆိုက္သလား၊ မဆိုက္ဘူးလား အစရွိသည္နဲ႔ ဒါကိုလဲ အၿမဲတမ္း စဥ္းစားရမယ္ …။
(မွန္ပါ)၊ ဒါကို စဥ္းစားလိုက္တဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ အဖိုးတန္တယ္လုိ႔
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ …။ (မွန္ပါ)၊ သစၥာမသိေသးရင္ေတာ့ …
(အဖိုးမတန္လွေသးပါဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္
ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက သစၥာမသိေတာ့ ငါလဲ သံသရာရွည္ခဲ့ရတယ္၊
မင္းတုိ႔လဲ သံသရာ ရွည္ခဲ့ရတယ္ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူတာ …။ (မွန္ပါ)၊ ဒါေၾကာင့္
သစၥာသိၿပီးမွ လုပ္ရင္ အင္မတန္ ေကာင္းပါတယ္၊ သီလ ေဆာက္တည္တယ္၊
သီလရွိၿပီးမွ ၀ိပႆာ ႀကိဳးစားလုိ႔ရတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ သီလ မရွိလုိ႔ရွိရင္ …
(ႀကိဳးစားလုိ႔မရပါဘုရား)။
သီလရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္
ဘာကို ႏွလံုးသြင္းရမွာတံုး …၊ ဒီေန႔ပဲ ေဟာခဲ့ပါေသးတယ္။ ဘာ
ႏွလံုးသြင္းရမွာတံုး …၊ အနိစၥေတာ၊ ဒုကၡေတာ၊ အနတၱေတာ၊ ေရာဂေတာ၊ သလႅေတာ၊
အဃေတာ၊ ပရေတာ၊ ပရေလာကေတာ၊ သုညေတာ။ အဲဒါေတြ ႏွလံုးသြင္းေပါ့ … တဲ့။
အရွင္မဟာေကာ႒ိက - က ေမးလုိ႔ ရွင္သာရိပုတၱရာ ေျဖလိုက္တယ္ …။ (မွန္ပါ)။
ဒီလို
ေဒသနာေတြရွိေတာ့ သီလရွိၿပီးေတာ့ ၀ိပႆနာလုပ္ပါ၊ ဒါ ေသာတာပတၱိမဂ္
ရႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပလား …။ (ေသခ်ာပါၿပီ)၊ ဒါကိုလဲ ျဖည့္စြက္ၿပီးသကာလ
ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္ၾကေပါ့ …။ (မွန္ပါ)။
ဒါျဖင့္
ဒကာ ဒကာမတုိ႔ သုခကို ႐ႈတဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္ ႐ႈပံုကေလးကလဲ ဓမၼဒိႏၷာေထရီမက
ေျဖၾကားပါတယ္။ သုခေ၀ဒနာဟာ ျဖစ္ေပၚတုန္း သုခပါ၊ ပ်က္စီးသြားေတာ့ ဒုကၡပါ …။
(မွန္ပါ)။
ျဖစ္ေပၚတုန္းေတာ့ … (သုခပါ)၊ ပ်က္စီးသြားေတာ့ … (ဒုကၡပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သူ႕ကို ဒုကၡသစၥာလုိ႔ ႐ႈလိုက္ရင္ ၿပီးသြားတာပဲ …။ (မွန္ပါ)၊ သုခေ၀ဒနာက
ျဖစ္ေပၚတုန္း ေတာ့ျဖင့္ သုခ။ ပ်က္စီးသြားေတာ့ ဒုကၡပါဘုရား၊ ဒါေၾကာင့္
ဘုရားက ဒုကၡသစၥာလုိ႔ ေဟာေတာ္မူတာေပါ့ …။ (မွန္ပါ)၊ ရွင္းပလား …။
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သုခေ၀ဒနာကို က်ဳပ္တုိ႔က ဒုကၡသစၥာလုိ႔
ျဖစ္ပ်က္႐ႈလိုက္တဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ကာမာသ၀ - ပဋိစၥသမုပၸါဒ္
ဘယ့္ႏွယ္ေနသတံုး …။ (ျပတ္သြားပါတယ္)၊ ဦးသံဒိုင္ ကာမာသ၀ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္
