အဲဒီေတာ့
ဒကာဒကာမေတြ နိဗာန္ေရာက္ တရားဟာ ေရာက္ၿပီးသား ကိုယ္ေတာ္ ႏွစ္ပါးက
ေထာက္ခံခ်က္ေပးၿပီး သကာလ ဒီလုိလုပ္ရင္ ရပါတယ္ကြာ … ဆိုတာ ကိုေစာေမာင္
ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာတယ္ … (မွန္ပါ့)။
နိဒါန၀ဂၢသံယုတ္
ပါဠိေတာ္ဆိုေတာ့ ေမာင္ႏိုင္တုိ႔ သိၿပီးသား၊ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေျပာတာကို
ေခၚတယ္ေနာ္ (မွန္ပါ့) ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ေျပာၾကပါစို႕၊ ဒကာ ဒကာမေတြ
သႏၱာန္မွာ စိတ္ဆိုတာ ရွိပါတယ္။
စိတ္ဆိုတာသည္
… ဒကာ ဒကာမေတြမွာ တစ္ခါတေလလဲ ျမင္စိတ္ေပၚတယ္လုိ႔ ကိုေစာေမာင္- မရွိဘူးလား -
(ရွိပါတယ္ဘုရား) အင္း … ဒီျမင္စိတ္လဲ ဂ႐ုစိုက္ရလိမ့္မေနာ္ - (မွန္ပါ့)။
တစ္ခါတေလလဲ
ၾကားစိတ္ ေပၚတယ္ဆုိတာလဲ ရွိတယ္၊ မရွိေပဘူးလား- (႐ွိပါတယ္ဘုရား)
တစ္ခါတေလက်ေတာ့ ေမႊးတာ နံတာကေလး သိတဲ့စိတ္ကေလး၊ ႏွာေခါင္း အစံုေပၚတဲ့
စိတ္ကေလး … (ရွိပါတယ္ဘုရား)။
ဒါလဲ တရားလုိ႔ မွတ္ၾကေနာ္၊ ေပၚတာကို သိမွ ပ်က္တာသိမွာကိုး … (မွန္ပါ့)။
လွ်ာအလယ္မွာ ခ်ိဳတယ္၊ ခ်ဥ္တယ္၊ ဖန္တယ္၊ ငန္တယ္-ဆိုတဲ့ စားတဲ့ စိတ္ကေလးဟာ လွ်ာအလယ္မွာေပၚတယ္၊ ဒါက စားစိတ္ကေလးေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့)။
ကိုယ္က်ေတာ့ကို
… တဲ့ ဆံဖ်ား၊ ေျခသည္းဖ်ား၊ အေရေျခာက္ခ်န္ၿပီး က်န္တဲ့ေနရာမွာတဲ့ တစ္ခါတေလ
နာက်င္ကိုက္ခဲတဲ့ စိတ္ကေလး၊ ယားနာတဲ့ စိတ္ကေလးလဲ ေပၚတတ္တယ္ …
(မွန္ပါ့ဘုရား)။
တစ္ခါတေလ
က်ေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့ စိတ္ကေလးေတြ ေလျပည္ေလၫွင္းတိုက္လုိ႔၊ မီးလႈံ႕လုိ႔
ခ်မ္းသာတဲ့ စိတ္ကေလးေတြလဲ ကိုယ္ေပၚမွာ ေပၚတတ္တယ္ … (မွန္ပါ့)။
ကိုယ္ေပၚမွာေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့စိတ္၊ ဆင္းရဲစိတ္ႏွစ္မ်ိဳး ေပၚတယ္ … (မွန္ပါ့) ငါးမ်ိဳးရွိသြားၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
ခ်မ္းသာ-ဆင္းရဲတာ ခ်မ္းသာလဲ႐ႈေပါ့ေလ … ဆင္းရဲလဲ႐ႈေပါ့၊ အလုပ္သမားေတြ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ရလိမ့္မယ္။
အခု
ေျပာၿပီးသား ျမင္စိတ္ရယ္၊ ၾကားစိတ္ရယ္၊ နံစိတ္ရယ္၊ စားစိတ္ရယ္၊
ယားယံေကာင္း စိတ္ရယ္၊ ယားယံေကာင္းစိတ္ဆိုတာက ကိုေစာေမာင္-ကိုယ္ေပၚမွာ
ေပၚတယ္ (မွန္ပါ့)။
ဒါ-ျပင္ဘက္မွာ ေပၚေသာေၾကာင့္ ကို၀ တုိ႔ကမွတ္၊ ကိုေပၚတုိ႔က မွတ္၊ အျပင္ဧည့္သည္ ငါးေယာက္ …(မွန္ပါ့)။
အျပင္ဧည့္သည္
ငါးေယာက္လို႔ ဆရာဘုန္းႀကီးက ဆိုင္းဆြဲေပးလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ဒါဟာ ေပၚခ်င္တဲ့
အခ်ိန္မွာ ေပၚတာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုေစာေမာင္က ဟုတ္တယ္ေဟ့လုိ႔
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်၊ အၿမဲေပၚတာ မဟုတ္ဘူး … (မွန္ပါ့)။
ဒါက အ႐ႈခံ တရားေတြ သိေအာင္လုိ႔ ေျပာေပးေနပါတယ္။
တစ္ခါ
ဒါက ၀မ္းထဲေပၚတဲ့ ဧည့္သည္ေျပာၾကအံုးစုိ႔၊ ၀မ္းထဲေပၚတဲ့ ဧည့္သည္ကေတာ့
တစ္ခါတေလက်ေတာ့လဲ လုိခ်င္တဲ့ ေလာဘ စိတ္ကေလးေပၚတယ္၊ ဒါလဲ တစ္ခါတေလက်မွ ေပၚတာ
…(မွန္ပါ့)။
ကိုေစာေမာင္-တစ္ခု ရေရာေပါ့ေနာ္ … (မွန္ပါ့ရပါၿပီ)။
၀မ္းထဲမွာ
တစ္ခါတေလက်ေတာ့လဲ အလုိမက်တဲ့ ေဒါသ စိတ္ကေလးမ်ားလဲ ေပၚခ်င္ေပၚ ေနတာ
…(မွန္ပါ့)။ တစ္ခါတေလက်ေတာ့လဲ သံသယရွိတယ္။ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္တယ္ဆိုတဲ့ ေမာဟေကာ …
(ေပၚပါတယ္ဘုရား)။
၀မ္းထဲမွာ အကုသုိလ္ဘက္က သံုးခုေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့)။
ကုသိုလ္ဘက္ကေတာ့
တစ္ခါတေလက်ေတာ့ ေပးခ်င္ ကမ္းခ်င္တဲ့ အေလာဘစိတ္ ကေလးလဲ ေပၚတယ္၊ ေပးခ်င္
ကမ္းခ်င္တဲ့စိတ္ဟာ အေလာဘစိတ္လို႔မွတ္လုိက္ … (မွန္ပါ့) တစ္ခါ တေလက်ေတာ့
ေမတၱာရွိတဲ့ စိတ္ကေလးဟာ မေပၚဘူးလား (ေပၚပါတယ္ဘုရား) အဲဒါက အေဒါ သစိတ္လုိ႔
မွတ္လို
က္ပါ။ အေဒါသစိတ္ဆိုတာ သူမ်ား မျပစ္မွားတဲ့ စိတ္ေပါ့ေလေနာ္ …
(မွန္ပါ့ဘုရား) က႐ုဏာထားတဲ့စိတ္၊ ေမတၱာထားတဲ့စိတ္ဟာ အေဒါသစိတ္ပဲ (မွန္ပါ့)
ရွင္းၿပီေနာ္ (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အေမာဟစိတ္ဆိုတာ
တစ္ခါတေလက်ေတာ့ ေက်ာက္ကေလးေတြ၊ ဘာကေလးေတြလဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အႀကံအစည္နဲ႔
ႀကံစည္တဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္ အဲဒါ ေမာင္ႏိုင္ - အေမာဟစိတ္လုိ႔ ေခၚတယ္ …
(မွန္ပါ့)။။
၀ိပႆနာႀကံတာေတာ့
မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ - (မွန္ပါ့) ကိုယ့္လုပ္ခင္း ကိုင္ခင္းကို ႀကံတာ
ဦးဘရွင္းတုိ႔ မရွိဘူးလား - (ရွိပါတယ္ဘုရား) အဲဒါ အေမာဟစိတ္လုိ႔
မွတ္ထားလိုက္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
အဲဒီေတာ့ ၀မ္းထဲမွာ ေျခာက္မ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါလဲ အတြင္း ဧည့္သည္ေျခာက္ေယာက္လုိ႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ … (မွန္ပါ့)။
အျပင္ကလဲ
ေျခာက္ဆိုလဲ ဟုတ္တာပဲ၊ ငါးဆိုလဲ ဟုတ္တာပဲေနာ္ … (မွန္ပါ့)။ ကိုယ္ေပၚမွာ
သုခ၊ ဒုကၡနဲ႔ ဆိုေတာ့ အျပင္က ေျခာက္ထားလိုက္ဦးေတာ့ … (မွန္ပါ့) အတြင္းက
ေျခာက္ဆိုေတာ့ ဧည့္သည္ ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ မရွိဘူးလား … (ရွိပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့
ဒါဧည့္သည္ဆိုသျဖင့္ က်ဳပ္တုိ႔က ၀ိပႆနာ႐ႈတဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ေၾသာ္ … ႀကံဳတဲ့အခါ
႐ႈဖုိ႔ပဲ၊ ဒီဆယ့္ႏွစ္ခုကေတာ့ … (မွန္ပါ့) ရွင္းၾကပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဆယ့္ႏွစ္ခုကေတာ့ … (ႀကံဳတဲ့အခါ ႐ႈဖုိ႔ပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ မႀကံဳတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ေနမလဲဘုရား … လုိ႔ဆိုေတာ့ အိုး … သက္ေစာင့္ရွိေသးတယ္ေဟ့လုိ႔ ေျပာရမယ္ … (မွန္ပါ့)။
သက္ေစာင့္က
ဘာပါလိမ့္မတံုးဆိုေတာ့ ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြ သက္ေစာင့္က ေလကို
ထုတ္တဲ့စိတ္ကေလး၊ အဲဒါမေသေအာင္ ေစာင့္တာပဲ၊ သတၱ၀ါကို သုႆာန္မပုိ႔ရေအာင္
ေစာင့္ေနတဲ့စိတ္၊ ကိုေပၚ-ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
တစ္ခါ
… ေလျပန္႐ိႈက္တဲ့စိတ္၊ ဒီစိတ္ကေလး ႏွစ္ခုကေတာ့ ခုနင္က ဧည့္သည္
ဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ မရွိလုိ႔ရွိရင္ သူတုိ႔ႏွစ္ခုက အသက္ေစာင့္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ အ႐ႈခံတရား ဆယ့္ေလးခု၊ မွတ္မိၾကပလား … (မွတ္မိၾကပါၿပီဘုရား)။
အ႐ႈခံတရား … (ဆယ့္ေလးခုပါဘုရား)။
ဒါ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါေနာ္ …၊ အ႐ႈခံတရားက အျပင္ ဧည့္သည္ေျခာက္၊ အတြင္းဧည့္သည္က … (ေျခာက္ပါဘုရား) အိမ္သည္က … (ႏွစ္ေယာက္ပါဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ
… ဒါေတြ စိတ္တရားခ်ည္းလုိ႔ မွတ္စမ္းပါ။ (မွန္ပါ့) ဒီစိတ္ေတြက ဘုန္ႀကီးတုိ႔
ဒကာဒကာမေတြက အျပင္ဧည့္သည္ လာလုိ႔ရွိရင္လဲ ဒါ … စိတ္လုိ႔ပဲ ေရွ႕ဦးစြာ
မွတ္လိုက္တဲ့ အတြက္ စိတ္ဆိုတာ နာမ္ဓမၼလုိ႔မွတ္ေတာ့ ေၾသာ္ နာမ္ပဲဆိုတာ
ေသခ်ာတယ္ … (မွန္ပါ့)
စိတ္ဟူသေရြ႕ဟာလဲ
႐ုပ္ေပၚမွာ ေပၚရသည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေၾသာ္ … စိတ္ဟာ ဘယ္သူ႕အေပၚ ေပၚပါလိမ့္
မတံုးဆိုေတာ့ ႐ုပ္ေပၚမွာ ေပၚရတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ စိတ္ကနာမ္၊ ေအာက္က သူ႕အခံက ႐ုပ္ေပါ့ဗ်ာ၊ (မွန္ပါ့) နာမ္႐ုပ္လဲ ကိုေစာေမာင္ရွင္း တယ္ … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
မ်က္လံုးစိတ္ ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ကိုေစာေမာင္ မ်က္လံုး႐ုပ္ေပၚမွာ ေပၚမွာပဲ … (မွန္ပါ့) အဲဒီေတာ့ နာမ္႐ုပ္ေပါ့ဗ်ာ …။
နားစိတ္ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ နား႐ုပ္ေပၚမွာ နားၾကားတဲ့စိတ္ေပၚမွာပါပဲ … (မွန္ပါ့) ဒီေတာ့ ကို၀ နာမ္႐ုပ္ခြဲစရာလိုေသးသလား … (မလိုပါဘုရား)။
သူ႕
အေနနဲ႔သူ တြဲလ်က္တြဲလ်က္ ေပၚေနတယ္ဆိုတာ သိၿပီးသား … (သိၿပီးသားပါဘုရား)
ကိုေစာေမာင္ ရွင္းသြားတယ္- (မွန္ပါ့-ရွင္းပါတယ္ဘုရား) ဒကာႀကီးလိႈင္
ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
အဲဒီေတာ့
အခု ဆယ့္ႏွစ္ခုဟာ ခုနင္က အတြင္းဧည့္သည္ ေျခာက္ေယာက္လဲ ဟဒယ ၀တၳဳေပၚမွာခ်ည့္
အလွည့္က်နဲ႔ ေပၚေနၾကတာပဲ … (မွန္ပါ့) ဒီေတာ့ ႐ုပ္ေပၚမွာ ေပၚတာပဲဆိုတာ
မေသခ်ာဘူးလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ
… ႐ႈစိတ္နဲ႔ ႐ိႈက္စိတ္ကေကာလုိ႔ ေမးေတာ့လဲ သူလဲ ဟဒယ ၀တၳဳေပၚမွာ
