Thursday, September 14

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ - အဂၢမဟာပ႑ိတ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဝိပႆနာအားထုတ္နည္း


            ၀ိပႆနာ႐ႈနည္းကို ေရွးဦးစြာေဟာမယ္၊ တရားအားထုတ္ေတာ့မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ........ ၊  
            ကာယမိမံ သမၼသထတဲ့၊ ဣမံကာယံ = ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို၊ သမၼသထ = ေစာင့္ၿပီးသံုးသပ္ပါကြာ တဲ့ ။ 
ခႏၶာကိုယ္ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနပါ
            ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ဒကာ ဒကာမေတြက မ်က္လံုးေလးမိွတ္၊ ေယာက်္ားျဖင့္ တင္ပ်ဥ္ေခြ၊ မိန္းမျဖင့္ ဒူး ေလးတုတ္ၿပီး ခႏၶာကုိယ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါေနာ္ ။
            ဘယ္ေလာက္ေစာင့္ၾကည့္ရမွာလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါမွာ၊ ရွင္သာရိပုတၱရာရြတ္တဲ့ ဂါထာေနာ္ ဣမံ ကာယံ = ဤ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို သမၼသထ = ေစာင့္ၿပီး သံုးသပ္စမ္းပါကြာ၊ ဦးဘေအး ဘာလုပ္ရမလဲ ( ေစာင့္ ၾကည့္ရမွာပါ ) ေစာင့္ၿပီးၾကည့္ေနေစာင့္ ၿပီးၾကည့္တဲ့ ။
            ဤကဲ့သို႔ ေဟာထားေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ၊ ဘုရား ေရွ ႔မွာျဖစ္ေစ၊ ကိုယ့္အိပ္ရာထဲမွာျဖစ္ေစ၊ ထိုင္ၿပီးသကာလ ေယာက်္ားျဖင့္ တင္ပ်ဥ္ေခြ၊ မိန္းမျဖင့္ ဒူးေလးတုပ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနရမယ္ ေနာ္ ။
ထြက္တာသိ၊ ၀င္တာသိ
            မေစာင့္ခ်င္ရင္လည္း ဒီလိုလုပ္ဗ်ာ၊ အသက္ကေလး မွန္မွန္႐ွဴၿပီး၊ ေလးေလးထြက္တာလည္းသိလို႔ ေလးေလး၀င္တာလည္း သိလို႔ခ်ည္း၊ သိေနၿပီးေစာင့္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။
            ဘယ္ေလာက္ေစာင့္ရမွာတံုးလို႔ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ရွင္သာရိပုတၱရာက၊ ပရိဇာနာထပုနပၸဳနံ၊ ပရိဇာနာထ - အဖန္တလဲလဲ ေစာင့္ၾကည့္ကြာ ။
            ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘာတဲ့တံုး... ( ေစာင့္ၾကည့္ရပါမယ္ဘုရား ) ေစာင့္ေနလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ခႏၶာကုိယ္ကို အဖန္ဖန္တလဲလဲ ေစာင့္ေနၿပီဆိုမွျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္က သူ႔သေဘာ သူေျပာလာပါလိမ့္မယ္ ။
တုိက္ေႃမြနဲ႔ ၊ ပကတိေႃမြ
            ဒကာ ဒကာမေတြ သံုးေနတဲ့ စကားအရွိသားပဲ အို... တုိက္ေႃမြနဲ႔ ပကတိေႃမြနဲ႔၊ တိုက္ေႃမြဆိုတာ စုန္း၊ ပေယာဂေတြ တိုက္တဲ့ေႃမြေပါ့ဗ်ာ...။
            ပကတိ ေႃမြအေမ ေႃမြအေဖကေမြးတဲ့ ေႃမြလည္း ရွိတာေပါ့ ဦးခင္ေမာင္ ေႃမြႏွစ္မ်ဳိးမရွိဘူးလား ရွိပါတယ္ ။
            အဲေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာေနတဲ့စကားက ေႃမြန္မွန္ရင္ တြင္း၀င္ေျဖာင့္မွာေပါ့ကြာလို႔ မေျပာၾကဘူးလား ( ေျပာၾကပါတယ္ ) ေႃမြမွန္ရင္ ..( တြင္း၀င္ေျဖာင့္ပါတယ္ဘုရား ) ။
            အင္းတိုက္ေႃမြျဖင့္ မေျဖာင့္ဘူးေျပာတာ၊ တိုက္ေႃမြျဖင့္ မေျဖာင့္ဘူးေျပာတာ သေဘာက်ပလား..... 
( က်ပါၿပီ ဘုရား ) ။
            အဲဒီမွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက အနိစၥခႏၶာကိုယ္မို႔ သူသည္ အဖန္တလဲလဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီဆိုမွျဖင့္ သူ႔သေဘာသူေျပာေတာ့မယ္ ( မွန္ပါဘုရား ) ခႏၶာက ဘာေျပာ ေတာ့မယ္ ...( သူ႔သေဘာသူေျပာမွာပါဘုရား ) ။
ခႏၶာကဘာေတြေျပာသတံုး
            သူ႔သေဘာသူက တိုက္ေျမြမွမဟုတ္ပဲ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ အမွန္ေျမြျဖစ္ေနေတာ့ က်ဳပ္ဟာ အနိစၥပါ၊ က်ဳပ္ဟာ ဒုကၡပါ၊ က်ဳပ္ဟာ အနတၱပါ၊ က်ဳပ္ဟာအသုဘပါလို႔၊ ခႏၶာငါးပါးထဲက ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ ေျပာပါလိမ့္မယ္ မေျပာေပဘူးလား ..... (ေျပာပါတယ္ဘုရား)။
            အဲေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘုရားကလည္းေဟာ ခႏၶာကလည္း ေျပာဆိုေတာ့ အခုနဆံုးမထားတာနဲ႔ သြားမကိုက္ဘူးလား .... (ကိုက္ပါတယ္ဘုရား)။
            ဘုရားကလည္း ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးက သေဗၺသခၤါရာ အနိစၥ၊ သေဗၺသခၤါရာဒုကၡ၊ သေဗၺဓမၼာ အနတၱဆိုတာနဲ႔ သြားမကိုက္ဘူးလား ..... (ကိုက္ပါတယ္ဘုရား) ကိုယ္ကလည္း ေစာင့္ၾကည့္ေနတာနဲ႔ သြားၾကံဳတယ္။
ေျမြမွန္လို႔ တြင္း၀င္ေျဖာင့္တယ္
            ဒါအလုပ္သင္ေနတာေနာ္ ဒကာ ဒကာမတို႔ (မွန္ပါ့) ေစာင့္ၾကည့္ေနတာနဲ႔ သြားၾကံဳတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒကာသစ္တို႔ ေမာင္ျမတို႔ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ဘာေျပာမယ္ ထင္သလဲ (အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ေျပာပါတယ္)
            ေၾသာ္ - ေျမြမွန္လို႔ တြင္း၀င္ေျဖာင့္ဆိုသလို ဒကာ ဒကာမတို႔ အနိစၥရွိလို႔ အနိစၥေျပာၿပီ (မွန္လွပါဘုရား)။
အနိစၥဆိုတာ ဘာတံုး
            အနိစၥဆိုတာ ဘာတံုးဆိုေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲက အသစ္ေပၚလာတာဟူသေရြ႔ဟာ ဒကာ ဒကာမတို႔ အနိစၥပဲ အသစ္ေပၚၿပီး ေပ်ာက္သြားတာဟူသေရြ႔ (အနိစၥပါဘုရား)။
            နဂိုကမရွိဘူး ေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္းမွာ ဒီအသစ္ကေလး ေပၚလာၿပီး အဲဒီအသစ္ကေလး ေပ်ာက္သြားတာ ဘာေခၚၾကမယ္ .... (အနိစၥပါဘုရား)။
            အခုတင္ကဘုရား၊ ယားလာလိုက္တာ လက္ေမာင္းကေလးမွာ အခုတင္ကေလး ယားလာလိုက္တာဆိုေတာ့ အနိစၥေပၚလာၿပီ ဒီယားတဲ့ေနရာမွာ ေပ်ာက္သြားလို႔ရွိရင္ ေၾသာ္ .... ဒီဥစၥာ သူ႔သေဘာသူေျပာတာကိုးလို႔ မဆိုႏိုင္ဘူးလား ... (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဦးခင္ေမာင္ ဒီလို လုပ္ရမွာေနာ္ .... (မွန္လွပါဘုရား)။
အခုမွေပၚၿပီး အခုမွေပ်ာက္တယ္
            ထိုင္ေနရင္းမတၱနဲ႔မွ စိတ္ကေလးက ေတာင္ေျပး ေျမာက္ေျပး ေျပးသြားေတာ့ အင္း .... နဂိုက ေျပးတဲ့စိတ္ရွိသလား၊ ဒီေျပးတဲ့ စိတ္ခႏၶာကိုယ္ထဲေပၚေျပး ခႏၶာကိုယ္ထဲ ေပ်ာက္တာလား .... (ခုမွေပၚၿပီးခုမွ ေပ်ာက္တာပါဘုရား)။
            အခုမွေပၚၿပီး အခုမွေပ်ာက္တာ ေသခ်ာပလား .... (ေသခ်ာပါၿပီ) ေၾသာ္ .... ေျမြမွန္လို႔ တြင္း၀င္ေျဖာင့္ဆိုတဲ့အတိုင္း ဦးခင္ေမာင္ေရ ..... ျပျပန္ၿပီ အနိစၥပဲ ..... (မွန္ပါ့) ဒကာ၀၊ မျပေသးဘူးလား .... (ျပပါတယ္ဘုရား)။
            အဲဒီလာျပတဲ့အခါ ေၾသာ္ ဒါေတြဟာ စိတ္႐ႈတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ စိတ္ကေလးေတြဟာ အခုေပၚအခုေပ်ာက္၊ အခုေပၚ အခုေပ်ာက္ဆိုတာေတြဟာ ဘယ္သူေပၚ၍ ဘယ္သူေပ်ာက္တာလဲဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္လိုက္တာေပါ့ ခႏၶာေပၚ၍ ခႏၶာေပ်ာက္တာ ( မွန္ပါ့ဘုရား ) ဘယ္လိုဆိုၾကမယ္ .... ( ခႏၶာေပၚ၍ ခႏၶာေပ်ာက္တာပါ ) ။
ခႏၶာေပၚ၍ ခႏၶာေပ်ာက္တာ
ဒါျဖင့္ ခႏၶာေပၚ၍ ခႏၶာေပ်ာက္တာဆိုေတာ့ ေၾသာ္ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးဟာ ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္ဆို
ေတာ့ ဟုတြာ အဘာ၀ေ႒န အနိစၥံ ။
            ဟုတြာ - မျမင္ရာအရပ္ကေပၚလာၿပီး၊ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာက ေပၚလာတယ္ ( မွန္ပါ ) ဟုတြာ - မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေနရာကေပၚလာ၍ အဘာ၀ေ႒န - ဒီေပၚတဲ့ေနရာ၌ ေပ်ာက္သြားျခင္းသည္ ပင္လွ်င္ အနိစၥြံ - အနိစၥ ပဲ ။
            မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာက ေပၚလာတယ္ ၊ ေပၚတဲ့ေနရာမွာ ဘာျဖစ္သြားသလဲ၊ ( ေပ်ာက္သြားပါတယ္ ) အဲဒါ ဘာေခၚၾကမလဲ...( အနိစၥပါဘုရား ) ။
            ဒီဥစၥာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီေနရာယား၍ ဒီေနရာေပၚၿပီး ေနရာေပ်ာက္ရင္ ဘာဆိုၾကမလဲ       ( အနိစၥပါဘုရား ) ဒီေနရာမွာၾကား၍ ဒီေနရာမွာ ေပ်ာက္သြားရင္ေကာ...( အနိစၥပါဘုရား ) ။
            ဒီေနရာနံ၍ ဒီေနရာမွာ ေပ်ာက္သြားရင္ ဘာေခၚၾကမယ္..( အနိစၥပါဘုရား )၊ ေၾသာ္.. ဒါျဖင့္ ဒီေနရာ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေနရာကေပၚလာ၍ ဒီေနရာေပ်ာက္သြားရင္ေကာ ( အနိစၥပါပဲ ဘုရား ) ။
ခႏၶာကည္း ေျပာပါတယ္
            ဒါေတြဟာ အနိစၥပဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ခႏၶာကေျပာပါလိမ့္မယ္ ( မွန္ပါ ) ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ( ခႏၶာက ေျပာပါတယ္ဘုရား ) ။
            ေၾသာ္... ခႏၶာက ေျပာတဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမေတြက ေၾသာ္.. နဂိုက ဘုရားကလည္း ေဟာတယ္ အနိစၥလို႔ေဟာတယ္ အခု ခႏၶာကလည္း အခုေျပာေပါ့ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ေတာ့ မွန္္ပ
ဟ ။
ဘုရားကလည္း ေဟာထားတယ္   
          ဘုရားကလည္း ေဟာပါတယ္ သေဗၺသခၤါရာအနိစၥ၊ မေမ့နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ သေဗၺသခၤါရ ဒုကၡလို႔လည္း ဘုရားကလည္း မေျပာဘူးလား...( ေျပာပါတယ္ ) သေဗၺ ဓမၼာ အနတၱလို႔ ဘုရားက မေျပာဘူးလား...( ေျပာပါတယ္ဘုရား ) ။
            ဘုရားကလည္း ေဟာထားတယ္ ခႏၶကိုယ္ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့လည္း မေမွ်ာ္လင့္ တဲ့ေနရာက ေပၚလာၿပီး ဒီေနရာခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားတာေလးျမင္လုိက္ေတာ့ဘုရားကေဟာ ခႏၶာက ေျပာေသာေၾကာင့္ ဒီတရားျဖင့္ မွန္ပဟလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်...( မွန္လွပါဘုရား ) ။
            ဘုရားကေဟာ...( ခႏၶာက ေျပာပါတယ္ဘုရား ) ၊ ဒီတရားမွန္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ ( မွန္ပါ ) ။
            ဘုရားကေဟာ ...( ခႏၶာကေျပာပါတယ္ဘုရား )၊ ဒီတရား ဘယ္ႏွယ္ဆုိၾကမလဲ ...( မွန္ပါ ၿပီဘုရား ) ဒီတရားအျမင္မွန္ၿပီလို႔ မွတ္ထားလိုက္ပါ ။
ဒီတရားဟာ အမွန္တရားလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်
            ဘုရားကေဟာ ခႏၶာကေျပာတာ ဒကာ ဒကာမေတြက ဒီတရားဟာ အမွန္ပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေတာ့ အမွန္ပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တာသည္ သမၼာဒိ႒ိ၊ မဂ္၀င္လာတာလို႔ မွတ္ လိုက္ ( မွန္လွပါဘုရား ) ။
            ဒါစကားေျပာေနတယ္လို႔ မေအာက္ေမ့ပါနဲ႔၊ အလုပ္ခြင္ ၀င္ၿပီးသကာလ မဂ္၀င္လာတာ သိေအာင္လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ 
            ဘုရာကေဟာ၊ ခႏၶာကေျပာတာကို ကိုယ္က ဟုတ္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရင္ ဟုတ္ၿပီဆိုတာ ဘာပါလိမ့္... ( သမၼာဒိ႒ိပါ ဘုရား ) သမၼာဒိ႒ိ ... ဒါျဖင့္ မဂၢင္ေပါ့ဗ်ာ...( တင္ပါ့ )သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီ ) 
            ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဥစၥာႀကံလံုး၊ ေတြးလံုးလို႔ ေအာက္ေမ့မေနပါနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ နဂိုက အ႐ူးေပ်ာက္လို႔ဒီဥစၥာ အမွန္ျမင္တယ္ဆိုတာကို ေသခ်ာလာေအာင္လု႔ိ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းႀကီး ေျပာေနပါတယ္ဆိုတာကိုေကာ သေဘာက်ပလား..( က်ပါၿပီ ) ။
            ဘုရားက သေဗၺသခၤါရာအနိစၥ၊ သေဗၺသခၤါရာဒုကၡ၊ သေဗၺဓေမၼာအနတၱလို႔ ေဟာထားတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ကိုယ္လံုး အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱလို႔ ေဟာထားတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္တစ္ကိုယ္လံုး အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱသာရွိတယ္လို႔ မေဟာဘူးလား...( ေဟာပါတယ္ ) ဘုရားကေဟာၿပီ ။
            ဘုရားကေဟာေတာ့ က်ဳပ္တို႔က ေစာင့္ၾကည့္ ဘုရားကေဟာေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔က ဘယ္လိုပါ လိမ့္ ( ေစာင့္ၾကည့္ရပါမယ္ဘုရား ) ၾကပ္ၾကပ္သတိထားေနာ္ ဒီေန႔ အလုပ္သင္ေနတဲ့ တရားေနာ္ .....( တင္ပါ့ ) ။
ပုတီးစိပ္ေနရမည့္တရားမဟုတ္ဘူး
            ဒကာ ဒကာမေတြ ၾကပ္ၾကပ္သတိထားပါ၊ အလုပ္သင္ေနတဲ့တရားေနာ္ ပုတီးစိပ္ေနရမည့္ တရားမဟုတ္ဘူး၊ ေစာင့္ၾကည့္ေနရမည့္တရား၊ ဦးခင္ေမာင္ ..( မွန္ပါ ) ။
            ပုတီးစိပ္ေနတာကေတာ့ ဟိုကအနိစၥေရာက္တယ္၊ ကိုယ္ကပုတီးတစ္လံုးခ်ခ်င္မွခ်ျဖစ္ တယ္၊ ပုတီးခ်တဲ့အထဲမွာလည္း အနိစၥက ပါခ်င္မွပါတယ္၊ သေဘာပါၿပီလား... ( ပါ ပါၿပီ ) ။
            အဲေတာ့ ဘုရားက အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱလို႔ ခႏၶာႀကီး မေဟာဘူးလား (ေဟာပါတယ္) ကိုယ္ က ဘာလုပ္ရမွာလည္း...( ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါ )။ ေစာင့္ၾကည့္ေနေတာ့ ခႏၶာက၊ မေမွ်ာ္လင္တဲ့ေနရာ က ေပၚလာၿပီးသကာလ။ ဖ်တ္ခနဲ ဖ်တ္ခနဲ ေပ်ာက္သြားတယ္ ( မွန္လွပါဘုရား ) ။
မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ျမင္တာ
            ဖ်တ္ခနဲ ဖ်ခနဲ ေပ်ာက္သြားေတာ့ ေၾသာ္.... ဒါဘယ္သူက ေျပာတာပါလိမ့္ ... ( ခႏၶာကေျပာ တာပါ ဘုရား ) ယံုၾကပလား..( ယံုပါၿပီဘုရား ) အမွန္ကေကာျမင္ပလား ( ျမင္ပါၿပီဘုရား ) ။
            အဲဒါဘာဆိုမတံုး..( သမၼာဒိ႒ိပါဘုရား ) အဲဒီသမၼာဒိ႒ိကို မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ျမင္တာလို႔ မွတ္လိုက္ စမ္းပါ ( မွန္ပါ့ ) ဒကာ ဒကာမေတြ ဘယ္လိုမွတ္ၾကမယ္၊ ( မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ ျမင္တာပါဘုရား ) ကိုင္း -    ဒကာ ဒကာမတို႔ ေသခ်ာၾကပလား..( ေသခ်ာပါၿပီဘုရား ) ။
ဥာဏ္ေတြတရားျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ 
            အလြန္အေရးႀကီးေနၿပီ ဦးခင္ေမာင္ေရ .. ဒါက လက္ေတြ ႔တရားေတြတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ခင္ဗ်ားတို႔မွာဥာဏ္ေတြတရားေတြ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္သာရိပုတၱရာ ႀကီးက ေဟာရွာလို႔   မိလိႏၵပဥႇာ   ထဲမွာလည္း ပါ ပါတယ္...။ 
ကာယမိမံ သမၼသထ၊ ပရိဇာနာထ ပုနပၸဳနံ
ကာေယသဘာ၀ံ ဒိသြာန ဒုကၡႆႏၲံ ကရိႆထ
            မင္းဒီလိုသာ ျမင္စမ္းပါေစကြာ၊ ဒုကၡဆံုးပါလိမ့္မယ္ ...( မွန္ပါ ) ကိုင္း. - ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘုရားကလည္း ဘာေဟာသလဲ၊ အနိစၥပဲေဟာတာပဲ။ ဘုရားက အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱေဟာသည္      ( မွန္ပါ့ ) ဘုရားက ဘာေဟာသလဲ ( အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱေဟာပါတယ္ ) ။
            ဘယ္သူ႔ေဟာတာလည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေဟာတယ္လို႔ ထားပါေစ၊ သူ႔အျမင္သူေဟာတယ္ ပဲ ထားလိုက္ပါ၊ ကို္ယ့္အျမင္နဲ႔ မကိုက္ေသးလို႔ရွိရင္ ထားလုိက္ပါ၊ ဦးခင္ေမာင္ ဘာတံုး.. ( ကိုယ့္အ ျမင္နဲ႔ မကုိက္ေသးရင္ ထားလိုက္ပါ ) ။
            ကိုယ့္အျမင္နဲ႔ မကိုင္ေသးရင္ ေစာင့္ၾကည့္ပါ ။
            ကိုင္း ဒါျဖင့္ - ကိုယ့္အျမင္နဲ႔ မကိုက္ေသးရင္ ေစာင့္ၾကည့္..( တင္ပါ့ )၊ ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့ လက္ကေလး က, ယား ၊ ေျခကေလးက, ယား ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ထိုင္စ, က ေပၚလာတာလား ၊ အခုမွေပၚတာလား ...( အခုမွ ေပၚတာပါဘုရား ) ။
            ယားဒါက ယားတဲ့ေနရာမွာ ေပ်ာက္သြားတယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဟုတြာ - မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေနရာက ျဖစ္ေပၚလာ၍ ၊ အဘာ၀ေ႒န - ဤေနရာ၌ ေပ်ာက္သြားျခင္းသည္ပင္လွ်င္ အနိစၥံ - အနိစၥပဲ...( မွန္ပါ့ဘုရား ) ။ 
            ဒကာ ဒကာမတို႔ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာက ေပၚလာတာလား၊ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာကေပၚလာ တာလား ? ( မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာက ေပၚလာတာပါဘုရား ) တစ္ခါတစ္ေလ ေက်ာကေပၚခ်င္ ေပၚတယ္၊ တစ္ခါကေလရင္က ေပၚခ်င္ေပၚတယ္ ...( မွန္ပါ့ ) ။
ေပၚလာၿပီး၊ ေပ်ာက္သြားတာအနိစၥ 
            တစ္ခါတစ္ေလ နံေဘးကေပၚခ်င္ေပၚတယ္၊ ေျခဖ၀ါးကေပၚခ်င္ေပၚတယ္။ ေျခသလံုးက ေပၚခ်င္ေပၚဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ တဲ့ေနရာက ေပၚလာတာမဟုတ္ဘူး ...( မွန္ပါ ) ။
            မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာကဘာလည္း..( ေပၚပါတယ္ ) အဲ - ေပၚၿပီးေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာမွာ ပဲ ဘာျဖစ္သြားပါလိမ့္...( ေပ်ာက္သြားပါတယ္ ) ေၾသာ္.. ဒါျဖင့္ အဲဒါ ဘာေခၚပါလိမ့္...( အနိစၥ ပါဘုရား ) ။
            ျမင္ၾကရဲ ႔လားဆိုေတာ့ .. ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ပုဂၢဳိလ္ကေတာ့ျမင္တယ္၊ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ( ျမင္ပါတယ္ ) ေၾသာ္- ျမင္တာဘာေတြၾကည့္ပါလိမ့္ ? သမၼာပႆတီတိ သမၼာဒိ႒ိ သမၼာ - မွန္ကန္ ပႆတိ - ျမင္၏ ဣတိတသၼာ - ထို႔ေၾကာင့္ သမၼာဒိ႒ိဆိုတဲ့အတိုင္း မိစၧာဒိ႒ိပယ္ၿပီး သကာလ သမၼာဒိ႒ိကို သမၼာဒိ႒ိဥာဏ္ေရာက္လာတာ ၊ သမၼာဒိ႒ိျဖစ္လာတဲ့အျဖစ္ေဟာတယ္ အဖိုးတန္ပါလား ဆိုတာ ေပၚလာေတာ့တယ္ ၊ မေပၚလာေသးဘူးလား ( ေပၚပါတယ္ဘုရား ) ။
            အဲဒါ တန္ခူးလကလည္း နီးၿပီ၊ ဥပုသ္ကလည္း ေစာင့္ၾကေတာ့မွ ဧကန္လူတိုင္းဆိုသလိုပဲ ျဖစ္ၾကေတာ့ ဒကာ  ဒကာမတို႔ တစ္ေနရာမွာထိုင္ၿပီး တစ္ေနရာကိုေစာင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ၾကပါဆိုတဲ့ ဥစၥာေျပာရတာ၊ ဒါေဟာရတာေနာ္ ။
            ကိုင္း - ဒါျဖင့္ ဒါက ခႏၶာငါးပါး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ထုိင္ေနတဲ့ ခႏၶာငါးပါးေနာ္ - ဦးခင္ေမာင္အလုပ္ ကလည္း သင္ရေသးတယ္ေနာ္ မသင္ရင္မေကာင္းဘူးဗ် ။
            အဲေတာ့ ဒီခႏၶာငါးပါးႀကီးနဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြက အင္း တန္ခူးလအႀကိဳ ေစာင့္ခ်င္လည္း ေစာင့္မယ္ ၊ အခ်ဳိ ႔မအားေသးလို႔ ေနာက္ဆံုးေန႔မွ ပိတ္ေစာင့္ခ်င္ လည္းေစာင့္မယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ အေၾကာင္းလည္း မေျပာတတ္ဘူးေပါ့၊ ခင္ဗ်ားတို႔ အေၾကာင္းကေတာ့ ေလွ်ာ့ေစ်းကသိပ္မ်ားတယ္ ။ 
            ကိုင္း ဒါျဖင့္ - ဒကာ ဒကာမတို႔ ေစာင့္ၿပီးသကာလ ေဟာဒီကေနေစာင့္ၾကည့္ပါ၊ ၀မ္းထဲက ေစာင့္ရမွာပါ၊ ေစာင့္ရတာကေတာ့ ဒါကေတာ့ ပုံစံမို႔လို႔ျပရပါတယ္ ။
ေစာင့္ၾကည့္ေနတာက မဂၢင္ငါးပါး
            ေစာင့္ၾကည့္ေနတာက မဂၢင္ငါးပါး။ သတိထား၊ ၀ီရိယ စိုက္ၿပီး ပညာနဲ႔ၾကည့္၊ သမာဓိနဲ႔ တည္ေနတယ္ဆိုတာ ၀ီရိယက မေလွ်ာ့ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာငါးပါးနဲ႔ ၾကည့္ေနတာ။
            ဦးခင္ေမာင္ ဘယ္ႏွစ္ပါးနဲ႔ေစာင့္ပါလိမ့္ ... ( ငါးပါးနဲ႔ေစာင့္တာပါဘုရား ) ဒကာ၀ ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေစာင့္ပါလိမ့္ ... ( ငါးပါးနဲ႔ပါဘုရား ) ။
သူတုိ႔က ငါးပါးနဲ႔ ေစာင့္တယ္ဆိုေတာ့ အရွင္ဘုရား အရင္လိုမ်ား ျဖစ္ေနသလားလို႔ မေပးပါ နဲ႔တဲ့..   သတိသမာဓိဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတို႔ သတိပ႒ာန္ပါဠိ္ေတာ္ႀကီးမွာလည္းလာၿပီးသား ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ - 
            ဂစၧေႏၲာ၀ါ ဂစၧာမီ တိ ပဇာနာတိ 
လာေတာ့ ကိုယ္ကေစာင့္တဲ့သေဘာေလးနဲ႔ အရင္ျဖစ္ႏွင့္တယ္လို႔ ဒီလိုမယူပါနဲ႔ ။
စိတ္ထဲက ဘယ္ဟာေပၚလာလာ၊ ငါျဖင့္ ေနာက္ကလိုက္ျဖစ္ေအာင္ လုိက္မယ္ ဆိုတာပါပဲ၊ ဘယ္ဟာေပၚလာလာေပါ့ဗ်ာ ( မွန္ပါ့ ) ေနာက္ကအသိလုိက္မယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ဒါဘာဆိုမလဲ ( ေစာင့္ တာပါ ) အဲဒါေစာင့္တာပဲ ဆိုတာ ေပၚလာပလား ( ေပၚလာပါၿပီ ) ။
စာဆိုလြဲသြားမွာစိုးလို႔၊ ဒကာ ဒကာမေတြ အယူအဆေတြ လြဲသြားမွာစိုးလို႔၊ ေစာင့္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ဒီငါးပါးက အရင္ျဖစ္ႏွင့္ေနတယ္ ( မွန္ပါ့ ) ခႏၶာရဲ ႔ျဖစ္ပ်က္က ေနာက္မွာျပေနတယ္၊ ဒီလိုယူမွာစိုးတဲ့အတြက္ ေျပာရတယ္ ။
ေစာင့္ၾကည့္တယ္ဆုိတာက
            ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ဒီလိုမယူနဲ႔တဲ့ အေစာင့္ဆိုတာ ဒီလိုယူလို႔မရဘူး ဘာတံုးဆို ေတာ့ ဂစၧေႏၲာ၀ါ ၊ ဂစၧာမီ တိ ပဇာနာတိ၊ သြားတာကို သြားမွန္းသိရမယ္ဆိုေတာ့ ၊ သြားတာက ေရွ ႔ပိုင္းက သိရမွာကေနာက္က၊ သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
            အဲေတာ့ ဆရာသင္တာသာ ဒကာ ဒကာမေတြေတြက မွတ္ထားေပေတာ့ အင္း- ေရွ ႔ကတစ္ခုခုျပ ထားလို႔ရွိရင္ ေနာက္က အၿမဲတမ္းမိေအာင္ ဖမ္းမဟဲ့ဆိုတာ ဒါေစာင့္ၾကည့္တာပဲ .. ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) သေဘာက်ပလား...( က်ပါၿပီဘုရား ) ။
            ေကာင္းၿပီ၊ ဒါေလာက္ဆိုရင္လည္း ရွင္းေလာက္ပါၿပီ၊ ခႏၶာႀကီးက ဒကာ ဒကာမေတြ ထိုင္ၾကၿပီ ဘုရားေရွ ႔မွာျဖစ္ေစ၊ အိမ္မွာျဖစ္ေစ၊ ထိုင္ၿပီးသကာလေနတုန္း ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ဒကာသစ္ေရ၊ ေျပာလိမ့္ မယ္ေနာ္ ( မွန္ပါ့ ) ေျပာလိမ့္မယ္၊ ေျပာလိမ့္မယ္ ။
တရားအားထုတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ 
            ေရွးဦးစြာ ဘာေျပာမလဲဆိုေတာ့ ေၾသာ္ ဆရာဘုန္းႀကီးကလည္း မွာရွာတယ္၊ တို႔ကို ကယ္တင္တဲ့ ဘုန္းႀကီးက မွာရွာတယ္ ။
            တရားအားထုတ္ခ်င္တယ္လို႔ ဒီစိတ္ကေလးေတာ့ မေပၚေပဘူးလား ( ေပၚပါတယ္ ) တရားအားထုတ္လို႔ မွာလိုက္တယ္ ၊ မွာလိုက္တယ္ဆိုၿပီး တရားအားထုတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလး ဒကာ ဒကာမေတြ သႏၲာန္မလာဘူးလား ... ( လာပါတယ္ ) ။ 
