အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ကို
ဒကာ ဒကာမေတြက ေႏွးေႏွးလုပ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ အျပစ္တစ္ခုခုေတာ့
ေတြ႔မွာပဲဆိုတာ မွတ္ထားရမယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့) အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ကို
ေႏွးႏွးမွ လုပ္ၾကလို႔ရွိရင္ အျပစ္သင့္မွာေပါ့ … (မွန္ပါ့)
အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္မလုပ္ပဲ ေနလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အပါယ္ေလးပါးမွ
ေခါင္းျပဴၿပီးအေပၚတက္ႏိုင္ဖို႔ မျမင္ပါဘူး … (မွန္ပါ့)။
ဒါေၾကာင့္
ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးလည္း ေဟာပါတယ္၊ အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ကို
အေရးႀကီးသလို လုပ္ၾကစမ္းပါ၊ အေရးမႀကီးတဲ့အလုပ္ကို အေရးႀကီးသလို
လုပ္ၾကစမ္းပါ၊ အေရးမႀကီးတဲ့ အလုပ္ကို အသာခ်ိတ္ထားပါလို႔ ဦးဘရွင္းတို႔ကို
ဆံုးမရတယ္၊ အေရးႀကီးေသာအလုပ္ ဘာတံုးလို႔ဆိုရင္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ
ဒကာမေတြက ေမးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ငရဲမ်ဳိးေစ့ျဖဳတ္လိုက္၊ ကိုေစာေမာင္ …
ဘာျဖဳတ္ရမတံုး…(ငရဲမ်ဳိးေစ့ ျဖဳတ္ရမွာပါ ဘုရား)။
ကိုစံလွတို႔
မွတ္မိပါလိမ့္ဦးမယ္၊ ငရဲမ်ဳိးေစ့ဘယ္သူပါလိမ့္ (ဒိ႒ိပါဘုရား) သကၠာယဒိ႒ိ …
(မွန္ပါ့) ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) ငရဲမ်ဳိးေစ့ဘယ္သူပါလိမ့္ …
(သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ
- ဒီ သကၠာယဒိ႒ိလည္း ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေဟာေတာ္
မူပါတယ္၊ သံယုတ္ပါဠိေတာ္မွာ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္မွာ - သတိၱယာ၀ိယ
ၾသမေ႒ာ ဒယွမာေနာ၀ မတၱေက သကၠယဒိ႒ိပၸဟာနာယ သေတာ
ဘိကၡဳပရိဗၺေဇ-လို႔ေဟာလိုက္တယ္၊ ပါဠိရြတ္ေန အပိုပါပဲ၊
ျမန္မာလိုေျပာလိုက္ပါဆိုေတာ့ ကိုေစာေမာင္ကို တစ္ေယာက္ေသာ ပုိဂၢဳလ္က
အသြားျမျမထက္တဲ့ လွံႀကီးနဲ႔ ထိုးလိုက္တယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
လွံအေ၀းကေနပစ္လိုက္တယ္၊
ပစ္ထိုး-ထိုးလုိက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ကိုေစာေမာင္က အစြမ္းကုန္ေတာ့ျဖင့္
တိမ္းမွာပဲ…(မွန္ပါ့) ဒီထက္ျမန္တဲ့အလုပ္ရွိရင္ ဒီထက္ျမန္သလိုပဲ
တိမ္းရမွာပဲဆိုတဲ့ ဥစၥာ အရွင္းသားပဲ … (မွန္ပါ့) ဒါ -
အျမန္ဆံုးလုပ္ရမဲ့ကိစၥပဲဆိုတာ အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ သိၾကမွာေပါ့ …
(မွန္ပါ့)။
ဦးေခါင္းကို
မီးဖြားေလးတစ္ခု တျခားကလြင့္လာၿပီး ဒီအုန္းဆီတို႔ လိမ္းထားတဲ့
ေခါင္းေပၚမွာ မီးဖြားလြင့္ၿပီး မီးေလးက ဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔
ျမန္ျမန္ေလာင္တဲ့အခါၾကလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီထက္ ပ်ာပ်ာသလဲ
လုပ္စရာကိစၥ ရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား) ထမင္းစာဖိတ္လည္း
မသြားႏိုင္ပါဘူး၊ ကေလးငိုေနလဲ …(မသြားႏိုင္ပါဘူးဘုရား) ဘာေၾကာင့္တံုး၊
ဒါ-အရင္ၿငိမ္းရမွာကိုးဗ် … (မွန္ပါ့) ဦးဘရွင္ ဒါ-အရင္ၿငႇိမ္းမွာပဲ …
(မွန္ပါ့)။
ငါဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး
သဗၺညဳတဥာဏ္နဲ႔ ၾကည့္ပါတယ္ကြာတဲ့၊ ေဩာ္-သကၠာယဒိ႒ိကို
ဒီလိုအျမန္ျဖဳတ္ျပစ္လိုက္၊ ဒီ-မီးၿငိမ္းတဲ့အျမန္မ်ဳိးနဲ႔ ဥာဏ္နဲ႔ႏႈတ္ပစ္၊
ဒီလွံကို ေရွာင္သလို-အျမန္ေရွာင္ပစ္လိုက္ေပါ…(မွန္ပါ့)။
အဲ့ေလာက္
အျမန္ေဟာတယ္လို႔ သံယုတ္ပါဠိေတာ္မွာ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီထက္ျမန္စရာေကာ ရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိေတာ့ပါဘူး)
ဘုရားက အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ ေျဖးေျဖးမလုပ္ပါနဲ႔လို႔
စကားခင္းခဲ့တယ္…(မွန္ပါ့)။
အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ကို
… (ျမန္ျမန္လုပ္ရမွာပါဘုရား) ေျဖးေျဖးလုပ္လို႔ရွိရင္ အပါယ္ေရာက္သြား
လိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) ဦးဘရွင္း ေျဖးေျဖးလုပ္ရင္ …
(အပါယ္ေရာက္သြားမွာပါဘုရား) အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္ကို အေရးႀကီးသလို
ျမန္ျမန္လုပ္လိုက္ပါလို႔ဆိုတာ အျမင္ေသးတဲ့ပုဂိၢဳလ္က ေျပာတာလား -
အျမင္က်ယ္ဆံုး ပုဂိၢဳလ္က ေျပာတာလား အကဲခတ္ၾကည့္ပါ … (အျမင္အက်ယ္ဆံုး
ပုဂိၢဳလ္က ေျပာတာပါဘုရား)။
အဲဒါ
ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက တစတစလုပ္ရမွာပဲဆိုေတာ့ ဦးဘရွင္းအ႐ူးရင္လည္း
ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ ဦးဘကေလးဘာေခၚၾကမယ္ … (အ႐ူးရင္လဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ဘုရား)
အ႐ူးရင္လည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေလာကတၳစရိယံ = ေလာကႀကီးကို
ငါကယ္မယ္လို႔ အသားလွဴ-အေသြးလွဴၿပီး ခႏၶာကိုယ္ပါလွဴ-တိုင္းျပည္ပါလွဴ-သားေတြ
မယားေတြပါလွဴ-ဒီအျမင္ရခ်င္လို႔ ငါသည္ကား ဆိုလို႔ရွိရင္ လွဴခဲ့တာ
ဒီအျမင္ရတယ္၊ အျမင္မွန္ရတယ္၊ အျမင္မွန္ရတဲ့အထဲမွာမွ အေရးႀကီးဆံုး
သတၱ၀ါေ
တြ ကယ္တင္ဖို႔ ငါရွာလိုက္တဲ့အခါ ဒိ႒ိအရင္ျဖဳတ္ဖို႔ရာသည္ သတၱ၀ါတို႔၏
တပည့္သားေျမးေတြအတြက္မွာျဖင့္ အေရးႀကီးဆံုး အလုပ္ပဲဆိုၿပီးေတာ့
ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ အင္မတန္ႀကီးက်ယ္တ့ ဥာဏ္နဲ႔ အမွန္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဒါ-အရင္ျဖဳတ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့) ကိုေပၚ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ကိုင္း-ဘုန္းႀကီးတို႔
ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာအရင္ျဖဳတ္ၾကမယ္ … (သကၠယဒိ႒ိအရင္ျဖဳတ္ရပါမယ္ ဘုရား)၊
ရွင္းၾကပါမယ္ … (သကၠယဒိ႒ိအရင္ျဖဳတ္ရပါမယ္ဘုရား) ရွင္းၾကပါ ရွင္းၾကပါ ဒါ -
တကယ္ဘုရား လည္း မရွိေတာ့ပါဘူး၊ ဘုရား၏ ကိုယ္စား ဓမၼကၡႏၶာေတြရွိတယ္၊
ဓမၼကၡႏၶာေတြကိုမွ တစ္ခါ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ၾကည့္ၿပီးေဟာရေတာ့ ငါဘုရားမရွိရင္
ဒီဓမၼကၡႏၶာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ မင္းတုိ႔ရဲ႕ ဆရာျဖစ္ရစ္လိမ့္
မယ္လုိ႔ေျပာလုိ႔ ဒီဆရာေျပာတာ ေျပာေနတာပဲ … (မွန္ပါ့)။
ဦးဘကေလး
ဘုရားမရွိေတာ့ရင္ ဓမၼကၡႏၶာေတြက ဆရာပဲ … (မွန္ပါ့) ဒီ - ဘုရားေဟာအတိုင္း
ဘုန္းႀကီးက သူ႕ပါဠိေတာ္ရြတ္ၿပီးသကာလ သူ႔အတိုင္း ေျပာေနေတာ့ ကိုေစာေမာင္
အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္ - အေရးႀကီးသလိုပဲ လုပ္ရမည္ … (မွန္ပါ့)။
အေရးႀကီးတဲ့အလုပ္
ေျဖးေျဖးလုပ္လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ မွားၾကပါလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့)
မမွားေပဘူးလား … (မွားပါတယ္ဘုရား) အဲဒီေတာ့ ဒီေလာက္ ေျပာေနလုိ႔ရွိရင္ပဲ
ဦးဘရွင္းတုိ႔က ေၾသာ္ - တကယ္အေရးႀကီး ပါလား၊ ခုနင္က ေျပာသလိုပဲ ဦးေခါင္း
မီးေလာင္တာ ျမန္ျမန္ၿငိမ္းသလို၊ ရင္၀လွံစူးနဲ႔ ထုိးလိုက္တာကို အျမန္
ဆံုး တိမ္းေရွာင္သလို၊ ကိုေစာေမာင္ေရ အေရးႀကီးလိုက္စမ္းပါ …
(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒီေလာက္ထိေအာင္
အေရးႀကီးေအာင္ ေျပာတယ္ဆိုတည္းက သာမညက႐ုဏာလား အလြန္ႀကီး က်ယ္တဲ့
က႐ုဏာလားဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် … (အလြန္ႀကီးက်ယ္တဲ့က႐ုဏာပါ)
ယုတ္စြအဆံုးဘုန္းႀကီး ႐ိုး႐ိုးပဲေျပာမယ္၊ လွဴမွာဒါန္းမွာ ေပးမွာ
ကမ္းမွာေတာင္ ေနာက္ထားလိုက္ပါဦး၊ သူ႕အရင္ျဖဳတ္လိုက္ပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)
လွဴဒါန္းမွာ ေပးမွာကမ္းမွာေတာင္ … (ေနာက္ထားရမွာပါ) သူ႕အရင္ျဖဳတ္ၿပီးမွ
လွဴလိုက္လို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ၀ိပဋၬဒါန ျဖစ္တယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)
နိဗၺာန္ေရာက္တယ္။
သူ
- ပါေနတဲ့ ဒါနဆိုရင္ျဖင့္ သံသရာထဲမွာ ျမႇဳပ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္ စုန္ခ်ည္
ဆန္ခ်ည္ေနဦးမွာပဲ … (မွန္ပါ့ဘုရား) ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးလုိ႔
သူေျပာတယ္ဆိုတာလဲ၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါတယ္)၊ ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒါနထက္ေရွ႕ထားရမွာ ဘယ္သူတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္မႈပါဘုရား) သီလထက္
ေရွ႕ထား ရမွာ … (သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္မႈပါဘုရား) သမထထက္ ေရွ႕ထားရမွာ …
(သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္မႈပါဘုရား) သားေရး - သမီးေရးထက္ ေရွ႕ထားရမွာ …
(သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္မႈပါဘုရား)။
ကိုင္း
- ေပၚၾကပါၿပီ၊ ေၾသာ္ - ဒါျဖင့္ ဒီအလုပ္က အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္ဆိုတာ
အျမင္က်ယ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေျပာလုိ႔ အျမင္က်ဥ္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္က
ဆင္ေျခလဲေနဖုိ႔ ၀တၱရားမရွိဘူး (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွိေသးရဲ႕လား …
(မရွိပါဘူးဘုရား)။
အျမင္က်ယ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က
ေျပာလုိ႔ရွိရင္ အျမင္က်ဥ္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ဆင္ေျခလဲလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္
ကိုယ္လြဲ ခ်င္လုိ႔၊ ကိုယ္မွားခ်င္လုိ႔
ကိုယ္အပါယ္ေခ်ာက္က်ခ်င္လုိ႔လဲတာပဲလုိ႔ ဆိုထိုက္ မဆိုထိုက္ …
(ဆိုထိုက္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါေတြ
ယခုယေန႔စၿပီး ေျပာရေတာ့မွ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ သားေရး သမီးေရး
စီးပြားေရး အသာခ်ိတ္ထားလိုက္စမ္းေအာင္ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား) ဒါေလး
နားလည္ေအာင္ ခြာလိုက္စမ္းပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား) ပယ္ၿပီးခြာလိုက္စမ္းပါ
(မွန္ပါ့ဘုရား) ကိုေစာေမာင္ ဒီသံုးခ်က္ဆံုးမတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)
သိမႈနဲ႔ခြာလိုက္စမ္းပါ
တစ္မ်ိဳး၊ ပြားမႈနဲ႔ … (ခြာရမွာက တစ္မ်ိဳး) ပယ္မႈနဲ႔ … (ခြာရမွာပါဘုရား)
ေၾသာ္ - ဒါျဖင့္ မေကာင္းတဲ့ အနာတာရွည္လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္
အနာသာႀကီးထြားစရာရွိတယ္၊ လူသာ ေသဘက္ကူးစရာ ရွိတယ္ … (မွန္ပါ့)
ဦးေစာေမာင္ သူလံုးလံုး ဖယ္ထုတ္ပစ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒကာ
ဒကာမေတြ သေဘာပါပလား … (ပါ ပါတယ္ဘုရား) ေကာင္းၿပီ၊ ဒါ - သံယုတ္ပါဠိလာတာ
ေတြကို ရွင္းၿပီး ေျပာေတာ့မွ ဖယ္ပါေတာ့မယ္ဘုရား၊ ရွဲပါေတာ့မယ္ဘုရား၊
ခြာပါေတာ့မယ္ - ရွင္းပါေတာ့ မယ္ဘုရား အလံုးစံုတုိ႔၏ေရွ႕ထားၿပီး သူ႕အလုပ္
လုပ္ပါေတာ့မယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ တစ္ပြဲလံုး သေဘာတူ ၾကပါ … (မွန္ပါ့)
မတူရင္ျဖစ္ကို မျဖစ္ဘူး … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အခု
ဒကာ ဒကာမေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ျဖစ္စဥ္က ဘုန္းႀကီး ေဟာသည္ေလာက္၊ ဘုရားေဟာသည္
ေလာက္ အေရးမႀကီးေတာ့ သားေလးရွင္ျပဳၿပီးမွ တရားအားထုတ္ေတာ့မလုိလို၊
ကိုေစာေမာင္ ဘယ့္ႏွယ္ေနနတံုး၊ ဒိ႒ိေရွ႕ထားရာ အဓိပၸါယ္မေရာက္ဘူးလား …
(ေရာက္ပါတယ္ဘုရား) သားရွင္ျပဳတာကို ေရွ႕ထားလိုက္ကတည္းကိုက ဒိ႒ိေရွ႕ထားတာ၊
ဒိ႒ိျဖဳတ္တာကို ဒကာ ဒကာမေတြ အေရးႀကီးမွန္းမသိလုိ႔ … (မွန္ပါ့) ကိုျမင့္
သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္ ဘယ္ဟာေရွ႕ထားၾကမယ္ …
(သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္မႈ ေရွ႕ထားရပါမယ္ဘုရား) ဘာေၾကာင့္တံုး၊ သူပါေနလုိ႔ရွိရင္
ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကြက္ေခ်း ေရာေနတာ၊ ဆြမ္းဆန္ထဲၾကြက္ေခ်းေရာ မ်က္လံုးမြဲတဲ့
လူခ်က္လုိ႔ရွိရင္ ဦးဘေလး ဒီဥစၥာ ခင္ဗ်ားလည္း မစားခ်င္ဘူး ဘုရားလည္း
ဘုန္းေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး … (မွန္ပါ့)။
ဘာျဖစ္လုိ႔တုန္း၊
ၾကြက္ေခ်းေရာေနလုိ႔ … (မွန္ပါ့) သေဘာပါပလား … (ပါပါတယ္ဘုရား) ဒီမွာလည္း
ဒိ႒ိသာမျဖဳတ္ဘဲနဲ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ လုပ္ခ်င္တာလုပ္၊ မဂ္ဖုိလ္မရတာအမွန္၊
အပါယ္ေလးပါးတံခါး မပိတ္တာအမွန္ပါ၊ အမွန္ပဲဆိုတာ အတိအလင္းတစ္ခါတည္း
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက် ရဲ႕လား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဘာျဖဳတ္ၾကမလဲ … (သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ရပါမယ္ ဘုရား) သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ရမယ္၊
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေက်ေအာင္ မြန္ေအာင္လည္း ေန႔တိုင္းပဲ ေျပာပါတယ္၊
ေန႔တိုင္းလိုလိုပဲ ေျပာပါတယ္၊ အထူးပဲ ဂ႐ုစိုက္မွတ္ေတာ့၊ ဒကာ ဒကာမေတြ