ေပၚၾကတယ္ဆိုေတာ့ ေၾသာ္ … ႐ုပ္ေပၚမွာ နာမ္ေပၚတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာၿပီး …
(ေသခ်ာပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒကာဒကာမေတြ သႏၱာန္မွာ ဘာသာလွ်င္ ရွိသတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့အခါ ဘာေပၚေပၚ
႐ုပ္ေပၚမွာ နာမ္ေပၚေသာေၾကာင့္ နာမ္႐ုပ္ေပၚတာပဲ … (မွန္ပါ့) ဦးဘကေလး
ရွင္းၿပီေနာ္ … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
႐ုပ္ေပၚမွာ နာမ္ေပၚေသာေၾကာင့္ … (နာမ္႐ုပ္ပဲ ရွိပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ျမင္တာလဲ နာမ္႐ုပ္က ျမင္တာ၊ ၾကားတာေကာ … (နာမ္႐ုပ္က ၾကားတာပါဘုရား)။
ကို၀ ဒါျဖင့္ နာမ္႐ုပ္ အထူးခြဲစရာ လုိေသးသလား … (မလုိပါဘုရား)။
ရွင္းသြားၿပီ … တဲ့၊ ဒါ စိတၱာႏုပႆနာေဟာမလုိ႔ ေရွးဦးစြာ နာမ္႐ုပ္ကို ကိုေစာေမာင္ ေ၀ဖန္ လိုက္တာ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္
နာမ႐ူပ ပရိေစၦဒဥာဏ္ရၿပီ (မွန္ပါ့) နာမ္႐ုပ္ပိုင္းျခားသိတဲ့ဥာဏ္
မရေသးဘူးလား … (ရပါၿပီ) ရၿပီလုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္လိုက္တာေပါ့။
ဒါဟာ
ဒကာဒကာမေတြ ေနာက္ေတာ့ အလုပ္ေတြခ်ည့္ေျပာမွာ ျဖစ္ေနေတာ့ ဒါဟာ ေၾသာ္ -
႐ႈစရာေတြဟာ ဒီဆယ့္ေလးခုထက္ ပိုမရွိပါကလားဆိုတာ မွတ္႐ုံေပါ့ (မွန္ပါ့)
ဒါ-ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ထားၾကပါ။
အရင္တုန္းက
ဆယ့္ႏွစ္ခုေျပာတာ၊ အခု ဆယ့္ေလးခု အတူတူပဲလုိ႔သာ မွတ္လိုက္ေတာ့ … (မွန္ပါ့)
အတူတူပဲ သုခ ဒုကၡ ခြဲလိုက္တာပဲ ေမာင္ႏိုင္ … (မွန္ပါ့)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ နာမ္႐ုပ္ခြဲၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းအက်ိဳး ခြဲရဦးမယ္လုိ႔ မဆိုရေပဘူးလား … (ဆုိရပါတယ္ဘုရား)။
အေၾကာင္းအက်ိဳးခြဲေတာ့
ဒီမွာသိေနတာပဲ၊ မ်က္လံုးစိတ္ကေလးဟာ အဆင္းနဲ႔ မ်က္လံုး႐ုပ္နဲပ
မေပါင္းမိဘဲနဲ႔ ျမင္စိတ္ ေပၚပါ့မလား … (မေပၚပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒီျမင္စိတ္ကေလးဟာ ဒကာဒကာမတုိ႔ အာ႐ံုရယ္ ဒြါရဆိုတဲ့ အၾကည္႐ုပ္ကေလးရယ္
ႏွစ္ခု တိုက္ဆိုင္မိလုိ႔ ေပၚလာတာ … (မွန္ပါ့) နားက်ေတာ့ေကာ …
(ႏွစ္ခုတိုက္ဆိုင္လုိ႔ ၾကားစိတ္ေပၚတာပါ ုရား) အသံက ၾကား႐ုပ္နဲ႔ တိုက္မိလုိ႔
(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒီအတိုင္းသြားလိုက္ေတာ့
ကိုေစာေမာင္ ဒါ -ေၾသာ္ … စိတ္ျဖစ္ျခင္းအေၾကာင္းလဲ ဒုိ႕-သိၿပီ၊ သိၾကား၊
ျဗဟၼာ၊ ဘုရား လာၿပီး ထည့္တဲ့စိတ္ မဟုတ္ဘူး … (မွန္ပါ့) ႏွစ္ခုတိုက္လုိ႔
ေပၚတဲ့စိတ္ေတြပဲဆိုေတာ့ ဒါက ၀ိစိကိစၦာသတ္လိုက္တာ၊ ခုနင္က နာမ္႐ုပ္သာ
ရွိတယ္ဆိုေတာ့ ဒိဠိမေသေသးဘူးလား … (ေသပါတယ္ဘုရား) အလုိလိုေပၚတာလား၊
အေၾကာင္းႏွစ္ခု တိုက္ဆိုင္လုိ႔ ေပၚတာလား … (အေၾကာင္းႏွစ္ ခု တိုက္ဆိုင္လုိ႔
ေပၚတာပါဘုရား)။
ဒါက်ေတာ့ သူ႕အလိုလိုေပၚတာလား၊ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ေပၚပါလိမ့္မတံုးဆိုတဲ့ သံသယလာေသးရဲ႕ လား (မလာပါ)။
ဒါျဖင့္
၀ိစိကီစၦာက ေသေသာေၾကာင့္ ဒါသည္ ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္လိုက္တာေပါ့တဲ့ ႏွစ္ဥာဏ္ရ
သြားၿပီ (မွန္ပါ့) သိဥာဏ္ႏွစ္ဥာဏ္ ရသြားၿပီ … (မွန္ပါ့)။
ကိုေစာေမာင္-
(သိဥာဏ္ႏွစ္ဥာဏ္ရပါၿပီဘုရား) ပြားဥာဏ္မပါေသးဘူး - (မပါေသးပါဘုရား)
ဒါသိဖုိ႔ ေဟာေနတယ္လုိ႔ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ အလုပ္ လုပ္မည့္
ပုဂၢိဳလ္ေတြက ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ (မွန္ပါ့) ရွင္းၿပီေနာ္ (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ … ဒါျဖင့္ နာမ႐ူပ ပရိေစၦဒဥာဏ္ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ဆိုတဲ့ ႏွစ္ဥာဏ္ ေမာင္ႏိုင္ရသြားၿပီ … (မွန္ပါ့)
ႏွစ္ဥာဏ္ရၿပီးသကာလ သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ေနာက္က်ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္႐ႈတဲ့ သမၼသန၊ ဥဒယဗယလုိ႔ ဆရာဘုန္းႀကီးက သင္ဖုိ႔ လိုတယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
အဲဒီေတာ့
ဒီလုိလုပ္ၾကစုိ႔ရဲ႕၊ ဒကာဒကာမေတြ ၀ိပႆနာ႐ႈဆိုတာ အရွင္ဘုရား … တဲ့၊ အရွင္
ဘုရား မ်ားကေတာ့ ၀ိပႆနာ႐ႈၿပီး နိဗာန္ေရာက္တာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္ပါတယ္၊
မိလိႏၵမင္းႀကီးက ေမးတယ္၊ ၀ိပႆနာ႐ႈနည္းကေလး တပည့္ေတာ္ကို အမိန္႔ရွိစမ္းပါ၊
တပည့္ေတာ္ပဲ နိဗာန္ ေရာက္ေၾကာင္းလုပ္ခ်င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္
အပါအ၀င္ပါပဲ။
ေမးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒကာႀကီးေတာထဲမွာ သစ္ေတြ က်ားေတြ မရွိဘူးလား … တဲ့ … (ရွိပါတယ္ဘုရား)။
အဲ-သစ္ေတြက်ားေတြဟာ
သူတုိ႔စားခ်င္တဲ့ သမင္၊ ဒရယ္၊ ဂ်ီငယ္၊ စိုင္၊ ဆက္၊ ယုန္ အစရွိသည္ ုိ႔ကို
အေျပးလိုက္ဖမ္းသလား၊ ေခ်ာင္းၿပီးဖမ္းသလားေမးတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒကာဒကာမေတြက ဘယ့္ႏွယ္ ထင္ၾကသလဲ -(ေခ်ာင္းၿပီးဖမ္းပါတယ္ဘုရား)။
ေခ်ာင္းၿပီး ဖမ္းရတယ္၊ အေျပးလိုက္ဖမ္းရင္ သူ႕ထက္ အေျပးသန္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို - ကို၀ မိပါ့မလား … (မမိပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ေခ်ာင္းဖမ္းပါဆိုေတာ့၊ ထုိ႕အတူပဲ ဒကာဒကာမေတြက သမာဓိေကာင္းေကာင္းနဲပ
ေခ်ာင္းေနပါ၊ ေခ်ာင္းေနတဲ့အခါ ျမင္စိတ္ေပၚရင္ ျမင္စိတ္ျဖစ္ပ်က္႐ႈေပး -
(မွန္ပါ့) ဥာဏ္နဲ႕ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ေခ်ာင္းေနပါ
သမာဓိ ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ေစာင့္ေနပါ ကိုေစာေမာင္ … (မွန္ပါ့) ၾကားစိတ္ေပၚရင္
(ၾကားစိတ္ျဖစ္ပ်က္႐ႈ) ၾကားစိတ္ျဖစ္ပ်က္႐ႈလိုက္၊ နံစိတ္ေပၚရင္
(နံစိတ္ျဖစ္ပ်က္႐ႈ)။
ေအး
… ေတာထဲက က်ားတုိ႔ သစ္တုိ႔ဟာ ကိုေပၚတုိ႔ ကို၀တုိ႔ ေခ်ာင္းဖမ္း-ဖမ္းၿပီး
သူတုိ႔ အေကာင္ႀကီးေတြျဖစ္လုိ႔ သူတုိ႔ထက္ျမန္တဲ့ အေကာင္ေတြကို
စားေသာက္ရေအာင္ ေခ်ာင္းၿပီးမွ ဖမ္းရသလို ခင္ဗ်ားတုိ႔လဲ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့
ေနရာမွာ သမာဓိကေလးထည့္ၿပီး ေခ်ာင္းဖမ္းပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒကာႀကီးလိႈင္ ဒီအတိုင္း႐ႈလုိ႔ မရဘူးေနာ္ … (မွန္ပါ့) ေခ်ာင္းဖမ္းရမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပါယ္ေကာ ရွင္းၾကပလား .. (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သမာဓိေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သမာဓိတည္းဟူေသာ ခ်ဳံထဲမွာ ေအာင္းၿပီးသကာလ ဥာဏ္တည္း
ဟူေသာ က်ားကျဖစ္ပ်က္တည္းဟူေသာ သားေကာင္ကို ဖမ္းရမယ္ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အလုပ္ကို ရွင္းရွင္းေပးေနတယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အလုပ္
ရွင္းရွင္းေပးေနတယ္ဆိုတာ ကုိေစာေမာင္ မွတ္မိပလား … (မွတ္မိပါၿပီ)
သမာဓိတည္းဟူ ေသာ ခ်ဳံထဲမွ ေအာင္းရမယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပါလား …
(က်ပါၿပီဘုရား)။
ေအး
- သမာဓိတည္းဟူေသာ ခ်ံဳထဲက ေအာင္းၿပီး သကာလ က်ားနဲ႔တူတဲ့ဥာဏ္သည္ သားေကာင္
နဲ႔တူတဲ့ ၀ိညာဏ္စိတ္ေတြ စိတ္ေတြကို ဖမ္းရမယ္ … (မွန္ပါ့) မမိေပဘူးလား
(မိပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့
သမာဓိခ်ဳံထဲမွာ မေအာင္းလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဥာဏ္တည္းဟူေသာ က်ားဟာ
အေျပးလိုက္ဖမ္း လုိ႔ရွိရင္ လြတ္သြားမွာပဲဆိုတာ ကို၀-ကိုေပၚ တုိ႔
မွတ္ရလိမ့္မယ္ - (မွန္ပါ့) မိႏိုင္ပါ့မလား … (မမိႏိုင္ပါဘုရား)၊
ဒါျဖင့္
သမာဓိတည္းဟူေသာ ခ်ဳံထဲမွာ ဥာဏ္တည္းဟူေသာ က်ားက အၿမဲတမ္းေစာင့္ၿပီးသကာလ
ေနေတာ့မွ ျမင္စိတ္ေပၚလဲ ျမင္စိတ္စားလိုက္ ကိုေစာေမာင္ … (မွန္ပါ့)
ျဖစ္ပ်က္႐ႈလိုက္ေျပာတာ … (မွန္ပါ့) ၾကားစိတ္ေပၚရင္ …
(ၾကားစိတ္ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)။
ၾကားစိတ္
စားလိုက္ပါဆိုေတာ့ ဥာဏ္နဲ႔ သားေကာင္နဲ႔ဟာ မိလ်က္ခ်ည့္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)
ထုိ႔အတူပဲ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ဟာ ကိုင္လ်က္ခ်ည္းေနတယ္ … (မွန္ပါ့)
မကိုက္ေပဘူးလား … (ကိုက္ပါတယ္ ဘုရား)။
ေနာက္က
ဒကာဒကာမေတြ သေဘာက်ၾကလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) လုပ္နည္းရၾကပလား၊ လုပ္နည္းဟာ
ဒီအတိုင္းပဲ မွတ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့) ေခ်ာင္းဖမ္းမွ ေနရာက်မယ္ဆိုတာ ေပၚပလား …
(ေပၚပါၿပီ)။
ေအး
… ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးက စကားတတ္လုိ႔ ေျပာဆိုတဲ့ အသြားရယ္လုိ႔လဲ ဒကာဒကာမေတြက
မမွတ္ဘဲနဲ႔ ရွင္နာဂသိန္ “ယထာပိ ဒီပိေကာနာမ နိလီယိတြာ ဂေဏွ” လုိ႔
ပါဠိေတာ္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာထားတဲ့အတြက္ ပုန္းေအာင္းၿပီးမွ ႐ႈရမယ္ကြာ …
ေတာထဲက က်ားဟာ သားေကာင္ကို ဒီအတိုင္ မဖမ္းႏိုင္ဘူး၊ ေခ်ာင္းၿပီးမွ
ဖမ္းႏိုင္တယ္ကြ … တစ္ေနရာပုန္းေအာင္းၿပီး ေခ်ာင္းဖမ္းရတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာ
၀ိပႆနာ႐ႈရင္ ဒီလိုပဲ သမာဓိခ်ံဳထဲမွာ ဥာဏ္ေအာင္းၿပီးသကာလ ကို၀ေရ
သားေကာင္နဲ႔တူတဲ့ ခုနင္က ဆယ့္ေလးခုကိုဖမ္းပါ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။
ခုနင္က ဆယ့္ေလးခုကို ဖမ္းလိုက္ပါ၊ ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြ နားလည္ၾကပလား … (နားလည္ပါၿပီ)။
သမာဓိက
ဘာနဲ႔တူသတံုး … (ခ်ဳံနဲ႔တူပါတယ္ဘုရား) ဥာဏ္ ကဘာနဲ႔တူသတံုး …
(က်ားနဲ႔တူပါတယ္ဘုရား) ခုနင္က ဆယ့္ေလးခုက ဘာနဲ႔တူသတံုး …
(သားေကာင္နဲ႔တူပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီ သားေကာင္ေတြကဟာ ေခ်ာင္းဖမ္းရင္ မိတယ္ … (မွန္ပါ့) ဦးဘရွင္း ေနရာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
ေနရာက်ၿပီတဲ့၊
ေခ်ာင္းဖမ္းလိုက္တဲ့အခါက်လုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္တဲ့ တစ္ခါတည္း အေသကေလးေတြခ်ည့္
မိတယ္ … (မွန္ပါ့) အပ်က္ကေလးေတြခ်ည္းမိပါလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား
(က်ပါၿပီ)။
အပ်က္ကေလးေတြခ်ည့္
မိတဲ့အခါက်ေတာ့ျဖင့္ အပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ကိုက္တယ္လုိ႔ ဆိုရေတာ့မယ္ ကိုေစာေမာင္
… (မွန္ပါ့) မဆိုပါနဲ႔ဆိုလုိ႔ ရေသးရဲ႕လား … (မရပါဘုရား)။
အဲဒီ
အလုပ္မလုပ္တတ္ေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အလုပ္လုပ္ၿပီးသား
ပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ဒီေန႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာတယ္လုိ႔မွတ္ပါ …
(မွန္ပါ့)။
ေသေသခ်ာခ်ာ
ေျပာတယ္လုိ႔မွတ္ပါ … ၀ိပႆနာ႐ႈနည္း နိႆရည္းကို ရွင္နာဂသိန္က
မိလိႏၵမင္းႀကီးကို သင္တာပါပဲ … (မွန္ပါ့) “ယထာပိ ဒီပိေကာ နာမ”
ဆိုတဲ့အတိုင္း ဒီပိေကာဆိုတာ သစ္ကို ဆိုတာပါပဲေနာ္ … နိလီယိတြာ ဆိုတာ
ပုန္းေအာင္းရမယ္ကြ … ဒီအတိုင္းဆိုတာပဲေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
ထုိ႔အတူပဲတဲ့
ေယာဂါ၀စရ ပုဂၢိဳလ္လဲ သမာဓိခ်ဳံထဲမွာ ဥာဏ္ေအာင္းၿပီး သကာလ သားေကာင္ဆယ့္
ေလးေကာင္ေပၚရာဖမ္းပါ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။
သုိ႔ေသာ္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဆယ့္ေလးခုစလံုး ၿပိဳင္တူဘယ္ေတာ့မွ မေပၚဘူး … (မွန္ပါ့)
တစ္ခုသာ ေပၚမယ္ဆိုေတာ့ မမိစရာရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။
ကိုင္း
… ကိုေစာေမာင္ - ဖမ္းတတ္ပလား-(ဖမ္းတတ္ပါၿပီ)၊ ဒါဘာအႏုပႆနာလဲ … လုိ႔ အခုသင္
ေနတာ၊ စိတ္ကို အဖမ္းခိုင္းတဲ့အတြက္ စိတၱာႏုပႆနာ … (မွန္ပါ့) စိတၱက စိတ္၊
အႏုပႆနာက ေနာက္ကေန ေခ်ာင္းဖမ္းတာကို ဆိုတာ (မွန္ပါ့) စိတၱက … (စိတ္ပါဘုရား)
အႏုပႆနာက … (ေခ်ာင္းဖမ္း တာပါဘုရား) ေခ်ာင္းဖမ္းတာကိုဆိုတာ၊
ေပါင္းလိုက္ေတာ့ စိတၱာႏုပႆနာ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
စိတၱက ခုနင္က ဆယ့္ေလးခုေပၚရာကို စိတ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား) အႏုပႆနာဆိုတာက ဘာတံုး (ေခ်ာင္းဖမ္းတာပါဘုရား)။
ေခ်ာင္းဖမ္းတာ … တဲ့၊ သမာဓိပညာနဲ႔ ေခ်ာင္းဖမ္းတာကို အႏုပႆနာလုိ႔ေခၚပါတယ္၊ ေပါင္းလိုက္ ေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ (စိတၱာႏုပႆနာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
မ၊ နဲ႔၊ အိ နဲ႔ေပါင္းလိုက္ေတာ့ မအိ-ဆိုသလိုေပါ့ ကေလးတုန္းက
စာေပါင္းသလုိေနာ္ … (မွန္ပါ့) စိတၱနဲ႔ အႏုပႆနာနဲ႔တြဲေပး၊
ေမာင္ႏိုင္-တြဲတတ္ပလား … (တြဲတတ္ပါၿပီ) စိတၱက ဘာပါလိမ့္ … (စိတ္ကို
ေခၚပါတယ္) ဆယ့္ေလးမ်ိဳး၊ ခုနင္က ဆရာဘုန္းႀကီးျပထားတဲ့စိတ္ ဆယ့္ေလးမ်ိဳးကို
စိတ္လုိ႔ေခၚ လုိက္ပါ … (မွန္ပါ့) အႏုပႆနာက ဘာပါလိမ့္မလဲလုိ႔ ေမးတဲ့အခါ
သူတုိ႔ အဖန္တလဲလဲ ႐ႈဖုိ႔ပါပဲ (မွန္ပါ့) သမာဓိနဲ႔ ပညာ-ဆုိပါတယ္၊ ေပၚၾကပလား …
(ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒီေန႔ ပုိမိုရွင္းပါရဲ႕လားလုိ႔ ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖၾကမလဲ … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
ရွင္းၿပီးတဲ့၊
အလုပ္ မလုပ္တတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မရွိပါဘူးဆိုတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေအာင္
သင္ေပးေနတယ္ဆိုတာကိုလဲ ေနာက္က ဒကာဒကာမေတြ ကံထူးလုိ႔ ႀကံဳၾကရတယ္ဆိုတာကိုလဲ
ကိုေစာေမာင္-ေျပာဖုိ႔မလိုပါဘူး … (မလိုပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ေၾသာ္-ဆရာဘုန္းႀကီးက ဒိဌိကခြာၿပီးၿပီ၊ ၀ိစိကိစၦာလဲသတ္ၿပီးၿပီ၊ အခု
အႏုပႆနာေရာက္ လာၿပီး သမၼသန၊ ဥဒယဗယ ေရာက္လာၿပီ ကိုေစာေမာင္ … (မွန္ပါ့)။
အဲဒီကဲ့သုိ႔
ေရာက္လာေတာ့ ဒီဥာဏ္နဲ႕ ဒကာဒကာမေတြက ဒီသမာဓိတည္းဟူေသာ ခ်ံဳထဲမွ
ဥာဏ္တည္းဟူေသာ သစ္တုိ႔က်ားတုိ႔ကို ထားၿပီးသကာလ သားေကာင္ဆယ့္ေလးေကာင္ကို
တစ္ေကာင္စီ ေပၚေနတာေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ မလြတ္ေအာင္ ဖမ္းယူပါ … (မွန္ပါ့)။
ဖမ္းလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဖမ္းခံရတာကစိတ္၊ ဖမ္းတာက အႏုပႆနာ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အဖမ္းခံရတာက … (စိတ္ပါဘုရား) ဖမ္းတာက (အႏုပႆနာပါဘုရား)။
အႏုပႆနာဆိုတာလဲ အဖန္တလဲလဲ ႐ႈတာကို ဆုိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ စိတၱာႏုပႆနာ၊ ဒကာႀကီးလိႈင္ - ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
စိတၱာႏုပႆနာဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ) ေၾသာ္ … စာသံပါေနေသးသလား … ဒုိ႕ - ဥာဏ္ထဲ ရွင္းသြားပလား … (ရွင္းသြားပါၿပီဘုရား)။
ရွင္းသြားၿပီေနာ္
… စာသံပါေနျပန္လဲ ကို၀တုိ႔က က်ဳပ္တုိ႔က မာဂဓဘာသာကိုနားလည္တဲ့အတြက္
ဒါဘုန္းႀကီးေတြ အလုပ္ဆိုၿပီး ထင္ေနၾကတယ္၊ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့၊
စိတ္ကိုအဖန္တလဲလဲ႐ႈတာပါ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
စိတ္ကို
… (အဖန္တလဲလဲ႐ႈတာပါဘုရား) အဲဒါ ပါဠိလိုသံုးေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္သြားသတံုး -
(စိတၱာႏုပႆနာပါ) ျမန္မာလုိ ျပန္လိုက္ေတာ့ (စိတ္ကိုအဖန္တလဲလဲ႐ႈတာပါဘုရား)။
စိတ္ကို အဖန္တလဲလဲ႐ႈတာ ဦးဘရွင္း-ဒါျငင္းေနဖုိ႔ မလိုေတာ့ဘူး … (မွန္ပါ့)။
ကဲ
… ဒါျဖင့္ ဒီေလာက္ရွင္းလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ အရွင္ဘုရား၊
ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက စိတၱာႏုပႆနာ ေဟာပါလိမ့္မလဲလုိ႔
ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့မွကြာတဲ့၊ ေသာတာပတၱိမဂ္ဆိုတာ ဒိဌိသတ္တာေဟ့ … (မွန္ပါ့)
ေသာတာပတၱိမဂ္ လိုခ်င္ရင္ ဒိဌိသတ္မွရမယ္၊ အထက္မဂ္လိုခ်င္ရင္ တဏွာသတ္မွ ရမယ္၊
မွတ္မိၾကပလား … (မွတ္မိပါၿပီဘုရား) အထက္မဂ္ေတြလိုခ်င္ ရင္ (တဏွာသတ္မွ
ရပါတယ္ဘုရား)။
တဏွာသတ္ရမယ္ဆိုေတာ့
ဒီမွာ ဆရာေတြက မွားသြားၾကမယ္ဆုိလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ တဏွာသတ္
ေဟာထားလုိ႔ရရွိရင္ျဖင့္ ကိုေစာေမာင္-အရင္သတ္ရမွာ မသတ္ဘဲနဲ႔
ေနာက္သတ္ရမွာအရင္သတ္ေနလုိ႔ရွိ ရင္ ေမာေနမွာပဲ (မွန္ပါ့) ေမာေနလုိ႔ရွိရင္
လုိရာခရီး အၿပီးအပိုင္ ေရာက္ပါ့မလား-(မေရာက္ပါဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္
အားလံုး အဌကထာ-ဋီကာေတြက ဒီဟာအရင္လုပ္ပါကြာ၊ စိတ္မွာ ဒိဌိအမ်ားဆံုးပဲကြ၊
ဒါေၾကာင့္ ဒိဌိသတ္မွ ေသာတာပန္တည္တယ္၊ ေသာတာပတၱိမဂ္မရဘဲနဲ႔လဲ အထက္မဂ္
ရခ်င္လုိ႔ ကို၀ … (မရပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒိဌိသတ္တဲ့အလုပ္ကို ေရွ႕ထားပါ -(မွန္ပါ့) ဦးဘကေလးရွင္းၿပီး …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) ေနာက္က ဒကာဒကာမေတြရွင္းၾကရဲ႕လား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
စိတၱာႏုပႆနာကို
ဘာ့ေၾကာင့္ ဆရာဘုန္းႀကီး လမ္းခင္းၿပီး အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုေနပါလိမ့္မလဲ …
လုိ႔ ဆိုေတာ့ ဘာသတ္တာတံုး … (ဒိဌိသတ္တာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဟာ ဘာပယ္တာတံုး … (ဒိဌိပယ္တာပါဘုရား) ဒိဌိပယ္တာပဲဆိုတာ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