            လာလို႔ရွိရင္ သူေရွးဦးစြာ ေပၚလာတာပဲ တရားအားထုတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ကေလး၀မ္းထဲမွာ ေပၚမလာဘူး လား ...( ေပၚလာပါတယ္ဘုရား ) ။
            ေပၚလာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ၊ 
            ေစာင့္ၿပီးသကာလ ေနာက္ကတစ္ခုသာေပၚရင္လိုက္ မဟဲ့ဆိုတာက ခုနက အားထုတ္ခ်င္တဲ့စိတ္က ေလးက ရွိမရွိ အကဲခတ္လိုက္ ( မရွိပါဘုရား ) ။
            ဒါျဖင့္ - အားထုတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကဘာတံုး ...( အနိစၥပါဘုရား ) အနိစၥေစာင့္ၾကည့္ေနတာက ဘာပါ လိမ့္ ...( မဂၢပါဘုရား ) ေနာက္လိုက္တာကလည္း မဂၢင္ပဲ၊ ေနာက္ကလိုက္တာလည္း ..( မဂၢင္ပါဘုရား ) သေဘာပါၾကပလား ...( ပါ ပါၿပီဘုရား ) ။
            ေၾသာ္ ဒါျဖင့္ ဒီလိုလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ တရားကို ရွာရေသးသလား အားထုတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ကေလး ကိုက ေရွးဦးစြာ ဘာေျပာလဲ.. ( အနိစၥပါ )၊ အားထုတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးက ဘယ္လိုေျပာပါလိမ့္ ...( အနိစၥ လို႔ေျပာပါတယ္ ) ။
            အနိစၥလို႔သူကလာေျပာေတာ့ က်ဳပ္တို႔က ေနာက္ကေနၿပီး မဂၢနဲ႔သိေအာင္ ဖမ္းလိုက္ ( မွန္ပါ ) ။
            သူက အနိစၥလို႔ေျပာေတာ့... ( ေနာက္က မဂၢနဲ႔ လိုက္ရပါမယ္ဘုရား )၊ က်ဳပ္တို႔က မဂၢနဲ႔မိေအာင္ဖမ္း လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သတိထား၊ ၀ီရိယစိုက္၊ ပညာနဲ႔ ႐ႈဆိုေတာ့ ေစာင့္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္မို႔ ဦးခင္ေမာင္ ေပၚလာတာေပါ့ ။ 
            ဒါျဖင့္ - တရားအားထုတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးဟာျဖစ္ပ်က္၊ ေစာင့္ၿပီးမိေအာင္ဖမ္းတာက.. ( မဂ္ပါ ဘုရား )၊ မဂၢျဖစ္ၿပီး သကာလေနေတာ့ ဒီကစၿပီးမိၿပီဆိုရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ မေလွ်ာ့နဲ႔ေတာ့၊ ဆရာ ဘုန္းႀကီးက ႐ွဴတဲ့စိတ္လည္း႐ႈ၊ ႐ိႈက္တဲ့စိတ္လည္း ႐ႈတယ္ဆိုရင္၊ ပထမတစ္ခ်က္မိၿပီးရင္ ေနာက္ အကုန္မိ မွာပဲ ...( မွန္ပါ ) ။
ပထမတစ္ခ်က္အဖမ္းခက္တယ္ 
            ပထမတစ္ခ်က္မိၿပီးရင္.. ေနာက္အကုန္မိမွာပဲ၊ အဲ... ပထမတစ္ခ်က္မွာ အဖမ္းခက္ေနတယ္ ။
            အဲေတာ့ ယေန႔ သင္လိုက္တာသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘာကို သင္လိုက္ပါသတံုးဆိုေတာ့  ပထမတစ္ခ်က္မွာ ရွာမရမွာစိုးလို႔သင္လိုက္တာ၊ ပထမတစ္ခ်က္မွာ .. ( ရွာမရမွာစိုးလို႔ သင္လိုက္တာပါ ဘုရား ) ။
            ရွာမရမွာစိုးလို႔ သင္လိုက္ပါတယ္ဆိုတာ ဦးခင္ေမာင္သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီဘုရား ) ဘာေလး ေပၚလာမယ္ ထင္သတံုး ( တရားအားထုတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ပါဘုရား ) ။
            တရားအားထုတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ကေလးေပၚလာေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ စဥ္းစားၾကည့္၊ နဂိုကရွိတာလား အခုမွ ဒီေနရာေပၚလာတာလား ...( အခုမွေပၚလာတာပါ ) ။
            အခုမွ ေပၚလာတဲ့ေနရာမွာ ဟုတြာ အဘာ၀ေ႒န အနိစၥံ၊ ဆိုေတာ့ ဒါေလးဟာ ေပ်ာက္မသြားေပဘူး လား... ( ေပ်ာက္သြားပါတယ္ ) အဲဒါေလးက စ႐ႈ၊ အဲဒါေလးေစာင့္ၾကည့္ၿပီး မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔႐ႈလိုက္၊ ႐ႈလိုက္ေတာ့ တရားအားထုတ္ခ်င္တဲ့စိတ္က အနိစၥ၊ မရွိမွန္းသိတာက...( မဂၢပါဘုရား ) ။
            မဂၢဆိုေတာ့ ဒကာ၀ ငါးခ်က္ပါသြားၿပီ ( မွန္ပါ ) ၀ိပႆနာ မဂၢင္ငါးခ်က္ပါသြားၿပီ ၊ မပါေသးဘူးလား .... ( ပါသြားပါတယ္ ဘုရား ) ။
            ခႏၶာနဲ႔ ဥာဏ္နဲ႔တည့္သြားၿပီ ခႏၶာက ၀ိညာဏကၡႏၶာ၊ ႐ႈဆိုတာ ၀ိညာဏကၡႏၶာ၊ အဲဒါနဲ႔ ဥာဏ္နဲ႔တည့္ မသြားဘူးလား ( တည့္သြားပါတယ္ ) ။ 
ခႏၶာကအနိစၥျပရင္ အနိစၥလို႔သိပါ
            ဒါျဖင့္ ခႏၶာနဲ႔ ဥာဏ္နဲ႔ တည့္ေတာ့ ေၾသာ္... ခႏၶာက အနိစၥလို႔ေျပာေတာ့ ဥာဏ္ကလည္း အနိစၥလို႔ ေခါင္းညိတ္လိုက္... ( မွန္ပါ ) အနိစၥပါလားလို႔ေခါင္းညိတ္လိုက္ ( မွန္ပါ့ ဘုရား ) ။
            အဲဒီလို ေခါင္းညိတ္လိုေတာ့ ဘုရားကလည္းေဟာ ခႏၶာကလည္းေျပာေတာ့ ဒီအထဲမွာ ဒကာ ဒကာမေတြ သမၼဒိ႒ိဆိုေတာ့ သမၼာဒိ႒ိတင္ျဖစ္တယ္လို႔ မေအာက္ေမ့နဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ အေဖာ္ႏွင့္တကြ မဂၢင္ငါပါးျဖစ္တယ္ ၊ က်န္တဲ့ေလးပါး ပါျဖစ္တယ္ ၊ သေဘာက်ပလား. ( က်ပါၿပီ ) ။
            အဲဒါ ၀ိပႆနာ မဂ္ရၿပီလို႔ ေအာက္ေမ့ေတာ့... သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီ ) ဘာရပါလိမ့္ ...( မဂ္ရ ပါတယ္ ဘုရား ) ၀ိပႆနာမဂ္ရၿပီလို႔ ေအာက္ေမ့ပါ ဒကာ ဒကာမတို႔ ( မွန္လွပါဘုရား ) ။
            ယေန႔တရားဟာ ဦးခင္ေမာင္တို႔ ဒကာ၀တို႔၊ နားႀကီးႀကီးနဲ႔ ေထာင္ၾကည့္မွ ေၾသာ္ - ဒီဥစၥာ ဒီအလုပ္မ သင္ရင္မျဖစ္ပါလားဆိုတာ ေပၚလာေတာ့တယ္၊ မသင္ရင္ ...( မျဖစ္ပါဘုရား ) ။
            ထုိင္ၾကပါဆုိ ထိုင္မွာပဲ၊ ထိုင္ၿပီးသကာလ ဘာမွ မေတြ ႔ပါဘူးဆိုၿပီး ျပန္လာမွာပဲ ။
            အခုေတာ့ မေတြ႔ စရာရွိေသးလား၊ ထိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ကို ႐ႈလိုက္ ထိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ကို ႐ႈၿပီးေနစမ္းပါ၊ မရွိတာ ဘာေခၚမလဲ ( အနိစၥပါဘုရား ) သိတာဘာေခၚမလဲ ( မဂၢပါဘုရား ) ။
သစၥာေလးပါးတန္းၿပီးသိတယ္
            အဲ မရွိတာက အနိစၥ၊ ႐ႈတာက မဂၢ၊ ေသတာက သမုဒယ၊ ဒါဒီအတိုင္း သြားရမွာပဲ ..( မွန္ပါ့ )၊ ဒီကမဂ္ဆိုေတာ့ ငါ့စိတ္ဆိုတဲ့ ဒိ႒ိလာေသးရဲ ႔လား ...( မလာပါဘုရား ) ။
            ဒါေၾကာင့္ မရွိတာက ..( အနိစၥ ) ၊ မရွိတာက အနိစၥ၊ သိတာက ( မဂၢ )၊ ေသတာက ...( သမုဒယ ) ေအး ရမွာက နိေရာဓ၊ ( မွန္ပါ့ ) ၊ ရမွာက ဒီ ဒိ႒ိျဖဳတ္တယ္ဆို ပထမ နိဗၺာန္ရမွာပဲ ။
ဆရာဘုန္းႀကီးကအႀကီးဆံုးလက္ေဆာင္ေပးေနတာ
            ကိုင္း မရွိတာက .. (အနိစၥ )၊ သိတာက ...( မဂၢ )။ ေသတာက ...( သမုဒယ )၊ ေအး ... ရမွာက .. ( နိေရာဓပါဘုရား )၊ အခုေတာ့ တန္းေနတာပဲ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔က မလုပ္ၾကလို႔သာမရတာ၊ ဦးခင္ေမာင္ေရ .... ရွင္းပလား ...( ရွင္းပါၿပီ ဘုရား ) ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြ ရွင္းၾကပလား....( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
            ေၾသာ္ - ဒါျဖင့္ - အႀကီးဆံုးေသာလက္ေဆာင္ ဆရာဘုန္းႀကီးက ေပးေနတာ ငါတို႔မယူတတ္လို႔ရွိရင္ ျဖင့္ ငါတို႔ဆင္းရဲျခင္းနဲ႔ အမြဲပဲ က်န္ရစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် ..... ( မွန္လွပါဘုရား ) ။
ယေန႔ ဒီတြင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔ ။
သာဓု ... သာဓု ... သာဓု ... ။

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ - အဂၢမဟာပ႑ိတ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အားကိုးထိုက္တာ အစစ္ ရွာရစ္ၾက


            နာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကလည္း ခႏၶာၾကည့္ၿပီး နာရမယ္၊ ေဟာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကလည္း ခႏၶာၾကည့္ၿပီးေဟာတဲ့ အတြက္ ဘာ၀နာပြားၿပီး နာတဲ့အတြက္ အားလံုးကုန္ပဲ ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ဥစၥာ မေန႔က၀တၳဳ ေဟာခဲ့တယ္၊ ဦးတင္တို႔ ဦးသန္းေမာင္တို႔ ၾကားဖူးခဲ့ၾကၿပီ ( မွန္ပါ ဘုရား ) ။
တရားသာအမိ၊ တရားသာအဖ
            အဲ့ဒိေတာ့ ဘုန္းႀကီးက တရားကို ႀကိဳးစားေစခ်င္တာက အျခားေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဟာ... ဦးတင္ ႀကီးဟာ ဘယ္ကလာသတံုး .. မေျပာတတ္ပါဘူး၊ လူ႔ျပည္ေတာ့ေရာက္လာတာပဲ၊ ဟာ... ဒါျဖင့္ တရားကပို႔ လိုက္တာပဲ ခင္ဗ်ားကို...ဦးသန္းေမာင္ႀကီး ဘယ္ကလာသတံုး...( မေျပာတတ္ပါဘူးဘုရား )၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ေျခလ်င္လာသလား...( ေျခလ်င္လည္းမလာပါဘူးဘုရား )၊ လူ႔ျပည္ေရာက္လာတာပဲဆိုေတာ့၊ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ တရားအမိ၊ တရားပဲအဖနဲ႔ သူစီမံတာ ခံေနၾကရေတာ့ သူ႔လက္လြတ္လို႔ ေတာ္ပါ့မလား ( မေတာ္ပါဘူး ) ရွင္း ေလာက္ပါၿပီေနာ္..( မွန္ပါ ) ရွင္းေလာက္ပါတယ္ ။
            ေနာက္က သီလရွင္ေတြ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘယ္ကလာသတံုးေမးရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဘယ္သူမွ မသိၾကဘူးေနာ္ ...( မွန္ပါ )၊ တရားပို႔လို႔ ေရာက္လာတယ္ဆိုတာပဲ ေျပာၾကရလိမ့္မယ္ ။
            ႏို႔... တရားပို႔လို႔ေရာက္လာေတာ့လည္း တစ္ခါစဥ္းစားဦး ...ပစၥႏၲရာဇ္ ဇနပုဒ္ေတြမ်ား ေရာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္လည္း တရားပို႔လို႔ေရာက္တာပဲ...ခင္ဗ်ားတို႔ ပစၥႏၲရာဇ္ ဇနပုဒ္ကို မေရာက္ဘဲ ၿမိဳ ႔ႀကီးျပႀကီး သူေတာ္ေကာင္း ေပါမ်ားတဲ့ေနရာ ေရာက္လာၾကတယ္၊ ဒါကဘယ္သူပို႔လိုက္တာတံုးလို႔ ဦးတင္ႀကီးေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖပါ့မလဲ ( တရားပို႔လိုက္တာပါ ) ဦးသန္းေမာင္ေကာ .. ေမြးတာက ဓမီ ၻ..ႀကီးပြားတာက ရန္ကုန္ ၊ ဘယ္သူပို႔လိုက္တာတံုးေမးရင္ ဘယ္ႏွယ့္ေျဖပါ့မယ္ ( တရားပို႔တာပါ ) တရားပို႔လိုက္တာ ကို္ယ့္ေျခလ်င္ သြားလို႔ေတာ့ ေရာက္ကို မေရာက္ဘူး...( မွန္ပါ ) ။
တရားပဲအားကိုးရာရွိေတာ့တယ္
          အဲဒါေၾကာင့္ ေၾသာ္ ..တရားပဲ အားကိုးရာရွိေတာ့တယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာလည္း ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ ( မွန္ပါ ) ။
            ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာအားကိုးၾကမယ္..( တရားပဲအားကိုးၾကပါမယ္ )။ 
            ကဲ..သက္ေသ သာဓက လံုေလာက္ေအာင္ရွင္းျပပါဦးမယ္..ဒကာ ဒကာမေတြကိုေနာ္ ...( မွန္ပါ )။ 
            ဘုရားသခင္ကို္ယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ဘုရားျဖစ္လာတယ္၊ ဘုရားျဖစ္လာေတာ့ ေၾသာ္ ငါ့မွာ အတုမရွိ ဘုရားေတာ့ ျဖစ္လာၿပီ၊ ငါ့ထက္သာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ရွိရင္ျဖင့္ ႐ိုေသကိုးကြယ္မယ္ ပူေဇာ္မယ္လို႔ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ ေတာျမတ္ႀကီးက ေလွ်ာက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္တယ္၊ ၃၁ - ဘံုထဲမွာ ဦးသန္းေမာင္ ( မွန္ပါ ) ငါ့ထက္ သီလ သမာဓိ ပညာသာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ရွိလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ငါကိုးကြယ္မယ္ ဆည္းကပ္မယ္လို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ေယာက္ မွ် မျမင္ဘူး ( မွန္ပါ ) ။.