သႏ ၱာန္မွာ မဂ္နဲ႔ မပယ္ေသးတဲ့ ဒိ႒ိဘယ္ႏွမ်ိဳးရွိသတံုး …
(သံုးမ်ိဳးရွိပါတယ္ဘုရား)။
သံုးမ်ိဳးမွာ
- သကၠာယဒိ႒ိ, သႆတဒိ႒ိ, ဥေစၧဒဒိ႒ိ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္
ဘုရား) ဒိ႒ိဘယ္ႏွမ်ိဳးရွိပါလိမ့္ … (သံုးမ်ိဳးရွိပါတယ္ဘုရား)
မဂ္နဲ႔မပယ္ေသးလုိ႔ရွိရင္ ကိုေစာေမာင္ ဒီဥစၥာ ၀မ္းထဲမွနာ အေၾကာင္းမရွိရင္
မေပၚလာဘူး … (မွန္ပါ့) အေၾကာင္းရွိရင္ … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။
ဥပမာမယ္
- ဒကာဒကာမတုိ႔ အေၾကာင္းမရွိရင္ မေပၚလာဘူး အေၾကာင္းရွိရင္ ေပၚလာတယ္ဆိုတဲ့
ဥစၥာက ဘာပါလိမ့္မတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့မွတဲ့၊ ဒီကိုေစာေမာင္
ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ ကေလးဟာ ဘာေတာ္သတုန္းေမးေတာ့ ဒါ က်ဳပ္သားပဲ - သမီးပဲ
ေမးတဲ့သူရွိမွ သူကေပၚလာတယ္ … (မွန္ပါ့)။
တကယ္ပဲလားဗ်၊
ဟုတ္တယ္ဗ် ဘယ္ႏွခုႏွစ္က ေမြးဖြားထားတာ၊ ခင္ဗ်ားနဲ႔မတူပါဘူးဗ်ာ -
ပံုသႏၲာန္ဟန္ပန္က၊ အို - ခင္ဗ်ား ကိုေစာေမာင္ နဂိုကမရွိဘူး … (မွန္ပါ့)
အေၾကာင္းရွိလာေတာ့မွ … (ေပၚလာတာပါဘုရား)။
ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ဖ်င္းတဲ့လူပဲ၊
ခင္ဗ်ားသည္ကားလုိ႔ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ ေတာ္ေတာ္ခက္တဲ့လူပဲ၊ သားအရင္းပါလုိ႔
ေျပာတဲ့ဥစၥာ ခင္ဗ်ားသံသယရွိစရာမလုိပါဘူး၊ မေမးေစခ်င္ဘူး၊ ဒီဟာမ်ိဳးက
သကၠာယဒိ႒ိ ရွိတဲ့လူနဲ႔က ေမးတဲ့လူနဲ႔ ရန္ျဖစ္တယ္ … (မွန္ပါ့)
မျဖစ္ၾကဘူးလား … (ျဖစ္ၾကပါတယ္ဘုရား)။
တခ်ိဳ႕ဒီ
ေမြးစားတာေလးေတာင္မွ သကၠာယဒိ႒ိက စြဲေနေတာ့၊ ဒါေလးဟာ အရင္းပဲလား ေမးလိုက္
ရင္၊ ဟိုက - ရင္မ်ားပုတ္ျပတယ္ … (မွန္ပါ့) ဒီေလာက္ထိေအာင္ပဲ သူတုိ႔သည္
သကၠာယဒိ႒ိက မစြဲဘူးလား … (စြဲပါတယ္ဘုရား) ကဲ - ဒါအေၾကာင္းရွိမွ ေပၚတာလား …
အေၾကာင္းမရွိဘဲ ေပၚလာတာလား … (အေၾကာင္းရွိမွ ေပၚလာတာပါဘုရား)။
သကၠာယဒိ႒ိကို
ခင္ဗ်ားတုိ႔သည္ကားဆိုလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ၀မ္းထဲကိန္းေနတယ္၊
အေၾကာင္းမရွိေသးလုိ႔ သူမထေသးတာ - မၾကြေသးတာပဲ မွတ္ဖုိ႔ပဲ … (မွန္ပါ့)
အေၾကာင္းမရွိေသးလုိ႔ လူမထေသးတာ - မၾကြေသး တာဘဲ မွတ္ဖုိ႔ပဲ … (မွန္ပါ့)
အေၾကာင္းရွိလာတဲ့ တစ္ေန႔က်ေတာ့ … (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား) ေပၚလာတာပဲ ဆိုတာ
ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒီဥစၥာ က်ဳပ္တုိ႔မွာ ဒီငရဲမ်ိဳးေစ့၊ ငရဲပင္ေပါက္ရမဲ့မ်ိဳးေစ့၊
ဒါရွိေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ သိၿပီ … (သိပါၿပီဘုရား)
ကိုယ္တိုင္သိတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘုရားသခင္က ေႏွးေႏွးတဲ့လား - ျမန္ျမန္တဲ့လား …
(ျမန္ျမန္ပါတဲ့ဘုရား) ဘုန္းႀကီးေျပာလိုက္ေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ပိုရွင္းသြားၿပီး
ဒါနေနာက္ထား သူ႕ …. (ေရွ႕ထားရပါမယ္ဘုရား) သီလေနာက္ထား၊ ကိုေစာေမာင္ …
(သူ႕ - ေရွ႕ထားရ မွာပါဘုရား)။
သမထေနာက္ထားဗ်ာ
… (သူ႔ေရွ႕ထားရမွာပါဘုရား) ဘာေၾကာင့္တံုး၊ ဟိုထဲ သူေရာေနလုိ႔ရွိရင္ လည္း
ကိုေစာေမာင္ သူသည္ ေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္သလား - မေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္ဘူးလား …
(ေႏွာက္ယွက္ႏိုင္ပါ တယ္ဘုရား) မေႏွာင့္ယွက္ေပဘူးလား …
(ေႏွာင့္ယွက္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲေတာ့
ဦးဘရွင္းတုိ႔က သူ႕အရင္လုပ္ရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ စကားကိုလည္း
ၿမဲၿမဲစြဲစြဲမွတ္ဖုိ႔ပဲဆိုတာ ေပၚၾကပါၿပီ … (ေပၚပါၿပီဘုရား) ရွင္းၾကပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) ဒါျဖင့္ ဒီလိုလုပ္ၾကဖုိ႔၊ ဥေစၧဒဒိ႒ိက
ဗုဒၶဘာသာမွာမရွိဘူး … (မွန္ပါ့)။
ေသရင္ျပတ္တာပဲဆိုတဲ့
အယူကမရွိဘူး … (မရွိပါဘုရား) ငါ - ငါ့ဥစၥာဆိုတာေတာ့ … (ရွိပါတယ္) ငါ -
ငါ့ဥစၥာဆိုတာက … (သကၠာယဒိ႒ိ) … (မွန္ပါ့) ငါဆိုတာ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို
ငါထင္ေနတာ … (မွန္ပါ့) ငါ့ဥစၥာဆိုေတာ့လဲ၊ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြ၊ သားေတြ
သမီးေတြကို ငါ့ဥစၥာထင္ေနတယ္၊ ဒါဘယ္သူက ထင္တာတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ …
(သကၠာယဒိ႒ိကထင္တာပါ) ေဟာ … သူရွိတယ္ဆိုေတာ့ ေသခ်ာၿပီ … (မွန္ပါ့)
သေဘာက်ရဲ႕လား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္
… သကၠာယဒိ႒ိရွိတာေတာ့ ေသခ်ာၿပီ၊ သကၠာယဒိ႒ိရွိရင္ သႆတဒိ႒ိမျပဳတ္ပါဘူး၊
သကၠာယဒိ႒ိရွိရင္ သႆတဒိ႒ိက … (မျပဳတ္ပါဘူးဘုရား) မျပဳတ္ဘူးတဲ့၊ ငါ့သားေလးေတြ
အႏၲရာယ္ ကင္းေဘးရွင္းေအာင္ ငါပရိတ္နာဦးမယ္၊ အင္း - လာၿပီ, ငါလဲ
ေနာင္ဘ၀ကူးေကာင္းတာေပါ့၊ ဒီသားေလးေတြလည္း က်န္းမာတာေပါ့၊ ငါ့ သားေလးေတြ
ငါ့သမီးေလးေတြ က်န္းမာဖုိ႔ဆိုတာက သကၠာယဒိ႒ိက လာတာ … (မွန္ပါ့)။
ေနာက္ဘ၀ကူးလည္း
ေကာင္းတာေပါ့၊ ဒီပရိတ္တရား နာရတယ္ဆိုတာ ေသေတာင္မွ ဖားေတာင္
နတ္သားျဖစ္ေသးတာပဲ၊ မလာဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား) သႆတဒိ႒ိဘက္ကူးသြားတယ္ …
(မွန္ပါ့) မကူးဘူးလား … (ကူးပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္ သကၠာယဒိ႒ိရွိရင္ သႆတဒိ႒ိ
… (ရွိပါတယ္ဘုရား) ရွိတယ္ဆိုိတာ ေသခ်ာၾကပလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ၊
ဒါျဖင့္ ကိုေစာေမာင္သႏၲာန္မွာ ဒိ႒ိဘယ္ႏွမ်ိဳးရွိသတံုးေမးရွိရင္
ဘယ္ႏွယ့္ေျဖေပါ့ … (ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္ဘုရား) ဘယ္သူေတြပါလိမ့္မတံုး …
(သကၠာယဒိ႒ိနဲ႔ သႆတဒိ႒ိပါဘုရား) သႆတဒိ႒ိႏွင့္ သကၠာယဒိ႒ိ၊ သကၠာယဒိ႒ိရွိလုိ႔
သႆတဒိ႒ိျဖစ္တယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္
သကၠာယဒိ႒ိရွိလုိ႔ ကိုေစာေမာင္ သႆတဒိ႒ိမလာတာ … (မွန္ပါ့) ဒါျဖင့္
သကၠာယျဖဳတ္ လိုက္ရင္ … (သႆတဒိ႒ိမလာေတာ့ပါဘူးဘုရား) ဒါေၾကာင့္ ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ သကၠာယဒိ႒ိ ျဖဳတ္လိုက္လုိ႔ ရွိရင္ သႆတဒိ႒ိျဖဳတ္ပါတယ္ … (မွန္ပါ့)
ဆိုေတာ့ ၄င္း သကၠာယဒိ႒ိသည္ သႆတဒိ႒ိကိုလည္း ထားလိုက္ေတာ့၊ ေၾသာ္ …
တစ္လံုးတည္း အေရးႀကီးတာကို … (မွန္ပါ့) မေပၚလာေသးဘူးလား …
(ေပၚလာပါတယ္ဘုရား)။
ဘယ္ႏွလံုးအေရးႀကီးပါလိမ့္
… (တစ္လံုးတည္း အေရးႀကီးပါတယ္ဘုရား) တစ္လံုးတည္းအေရးႀကီး တယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာ
ဒကာ ဒကာမေတြ ရွင္းသြားေတာ့မွာ ဒီတစ္လံုးျဖင့္ ရင္၀လွံစူးတဲ့အခါ
