နာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကလည္း ခႏၶာၾကည့္ၿပီး နာရမယ္၊ ေဟာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကလည္း ခႏၶာၾကည့္ၿပီးေဟာတဲ့ အတြက္ ဘာ၀နာပြားၿပီး နာတဲ့အတြက္ အားလံုးကုန္ပဲ ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ဥစၥာ မေန႔က၀တၳဳ ေဟာခဲ့တယ္၊ ဦးတင္တို႔ ဦးသန္းေမာင္တို႔ ၾကားဖူးခဲ့ၾကၿပီ ( မွန္ပါ ဘုရား ) ။
တရားသာအမိ၊ တရားသာအဖ
အဲ့ဒိေတာ့ ဘုန္းႀကီးက တရားကို ႀကိဳးစားေစခ်င္တာက အျခားေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဟာ... ဦးတင္ ႀကီးဟာ ဘယ္ကလာသတံုး .. မေျပာတတ္ပါဘူး၊ လူ႔ျပည္ေတာ့ေရာက္လာတာပဲ၊ ဟာ... ဒါျဖင့္ တရားကပို႔ လိုက္တာပဲ ခင္ဗ်ားကို...ဦးသန္းေမာင္ႀကီး ဘယ္ကလာသတံုး...( မေျပာတတ္ပါဘူးဘုရား )၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ေျခလ်င္လာသလား...( ေျခလ်င္လည္းမလာပါဘူးဘုရား )၊ လူ႔ျပည္ေရာက္လာတာပဲဆိုေတာ့၊ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ တရားအမိ၊ တရားပဲအဖနဲ႔ သူစီမံတာ ခံေနၾကရေတာ့ သူ႔လက္လြတ္လို႔ ေတာ္ပါ့မလား ( မေတာ္ပါဘူး ) ရွင္း ေလာက္ပါၿပီေနာ္..( မွန္ပါ ) ရွင္းေလာက္ပါတယ္ ။
ေနာက္က သီလရွင္ေတြ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘယ္ကလာသတံုးေမးရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဘယ္သူမွ မသိၾကဘူးေနာ္ ...( မွန္ပါ )၊ တရားပို႔လို႔ ေရာက္လာတယ္ဆိုတာပဲ ေျပာၾကရလိမ့္မယ္ ။
ႏို႔... တရားပို႔လို႔ေရာက္လာေတာ့လည္း တစ္ခါစဥ္းစားဦး ...ပစၥႏၲရာဇ္ ဇနပုဒ္ေတြမ်ား ေရာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္လည္း တရားပို႔လို႔ေရာက္တာပဲ...ခင္ဗ်ားတို႔ ပစၥႏၲရာဇ္ ဇနပုဒ္ကို မေရာက္ဘဲ ၿမိဳ ႔ႀကီးျပႀကီး သူေတာ္ေကာင္း ေပါမ်ားတဲ့ေနရာ ေရာက္လာၾကတယ္၊ ဒါကဘယ္သူပို႔လိုက္တာတံုးလို႔ ဦးတင္ႀကီးေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖပါ့မလဲ ( တရားပို႔လိုက္တာပါ ) ဦးသန္းေမာင္ေကာ .. ေမြးတာက ဓမီ ၻ..ႀကီးပြားတာက ရန္ကုန္ ၊ ဘယ္သူပို႔လိုက္တာတံုးေမးရင္ ဘယ္ႏွယ့္ေျဖပါ့မယ္ ( တရားပို႔တာပါ ) တရားပို႔လိုက္တာ ကို္ယ့္ေျခလ်င္ သြားလို႔ေတာ့ ေရာက္ကို မေရာက္ဘူး...( မွန္ပါ ) ။
တရားပဲအားကိုးရာရွိေတာ့တယ္
အဲဒါေၾကာင့္ ေၾသာ္ ..တရားပဲ အားကိုးရာရွိေတာ့တယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာလည္း ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ ( မွန္ပါ ) ။
ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာအားကိုးၾကမယ္..( တရားပဲအားကိုးၾကပါမယ္ )။
ကဲ..သက္ေသ သာဓက လံုေလာက္ေအာင္ရွင္းျပပါဦးမယ္..ဒကာ ဒကာမေတြကိုေနာ္ ...( မွန္ပါ )။
ဘုရားသခင္ကို္ယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ဘုရားျဖစ္လာတယ္၊ ဘုရားျဖစ္လာေတာ့ ေၾသာ္ ငါ့မွာ အတုမရွိ ဘုရားေတာ့ ျဖစ္လာၿပီ၊ ငါ့ထက္သာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ရွိရင္ျဖင့္ ႐ိုေသကိုးကြယ္မယ္ ပူေဇာ္မယ္လို႔ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ ေတာျမတ္ႀကီးက ေလွ်ာက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္တယ္၊ ၃၁ - ဘံုထဲမွာ ဦးသန္းေမာင္ ( မွန္ပါ ) ငါ့ထက္ သီလ သမာဓိ ပညာသာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ရွိလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ငါကိုးကြယ္မယ္ ဆည္းကပ္မယ္လို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ေယာက္ မွ် မျမင္ဘူး ( မွန္ပါ ) ။.
တရားေၾကာင့္ဘုရားျဖစ္လာတယ္
တစ္ေယာက္မွ် မျမင္ေတာ့ သူ႔ဟာသူပဲ ေတြးလိုက္တယ္၊ ငါ့ဘယ့္ႏွယ့္ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္လာပါလိမ့္ မတံုးလို႔ ေတြးလိုက္ေတာ့ ေၾသာ္.. တရားေၾကာင့္ဘုရားျဖစ္လာတယ္၊ ငါသိခဲ့တဲ့ တရားပဲအ႐ိုအေသ အေလး အျမတ္ျပဳမွျဖစ္မယ္တဲ့ ၊ မေပၚၾကေသးဘူးလား ... ( ေပၚပါၿပီ ) ။
ဘုရားေတာင္ ဘာကို ကိုးကြယ္သတံုး ( တရားကို ကိုးကြယ္ပါတယ္ ) ။
သူ႔ထက္သာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရွိရင္ သီလ သာရင္လည္း သီလသာတဲ့ပုဂၢိဳလ္မကို ကိုးကြယ္မယ္၊ သမာဓိ သာရင္လည္း သမာဓိသာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုးကြယ္မယ္၊ ပညာသာရင္လည္း ပညာသာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုးကြယ္ မယ္ဆိုၿပီး ၃၁ - ဘံုမွာ ရွာတယ္ဆိုေတာ့ ဦးသန္းေမာင္ ကုန္ေရာေပါ့ဗ်ာ ( မွန္ပါ )၊ ဥာဏ္နဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္ ၃၁ - ဘံုမွာ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ေပါ့ဗ်ာ...ရွာလို႔မေတြ ႔ဘူး ..( မွန္ပါ ) ။
ဒီတြင္မွ ငါသည္ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္လာသတံုး...( တရားအားထုတ္လို႔ ဘုရားျဖစ္လာတာ ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ တရားပဲကိုးကြယ္မွပဲဆိုတဲ့ စိတ္ဟာေပၚေပါက္ၿပီးသကာလ တရားပဲ ကိုးကြယ္ပါတယ္လို႔ ဦးေအာင္ဇံေ၀တို႔၊ ဦးသန္းေမာင္တို႔ ၊ ဦးတင္တို႔ မွတ္ရလိမ့္မယ္ ...( မွန္ပါဘုရား ) ။
ဘယ္တရားပို႔တာႀကိဳက္လဲ
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔လဲ ေၾသာ္.. ဒီအတိုင္း ေနလို႔ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး၊ တရားပို႔လို႔ေရာက္တာ၊ စုေတမေနေသလြန္လို႔ရွိရင္လည္း တရားပို႔တဲ့ဆီသြားရမွာပဲ၊ ဒီတရားကိုေရြးၿပီး သကာလ ဘယ္တရားပို႔တဲ့ ဆီသြားရမွာပဲ၊ ဒီတရားကို ေရြးၿပီးသကာလ ဘယ္တရားပို႔တာ ႀကိဳက္တယ္ဆိုတာလည္း ဆရာဘုန္းႀကီးက ေ၀ဖန္မယ္ ...( မွန္ပါ ) ။
