အနိစၥ
ခႏၶာသေဘာတရားကုိ ဥာဏ္ျဖင့္ေစာင့္ၾကည့္ေနပါက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနသည္ကုိေတြ႕ရွိေနရပါမည္ ။
ထိုေျဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ သေဘာသည္ ျမဲသလား ။
ထိုေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ သေဘာသည္ ပ်က္ေနျခင္း
ျဖစ္၍ မျမဲပါ ။
ထို႕ေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္ေနေသာ သေဘာသည္ ပ်က္ေနျခင္း
ေၾကာင့္ မျမဲေသာတရား အနိစၥ ျဖစ္ပါသည္ ။
( ခႏၶာ၏ သေဘာသည္ အပ်က္သာျဖစ္၍ ဥာဏ္သည္ အပ်က္
တစ္ခုထဲ႕ကုိသာ ဦးတည္ခ်က္ထား၍ သိေနတာၾကာလ်ွင္
ဆင္းရဲကုိ ဥာဏ္ျဖင့္ ထိုးထြင္း သိျမင္လာပါလိမ့္မည္ ။ )
ဒုကၡ
ခႏၶာကုိ ဥာဏ္ျဖင့္ စြဲျမဲစြာ အာရံုစုိက္ၾကည့္ေနမည္ဆိုလ်ွင္
ထိုသုိ႔ ပ်က္ေနသည္ကုိ ဆက္ခါဆက္ခါ ျမင္ေနရပါမည္ ။
ထိုပ်က္ေနေသာ သေဘာကုိ သိေသာဥာဏ္သည္
"" ဒီလုိတစ္ပ်က္တည္းပ်က္ေနတာဟာ ဆင္းရဲ ပါလား ""
ဟု ခႏၶာ၏ အပ်က္ကုိ သံေဝဂ ပါေသာ ဥာဏ္ျဖင့္သိမႈျဖစ္ကာ
ထိုကဲ႕သုိ႔ တစ္ပ်က္တည္းပ်က္ ••• ပ်က္ေနျခင္းသည္ ဆင္းရဲ
ျခင္းျဖစ္ျပီး ဆင္းရဲသည့္တရား ( ဒုကၡ ) ျဖစ္ပါသည္ ။
( ခႏၶာရျခင္းသည္ ဆင္းရဲရျခင္း ဆင္းရဲျဖစ္ျခင္းမွလြဲ၍ ခ်မ္းသာ
ဟူ၍ ျမဴမ်ွမပါ ။ ဆင္းရဲ သာျဖစ္သည္ဟု ဥာဏ္ျဖင့္လာလ်ွင္
အစုိးမရသည့္ အနတၱ ကုိ ဆက္ျမင္လာပါလိမ့္မည္ ။ )
အနတၱ
ခႏၶာသည္ သူ႕သေဘာ သူ႔လမ္းစဥ္အတိုင္း ပ်က္ေနသည္ကုိ
သိေသာဥာဏ္၌ ဆင္းရဲ ကုိထင္လာလ်ွင္ ထိုသေဘာကုိ
ငါ၏ ပစၥည္း ငါ့ဥစၥာ ဟု ထင္စရာလုံးဝ မရွိေခ် ။ ထိုသုိ႔ ပ်က္ေနသည္ကုိ သေဘာဥာဏ္ျမင္ေလေလ ငါဟူအတၱ
ဝင္၍မရေလေလ ျဖစ္သည္ ။ အတၱဒိ႒ိ သကၠာယဒိ႒ိ ဆိုသည္
မွာ မေကာင္အထည္ခိုင္မာ မွတ္မႈျဖစ္ရာ ယခု ခႏၶာသေဘာ
ကုိ ဥာဏ္ေရာက္ေသာအခါတြင္ မိမိအေနနွင့္ တားမရ ဆီးမရ
မည္သုိ႔မ်ွ တန္႔ကြက္ တာျမစ္၍မရေလေသာေၾကာင့္ ( အနတၱ )
သူ႕ သေဘာျဖစ္ေလသည္ ။ ငါ့ဥစၥာ ငါ့သေဘာဟု မည္သုိ႔မ်ွ
မွတ္သား၍ မရေပ ။
( ခႏၶာအား အစုိးမရ ၍ အနတၱ ပါတည္း )
** ရုပ္နမ္တို႔ ၏ ပ်က္ေနေသာသေဘာတရားသည္ အနိတၱ*
ရုပ္နမ္တို႕၏ ပ်က္ေသာအနိစၥသည္ပင္လ်ွင္ ဒုကၡ *
** ရုပ္နမ္တို႔၏ အပ်က္အနိစၥ ဆင္ရဲဒုကၡသည္ပင္လ်ွင္ အနတၱ
ရုပ္နမ္တို႔၏ သေဘာတရား အပ်က္ကုိသိမွ အနိစၥ ျမင္မည္ ။
အနိစၥ အပ်က္မ်ားမ်ား ရႈျမင္မွ ဒုကၡ ထင္လာမည္ ။
ယင္းသေဘာတို႕၏ အနိစၥ အပ်က္ ဒုကၡဆင္းရဲကုိ ၾကာၾကာ
ဥာဏ္မိမွ အစုိးမရေသာ အနတၱ ျမင္၍ မဂၤဝင္မည္ ျဖစ္သည္ ။
( အနစၥ ဟူေသာအပ်က္ ၾကပ္ၾကပ္မ ျမင္ဘဲ ဆင္းရဲဒုကၡကုိ
မသိေပ ။ ဆင္းရဲကုိ ၾကပ္ၾကပ္ သေဘာမေပါက္ဘဲ အစုိးမရေသာ အနတၱ ကုိ မသိနိုင္သည္ကုိ သတိျပဳပါေလ )
မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး
No comments:
Post a Comment