လွံထုိးတဲ့အခါ ေရွာင္သလို အျမန္ဆံုးသူ႕ကို ထုတ္ပါ … (မွန္ပါ့)
အျမန္ဆံုးသူ႕ထုတ္မယ္၊ အျမန္ဆံုး သူ႕ပယ္မယ္ဟ ရွင္းမယ္ဟ … (မွန္ပါ့)။
ဦးေခါင္းမီးေလာင္တဲ့အခါ
အျမန္ဆံုးၿငိမ္းသလို သူ႕ကိုအျမန္ဆံုး ဘုရားက ရွင္းလင္းလုိက္ပါလို႔
မွာတဲ့အတိုင္း ငါတုိ႔သည္ သူ႕ကိုျဖင့္ ရွင္းေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာ၊
အပါယ္ေလးပါး၏ ေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္လုိ႔ မရွင္းေလ - ဒီအျမစ္
ႀကီးထြားေလေလပဲဆိုတာလာလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) မလာေပဘူးလား … (လာပါတယ္
ဘုရား)။
ကဲ
- ဒါျဖင့္ ကိုစံလွ ဘယ္သူေရွ႕ထားမယ္ … (သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္မႈ
ေရွ႕ထားရပါမယ္ဘုရား) ဒါ - ဆရာသမား အဖိုးတန္ေအာင္ ေျပာေနလုိ႔
ဒီေလာက္အေရးႀကီးတာလား - ဘုရားကကိုက အျမန္ဆံုးတဲ့လား … (ဘုရားကိုက
အျမန္ဆံုးလုပ္ပါတဲ့ဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္
ဘုရားက အျမန္ဆံုးထားတဲ့ဥစၥာ က်ဳပ္တုိ႔က အင္းအရြယ္ေလးေစာင့္ဦးမယ္၊ အင္း
ဘယ္လို - ညာလိုနဲ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာ သားျပၿပီးဆင္ေျခလဲ၊ သမီးျပၿပီး
ဆင္ေျခလဲ၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးစီးပြားျပၿပီး ဆင္ေျခလဲ၊ လဲရမယ့္ အလုပ္လား
ကိုေစာေမာင္၊ အျမန္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကို ဆင္ေျခလဲၿပီး ေရွာင္ေနရမွာ လား …
(မဟုတ္ပါဘူး အျမန္လုပ္ရမွာပါဘုရား) ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
အျမန္လုပ္ၾကပါဆိုတာကိုလည္း မသိေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို တိုက္တြန္း၍
သိၿပီးသားပုဂၢိဳလ္မ်ား က အျမန္လုပ္ပါဆိုတာကိုလည္း ဒီတရားပြဲမွာ
တိုက္တြန္းလုိက္ပါတယ္ … (မွန္ပါ့) ရွင္းသြားၿပီေနာ္ …
(ရွင္းသြားပါၿပီဘုရား) ေကာင္းၿပီ - ဒါျဖင့္ မျဖဳတ္တတ္လုိ႔ရွိရင္
ျဖဳတ္တတ္တဲ့နည္းကို ေျပာပါဆိုေတာ့၊ မျဖဳတ္တတ္လုိ႔ရွိရင္
ျဖဳတ္တတ္တဲ့နည္းကို ဆရာဘုန္းႀကီးက ေျပာရေတာ့မယ္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ျဖဳတ္ဆိုတာ
တစ္ခုခုနဲ႔ခ်ည္ၿငိေနလို႔ ျဖဳတ္ေျပာတာ၊ ျဖဳတ္ေျပာတာန၊ ျဖဳတ္ဆိုတဲ့စကား ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ ဘာတံုး … (တစ္ခုခုနဲ႔ ၿငိေနလုိ႔ပါဘုရား) တစ္ခုခုနဲ႔ ၿငိေနလုိ႔
ျဖဳတ္ပါလုိ႔ ေျပာတာရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အဲဒီတစ္ခုခုကို
ကိုယ္မွမသိပဲနဲ႔ ျဖဳတ္ဆိုတာလည္း ဘယ့္နဲမွ ဒီစကားမျဖစ္ႏိုင္ဘူး …
(မွန္ပါ့) ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား … (မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဘုရား) ဒါ -
ႀကံဖန္ေျပာေနတာလား၊ ဘုန္းႀကီးက စကားသြားကိုက အဓိပၸါယ္က ဒီဟာပဲလားဆိုတာ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ ရွင္းၾကည့္ပါ … (ၿငိေနလုိ႔ပါဘုရား) သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ပါေဟ့ဆို
ရင္ သူၿငိေနလုိ႔ပဲ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ပါဆိုေတာ့
… (ၿငိေနလို႔ပါဘုရား) ၿငိေနလုိ႔ပဲဆိုတာ … ဒကာ ဒကာမေတြ ေသခ်ာပါၿပီ …
(မွန္ပါ့) ဟာ - ဒါျဖင့္ သူၿငိၿပီ … (မွန္ပါ့) ဦးဘရွင္း ၿငိၿပီဗ်၊ ၿငိတာက
ဘယ္မွာ ၿငိသတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ခႏၶာငါးပါးမွာ
ၿငိေနတယ္ … (မွန္ပါ့)။
က်ဳပ္တုိ႔မွာ
ဒီတရားနာေနတဲ့ ႐ူပကၡႏၶာႀကီး၊ တရားေတြ မွတ္ေနတဲ့ သညာကၡႏၶာႀကီး၊
သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) ေကာင္းၿပီ တရားေတြသိေနတဲ့ ၀ိညာဏ ကၡႏၶာႀကီး
အခုတရားနာ ေနတယ္ဆိုေတာ့ ဒီငါးပါးမပါဘူးလား၊ ဒီငါးပါးမွာ ၿငိမ္ေနတယ္ …
(မွန္ပါ့)။
သကၠာယဒိ႒ိက
ဘယ္သြားၿငိေနတံုး … (ခႏၶာငါးပါးမွာ သြားၿငိေနပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္
ဒီ-အၿငိကို ျဖဳတ္ရလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) ဒီအၿငိကို
ျဖဳတ္ရလိမ့္မယ္ဆိုတာျဖင့္ ေသခ်ာၾကပလား … (ေသခ်ာပါၿပီဘုရား) ၿငိတယ္မၿငိတယ္
နဲနဲေလးေ၀ဖန္လိုက္တဲ့အခါ က်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဒါခႏၶာငါးပါး၊
တရားနာေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ဒီငါးပါးပဲရွိတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒီမွာ
ၿငိေနတာပဲ၊ ဘယ္လိုၿငိေနတံုးဆိုေတာ့ ကိုယ့္ခႏၶာ ကိုယ္ေလးေနပူထဲက
ျပန္လာလုိ႔ ေနပူမိလုိ႔ စမ္းလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဟ-ငါဘာျဖစ္တယ္မသိဘူး၊ ငါ
ဘာျဖစ္တယ္မသိဘူး အသားေတြ တရွိန္ရွိန္ျဖစ္ လာတယ္၊ အင္း - ႐ူပကၡႏၶာေပၚ
သြားၿငိေနတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ငါဘာျဖစ္တယ္မသိဘူးတဲ့၊
သူက ဒီ႐ုပ္ကို တစ္ခါတည္း ငါ မထင္လိုက္ဘူးလား … (ထင္လိုက္ပါ တယ္ဘုရား) ဟာ
- ဒါျဖင့္ ႐ုပ္ - ေပ်ာက္ၿပီး ငါဒီထဲသြားၿငိေနတယ္၊ ႐ုပ္ေပ်ာက္ၿပီးေတာ့ …
(ငါသြားၿငိေနပါ တယ္ဘုရား) ဒါေၾကာင့္ ျဖဳတ္ပါေျပာတာ … (မွန္ပါ့)
သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ငါ
ထမင္းစားေကာင္းလိုက္တာကြာ၊ ထမင္းစားေကာင္းတာ ေ၀ဒနာေကာင္းတာ … (မွန္ပါ့)
သုိ႔ေသာ္ ေ၀ဒနာေပ်ာကၿပီး သကာလေ၀ဒနာဟာ ငါ ထမင္းစားေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး သကာလ
ေ၀ဒနာကို အဲေ၀ဒနာကို သြားၿငိေနတယ္၊ ေ၀ဒနာဟာ ငါပဲ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
မင္း
ဒီေနရာ ငါမွတ္ထားတဲ့ေနရာ မင္းကဘယ္ႏွယ့္ေၾကာင့္ ဒီေနရာ
တူးရြင္းေပါက္ျပားေတြနဲ႔ လာၿပီး ေဘာင္လုပ္ခ်င္ရတာတံုး … (မွန္ပါ့)
ငါမွတ္ထားတဲ့ေနရာ သညာကၡႏၶာနဲ႔ ငါနဲ႔သြားၿငိမ္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)
မၿငိဘူးလား … (ၿငိပါတယ္ဘုရား) ငါ ေစတနာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေပးကမ္းေနတာ၊
ဒကာႀကီး ေပးတာယူသြား၊ ငါေစတနာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေပးေနတာတဲ့
ေပးတာယူသြားပါတဲ့၊ သခၤါရကၡႏၶာနဲ႔ သြားၿငိ ေနတယ္ … (မွန္ပါ့) ေစတနာက
သခၤါရကၡႏၶာကိုဗ်၊ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ငါေစတနာေကာင္းနဲ႔
ေပးေနတာတဲ့ ဦးဘရွင္းတုိ႔ မေျပာဘူးလား … (ေျပာပါတယ္ဘုရား) ဘယ္ေပၚ
သြားၿငိေနသတံုး … (သခၤါရကၡႏၶာေပၚသြားၿငိေနပါတယ္ဘုရား) ငါ့
စိတ္မစမ္းနဲ႔ေနာ္ … လာတယ္ ကိုေစာေမာင္ရဲ႕ … (မွန္ပါ့) ငါ
စိတ္မစမ္းနဲ႔ေနာ္ … လာတယ္ ကိုေစာေမာင္ရဲ႕ … (မွန္ပါ့) ငါစိတ္မစမ္းနဲ႔