တရားေၾကာင့္ဘုရားျဖစ္လာတယ္
            တစ္ေယာက္မွ် မျမင္ေတာ့ သူ႔ဟာသူပဲ ေတြးလိုက္တယ္၊ ငါ့ဘယ့္ႏွယ့္ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္လာပါလိမ့္ မတံုးလို႔ ေတြးလိုက္ေတာ့ ေၾသာ္.. တရားေၾကာင့္ဘုရားျဖစ္လာတယ္၊ ငါသိခဲ့တဲ့ တရားပဲအ႐ိုအေသ အေလး အျမတ္ျပဳမွျဖစ္မယ္တဲ့ ၊ မေပၚၾကေသးဘူးလား ... ( ေပၚပါၿပီ ) ။
            ဘုရားေတာင္ ဘာကို ကိုးကြယ္သတံုး ( တရားကို ကိုးကြယ္ပါတယ္ ) ။
            သူ႔ထက္သာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရွိရင္ သီလ သာရင္လည္း သီလသာတဲ့ပုဂၢိဳလ္မကို ကိုးကြယ္မယ္၊ သမာဓိ သာရင္လည္း သမာဓိသာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုးကြယ္မယ္၊ ပညာသာရင္လည္း ပညာသာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုးကြယ္ မယ္ဆိုၿပီး ၃၁ - ဘံုမွာ ရွာတယ္ဆိုေတာ့ ဦးသန္းေမာင္ ကုန္ေရာေပါ့ဗ်ာ ( မွန္ပါ )၊ ဥာဏ္နဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္ ၃၁ - ဘံုမွာ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ေပါ့ဗ်ာ...ရွာလို႔မေတြ ႔ဘူး ..( မွန္ပါ ) ။
            ဒီတြင္မွ ငါသည္ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္လာသတံုး...( တရားအားထုတ္လို႔ ဘုရားျဖစ္လာတာ ပါ ) ။
            ဒါျဖင့္ တရားပဲကိုးကြယ္မွပဲဆိုတဲ့ စိတ္ဟာေပၚေပါက္ၿပီးသကာလ တရားပဲ ကိုးကြယ္ပါတယ္လို႔ ဦးေအာင္ဇံေ၀တို႔၊ ဦးသန္းေမာင္တို႔ ၊ ဦးတင္တို႔ မွတ္ရလိမ့္မယ္ ...( မွန္ပါဘုရား ) ။
ဘယ္တရားပို႔တာႀကိဳက္လဲ
            ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔လဲ ေၾသာ္.. ဒီအတိုင္း ေနလို႔ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး၊ တရားပို႔လို႔ေရာက္တာ၊ စုေတမေနေသလြန္လို႔ရွိရင္လည္း တရားပို႔တဲ့ဆီသြားရမွာပဲ၊ ဒီတရားကိုေရြးၿပီး သကာလ ဘယ္တရားပို႔တဲ့ ဆီသြားရမွာပဲ၊ ဒီတရားကို ေရြးၿပီးသကာလ ဘယ္တရားပို႔တာ ႀကိဳက္တယ္ဆိုတာလည္း ဆရာဘုန္းႀကီးက ေ၀ဖန္မယ္ ...( မွန္ပါ ) ။
            ဒါနကုသိုလ္တရားက ပို႔တာႀကိဳက္သလား၊ သီလကုသိုလ္ပို႔တာႀကိဳက္သလား၊ သမထကုသိုလ္ ပို႔ တာႀကိဳက္သလား၊ ၀ိပႆနာကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား၊ အကုသိုလ္ ပို႔တာႀကိဳက္သလားလို႔ ေမးေတာ့ အခုေမးခြန္း ၅ - ခုထြက္လာတယ္၊ ဒီတရားေတြကေတာ့ ပို႔မယ့္တရားေတြ အမွန္ပဲ၊ ( မွန္ပါ )၊ တရားဘယ္ ႏွစ္မ်ဳိးေ၀ဖန္လိုက္သတံုး..( ငါးမ်ဳိးေ၀ဖန္ပါတယ္ )။
( ၁ ) အကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား
            ငါးမ်ဳိးေ၀ဖန္လိုက္ေတာ့ကို ေမာင္ခ်စ္စိန္တို႔က ဟာ...အကုသိုလ္ပို႔တဲ့ဆီေတာ့ တပည့္ေတာ္ မသြား ခ်င္ဘူးဘုရား၊ အပါယ္ေလးပါးသြားရလိမ့္မယ္... အကုသုိလ္တရားကပို႔ရင္ သူ အပါယ္ေလးပါးပဲ ပို႔ရမွာပဲ ... ( မွန္ပါ ) ဒါေတာ့ ဘယ္သူမွမသြားခ်င္ဘူး၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀လည္း မသြားခ်င္ဘူး၊ ေနာက္က သီလရွင္ေတြ လည္း သြားခ်င္ၾကလား...( မသြားခ်င္ပါဘူး ) ။
( ၂ ) ဒါနကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား
            ဒါနကုသိုလ္ပို႔လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း လူ႔ျပည္နဲ႔ နတ္ျပည္ကို သူပို႔တယ္၊ ပို႔ျပန္ေတာ့ အခု ဆရာ ဘုန္းႀကီးဆီမွာ ဆည္းကပ္ေနတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ျဖစ္လာေတာ့ ဟိုမွာ အုိေဘး၊ နာေဘး၊ ေသေဘးရွိတယ္ ဆိုတာ သိၿပီးသား ျဖစ္ေနတယ္...( မွန္ပါ ) ၊ အဲ... သူပို႔တဲ့ေနရာလည္း တပည့္ေတာ္တို႔ မသြားႏိုင္ဘူးဘုရား ၊ ဘာျဖစ္လို႔တံုး... အုိေဘး နာေဘး ေသေဘး ေၾကာက္တယ္ မဟုတ္ဘူးလား...( မွန္ပါ ) ။
( ၃ ) သီလကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား
            သီလကုသိုလ္ကလည္း ပို႔မွာပဲ လူ႔ျပည္ နတ္ျပည္ကို ဘယ္လိုပို႔ပို႔ သူကလည္း .. အုိေဘး နာေဘး ေသေဘးရွိတဲ့ ဆီကို ပို႔တာပဲ ( မွန္ပါ )၊ ဒါျဖင့္ သီလကုသိုလ္ပို႔တဲ့ဆီကုိလည္း ဦးသန္းေမာင္ သြားဖို႔ေတာ္ပါမ လား ဟိုမွာ ဒုကၡသစၥာရွိေနတယ္ဆိုတာ ေပၚပလား၊ ( ေပၚပါၿပီ ) ၊ ဒါျဖင့္ အဲဒီေတာ့ သြားခ်င္ၾကရဲ ႔လား၊ ( မသြားခ်င္ပါဘူး ) ဒုကၡလြတ္ရာမွ က်ဳပ္တို႔အႀကိဳက္ျဖစ္ရမွာကိုးဗ် ( မွန္ပါ )။ 
( ၄ ) သမထကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား 
            သမထ ကုသိုလ္အားထုတ္ၿပီးသကာလ သမထ ကုသိုလ္ပို႔ရာ သြားမလားလို႔ဆိုေတာ့ ဦးတင္ ျဗဟၼာ ျပည္ႏွစ္ဆယ္သြားရလိမ့္မယ္၊ သြားခ်င္ၾကရဲ ႔လား ( မသြားခ်င္ပါဘူး ) ဟိုမွာလည္း သက္ဆိုးရွည္ေနတာပဲ ... . ( မွန္ပါ ) ၊ ခႏၶာ၀န္ထမ္းၿပီးသကာလ .. အိုေဘး နာေဘး ေသေဘးေတြနဲ႔အတူတူ ေနရတာ ျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ သမထကုသိုလ္ပို႔တဲ့ဆီေတာ့ ဒို႔မသြားဘူး...( မွန္ပါ ) ဘာေၾကာင့္တံုး အသက္ရွည္ၿပီး ဒုကၡေရာက္ ေနတာ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒုကၡသစၥာႀကီးထမ္းၿပီးလည္ေနတာကိုး ( မွန္ပါ ) ။
            ဒါျဖင့္ ယခုေျပာခဲ့တဲ့ ေလးခ်က္ကို ဦးတင္လည္း မႀကိဳက္ဘူး၊ ဦးသန္းေမာင္လည္း မႀကိဳက္ဘူး ( မွန္ ပါ ) ။
( ၅ ) ၀ိပႆနာကုသိုလ္ပို႔တာႀကိဳက္သလား
            ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာကုသိုလ္ပို႔တဲ့ေနရာေကာမႀကိဳက္ဘူးလားလို႔ ဒီဒကာ ဒကာမေတြ ေမးလိုက္လို႔ရွိရင္ သူက ေတာ့ျဖင့္ နိဗၺာန္ပဲပို႔မယ္၊ ဒုကၡခပ္သိမ္းၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ပဲပို႔မယ္၊ ရွင္းၾကပလား...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
            ဒါျဖင့္ ဘယ္ဟာအႀကိဳက္ဆံုးလဲ ....( ၀ိပႆနာကုသိုလ္ပို႔တာ အႀကိဳက္ဆံုးပါ ) ။
            ဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာဆိုတာ ဘာတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့တရားလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္စမ္းပါ   .... ( မွန္ပါ ) ။
            ဒါျဖင့္ တရားပို႔ရာကို က်ဳပ္တို႔သြားရပါလိမ့္မယ္၊ ကဲ ဒါျဖင့္ ေနာက္တုန္းကေတာ့ မ်က္စိလည္ခဲ့တဲ့အ တြက္ ဒီဒကာ ဒကာမေတြ အကုသိုလ္ပို႔တဲ့ဆီလည္း အပါယ္ေလးပါးေနခဲ့ၿပီ ။ တရားပို႔လိုက္တာ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒါနကုသိုလ္နဲ႔ လူ႔ျပည္လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ခံစားခဲ့ရၿပီ ၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္ကေန အိုပြဲနာပြဲ ေသပြဲေတြနဲ႔ခ်ည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႔ခဲ့တယ္၊ ဒါလည္း မဟုတ္ေသးဘူး မေကာင္းေသးဘူးဆိုတာ အခုအခါ ရိပ္မိၾကၿပီ၊ သီလ ကုသိုလ္ပို႔လိုက္တာလည္း လူ႔ျပည္ နတ္ျပည္ဆိုေတာ့ ဦးတင္တို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရာက္ခဲ့ျပန္ခဲ့ရၿပီ ( မွန္ပါ ) ၊ ျပန္တယ္ဆိုတာ ဒီအတိုင္းလာႏိုင္တာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ အိုေသၿပီးမွလာခဲ့ရတာ ( မွန္ပါ ) ဒါေၾကာင့္ ဦးသန္းေမာင္ ဒါလဲ အဆိုးထဲကပဲ.... ( မွန္ပါ ) ၊ ရွင္းပလား...( ရွင္းပါၿပီ )။
            ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္တရားပို႔တဲ့ဆီကို သြားၾကမလဲလို႔ေမးေတာ့ .. တရားပို႔လို႔ အခုဒီေနရာ ေရာက္ လာၿပီ၊ ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္တရားပို႔တဲ့ဆီကို ခင္ဗ်ားတို႔သြားမတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ သစၥာသိၿပီဘုရား၊ ဒုကၡသစၥာရွိတဲ့ဆီေတာ့ မသြားခ်င္ဘူး၊ ဒုကၡသစၥာမရွိတဲ့ဆီေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ သြားခ်င္ ပါတယ္၊ ( မွန္ပါ ) ေပၚပလား...( ေပၚပါၿပီ ) ။
            ဒါျဖင့္- ဒုကၡသစၥာမရွိတဲ့ဆီ တပည့္ေတာ္တို႔ သြားခ်င္ပါတယ္ဆိုသျဖင့္ ... ၀ိပႆနာ႐ႈၾက မဂ္ဆိုက္သြားပါလိမ့္မယ္ ( မွန္ပါ )၊ မဂ္က ပို႔လိုက္တဲ့ အခါက်လို႔ရွိရင္ နိဗၺာန္မွ တစ္ပါး ဦးေအာင္ဇံေ၀ဘယ္မွ မပို႔ဘူး...( မွန္ပါ ) ဒုကၡထဲပို႔ေသးရဲ ႔လား...( မပို႔ပါဘူး ) ။
ဒုကၡလြတ္ရာပို႔တာ အႀကိဳက္ဆံုး
            ဒါျဖင့္ - တရားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေပမယ့္လည္း ဘယ္တရားသည္ သစၥာသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္၏ ပို႔လိုက္တဲ့ တရားထဲမွာ အႀကိဳက္ဆံုးလဲ ေမးလို႔ရွိရင္ ဦးတင္ေျဖစမ္းပါ ( ဒုကၡလြတ္ရာပို႔တာ အႀကိဳက္ဆံုးပါ )၊ ေပၚၿပီ... ( ေပၚပါၿပီ ) ေမာင္ခ်စ္စိန္ေကာ ( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ေနာက္က သီလရွင္ေတြေကာ ( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ဘယ္သူပို႔ရာ သြားခ်င္ၾကသလဲ ( ၀ိပႆနာပို႔ရာသြားခ်င္ပါတယ္ ဘုရား ) ။