မျပတ္ပါနဲ႔ဆိုလို႔ … (မရပါဘုရား)၊ မရပါဘူး။
အဲဒီလုိ႐ႈပါ၊ ဒီလုိ႐ႈပါတယ္လုိ႔ ဓမၼဒိႏၷာက သင္ေပးတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ရွင္းပလား …။ (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒုကၡေ၀ဒနာေတာ့
ဘယ္လိုတုန္းဆိုေတာ့၊ ဒုကၡေ၀ဒနာဟာ ေပၚေနတုန္းေတာ့ ဆင္းရဲတယ္၊
ေပ်ာက္သြားတဲ့အခါ ခ်မ္းသာတယ္၊ သေဘာက်ပလား …။ (က်ပါၿပီ)၊ အဲဒီေတာ့
သူ႕ကိုလဲ ဒုကၡေ၀ဒနာလုိ႔ ႐ႈေပမယ့္လဲ ေခၚဆဲသာ႐ႈပါ၊ ပ်က္သြားတဲ့အခါ
ပ်က္သြားတဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္၊ ျဖစ္ပ်က္ပဲဆုိရင္ ဒါဟာ တည့္သြားတာပဲ …။
(မွန္ပါ)၊ သေဘာက်ပလား …။ (က်ပါၿပီ)။
ႏုိ႔
… ဥေပကၡာေ၀ဒနာေတာ့ ဘယ္လို႐ႈရမွာတံုးဆိုေတာ့ ဥေပကၡာေ၀ဒနာကိုေတာ့
ဥာဏ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ အနိစၥျဖစ္တာပါပဲတဲ့၊ ဥေပကၡာရယ္လုိ႔
ေတြ႕မွာမဟုတ္ပါဘူး …။ (မွန္ပါ)၊ ဥာဏ္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ အနိစၥ
ေတြ႕တာပါပဲဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာတယ္ …။ (မွန္ပါ)။
သုခေ၀ဒနံ
ဘိကၡေ၀ ဒုကၡေတာ ဒ႒ဗၺံ။ ဒုကၡေ၀ဒနံ သလႅေတာ ဒ႒ဗၺံ - လုိ႔ ေဟာတယ္။ သလႅေတာ
ဆိုကတည္းက ျမားေျငာင့္ဆူးလုိ႔႐ႈၿပီး ေၾသာ္ … ဒါဟာ ဒုကၡသစၥာပါကလားလုိ႔
႐ႈရတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ဥေပကၡာေ၀ဒနာ ဘိကၡေ၀ အနိစၥေတာ ဒ႒ဗၺံ - တဲ့။
ဥေပကၡေ၀ဒနာကိုေတာ့ အနိစၥလုိ႔ ႐ႈရမယ္တဲ့။ ဒါဟာ ႐ႈနည္းကို ဘုရားက ေ၀ဒနာ
သံယုတ္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာၾကားေတာ္မူတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ သေဘာက်ပလား …။
(က်ပါၿပီ)။
ေကာင္းၿပီ
ဒီလို နားလည္ထားေတာ့၊ ရွင္းသြားၿပီဆိုေတာ့ ၀ိသာခသူေဌးကလဲ
ဓမၼဒိႏၷာေထရီမမွာ ရဟႏၱာျဖစ္တယ္၊ မျဖစ္တယ္လဲ သိခ်င္ေသးတာကိုး၊ ဒီေတာ့
ဆက္ေမးတယ္။ သုခေ၀ဒနာနဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔ ဆန္႕က်င္ဘက္တံုး …။ ဒုကၡေ၀ဒနာနဲ႔
ဘယ္သူနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္တံုးလုိ႔ ေမးျမန္ေတာ့ ဒါယကာ သူေဌးႀကီးတဲ့၊ သုခနဲ႔
ဒုကၡဟာ တကယ့္ဆန္႔က်င္ဘက္ … တဲ့ …။ (မွန္ပါ)။
ဒကာ
ဒကာမေတြလဲ ဒါေလာက္ေတာ့ သိၾကပါၿပီ …။ သုခေ၀ဒနာနဲ႔ ဒုကၡေ၀ဒနာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ
မတည့္ဘူး …။ (မွန္ပါ)၊ ၾကည့္ၾကရဲ႕လား …။ (မတည့္ပါဘုရား)၊ မတည့္ေပမယ့္လဲ
ဆန္႕က်င္ဘက္မွန္းသိၿပီး ထားေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔က ဥာဏ္သြင္းရမယ္၊ ဒီေနရာမွာ …။
(မွန္ပါ)၊ ေၾသာ္ … ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ သုချဖစ္ေနရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ဒုကၡမျဖစ္ပါကလား
…။ ဒုကၡျဖစ္ေနရင္လဲ … (သုခမျဖစ္ပါဘုရား)၊ ဘာေၾကာင့္တံုး …။ ဆန္႔က်င္ဘက္၊
တြဲလုိ႔ကို မျဖစ္ေကာင္းဘူး …။ (မွန္ပါ)၊ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔
တစ္ခုပဲ႐ႈဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါသြား ၿပီ …။ (ပါသြားပါၿပီဘုရား)။
ဘာ
ပါသြားသတံုး …။ (တစ္ခုပဲ႐ႈဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါသြားပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါက
တစ္ခုပဲ႐ႈဆိုတာ ေပၚေနတယ္၊ ဟိုကလဲ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္သူ ဆန္႔က်င္ဘက္တံုးဆိုတာ
ေမးတယ္ …။ (မွန္ပါ)၊ ေမးတဲ့အတြက္ သုခနဲ႔ ဒုကၡ ဆန္႔က်င္ဘက္၊
အႏုေလာမ-ပဋိေလာမ ဆန္႔က်င္ဘက္ပဲ …။ (မွန္ပါ)။
အဲဒီေတာ့
ဒကာ ဒကာမေတြ ဒုကၡရွိရင္ သုခမရွိဘူး၊ သုခရွိရင္ (ဒုကၡမရွိပါဘုရား)၊
အဲဒီလို ဥာဏ္ကေလးလုပ္ၿပီး သကာလ သုခ ေ၀ဒနာ ရွိေနခိုက္ သုခကို မိေအာင္ဖမ္း
…။ (မွန္ပါ)၊ ဒုကၡေ၀ဒနာရွိရင္ … (ဒုကၡေ၀ဒနာကို မိေအာင္ဖမ္းရပါမယ္)၊
ဒုကၡကို မိေအာင္ဖမ္းၿပီးသကာလ ခင္ဗ်ားတုိ႔က သုခရွိေနလုိ႔ရွိရင္လဲ
ဒုကၡသစၥာပဲ ႐ႈ၊ ဒုကၡရွိေနရင္လဲ … (ဒုကၡသစၥာပဲ ႐ႈရပါမယ္)။
ဒါျဖင့္
သုခ ဒုကၡနဲ႔ေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ပါသတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့
ထုိ႔အတူပဲ ဥေပကၡာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ပါတယ္၊ သေဘာက်ပလား …။ (က်ပါၿပီ)၊
ဥေပကၡာနဲ႔လဲ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ပါ ေသးတယ္ ဆိုေတာ့ ဥေပကၡာေပၚေနရင္ သုခနဲ႔ ဒုကၡ
မေပၚဘူး …။ (မွန္ပါ)၊ ရွင္းၾကပလား …။ (ရွင္းပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္
မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာနဲ႔ ၀မ္းထဲမွာ ဥေပကၡာေ၀ဒနာတစ္ခုခု
ေပၚေနရင္လဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘာလုပ္ၾကမယ္ …။ (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)၊
႐ႈရမွာပဲ၊ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ႐ႈစရာမရွိဘူး ျဖစ္ေနဦးမယ္၊ မဟုတ္ဘူး၊
ဆန္႔က်င္ဘက္ တစ္ခုခုကေတာ့ ေပၚလ်က္ခ်ည္းပဲ …။ (မွန္ပါ)။
ခႏၶာထဲမွာ ဆန္႔က်င္ဘက္ေ၀ဒနာတစ္ခုခုကေတာ့ … (ေပၚလ်က္ခ်ည္းပါဘုရား)၊ ေပၚလ်က္ခ်ည္းပဲ ဆိုတာ ေသခ်ာပလား …။ (ေသခ်ာပါၿပီ)။