စိတ္ထဲ ငါသြားမေရာဘူးလား … (ေရာပါတယ္ဘုရား) ဘယ္မွာသြားၿငိေနတံုး
(၀ိညာဏကၡႏၶာေပၚ သြားၿငိေန ပါတယ္ဘုရား)။
၀ိညာဏကၡႏၶာနဲ႔ၿငိၿပီ၊
ကိုစံလွသေဘာပါရဲ႕လား … (ပါ ပါတယ္ဘုရား) ျဖဳတ္ပါဆိုတာက အၿငိရွိလုိ႔ လဲ …
(မွန္ပါ့) ျဖဳတ္ပါဆိုတာသည္ … (အၿငိရွိလုိ႔ပါဘုရား) အၿငိရွိလုိ႔ပဲဆိုတာ
ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား) ဒကာ ဒကာမေတြ ရွင္းသြားၿပီး … (မွန္ပါ့)
ရွင္းသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ကိုတဲ့ -
ေၾသာ္
- ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက သကၠာယဒိ႒ိပၸဟာနာယ သေတာဘိကၡဳ ပရိဗၺေဇ၊
သေဘာ = သတိရွိေသာ ဘိကၡဳ၊ အပါယ္ေဘးေၾကာက္တဲ့ ပုဂၢိဳသည္၊ ပရိဗၺေဇ =
တစ္ခါတည္း အျမန္ဆံုး က်င့္ႀကံအားထုတ္လိုက္ပါ၊ မမွားဘူးလား …
(မွားပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္ ဘယ္ၿငိေနတံုးကိုေစာေမာင္ … (ခႏၶာငါးပါးမွာ
ၿငိေနပါတယ္ဘုရား) ခႏၶာငါးပါးတစ္ပါးထဲမွာ ၿငိတာမဟုတ္ဘူး အကုန္ၿငိေနတယ္ …
(မွန္ပါ့)။
ဒကာ
ဒကာမေတြ ဘယ္ႏွယ္တံုး … (ခႏၶာငါးပါးမွာ အကုန္ ၿငိေနပါတယ္ဘုရား)
အကုန္ၿငိတယ္ ေနာ္ … (မွန္ပါ့) ေၾသာ္- ဒါျဖင့္ ကိုေစာေမာင္
ဆံတစ္ပင္အကၽြတ္မခံႏိုင္ဘူးဆိုတာ ဆံပင္က သံုးကုေဋ ေျခာက္သန္းေတာင္ရွိတယ္ …
(မွန္ပါ့) ဆံပင္ႏုတဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ သံုးကုေဋနဲ႔ေျခာက္သန္းရွိတယ္၊
အပင္ေလးေတြ ေရတြက္လို႔ရွိရင္ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)
ဆံတစ္ပင္ အကၽြတ္မခံႏိုင့္ဘူးတဲ့၊ ငါ - အပင္တိုင္းမွာ သကၠာယဒိ႒ိရွိေနတယ္ …
(မွန္ပါ့)။
မရွိဘူးလား
- ရွိသလား … (ရွိပါတယ္ဘုရား) ေသေသခ်ာခ်ာရွိတယ္ မဟုတ္လား၊ ငါက ဇာမဏီ
ငွက္မ်ိဳး အေမြးတစ္ပင္ အကၽြတ္ မခံႏိုင္ဘူး … (မွန္ပါ့)
ကိုးေသာင္းကိုးေထာင္ရွိတယ္ - ဒီအေမႊး ေလးေတြက၊ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ
အေမႊးႏုေလးေတြက ဘယ္ေလာက္ရွိတံုး … (ကိုးေသာင္းကိုးေထာင္ရွိပါတယ္ ဘုရား)။
အဲဒါ
တစ္ပင္အကၽြတ္မခံႏိုင္ဘူးတဲ့ … (မွန္ပါ့) ငါ - မွာ ကိုစံလွမွာ မစြဲဘူးလား
… (စြဲပါတယ္ဘုရား) ကဲ - ဘယ္ႏွယ့္တံုး အကုန္စြဲေနတယ္ … (စြဲေနပါတယ္ဘုရား)
တစ္ကိုယ္လံုးမွာပဲ သူလြတ္တဲ့ ေနရာရွိ ေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား) အဲ -
သူဟာ က်ဳပ္တို႔ ပင္လယ္က ဒီေရတက္သလိုပဲတဲ့၊ ကုိေစာေမာင္ ဒီေရတတ္တဲ့ေနရာမွာ
ေျမေတြေပၚ အကုန္ေလွ်ာက္တက္လုိ႔ရွိရင္ အငန္ေတြ အကုန္ျဖစ္ ကုန္တယ္ …
(မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒီေရတက္တဲ့ေနရာ
ေျမေတြဟာ ပင္ကိုက ေျမေကာင္းေျမမွန္ေတြပဲ၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီေရတက္
လိုက္ၿပီဆိုမွျဖင့္ ဒီေျမေတြဟာ အငန္ေျမေတြျဖစ္သြားတယ္ … (မွန္ပါ့)
ဘာျဖစ္သြားတံုး … (အငန္ေျမေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္ဘုရား) ဘာျဖစ္လုိ႔တံုးလုိ႔
ေမးလုိ႔ရွိရင္ … (ဒီေရတက္သြားလုိ႔ပါဘုရား) ကဲ - ဒါျဖင့္ ရွိပါေစ ေတာ့
ေျမေကာင္းက ေျမပ်က္ျဖစ္သြားတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ေျမေကာင္းဟာ
ေျမဆိုးျဖစ္သြားၿပီ အဲဒီအေပၚေပါက္တဲ့ အပင္ေတြကေကာတဲ့၊ အုန္းပင္စိုက္လည္း
ငန္ခ်ိဳသရက္ပင္ စိုက္ေကာ ငန္ခ်ိဳပါ၊ ေရာေႏွာကုန္တယ္၊ အေကာင္းကို
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး … (မွန္ပါ့) ဘယ္ႏွယ့္ ေၾကာင့္ အေကာင္းမျဖစ္ပါလိမ့္မတံုး
ေမးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေရာၿငိေနတာကိုးဗ် … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒါနလုပ္သည္ ငန္ခ်ိဳပဲ … (မွန္ပါ့) သီလလုပ္လဲ … (ငန္ခ်ိဳပါဘုရား)
သမထလုပ္လဲ … (ငန္ခ်ိဳပါဘုရား) အဲဒါခင္ဗ်ားတုိ႔က မသိဘူး၊ စားမေကာင္းတာေတာ့
မသိတတ္ဘူး၊ မျဖဳတ္ခ်င္တာသာ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ခက္ေနတာ … (မွန္ပါ့)
ငန္ခ်ိဳႀကီးပါလုိ႔ဆိုတည္းက အကုန္ပ်က္တာေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)
ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ သိပလား … (သိသြားပါၿပီဘုရား)။
ဘာလုပ္လုပ္
ဒီေရတက္တဲ့ ေျမေပၚမွာ ေပါက္တဲ့သစ္ပင္ေတြ အခ်ိဳဟူသ၍ အကုန္ပ်က္ၿပီးသကာလ
သူ႔ပင္ကို အခ်ိဳေလးက ငန္ခ်ိဳသာျဖစ္ေတာ့တယ္ … (မွန္ပါ့) အရသာ
ေကာင္းေသးရဲ႕လား … (မေကာင္းေတာ့ပါဘုရား) မေကာင္းေတာ့ဘူး ကိုေစာေမာင္ရဲ႕ …
(မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ ဘုရား) အုန္းပင္ေလးခ်လိုက္ အုန္းသီးစား
ငန္ဆိမ့္ … (မွန္ပါ့) ဦးဘေလး ဘယ္ - ဒီ, အုန္းသီးဟာ အဖိုးတန္ပါဦးမလား …
(မတန္ေတာ့ပါဘူးဘုရား) ဘာေၾကာင့္တံုး အငန္ေရာလုိ႔ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်
ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒီမွာလည္း
သူေရာေနတဲ့ဒါန - သူေရာေနတဲ့ သီလ ကိုေစာေမာင္ အကုန္အငန္ျဖစ္ကုန္တယ္ …
(မွန္ပါ့) ေကာင္းေသးရဲ႕လား … (မေကာင္းေတာ့ပါဘူးဘုရား)
ဘုရားသခင္ကိုေတာ္ျမတ္ႀကီး ဒီမွ်ေလာက္ က်ယ္တဲ့ဥာဏ္နဲ႔ ေ၀ဖန္ၿပီးသကာလ
မင္းတုိ႔အကုန္ပ်က္စီးကုန္မွာစိုးလို႔ ငါအေရးတႀကီးျဖဳတ္ခိုင္းတာဆိုတာ
ေပၚလာတယ္ … (ေပၚပါၿပီဘုရား) အကုန္ပ်က္စီးကုန္မယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာ က်ပလား
… (က်ပါတယ္ ဘုရား)။
နတ္ျပည္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း
ကိုေစာေမာင္ အို, ေသနဲ႔ ေရာေရာေပးတယ္ ျဗဟၼာျပည္ေရာက္ ျပန္ေတာ့လည္း …
(အို္,နဲ႔ ေရာေပးေနတယ္)၊ ဘယ္သူက ေရာေပးေနတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိက ေရာေပးေန
တာပါဘုရား) သကၠာယဒိ႒ိက ေရာေပးေနတာ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ရဲ႕လား …
(က်ပါတယ္ဘုရား)။
သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ၾကည့္ပါလား
ကိုေစာေမာင္ရ အပါယ္ေလးပါးတံခါးလည္း ပိတ္ၿပီးသားဗ်၊ အင္း -
ေအာက္သံသရာႀကီးမွာ အို, ေသရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိေတာ့ပါဘူးဘုရား) ဒါ -
ဘယ္ႏွယ့္ေၾကာင့္တံုးဆို ေတာ့ အငန္ေရမတက္လုိ႔ … (မွန္ပါ့) သကၠာယဒိ႒ိ
တည္းဟူေသာ အငန္ငယ္မတက္လုိ႔ေပၚတဲ့ သစ္ပင္ ဟူသေရြ႕ အေကာင္းခ်ညး္ျဖစ္မယ္ …
(မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္
ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြမွာ အႏုရာဓေဟာဖုိ႔ရာ ကိုေစာေမာင္ရ
သံုးရက္ရွိၿပီး မေဟာႏိုင္ေသးဘူး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရွင္းေနရတာနဲ႔၊
ကိုစံလွေရၾကာေနတာ ငန္ခ်ိဳဒီေန႔ရွင္းျပန္တယ္၊ သေဘာက် ပလား …