မဂ္လိုခ်င္ရင္ ဒီမဂ္မရဘဲနဲ႔ အထက္မဂ္ ခုန္တက္လုိ႔ … (မရပါဘုရား) ဒါျဖင့္
ဒကာႀကီးလိႈင္ - ဒါလုပ္ရေတာ့မယ္ေနာ္ … (လုပ္ပါမယ္ဘုရား) မလုပ္ရေပဘူးလား- (လုပ္ရပါတယ္ဘုရား)။
ဦးဘရွင္းတုိ႔ေနရာက်ပလား - (က်ပါၿပီဘုရား) ေနာက္က ဒကာဒကာမေတြ … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ေနရာက်ၾကပါေတာ့ … တဲ့၊ ဒီေလာက္ ပင္ပန္းခံေျပာေနလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး သေဘာက်ဖုိ႔ ေကာင္းပါၿပီ … (မွန္ပါ့)။
ကဲ
… ဒါျဖင့္ ဒီလိုလုပ္နည္း ေပးလိုက္ေတာ့ စိတ္ေပၚမွာ ဒိဌိအမ်ားဆံုးမို႔
ဥာဏ္ကေလးတဲ့ ဒိဌိမ်ားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို စိတၱာ ႏုပႆနာေပး၊ သူနဲ႔ ေလ်ာ္သကြ …
တဲ့ … (မွန္ပါ့)။
ကို၀ ဥာဏ္ကလဲ ေလးမယ္၊ ဒိဌိကလဲ မ်ားမယ္ဆိုလုိ႔ရွိရင္ ဘာေပးရမလဲ … (စိတၱာႏုပႆနာ ေပးရပါမယ္ဘုရား)။
ဒါဟာ ကိုေစာေမာင္ အနာနဲ႔ေဆး သင့္ေအာင္ ေပးတာေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
အနာနဲ႔ေဆး သင့္ေအာင္ မေပးလုိ႔ရွိရင္လဲ လုိရင္းၿပီးပါ့မလား … (မၿပီးပါ) ရွင္းၿပီေနာ္ … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ … ဒါျဖင့္ အခု အနာနဲ႔ေဆးေကာ သင့္ပလား- (သင့္ပါၿပီဘုရား)။
ကိုယ္က
ေသာတာပတၱိမဂ္ကို ရလုိတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ သူ႕ကို ရမွလဲ အထက္တက္ႏိုင္ေတာ့
ေသာတာပတၱိမဂ္ဆိုတာ ဒိဌိနိေရာေဓာ နိဗနံကိုး၊ ဒိဌိသတ္မွ နိဗာန္ရတာ၊ ပထမ
နိဗာန္လုိခ်င္ရင္ ဒိဌိသတ္ရ တယ္ … (မွန္ပါ့)။
အဲဒီေတာ့
ဒီ-ဒကာ-ဒကာမေတြမွာ ဒီ-စိတ္ ဆယ့္ေလးခုကို ႐ႈေပးပါဆိုေတာ့ ေၾသာ္-ဒိဌိ
ျပဳတ္လြယ္ လိမ့္မယ္ဆိုတာကိုေပၚ ကို၀တုိ႔ စိတ္ထဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ပါ …
(မွန္ပါ့) ရွင္းၿပီေနာ္ … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ႏို႔ … စာမွာေတာ့ ဘုရား … သရာဂစိတ္၊ ၀ိရာဂစိတ္ ဆိုတဲ့ အို … စာသံပါေနတယ္၊ မင္းသိတဲ့စိတ္ မင္း႐ႈ၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဒါ … မင္းတုိ႔ စာထဲပါတဲ့ စိတ္ေတြအကုန္ပဲ ဆရာဘုန္းႀကီး သင္ထားတဲ့ ဥစၥာ အတူတူပဲ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
စာထဲမွာ နာမည္ေပးထားတာနဲ႔ အခု ဆရာဘုန္းႀကီးေပးတာနဲ႔ဟာ အတူတူပဲလုိ႔မွတ္ … (မွန္ပါ့)။
သုိ႔ေသာ္ … စာမွာ ပိုေနတာေတြက ကို၀ ရွိေသးတယ္ … (မွန္ပါ့) စာမွာ အရိယာ ျဖစ္ၿပီးမွ ႐ႈရမည့္ စိတ္ေတြ ပါေနတယ္ … (မွန္ပါ့)။
အဲဒါေတြပါ
မသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ေဟာဒီစိတ္ေတြ၊ ဒီစိတ္ေတြ နည္းတာေတြ မဟုတ္ဘူး ဘုရားေဟာ
ထားတာ၊ အဲဒီစိတ္ေတြပါ ႐ူရမယ္ဆိုေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔က အရိယာမွ မဟုတ္ေသးဘဲ၊ အရိယာ
ရတဲ့စိတ္ကို က်ဳပ္တုိ႔ ႐ႈလုိ႔ျဖစ္ပါ့မလား … (မျဖစ္ပါဘုရား)။
မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့
ပုထုဇန္သႏၱာန္ေပၚတဲ့ စိတ္ဟာျဖင့္ ဒီဆယ့္ေလးမ်ိဳးပဲရွိတယ္ … (မွန္ပါ့)
ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) ပုထုတန္အျဖစ္က လြန္ေျမာက္မွ ေသာတာပန္အျဖစ္
ေရာက္ရမွာကိုး … (မွန္ပါ့)။
အဲဒီေတာ့ ဟိုမွာ ဘုရားက ေဟာထားတာကေတာ့ ပုထုဇန္အတြက္ေရာ အရိယာအတြက္ေရာ ေဟာထားတာ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
သတိပဌာန္
ပါဠိေတာ္ႀကီး ေဟာထားတာက ပုထုဇန္အတြက္သာ ေဟာထားတာလား၊ ပုထုဇန္ေရာ အရိယာ
ေဟာထားတာလား … (ပုထုဇန္ေရာ အရိယာေရာ ေဟာထားတာပါဘုရား)။
သူကေတာ့
ေဟာရလိမ့္မယ္၊ ပရိနိဗာန္စံမည့္ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကိုး … (မွန္ပါ့)
မဟုတ္ဘူးလား၊ က်ဳပ္တုိ႔က အရိယာစိတ္ေတြကို က်ဳပ္တုိ႔က ႐ႈခ်င္လုိ႔ရွိရင္
႐ႈသလိုျဖစ္ေနမယ္ (မွန္ပါ့)။
ဒါေၾကာင့္
က်ဳပ္တုိ႔ သႏၱာန္ေပၚတဲ့ စိတ္ကျဖင့္ ဒီဆယ့္ေလးမ်ိဳးပဲ … (မွန္ပါ့)
ဒီ-ဆယ့္ေလးမ်ိဳးကို ႏိုင္သြားရင္ၿပီးတာပဲ၊ အရိယာတက္မွာပဲ၊ ရွင္းၿပီမဟုတ္လား
… (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
စာထဲပါတာ
အကုန္႐ႈရမွာလား - (မဟုတ္ပါဘုရား) မ႐ႈနဲ႔တဲ့ “သဥတၱရံ၀ါစိတၱံ သဥတၱရံစိတၱႏၱိ
ပဇာနာတိ၊ အႏုတၱရံပါ စိတၱံ အႏုတၱရံစိတၱႏၱိ ပဇာနာတိ” ေလာကုတၱရာစိတ္လဲ ႐ႈလုိ႔
ဘုရားကေဟာတယ္ … (မွန္ပါ့)။
က်ဳပ္တုိ႔က
ေလာကုတၱရာစိတ္ ဘယ္မွာေရာက္မွ မေရာက္ေသးဘူး … (မွန္ပါ့) မေရာက္ေသးေတာ့
ဘုန္းႀကီးက ဒီကေလးေတြကို ဒီထမင္းလုတ္ကေလးနဲ႔မွ်တယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ ဒီထမင္း
လုတ္ေကၽြးတာ … (မွန္ပါ့)။
ဒကာဒကာမေတြက
ကေလးပဲ ထားပါေတာ့ ေလာကုတၱရာနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … (မွန္ပါ့)
သူ႕ထမင္းလုတ္နဲ႔သူေကၽြးမွသာလွ်င္ သူ … က်န္းမာေရးျဖစ္မယ္၊
ထမင္းလုတ္ႀကီးရင္သူ … ဆင္းရဲေရးသြား ျဖစ္မယ္၊ ထမင္းလုတ္ႀကီးရင္သူ …
ဆင္းရဲေရးသြားျဖစ္မယ္ … (မွန္ပါ့) မျဖစ္ေပဘူးလား … (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္
စာေတြကိုလဲ ကိုယ္ကေ၀ဖန္ယူတတ္မွ ဒါက ပုထုဇန္ေဟာတာ၊ ဒါက အရိယာေဟာတာ၊
ကိုေစာေမာင္ဒီလို မေ၀ဖန္ဘဲနဲ႔ဟ … ဒါေတြဟာ ဘုရားေဟာခ်ည့္ပဲကြလုပ္ပါလားကြ …
ဆိုေတာ့ ေၾသာ္ … ခက္ပါဘိေတာ့တယ္။ ကိုယ့္မရွိတာ ႐ႈရမလို ျဖစ္ေနၿပီ (မွန္ပါ့)
သေဘာပါၾကလား (ပါ - ပါၿပီဘုရား)။
အင္မတန္ အေရးႀကီးလုိ႔ ေစ့ေစ့ငုငု ေျပာေနတယ္ဆိုတာေကာ ကို၀တုိ႔ ကိုေပၚတုိ႔ ရိပ္မိၾကပလား … (ရိပ္မိၾကပါၿပီဘုရား)။
ကဲ
… ယခုကိုယ္နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့စိတ္ ရွိတယ္ဆိုတာလဲ ေပၚပလား - (ေပၚပါၿပီ)
ကိုယ္နဲ႔ထိုက္တန္ တဲ့စိတ္က ကိုေစာေမာင္ ကိုယ့္သႏၱာန္ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးေပၚသလဲ …
(ဆယ့္ေလးမ်ိဳးေပၚပါတယ္ဘုရား) အဲ … ခုနင္က ဆယ့္ေလးမ်ိဳးေပါ့ေလ (မွန္ပါ့)
ေျပာခဲ့ၿပီးပါၿပီ၊ ဒါေတာ့ ေမာင္ႏိုင္သိၿပီေပါ့ … (မွန္ပါ့)။
ကဲ
… ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြလဲ သိၿပီဆိုၾကပါစုိ႔ … (မွန္ပါ့) မွတ္ထားေပါ့၊
ေရးယူၾကေပါ့၊ မသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လဲ ေန႔လယ္ လာေရးရင္ ရပါတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ကိုင္း
… သိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကလဲ ကူးယူရပါတယ္ဆိုေတာ့ ရွင္းတာ ၀ိပႆနာဆိုတာ
ေစာင့္ဖမ္းရမယ္ဆို တာ ကေလးကိုလဲ တစ္လံုးလဲ မွတ္ထားစမ္းပါ … (မွန္ပါ့)။
ဟ … ဘယ္သူက သင္တာတံုး … ေမးေတာ့ ရွင္နာဂသိရဟႏၱာက သင္တာ … (မွန္ပါ့) ဒကာႀကီးလိႈင္ ေပၚပလား - (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ကိုယ္က လိုက္ၿပီး ရွာမေနနဲ႔ … (မွန္ပါ့) ရွာၿပီး႐ႈရင္ ပညတ္ျဖစ္ပါတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ရွာၿပီး႐ႈရင္ … (ပညတ္ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား) ေစာင့္ၿပီး ေပၚရာကို႐ႈရင္ … (ပရမတ္ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား) ရွင္းၿပီေနာ္ - (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ
… ဒါျဖင့္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဘုရား … ႐ႈစရာလဲ ဆယ့္ေလးမ်ိဳးေတြ႕ၿပီး ႐ႈတာလဲ
သမာဓိပညာနဲ႔ ႐ႈရမယ္လုိ႔ အရွင္ဘုရားက ေျပာေတာ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔ သမာဓိတည္းဟူေသာ
ခ်ံဳထဲမွ ပညာတည္းဟူေသာ က်ားေအာင္းၿပီး သကာလ ဖမ္းပါလုိ႔
အရွင္ဘုရားသင္ထားလုိ႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔ျဖင့္ မရွင္းမရွိပါဘူးဆိုတာကို
ဒီေန႔တာ၀န္ခံၾကရေတာ့မယ္ - (မွန္ပါ့ - တာ၀န္ခံၾကရပါမယ္) မရွင္းၾကေသးဘူးလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ရွင္းသြားၿပီးတဲ့၊
ေနာက္က ကေလးမေလးေတြ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ၊ ဘာေၾကာင့္တံုးဆိုေတာ့
ဒီဒိဌိမျပဳတ္သေရြ႕ ကာလပတ္လံုး ကိုေပၚတုိ႔ ကို၀တုိ႔ မွတ္လိုက္၊ ဘာႀကီးလွဴလွဴ
ဘာႀကီးတန္းတန္း ဒိဌိက အပါယ္ပုိ႔လိမ့္ဦးမယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဘာႀကီးအလွဴလုပ္လုပ္၊
ဘာႀကီးတန္းတန္း သုဂတိေရာက္ေရာက္ရာမွာ ကဲ … မင္း-ကုသိုလ္အရွိန္ ရွိေသးရင္
ေနေသးတာေပါ့ကြ၊ ငါ-ဆြဲခ်ခ်ိန္ မရေသးဘူးဆိုတဲ့ အဓိပါယ္မ်ိဳးနဲ႔ ေစာင့္တာပဲ
(ေစာင့္ပါတယ္ဘုရား)။
စင္စစ္-ဒိဌိပါသြားလုိ႔ရွိရင္ ကိုေစာေမာင္-ဒိဌိက ဆြဲခ်လိုက္တာ (မွန္ပါ့) မခ်ဘူးလား … (ခ်ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့
ဒိဌိက ခဏခဏ ဒကာဒကာမေတြလဲ ေျပာထားၿပီ၊ ငရဲမ်ိဳးေစ့ (မွန္ပါ့) ငရဲမ်ိဳးေစ့
ပါသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ငရဲလြတ္ခ်င္ပါတယ္ ဆိုေပမယ့္လဲ တစ္ေန႔ေန႔ က်ဦးမွာပဲ၊
(မွန္ပါ့) ကုသိုလ္ေတြ႕ ေက်ာင္းႀကီးကန္ႀကီးေတြ ဘုရားႀကီးေတြ
အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု လုပ္ျငားေသာ္လဲ ဒိဌိမျပဳတ္ေသးရင္ ပရမ္းပတာေဘးဆိုတဲ့
ေဘးႀကီဟာ ဒကာဒကာမတုိ႔ မလြတ္ေသးလုိ႔ မွတ္လိုက္တာေပါ့ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္ ဒိဌိမျပဳတ္ေသးရင္ျဖင့္ ဘာနဲ႔မွ တင္းတိမ္မေနေသးနဲ႔ ကိုေစာေမာင္ - ဟုတ္ပလား … (မွန္ပါ့)။
ငါေတာ့
လူ႕ဘ၀မွာေဟ့ - သားကလဲမ်ားမ်ား၊ သမီးေတြကလဲ မ်ားမ်ားနဲ႔ ကိစၥေတြ လွဴရ၊
တန္းရ၊ ေပးရ ကမ္းရတာေတြမ်ားရၿပီ၊ ေစတနာသံုးတန္ကလဲ ျပတ္တာမ်ားခဲ့ရပါတယ္၊ အို
- ေစတနာက ေစတနာတျခား၊ ဒိဌိတျခား၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒကာႀကီးလိႈင္-ေစတနာက
… (တျခားပါဘုရား) ဒိ႒ိက - (တျခားပါဘုရား) ဒိ႒ိိကတျခားတဲ့၊ ေစတနာနဲ႔
ဒိ႒ိိဆိုတာလ တျခားစီဥစၥာပဲ၊ ေစတနာကလဲ သူ႕ဆိုင္ရာ သူအက်ိဳးေပးမွာပဲ ဒိ႒ိကလဲ
ငါလုပ္ခ်င္တာ လုပ္မွာပဲ (မွန္ပါ့) ကိုေစာေမာင္ မလုပ္ေပးဘူးလား …
(လုပ္ပါတယ္ဘုရား) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ကိုင္း
… ဒါျဖင့္ ဒကာဒကာမေတြ ခုနင္က ရဟႏၱာႀကီးႏွစ္ပါးကို သူတုိ႔ အလုပ္ေပးတာကို
ရွင္းၾကစို႔ ရဲ႕ေနာ္ (မွန္ပါ့) ရဟႏၱာႀကီးႏွစ္ပါးဟာ ဒီစိတၱာႏုပႆနာကို
သူတုိ႔ေျပာၾကတယ္ (မွန္ပါ့) ေျပာၾကေတာ့ ကို၀တုိ႔-ကိုေပၚတုိ႔က စဥ္းစားတာေပါ့၊
ရဟႏၱာေတြက ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီ၊ သူတုိ႔ဒီအလုပ္က တက္ခဲ့ၿပီးသား၊ ဘာျဖစ္လုိ႔
စတၱာႏုပႆနာေတြကို ျပန္ၿပီး သကာလ တစ္ပါးကေမး၊ တစ္ပါးက အေျဖထုတ္ပါလိမ့္မတံုး
ေမးေတာ့ ေၾသာ္ … ေနာင္လာ ေနာင္သားမ်ား ရဟႏၱာႀကီးႏွစ္ပါး ေမးျမန္းသြားတဲ့
ဥစၥာ … အေမးအေျဖကလဲ သံသယမရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ ဒိ႒ိျပဳတ္ၿပီး သားပုဂၢိဳလ္၊
တဏွာျပဳတ္ၿပီးသားပုဂၢိဳလ္ေတြက အေမးခံကလဲ ထုိ႔အတူ၊ အေမးသမားကလဲ
ထုိ႔အတူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူတုိ႔က ေျပာတာအမွန္ခ်ည့္ပဲဆိုၿပီး
ေနာင္လာေနာက္သားေတြ အတည္ျပဳရစ္ပါေစလုိ႔ ေဟာတာ (မွန္ပါ့) ဒီေတာ့ ေက်နပ္ၿပီ၊
(ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား)။
ေနာင္လာ
ေနာက္သားေတြအတည္ျပဳရစ္ပါေစေတာ့၊ တုိ႔ႏွစ္ပါးေျပာတာကိုဆိုေတာ့ သိၿပီးသား
ပုဂၢိဳလ္က ေျပာတာလား စ လုပ္မည့္ပုဂၢိဳလ္က ေျပာတာလား … (သိၿပီးသားပုဂၢိဳလ္က
ေျပာတာပါဘုရား)။
တုိ႔
… ဒီလမ္းက တက္ခဲ့လုိ႔ ဖုန္ၿပီးသကာလေနလုိ႔ မင္းတုိ႔ ဒီလမ္းလိုက္ရစ္ပါဆိုတာ
ေျပာတဲ့စကား (မွန္ပါ့) ဒကာႀကီးလိႈင္ ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါၿပီဘုရား)။
တုိ႔ဒီလမ္းက
တက္ခဲ့ပါတယ္ကြာ၊ မင္းတုိ႔လဲ ဒီလမ္းက လိုက္ရစ္ၾကပါ၊ သံသယမရွိနဲ႔
လိုက္ရစ္ၾကကြ - ဆိုၿပီး သကာလ ေသေသခ်ာခ်ာ ကတိခံခ်င္လုိ႔ ကိုေစာေမာင္ -
အကိုးအကားလံုေလာက္ေအာင္ ရဲရဲတင္းတင္းနဲ႔ ဒီလမ္းလိုက္ပါေစလုိ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ပါး
အေမး-အေျဖလုပ္တာ … (မွန္ပါ့)။
ဒီလိုဆိုေတာ့ ကို၀ -ဒီထက္ ခိုင္လံုတာျဖင့္ မရွိေတာ့ဘူး … (မရွိပါဘုရား)။
ဒီထဲမွ
သူတုိ႔ႏွစ္ပါး အေမးအေျဖကို ဘုရားကလက္မွတ္ထိုးလိုက္ေသးတယ္၊ မင္းတုိ႔
အေမးအေျဖ ဟာကြာ … ငါ့ေဟာလဲ ဒီအတိုင္း ေဟာမွာပါပဲလုိ႔ လက္မွတ္ထိုးေပးေသးတယ္
(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒီလိုဆိုေတာ့ သံုးပါး လက္မွတ္ထိုးထားတယ္ဆိုေတာ့ အတည္ျဖစ္ကေရာေပါ့၊ မျဖစ္ေသးဘူးလား … (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ လုပ္ထိုက္ မလုပ္ထိုက္ဆိုတာ ေသခ်ာပလား (ေသခ်ာပါၿပီဘုရား) သံသယနဲ႔လား၊ ရဲရဲတင္းတင္းလား … (ရဲရဲတင္းတင္းပါဘုရား)။
ရဲရဲတင္းတင္းလုပ္ပါဆိုတာ
ဒကာဒကာမေတြကို ဘုန္းႀကီးက ေလးစားစြာနဲ႔ပဲ ေမတၱာေရွ႕ထား ေျပာေနပါတယ္ -
(မွန္ပါ့) ကိုေစာေမာင္ - မေျပာထိုက္ဘူးလား … ေျပာလိုက္ပါတယ္ဘုရား) ဘုရားလက္
မွတ္ထိုးတာေကာ ေသခ်ာပလား (ေသခ်ာပါၿပီဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ
… ဒါျဖင့္ကြာ … တဲ့၊ ပထမေရွ႕ဦးစြာ နိဂံုးခ်ဳပ္ကေလး
ဘယ္လိုေျပာလိုက္သတံုးဆိုေတာ့ ၿပီးေတာ့ အလယ္သားကို ဒကာဒကာမေတြကုိ
ဖြင့္ၿပီးေတာ့ျပပါမယ္။
အၾကင္တရားေဟာပုဂၢိဳလ္ဟာကြာ
- တဲ့ စိတ္အစဥ္ႀကီးျဖစ္ပ်က္ျမင္ေအာင္၊ ၿငီးေငြ႕ေအာင္ မလိုခ်င္ ေအာင္
ေဟာႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခဲ့လုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္ သူ႕ကို ဓမၼကတိကလုိ႔
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ … (မွန္ပါ့)။
စိတ္ေပၚမွာ
… တဲ့ မုန္းေအာင္၊ ရြံေအာင္ မလိုခ်င္ေအာင္ေဟာႏိုင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို
မင္းတုိ႔ရွာလဲရွာ၊ ရွာလုိ႔ေတြ႕ခဲ့လုိ႔ရွိရင္ ဒီပုဂၢိဳလ္ကို ဓမၼာကထိက
အေကာင္းဆံုးလုိ႔ မွတ္လိုက္ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ေနာက္က်ေတာ့ကြာ
… တဲ့ မင္းတုိ႔ကို ေဟာဒီ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ အေကာင္းဆံုးပုဂၢိဳလ္ ေဟာတာကို
မင္းတုိ႔နာရလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ေၾသာ္ …
ဒို႔-အေကာင္းဆံုးပုဂၢိဳလ္ေတြ႕ၿပီဆိုၿပီး မင္းတုိ႔ဒီတြင္မရပ္နဲ႔
ဒီစိတ္ေပၚမွာ နိဗိႏၵျဖစ္ေအာင္၊ ၿငီးေငြ႔ေအာင္ မလိုခ်င္ေအာင္
က်င့္ႏိုင္လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ မင္းတုိ႔ဟာ ဓမၼာႏုဓမၼ ပဋိပတၱိပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ၿပီ
(မွန္ပါ့) ရွင္းပလား - (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ႏွစ္ခ်က္ရွိသြားၿပီေနာ္
- (မွန္ပါ့) ခုနင္က စိတ္ကို မလိုခ်င္ေအာင္ ၿငီးေငြ႕ေအာင္ ဒကာဒကာမေတြက
က်င့္ႏိုင္လုိ႔ရွိရင္လဲ ဓမၼာႏု ဓမၼပဋိပတၱိပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သြားၿပီ
(မွန္ပါ့ဘုရား) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ) ႏွစ္ခ်က္ ရွိသြားၿပီေနာ္ …
(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒီစိတ္ကိုပဲကြာ
… တဲ့၊ တစ္ခါတည္း ၿငီးေငြ႕ေအာင္ မလိုခ်င္ေအာင္ ဥပါဒါန္စိတ္နဲ႔ျဖင့္
ဘယ္ေတာ့မွ ငါသည္ကား … လုိ႔ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ စြဲလမ္းမႈ ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္ေအာင္
႐ႈႏိုင္ေအာင္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္လုိ႔ရွိရင္ ယခုဘ၀ နိဗာန္ရမည့္ပုဂၢိဳလ္လုိ႔
တုိ႔ႏွစ္ေယာက္က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဘယ္ေလာက္ပိုင္သလဲ … (ပိုင္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ အင္မတန္ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါး က႐ုဏာ ေရွ႕ထားၿပီး သကာလ
မင္းတုိ႔ရဲရဲ တင္းတင္း လုပ္စမ္းပါ၊ ဒီလုိက်င့္လုိ႔ ဒီလိုစိတ္ေပၚမွာ
မစြဲလမ္းလုိ႔ ၿငီးေငြ႔ၿပီး မစြဲလမ္းေတာ့ပါဘုးဆိုလုိ႔ရွိရင္ ဒီဘ၀ ဒီခဏမွာ
နိဗာန္ရမယ္လုိ႔ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္တာ၀န္ခံတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား) ဒီလိုဆိုေတာ့
ဒကာႀကီးလိႈင္ ဒီထက္ ရဲရဲတင္းတင္းေတာ့ မရွိဘူး … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
မကုန္ေသးဘူးလား ဒကာဒကာမတုိ႔ … (ကုန္ပါတယ္) စကားကုန္သြားၿပီ။
အဲဒီေတာ့
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို ဘုန္းႀကီးက စကားျဖည့္စြက္ရမယ္ ကို၀တုိ႔ခင္ဗ်ားတုိ႔က
ဂ်ီးမ်ားၿပီး သကာလ မေနနဲ႔ေတာ့ သံုးပါးလက္မွတ္ထိုးၿပီး စိတ္ေပၚမွာ
တာ၀န္ခံၿပီးသကာလ ဓမၼကထိကကို ဒီလို ဓမၼကထိကရွာ၊ ဒီလိုက်င့္ၿပီး
ဒီလုိက်င့္ရင္ ဓမၼာႏုဓမၼာပဋိပတၱိပုဂၢိဳလ္ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္မွာျဖစ္ၿပီ၊
ဒီလုိစိတ္ကို ဆံုးေအာင္လိုက္ၿပီး စိတ္ေပၚ၌ စိတ္ဆံုးသြားတယ္ဆိုေတာ့
ကိုေစာေမာင္ စြဲလမ္းတဲ့ ဥပါဒါန္ ရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။
အဲဒီ
… ဥပါဒါန္မရွိေအာင္ စိတ္ဆံုးတဲ့ဆီ ေရာက္ေအာင္ ဥပဒါန္ျပဳတ္ေအာင္
က်င့္ၾကလုိ႔ရွိရင္လဲတဲ့ ယခုဘ၀ နိဗာန္ရမည့္ ပုဂၢိဳလ္လုိ႔ တုိ႔သံုးပါးသေဘာတူ
ေနာင္လာေနာက္သားမ်ားအတြက္ ရဲရဲတင္းတင္း လုပ္ေလေအာင္ တုိ႔ေတာ့ျဖင့္
အားလံုးပရိနိဗာန္စံရမွာေတြခ်ည့္ ျဖစ္ေနတယ္၊ ေနာင္လာေနာက္သားေတြ အတြက္
ထားခဲ့တဲ့ ပါဠိေတာ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒီလိုဆိုေတာ့
ကို၀-အေတာ္ေလးစားထိုက္တယ္ - (ေလးစားထိုက္ပါတယ္ဘုရား) ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြ
ေလးစားထိုက္တဲ့ စကား-ေလးစားထိုက္တဲ့ တရားဆိုတာ ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဘုန္းႀကီးအတြက္ ဘာလိုေနေသးသတံုးဆိုေတာ့ စိတ္ေပၚမွာ ၿငီးေငြ႔ေအာင္
ေျပာၿပီးသကာလ စိတ္ဟာ ဒကာဒကာမတုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို ႏွိပ္စက္ေနတယ္လုိ႔ဆိုတာ
ဘုန္းႀကီးက စိတ္ေပၚမွာ ၿငီးေငြ႔ေအာင္ ေျပာရဦးမယ္ (မွန္ပါ့)။
ဘာျဖစ္လုိ႔တံုး
… ဆိုေတာ့ “စိေတၱန နီယ်ေတ ေလာေကာ၊ စိတၱႆ ပရိသႆတိ” ေလာေကာ- ေလာကကို၊
စိေတၱန=စိတ္က၊ နီယ်ေတ=ေဆာင္ယူ၏၊ စိတ္ေဆာင္ေနတာ၊ ဟိုဘံုေရာက္သြား
ဒီဘံုေရာက္သြားဆိုတာ ဘာေတြပါလိမ့္ … (စိတ္ေဆာင္တာပါ ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ အေနနဲ႔ ခ်ည္းသြားၿပီး တန္းေနတာ ဘယ္သူပါလိမ့္ (စိတ္ပါဘုရား)။
“စိတၱႆ
ပရိကႆတိ” သူပဲတဲ့ ဟိုေဆာင္ ဒီေဆာင္နဲ႔ ႀကံစည္ၿပီးသကာလ သူလုပ္ေနတာ၊ သူ႔ကို
မႏိုင္ၾကတာနဲ႔ ဒကာဒကာမတုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဟိုဘံုေရာက္၊ ဒီဘံုေရာက္ -
ေရာက္ေနတာ … (မွန္ပါ့)။
နတ္ျပည္ေရာက္သြားတယ္
ဆိုတာလဲ ဒီစိတ္က ပို႔လိုက္တာ … (မွန္ပါ့) ငရဲေရာက္သြားတယ္ဆို တာေကာ -
(ဒီစိတ္က ပုိ႔တာပါဘုရား) အကုသိုလ္စိတ္က ပုိ႔ခ်လိုက္တယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)
သေဘာက် ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ကုသိုလ္စိတ္ကေန
တစ္ခါတစ္ခါ ဒကာ ဒကာမေတြ ေဆာင္သြားျပန္လို႔ သုဂတိေရာက္တယ္ … (မွန္ပါ့)
အကုသိုလ္စိတ္ကေနၿပီး တစ္ခါတေလ တိရစၦာန္ခင္ေတာ့ တိရစၦာန္ျဖစ္သြားတာေတြလဲ
ကိုေစာေမာင္ ဘယ္သူက ေဆာင္သြားတာတံုး … (စိတ္က ေဆာင္သြားတာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒီစိတ္ဟာ တုိ႔ကို သႏၱာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္းလုပ္ေနတဲ့ စိတ္ပဲ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ ဒီစိတ္ေပါင္းထိုက္ မေပါင္းထိုက္ - (မေပါင္းထိုက္ပါဘုရား)။
ဒါ … စိတ္ကို ၿငီးေငြ႔ေအာင္ ေျပာေနတာ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
အဲဒီေတာ့
ဒီစိတ္သည္ကားလုိ႔ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ ဘုန္းႀကီးက ၿငီးေငြ႔ေအာင္ေျပာေတာ့ ေၾသာ္ …
ဒီစိတ္သည္ကားလုိ႔ဆိုရင္ တုိ႔အေပၚမွာ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မႏိုင္တာ ဆိုလိုတယ္ -
(မွန္ပါ့) မဆိုႏိုင္ဘူးလား … (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။
ၾကည့္ပါ
ဒကာဒကာမတုိ႔ စိတ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းသတံုးဆိုေတာ့
ဒီၾကက္ေကာင္ကေလးေတြ ၾကက္မႀကီးက ဥကေလးေတြ ဥလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ဒီဥကေလးေတြထဲမွာ
ပဋိသေႏၵစိတ္ကေတာ့ အရင္ေရာက္တာပဲ (မွန္ပါ့) ပဋိသေႏၵစိတ္ေရာက္လုိ႔ရွိရင္
ဒီ-ၾကက္ဥထဲမွာပဲ ဒီ့ျပင္ အေကာင္ေပါက္ပါေတာ့လားလုိ႔ ကို၀ - ေမးဖုိ႔
မေကာင္းဘူးလား (ေကာင္းပါတယ္ဘုရား) စိတ္အတူတူ ကိုးဗ် (မွန္ပါ့)။
မဟုတ္ဘူး
… တဲ့၊ ဒီစိတ္က သူသည္ကားလုိ႔ဆိုလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ၾကက္ဘ၀ကို သာယာတဲ့ အေကာင္
ကေလးေတြ သူ႕ဟာသူ ထြက္လာတယ္ … (မွန္ပါ့) စိတ္က လုပ္လိုက္တာ၊ သူ႕ဟာသူ ဒီစိတ္က
လုပ္လိုက္တာ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒီစိတ္သည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖန္ဆင္းတတ္တယ္ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ႏြား၀မ္းထဲ
ပက်ပဋိသေႏက ပစ္ခ်လိုက္ျပန္ေတာ့ လူကေလး ေမြးပါလားဆိုေတာ့ စိတ္ဆိုတာ
အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္တယ္ … မဟုတ္ဘူး … တဲ့၊ ႏြား၀မ္းထဲ ေရာက္လုိ႔ရွိရင္
သူ႕စိတ္ကေလးသည္ကားလုိ႔ဆိုရင္ ေရာက္ရာမွာ သူ-ခ်ိဳကေလးနဲ႔၊
နားရြက္ကားကေလးနဲ႔၊ ေျခေလးေခ်ာင္းကေလးနဲ႔၊ အၿမီးရွည္ကေလးနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တဲ့
စိတ္က အဲဒီသြားေပၚတယ္ … (မွန္ပါ့)။
အဲဒါနဲ႔ တစ္ေန႔တျခား အဲဒါကေလးေတြ တုိးလာတယ္ … (မွန္ပါ့) ပဋိသေႏ ခ်င္းက အတူတူပဲ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
အဲဒါေတြ ဘယ္သူပါလိမ့္ - (စိတ္ကလုပ္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့
ခင္ဗ်ားတုိ႔က ကံခ်ည္းထင္ေနတယ္တဲ့၊ မထင္နဲ႔တဲ့၊ ဟိုထဲက်ေတာ့ စိတ္က
ျပန္လုပ္ခ်င္ လိုက္တယ္ (မွန္ပါ့) ကံ ကေတာ့ ပဋိသေႏရယ္လုိ႔ ပစ္ခ်လိုက္တာပဲ
(မွန္ပါ့) ဟိုထဲမွာ အေမနဲ႔တူေအာင္ အေကာင္ျဖစ္လာတာကေတာ့ စိတ္က လုပ္တာ …
(မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
က်ဳပ္တုိ႔ကို ခ်ိဳကားႀကီးနဲ႔ျဖစ္လာေအာင္လဲ အရွက္ခြဲခဲ့တာစိတ္ … (မွန္ပါ့)
အေတာင္နဲ႔ ပ်ံေအာင္ လုပ္တာလဲ … (စိတ္ပါပဲဘုရား) ေျခေလးေခ်ာင္းနဲ႔
ေျခမ်ားမ်ားနဲ႔ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တာလဲ … (စိတ္ပါပဲဘုရား)။
ေၾသာ္
… ဒါျဖင့္ ဒီစိတ္သာ ဒုိ႔သည္ကားလုိ႔ဆုိရင္ ၿငီးေငြ႔ေအာင္ မလိုခ်င္ေအာင္မွ
ဒုိ႕သႏၱာန္မယ္ ေဟာတဲ့ ဘုန္းႀကီးမေတြ႕ဘူးဆိုလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒုိ႔ကို
အေကာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖန္ဆင္းေနတာ စိတ္ပဲ … (မွန္ပါ့) ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီ)။
ခင္ဗ်ားက
ႏြား၀မ္းထဲ ပစ္ခ်လိုက္တာကိုက ကံကဒါေၾကာင့္ ႏြားကေလးျဖစ္လာတယ္၊ ဘယ္ဟုတ္မလဲ
ႏြား၀မ္းထဲက ပစ္ခ်လိုက္ေတာ့ ပဋိသေႏစိတ္ တစ္ခုတည္း ပစ္ခ်လိုက္တယ္ …
(မွန္ပါ့) က်ဳပ္တုိ႔ရွိတဲ့ ပဋိသေႏစိတ္နဲ႔ အတူတူပဲ၊ သေဘာက်ပလား …
(က်ပါၿပီဘုရား)။
ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္
ႏြားနဲ႔တူလာသတံုး … ဆိုေတာ့ ဟိုထဲက်ေတာ့မွ ဒီစိတ္ကေလးသည္ကား
လုိ႔ဆိုလုိ႔ရွင္ ႏြားျဖစ္ခ်င္တဲ့ သေဘာကေလးက အဲဒီထဲက်မွ ေပၚလာတယ္ -
(မွန္ပါ့ဘုရား) ေပၚလာေတာ့ ခ်ိဳကေလး သူ႔ဟာသူေပါက္တယ္၊ သေဘာက်ပလား
(က်ပါၿပီဘုရား)။
နားကေလးက
သူ႔ဟာသူေပါက္၊ အၿမီးကေလး သူ႔ဟာသူ လာဆိုေတာ့ ဟိုထဲေရာက္မွ စီမံတာက
ဘယ္သူတံုး … (စိတ္ပါဘုရား) ဒီ-ပဋိသေႏထဲ ပစ္ခ်လိုက္တာကေတာ့ … (ကံပါဘုရား) ကဲ
… ရွင္းပလား … ရွင္းပါၿပီဘုရား။
ဒါျဖင့္
ဒကာ ဒကာမတုိ႔ စဥ္းစားသာၾကည့္ပါေတာ့ … တဲ့ အဲ-သူပစ္ခ်လိုက္တာက
ကံကေတာ့ျဖင့္ပ ပဋိသေႏစိတ္ကေလးပါပဲ ကိုေစာေမာင္ ပစ္ခ်လိုက္တယ္ … (မွန္ပါ့)
သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ) ဒါကေလးပဲ ကံက တည္ေထာင္ေပးလိုက္တယ္၊ ဟိုထဲေရာက္မွ
အေမနဲ႔တူေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတူေအာင္ ဘယ္သူ လုပ္သလဲ … (စိတ္က လုပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔ကို အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း လုပ္ခဲ့တာ ဘယ္သူတံုး … (စိတ္ပါဘုရား) ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
တစ္ခါ
ငရဲ ဒယ္အိုးႀကီးေတြ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ဟုတ္လား၊ ဒယ္အိုးႀကီးေတြ
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္၊ ႀကီးတဲ့ လူလဲ အတူတူေပါ့ကြ၊ ဟ … ဘယ္သူလုပ္တာတံုးဆိုေတာ့
ဒီကစိတ္ကေနၿပီး သကာလ ဟိုမွာ ဒီက မေကာင္းတာ အႀကီးက်ယ္သြားၿပီး ေပၚေနတယ္ …
(မွန္ပါ့) ဒါ-ဘယ္သူဆိုၾကမလဲ … (စိတ္ပါဘုရား) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
အဲဒီေတာ့
ဒကာဒကာမေတြ ဒါ-ကံထင္ေနတယ္၊ ကံမေကာင္းလုိ႔ ငရဲက်တယ္၊ ငရဲက်လုိ႔ရွိရင္ ငရဲ
တစ္မ်ိဳးတည္း ေနပါလား၊ ငရဲႀကီးတစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူက ဖန္ဆင္းသတံုး …
(စိတ္ကဖန္ ဆင္းပါတယ္ဘုရား) ရိပ္မိပလား - (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ကံနဲ႔စိတ္ ဘယ္ဟာသာၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းသတံုး … (စိတ္ေၾကာက္စရာေကာင္းပါ တယ္ဘုရား)။
စိတ္ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္၊ က်ဳပ္-ကံမႏိုင္ဘူးဆိုၾကသလား၊ က်ဳပ္စိတ္
က်ဳပ္မႏိုင္ဘူးဆိုၾကသလား … (စိတ္မႏိုင္ဘူး ဆိုၾကပါတယ္ဘုရား)။
ကဲ … ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ စိတ္ဘယ္ေလာက္ဆိုးသလဲ … (ဆိုးပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
စိတ္သည္ ရွင္းရွင္း ဘုရားက ဥပမာေပးေတာ့ကြာ - တဲ့၊ ပန္းခ်ီ႐ုပ္ဟာ
ပန္းခ်ီသမား၏ စိတ္အတိုင္း ေပၚလာတာ (မွန္ပါ့) သူက ဒီေနရာက အေျပာက္ထည့္၊
ဒီေနရာ ပုဆိုးပံုကေလးထည့္၊ ဒီေနရာက်ေတာ့ ဒီအက်ၤီပံုကေလးထည့္၊ ဒီေနရာက်ေတာ့
မ်က္ႏွာပံုကေလးထည့္၊ ဒီေနရာ လက္ေမာင္းပံု ကေလး ေက်ာပံုကေလးထည့္ဆိုေတာ့