ဒါနကုသိုလ္တရားက ပို႔တာႀကိဳက္သလား၊ သီလကုသိုလ္ပို႔တာႀကိဳက္သလား၊ သမထကုသိုလ္ ပို႔ တာႀကိဳက္သလား၊ ၀ိပႆနာကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား၊ အကုသိုလ္ ပို႔တာႀကိဳက္သလားလို႔ ေမးေတာ့ အခုေမးခြန္း ၅ - ခုထြက္လာတယ္၊ ဒီတရားေတြကေတာ့ ပို႔မယ့္တရားေတြ အမွန္ပဲ၊ ( မွန္ပါ )၊ တရားဘယ္ ႏွစ္မ်ဳိးေ၀ဖန္လိုက္သတံုး..( ငါးမ်ဳိးေ၀ဖန္ပါတယ္ )။
( ၁ ) အကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား
ငါးမ်ဳိးေ၀ဖန္လိုက္ေတာ့ကို ေမာင္ခ်စ္စိန္တို႔က ဟာ...အကုသိုလ္ပို႔တဲ့ဆီေတာ့ တပည့္ေတာ္ မသြား ခ်င္ဘူးဘုရား၊ အပါယ္ေလးပါးသြားရလိမ့္မယ္... အကုသုိလ္တရားကပို႔ရင္ သူ အပါယ္ေလးပါးပဲ ပို႔ရမွာပဲ ... ( မွန္ပါ ) ဒါေတာ့ ဘယ္သူမွမသြားခ်င္ဘူး၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀လည္း မသြားခ်င္ဘူး၊ ေနာက္က သီလရွင္ေတြ လည္း သြားခ်င္ၾကလား...( မသြားခ်င္ပါဘူး ) ။
( ၂ ) ဒါနကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား
ဒါနကုသိုလ္ပို႔လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း လူ႔ျပည္နဲ႔ နတ္ျပည္ကို သူပို႔တယ္၊ ပို႔ျပန္ေတာ့ အခု ဆရာ ဘုန္းႀကီးဆီမွာ ဆည္းကပ္ေနတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ျဖစ္လာေတာ့ ဟိုမွာ အုိေဘး၊ နာေဘး၊ ေသေဘးရွိတယ္ ဆိုတာ သိၿပီးသား ျဖစ္ေနတယ္...( မွန္ပါ ) ၊ အဲ... သူပို႔တဲ့ေနရာလည္း တပည့္ေတာ္တို႔ မသြားႏိုင္ဘူးဘုရား ၊ ဘာျဖစ္လို႔တံုး... အုိေဘး နာေဘး ေသေဘး ေၾကာက္တယ္ မဟုတ္ဘူးလား...( မွန္ပါ ) ။
( ၃ ) သီလကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား
သီလကုသိုလ္ကလည္း ပို႔မွာပဲ လူ႔ျပည္ နတ္ျပည္ကို ဘယ္လိုပို႔ပို႔ သူကလည္း .. အုိေဘး နာေဘး ေသေဘးရွိတဲ့ ဆီကို ပို႔တာပဲ ( မွန္ပါ )၊ ဒါျဖင့္ သီလကုသိုလ္ပို႔တဲ့ဆီကုိလည္း ဦးသန္းေမာင္ သြားဖို႔ေတာ္ပါမ လား ဟိုမွာ ဒုကၡသစၥာရွိေနတယ္ဆိုတာ ေပၚပလား၊ ( ေပၚပါၿပီ ) ၊ ဒါျဖင့္ အဲဒီေတာ့ သြားခ်င္ၾကရဲ ႔လား၊ ( မသြားခ်င္ပါဘူး ) ဒုကၡလြတ္ရာမွ က်ဳပ္တို႔အႀကိဳက္ျဖစ္ရမွာကိုးဗ် ( မွန္ပါ )။
( ၄ ) သမထကုသိုလ္ပို႔တာ ႀကိဳက္သလား
သမထ ကုသိုလ္အားထုတ္ၿပီးသကာလ သမထ ကုသိုလ္ပို႔ရာ သြားမလားလို႔ဆိုေတာ့ ဦးတင္ ျဗဟၼာ ျပည္ႏွစ္ဆယ္သြားရလိမ့္မယ္၊ သြားခ်င္ၾကရဲ ႔လား ( မသြားခ်င္ပါဘူး ) ဟိုမွာလည္း သက္ဆိုးရွည္ေနတာပဲ ... . ( မွန္ပါ ) ၊ ခႏၶာ၀န္ထမ္းၿပီးသကာလ .. အိုေဘး နာေဘး ေသေဘးေတြနဲ႔အတူတူ ေနရတာ ျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ သမထကုသိုလ္ပို႔တဲ့ဆီေတာ့ ဒို႔မသြားဘူး...( မွန္ပါ ) ဘာေၾကာင့္တံုး အသက္ရွည္ၿပီး ဒုကၡေရာက္ ေနတာ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒုကၡသစၥာႀကီးထမ္းၿပီးလည္ေနတာကိုး ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ ယခုေျပာခဲ့တဲ့ ေလးခ်က္ကို ဦးတင္လည္း မႀကိဳက္ဘူး၊ ဦးသန္းေမာင္လည္း မႀကိဳက္ဘူး ( မွန္ ပါ ) ။
( ၅ ) ၀ိပႆနာကုသိုလ္ပို႔တာႀကိဳက္သလား
ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာကုသိုလ္ပို႔တဲ့ေနရာေကာမႀကိဳက္ဘူးလားလို႔ ဒီဒကာ ဒကာမေတြ ေမးလိုက္လို႔ရွိရင္ သူက ေတာ့ျဖင့္ နိဗၺာန္ပဲပို႔မယ္၊ ဒုကၡခပ္သိမ္းၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ပဲပို႔မယ္၊ ရွင္းၾကပလား...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ ဘယ္ဟာအႀကိဳက္ဆံုးလဲ ....( ၀ိပႆနာကုသိုလ္ပို႔တာ အႀကိဳက္ဆံုးပါ ) ။
ဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာဆိုတာ ဘာတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့တရားလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္စမ္းပါ .... ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ တရားပို႔ရာကို က်ဳပ္တို႔သြားရပါလိမ့္မယ္၊ ကဲ ဒါျဖင့္ ေနာက္တုန္းကေတာ့ မ်က္စိလည္ခဲ့တဲ့အ တြက္ ဒီဒကာ ဒကာမေတြ အကုသိုလ္ပို႔တဲ့ဆီလည္း အပါယ္ေလးပါးေနခဲ့ၿပီ ။ တရားပို႔လိုက္တာ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒါနကုသိုလ္နဲ႔ လူ႔ျပည္လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ခံစားခဲ့ရၿပီ ၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္ကေန အိုပြဲနာပြဲ ေသပြဲေတြနဲ႔ခ်ည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႔ခဲ့တယ္၊ ဒါလည္း မဟုတ္ေသးဘူး မေကာင္းေသးဘူးဆိုတာ အခုအခါ ရိပ္မိၾကၿပီ၊ သီလ ကုသိုလ္ပို႔လိုက္တာလည္း လူ႔ျပည္ နတ္ျပည္ဆိုေတာ့ ဦးတင္တို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရာက္ခဲ့ျပန္ခဲ့ရၿပီ ( မွန္ပါ ) ၊ ျပန္တယ္ဆိုတာ ဒီအတိုင္းလာႏိုင္တာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ အိုေသၿပီးမွလာခဲ့ရတာ ( မွန္ပါ ) ဒါေၾကာင့္ ဦးသန္းေမာင္ ဒါလဲ အဆိုးထဲကပဲ.... ( မွန္ပါ ) ၊ ရွင္းပလား...( ရွင္းပါၿပီ )။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္တရားပို႔တဲ့ဆီကို သြားၾကမလဲလို႔ေမးေတာ့ .. တရားပို႔လို႔ အခုဒီေနရာ ေရာက္ လာၿပီ၊ ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္တရားပို႔တဲ့ဆီကို ခင္ဗ်ားတို႔သြားမတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ သစၥာသိၿပီဘုရား၊ ဒုကၡသစၥာရွိတဲ့ဆီေတာ့ မသြားခ်င္ဘူး၊ ဒုကၡသစၥာမရွိတဲ့ဆီေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ သြားခ်င္ ပါတယ္၊ ( မွန္ပါ ) ေပၚပလား...( ေပၚပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္- ဒုကၡသစၥာမရွိတဲ့ဆီ တပည့္ေတာ္တို႔ သြားခ်င္ပါတယ္ဆိုသျဖင့္ ... ၀ိပႆနာ႐ႈၾက မဂ္ဆိုက္သြားပါလိမ့္မယ္ ( မွန္ပါ )၊ မဂ္က ပို႔လိုက္တဲ့ အခါက်လို႔ရွိရင္ နိဗၺာန္မွ တစ္ပါး ဦးေအာင္ဇံေ၀ဘယ္မွ မပို႔ဘူး...( မွန္ပါ ) ဒုကၡထဲပို႔ေသးရဲ ႔လား...( မပို႔ပါဘူး ) ။