(က်ပါတယ္ဘုရား) သရက္ပင္ထဲ ဒီအငန္ေရ ၀င္သြားရင္ … (ငန္ခ်ိဳျဖစ္မွာပါဘုရား)
သကၠာယဒိ႒ိ ပါလုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဒါနလုပ္လည္း အပ်က္ပဲ …
(မွန္ပါ့) အေကာင္းစစ္ႀကီး … (မရပါဘူးဘုရား)။
သီလေဆာက္တည္လဲ
… (အပ်က္ပါဘုရား) သမထ လုပ္ျပန္ေကာ … (အပ်က္ပါပဲဘုရား) ဒါေၾကာင္
သကၠာယဒိ႒ိရွိရက္နဲ႔ လုပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟူသေရြ႕ဟာျဖင့္ လိုခ်င္တာက အေကာင္း၊
ရတာက အေရာ … (မွန္ပါ့) အေရာကလဲ ေကာင္းတာေရာတာလား … မေကာင္းတာေရာတာလား …
(မေကာင္းတာ ေရာတာပါဘုရား) မေကာင္းတာေရာတာသိေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔ျဖင့္
စိတ္ခ်မ္းသာ လက္ခ်မ္းသာ နဲ႔ ေနခ်င္တာပါပဲ ကိုေစာေမာင္ … (မွန္ပါ့)။
စိတ္ခ်မ္းသာလက္ခ်မ္းသာနဲ႔
ေနခ်င္တယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ အင္း မေရာနဲ႔ … (မွန္ပါ့) သကၠာဒိ႒ိ မေရာ
ေစနဲ႔ … (မွန္ပါ့) သကၠာယဒိ႒ိမေရာေစနဲ႔၊ ေရာလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာ
လက္ခ်မ္းသာ မျဖစ္ရဘူး … (မွန္ပါ့) ဘယ္ႏွယ္ေၾကာင့္ မျဖစ္ရတံုးဆိုေတာ့
ငါ့သား ငါ့သမီးေတြက မြဲတဲ့လူနဲ႔ ဒီအနာေပါက္တဲ့ သူနဲ႔ ႐ႈပ္လာမွာပဲ၊
မ႐ႈပ္ေပဘူးလား … (႐ႈပ္လာမွာပါဘုရား) ႐ႈပ္လုိ႔ရွိရင္ က်ဳပ္ျဖင့္ သားေတြ
သမီးေတြနဲ႔ ၿပံဳးၿပံဳးပဲ ေနခ်င္ပါတယ္လုိ႔ ဆိုဦးေတာ့၊ ဒီ - ေရာထားတာနဲ႔ပဲ
ၿပံဳးကြက္ေပၚရဲ႕လား … (မေပၚပါဘူးဘုရား)။
အဲေတာ့
ဘာေၾကာင့္ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမသင့္လုိ႔ ၿပံဳးကြက္မေပၚတာလား၊ ကိုယ္က
နဂိုကျဖဳတ္သင့္တာ မျဖဳတ္လုိ႔၊ ငန္ခ်ိဳျဖစ္ေအာင္ ေရာလုိ႔လားလုိ႔သာ
ေမးဖုိ႔လုိေတာ့တယ္ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)
သားေလးၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ ေထာ္ေလာ္ကန္႔လန္႔ - သမီးေလး ၾကည့္လိုက္ျပန္
ခ်ဴခ်ာတယ္၊ က်ဳပ္တုိ႔ အိမ္ၿဂိဳလ္၀င္တယ္ထင္ပါရဲ႕၊ မဟုတ္ဘူး လုပ္တုန္းက
ၿဂိဳလ္၀င္ခဲ့တာ … (မွန္ပါ့) အခုမွ ၀င္တာမဟုတ္ပါဘူး … (မွန္ပါ့)
ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
အခုၿဂိဳလ္၀င္တာလား
ကုိစံလွ၊ ဟို ဒါန, သီလေတြ လုပ္ခဲ့တုန္းကလား … (ဒါန, သီလေတြ လုပ္ခဲ့
တုန္းကပါဘုရား) ဒါျဖင့္ … အစကမေကာင္းခဲ့လုိ႔ အက်ိဳးေပးမွာလဲ …
(မေကာင္းပါဘူးဘုရား) ကဲ … မေကာင္းတာ ဘယ္သူေၾကာင့္တံုး …
(သကၠာယဒိ႒ိေၾကာင့္ပါဘုရား) အကုန္ေရာျပစ္တာ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒီထဲဘုန္းႀကီးတုိ႔
ဒကာ ဒကာမေတြက ခက္လိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္းကေတာ့ျဖင့္, သကၠာယဒိ႒ိက မျပဳတ္
ေသးေတာ့၊ ဒီသား ဒီသမီး ဒီေျမး ဒီျမစ္ေတြနဲ႔ဟုတ္လား၊ ေရာက္ရာခရီးမွာ
တစ္ၿပံဳႀကီးျဖစ္ရပါလို၏။ ဘယ္သူ က ေတာင္းတဲ့ဆုပါလိမ့္ … (သကၠာယဒိ႒ိက
လုပ္တာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒီထဲမွာ အကုန္သံတံုးသံခဲ ေရႊတံုး ေရႊခဲႀကီး ေမြးဖြားလာမယ္လုိ႔
ဒီလိုရွိပါ့မလား … (မရွိပါဘူး ဘုရား) မမာတဲ့လူရယ္၊ အင္း ဆြံ႔တဲ့လူရယ္,
အ,တဲ့ပုဂၢိဳလ္, ေခ်ာတဲ့ပုဂၢိဳလ္, ႐ုပ္ဆိုးတဲ့ပုဂၢိဳလ္, စိတ္ေကာင္းတဲ့
ပုဂၢိဳလ္, စိတ္မေကာင္းတဲ့စိတ္ၾကမ္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လာ မလား မလာဘူးလား …
(လာမွာပါဘုရား)။
ေၾသာ္၊
ဒီက်မွ တစ္အိမ္လံုးဟာ ညီညြတ္တယ္လုိ႔ မရွိဘူး၊ ဘယ္ေတာ့မွလဲ မ်က္ေရနဲ႔
မ်က္ခြက္ ျပတ္ရတယ္မရွိဘူး၊ ဘာမ်ားျဖစ္ခဲ့ ပါလိမ့္၊ ခုေတာ့သိၿပီ …
(သိပါၿပီဘုရား) ဘာမ်ားျဖစ္ခဲ့ပါလိမ့္ … (ေရာခဲ့ လု႔ိပါဘုရား) ေရာလုိ႔ဗ်၊
ဦးဘရွင္းဘာျဖစ္ခဲ့တံုး … (ေရာခဲ့ပါတယ္ဘုရား) ေရာေတာ့ အခုခင္ဗ်ားတုိ႔
သူ႕အက်ိဳးေပးမ်ားေတာ့ျဖင့္ လိုခ်င္ေသးရဲ႕လား အခု … (မလုိခ်င္ပါဘူးဘုရား)
မလိုခ်င္ သူ႕ အရင္ျဖဳတ္ပါ လား … (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတုိ႔ သူ႕အရင္ျဖဳတ္ရမွာ
မဟုတ္လား … (မွန္ပါ့) သကၠာယဒိ႒ိအရင္ ျဖဳတ္ရမွာ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဟာက
သူ႕မျဖဳတ္ဘဲနဲ႔ သူရွိရက္နဲ႔ တန္းလန္းလုပ္ေနေတာ့ ငန္ခ်ိဳခ်ည္း ျဖစ္ေနတယ္ …
(မွန္ပါ့) သေဘာပါၾကပလား … (ပါ - ပါၿပီဘုရား) ဘယ္လိုျဖစ္ေန တံုး …
(ငန္ခ်ိဳျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား)။
ငန္ခ်ိဳျဖစ္ေနတယ္
ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား) ကဲ - ခင္ဗ်ားတုိ႔ကိုက အေကာင္းႀကိဳက္
မဟုတ္ဘူး … (မွန္ပါ့) ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မတံုး …
(အေကာင္းႀကိဳက္မဟုတ္လုိ႔ပါဘုရား) ႀကိဳက္တာ ေတာ့ အေကာင္းႀကိဳက္ပါတယ္တဲ့ …
(မွန္ပါ့) ႀကိဳက္တာကေတာ့ (အေကာင္းႀကိဳက္ပါဘုရား) လုပ္တာက …
(မတတ္ပါဘူးဘုရား မတတ္ဘူးတဲ့၊ ခ်ဥ္ဖက္တည္ေတာ့ အျမႇဳပ္ေတြ ထေနေတာ့မွ
လက္ဆိတ္ မရွိဘူး လုပ္ခ်င္လုပ္ေနတာ၊ မဟုတ္ဘူး ခင္ဗ်ားတုိ႔က အခ်ိဳးမက်လုိ႔
ဒီခ်ဥ္ဖတ္ မျဖစ္တာပါ၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိ ပါၿပီဘုရား)။
ဒကာ
ဒကာမေတြကေတာင္ေျပာ - ေျမာက္ေျပာနဲ႔ လက္ဆိပ္မရွိလုိ႔မဟုတ္ပါဘူး၊
ကိုယ္မလုပ္ တတ္လို႔ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) အခု ဒကာ
ဒကာမေတြမွာ ေသာက ပရိေဒ၀ါနံ သမတိကၠမာယ၊ ေသာက ပရိေဒ၀ေတြမလြန္ႏိုင္တာ
ဘယ္သူပါလိမ့္ … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား)။
တစ္အိမ္ၾကည့္လိုက္ျပန္လည္း
မေအးရပါဘူး၊ သားလင္ခင္ပြန္းအတြက္ မေအးရပါဘူး၊ ေသာကနဲ႔၊ ဟင္ - ဒကာ
ဒကာမေတြ မျပန္လာလုိ႔ မ်က္ေရနဲ႔ မ်က္ခြက္နဲ႔ေနရတဲ့အခါ … (ရွိပါတယ္ဘုရား)
ခက္လိုက္တာ လြန္လုိ႔ဆိုေတာ့၊ ဟ,ဘယ္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဘာျဖစ္ ေနတာတံုး၊ အို -
လင္ဆိုး သားဆိုးနဲ႔ေတြ႕လုိ႔ ဒီလိုျဖစ္ရတယ္ သားဆိုး သမီးဆိုးနဲ႔ ေတြ႕ရလို႔
… (ဒီလိုျဖစ္ရတယ္ဘုရား)။
ဒီလိုျဖစ္ရတယ္လုိ႔
သူတုိ႔ေျပာေတာ့ ေျပာလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) သားဆိုး သမီးဆိုးက ဆိုးတာလား -
ကိုယ္က သကၠာယဒိ႒ိ ငန္ခ်ိဳလုပ္ထားတာလားသာေမး … (ကိုယ္က သကၠာယဒိ႒ိငန္ခ်ိဳ
လုပ္ထားတာပါ ဘုရား) ငန္ခ်ိဳအျပစ္သင့္တာ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)
ဘာအျပစ္သင့္တာတံုး … (ငန္ခ်ိဳအျပစ္ သင့္တာပါဘုရား)။
ငန္ခ်ိဳအျပစ္သင့္ေနတဲ့ဥစၥာ၊
သူက အကုန္ခႏၶာငါးပါးပ်ံ႕ေနတာ၊ ေနာက္တုန္းက သူ - ဒါန လုပ္တုန္း ကလည္း
ဒီခႏၶာငါးပါးနဲ႔လုပ္တာ၊ သူကလည္း အကုန္ပ်ံ႕ေနတယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား
(က်ပါၿပီ ဘုရား) ေစတနာထဲလည္း သူကေရာေနတယ္၊ ကံထဲမွာလဲ (ေရာေနပါတယ္ဘုရား)