            ၀ိပႆနာပို႔ရာ သြားခ်င္ၾကတယ္ဆိုတာ ဟုတ္တယ္၊ ၀ိပႆနာကေတာ့ ကိလာသာျဖတ္ ကံျဖတ္ၿပီး ပို႔တဲ့ေနရာျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ကိေလသာ ျဖတ္တယ္ဆိုေတာ့ ကိေလသ၀ဋ္ျပတ္ၿပီလို႔ ဦးတင္ က မွတ္လိုက္ ( မွန္ပါ ) ကံျဖတ္လိုက္တယ္ဆိုကတည္းက ကမၼ၀ဋ္ေကာ ( ျပတ္ပါတယ္ဘုရား ) ကမၼ၀ဋ္ပဲျပတ္ေပါ့ ဦးသန္းေမာင္ သူ႔အက်ဳိးထဲ ၀ိပါက၀ဋ္လုပ္ခ်င္လု႔ိ ရေသးရဲ ႔လား...( မရပါဘူး ) ။
            အဲဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာကေတာ့ျဖင့္ ေဟာေနတယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္စမ္းပါ ( မွန္ပါ ) အစစ္ ေတြေရြးၿပီး သကာလ တရားစၿပီးခ်ီကတည္းက အင္မတန္သိေစလိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ မေရြးတတ္မွာစိုးလို႔ ေရြးပံု အျခင္းအရာ အာဟာရေတြပါ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ( မွန္ပါ ) ကိုယ္လာတာမသိဘဲနဲ႔ ေနမွာစိုးလို႔ အရမ္း လာခဲ့တယ္ဆိုတာလည္း သိေအာင္လို႔အရမ္းတရားေတြပို႔လိုက္တဲ့ဆီကို ခင္ဗ်ားတို႔ အရမ္းေရာက္ခ်င္သလို ေရာက္လာလို႔ ေရွးကမေရြးတတ္ဘူး သစၥာမသိလို႔ ( မွန္ပါ ) သူပို႔ရာကို က်ဳပ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ ေရာက္ေနတယ္ ( မွန္ပါ ) .. အခုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ေရြးၿပီးသကာလ အပို႔ခိုင္းမလို႔ ( မွန္ပါ ) ဒီသေဘာဟာ ေသး တာမဟုတ္ဘူး ...( မွန္ပါ ) ။
            ဦးသန္းေမာင္ တရားပို႔လို႔ ေရာက္တယ္ဆိုတာသိေတာ့ တခ်ဳိ ႔တရားကပို႔လိုက္တာ အပါယ္ေလးပါး မ်ား ေရာက္သြားတယ္ ( မွန္ပါ ) တခ်ဳိ ႔တရားပို႔လိုက္တာ နတ္ျပည္ေရာက္ၿပီး ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု အပါယ္ျပန္ က်တယ္ ၊ တခ်ဳိ ႔ တရားကပို႔လိုက္တာ ျဗဟၼာျပည္ေရာက္ၿပီး ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု အပါယ္ျပန္က်တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
            ဒီတရားေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုးစားရာ အားထားရာ အျဖစ္နဲ႔လုပ္လုိ႔ ေတာ္ပါ့မလားဆိုတာ ယေန႔ေမး ပါတယ္ ( မေတာ္ပါဘူးဘုရား ) ။
            ဒီလိုမေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ အသံကေလးဟာ ဦးတင္၊ ဦးသန္းေမာင္၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀ မေတာ္ဘူးလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ပါးစပ္ထဲက ထြက္လာတယ္၊ သစၥာသိလုိ႔ ထြက္လာတာ ( မွန္ပါ့ ) ။
            ဘာျဖစ္လို႔ထြက္လာတာလဲ ( သစၥာသိလို႔ ထြက္လာတာပါ ) ။
            သစၥာသိလို႔ ေၾသာ္... နတ္ျပည္ဆိုတာလည္း ဒုကၡသစၥာပဲ။ အိုေဘး နာေဘး ေသေဘးနဲ႔ကို၊ ေသာက ပရိေဒ၀ဒုကၡေဘးေတြနဲ႔ကိုးလို႔ မသိေသဘူးလား...( သိပါတယ္ ) ။
နတ္ျပည္သြားခ်င္ေသးသလား
            ဒီေတာ့ သစၥာသိလို႔ ဦးသန္းေမာင္ နတ္ျပည္သြားခ်င္ေသးသလားဆိုေတာ့... ( မသြားခ်င္ပါဘူး ) ၊ ဘာျဖစ္လို႔တံုး ( အို နာ ေသ ရွိပါတယ္ ) ပထမေတာ့ ေပ်ာ္သလုိလုိနဲ႔ ေနာက္ပ်င္းခန္းကလာရလိမ့္မယ္ ( မွန္ ပါ ) ၊ ေပ်ာ္ခန္း ပ်င္းခန္း ကရွိေသးတာကို ( မွန္ပါ ) ။
            ပထမေတာ့ ေပ်ာ္သလိုလိုနဲ႔ ေနာက္ပ်င္းခန္းနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းရမယ္ ( မွန္ပါ ) ေကာင္းႀကပါ့မလား ( မေကာင္းပါဘူးဘုရား ) ။
            ေအး ... ဒါေတြက ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မွ ေရြးတတ္သတံုးေမးေတာ့မွ ခင္ဗ်ားတို႔ ေရြးတတ္တယ္၊ ဘုန္းႀကီးကပဲ အမႊမ္းတင္လုိက္ပါတယ္ ( မွန္ပါ ) ဘာ့ေၾကာင့္ အမႊမ္းတင္လိုက္သတံုးဆိုေတာ့ ဒီ ဒကာ ဒကာမေတြ သစၥာေဟာထားတယ္ ( မွန္ပါ ) အုိေဘး နာေဘး ေသေဘးမရွိတာက နိဗၺာန္ကိုးဗ် ( မွန္ပါ ) အိုေဘး နာေဘး ေသေဘး ရွိတာက လူ႔ျပည္နတ္ျပည္ အပါယ္ေလးပါးကိုး ( မွန္ပါ ) ။
            အဲဒီေတာ့ ဓမၼငါးမ်ဳိးရွိတဲ့ အနက္က အကုသိုလ္ပုိ႔ရာလည္း တပည့္ေတာ္တို႔ မသြားဘူးဘုရား အပါယ္ေလးပါးမို႔ ( မွန္ပါ ) ဒါနကုသိုလ္ သီလကုသိုလ္ပို႔ရာလည္း တပည့္ေတာ္တို႔ မသြားဘူးဘုရား ။ လွဴေတာ့ လွဴပ္မယ္၊ လွဴေပမယ့္ အလွဴပို႔တဲဆီေတာ့ မသြားဘူး၊ က်ဳပ္ ဒါနကုသိုလ္ကို ဒုကၡသစၥာလိုခ်င္လို႔ျပဳ တာ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ သြားေသးရဲ ႔လား ( မသြားပါဘူး ) ။
            အဲဒီေတာ့ သစၥာသိထားမွ ဒါနကလည္း လမ္းဆံုးပို႔တယ္ သီလကေကာ ( လမ္းဆံုးပို႔ပါတယ္ ) လမ္း ဆံုးဆိုေတာ့ နိဗၺာန္ပဲ ( မွန္ပါ ) သမထကလဲ ( လမ္းဆံုးပို႔ပါတယ္ ) ။
            ၀ိပႆနာကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က ပို႔ပါလို႔မဆိုနဲ႔ေတာ့ သူကကိေလသာျဖတ္ ကံျဖတ္ အက်ဳိးေပးျဖတ္ ကိုး... ( မွန္ပါ ) ရွင္းပလား ...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
            ဒါျဖင့္ သူကေတာ့ ကိေလသာ၀ဋ္ ကမၼ၀ဋ္ ျဖတ္လိုက္တဲ့အတြက္ ၀ဋ္ကၽြတ္တဲ့ ေနရာပို႔မွာပဲဆုိတာ ဦးသန္းေမာင္ မွတ္လိုက္ ( မွန္ပါ ) ။ 
            ဒါျဖင့္ ဒို႔ဆရာဘုန္းႀကီးသည္ ဒို႔အက်ဳိးကို အမ်ားႀကီး အလိုရွိတဲ့အတြက္ ဘာအေရးတႀကီး ေျပာေန သတံုးဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ အားကိုးထိုက္တာအစစ္ ရွာၾက ဆိုတာ ေျပာတာပါပဲ ( မွန္ပါ ) ဦးတင္ ေပၚပလား ( ေပၚပါၿပီ )။ ဘယ္လိုေပၚသတံုး ( အားကိုးထိုက္တာအစစ္ရွာရပါမယ္ ) ။
            ဒီရွာနည္း နိႆရည္းကိုလည္း ဒကာ ဒကာမေတြ စဥ္းစားပါဦး၊ သစၥာမသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္လိုသံုး ေလ့ရွိသတံုး...( ျဖစ္သ၍ အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပါပဲ ) ေရြးတတ္လို႔ေျပာတာလား၊ မေရြးတတ္လို႔ ေျပာ တာလား ( မေရြးတတ္လို႔ပါ ဘုရား ) ။
            ဒါျဖင့္ ယေန႔ည ဒီဆရာဘုန္းႀကီးက ခင္ဗ်ားတို႔ကို ကေလးေလးျဖစ္ၿပီး သကာလ ေနျငားေသာ္လည္း လူႀကီးစိတ္သြင္းတဲ့ေန႔ ( မွန္ပါ ) မဆိုႏိုင္ဘူးလား ( ဆိုႏိုင္ပါတယ္ ) ။
            နဂိုကေတာ့ျဖင့္ ျဖစ္သ၍ အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲ၊ ဦးသန္းေမာင္ တို႔လည္း သံုးမွာပဲ၊ ဦးတင္တို႔ လည္း သံုးမွာပဲ ( မွန္ပါ ) မဟုတ္ဘူး ... ျဖစ္သ၍ အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲဆိုတာ ကိုယ္ကလည္း ႀကိဳက္ တာေရြးဦးမွေပါ့၊ သူလုပ္သလို ခံေတာ့မလား၊ ဘုန္းႀကီးကမေမးရေပဘူးလား ( မွန္ပါ )၊ ျဖစ္သ၍ အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲ ဆိုတာ သူလုပ္သ၍ ခံတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ မေရာက္ေပဘူးလား ( ေရာက္ပါတယ္ ) ။
ငါသစၥာသိၿပီ၊ အေကာင္းကို ေရြးတတ္ၿပီ
            အခုဟာက မင္းတို႔လုပ္သလို မခံဘူးကြ၊ ငါသစၥာသိထားၿပီ၊ အပို႔ေကာင္းကိုရွာမယ္ဆုိေတာ့ အေတာ္ ထင္ရွားသြားၿပီ ( မွန္ပါ )၊ မထင္ရွားဘူးလား ( ထင္ရွားပါၿပီ )၊ အပို႔ေကာင္းကို ေရြးလိုက္ပါ ( မွန္ပါ ) ။
            ဦးေအာင္ဇံေ၀ ေပၚၿပီ ( မွန္ပါ ) ေပၚၿပီ၊ အပို႔ေကာင္းကို ေရြးတတ္တယ္ဆိုကတည္းက ဦးသန္းေမာင္ ဘာျဖစ္လို႔ ေရြးတတ္တာတံုး ( သစၥာသိလို႔ပါ ) ဘယ္ေလာက္ေက်းဇူးမ်ားသတံုး ေမာင္ခ်စ္စိန္ ( မွန္ပါ ေက်း ဇူးမ်ားပါတယ္ ) ။
            ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေျပာေနၾကတဲ့ စကားဟာ ဘုန္းႀကီးတို႔ နည္းနည္း အသိဥာဏ္ေပါတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲဘုရား၊ ကံစီမံသလိုပဲ၊ အို.. ဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႔ ၊ ဘုန္းႀကီးတို႔က ကန္႔ကြက္တယ္ ( မွန္ပါ )၊ ဥာဏ္စီမံသလိုလုပ္ပါလား၊ ၀ိပႆာနာဆိုတာ ဥာဏ္ပဲ မဟုတ္ လား ( မွန္ပါ ) ဥာဏ္မွ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာ ( မွန္ပါ ) ။
ဘုန္းႀကီးက သာမညဘုန္းႀကီး မဟုတ္ဘူး
          ကံစီမံသလို ခံရမွာပဲဆိုၿပီး ဦးသန္းေမာင္ ကံကိုခ်ည္း လႊဲခ်တဲ့အသံုး မသံုးနဲ႔ ( မွန္ပါ ) ဘုန္းႀကီးက သာမည ဘုန္းႀကီးမဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို ဥာဏ္ေပးေနတာ၊ ဥာဏ္စီမံရာကိုသြားပါ ( မွန္ပါ ) ကံစီမံရာက ၃၁ - ဘံု ၊ ဥာဏ္စီမံရာက ၃၁ - ဘံု ျပင္ဘက္ ၃၁ - ဘံုမွ လြတ္ရာ ( မွန္ပါ )၊ ဥာဏ္စီမံရာက ( ၃၁ - ဘံုမွလြတ္ ကင္းရာပါ )၊ ၃၁ - ဘံုက ဒုကၡသစၥာ၊ ၃၁ - ဘံုအျပင္ဘက္ထြက္မွ နိေရာဓသစၥာ ( မွန္ပါ ) ၊ ေပၚပလား... ( ေပၚ ပါၿပီ ) ။