ဒုကၡလြတ္ရာပို႔တာ အႀကိဳက္ဆံုး
ဒါျဖင့္ - တရားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေပမယ့္လည္း ဘယ္တရားသည္ သစၥာသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္၏ ပို႔လိုက္တဲ့ တရားထဲမွာ အႀကိဳက္ဆံုးလဲ ေမးလို႔ရွိရင္ ဦးတင္ေျဖစမ္းပါ ( ဒုကၡလြတ္ရာပို႔တာ အႀကိဳက္ဆံုးပါ )၊ ေပၚၿပီ... ( ေပၚပါၿပီ ) ေမာင္ခ်စ္စိန္ေကာ ( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ေနာက္က သီလရွင္ေတြေကာ ( ေပၚပါၿပီဘုရား ) ဘယ္သူပို႔ရာ သြားခ်င္ၾကသလဲ ( ၀ိပႆနာပို႔ရာသြားခ်င္ပါတယ္ ဘုရား ) ။
၀ိပႆနာပို႔ရာ သြားခ်င္ၾကတယ္ဆိုတာ ဟုတ္တယ္၊ ၀ိပႆနာကေတာ့ ကိလာသာျဖတ္ ကံျဖတ္ၿပီး ပို႔တဲ့ေနရာျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ကိေလသာ ျဖတ္တယ္ဆိုေတာ့ ကိေလသ၀ဋ္ျပတ္ၿပီလို႔ ဦးတင္ က မွတ္လိုက္ ( မွန္ပါ ) ကံျဖတ္လိုက္တယ္ဆိုကတည္းက ကမၼ၀ဋ္ေကာ ( ျပတ္ပါတယ္ဘုရား ) ကမၼ၀ဋ္ပဲျပတ္ေပါ့ ဦးသန္းေမာင္ သူ႔အက်ဳိးထဲ ၀ိပါက၀ဋ္လုပ္ခ်င္လု႔ိ ရေသးရဲ ႔လား...( မရပါဘူး ) ။
အဲဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာကေတာ့ျဖင့္ ေဟာေနတယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္စမ္းပါ ( မွန္ပါ ) အစစ္ ေတြေရြးၿပီး သကာလ တရားစၿပီးခ်ီကတည္းက အင္မတန္သိေစလိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ မေရြးတတ္မွာစိုးလို႔ ေရြးပံု အျခင္းအရာ အာဟာရေတြပါ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ( မွန္ပါ ) ကိုယ္လာတာမသိဘဲနဲ႔ ေနမွာစိုးလို႔ အရမ္း လာခဲ့တယ္ဆိုတာလည္း သိေအာင္လို႔အရမ္းတရားေတြပို႔လိုက္တဲ့ဆီကို ခင္ဗ်ားတို႔ အရမ္းေရာက္ခ်င္သလို ေရာက္လာလို႔ ေရွးကမေရြးတတ္ဘူး သစၥာမသိလို႔ ( မွန္ပါ ) သူပို႔ရာကို က်ဳပ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ ေရာက္ေနတယ္ ( မွန္ပါ ) .. အခုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ေရြးၿပီးသကာလ အပို႔ခိုင္းမလို႔ ( မွန္ပါ ) ဒီသေဘာဟာ ေသး တာမဟုတ္ဘူး ...( မွန္ပါ ) ။
ဦးသန္းေမာင္ တရားပို႔လို႔ ေရာက္တယ္ဆိုတာသိေတာ့ တခ်ဳိ ႔တရားကပို႔လိုက္တာ အပါယ္ေလးပါး မ်ား ေရာက္သြားတယ္ ( မွန္ပါ ) တခ်ဳိ ႔တရားပို႔လိုက္တာ နတ္ျပည္ေရာက္ၿပီး ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု အပါယ္ျပန္ က်တယ္ ၊ တခ်ဳိ ႔ တရားကပို႔လိုက္တာ ျဗဟၼာျပည္ေရာက္ၿပီး ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု အပါယ္ျပန္က်တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဒီတရားေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုးစားရာ အားထားရာ အျဖစ္နဲ႔လုပ္လုိ႔ ေတာ္ပါ့မလားဆိုတာ ယေန႔ေမး ပါတယ္ ( မေတာ္ပါဘူးဘုရား ) ။
ဒီလိုမေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ အသံကေလးဟာ ဦးတင္၊ ဦးသန္းေမာင္၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀ မေတာ္ဘူးလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ပါးစပ္ထဲက ထြက္လာတယ္၊ သစၥာသိလုိ႔ ထြက္လာတာ ( မွန္ပါ့ ) ။
ဘာျဖစ္လို႔ထြက္လာတာလဲ ( သစၥာသိလို႔ ထြက္လာတာပါ ) ။
သစၥာသိလို႔ ေၾသာ္... နတ္ျပည္ဆိုတာလည္း ဒုကၡသစၥာပဲ။ အိုေဘး နာေဘး ေသေဘးနဲ႔ကို၊ ေသာက ပရိေဒ၀ဒုကၡေဘးေတြနဲ႔ကိုးလို႔ မသိေသဘူးလား...( သိပါတယ္ ) ။
နတ္ျပည္သြားခ်င္ေသးသလား
ဒီေတာ့ သစၥာသိလို႔ ဦးသန္းေမာင္ နတ္ျပည္သြားခ်င္ေသးသလားဆိုေတာ့... ( မသြားခ်င္ပါဘူး ) ၊ ဘာျဖစ္လို႔တံုး ( အို နာ ေသ ရွိပါတယ္ ) ပထမေတာ့ ေပ်ာ္သလုိလုိနဲ႔ ေနာက္ပ်င္းခန္းကလာရလိမ့္မယ္ ( မွန္ ပါ ) ၊ ေပ်ာ္ခန္း ပ်င္းခန္း ကရွိေသးတာကို ( မွန္ပါ ) ။
ပထမေတာ့ ေပ်ာ္သလိုလိုနဲ႔ ေနာက္ပ်င္းခန္းနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းရမယ္ ( မွန္ပါ ) ေကာင္းႀကပါ့မလား ( မေကာင္းပါဘူးဘုရား ) ။
ေအး ... ဒါေတြက ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မွ ေရြးတတ္သတံုးေမးေတာ့မွ ခင္ဗ်ားတို႔ ေရြးတတ္တယ္၊ ဘုန္းႀကီးကပဲ အမႊမ္းတင္လုိက္ပါတယ္ ( မွန္ပါ ) ဘာ့ေၾကာင့္ အမႊမ္းတင္လိုက္သတံုးဆိုေတာ့ ဒီ ဒကာ ဒကာမေတြ သစၥာေဟာထားတယ္ ( မွန္ပါ ) အုိေဘး နာေဘး ေသေဘးမရွိတာက နိဗၺာန္ကိုးဗ် ( မွန္ပါ ) အိုေဘး နာေဘး ေသေဘး ရွိတာက လူ႔ျပည္နတ္ျပည္ အပါယ္ေလးပါးကိုး ( မွန္ပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ ဓမၼငါးမ်ဳိးရွိတဲ့ အနက္က အကုသိုလ္ပုိ႔ရာလည္း တပည့္ေတာ္တို႔ မသြားဘူးဘုရား အပါယ္ေလးပါးမို႔ ( မွန္ပါ ) ဒါနကုသိုလ္ သီလကုသိုလ္ပို႔ရာလည္း တပည့္ေတာ္တို႔ မသြားဘူးဘုရား ။ လွဴေတာ့ လွဴပ္မယ္၊ လွဴေပမယ့္ အလွဴပို႔တဲဆီေတာ့ မသြားဘူး၊ က်ဳပ္ ဒါနကုသိုလ္ကို ဒုကၡသစၥာလိုခ်င္လို႔ျပဳ တာ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ သြားေသးရဲ ႔လား ( မသြားပါဘူး ) ။
အဲဒီေတာ့ သစၥာသိထားမွ ဒါနကလည္း လမ္းဆံုးပို႔တယ္ သီလကေကာ ( လမ္းဆံုးပို႔ပါတယ္ ) လမ္း ဆံုးဆိုေတာ့ နိဗၺာန္ပဲ ( မွန္ပါ ) သမထကလဲ ( လမ္းဆံုးပို႔ပါတယ္ ) ။