စိတ္ထဲမွာလဲ … (ေရာေနပါတယ္ဘုရား) ကာယကံထဲမွာေရာ … (ေရာေနပါတယ္ဘုရား)။
၀စီကံထဲမွာေရာ
… (ေရာေနပါတယ္ဘုရား) သူမပါတာရွိေသးလား … (မရွိပါဘူးဘုရား)
သမုဒၵရာဒီေရလုိ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ခႏၶာငါးပါးမွာ အကုန္ပ်ံ႕ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)၊
ပ်ံ႕ႏွံ႔ၿပီး ဒီခႏၶာ ငါးပါးနဲ႔ လုပ္တဲ့ အလုပ္ဟူသေရြ႕၊ သူပ်ံ႕ၿပီးလုပ္တဲ့
အလုပ္ဟူသေရြ႕ ကေတာ့ျဖင့္ ေနာက္အက်ိဳးေပးဟာ ဘယ္လိုေနမယ္ ဆိုတာ ကိုစံလွ
ရိပ္မိပါရဲ႕လား (ရိပ္မိပါတယ္ဘုရား) ငန္ခ်ိဳခ်ည္းပဲ … (မွန္ပါ့)။
အခ်ိဳသက္သက္ကေတာ့
မလာေတာ့ဘူးဆိုေတာ့၊ ေၾသာ္ ကံ မေကာင္း အေၾကာင္းမသင့္တာလား ဆိုေတာ့၊
ကံနဲ႔မဆိုဘူး ဒီၾကည့္ ဒါ, ကံလား - သကၠာယဒိ႒ိလား၊ ဒါျဖင့္ ခႏၶာငါးပါးမွာ
သူမွီေနေတာ့ ဒိ႒ိက ဟိုဘက္ပိုပြားေနတယ္၊ မပြားဘူးလား … (ပြားပါတယ္ဘုရား)
ဒီဘက္က အိမ္တုိ႔ကားတုိ႔ကိုလဲ၊ ဒါ ဘယ္သူဟာတံုးေမးေတာ့ … (ငါ့
ဟာပါတဲ့ဘုရား) ငါ့ဥစၥာေတြလာျပန္တာပဲ၊ မလာဘူးလား … (လာပါတယ္ ဘုရား)။
ကိုင္း,
ဒါျဖင့္ ဒီဟာေတြျဖင့္ ကိုေစာေမာင္ ေျမေကာင္းဟုတ္ေသးရဲ႕လား …
(မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ဘုရား) သကၠာယဒိ႒ိအငန္ပ်ံ႕သြားၿပီ … (ပ်ံ႕သြားပါၿပီဘုရား)
ကိုစံလွေရ ဘာပ်ံ႕သြားတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိ ပ်ံ႕သြားပါတယ္ဘုရား) ဒီေပၚမွာ
ေပါက္တဲ့ဒါန၊ ဒီေပၚမွာ ေဆာက္တည္တဲ့ သီလ၊ ဒီေပၚမွာ အားထုတ္ေနတဲ့ သမထျဖင့္
ငန္ခ်ိဳပဲ၊ ရိပ္မိၾကပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
ကဲ
- ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြမွာ ဒီေလာက္ထိေအာင္
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာဆိုဆံုး မမည့္လူ မရွိလုိ႔ရွိရင္ ဦးဘရွင္း၊
ကိုယ္က်ိဳးနဲေတာ့မယ္ … (မွန္ပါ့) ကိုယ္က်ိဳးနဲတာပဲ၊ မနဲၾကဘူးလား
(နဲပါတယ္ဘုရား) ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) ဒီေလာက္ထိေအာင္
သူ႐ႈပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာလည္း ေပၚၿပီဗ် … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သူသည္ သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ပါ ျဖဳတ္ပါဆိုတဲ့ဥစၥာ, ခႏၶာကို
ျဖဳတ္လုိက္ရင္ခႏၶာေပၚကဟာ ျပဳတ္ၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္၊ ျပဳတ္ ပါတယ္၊
ငါျဖဳတ္လိုက္လုိ႔ရွိရင္ - ငါ့ဥစၥာျပဳတ္ပါတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ခုေတာ့
ငါကိုလည္းမျဖဳတ္ေတာ့ ငါ့ဥစၥာလဲ … (မျဖဳတ္ပါဘုရား) ငါ့ဥစၥာဆိုတဲ့ ငါ့သား
ငါးသမီးဆိုတာ က လာျပန္ေတာ့၊ ဟိုဘက္မွာ ကိုေစာေမာင္က စဥ္းစားပါအံုး၊
ငါ့ေျမး ငါ့ျမစ္ထိေအာင္ကလာဦးမွာ … (မွန္ပါ့) တကယ္ေရငန္က အေတာ္ပ်ံ႕ေနတယ္ …
(မွန္ပါ့) မပ်ံ႕ဘူးလား … (ပ်ံ႕ပါတယ္ဘုရား)။
ဒီတင္မကဘူး
ဟိုဘက္ဘယ္သူေတြတံုး၊ အို - ငါ့အမ်ိဳးေတြသားနဲ႔ စပ္လာတာ -
သမီးနဲ႔စပ္လာတာ၊ မလာဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား) ဘယ္ေလာက္နယ္က်ယ္သြားတုန္း …
(က်ယ္သြားပါတယ္ ဘုရား) အဲဒါ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ဂုဏ္ယူေနတယ္၊
အမ်ိဳးလက္ညိႈထိုးလုိ႔ မလြဲဘူး … (မွန္ပါ့) အံမာ - နဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး၊
ေတာ္ေတာ္ယူတဲ့ဂုဏ္ (မွန္ပါ့)။
ဒီၿမိဳ႕ေပၚမွာ
ေဆြမ်ိဳးလက္ၫိႈးထိုးလုိ႔မလြဲဘူး ကိုေစာေမာင္ ၾကားဖူးပါလိမ့္မယ္ …
(ၾကားဖူးပါတယ္ ဘုရား) အၿခံအရံ - အေခၽြအရံ ဒီေလာက္ထိေအာင္ အက်ိဳးေပးတယ္၊
သူယူထားတာ … (မွန္ပါ့) အဟုတ္ အမ်ိဳးေတြလားလုိ႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့
ဘယ္ႏွယ္ေျပာတံုး အဟုတ္ကိုေျပာတာ၊ ဘယ္ေလာက္ပ်ံ႕ႏွံ႔ထား တယ္ဆိုတာ …
(ပ်ံ႕ပါတယ္ဘုရား) ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
အဲဒါေတြဟာ
သူ႕ပူစရာခ်ည္းပဲ၊ သူေဆြးစရာခ်ည္းပဲ၊ ရွင္းပလား ကိုေစာေမာင္ရဲ႕၊
ငိုစရာေဆြးစရာ ငန္ခ်ိဳေတြ ေပါက္ေနေပါ့ (မွန္ပါ့) စားေကာင္းတာပါေသးရဲ႕လား …
(မပါဘူးဘုရား) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) အံ့မေလး ဒီေလာက္ထိေအာင္
သကၠာယဒိ႒ိကို၊ ကြာ - ငါဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ရွင္းရွင္းေျပာမယ္တဲ့,
သူဟာ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ နယ္ပ်ံ႕တယ္ဆိုတာ ဒီအငန္ေရပ်ံ႕တယ္ဆိုတာ အက
နိ႒ျဗဟၼာျပည္က်ေအာင္ ပ်ံ႕တယ္ … (မွန္ပါ့)။
မျဖဳတ္ရင္
မျဖဳတ္ရင္ အကနိ႒ျဗဟၼာျပည္က်ေအာင္ပ်ံ႕တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဘယ္ေလာက္နယ္က်ယ္
တံုး … (က်ယ္ပါတယ္ဘုရား) ဒီသံုးဆယ့္တစ္ဘံု အကနိ႒ျဗဟၼာျပည္ က်ေအာင္၊
ဘံုအားျဖင့္ ဘ၀ဂ္တိုင္ေအာင္ ပ်ံ႕တယ္၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
တရားအားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဘယ္က်ေအာင္ လုိက္မွာတံုးဆိုေတာ့၊ ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ မဂ္မေပၚမခ်င္းလုိက္မွာ … (မွန္ပါ့)၊ ကိုင္း - မဂ္မေပၚမခ်င္း …
(လိုက္မွာပါဘုရား) ဘံုအားျဖင့္ေတာ့ ဘာတံုး ဘ၀ဂ္တိုင္ေအာင္၊
တရားအားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ … (မဂ္မေပၚမခ်င္းလိုက္ပါတယ္ဘုရား)။
မဂ္မေပၚမခ်င္း
သူ, ဒါ - က်ဳပ္နယ္တဲ့ … (မွန္ပါ့) ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘာလုပ္ေနေန၊
ငန္ခ်ိဳခ်ည္းျဖစ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့) ဒီေလာက္ထိေအာင္ သတိၱထက္တယ္၊ အဲေတာ့
ဦးဘရွင္းတုိ႔ ကိုစံလွတုိ႔ စဥ္းစားၾကပါ။ ခက္ပါလား … (ခက္ပါတယ္ဘုရား)
မေပၚလာဘူးလား … (ေပၚပါတယ္ဘုရား) မေတာ္ဘူး၊ ျဖာလိုက္တဲ့
အညြန္႔အခက္ေတြကေတာ့ … (မ်ားပါတယ္ဘုရား)။
ျဖာလိုက္တဲ့အညြန္႔အခက္ေတြကလည္း
အခ်ိဳကိုပါရဲ႕လား (မပါပါဘူးဘုရား) အငန္ေရာခ်ည္းပဲ … (မွန္ပါ့) ဦးဘကေလး
ဘယ္ႏွယ့္ေနတံုး … (ငန္ခ်ိဳခ်ည္းပါဘုရား) ဒကာႀကီးလိႈင္ ရိပ္မိပါရဲ႕လား …
(ရိပ္မိပါတယ္ဘုရား) တယ္လည္းက်ယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔က နဂိုတုန္းကေတာ့ ဘံုအားျဖင့္
ဘ၀ဂ္တိုင္ေအာင္ ဓမၼအားျဖင့္ ေဂါၾတဘူတိုင္ေအာင္ လိုက္သတဲ့ဆိုေတာ့
သာမညေအာက္ေမ့တယ္၊ ဒီေလာက္ ပ်ံ႕ႏွံ႕တယ္လုိ႔ အခုလို ပ်ံ႕ျပလိုက္ေတာ့မွ
ဒီေရေရာက္သေရြ႕ အပင္ေပါက္သေရြ႕ ေဆးပင္ေတာင္ အကုန္ပ်က္တယ္ … (မွန္ပါ့)
သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒီေရက
ဒီေနရာေရာက္သြားၿပီးဆိုရင္ ေျမကငန္ေနရစ္ၿပီ ကိုေစာေမာင္၊ ေျမထဲက
ၾသဇာယူၿပီး ဒီအပင္ကေပါက္ရမွာကိုး … (မွန္ပါ့) ကဲ - ခင္ဗ်ားတုိ႔က
ဇာတိပၹိဳလ္စိုက္လည္း ဇာတိပၹိဳလ္ပ်က္မွာပဲ (မွန္ပါ့)
ေလးညႇင္းပ်က္မွာပါဘုရား) သူ႕အရသာ ေဆးဟူသေရြ႕ သတၱိေတြ ဘယ္ႏွယ့္ေနတုန္း
ပ်က္ကုန္တာပဲ၊ ကိုစံလွေရ တယ္ျပင္းပါလား … (မွန္ပါ့) နယ္ကေကာ
(က်ယ္ပါတယ္ဘုရား)။
ကိုင္း
- ဦးဘရွင္း ဒီဥစၥာျဖဳတ္သင့္ မျဖဳတ္သင့္ … (ျဖဳတ္သင့္ပါတယ္ဘုရား)
ကိုစံလွတုိ႔ ေၾသာ္ - ဒါေၾကာင့္ သကၠာယဒိ႒ိ တစ္လံုးတည္း ေဟာေနတာ
ကိုေစာေမာင္က မၿပီးႏိုင္ဘူးမ်ား ေအာက္ေမ့မေနနဲ႔၊
ၿပီးႏိုင္စရာေတာင္မရွိဘူး၊ က်ယ္သြားတာက -
ကဲ
- ၾကည့္စမ္း မေန႔ကတစ္မ်ိဳး ဒီေန႔တစ္မ်ိဳးေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့မွ
ေဆြမ်ိဳးလက္ညႇိဳးထိုး မလြဲဘူးဆိုတာမ်ား ဘယ္သူက ထြက္လာတဲ့အသံပါလိမ့္ …
(သကၠာယဒိ႒ိကထြက္လာတဲ့ အသံပါဘုရား) အဲဒီ ေဆြမ်ိဳးေတြဟာ အကုန္လံုး
လူက်န္းမာနဲ႔ လူခ်မ္းသာ ခ်ည္းပဲလားလု႔ိ ေမးတဲ့အခါ … (မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား)။
လက္ညႇိဳးထိုးလို႔
မလြတ္သလို သူ႕မွာမ်က္ရည္မလြတ္ေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္၊ ေန႔တိုင္း မ်က္ရည္
မထြက္ရေပဘူးလား … (ထြက္ရပါတယ္ဘုရား) ဘယ္သူျဖန္႔ထားတာတံုး …
(သကၠာယဒိ႒ိျဖန္႔ထားတာပါ) ဘယ္ေလာက္က်ယ္တယ္ဆိုတာ ေပၚပလား …
(ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ဒါ
- ခင္ဗ်ားတုိ႔က ၾကြားၿပီး က်ဳပ္တုိ႔က ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီး၊ အင္း
ေတာ္ေတာ္ႄကြားလိုက္တာပဲ၊ ဒါ - ဂုဏ္ရွိတယ္လုိ႔ယူတာပဲ … (မွန္ပါ့) သကၠာယဒိ႒ိက
ေျပာခိုင္းတာ … (မွန္ပါ့) အဲဒါမင္းငိုစရာေတြလုိ႔ ေျပာမဲ့ လူက
တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး … (မရွိပါဘူးဘုရား) ရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘူးဘုရား)။
သမၼာဒိ႒ိသမားက
တစ္ေယာက္မွ မ၀င္လာဘူး … (မွန္ပါ့) ၀င္လာေသးရဲ႕လား … (မ၀င္လာပါဘူးဘုရား)
အဲေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ သူကၿပံဳးခိုင္းရင္ ၿပံဳးလိုက္ - သူက မဲ့ခိုင္းရင္ …
(မဲ့လိုက္ပါဘုရား) ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔အေပၚမွာ ငလံုးဂ်င္
ႏိုင္သလို ႏိုင္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့) မႏိုင္ဘူးလား … (ႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။
ဘယ္သူတံုး
… (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) ငိုဆို - ငိုလိုက္ပါတယ္ ၿပံဳးဆိုရင္ …
(ၿပံဳးလိုက္ပါတယ္ ဘုရား) ဂၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု ေသလိုက္ဆိုရင္ …
(ေသရပါတယ္ဘုရား) အပါယ္သြားလိုက္ဆုိရင္ … (သြားရပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သူ႕ကို ဒီအတိုင္းထားလုိ႔ ကိုေစာေမာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေတာ္ဘူး … (မွန္ပါ့)
ဒကာ ဒကာမတုိ႔ မေပၚေသးဘူးလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား) အံမေလး ဒကာ ဒကာမေတြကလည္း
သူ႕ကို ေသးေသးေကြးေကြး မွတ္လိုက္တာ၊ သူကလည္း က်ယ္လိုက္တာ … (မွန္ပါ့)
သမုဒၵရာပင္လယ္ထဲက ဒီေရဆိုတဲ့ဥစၥာ ကိုေစာေမာင္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာသြားတာ …
(မွန္ပါ့)။
ေအာက္ေျပမွာေနဖူးတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ ဒီေရတက္သတဲ့ဆုိရင္ အို - ေမာ္လၿမိဳင္ကေနတက္တာ
ပဲခူးေရာက္ေနတာပဲ၊ နဲတာမွ မဟုတ္တာဘဲ၊ အဲဒီေပါက္တဲ့သစ္ပင္ေတြ ဟူသေရြ႕လည္း
ကိုေပၚငန္ခ်ိဳခ်ည္း ပဲ၊ ခါးတဲ့အပင္လဲ … (ငန္ခါးပါဘုရား) အခါးနဲ႔မွ
ေလႏိုင္တဲ့ေဆး အခါး လိုခ်င္ပါတယ္၊ အဲဒီေနရာသြားေပါက္ တဲ့ေဆးဆုိရင္ျဖင့္
ပ်က္ၿပီ … (မွန္ပါ့) ငန္ခါးျဖစ္ေနလုိ႔၊ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒကာ ဒကာမတုိ႔ သူ႕ဘယ္လိုလုပ္ၾကမယ္ … (ျဖဳတ္ရမွာပါဘုရား) မျဖဳတ္ရင္
အကုန္ပ်က္လိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) သံုးဆယ့္ တစ္ဘံုမွာ
က်ဳပ္တုိ႔သြားမဲ့ေနရာတိုင္းမွာ သူႏွံ႔ေနတယ္၊ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)
ဘံုအားျဖင့္ ဘ၀ဂ္တိုင္ေအာင္ သူပ်ံ႕ပါတယ္၊ ကိုစံလွ သေဘာပါလား … (ပါ
ပါတယ္ဘုရား) ဓမၼအေနအားျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ခႏၶာကိုယ္ဆံုးခါနီးမွ
ေသာတာပတၱိမဂ္ ေရွ႕ေဂါၾတဘူထိ၊ ၀ိပႆနာ ဥာဏ္ထဲေတာင္ ငါ-ပါအံုးမယ္တဲ့၊ ကဲ -
မဂ္ထဲက်မွ ေနရစ္ေပေတာ့တယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာပါ ပလား … (ပါပါတယ္ဘုရား)။
၀ိပႆနာဥာဏ္ထဲမွာ
… (ငါ-ပါဦးမယ္တဲ့ဘုရား) ငါပါေနတယ္၊ ငါ - ၀ိပႆနာ႐ႈေနတယ္၊ ငါ - ဒီေန႔တယ္
႐ႈေကာင္းတယ္၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္ေလာက္မ်ားေတာ့ သူက … ငါ, မၿဖံဳေသးဘူးဗ်၊
ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) မဂ္ဥာဏ္က်ေတာ့ သူကိုယ္က်ိဳးနဲၿပီ၊
က်ဳပ္ျဖင့္ ကိုယ္က်ိဳးနဲၿပီဆိုၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ မလာဘဲ ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)
ကိုေစာေမာင္ ဘယ္ေလာက္ဆိုးတံုး … (ဆိုးပါတယ္ဘုရား)။
နိဗၺာန္ရခါနီးမွာ
ဒကာ ဒကာမတုိ႔ မာရ္နတ္အျဖစ္နဲ႔ အမႈထမ္းတာ ဘယ္သူတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိပါ
ဘုရား) သံုးဆယ့္တစ္ဘံုမွာ ခ်င္ဗ်ားတုိ႔ကို တစ္ခါတည္းအၿပံဳးနဲ႔ အမဲ့မွာ
အမဲ့မ်ားေအာင္ လုပ္ေနတာ ဘယ္သူတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) သူ႕ထက္ဆိုးမ်ား -
ရွာေတြ႕ေသးရဲ႕လား … (မေတြ႕ပါဘုရား) ခင္ဗ်ားတုိ႔က၊ အင္း - ကံကို
သာထည့္ၿပီး စကားေျပာေနတယ္၊ လက္သည္က သူ - ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)
ကံကိုထည့္ၿပီး
ဦးဘရွင္းတုိ႔ ဘာမသိ ညာမသိနဲ႔ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမသင့္လုိ႔ဘုရား၊ မေန႔က
ျမင္တယ္ - ယေန႔သြားေပါ့၊ အစရွိသည္နဲ႔ မေန႔က အေကာင္းႀကီး
ယေန႔လက္က်ိဳးသတဲ့ကံမ်ား ေခရွာတယ္၊ မေျပာၾကဘူးလား … (ေျပာၾကပါတယ္ဘုရား)
ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မတံုး - သူ လုပ္တာ၊ ဘယ္သူလုပ္တာပါလိမ့္ …
(သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား)။
သကၠာယဒိ႒ိလုပ္တယ္
- မလုပ္တယ္ စဥ္းစားၾကည့္ပါတဲ့၊ ငါစားဖုိ႔ ငါသြားတယ္တာနဲ႔ဟုတ္လား၊
ငါစားဖုိ႔ ငါအေရာင္းအ၀ယ္ သြားတာနဲ႔၊ ကိုေစာေမာင္ရ လမ္းေကာင္းေမွာက္လို႔
လက္က်ိဳးရတယ္ (မွန္ပါ့) လက္ဘယ္သူခ်ိဳးတာတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား)
ငါစားဖုိ႔သြားတာေလ၊ ