ကိုယ့္ခႏၶာမွာ အၿမဲမျပတ္၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္ ေမြးၿပီးေသေနတဲ့ ႐ုပ္မသာ နာမ္မသာေတြကို..ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ၾကည့္
ၾက၊ ၾကည့္ဖန္မ်ားလာေတာ့ မသာေတြဟာ ၾကည့္လို႔ မဆံုးႏိုင္ေအာင္ကို..ျမင္ရလိမ့္မယ္၊ ျဖစ္ၿပီးရင္း ပ်က္
ရင္း၊ ျဖစ္ၿပီးရင္း ပ်က္ရင္းနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ကလြဲၿပီး ဘာမွ မရွိပါကလားလို႔..ဉာဏ္ဝမွာ အမွန္သိျမင္လာမယ္၊
႐ႈဖန္မ်ားလာေလေလ ၾကားခိုတဲ့ ကိေလသာ ပါးလာေလေလ၊ ကိေလသာပါးေလ ႐ႈဉာဏ္အားေကာင္း
ေလ၊ ျဖစ္ပ်က္ေတြ မ်ားမ်ား ျမင္လာေလပါပဲ။ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေျပာပါဦးမယ္၊ ပထမအဆင့္အေနနဲ႔ ဒိ႒ိနဲ႔
ဝိစိကိစာၦကို ပယ္ရ သတ္ရလိမ့္မယ္ အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာကိ္ု အရင္သတ္စရာ မလိုေသးပါဘူး၊ ဒီဒိ႒ိက ဘယ္
မွာ..အမ်ားဆံုးကိန္းပါသလဲဆိုေတာ့၊ ခႏၶာငါးပါးရွိတဲ့အနက္ ဝိညာဏကၡႏၶာဆိုတဲ့..စိတ္မွာ အမ်ားဆံုး ကိန္း
ပါတယ္၊ ငါ့စိတ္လာမစမ္းၾကနဲ႔၊ ငါ့စိတ္က သိပ္ျမန္တယ္၊ ငါစိတ္ထင္တိုင္း လုပ္လိုက္ရရင္၊ ခက္ကုန္ၾက
လိမ့္မယ္နဲ႔..ငါ ငါ့ဥစၥာဆိုတဲ့ အတၱနဲ႔ အတၱနိယဆိုတဲ့ ငါစြဲဟာ စိတ္မွာ အစြဲဆံုး။
ဘယ္မွာ ငါ့စိတ္ ဟုတ္လိမ့္မလဲ၊ မ်က္စိနဲ႔ အဆင္း႐ႈပါ႐ုံနဲ႔..နားနဲ႔ အသံနဲ႔ အေၾကာင္းႏွစ္ခုတို႔ တိုက္ဆိုင္
တိုင္း ျမင္စိတ္ၾကားစိတ္ ျဖစ္ၾကတာပဲ၊ ျမင္စိတ္ဆိုတာ မ်က္စိမွာေပၚတာ၊ ေပၚတဲ့ေနရာ ခ်ဳပ္ေပ်က္သြား
ၾကတာပဲ၊ စိတ္ကေလးတစ္ခု ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားလိုက္၊ ေနာက္အစားထိုးတဲ့ စိတ္ကေလးတစ္ခု ေပၚလိုက္
ဒီေနရာမွာပဲ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားလိုက္နဲ႔ ဒီလိုပဲ..ဓမၼတာအတိုင္း ျဖစ္ေနၾကတာကို၊ ငါလို႔ ငါစိတ္လို႔ ဆိုလို႔
ရၾကပါမလား၊ ဒိ႒ိကဝင္ေႏွာက္ရွက္ေတာ့၊ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ ငါ့စိတ္လို႔ လုပ္ေနၾကတယ္၊ ငါလိို႔ လုပ္ေနၾက
တယ္၊ ဒီဒိ႒ိဟာ စိတ္မွာ အမ်ားဆံုးစြဲတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ေသာတာပန္ ျဖစ္ခ်င္ရင္ ဒိ႒ိကို အရင္ျပဳတ္
ေအာင္၊ ျဖဳတ္ရလိမ့္မယ္..ဒိ႒ိျပဳတ္ရင္ ဝိစိကိစာၦဟာ အလိုလို ျပဳတ္ၿပီးသားပဲ။ ခႏၶာကိုသာ သတိထား
ဝိရိယစိုက္ ပညာနဲ႔႐ႈ ဝိပႆနာ အလုပ္ဆိုတာ သမာဓိ ဦးစီးေသာအလုပ္မဟုတ္၊ သမၼာဒိ႒ိဆိုတဲ့ ဉာဏ္
ပညာ ဦးစီးေသာ အလုပ္၊ ပါရမီမလိုပါဘူး ႏွလံုးသြင္းမွန္ဖို႔နဲ႔ အလုပ္မွန္ဖို႔သာ လိုပါတယ္၊ အလုပ္မွန္ဖို႔
ဆိုတာ..ေရွ႕က ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ ေနာက္က မဂ္တို႔ ကိုက္တာကို ဆိုလိုပါတယ္၊ ေရွ႕စိတ္ကေလးကို ေနာက္
ဉာဏ္ကေလးနဲ႔ အကဲခတ္ေနတဲ့ အလုပ္ပါပဲ။
ေနေရးမေကာင္းလွ်င္ ေသေရးလည္း မေကာင္းႏိုင္ပါ၊ ေနေရးေကာင္းပါမွ ေသေရးေကာာင္းၾကပါမည္၊