            ဒါျဖင့္ ဦးေအာင္ဇံေ၀ ဘယ္သူစီမံရာလိုက္မယ္ ( ဥာဏ္စီမံရာလိုက္ပါမယ္ ) ။
( ၁ ) ကမၼႆကတဥာဏ္ 
ဥာဏ္ကလဲ တစ္ခါခြဲၾကစို႔၊ ဥာဏ္ကဘယ္လိုခြဲရမတံုးလို႔ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ... ဦးတင္ တရားသား ႀကီး ေျပာရတဲ့အတြက္ မွတ္မယ္သာ စိတ္ကူးေပေတာ့ ( မွန္ပါ ) ဥာဏ္စီမံသလို သြားမယ္ဆိုေတာ့ ကမၼႆက တဥာဏ္္က တစ္မ်ဳိး၊ ေကာင္းတာလုပ္ေကာင္းက်ဳိးေပးတယ္လို႔သိတဲ့ဥာဏ္ကေလးေလာက္ကို လည္း သူစီမံတာကို ဦးသန္းေမာင္ကမလိုက္နဲ႔ ( မွန္ပါ ) ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းက်ဳိးေပးတယ္ဆိုတာ ကမၼႆကတဥာဏ္ ( မွန္ပါ ) မလိုက္နဲ႔ ျပဳတ္က်တယ္ဆိုတာ ကမၼႆကတဥာဏ္ ( မွန္ပါ ) မလိုက္နဲ႔ ျပဳတ္ က်တယ္၊ သုဂတိေတာ့ပို႔လိုက္တာပဲ၊ ပို႔ေပမယ့္လည္း သူကဒိ႒ိတန္းလန္းပါသြားတယ္၊ ငါလုပ္လို႔ငါရတယ္ ဆိုတဲ့ ဒိ႒ိကမပါဘူးလား ( ပါ ပါတယ္ ) ။
ဒီေတာ့ ကမၼႆကတဥာဏ္ ပို႔ရာကိုလည္း ဦးတင္ကမလိုက္န႔ဲ၊ ဒိ႒ိပါသြားတယ္၊ ဆြဲၿပီးေတာ့ ျပန္ခ် မွာပဲ၊ ပို႔လည္းပို႔တယ္၊ ေအာက္ကိုလည္း ဆြဲခ်လိုက္တယ္ ( မွန္ပါ ) ဒီေတာ့ ေကာင္းေသးရဲ ႔လား... ( မေကာင္းပါဘူး ) ေပၚၾကပလား...( ေပၚပါၿပီ ) ။
            ဟာ .. ဒါျဖင့္ ကမၼႆကတဥာဏ္ပို႔ရာ တပည့္ေတာမလိုက္ဘူးဆိုေတာ့ .. ဘာျဖစ္လုိ႔ဆိုေတာ့... အို ... ျပန္ေရာက္ဦးမွာဘုရား၊ ဒိ႒ိတန္းလန္းနဲ႔ တက္သြားတာ ( မွန္ပါ ) ။
ျမားမွန္ထားတဲ့ငွက္ပမာ
            ဦးသန္းေမာင္တို႔ ဦးတင္တို႔ကို ... ဦးတင္ေတာ့ မၾကားရေသးဘူး၊ ဦးသန္းေမာင္ေတာ့ ေျပာၿပီးၿပီ ( မွန္ပါ ) ငွက္တစ္ေကာင္ ငွက္ကအင္မတန္ႀကီးတယ္၊ ဒီေက်ာင္းေလာက္ရွိတဲ့ ငွက္ႀကီးထားပါေတာ့၊ အဆိပ္ လူးတဲ့ျမားကေလးနဲ႔ ပစ္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဆိပ္လူးတဲ့ျမားကေလးက ေသးေသးကေလး၊ အဖ်ားဆို ေတာ့ ခၽြန္ခၽြန္ကေလး သာၿပီးေသးတာေပါ့ ( မွန္ပါ ) အဲဒါကေလးနဲ႔ မွန္တယ္တဲ့၊ မွန္ေပမယ့္ ငွက္ကႀကီးေတာ့ အဆိပ္က ျဖဳန္းခနဲမျပန္႔ဘူး ( မွန္ပါ ) မျပန္႔ေတာ့ ပ်ံတက္သြားတာပဲ ။ အဆိပ္မျပန္႔ခင္ သာပ်ံႏိုင္တာ ( မွန္ပါ ) အဆိပ္ျပန္႔ေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္တံုး ( မပ်ံႏိုင္ပါဘူး ) ျဖဳန္းခနဲျပန္က်တယ္ ။
            အဲ... ကမၼႆကတဥာဏ္က ဒိ႒ိအဆိပ္မျပန္႔ခင္ ပ်ံတတ္တာ ( မွန္ပါ ) ဒိ႒ိ အဆိပ္ျပန္႔သြားတဲ့ အခါ က်ေတာ့ ၀ုန္းဆို ထိုးက်တာပဲ ( မွန္ပါ ) ေပၚပလား. ( ေပၚပါၿပီ ) ။
            ဒါျဖင့္ ကမၼႆတဥာဏ္ေလာက္ဆို ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ငါလွဴတယ္ ငါရတယ္ဆိုတဲ့ တစ္လံုးေလာက္ကို အားထားေလာက္ၿပီဆိုတဲ့ စိတ္ကို ယေန႔ ျဖဳတ္ပစ္ပါ ( မွန္ပါ ဘုရား ) အဆိပ္မျပန္႔ခင္ တက္တာေဟ့ ၊ အဆိပ္ျပန္႔ရင္ ဒီငွက္ႀကီး ဘာျဖစ္လာမလဲ ...( ျပန္က်လာပါမယ္ ) ။
            ဒီမွာလည္းကုသိုလ္ကံအရွိန္ မကုန္ခင္ အထက္တက္တာ၊ ဒိ႒ိအဆိပ္ျပန္႔သည္နဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ျပန္က်မယ္ ... ( မွန္ပါ )၊ ရွင္းပလား ..( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒီဥာဏ္က ဒိ႒ိမပယ္ႏိုင္ဘူး
            ဒါျဖင့္ ကမၼႆကတဥာဏ္က ဒိ႒ိအဆိပ္ကို မပယ္ႏိုင္ ရွင္းပလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ဒီတစ္လံုးဟာ ေသ ေပ်ာ္တဲ့တရားလို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ၊ နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အားလံုးလည္း အမ်ားအားျဖင့္က သူကို အေရးတႀကီးေျပာေနပါတယ္ ၊ ဦးသန္းေမာင္ သူ႔ကိုသာ အေရးတႀကီးေျပာေနပါတယ္ ၊ မင္းတို႔ကြာ ဒီဘ၀လည္း က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာ၊ ေနာက္ဘ၀လည္း က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာမွာပဲ၊ မင္းလုပ္ထားတာေတြက နည္း တာမွမဟုတ္ဘဲ၊ မင္းရမွာေပါ့၊ မေျပာေပဘူးလား ( ေျပာပါတယ္ ) ဒါဘာေျပာတာတံုးဆိုေတာ့ ဒိ႒ိဦးစီးတယ္ ( မွန္ပါ ) ကိုယ္ကလည္း မယံုဘူးလားဆိုေတာ့ ကိုယ္လုပ္ကိုင္ရတယ္ဆိုေတာ့ ဒိ႒ိက မပါဘူးလား ပါသလား ( ပါ ပါတယ္ ) ပါေတာ့ ဒါဟာကမၼႆကတဥာဏ္ဟာ ဒိ႒ိပါတယ္ ( မွန္ပါ ) ရွင္းၾကပလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
            ကမၼႆကတဥာဏ္ဟာ ဒိ႒ိပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒီကံစီမံတာကိုလည္း မလုိက္ဘူးကြ ရွင္းပလား ( ရွင္း ပါၿပီ ) ဒါဆရာေကာင္းေတြ ႔မွ ဒီအဓိပၸါယ္ကလဲ ေပၚတာေနာ္ ( မွန္ပါ ) ဦးသန္းေမာင္ ႏို႔မဟုတ္ေပၚပါ့ပလား .... ( မေပၚပါဘူး ) ။
            ႏို႔မဟုတ္လို႔ရွိရင္ ဦးေအာင္ဇံေ၀တို႔လည္း ထို႔အတူပဲ၊ မင္းတို႔လုပ္ထားလို႔ရွိရင္ကြာ .. မင္းတို႔ရမွာေပါ့ လို႔ေျပာလိုက္လို႔ရွိရင္ ကိုယ္ကလည္း ငါလုပ္လို႔ ငါရတယ္ ယူမွာပဲ၊ မယူဘူးလား...( ယူပါတယ္ဘုရား ) ယူရင္ ဒိ႒ိပါ မပါ ( ပါ ပါတယ္ ) ပါလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ကုသိုလ္ကလည္း ပို႔လိုက္မွာပဲ၊ ဒိ႒ိကလည္း လိုက္သြားမယ္၊ ငွက္ႀကီး လိုပဲေနာ္...( မွန္ပါ ) ၊ အဆိပ္မျပန္႔ခင္ လန္႔ပ်ံအျဖစ္နဲ႔ေတာ့ တက္သြားပါေသးတယ္ ၊ အဆိပ္ျပန္ေတာ့ လန္႔ပ်ံ ပ်ံႏိုင္ေသးရဲ ႔လား...( မပ်ံႏိုင္ပါဘူး ) ။
            ဒါျဖင့္ ကမၼႆကတဥာဏ္ေလာက္ဟာ လန္႔ၿပီးပ်ံတက္တယ္ ( မွန္ပါ ) ... ေနာက္ဆံုးပိတ္ အဆိပ္ ျပန္႔ေတာ့ ျပန္က်တယ္ ၊ အပါယ္ေလးပါးပဲ ျပန္က်တယ္ ... ( မွန္ပါ ) ၊ ဘယ္ေလာက္ အားကိုးေလာက္ကဲ့ လားလို႔ ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျပာၾကမလဲ ( အားမကိုးေလာက္ပါဘူး ) ၊ ရွင္းပလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဥာဏ္ကို အဆီထုတ္ၿပီး ေရြးျပန္တယ္
            ဒီေန႔ညတရားမွာ ခုနင္က ဓမၼေတြ ေရြးတယ္ေနာ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ဓမၼထဲကမွ တစ္ခါ ဥာဏ္အဆီထုတ္ၿပီး ေတာ့ ေရြးျပန္ပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒါနည္းတဲ့အသံုးအႏႈန္းမဟုတ္ဘူး...( မွန္ပါ )၊ ဥာဏ္ေငြကိုစစ္တာ ( မွန္ပါ ) ။
            ဒါျဖင့္ ဒီဥာဏ္အားမကိုးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဟာ - တပည့္ေတာ္တို႔ ကမၼႆကတဥာဏ္ေလာက္ျဖင့္ တပည့္ ေတာ္တို႔ အားမကိုးေလာက္ဘူးဆိုတာ အခု ဆရားသမားေျပာလို႔ရွင္းပါၿပီ ၊ ဒိ႒ိတန္းလန္းနဲ႔မို႔ဆိုေတာ့ ယံု ၾကည္ပါၿပီေနာ္ ...( မွန္ပါ ) ။
ဘယ္ဥာဏ္အားကိုးရမွာလဲ
            ဒါျဖင့္ ဘယ္ဥာဏ္အားကိုးရမွာပါလိမ့္... ဦးသန္းေမာင္က ေစာဒကတက္ေပါ့၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀က ေစာ ဒကတက္ေပါ့ ( မွန္ပါ )၊ ဘယ္ဥာဏ္အားကိုးရမွာတံုးဆိုေတာ့မွ ေဟာ - နာမ႐ငပ ပရိေစၧဒဥာဏ္ဆိုတာရွိ တယ္ ၊ ဒုတိယဥာဏ္တက္လာၿပီ ( မွန္ပါ ) ခုနက ကမၼႆကတတင္ အခုဟာက နာမ႐ူပ ( မွန္ပါ ) နာမ္နဲ႔႐ုပ္ ကို ခြဲသိတဲ့ဥာဏ္ကို အားကိုး ( မွန္ပါ ) ... ရွင္းပလား ...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
            ဘာအားကိုးရမလဲ ( နာမ္နဲ႔႐ုပ္ကို သိတဲ့ဥာဏ္ အားကိုးရပါတယ္ ) ။
( ၂ ) နာမ္နဲ႔ ႐ုပ္ကို သိတဲဥာဏ္ 
            နာမ္နဲ႔႐ုပ္ကိုသိတဲ့ဥာဏ္ အားကိုးလိုက္ျပန္ေတာ့လည္း သြားခ်င္တာကနာမ္၊ သြားတာက႐ုပ္၊ စားခ်င္ တာက နာမ္၊ စားတာက႐ုပ္၊ အိပ္ခ်င္တဲ့ သေဘာကေလးက နာမ္ဆိုေတာ့ နာမ္႐ုပ္ေကာကြဲေနတယ္( မွန္ပါ )၊ နာမ္႐ုပ္ကြဲတဲ့ဥာဏ္ရေပမယ့္လည္း ဒီဥာဏ္ကေလးကိုဘုန္းႀကီးက ခုနင္ကဥာဏ္ထက္ေတာ့သာေပၿပီ၊ သို႔ေသာ္ အစစ္အားမကိုးနဲ႔ဦး...ကန္႔ကြက္ျပန္တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
            ဘာျဖစ္လို႔ အစစ္အားမကိုးရေသးသလဲ၊ တစ္ဘ၀တြင္ စူဠေသတာပန္သြားျဖစ္တယ္၊ တစ္ဘ၀ ႏွစ္ဘ၀သာ အပါယ္လြတ္တာ ၊ ေနာက္ဘ၀ေတြက်ေတာ့ ( မလြတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး ) ။
ခဏသာအပါယ္လြတ္တယ္
          မလြတ္ႏိုင္ေသးေတာ့ ဟာ ... ဒါျဖင့္ နာမ႐ူပ ပရိေစၧဒဥာဏ္ေလာက္နဲ႔လည္း ဦးတင္ အားမကိုးနဲ႔ဦး ( မွန္ပါ ) ခဏတစ္ျဖဳတ္ အပါယ္လြတ္တာပဲရွိေသးတယ္၊ မဟုတ္ဘူးလား ( ဟုတ္ပါတယ္ ) စူဠေသာတာပန္ ျဖစ္သြားတာကိုးဗ် ( မွန္ပါ ) ။
            အဲဒီေတာ့ မသိခင္တုန္းကဆိုေတာ့ ဒီဒကာ ဒကာမေတြမွာ စူဠေသာတာပန္ေလာက္ဆိုရင္ က်ဳပ္ေက်နပ္ၿပီ ၊ ေျပာခ်င္ေျပာတာ ( မွန္ပါ ) မေျပာၾကဘူးလား ( ေျပာၾကပါတယ္ ) စူဠေသာတာပန္ေလာက္ ဆိုရင္ က်ဳပ္ေက်နပ္ၿပီ၊ ဒီေခတ္မွာ ဦးေအာင္ဇံေ၀တို႔ ၾကားဖူးမွာပဲ၊ ခဏအပါယ္လြတ္တာကေလးနဲ႔ သူေက် နပ္တယ္၊ ေနာက္ဘ၀ေတြ သူမျမင္လို႔ ေျပာတဲ့စကားပဲလို႔ ဦးတင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ( မွန္ပါ ) ။
            ဒါျဖင့္ ဒီဥာဏ္ပဲခုနက ဥာဏ္ထက္ေတာ့သာရဲ ႔၊ သို႔ေသာ္ ဒုတိယဥာဏ္ဟာတကယ္အားကိုးေလာက္ ပလားလို႔ေမးေတာ့ ကမၼႆကဥာဏ္ထက္ေတာ့ နာမ႐ူပဥာဏ္ကသာပါရဲ ႔၊ သာပင္သာျငားေသာလည္း အသာႀကီး က်ဳပ္တို႔အလိုက် မျဖစ္ေသးဘူး ( မွန္ပါ ) ျဖစ္ပလား ...( မျဖစ္ေသးပါဘူး ) ။
( ၃ ) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သိတဲ့ဥာဏ္
            မျဖစ္ေသးေတာ့ ဘယ္ဥာဏ္အားကိုးေလာက္သလဲ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ အားကိုးေလာကတယ္၊ ပစၥယပရိဂၢဟ ဥာဏ္ဆိုတာက ပဋိစၥသမုပၸါဒါသိတဲ့ဥာဏ္ပဲ....( မွန္ပါ ) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သိတဲ့ဥာဏ္က အ၀ိဇၨာ ေၾကာင့္ ၀ိညာဏ္ျဖစ္တယ္၊ ေၾသာ္... သံသရာႀကီးထဲမွာ ဒီလိုျဖစ္လိုက္ ဒီလိုေနၾကတာပဲ.. သူ႔အေၾကာင္း သူ႔ အက်ဳိးနဲ႔ ျဖစ္ေနတာပဲ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါေတာ့ မရွိဘူး အေၾကာင္းအက်ဳိးေတြပဲ ရွိတယ္ ဆိုတာေကာ မသိဘူး လား ...( သိပါတယ္ ) ။
သူလဲခဏသာအပါယ္လြတ္တယ္
            ဒါကလည္း ခုနက စူဠေသာတာပန္ စခန္းထဲကပဲ သူရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ ဦးတင္တို႔ ဦးသန္းေမာင္္တို႔ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ နားလည္႐ံုနဲ႔လည္း ေသေပ်ာ္ေပါ့လို႔ မဆိုလိုက္ပါနဲ႔ ခဏတစ္ျဖဳတ္ အပါယ္ လြတ္တာ ( မွန္ပါ ) ရွင္းပလား ...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
            ဒါျဖင့္ ဘယ္ႏွစ္ဥာဏ္တံုး...ဆရာဘုန္းႀကီးသင္လာတာ ( သံုးဥာဏ္ပါ ) သံုးဥာဏ္ရွိသြားေတာ့ ၾကပ္ ၾကပ္အေရးႀကီးတႀကီးမွတ္ပါ ဒကာ ဒကာမေတြ ၊ ရွင္းၿပီေနာ္.. ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
( ၄ ) ျဖစ္ပ်က္သိတဲ့ဥာဏ္ ၀ိပႆနာဥာဏ္
            ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္သိတဲ့ ဥာဏ္ကို တပည့္ေတာ္တို႔ အားကိုးေလာက္တယ္၊ လကၡဏာသိတဲ့ဥာဏ္ေပါ့ ....( မွန္ပါ့ ) လကၡဏာေရးသံုးပါးသိတဲ့ဥာဏ္ ရွင္းပလား... ( ရွင္းပါၿပီ ) ။ 
            လကၡဏာေရးသံုးပါး သိတဲ့ဥာဏ္ အားကိုးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ၄ - နံပါတ္ ေရာက္မလာဘူးလား ( ေရာက္လာပါတယ္ ) ၄ - နံပါတ္ ေရာက္လာတယ္...လကၡဏာေရးသံုးပါး သိတဲ့ဥာဏ္ပဲ၊ တပည့္ေတာ္တို႔ အားကိုးေတာ့မယ္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ပဲ ။
            ဟာ ... ဒကာ ဦးသန္းေမာင္၊ ဦးတင္ ဒါေလာက္နဲ႔လည္း မတင္းတိမ္နဲ႔ဦးေနာ္...( မွန္ပါ )၊ ေျပာလိုက္ျပန္တယ္ ဘာ့ေၾကာင့္ ေျပာလိုက္ျပန္သတံုးဆိုေတာ့ ဒုတိယဘ၀သူက ပဋိသေႏၶေနမယ္၊ ပဋိသေႏၶေနရင္ ဇာတိဒုကၡ၊ ဇရာဒုကၡ၊ မရဏ ဒုကၡ မလာေပဘူးလား ( လာပါတယ္ ) ၿပီးေတာ့မွ သူက အထက္ ကူးမယ္ဆိုေတာ့ တစ္ဘ၀နာသြားမယ္..( မွန္ပါ ) မနာဘူးလား ...( နာပါတယ္ ) ။
သူမ်ားနဲ႔စာရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္
            တစ္ဘ၀ နာသြားျပန္ေတာ့လည္း ေၾသာ္...အနာလြတ္ ႀကိဳက္တဲ့ဥစၥာ တစ္ဘ၀နာတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ... သူမ်ားနဲ႔ စာရင္ေတာ့ ေကာင္း၏ ၊ မဟုတ္ဘူးလား... ( မွန္ပါ ) ခုနင္က ေအာက္ကဟာေတြနဲ႔ စာရင္ေတာ့ ...( ေကာင္းပါတယ္ )၊ ေပၚၾကပလား...( ေပၚပါၿပီ ) ။
            တကယ္ အေကာင္းစစ္လားလို႔၊ သစၥာသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္၏ အေကာင္းစစ္လားလို႔ ေမးေတာ့...( မဟုတ္ ေသးပါဘူး ) ၊ တစ္ဘ၀ ဇရာ မရဏ ရွိတယ္၊ တစ္ေန႔က ဥပုဒ္ေန႔က ေဟာခဲ့တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
အေကာင္းစစ္ကိုႀကိဳက္ပါ
            ကဲ... ဒါျဖင့္ ဒီဥာဏ္ကို ဦးေအာင္ဇံေ၀တို႔ ဦးသန္းေမာင္တို႔က ႀကိဳက္ပလား...( မေက်နပ္သင့္ေသးပါ ဘူး ) ဘာေၾကာင့္ မေက်နပ္သင့္သတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ တစ္ဘ၀ ဇာတိ ၊ ဇရာ ၊ မရဏနဲ႔ ေနရတယ္ ဆိုရင္ တစ္ဘ၀ ဒုကၡေရာက္တာပဲ ..( မွန္ပါ ) ။
            ဦးတင္ ဘာတံုး.. ( တစ္ဘ၀ ဒုကၡေရာက္ပါတယ္ ) တစ္ဘ၀ ဒုကၡေရာက္တာပဲဆိုတာ ေမာင္ခ်စ္စိန္ ေပၚပလား ( ေပၚပါၿပီ ) ေပၚေတာ့ စင္းလံုးေခ်ာ အေကာင္းကိုႀကိဳက္ပါတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
            ဘယ့္ႏွယ္တံုး ( စင္းလံုးေခ်ာအေကာင္းကို ႀကိဳက္ပါတယ္ ) အေကာင္းစစ္ကိုႀကဳိက္ပါ ( မွန္ပါ ) ။
            အေကာင္းစစ္ကုိ ႀကိဳက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဦးသန္းေမာင္၊ ဦးတင္ ဒုကၡခ်ဳပ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ ( မွန္ပါ ဘုရား ) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား ) ဒုကၡေတြဟူသ၍ ခ်ဳပ္ေအာင္လုပ္လိုက္ ....( မွန္ပါ့ ) ။
ဒုကၡေတြ အကုန္ခ်ဳပ္ေအာင္ လုပ္လိုက္
            ဒုကၡေတြဟူသ၍ ဘာတံုး... ( ခ်ဳပ္ေအာင္လုပ္ရပါမယ္ ) ၊ ခ်ဳပ္ေအာင္လုပ္၊ တစ္ခါခ်ဳပ္နဲ႔လည္း မေက်နပ္နဲ႔၊ ႏွစ္ခါခ်ဳပ္နဲ႔လည္း မေက်နပ္နဲ႔၊ ေလးခါေလာက္ခ်ဳပ္ေအာင္ လုပ္ပစ္လိုက္ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒီဘ၀က ေသ၊ ဟိုဘ၀ မအို မေသ အၿမဲေနတဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္ၿပီ ( မွန္ပါ )၊ ပဋိသေႏၶလည္း မေနေတာ့ဘူး၊ ေနေသးလား ... ( မေနပါဘူး ) ။
            မေနေတာ့ ဒုကၡေလးခါေလာက္ ခ်ဳပ္ၿပီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ ျမင္ၿပီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ေမာင္ခ်စ္စိန္ အေကာင္းဆံုး ဥာဏ္ပဲ ( မွန္ပါ )၊ မဂ္ေလးပါးကို ဆိုလိုက္ပါတယ္ ၊ ရွင္းပလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ေပၚၾကပလား ( ေပၚ ပါၿပီ ) ။
( ၅ ) မဂ္ဥာဏ္ဟာ အေကာင္းဆံုး
            ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီေန႔ ဥာဏ္စဥ္ေရြးလိုက္တာ အရင္တုန္းက ဓမၼေတြေရြးခဲ့ တယ္ ...... ဓမၼငါးမ်ဳိး ( မွန္ပါ ) အခု ဓမၼငါးမ်ဳိးထဲကမွ ခြဲထုတ္ၿပီးသကာလ ၀ိပႆနာ ဓမၼ မဂ္ဓမၼကို ႀကိဳက္ပါ တယ္ ဆိုျငားေသာ္လည္း ဒီဓမၼေတြကို တစ္ခါ အဆင့္ဆင့္ အယုတ္အျမတ္ ေရြးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေမာင္ခ်စ္စိန္ မဂ္ဥာဏ္ဟာ အေကာင္းဆံုးပဲ...( မွန္ပါ ) ၊ ေပၚၾကပလား...( ေပၚပါၿပီ ) ။
            ဒါျဖင့္ မဂ္ဥာဏ္မွ တစ္ပါး က်ဳပ္တို႔သည္ အားကိုးရာ မရွိဆိုတာကိုေတာ့ ဒုကၡဟူသ၍ လြတ္ေအာင္လုပ္လို႔ ( မွန္ပါ )၊ သူမွတစ္ပါး အားကိုးရာရွိေသးသလား...( မရွိပါဘူး ) ။
၀ိပႆနာဥာဏ္က တစ္ဘ၀နာမယ္
            အဲဒါေၾကာင့္ ဒီကိုလာၿပီး အားထုတ္ေနတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒါကို ႀကိဳးစားၾကပါ၊ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးက ျဖစ္ပ်က္ ဒုကၡသစၥာ၊ ဒုကၡသစၥာခ်ဳပ္ေအာင္ ေမာင္ခ်စ္စိန္တို႔ ႀကိဳးစားႏုိင္သေလာက္ ႀကိဳးစားရမယ္ မဟုတ္ဘူး လား....( မွန္ပါ ) မဆံုးရင္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ဆိုရင္ တစ္ဘ၀နာမယ္ ( မွန္ပါ ) အပါယ္ေတာ့ မက်ေတာ့ပါဘူး၊ ဆံုးရင္ တစ္ဘ၀ကို မနာေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ ) တစ္ခါတည္းနဲ႔ ကိစၥၿပီးသြားမယ္ဆိုေတာ့ကို အေက်နပ္ႀကီး ေက် နပ္ဖို႔ မေကာင္းဘူးလား..( ေကာင္းပါတယ္ ) ။
တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္မၾကားဖူးေသာတရား
            ကိုင္း ... ဒါျဖင့္ အေတာ္အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ကို အေတာ္အေရးႀကီးသလို ေျပာေနပါလား ဆိုတာ ေကာ ဦးတင္တို႔ ဦးသန္းေမာင္တို႔ ေပၚပလား ( ေပၚပါၿပီ ) တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ မၾကားဖူးဘူးေပါ့ ( မွန္ပါ မၾကားဖူးပါဘူး ) ဒီေလာက္ ေ၀ဖန္တာ မၾကားဖူးဘူး ။ 
            ဦးေအာင္ဇံေ၀ ကိုင္း... ဒီေလာက္ ေ၀ဖန္တာဆိုေတာ့ အေတာ္မခဲယဥ္းဘူးလား ( ခဲယဥ္းပါတယ္ )  ကုသိုလ္တစ္မ်ဳိးတည္းထားၿပီး ေျပာေနတာလို႔၊ ဥာဏ္တစ္မ်ဳိးတည္းထားၿပီး ေျပာေနၾကေတာ့ ကုသိုလ္နဲ႔ ဥာဏ္ကို အတူတူေျပာေနတယ္ ဆိုတာလည္း သေဘာပါၾကပါေတာ့၊ ကမၼႆကတဥာဏ္ေလာက္လည္း အားမကိုးပါနဲ႔ဦး ( မွန္ပါ ) နာမ႐ူပ ပရိေစၧဒဥာဏ္ေလာက္လည္း အားမကိုးပါနဲ႔ဦး၊ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားလည္ရ႐ံုနဲ႔လည္း အားကိုးေလာက္ၿပီ မဆိုပါနဲ႔ဦး ၊ လကၡဏာေရးသံုးပါး သိ႐ံုနဲ႔လည္းဟာ .... ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ၊ သိ႐ံုနဲ႔လည္း ငါေသပါေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ဒါေလာက္နဲ႔လည္း မေနပါနဲ႔၊ တစ္ဘ၀ နစ္နာမွာ စိုးေသးတယ္ ဦးေအာင္ဇံေ၀ ေပၚလာၾကပလား...( ေပၚလာပါၿပီ ) ။
