"ငါ "ဆိုတဲ့ အတၱဒိ႒ိ မျပဳတ္ေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွန္သမွ် ဒါနေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ျပဳ ,သီလေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေဆာက္တည္ေနပါေစ။အဲဒီ ဒါန ,သီလ သတိၱေတြက ဆိုင္ရာ,ဆိုင္ရာ"သုဂတိဘုံ"ေတြမွာ အက်ဳိးေပးေပမဲ့ ကံအရွိန္ကုန္လို့ သတိၱကုန္ရင္ေတာ့အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ကို အဲဒီ ဒိ႒ိကဘဲ ဒုကၡတိ ဘုံ ေတြကို ျပန္ဆြဲခ်တယ္။-ဝိပႆနာ မလုပ္ေသးတာျဖင့္ေသရတာ အားမရေသးလို ့လား ေမးဖို ့ဘဲ ရွိေတာ့တယ္။ခင္ဗ်ားတို ့ အင္မတန္ ကိုယ္က်ဳိးနည္းမွာစိုးလို ့ ဒီအလုပ္ကို ခိုင္းေနတာမွတ္ပါ။- ပုထုဇဥ္အျဖစ္နဲ ့ ေသရင္ လူတစ္သိန္းေသလို့ တစ္ေယာက္ သုဂတိ မေရာက္ဘူး။ ျဖည္းျဖည္းမွ ဆိုတဲ့စကား မသုံးပါနဲ ့ျဖည္းလာခဲ့တာ ၾကာပါျပီ။-ခင္ဗ်ားတို ့က မသိလို ့ေအးေအးေနတာ,ေတာ္ၾကာ ခင္ဗ်ားတို ့ ေတြ ့ရမဲ့ ဒုကၡက မေသးဘူးေနာ္။ "ဆုေတာင္းျပည့္ ဘုရား"မကယ္နုိင္ဘူး ျဖည္းျဖည္းမွဆိုတဲ့ ဆင္ေျခေပးေနလို ့ကေတာ့ ငရဲမ်ဳိးေစ့ ၾကီးပြားပါရေစဆိုတာနဲ ့ အတူတူဘဲ။-တစ္ေန ့တစ္ေန ့ ျဖစ္ေနတဲ့ ေလာဘ,ေဒါသ,ေမာဟ ေတြဟာ တစ္ေန ့ကို ငရဲေရာက္ဖို ့ ဘဝေပါင္း မေရမတြက္နိုင္ဘူး။စိတ္ကေလး တစ္လံုး,ေစတနာေလးတစ္ခု အပါယ္တစ္ခါေရာက္ဆိုေတာ့,စိတ္ေပါင္းကလည္းမေရတြက္နိုင္ဘူးဆိုေတာ့က,အပါယ္ကတက္စရာမျမင္ဘူး။-သာသနာ ငါးေထာင္ဆိုတာ ႏွစ္ အပိုင္းအျခားကိုေခၚတာမဟုတ္ဘူး။သာသနာဆိုတာ ႏွစ္ကိုမေခၚ အဆုံးအမ ကိုေခၚတာဘဲဆိုတဲ့ အခ်က္ကို သိၾကရမယ္။ေဟာတဲ့အတိုင္း လိုက္နာၾက က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကလို ့ဆိုတာဟာ သာသနာဘဲ။သာသနာ ငါးေထာင္ဆိုတဲ့ စကားေတြဟာ သာသနာမဟုတ္ဘူး။သာသနာဆိုတာ လိုက္နာသူအေပၚမွာ လုံးဝတည္ေနတယ္။လိုက္နာရမယ့္ သူက မလိုက္နာရင္ ဘုရားရွင္ ရွိေနလည္းမဆိုင္, မရွိလည္း မဆိုင္ဘူး။ ဒီ ဘုရားေဟာထားတဲ့ စကားေတာ္အတိုင္း, အဆုံးအမ အတိုင္း လိုက္နာမွဳ မလိုက္နာမွဳ အေပၚမွာသာ တည္တယ္။-မနက္ျဖန္ ေသသြားရင္ သာသနာနဲ ့ငါ အိုးစားကြဲတာဘဲမွတ္။ကိုယ္ေသရင္ အပါယ္တြန္းခ်မယ့္ တရားေတြ ဝမ္းထဲရွိေနလ်က္နဲ ့ေႏွာင့္ေႏွးတဲ့အလုပ္ လုပ္ေနရင္ ဒီထက္မိုက္တာ ရွာမေတြ ့ေတာ့ဘူး။ တစ္ဘဝ တစ္နပ္စာ ငဲ့ေနတာနဲ ့ တစ္သံသရာလုံး နစ္နာသြားလိမ့္မယ္။- ဘုရား အေပၚလည္း သံသယမရွိနဲ ့ ,တရား အေပၚလည္း သံသယ မရွိနဲ ့,ကိုယ့္ကိုယ္လည္း သံသယ မရွိနဲ ့ သာသနာနဲ ့ၾကဳံ ,ဆရာေကာင္းနဲ့ၾကဳံလို ့ ပါရမီကလည္း ျပည့္ေနျပီ။က်င့္သာက်င့္ရမွာဘဲ။အခ်ည္းႏွီးလုံးဝမျဖစ္ဘူးဆိုတာ မွတ္လိုက္ပါ။ေက်းဇူးေတာ္ရွင္မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး
No comments:
Post a Comment