ျပင္ခ်ိန္ ဆင္ခ်ိန္ရွိတုန္း ျပင္ၾကဆင္ၾကဖိို႔ ေဖာ္ေျပာေနတယ္မွတ္ၾကပါ၊ ျပင္ၾကဆင္ၾကဆိုတာ ကုိယ့္ခႏၶာ
ကို ကိုယ့္ၾကည့္ၿပီး..ဝိပႆနာလုပ္ၾကေတာ့လို႔ ေျပာတာပါ၊ ခႏၶာထဲမွာ ဉာဏ္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါက်
ေတာ့ ေဝဒနာကေလးေတြ ဖ်တ္ဖ်တ္ ဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ ေရပြက္ပမာ ပ်က္ေနၾကတယ္၊ စိတ္ကေလးတြကလည္း
ေရျမႇဳပ္ပမာ တစ္ခါတည္း ပ်က္ပ်က္ ပ်က္ပ်က္ေနတာကေလးေတြကို ျမင္ၿပီဆိုမွျဖင့္ ခႏၶာေပၚခင္တဲ့
တဏွာပါသြားၿပီး။ ေနာက္ ျမင္တိုင္းေတြ႔တိုင္း အာ႐ုံေတြကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ စကဆုပ္စရာေတြပါ
ကလားလုိ႔ ျဖစ္လာတယ္၊ ဒီေနရာမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကို ျမင္တာ ဒုကၡသစၥာ သိတာပါ။
မ႐ႈဘဲေနလွ်င္ ခႏၶာႏွင့္ တဏွာတြဲေနသည္၊ ႐ႈလုိက္ျပန္လွ်င္ ခႏၶာႏွင့္တဏွာကြဲသြားၿပီး၊ ခႏၶာႏွင့္ ပညာ
တြဲသြားသည္၊ မ႐ႈမသိလွ်င္ ခႏၶာႏွင့္ တဏွာတြဲသည္၊ ႐ႈၾကည့္လွ်င္ ခႏၶာႏွင့္ ဉာဏ္ႏွင့္တြဲသည္၊ ေစာင့္
ၾကည္လွ်င္ သိမည္။ ဒုကၡသစၥာႏွင့္ ဉာဏ္နဲ႔ခြဲၿပီး သုခသစၥဟူေသာ..နိဗၺာန္ႏွင့္ ဉာဏ္ႏွင့္သြားတြဲသည္၊
ဉာဏ္သည္ အမွန္ျမင္ဖို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာ ျမင္ဖန္မ်ားေတာ့ မၾကည့္ခ်င္ မျမင္ခ်င္ ျဖစ္လာျခင္း
သည္..ဉာဏ္တက္လာျခင္း ျဖစ္၏၊ ထ မေျပးလိုက္ပါႏွင့္ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္သည္ ဘယ္သူက ဖုံေနတယ္ဆို
တာ..ယေန႔ တရားမွာ ေပၚပါၿပီ။ ဘယ္သူက ဖုံဖိေနသတံုးဆို အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာ ဖံုးဖိေနတယ္၊ ကိုင္း မင္း
ကြယ္ထားတာကို ဒို႔က ဖြင့္ၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး နိဗၺာန္ကို မၾကည့္နဲ႔၊ နိဗၺာန္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မၾကည္နဲ႔ ႏိွပ္
စက္တာကို ၾကည့္၊ ဒုကၡေဝဒနာ ႏွိပ္စကျပန္ၿပီ..သညာက ႏွိပ္စက္ကျပန္ၿပီ..ခႏၶာငါးပါးစလံုး ႏွစ္စက္
တတ္တဲ့တရားပဲ။
ကိစၥဉာဏ္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ကိုယ့္ကိစၥမရွိဘူး၊ သူႏွိပ္စက္လို႔ ျပဳ
ျပင္ေနရတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပဲ အခ်ိိန္ကုန္ေနၾကရတာပဲ၊ ဒါျဖင့္ ႏွိပ္စက္၏ ႏွိပ္စက္၏..ခႏၶာငါးပါး ႏွိပ္စက္၏ဆို
တာ..အၿမဲ႐ႈေပး၊ ဒါက ဓမၼာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္ေခၚတယ္၊ ႐ွဴစိတ္႐ႈိက္စိတ္ဟာ အၿမဲထာဝရ ျဖစ္ခ်ဳပ္
နဲ႔ ျဖစ္ခ်ဳပ္နဲ႔ေနတဲ့ သက္ေစာင့္ အိမ္သည္စိတ္ပဲ၊ ရွဴစိတ္ ႐ႈိက္စိတ္ကေလးကိုလည္း၊ ဒီေနရာျဖစ္ၿပီး ဒီေန
ရာပ်က္တာပဲလို႔ ျဖစ္ပ်က္႐ႈ၊ ႐ႈဉာဏ္မဂၢင္ မလာခင္ကတည္းက ျဖစ္ႏွင့္ပ်က္ႏွင့္ၿပီးသား။ ။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မုိးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕ ။ ။
No comments:
Post a Comment