ဆရာဘုန္းႀကီး အကူအညီနဲ႔ ႀကိဳးစားပါ
            ဒါျဖင့္ - ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ခႏၶာဇာတ္သိမ္း ၿငိမ္းရာေရာက္တဲ့ မဂ္ဥာဏ္ကေလးကိုသာ လွ်င္ က်ဳပ္တို႔ အႀကီးဆံုးအားကိုးထိုက္တဲ့ တရားလို႔ဆိုၿပီး သကာလ ဒါကိုပဲ ကိုယ့္စြမ္းရည္နဲ႔ ဆရာဘုန္းႀကီး အကူနဲ႔ ႏွစ္ဖက္ညႇပ္ၿပီး ႀကိဳးစားပါ ( မွန္ပါ ) ဆရာဘုန္းႀကီးက မသိတာေျပာေပးမယ္ေပါ့ေလ.. ခင္ဗ်ားတို႔က ကိုင္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႔ ကုိယ့္ခႏၶာၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ ..( မွန္ပါ ) အဲ...ကိုင္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႔ ကိုယ့္ခႏၶာၾကည့္ၿပီး ဆရာဘုန္းႀကီးက အကူအညီေပးလိုက္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဦးတင္ ဘာပူစရာရွိသတံုး ( မရွိပါဘုရား ) ။
            ဦးသန္းေမာင္လည္းႀကီးၿပီ၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀လည္းႀကီးၿပီ ဦးတင္လည္းႀကီးၿပီ၊ ဘုန္းႀကီးတို႔လည္း ႀကီးၿပီ၊ ေနာင္ကိုသာသနာနဲ႔ ေတြ ႔ႀကံဳဖို႔ ခဲယဥ္းတယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးလုပ္ေတာ့ ( မွန္ပါ ) ေနာက္ကို ဒီသာသနာမရွိေတာ့ဘူး၊ ကြယ္ေတာ့မယ္ .... ။
သာသနာမကြယ္ခင္ျမန္ျမန္လုပ္ၾက
            ႏို႔..ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ သာသနာကြယ္တာတံုးဘုရားဆုိေတာ့ အို.. ကြယ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဒီက်မ္းစာေတြ ဒီအလုပ္ေတြဟာ ကြယ္တာေပါ့ ( မွန္ပါ ) သာသနာတြင္းမွာပင္ မလုပ္တာေတြက မ်ားေနၿပီ ( မွန္ပါ ) အဲဒီေတာ့ ေၾသာ္ ... ဒို႔ဆရာေတြနဲ႔ ဒို႔ဒကာ ဒကာမေတြနဲ႔ ယခုေတြ ႔ရျခင္းဟာ အဆီ အႏွစ္ေတြလည္း ရျပန္ၿပီ၊ မကြယ္ခင္မီ႐ံုရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြမို႔ ျမန္ျမန္လုပ္လုိက္ ( မွန္ပါ ) မီ႐ံုရွိတယ္ ရထားက ထြက္ခါနီးေနၿပီ ( မွန္ပါ ) သေဘာပါပလား...( ပါ ပါၿပီ ) ။
            မယံုရင္ စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊ ကဲ - ဦးသန္းေမာင္တို႔ ဦးတင္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ေလာကီမ်က္လံုးက်ယ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ၊ မိစၧာ အယူ၀ါဒေတြ လႊမ္းမိုးလာရင္ ေၾကာက္ရတယ္၊ ( မွန္ပါ ) မိစၧာ အယူ၀ါဒေတြမွာ သႆတ ဒိ႒ိေတြနဲ႔၊ အခ်ဳိ ႔ဥေစၧဒဒိ႒ိေတြနဲ႔ ( မွန္ပါ ) ဘယ့္ႏွယ္လုပ္မလဲ နာမ႐ူပဆိုတဲ့ ဒုတိယ ဥာဏ္ေတာင္ရွိေသးရဲ ႔ လား ( မရွိပါ ဘုရား ) ။
            ဒါေတြကမလာဘူးလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ဆိုမလား လာမယ္ ရြယ္ေနတယ္လို႔ ထင္ၾကသလား...လာမယ္ လု႔ိရြယ္ေနၾကတယ္ ( မွန္ပါ ) ဒါျဖင့္ မီ႐ံုရွိတယ္ဆိုတာ မွားေသးသလား ( မမွားပါဘူး ) ေပၚၾကပလား... ( ေပၚ ပါၿပီ ) ။
            ဒါက ဒကာရင္း ဆရာရင္းေတြမို႔ တကယ္တမ္း အဖိုးတန္တာကိုေျပာလို႔ သိရွိႏိုင္တာ ( မွန္ပါ ) ရွင္း ၾကပလား..( ရွင္းပါၿပီ ) ။
            ဥေစၧဒဒိ႒ိဆိုတာက ေသရင္ၿပီးေရာေပါ့၊ ေနာက္ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ ) သႆတဒိ႒ိကေတာ့ တန္ခိုးရွင္ ဣဒိၶရွင္က ဖန္ဆင္းထားတယ္ဆိုေတာ့ တန္ခိုးရွင္က သႆတျဖစ္မေနဘူးလား ( မွန္ပါ )... သႆတကမ်ားပါတယ္ .. ေပၚပလား ( ေပၚပါၿပီ ) ။
            အဲဒီ သႆတ, ဥေစၧဒေတြ လႊမ္းမိုးလာလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ မပါရင္ရွိရမယ္ သားေတြ ေျမးေတြက် ေတာ့ ပါသြားမွာပဲ၊ မပါေပဘူးလား..( ပါ ပါတယ္ဘုရား ) ။
အခ်ိန္ရွိေသးလို႔ ရထားမီေသးတယ္
            အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္တို႔ဟာ အခုအခ်ိန္ရွိေသးလို႔ ရထားထြက္ခါနီး တက္မိေသးတယ္ဆိုတာ ဟာ ဘုန္းႀကီးအသား ယူေျပာေနတာလို႔ ဦးသန္းေမာင္က မယူလိုက္န႔႔ဲ... ( မယူပါဘူး ) ေပၚၾကပလား..( ေပၚ ပါၿပီ ) ။
            အဲ - ဘာဒိ႒ိ ဘာဒိ႒ိတဲ့တံုး ( သႆတိဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိပါ ) ။
            အဲ - ဘုန္းႀကီးတို႔ကလည္း သႆဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိအလယ္က သြားရမယ္ က်ဳပ္တို႔တရားကလည္း ( မွန္ပါ ) ။
            က်ဳပ္တို႔တရားက ဘယ္ကသြားရမလဲ ( ၾကားကသြားရမွာပါ ) ။
            လႊမ္းမိုးလာရင္ ဒီအလယ္လမ္းကေလးဟာ မေပ်ာက္ေပဘူးလား ၊ ေပ်ာက္မလား ( ေပ်ာက္မွပါ ဘုရား ) ၊ ဒီဘက္က သႆတလမ္း၊ ဒီဘက္က ဥေစၧဒလမ္း လိုက္ရင္လိုက္ေပါ့ဗ်ာ...( မွန္ပါ )၊ က်ဳပ္တို႔က လည္း ဘုရားက ေဟာထားတာက အလယ္လမ္းဆိုေတာ့ ဦးသန္းေမာင္က သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီ ) ၊ ... အဲဒိလမ္းေလွ်ာက္စရာမမ်ားဘူးလား၊ မ်ားသလား ( မ်ားပါတယ္ ဘုရား ) ။
ဥာဏ္အျမင္နဲ႔ၾကည့္ၿပီး ျမန္ျမန္သာလုပ္
            မ်ားေနေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကို အသားယူ ခ်ီးေျမႇာက္ၿပီးသကာလ ျမန္ျမန္လုပ္ေစခ်င္လို႔ တိုက္တြန္း တယ္လို႔ မယူဘဲနဲ႔ ဥာဏ္အျမင္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ျမန္ျမန္သာလုပ္ေပေတာ့ ( မွန္ပါ ) ရွင္းၾကပလား ( ရွင္းပါ ၿပီ ) ။
            ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ( ဥာဏ္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ျမန္ျမန္လုပ္ရပါမယ္ )ဥာဏ္နဲ႔ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ျမန္ျမန္လုပ္ပါ၊ လုပ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ မဇၩိမပဋိပဒါ အလယ္လမ္း ေရာက္ပါလိမ့္မယ္ .... ( မွန္ပါ ) ။
            မဇၩိမပဋိပဒါအလယ္လမ္းကို ရွင္းျပလိုက္ဦးမယ္၊ အလယ္ဆိုတာက ဦးေအာင္ဇံေ၀က ျဖစ္ေစ၊ ဦးသန္းေမာင္က ျဖစ္ေစ နာက်င္တဲ့ ေ၀ဒနာေလးျဖစ္တယ္၊ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တာ သူႏွစ္ခ်က္သိတယ္..( မွန္ပါ )၊ ျဖစ္လည္း ျဖစ္တယ္၊ ပ်က္လည္း...( ပ်က္ပါတယ္ ) ။
            ျဖစ္တာသိကတည္းကိုက ဥေစၧဒဒိ႒ိစင္ၿပီ ( မွန္ပါ )၊ ဥေစၧဒ ဆိုတာ ပ်က္သြားတယ္လို႔ယူတာ သူက ျဖစ္တာသိကတည္းကိုက အားလံုး ( ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ ) ပ်က္တာသိကတည္းက ခိုင္ၿမဲေသးရဲ ႔လား ( မခိုင္ ၿမဲပါဘူး ) ၊ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္လံုး သိလိုက္ရင္ ဒါအလယ္လမ္း ေရာက္ၿပီ ေအာက္ေမ့ေတာ့... ( မွန္ ပါ ) ၊ ရွင္းၾကပလား ...( ရွင္းပါၿပီ ဘုရား ) ။
            ျဖစ္ပ်က္သိရင္ ( အလယ္လမ္း ေရာက္ပါတယ္ )၊ ျဖစ္တာသိရင္ ဘယ္ဒိ႒ိစင္သတံုး ... ( ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ ) ျဖစ္တာ သူ႔အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူျဖစ္တယ္ဆိုကတည္းကုိက အေၾကာင္းရွိလို႔ရွိရင္ ျဖစ္ေနမွာ ပဲဆိုေတာ့ ျပတ္သြားမွာပဲဆိုတဲ့ အယူဟာ ရွိေသးရဲ ႔လား ( မရွိပါဘူး )၊ ျဖစ္တဲ့တရားကေလးဟာ ပ်က္သြား တယ္လို႔ ကိုယ့္ဥာဏ္ထဲမွာ ျမင္လိုက္လို႔ရွိရင္ ခိုင္တယ္ ၿမဲတယ္လို႔ ယူဆေသးရဲ ႔လား ( မယူပါဘူး ) မယူရင္ သႆတဒိ႒ိ လြတ္ေနၿပီ ... ( မွန္ပါ ) ။
အလယ္လမ္းေၾကာင္းေရာက္ၿပီ 
            ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ျခင္းသည္ ဒိ႒ိႏွစ္ပါး မလြတ္ဘူးလား... ( လြတ္ပါတယ္ ) ဒါျဖင့္ သႆဒိ႒ိေကာ ယူေသးလား ( မယူပါဘူး ) ဥေစၧဒဒိ႒ိေကာ ( မယူပါဘူး ) မယူေတာ့ ျဖစ္မႈပ်က္မႈ ႏွစ္ခုရွိတယ္လို႔ ယူလိုကတည္းကိုက အလယ္လမ္းေၾကာင္း ေရာက္ၿပီတဲ့.... ( မွန္ပါ ) ။
ဥေစၧဒက အခုျဖစ္ၿပီးေနာက္ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္တာကိုယူတယ္ ...( မွန္ပါ ) ။
            အခုဟာကေတာ့ အေၾကာင္းျဖစ္ရင္ အက်ဳိးျဖစ္ေနဦးမွာပဲ ... လို႔မယူေပဘူးလား ....( ယူပါတယ္ ) ဒီေတာ့ ဒါျပတ္ရဲ ႔လား ( မျပတ္ပါဘူး ) အဲဒါ .. ဥေစၧဒဒိ႒ိ မစင္ေပဘူးလား...( စင္ပါတယ္ ) ။
            ျဖစ္ပင္ျဖစ္ျငားေသာ္လည္း ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တာကို သိေနျပန္ေတာ့ ေၾသာ္.... ျဖစ္တဲ့တရားဟာ ခိုင္တယ္ ၿမဲတယ္လို႔ ယူေသးရဲ ႔လား. ( မယူပါဘူး ) မယူကတည္းက သႆတ ဘယ့္ႏွယ္ေနသတံုး...( စင္ပါတယ္ ) ။
            ဒီေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္ခုကို မိလို႔ရွိရင္ အလယ္လမ္း ေရာက္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် ( မွန္ပါ ) ေပၚၾကပ လား ( ေပၚပါၿပီ ) ။ 
ကဲ...ယေန႔ ဒီတြင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔ ။
သာဓု... သာဓု.... သာဓု ။