ကို၀-ဒီဥစၥာပန္းခ်ီသမားက ေဆးကေလးတစ္ခု ကိုင္တာနဲ႔ စိတ္က ေလွ်ာက္ၿပီး
အလုပ္-လုပ္ပစ္တယ္၊ (မွန္ပါ့) ဒါ ဘယ္သူလုပ္လိုက္တာတံုး (စိတ္ပါဘုရား)
ဒါျဖင့္ “စိေတၱန နီယ်ေတ ေလာေကာ” စိတ္က ဖန္ဆင္းတာဆိုတာ ေပၚေနၿပီ …
(မွန္ပါ့)။
တခ်ိဳ႕ ပ်ဥ္ျပားႀကီးပဲ ကိုေစာေမာင္ သူ-အ႐ုပ္ျဖစ္လာတယ္ … (မွန္ပါ့) ဘယ္သူ လုပ္လိုက္တာတံုး (စိတ္က လုပ္လိုက္တာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ စိတ္ဟာ မဆန္းၾကယ္ဘူးလား … (ဆန္းၾကယ္ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ “၀ိစိတၱကရဏာ စိတၱံ” ဘုရားက ဆန္းၾကယ္ေအာင္ လုပ္လိုက္တတ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ … ကြ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ကဲ … ဒါျဖင့္ ဒကာဒကာမေတြ စိတ္ဟာ က်ဳပ္တုိ႔ကို အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္းလုပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာ ကို၀ ရွင္းၿပီေနာ္ … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ကိုေစာေမာင္
စိတ္မ်ား လုပ္လိုက္ၿပီဆိုမွျဖင့္ ဟိုၾကည့္သစ္ပင္ႀကီးဟာ ငုတ္တိုႀကီး
ခါတိုင္းလဲ ရွိတာပဲ၊ စိတ္ကလုပ္လိုက္တဲ့ အခါကမွ သူရဲႀကီးျဖစ္ၿပီးမွ
တစ္ခါတေလတက္ၿပီး ေသတာမ်ားေသးတယ္ - (မွန္ပါ့) ဘယ္သူသတ္လိုက္တာလဲ
(စိတ္ပါဘုရား) ကုိယ့္စိတ္ကကို လုပ္ၿပီးသတ္တာ … (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား …
(ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
တစ္ခါ
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ မႏိုင္တာနဲ႔ ႀကိဳးဆြဲခ်ေသတာ … (မွန္ပါ့) ကံက
ႀကိဳးဆြဲခ်တာလား … (စိတ္က ႀကိဳးဆြဲခ်တာပါဘုရား) အဲဒါ အဖန္ငါးရာ
ငါးကမၻာလုိ႔ဆိုတာ ဘယ္သူက ေျပာတာတံုး ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို … (စိတ္ကပါဘုရား)။
အလကား
… ဘယ္သူမွ မယံုနဲ႔၊ သူ႔ဒီစိတ္ဟာ ဒီဘ၀မွာ ဒီစိတ္ရွိခဲ့တယ္၊ သူ႔စိတ္သူ
မႏိုင္လုိ႔ သူေသလိုက္တယ္ (မွန္ပါ့) ဒီဥစၥာ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာလုိ႔
မသြားႏိုင္ဘူး၊ ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) ေနာက္ဘ၀ဆရာေကာင္း -
သမားေကာင္းနဲ႔ေတြ႕ရင္ ရဟႏၱာျဖစ္ႏိုင္တယ္ … (မွန္ပါ့) မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား
(ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္) ဘယ္မွာ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ ဟုတ္ရမွာလဲ (မွန္ပါ့)
သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)
အဲဒါ
ဟို-ႀကိဳးဆြဲခ်ေသတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လို ကိုယ့္သားသမီး မိုက္မွာစိုးတာနဲ႔
တစ္ေယာက္ကစၿပီး ေျပာတာ နဲ႔ ဒါႀကီးဟာ ေပါရာဏျဖစ္ၿပီး ႀကီးသြားတယ္ …
(မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ) ကိုယ့္သားသမီးလဲ ဒီလို စိတ္ကူးေတြ
ကိုယ့္သမီးကလဲ အင္း စိတ္ပ်က္ေနတဲ့အခါ သူအလုိရွိရာနဲ႔ မျပည့္စံုတဲ့အခါ
ႀကံမွာစိုးလုိ႔ “ဒါမ်ိဳး ဟာ မလုပ္ေကာင္းဘူး” ဆိုၿပီး ဒီအသြားကေနၿပီး
သိပ္ႀကီးက်ယ္လာတဲ့ အဓိပါယ္ဆိုတာေကာ ေပၚပလား (ေပၚပါၿပီ) ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဘယ္မွ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာလုိ႔ စာက မလာဘူး၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
ကဲ … ဒါျဖင့္ ဒကာဒကာမတုိ႔ စိတ္ဟာျဖင့္ က်ဳပ္တုိ႔ကို ႏွိပ္စက္ေနတာ မေပၚေသးဘူးလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ကိုင္း
… စိတ္ ဘယ္ေလာက္ ႏွိပ္စက္တယ္ မႏွိပ္စက္တယ္ဆိုတာ မယံုရင္ စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊
အပ္ကေလးနဲ႔ ထိုးမိတာကို ေျမြေပြးကိုက္တယ္ဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္းတက္တယ္ …
(မွန္ပါ့) ဒါ - ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဆိုမလဲ - (စိတ္ေၾကာင့္ပါဘုရား) ရိပ္မိပလား
(ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) အပ္ကေလး ျခစ္မိတာ မင့္ေျမြေပြးကိုက္ တယ္လုိ႔သာ
ေျပာၾကည့္၊ ဟိုပုဂၢိဳလ္ဟာ အေတာ္ ကုယူရမယ္ … (မွန္ပါ့) မကုရေပဘူးလား …
(ကုရပါတယ္ ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့
အပ္နာလား၊ စိတ္နာလား-ေမးၾကည့္ … (စိတ္နာပါဘုရား) ဒါျဖင့္ စိတ္ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းတယ္ (မွန္ပါ့) ကို၀ - ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္
… တဲ့ ဒကာဒကာမတုိ႔ စိတ္ကို ၿငီးေငြ႔ေအာင္ ေဟာႏိုင္လုိ႔ရွိရင္
ဓမၼကထိကေကာင္း-ဆိုတဲ့အတိုင္း သားေကာင္ ကေလးေတြ ျဖစ္တာလဲ စိတ္ပဲ … (မွန္ပါ့)
ေပၚၾကပလား (ေပၚပါၿပီ) ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ္မႏိုင္လုိ႔ ေသျခင္းဆိုးေသတာေတြကာ …
(စိတ္ပါဘုရား)။
စိတ္ပဲဆုိသျဖင့္
ေၾသာ္ … သူသတ္သမားလဲ စိတ္ပဲ၊ ဆန္းၾကယ္ေအာင္ လုပ္တာပဲ စိတ္ပဲ၊ ကိုေစာေမာင္
ပန္းခ်ီ႐ုပ္ၾကည့္လိုက္သျဖင့္ မသိဘူးလား … (သိပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒီစိတ္သည္က်ဳပ္တုိ႔ကို သံုးဆယ့္တစ္ဘံုမွာ သ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊
ေျခအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ နားရြက္အမ်ိဳး မ်ိဳး၊ ခ်ိဳကား-ခ်ိဳေထာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္တာ
ဘယ္သူတံုး - (စိတ္ပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ က်ဳပ္တုိ႔ကို အရွက္ခြဲၿပီး ေသျခင္းဆိုး အေသခိုင္းတာ ဘယ္သူတံုး … (စိတ္ပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သူတုိ႔ ေပါင္းသင္းလုိ႔ ေတာ္-မေတာ္ (မေတာ္ပါဘုရား) စိတ္ကို
ၿငီးေငြ႔ပါေတာ့ဆိုတာ အထူး ေျပာစရာလိုေသးသလား … (မလိုပါဘုရား)
မလုိေတာ့ပါဘူး၊ အဲဒီေတာ့ ကို … တဲ့ ဒါ ဓမၼကထိကေကာင္းလုိ႔ ဆိုၾကပါစုိ႔ …
(မွန္ပါ့) စိတ္ေပၚမွာလဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေပါင္းသင္းခ်င္တဲ့သေဘာ ရွိေသးရဲ႕လား …
(မရွိပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
စိတ္ကို ၿငီးေငြ႔ေအာင္ ေဟာႏိုင္လုိ႔ရွိရင္ ဓမၼကထိကေကာင္း … (မွန္ပါ့)
စိတ္ကို ၿငီးေငြ႔ေအာင္ က်င့္ႏိုင္လုိ႔ရွိရင္ ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱိပုဂၢိဳလ္
ျဖစ္ပါတယ္၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ကဲ … ဒါျဖင့္ ၿငီးေငြ႔ေအာင္ ကိုေစာေမာင္ - ႐ႈၾကစုိ႔ (မွန္ပါ့ဘုရား)။
႐ႈၾကစုိ႔
ဆိုေတာ့ ႐ႈစရာဆယ့္ေလးခုကို ဆရာဘုန္းႀကီးက ေခ်ာင္းၿပီးဖမ္းပါ၊
သမာဓိတည္းဟူေသာ ခ်ံဳထဲမွ ဥာဏ္တည္းဟူေသာ က်ားေအာင္းၿပီးသကာလ ေပၚရာလိုက္ၿပီး
႐ႈစမ္းပါ၊ ဘာမွ မရွိလုိ႔ရွိရင္ ထြက္ေလ-အားထုတ္တဲ့စိတ္၊ ၀င္ေလ
အားထုတ္တဲ့စိတ္ကို ႐ႈေပးပါ၊ မသင္ဘူးလား … (သင္ပါတယ္ဘုရား)
ထိုကဲ့သုိ႔
သင္ထိုက္တဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ ႐ႈစရာ မရွိဘူးလုိ႔ ကို၀တုိ႔ ကိုေစာေမာင္တုိ႔က
ဆင္ေျခလဲစရာ လိုေသးသလား … (မလိုပါဘုရား) ႐ႈစရာမရွိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔
ေသ႐ံုပဲရွိတယ္ - (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
႐ႈစရာမရွိရင္ - (ေသ႐ံုပဲရွိပါတယ္ဘုရား) ဒီစိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနတာကိုး … ဒီစိတ္ မရွိေတာ့ဘူး ဆုိရင္ ဘယ့္ႏွယ္တံုး … (ေသပါတယ္ဘုရား)။
ဒီဆယ့္ေလးမ်ိဳးထဲက တစ္စိတ္မွ မရွိေတာ့ဘူးဘုရား၊ ႐ႈစရာမရွိေတာ့ဘူးဆိုလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ေသ႐ံုပဲ ရွိတယ္ … (မွန္ပါ့)။
အဲဒါေၾကာင့္
တပည့္ေတာ္ - ႐ႈစရာမရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့စကား ကိုေစာေမာင္ - ကိုယ့္ဟာကိုယ္
အ႐ူးျဖစ္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္နဲ႔ … (မွန္ပါ့) ဒကာႀကီးလိႈင္ - မလုပ္နဲ႔ေနာ္ …
(မွန္ပါ့)။
ကဲ … အခုေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီ) အၿမဲတမ္း ႐ႈေနရမွာက ေလကိုထုတ္တဲ့စိတ္၊ ေလကို ျပန္႐ႈိက္တဲ့စိတ္ကို အၿမဲတမ္း႐ႈပါ … (မွန္ပါ့)။
အိမ္သည္ စိတ္ႏွစ္ခုကို အၿမဲတမ္း ႐ႈၿပီးသကာလ ကိုေစာေမာင္ ဧည့္သည္လဲ ေပၚမွလိုက္ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါတယ္ဘုရား)။
အိမ္သည္လဲ အလွည့္နဲ႔ေပၚတာပဲ၊ သေဘာက်ရဲ႕လား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
တစ္ခါတေလမ်ား စိုက္ၿပီးၾကည့္ေနတဲ့အခါ အသက္မ႐ႈနဲ႔ ၾကည့္တဲ့အခါ ပါေသးတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ေက်ာက္တစ္လံုးကို
ေသေသခ်ာခ်ာ ဒီဥစၥာ အဖိုးကလဲမ်ားမယ္၊ ႀကံေက်ာက္ကလဲ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိ ယင္
ကို၀-အသက္႐ႈေသးရဲ႕လား (မ႐ႈပါဘုရား) မ႐ႈဘူး … မ႐ႈဘူး … မ႐ႈဘူး။
ႀကံေက်ာက္လဲျဖစ္မယ္၊
အဖုိးကလဲႀကီးေနတယ္၊ ေပးရမည့္အဖိုးကလဲ ေက်ာက္က အခ်ိန္ကေလး ကလဲႀကီး၊ အေရကလဲ
ကျပ ကေကာင္း ႀကံစရာေတြကလဲ ပါေနမယ္ဆိုေတာ့ ဦးဘရွင္-အသက္႐ႈေသးရဲ႕ လား -
(အ႐ႈပါဘုရား)။
မ႐ႈေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ သူ႔ကို ႐ႈုလို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ဒီအခါ ၾကည့္စိတ္ကို ႐ႈမွျဖစ္မယ္ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္ … သူလဲ အၿမဲတမ္းသာဆိုတယ္၊ မၿမဲပါဘူး ကိုေစာေမာင္ရ၊ ၿမဲရဲ႕လား … (မၿမဲပါဘုရား) မၿမဲဘူးဆိုတာ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)
သုိ႔ေသာ္ … သူမ်ားထက္ၿမဲလုိ႔ အိမ္သည္ရယ္လုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဘာမ ႐ႈစရာမရွိရင္ အိမ္သည္ ႏွစ္ခု႐ႈ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
အျပင္ဧည့္သည္လာရင္
… (အျပင္ဧည့္သည္ ႐ႈရပါမယ္) အတြင္းဧည့္သည္လာရင္ … (အတြင္းဧည့္ သည္
႐ႈရပါမယ္) ႐ႈလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ စိတ္ဟာ ႏွစ္ခုနဲ႔ အသက္ရွင္သလား တစ္ခုနဲ႔
အသက္ရွင္သလား … (တစ္ခုနဲ႔ ရွင္ပါတယ္ ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
တစ္ခု စိတ္ပ်က္သြားတာကို ေနာက္တစ္ခုေပၚတဲ့ ဥာဏ္စိတ္နဲ႔ ကုိ၀-႐ႈေပး …
(မွန္ပါ့) ဒီေတာ့ အေသကို အရွင္နဲ႔႐ႈ၊ ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
အေသကို
… (အရွင္နဲ႔ ႐ႈရပါမယ္ဘုရား) အေသကို အရွင္နဲ႔ ႐ႈလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ဟင္း …
ဘယ္သူ႕အေသပါလိမ့္ မတံုး-လုိ႔ေမးေတာ့ ကိုေစာေမာင္ - ဘယ့္ႏွယ္ေျပာမလဲ၊
ကိုယ့္အေသ - (မွန္ပါ့) ႏႈတ္ေလးမေနနဲ႔ေတာ့ … (မွန္ပါ့)။
ဒကာဒကာမတုိ႔
ဘယ္သူ႕ အေသတံုး … (ကိုယ့္အေသပါဘုရား) ဒီစိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနတာကို၊ ဒီစိတ္
ေသသြားတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္အေသမျဖစ္ဘူးလား … (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။
ကိုယ့္အေသကို ကိုယ္က ကံမကုန္ေသးလုိ႔ ရွင္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျပန္႐ႈ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ အေသကို အရွင္နဲ႔႐ႈ - (မွန္ပါ့) သေဘာပါပလား … (ပါ-ပါၿပီဘုရား) ဘယ္လို႐ႈၾကမယ္ … (အေသကို အရွင္နဲ႔ ျပန္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)
ဒါျဖင့္
အေသကို အရွင္နဲ႔႐ႈုလိ႔ ဆရာဘုန္းႀကီးက ေျပာလိုက္ေတာ့ ဧကစိတၱ သမာယုတၱာ၊
သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ) ဒါ ပါဠိ၊ အသက္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ တစ္ခုတည္းနဲ႔
အသက္ရွင္ေန၏ … (မွန္ပါ့) စိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔ အသက္ရွင္တယ္-တဲ့ … (မွန္ပါ့)
ဒီစိတ္ ခ်ဳပ္သြားရင္ ဒီလူတစ္ေယာက္ေသတာပဲ၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ေနာက္စိတ္မလာရင္ ဘယ့္ႏွယ္တံုး … (ေသတာပါပဲဘုရား) သုႆာန္ပုိ႔႐ံုပဲ၊
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို သုႆာန္မပို႔ရေသးတာဟာ အရင္စိတ္ေတြကေတာ့ အရင္ ကိုေစာေမာင္ - ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ေသပလဲ … (မေရတြက္ႏိုင္ပါဘုရား)
အခု
ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ကိုေစာေမာင္ - သုႆာန္မပုိ႔ရေသး ပါလိမ့္မတံုး ေမးရင္
ဘယ့္ႏွယ္ေျပာ မလဲ … (ေနာက္စိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနလုိ႔ပါဘုရား) ေနာက္စိတ္နဲ႔၊
ေနာက္-ကိုေစာေမာင္၊ ေနာက္စိတ္ကို ေစာင့္ - ဒါက အသက္ရွင္ေနလုိ႔ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ အေသကို ဘာနဲ႔ၾကည့္မလဲ … (အရွင္နဲ႔ ၾကည့္ရပါမယ္ဘုရား)။
အေသကို အရွင္နဲ႔ဆိုတာ ၀ိပႆနာ စခန္းလုိ႔ မွတ္လိုက္ … (မွန္ပါ့) အေသကို အရွင္နဲ႔႐ႈဆိုတာ … (၀ိပႆနာ စခန္းပါဘုရား)။
၀ိပႆနာစခန္းလုိ႔
မွတ္လိုက္ပါ …တဲ့၊ ၀ိပႆနာဆိုတာ ဘာပါလိမ့္မတံုးဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔က
႐ႈတာကို ၀ိပႆနာလုိ႔ မွတ္ေနတယ္၊ အခု ေသေသခ်ာခ်ာ ခေရေစ့တြင္းက်
စစ္လိုက္ေတာ့မွ ကိုယ့္အေသကို အရွင္ကေန ၾကည့္တာ၊ သေဘာက်ပလား …
(က်ပါၿပီဘုရား)။
ကိုယ့္အေသကို -(အရွင္ကေန ၾကည့္တာပါဘုရား) အရွင္ကေန ၾကည့္တာဆိုတာ ေပၚၾကပလား … (ေပၚလာပါၿပီဘုရား)။
ေပၚေတာ့ကို
ၾကည့္ဖန္မ်ားလာေတာ့ ဆရာဘုန္းႀကီးကလဲ နည္းေပးထားတယ္၊ ကိုယ့္အေသကိုယ္
ၾကည့္တာေဟ့ - ဆိုေတာ့ ကိုေစာေမာင္ - ေသတာေတြက မမ်ားေပဘူးလား
(မ်ားပါတယ္ဘုရား) မ်ားလာေတာ့ မုန္းမလား၊ မမုန္းဘူးလား … (မုန္းပါတယ္ဘုရား)။
ဒါ
အခုေတာ့ မၾကည့္ေတာ့ မမုန္းေသးဘူး … (မွန္ပါ့) ၾကည့္ဖန္မ်ားလာေတာ့ အသုဘေတြ
အေတြ႕ကမ်ားလာတယ္ မ်ားလာေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုမလဲ … (မုန္းပါတယ္ဘုရား)။
မုန္းလာေတာ့ကို
တဲ့၊ မုန္းေအာင္ၾကည့္လုိ႔ရွိရင္ ဟုတ္လား မုန္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ
ေနာက္ဒီအေသမ်ိဳး၊ ဒီလုိဆုေတာင္းလုိ႔ရွိရင္ ဒီစိတ္ေတြ ဒီလို
ေသနဦးမွာဆိုေတာ့ စိတ္ … ဆိုတဲ့ ၀ိညာဏကၡႏာကို လုိခ်င္ေသးရဲ႕ လား -
(မလုိခ်င္ပါဘုရား) အဲ-မလိုခ်င္ေအာင္ က်င့္ႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ …၊
မုန္းေအာင္ က်င့္ႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱိပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ၿပီ
(မွန္ပါ့)။
---- မာယ ဓမၼႏုဓမၼပဋိပတၱိယာဆိုတာ ေပၚပလား (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
စိတ္ကို မလိုခ်င္ေအာင္ မုန္းေအာင္ ၾကည့္ႏိုင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘာတံုး … (ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱိပုဂၢိဳလ္ပါ ဘုရား)။
ခင္ဗ်ားတုိ႔က “---မာယ ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱိယာ ဗုဒံၶ ပူေဇမိ” သြားၿပီးလုပ္ေနတယ္၊ မလုပ္ၾကဘူးလား … (လုပ္ပါတယ္ဘုရား)။
---မာယ
ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱိယာ ဗုဒံပူေဇမိ … တပည့္ေတာ္ ေလာကုတၱရာတရားနဲ႔
ေလ်ာ္တဲ့အက်င့္ နဲ႔ ရွိခုိးပါ၏။ က်င့္လဲ မက်င့္ဘဲနဲ႔ အလကား ရွိခိုးေနတယ္ …
(မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
က်င့္တာက ႐ႈမွ က်င့္တာကိုး … (မွန္ပါ့) မက်င့္ဘဲနဲ႔ အလကားရွိခုိးေနတယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာပါ ပလား … (ပါ-ပါၿပီဘုရား)။
ဘယ္သူကမ်ား သင္ထားသတံုး ခင္ဗ်ားတုိ႔၊ မယ္သီလ ေက်ာက္ထြက္ေတြမ်ား ျဖစ္ေနသလား မေျပာတတ္ပါဘူး၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
မဟုတ္ပါဘူး
… တဲ့၊ ခင္ဗ်ားတို႔က အခု --- မာယ ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱိယာဆိုတာ ပဋိပတၱိကလဲ
ပါေသးတာ … (မွန္ပါ့) က်င့္ပါဦးဆိုထားတဲ့ဥစၥာ - (မွန္ပါ့) ေဟာဒီက
အပ်က္နဲ႔ေဟာဒီက မဂ္ကိုက္ေအာင္ က်င့္ပါဆိုတာ ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱိ၊ ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အပ်က္ကဓမၼ ေမာင္ႏိုင္ … (မွန္ပါ့) ဟိုကပဋိပတၱိ၊ အပ်က္ကိုက်င့္တဲ့အက်င့္၊ အဲဒီအက်င့္နဲ႔ ရွိခိုးပါ ဆိုတာ … (မွန္ပါ့)။
႐ႈေတာ့
မ႐ႈဘူး၊ အလကားေနရင္းသြားၿပီးေတာ့ ကိုေစာေမာင္ႀကီးက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းနဲ႔
---မာယ ဓမၼာႏု ဓမၼပဋိ ပတၱိယာ ဗုဒံ ပူေဇမိပါဘုရာ့ … ဓမၼံ ပူေဇမိပါဘုရာ့ …
ဦးဘရွင္းႀကီးေကာ လုပ္ဘူးရဲ႕လား … (လုပ္ဘူးပါတယ္ဘုရား) ဟာ … သြားၿပီေပါ့
ခင္ဗ်ားတုိ႔။
ဘာမွမသိဘဲနဲ႔
လုပ္ေနတာ … (မွန္ပါ့) က်င့္ၿပီးလုပ္တာလား၊ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ အပ်က္ျမင္ၿပီး
လုပ္တာလား … (က်င့္ၿပီး လုပ္တာပါဘုရား) ဘယ္ဟုတ္လိမ့္ မတံုးဗ် …
ဘုရားရွိခိုးအဆံုးပါတာနဲ႔ ကိုေစာေမာင္တုိ႔ လုပ္ေနၾကတာ။
အပ်က္မျမင္ပါဘူး၊ စိတ္ပ်က္တာကို ဟင္ … (မွန္ပါ့)။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပ်က္တဲ့
စိတ္ပ်က္က ေက်ာက္ကေလး ႐ႈံးမွ ပ်က္လိုက္တာကြာ … ဒီအပ်က္သာ ရွိပါတယ္၊
ဒီ့ျပင္အပ်က္ ခင္ဗ်ားတုိ႔မရွိပါဘူး … (မရွိပါဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာဒကာမေတြ ရိပ္မိၾကပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
တရားက အဆံုးေဟာဖုိ႔ပဲ - နာရီကလဲေစ့ၿပီ၊ နက္ျဖန္မွ ဆက္ၾကဦးစုိ႔ …