၀ိပႆနာကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က ပို႔ပါလို႔မဆိုနဲ႔ေတာ့ သူကကိေလသာျဖတ္ ကံျဖတ္ အက်ဳိးေပးျဖတ္ ကိုး... ( မွန္ပါ ) ရွင္းပလား ...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ သူကေတာ့ ကိေလသာ၀ဋ္ ကမၼ၀ဋ္ ျဖတ္လိုက္တဲ့အတြက္ ၀ဋ္ကၽြတ္တဲ့ ေနရာပို႔မွာပဲဆုိတာ ဦးသန္းေမာင္ မွတ္လိုက္ ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ ဒို႔ဆရာဘုန္းႀကီးသည္ ဒို႔အက်ဳိးကို အမ်ားႀကီး အလိုရွိတဲ့အတြက္ ဘာအေရးတႀကီး ေျပာေန သတံုးဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ အားကိုးထိုက္တာအစစ္ ရွာၾက ဆိုတာ ေျပာတာပါပဲ ( မွန္ပါ ) ဦးတင္ ေပၚပလား ( ေပၚပါၿပီ )။ ဘယ္လိုေပၚသတံုး ( အားကိုးထိုက္တာအစစ္ရွာရပါမယ္ ) ။
ဒီရွာနည္း နိႆရည္းကိုလည္း ဒကာ ဒကာမေတြ စဥ္းစားပါဦး၊ သစၥာမသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္လိုသံုး ေလ့ရွိသတံုး...( ျဖစ္သ၍ အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပါပဲ ) ေရြးတတ္လို႔ေျပာတာလား၊ မေရြးတတ္လို႔ ေျပာ တာလား ( မေရြးတတ္လို႔ပါ ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ယေန႔ည ဒီဆရာဘုန္းႀကီးက ခင္ဗ်ားတို႔ကို ကေလးေလးျဖစ္ၿပီး သကာလ ေနျငားေသာ္လည္း လူႀကီးစိတ္သြင္းတဲ့ေန႔ ( မွန္ပါ ) မဆိုႏိုင္ဘူးလား ( ဆိုႏိုင္ပါတယ္ ) ။
နဂိုကေတာ့ျဖင့္ ျဖစ္သ၍ အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲ၊ ဦးသန္းေမာင္ တို႔လည္း သံုးမွာပဲ၊ ဦးတင္တို႔ လည္း သံုးမွာပဲ ( မွန္ပါ ) မဟုတ္ဘူး ... ျဖစ္သ၍ အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲဆိုတာ ကိုယ္ကလည္း ႀကိဳက္ တာေရြးဦးမွေပါ့၊ သူလုပ္သလို ခံေတာ့မလား၊ ဘုန္းႀကီးကမေမးရေပဘူးလား ( မွန္ပါ )၊ ျဖစ္သ၍ အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲ ဆိုတာ သူလုပ္သ၍ ခံတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ မေရာက္ေပဘူးလား ( ေရာက္ပါတယ္ ) ။
ငါသစၥာသိၿပီ၊ အေကာင္းကို ေရြးတတ္ၿပီ
အခုဟာက မင္းတို႔လုပ္သလို မခံဘူးကြ၊ ငါသစၥာသိထားၿပီ၊ အပို႔ေကာင္းကိုရွာမယ္ဆုိေတာ့ အေတာ္ ထင္ရွားသြားၿပီ ( မွန္ပါ )၊ မထင္ရွားဘူးလား ( ထင္ရွားပါၿပီ )၊ အပို႔ေကာင္းကို ေရြးလိုက္ပါ ( မွန္ပါ ) ။
ဦးေအာင္ဇံေ၀ ေပၚၿပီ ( မွန္ပါ ) ေပၚၿပီ၊ အပို႔ေကာင္းကို ေရြးတတ္တယ္ဆိုကတည္းက ဦးသန္းေမာင္ ဘာျဖစ္လို႔ ေရြးတတ္တာတံုး ( သစၥာသိလို႔ပါ ) ဘယ္ေလာက္ေက်းဇူးမ်ားသတံုး ေမာင္ခ်စ္စိန္ ( မွန္ပါ ေက်း ဇူးမ်ားပါတယ္ ) ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေျပာေနၾကတဲ့ စကားဟာ ဘုန္းႀကီးတို႔ နည္းနည္း အသိဥာဏ္ေပါတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲဘုရား၊ ကံစီမံသလိုပဲ၊ အို.. ဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႔ ၊ ဘုန္းႀကီးတို႔က ကန္႔ကြက္တယ္ ( မွန္ပါ )၊ ဥာဏ္စီမံသလိုလုပ္ပါလား၊ ၀ိပႆာနာဆိုတာ ဥာဏ္ပဲ မဟုတ္ လား ( မွန္ပါ ) ဥာဏ္မွ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာ ( မွန္ပါ ) ။
ဘုန္းႀကီးက သာမညဘုန္းႀကီး မဟုတ္ဘူး
ကံစီမံသလို ခံရမွာပဲဆိုၿပီး ဦးသန္းေမာင္ ကံကိုခ်ည္း လႊဲခ်တဲ့အသံုး မသံုးနဲ႔ ( မွန္ပါ ) ဘုန္းႀကီးက သာမည ဘုန္းႀကီးမဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို ဥာဏ္ေပးေနတာ၊ ဥာဏ္စီမံရာကိုသြားပါ ( မွန္ပါ ) ကံစီမံရာက ၃၁ - ဘံု ၊ ဥာဏ္စီမံရာက ၃၁ - ဘံု ျပင္ဘက္ ၃၁ - ဘံုမွ လြတ္ရာ ( မွန္ပါ )၊ ဥာဏ္စီမံရာက ( ၃၁ - ဘံုမွလြတ္ ကင္းရာပါ )၊ ၃၁ - ဘံုက ဒုကၡသစၥာ၊ ၃၁ - ဘံုအျပင္ဘက္ထြက္မွ နိေရာဓသစၥာ ( မွန္ပါ ) ၊ ေပၚပလား... ( ေပၚ ပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ ဦးေအာင္ဇံေ၀ ဘယ္သူစီမံရာလိုက္မယ္ ( ဥာဏ္စီမံရာလိုက္ပါမယ္ ) ။
( ၁ ) ကမၼႆကတဥာဏ္
ဥာဏ္ကလဲ တစ္ခါခြဲၾကစို႔၊ ဥာဏ္ကဘယ္လိုခြဲရမတံုးလို႔ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ... ဦးတင္ တရားသား ႀကီး ေျပာရတဲ့အတြက္ မွတ္မယ္သာ စိတ္ကူးေပေတာ့ ( မွန္ပါ ) ဥာဏ္စီမံသလို သြားမယ္ဆိုေတာ့ ကမၼႆက တဥာဏ္္က တစ္မ်ဳိး၊ ေကာင္းတာလုပ္ေကာင္းက်ဳိးေပးတယ္လို႔သိတဲ့ဥာဏ္ကေလးေလာက္ကို လည္း သူစီမံတာကို ဦးသန္းေမာင္ကမလိုက္နဲ႔ ( မွန္ပါ ) ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းက်ဳိးေပးတယ္ဆိုတာ ကမၼႆကတဥာဏ္ ( မွန္ပါ ) မလိုက္နဲ႔ ျပဳတ္က်တယ္ဆိုတာ ကမၼႆကတဥာဏ္ ( မွန္ပါ ) မလိုက္နဲ႔ ျပဳတ္ က်တယ္၊ သုဂတိေတာ့ပို႔လိုက္တာပဲ၊ ပို႔ေပမယ့္လည္း သူကဒိ႒ိတန္းလန္းပါသြားတယ္၊ ငါလုပ္လို႔ငါရတယ္ ဆိုတဲ့ ဒိ႒ိကမပါဘူးလား ( ပါ ပါတယ္ ) ။
ဒီေတာ့ ကမၼႆကတဥာဏ္ ပို႔ရာကိုလည္း ဦးတင္ကမလိုက္န႔ဲ၊ ဒိ႒ိပါသြားတယ္၊ ဆြဲၿပီးေတာ့ ျပန္ခ် မွာပဲ၊ ပို႔လည္းပို႔တယ္၊ ေအာက္ကိုလည္း ဆြဲခ်လိုက္တယ္ ( မွန္ပါ ) ဒီေတာ့ ေကာင္းေသးရဲ ႔လား... ( မေကာင္းပါဘူး ) ေပၚၾကပလား...( ေပၚပါၿပီ ) ။
ဟာ .. ဒါျဖင့္ ကမၼႆကတဥာဏ္ပို႔ရာ တပည့္ေတာမလိုက္ဘူးဆိုေတာ့ .. ဘာျဖစ္လုိ႔ဆိုေတာ့... အို ... ျပန္ေရာက္ဦးမွာဘုရား၊ ဒိ႒ိတန္းလန္းနဲ႔ တက္သြားတာ ( မွန္ပါ ) ။
ျမားမွန္ထားတဲ့ငွက္ပမာ
ဦးသန္းေမာင္တို႔ ဦးတင္တို႔ကို ... ဦးတင္ေတာ့ မၾကားရေသးဘူး၊ ဦးသန္းေမာင္ေတာ့ ေျပာၿပီးၿပီ ( မွန္ပါ ) ငွက္တစ္ေကာင္ ငွက္ကအင္မတန္ႀကီးတယ္၊ ဒီေက်ာင္းေလာက္ရွိတဲ့ ငွက္ႀကီးထားပါေတာ့၊ အဆိပ္ လူးတဲ့ျမားကေလးနဲ႔ ပစ္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဆိပ္လူးတဲ့ျမားကေလးက ေသးေသးကေလး၊ အဖ်ားဆို ေတာ့ ခၽြန္ခၽြန္ကေလး သာၿပီးေသးတာေပါ့ ( မွန္ပါ ) အဲဒါကေလးနဲ႔ မွန္တယ္တဲ့၊ မွန္ေပမယ့္ ငွက္ကႀကီးေတာ့ အဆိပ္က ျဖဳန္းခနဲမျပန္႔ဘူး ( မွန္ပါ ) မျပန္႔ေတာ့ ပ်ံတက္သြားတာပဲ ။ အဆိပ္မျပန္႔ခင္ သာပ်ံႏိုင္တာ ( မွန္ပါ ) အဆိပ္ျပန္႔ေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္တံုး ( မပ်ံႏိုင္ပါဘူး ) ျဖဳန္းခနဲျပန္က်တယ္ ။
အဲ... ကမၼႆကတဥာဏ္က ဒိ႒ိအဆိပ္မျပန္႔ခင္ ပ်ံတတ္တာ ( မွန္ပါ ) ဒိ႒ိ အဆိပ္ျပန္႔သြားတဲ့ အခါ က်ေတာ့ ၀ုန္းဆို ထိုးက်တာပဲ ( မွန္ပါ ) ေပၚပလား. ( ေပၚပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ ကမၼႆတဥာဏ္ေလာက္ဆို ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ငါလွဴတယ္ ငါရတယ္ဆိုတဲ့ တစ္လံုးေလာက္ကို အားထားေလာက္ၿပီဆိုတဲ့ စိတ္ကို ယေန႔ ျဖဳတ္ပစ္ပါ ( မွန္ပါ ဘုရား ) အဆိပ္မျပန္႔ခင္ တက္တာေဟ့ ၊ အဆိပ္ျပန္႔ရင္ ဒီငွက္ႀကီး ဘာျဖစ္လာမလဲ ...( ျပန္က်လာပါမယ္ ) ။
ဒီမွာလည္းကုသိုလ္ကံအရွိန္ မကုန္ခင္ အထက္တက္တာ၊ ဒိ႒ိအဆိပ္ျပန္႔သည္နဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ျပန္က်မယ္ ... ( မွန္ပါ )၊ ရွင္းပလား ..( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒီဥာဏ္က ဒိ႒ိမပယ္ႏိုင္ဘူး
ဒါျဖင့္ ကမၼႆကတဥာဏ္က ဒိ႒ိအဆိပ္ကို မပယ္ႏိုင္ ရွင္းပလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ဒီတစ္လံုးဟာ ေသ ေပ်ာ္တဲ့တရားလို႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ၊ နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အားလံုးလည္း အမ်ားအားျဖင့္က သူကို အေရးတႀကီးေျပာေနပါတယ္ ၊ ဦးသန္းေမာင္ သူ႔ကိုသာ အေရးတႀကီးေျပာေနပါတယ္ ၊ မင္းတို႔ကြာ ဒီဘ၀လည္း က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာ၊ ေနာက္ဘ၀လည္း က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာမွာပဲ၊ မင္းလုပ္ထားတာေတြက နည္း တာမွမဟုတ္ဘဲ၊ မင္းရမွာေပါ့၊ မေျပာေပဘူးလား ( ေျပာပါတယ္ ) ဒါဘာေျပာတာတံုးဆိုေတာ့ ဒိ႒ိဦးစီးတယ္ ( မွန္ပါ ) ကိုယ္ကလည္း မယံုဘူးလားဆိုေတာ့ ကိုယ္လုပ္ကိုင္ရတယ္ဆိုေတာ့ ဒိ႒ိက မပါဘူးလား ပါသလား ( ပါ ပါတယ္ ) ပါေတာ့ ဒါဟာကမၼႆကတဥာဏ္ဟာ ဒိ႒ိပါတယ္ ( မွန္ပါ ) ရွင္းၾကပလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ကမၼႆကတဥာဏ္ဟာ ဒိ႒ိပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒီကံစီမံတာကိုလည္း မလုိက္ဘူးကြ ရွင္းပလား ( ရွင္း ပါၿပီ ) ဒါဆရာေကာင္းေတြ ႔မွ ဒီအဓိပၸါယ္ကလဲ ေပၚတာေနာ္ ( မွန္ပါ ) ဦးသန္းေမာင္ ႏို႔မဟုတ္ေပၚပါ့ပလား .... ( မေပၚပါဘူး ) ။
ႏို႔မဟုတ္လို႔ရွိရင္ ဦးေအာင္ဇံေ၀တို႔လည္း ထို႔အတူပဲ၊ မင္းတို႔လုပ္ထားလို႔ရွိရင္ကြာ .. မင္းတို႔ရမွာေပါ့ လို႔ေျပာလိုက္လို႔ရွိရင္ ကိုယ္ကလည္း ငါလုပ္လို႔ ငါရတယ္ ယူမွာပဲ၊ မယူဘူးလား...( ယူပါတယ္ဘုရား ) ယူရင္ ဒိ႒ိပါ မပါ ( ပါ ပါတယ္ ) ပါလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ကုသိုလ္ကလည္း ပို႔လိုက္မွာပဲ၊ ဒိ႒ိကလည္း လိုက္သြားမယ္၊ ငွက္ႀကီး လိုပဲေနာ္...( မွန္ပါ ) ၊ အဆိပ္မျပန္႔ခင္ လန္႔ပ်ံအျဖစ္နဲ႔ေတာ့ တက္သြားပါေသးတယ္ ၊ အဆိပ္ျပန္ေတာ့ လန္႔ပ်ံ ပ်ံႏိုင္ေသးရဲ ႔လား...( မပ်ံႏိုင္ပါဘူး ) ။
ဒါျဖင့္ ကမၼႆကတဥာဏ္ေလာက္ဟာ လန္႔ၿပီးပ်ံတက္တယ္ ( မွန္ပါ ) ... ေနာက္ဆံုးပိတ္ အဆိပ္ ျပန္႔ေတာ့ ျပန္က်တယ္ ၊ အပါယ္ေလးပါးပဲ ျပန္က်တယ္ ... ( မွန္ပါ ) ၊ ဘယ္ေလာက္ အားကိုးေလာက္ကဲ့ လားလို႔ ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျပာၾကမလဲ ( အားမကိုးေလာက္ပါဘူး ) ၊ ရွင္းပလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဥာဏ္ကို အဆီထုတ္ၿပီး ေရြးျပန္တယ္
ဒီေန႔ညတရားမွာ ခုနင္က ဓမၼေတြ ေရြးတယ္ေနာ္ ( မွန္ပါ ) ၊ ဓမၼထဲကမွ တစ္ခါ ဥာဏ္အဆီထုတ္ၿပီး ေတာ့ ေရြးျပန္ပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒါနည္းတဲ့အသံုးအႏႈန္းမဟုတ္ဘူး...( မွန္ပါ )၊ ဥာဏ္ေငြကိုစစ္တာ ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ ဒီဥာဏ္အားမကိုးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဟာ - တပည့္ေတာ္တို႔ ကမၼႆကတဥာဏ္ေလာက္ျဖင့္ တပည့္ ေတာ္တို႔ အားမကိုးေလာက္ဘူးဆိုတာ အခု ဆရားသမားေျပာလို႔ရွင္းပါၿပီ ၊ ဒိ႒ိတန္းလန္းနဲ႔မို႔ဆိုေတာ့ ယံု ၾကည္ပါၿပီေနာ္ ...( မွန္ပါ ) ။
ဘယ္ဥာဏ္အားကိုးရမွာလဲ
ဒါျဖင့္ ဘယ္ဥာဏ္အားကိုးရမွာပါလိမ့္... ဦးသန္းေမာင္က ေစာဒကတက္ေပါ့၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀က ေစာ ဒကတက္ေပါ့ ( မွန္ပါ )၊ ဘယ္ဥာဏ္အားကိုးရမွာတံုးဆိုေတာ့မွ ေဟာ - နာမ႐ငပ ပရိေစၧဒဥာဏ္ဆိုတာရွိ တယ္ ၊ ဒုတိယဥာဏ္တက္လာၿပီ ( မွန္ပါ ) ခုနက ကမၼႆကတတင္ အခုဟာက နာမ႐ူပ ( မွန္ပါ ) နာမ္နဲ႔႐ုပ္ ကို ခြဲသိတဲ့ဥာဏ္ကို အားကိုး ( မွန္ပါ ) ... ရွင္းပလား ...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဘာအားကိုးရမလဲ ( နာမ္နဲ႔႐ုပ္ကို သိတဲ့ဥာဏ္ အားကိုးရပါတယ္ ) ။
( ၂ ) နာမ္နဲ႔ ႐ုပ္ကို သိတဲဥာဏ္
နာမ္နဲ႔႐ုပ္ကိုသိတဲ့ဥာဏ္ အားကိုးလိုက္ျပန္ေတာ့လည္း သြားခ်င္တာကနာမ္၊ သြားတာက႐ုပ္၊ စားခ်င္ တာက နာမ္၊ စားတာက႐ုပ္၊ အိပ္ခ်င္တဲ့ သေဘာကေလးက နာမ္ဆိုေတာ့ နာမ္႐ုပ္ေကာကြဲေနတယ္( မွန္ပါ )၊ နာမ္႐ုပ္ကြဲတဲ့ဥာဏ္ရေပမယ့္လည္း ဒီဥာဏ္ကေလးကိုဘုန္းႀကီးက ခုနင္ကဥာဏ္ထက္ေတာ့သာေပၿပီ၊ သို႔ေသာ္ အစစ္အားမကိုးနဲ႔ဦး...ကန္႔ကြက္ျပန္တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဘာျဖစ္လို႔ အစစ္အားမကိုးရေသးသလဲ၊ တစ္ဘ၀တြင္ စူဠေသတာပန္သြားျဖစ္တယ္၊ တစ္ဘ၀ ႏွစ္ဘ၀သာ အပါယ္လြတ္တာ ၊ ေနာက္ဘ၀ေတြက်ေတာ့ ( မလြတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး ) ။
ခဏသာအပါယ္လြတ္တယ္
မလြတ္ႏိုင္ေသးေတာ့ ဟာ ... ဒါျဖင့္ နာမ႐ူပ ပရိေစၧဒဥာဏ္ေလာက္နဲ႔လည္း ဦးတင္ အားမကိုးနဲ႔ဦး ( မွန္ပါ ) ခဏတစ္ျဖဳတ္ အပါယ္လြတ္တာပဲရွိေသးတယ္၊ မဟုတ္ဘူးလား ( ဟုတ္ပါတယ္ ) စူဠေသာတာပန္ ျဖစ္သြားတာကိုးဗ် ( မွန္ပါ ) ။
အဲဒီေတာ့ မသိခင္တုန္းကဆိုေတာ့ ဒီဒကာ ဒကာမေတြမွာ စူဠေသာတာပန္ေလာက္ဆိုရင္ က်ဳပ္ေက်နပ္ၿပီ ၊ ေျပာခ်င္ေျပာတာ ( မွန္ပါ ) မေျပာၾကဘူးလား ( ေျပာၾကပါတယ္ ) စူဠေသာတာပန္ေလာက္ ဆိုရင္ က်ဳပ္ေက်နပ္ၿပီ၊ ဒီေခတ္မွာ ဦးေအာင္ဇံေ၀တို႔ ၾကားဖူးမွာပဲ၊ ခဏအပါယ္လြတ္တာကေလးနဲ႔ သူေက် နပ္တယ္၊ ေနာက္ဘ၀ေတြ သူမျမင္လို႔ ေျပာတဲ့စကားပဲလို႔ ဦးတင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ ဒီဥာဏ္ပဲခုနက ဥာဏ္ထက္ေတာ့သာရဲ ႔၊ သို႔ေသာ္ ဒုတိယဥာဏ္ဟာတကယ္အားကိုးေလာက္ ပလားလို႔ေမးေတာ့ ကမၼႆကဥာဏ္ထက္ေတာ့ နာမ႐ူပဥာဏ္ကသာပါရဲ ႔၊ သာပင္သာျငားေသာလည္း အသာႀကီး က်ဳပ္တို႔အလိုက် မျဖစ္ေသးဘူး ( မွန္ပါ ) ျဖစ္ပလား ...( မျဖစ္ေသးပါဘူး ) ။
( ၃ ) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သိတဲ့ဥာဏ္
မျဖစ္ေသးေတာ့ ဘယ္ဥာဏ္အားကိုးေလာက္သလဲ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ အားကိုးေလာကတယ္၊ ပစၥယပရိဂၢဟ ဥာဏ္ဆိုတာက ပဋိစၥသမုပၸါဒါသိတဲ့ဥာဏ္ပဲ....( မွန္ပါ ) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သိတဲ့ဥာဏ္က အ၀ိဇၨာ ေၾကာင့္ ၀ိညာဏ္ျဖစ္တယ္၊ ေၾသာ္... သံသရာႀကီးထဲမွာ ဒီလိုျဖစ္လိုက္ ဒီလိုေနၾကတာပဲ.. သူ႔အေၾကာင္း သူ႔ အက်ဳိးနဲ႔ ျဖစ္ေနတာပဲ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါေတာ့ မရွိဘူး အေၾကာင္းအက်ဳိးေတြပဲ ရွိတယ္ ဆိုတာေကာ မသိဘူး လား ...( သိပါတယ္ ) ။
သူလဲခဏသာအပါယ္လြတ္တယ္
ဒါကလည္း ခုနက စူဠေသာတာပန္ စခန္းထဲကပဲ သူရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ ဦးတင္တို႔ ဦးသန္းေမာင္္တို႔ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ နားလည္႐ံုနဲ႔လည္း ေသေပ်ာ္ေပါ့လို႔ မဆိုလိုက္ပါနဲ႔ ခဏတစ္ျဖဳတ္ အပါယ္ လြတ္တာ ( မွန္ပါ ) ရွင္းပလား ...( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ ဘယ္ႏွစ္ဥာဏ္တံုး...ဆရာဘုန္းႀကီးသင္လာတာ ( သံုးဥာဏ္ပါ ) သံုးဥာဏ္ရွိသြားေတာ့ ၾကပ္ ၾကပ္အေရးႀကီးတႀကီးမွတ္ပါ ဒကာ ဒကာမေတြ ၊ ရွင္းၿပီေနာ္.. ( ရွင္းပါၿပီဘုရား ) ။
( ၄ ) ျဖစ္ပ်က္သိတဲ့ဥာဏ္ ၀ိပႆနာဥာဏ္
ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္သိတဲ့ ဥာဏ္ကို တပည့္ေတာ္တို႔ အားကိုးေလာက္တယ္၊ လကၡဏာသိတဲ့ဥာဏ္ေပါ့ ....( မွန္ပါ့ ) လကၡဏာေရးသံုးပါးသိတဲ့ဥာဏ္ ရွင္းပလား... ( ရွင္းပါၿပီ ) ။
လကၡဏာေရးသံုးပါး သိတဲ့ဥာဏ္ အားကိုးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ၄ - နံပါတ္ ေရာက္မလာဘူးလား ( ေရာက္လာပါတယ္ ) ၄ - နံပါတ္ ေရာက္လာတယ္...လကၡဏာေရးသံုးပါး သိတဲ့ဥာဏ္ပဲ၊ တပည့္ေတာ္တို႔ အားကိုးေတာ့မယ္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ပဲ ။
ဟာ ... ဒကာ ဦးသန္းေမာင္၊ ဦးတင္ ဒါေလာက္နဲ႔လည္း မတင္းတိမ္နဲ႔ဦးေနာ္...( မွန္ပါ )၊ ေျပာလိုက္ျပန္တယ္ ဘာ့ေၾကာင့္ ေျပာလိုက္ျပန္သတံုးဆိုေတာ့ ဒုတိယဘ၀သူက ပဋိသေႏၶေနမယ္၊ ပဋိသေႏၶေနရင္ ဇာတိဒုကၡ၊ ဇရာဒုကၡ၊ မရဏ ဒုကၡ မလာေပဘူးလား ( လာပါတယ္ ) ၿပီးေတာ့မွ သူက အထက္ ကူးမယ္ဆိုေတာ့ တစ္ဘ၀နာသြားမယ္..( မွန္ပါ ) မနာဘူးလား ...( နာပါတယ္ ) ။
သူမ်ားနဲ႔စာရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္
တစ္ဘ၀ နာသြားျပန္ေတာ့လည္း ေၾသာ္...အနာလြတ္ ႀကိဳက္တဲ့ဥစၥာ တစ္ဘ၀နာတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ... သူမ်ားနဲ႔ စာရင္ေတာ့ ေကာင္း၏ ၊ မဟုတ္ဘူးလား... ( မွန္ပါ ) ခုနင္က ေအာက္ကဟာေတြနဲ႔ စာရင္ေတာ့ ...( ေကာင္းပါတယ္ )၊ ေပၚၾကပလား...( ေပၚပါၿပီ ) ။
တကယ္ အေကာင္းစစ္လားလို႔၊ သစၥာသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္၏ အေကာင္းစစ္လားလို႔ ေမးေတာ့...( မဟုတ္ ေသးပါဘူး ) ၊ တစ္ဘ၀ ဇရာ မရဏ ရွိတယ္၊ တစ္ေန႔က ဥပုဒ္ေန႔က ေဟာခဲ့တယ္ ( မွန္ပါ ) ။
အေကာင္းစစ္ကိုႀကိဳက္ပါ
ကဲ... ဒါျဖင့္ ဒီဥာဏ္ကို ဦးေအာင္ဇံေ၀တို႔ ဦးသန္းေမာင္တို႔က ႀကိဳက္ပလား...( မေက်နပ္သင့္ေသးပါ ဘူး ) ဘာေၾကာင့္ မေက်နပ္သင့္သတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ တစ္ဘ၀ ဇာတိ ၊ ဇရာ ၊ မရဏနဲ႔ ေနရတယ္ ဆိုရင္ တစ္ဘ၀ ဒုကၡေရာက္တာပဲ ..( မွန္ပါ ) ။
ဦးတင္ ဘာတံုး.. ( တစ္ဘ၀ ဒုကၡေရာက္ပါတယ္ ) တစ္ဘ၀ ဒုကၡေရာက္တာပဲဆိုတာ ေမာင္ခ်စ္စိန္ ေပၚပလား ( ေပၚပါၿပီ ) ေပၚေတာ့ စင္းလံုးေခ်ာ အေကာင္းကိုႀကိဳက္ပါတယ္ ( မွန္ပါ ) ။
ဘယ့္ႏွယ္တံုး ( စင္းလံုးေခ်ာအေကာင္းကို ႀကိဳက္ပါတယ္ ) အေကာင္းစစ္ကိုႀကဳိက္ပါ ( မွန္ပါ ) ။
အေကာင္းစစ္ကုိ ႀကိဳက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဦးသန္းေမာင္၊ ဦးတင္ ဒုကၡခ်ဳပ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ ( မွန္ပါ ဘုရား ) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား ) ဒုကၡေတြဟူသ၍ ခ်ဳပ္ေအာင္လုပ္လိုက္ ....( မွန္ပါ့ ) ။
ဒုကၡေတြ အကုန္ခ်ဳပ္ေအာင္ လုပ္လိုက္
ဒုကၡေတြဟူသ၍ ဘာတံုး... ( ခ်ဳပ္ေအာင္လုပ္ရပါမယ္ ) ၊ ခ်ဳပ္ေအာင္လုပ္၊ တစ္ခါခ်ဳပ္နဲ႔လည္း မေက်နပ္နဲ႔၊ ႏွစ္ခါခ်ဳပ္နဲ႔လည္း မေက်နပ္နဲ႔၊ ေလးခါေလာက္ခ်ဳပ္ေအာင္ လုပ္ပစ္လိုက္ ( မွန္ပါ ) ၊ ဒီဘ၀က ေသ၊ ဟိုဘ၀ မအို မေသ အၿမဲေနတဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္ၿပီ ( မွန္ပါ )၊ ပဋိသေႏၶလည္း မေနေတာ့ဘူး၊ ေနေသးလား ... ( မေနပါဘူး ) ။
မေနေတာ့ ဒုကၡေလးခါေလာက္ ခ်ဳပ္ၿပီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ ျမင္ၿပီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ေမာင္ခ်စ္စိန္ အေကာင္းဆံုး ဥာဏ္ပဲ ( မွန္ပါ )၊ မဂ္ေလးပါးကို ဆိုလိုက္ပါတယ္ ၊ ရွင္းပလား ( ရွင္းပါၿပီ ) ေပၚၾကပလား ( ေပၚ ပါၿပီ ) ။
( ၅ ) မဂ္ဥာဏ္ဟာ အေကာင္းဆံုး
ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီေန႔ ဥာဏ္စဥ္ေရြးလိုက္တာ အရင္တုန္းက ဓမၼေတြေရြးခဲ့ တယ္ ...... ဓမၼငါးမ်ဳိး ( မွန္ပါ ) အခု ဓမၼငါးမ်ဳိးထဲကမွ ခြဲထုတ္ၿပီးသကာလ ၀ိပႆနာ ဓမၼ မဂ္ဓမၼကို ႀကိဳက္ပါ တယ္ ဆိုျငားေသာ္လည္း ဒီဓမၼေတြကို တစ္ခါ အဆင့္ဆင့္ အယုတ္အျမတ္ ေရြးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေမာင္ခ်စ္စိန္ မဂ္ဥာဏ္ဟာ အေကာင္းဆံုးပဲ...( မွန္ပါ ) ၊ ေပၚၾကပလား...( ေပၚပါၿပီ ) ။
ဒါျဖင့္ မဂ္ဥာဏ္မွ တစ္ပါး က်ဳပ္တို႔သည္ အားကိုးရာ မရွိဆိုတာကိုေတာ့ ဒုကၡဟူသ၍ လြတ္ေအာင္လုပ္လို႔ ( မွန္ပါ )၊ သူမွတစ္ပါး အားကိုးရာရွိေသးသလား...( မရွိပါဘူး ) ။
၀ိပႆနာဥာဏ္က တစ္ဘ၀နာမယ္
အဲဒါေၾကာင့္ ဒီကိုလာၿပီး အားထုတ္ေနတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒါကို ႀကိဳးစားၾကပါ၊ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးက ျဖစ္ပ်က္ ဒုကၡသစၥာ၊ ဒုကၡသစၥာခ်ဳပ္ေအာင္ ေမာင္ခ်စ္စိန္တို႔ ႀကိဳးစားႏုိင္သေလာက္ ႀကိဳးစားရမယ္ မဟုတ္ဘူး လား....( မွန္ပါ ) မဆံုးရင္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ဆိုရင္ တစ္ဘ၀နာမယ္ ( မွန္ပါ ) အပါယ္ေတာ့ မက်ေတာ့ပါဘူး၊ ဆံုးရင္ တစ္ဘ၀ကို မနာေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ ) တစ္ခါတည္းနဲ႔ ကိစၥၿပီးသြားမယ္ဆိုေတာ့ကို အေက်နပ္ႀကီး ေက် နပ္ဖို႔ မေကာင္းဘူးလား..( ေကာင္းပါတယ္ ) ။
တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္မၾကားဖူးေသာတရား
ကိုင္း ... ဒါျဖင့္ အေတာ္အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ကို အေတာ္အေရးႀကီးသလို ေျပာေနပါလား ဆိုတာ ေကာ ဦးတင္တို႔ ဦးသန္းေမာင္တို႔ ေပၚပလား ( ေပၚပါၿပီ ) တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ မၾကားဖူးဘူးေပါ့ ( မွန္ပါ မၾကားဖူးပါဘူး ) ဒီေလာက္ ေ၀ဖန္တာ မၾကားဖူးဘူး ။
ဦးေအာင္ဇံေ၀ ကိုင္း... ဒီေလာက္ ေ၀ဖန္တာဆိုေတာ့ အေတာ္မခဲယဥ္းဘူးလား ( ခဲယဥ္းပါတယ္ ) ကုသိုလ္တစ္မ်ဳိးတည္းထားၿပီး ေျပာေနတာလို႔၊ ဥာဏ္တစ္မ်ဳိးတည္းထားၿပီး ေျပာေနၾကေတာ့ ကုသိုလ္နဲ႔ ဥာဏ္ကို အတူတူေျပာေနတယ္ ဆိုတာလည္း သေဘာပါၾကပါေတာ့၊ ကမၼႆကတဥာဏ္ေလာက္လည္း အားမကိုးပါနဲ႔ဦး ( မွန္ပါ ) နာမ႐ူပ ပရိေစၧဒဥာဏ္ေလာက္လည္း အားမကိုးပါနဲ႔ဦး၊ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားလည္ရ႐ံုနဲ႔လည္း အားကိုးေလာက္ၿပီ မဆိုပါနဲ႔ဦး ၊ လကၡဏာေရးသံုးပါး သိ႐ံုနဲ႔လည္းဟာ .... ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ၊ သိ႐ံုနဲ႔လည္း ငါေသပါေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ဒါေလာက္နဲ႔လည္း မေနပါနဲ႔၊ တစ္ဘ၀ နစ္နာမွာ စိုးေသးတယ္ ဦးေအာင္ဇံေ၀ ေပၚလာၾကပလား...( ေပၚလာပါၿပီ ) ။
ဆရာဘုန္းႀကီး အကူအညီနဲ႔ ႀကိဳးစားပါ
ဒါျဖင့္ - ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ခႏၶာဇာတ္သိမ္း ၿငိမ္းရာေရာက္တဲ့ မဂ္ဥာဏ္ကေလးကိုသာ လွ်င္ က်ဳပ္တို႔ အႀကီးဆံုးအားကိုးထိုက္တဲ့ တရားလို႔ဆိုၿပီး သကာလ ဒါကိုပဲ ကိုယ့္စြမ္းရည္နဲ႔ ဆရာဘုန္းႀကီး အကူနဲ႔ ႏွစ္ဖက္ညႇပ္ၿပီး ႀကိဳးစားပါ ( မွန္ပါ ) ဆရာဘုန္းႀကီးက မသိတာေျပာေပးမယ္ေပါ့ေလ.. ခင္ဗ်ားတို႔က ကိုင္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႔ ကုိယ့္ခႏၶာၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ ..( မွန္ပါ ) အဲ...ကိုင္ပိုင္ဥာဏ္နဲ႔ ကိုယ့္ခႏၶာၾကည့္ၿပီး ဆရာဘုန္းႀကီးက အကူအညီေပးလိုက္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဦးတင္ ဘာပူစရာရွိသတံုး ( မရွိပါဘုရား ) ။
ဦးသန္းေမာင္လည္းႀကီးၿပီ၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀လည္းႀကီးၿပီ ဦးတင္လည္းႀကီးၿပီ၊ ဘုန္းႀကီးတို႔လည္း ႀကီးၿပီ၊ ေနာင္ကိုသာသနာနဲ႔ ေတြ ႔ႀကံဳဖို႔ ခဲယဥ္းတယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးလုပ္ေတာ့ ( မွန္ပါ ) ေနာက္ကို ဒီသာသနာမရွိေတာ့ဘူး၊ ကြယ္ေတာ့မယ္ .... ။
သာသနာမကြယ္ခင္ျမန္ျမန္လုပ္ၾက
ႏို႔..ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ သာသနာကြယ္တာတံုးဘုရားဆုိေတာ့ အို.. ကြယ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဒီက်မ္းစာေတြ ဒီအလုပ္ေတြဟာ ကြယ္တာေပါ့ ( မွန္ပါ ) သာသနာတြင္းမွာပင္ မလုပ္တာေတြက မ်ားေနၿပီ ( မွန္ပါ ) အဲဒီေတာ့ ေၾသာ္ ... ဒို႔ဆရာေတြနဲ႔ ဒို႔ဒကာ ဒကာမေတြနဲ႔ ယခုေတြ ႔ရျခင္းဟာ အဆီ အႏွစ္ေတြလည္း ရျပန္ၿပီ၊ မကြယ္ခင္မီ႐ံုရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြမို႔ ျမန္ျမန္လုပ္လုိက္ ( မွန္ပါ ) မီ႐ံုရွိတယ္ ရထားက ထြက္ခါနီးေနၿပီ ( မွန္ပါ ) သေဘာပါပလား...( ပါ ပါၿပီ ) ။
မယံုရင္ စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊ ကဲ - ဦးသန္းေမာင္တို႔ ဦးတင္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ေလာကီမ်က္လံုးက်ယ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ၊ မိစၧာ အယူ၀ါဒေတြ လႊမ္းမိုးလာရင္ ေၾကာက္ရတယ္၊ ( မွန္ပါ ) မိစၧာ အယူ၀ါဒေတြမွာ သႆတ ဒိ႒ိေတြနဲ႔၊ အခ်ဳိ ႔ဥေစၧဒဒိ႒ိေတြနဲ႔ ( မွန္ပါ ) ဘယ့္ႏွယ္လုပ္မလဲ နာမ႐ူပဆိုတဲ့ ဒုတိယ ဥာဏ္ေတာင္ရွိေသးရဲ ႔ လား ( မရွိပါ ဘုရား ) ။
ဒါေတြကမလာဘူးလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ဆိုမလား လာမယ္ ရြယ္ေနတယ္လို႔ ထင္ၾကသလား...လာမယ္ လု႔ိရြယ္ေနၾကတယ္ ( မွန္ပါ ) ဒါျဖင့္ မီ႐ံုရွိတယ္ဆိုတာ မွားေသးသလား ( မမွားပါဘူး ) ေပၚၾကပလား... ( ေပၚ ပါၿပီ ) ။
ဒါက ဒကာရင္း ဆရာရင္းေတြမို႔ တကယ္တမ္း အဖိုးတန္တာကိုေျပာလို႔ သိရွိႏိုင္တာ ( မွန္ပါ ) ရွင္း ၾကပလား..( ရွင္းပါၿပီ ) ။
ဥေစၧဒဒိ႒ိဆိုတာက ေသရင္ၿပီးေရာေပါ့၊ ေနာက္ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ( မွန္ပါ ) သႆတဒိ႒ိကေတာ့ တန္ခိုးရွင္ ဣဒိၶရွင္က ဖန္ဆင္းထားတယ္ဆိုေတာ့ တန္ခိုးရွင္က သႆတျဖစ္မေနဘူးလား ( မွန္ပါ )... သႆတကမ်ားပါတယ္ .. ေပၚပလား ( ေပၚပါၿပီ ) ။
အဲဒီ သႆတ, ဥေစၧဒေတြ လႊမ္းမိုးလာလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ မပါရင္ရွိရမယ္ သားေတြ ေျမးေတြက် ေတာ့ ပါသြားမွာပဲ၊ မပါေပဘူးလား..( ပါ ပါတယ္ဘုရား ) ။
အခ်ိန္ရွိေသးလို႔ ရထားမီေသးတယ္
အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္တို႔ဟာ အခုအခ်ိန္ရွိေသးလို႔ ရထားထြက္ခါနီး တက္မိေသးတယ္ဆိုတာ ဟာ ဘုန္းႀကီးအသား ယူေျပာေနတာလို႔ ဦးသန္းေမာင္က မယူလိုက္န႔႔ဲ... ( မယူပါဘူး ) ေပၚၾကပလား..( ေပၚ ပါၿပီ ) ။
အဲ - ဘာဒိ႒ိ ဘာဒိ႒ိတဲ့တံုး ( သႆတိဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိပါ ) ။
အဲ - ဘုန္းႀကီးတို႔ကလည္း သႆဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိအလယ္က သြားရမယ္ က်ဳပ္တို႔တရားကလည္း ( မွန္ပါ ) ။
က်ဳပ္တို႔တရားက ဘယ္ကသြားရမလဲ ( ၾကားကသြားရမွာပါ ) ။
လႊမ္းမိုးလာရင္ ဒီအလယ္လမ္းကေလးဟာ မေပ်ာက္ေပဘူးလား ၊ ေပ်ာက္မလား ( ေပ်ာက္မွပါ ဘုရား ) ၊ ဒီဘက္က သႆတလမ္း၊ ဒီဘက္က ဥေစၧဒလမ္း လိုက္ရင္လိုက္ေပါ့ဗ်ာ...( မွန္ပါ )၊ က်ဳပ္တို႔က လည္း ဘုရားက ေဟာထားတာက အလယ္လမ္းဆိုေတာ့ ဦးသန္းေမာင္က သေဘာက်ပလား ( က်ပါၿပီ ) ၊ ... အဲဒိလမ္းေလွ်ာက္စရာမမ်ားဘူးလား၊ မ်ားသလား ( မ်ားပါတယ္ ဘုရား ) ။
ဥာဏ္အျမင္နဲ႔ၾကည့္ၿပီး ျမန္ျမန္သာလုပ္
မ်ားေနေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကို အသားယူ ခ်ီးေျမႇာက္ၿပီးသကာလ ျမန္ျမန္လုပ္ေစခ်င္လို႔ တိုက္တြန္း တယ္လို႔ မယူဘဲနဲ႔ ဥာဏ္အျမင္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ျမန္ျမန္သာလုပ္ေပေတာ့ ( မွန္ပါ ) ရွင္းၾကပလား ( ရွင္းပါ ၿပီ ) ။
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ( ဥာဏ္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ျမန္ျမန္လုပ္ရပါမယ္ )ဥာဏ္နဲ႔ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ျမန္ျမန္လုပ္ပါ၊ လုပ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ မဇၩိမပဋိပဒါ အလယ္လမ္း ေရာက္ပါလိမ့္မယ္ .... ( မွန္ပါ ) ။
မဇၩိမပဋိပဒါအလယ္လမ္းကို ရွင္းျပလိုက္ဦးမယ္၊ အလယ္ဆိုတာက ဦးေအာင္ဇံေ၀က ျဖစ္ေစ၊ ဦးသန္းေမာင္က ျဖစ္ေစ နာက်င္တဲ့ ေ၀ဒနာေလးျဖစ္တယ္၊ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တာ သူႏွစ္ခ်က္သိတယ္..( မွန္ပါ )၊ ျဖစ္လည္း ျဖစ္တယ္၊ ပ်က္လည္း...( ပ်က္ပါတယ္ ) ။
ျဖစ္တာသိကတည္းကိုက ဥေစၧဒဒိ႒ိစင္ၿပီ ( မွန္ပါ )၊ ဥေစၧဒ ဆိုတာ ပ်က္သြားတယ္လို႔ယူတာ သူက ျဖစ္တာသိကတည္းကိုက အားလံုး ( ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ ) ပ်က္တာသိကတည္းက ခိုင္ၿမဲေသးရဲ ႔လား ( မခိုင္ ၿမဲပါဘူး ) ၊ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္လံုး သိလိုက္ရင္ ဒါအလယ္လမ္း ေရာက္ၿပီ ေအာက္ေမ့ေတာ့... ( မွန္ ပါ ) ၊ ရွင္းၾကပလား ...( ရွင္းပါၿပီ ဘုရား ) ။
ျဖစ္ပ်က္သိရင္ ( အလယ္လမ္း ေရာက္ပါတယ္ )၊ ျဖစ္တာသိရင္ ဘယ္ဒိ႒ိစင္သတံုး ... ( ဥေစၧဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ ) ျဖစ္တာ သူ႔အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူျဖစ္တယ္ဆိုကတည္းကုိက အေၾကာင္းရွိလို႔ရွိရင္ ျဖစ္ေနမွာ ပဲဆိုေတာ့ ျပတ္သြားမွာပဲဆိုတဲ့ အယူဟာ ရွိေသးရဲ ႔လား ( မရွိပါဘူး )၊ ျဖစ္တဲ့တရားကေလးဟာ ပ်က္သြား တယ္လို႔ ကိုယ့္ဥာဏ္ထဲမွာ ျမင္လိုက္လို႔ရွိရင္ ခိုင္တယ္ ၿမဲတယ္လို႔ ယူဆေသးရဲ ႔လား ( မယူပါဘူး ) မယူရင္ သႆတဒိ႒ိ လြတ္ေနၿပီ ... ( မွန္ပါ ) ။
အလယ္လမ္းေၾကာင္းေရာက္ၿပီ
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ျခင္းသည္ ဒိ႒ိႏွစ္ပါး မလြတ္ဘူးလား... ( လြတ္ပါတယ္ ) ဒါျဖင့္ သႆဒိ႒ိေကာ ယူေသးလား ( မယူပါဘူး ) ဥေစၧဒဒိ႒ိေကာ ( မယူပါဘူး ) မယူေတာ့ ျဖစ္မႈပ်က္မႈ ႏွစ္ခုရွိတယ္လို႔ ယူလိုကတည္းကိုက အလယ္လမ္းေၾကာင္း ေရာက္ၿပီတဲ့.... ( မွန္ပါ ) ။
ဥေစၧဒက အခုျဖစ္ၿပီးေနာက္ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္တာကိုယူတယ္ ...( မွန္ပါ ) ။
အခုဟာကေတာ့ အေၾကာင္းျဖစ္ရင္ အက်ဳိးျဖစ္ေနဦးမွာပဲ ... လို႔မယူေပဘူးလား ....( ယူပါတယ္ ) ဒီေတာ့ ဒါျပတ္ရဲ ႔လား ( မျပတ္ပါဘူး ) အဲဒါ .. ဥေစၧဒဒိ႒ိ မစင္ေပဘူးလား...( စင္ပါတယ္ ) ။
ျဖစ္ပင္ျဖစ္ျငားေသာ္လည္း ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တာကို သိေနျပန္ေတာ့ ေၾသာ္.... ျဖစ္တဲ့တရားဟာ ခိုင္တယ္ ၿမဲတယ္လို႔ ယူေသးရဲ ႔လား. ( မယူပါဘူး ) မယူကတည္းက သႆတ ဘယ့္ႏွယ္ေနသတံုး...( စင္ပါတယ္ ) ။
ဒီေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္ခုကို မိလို႔ရွိရင္ အလယ္လမ္း ေရာက္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် ( မွန္ပါ ) ေပၚၾကပ လား ( ေပၚပါၿပီ ) ။
ကဲ...ယေန႔ ဒီတြင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔ ။
သာဓု... သာဓု.... သာဓု ။
No comments:
Post a Comment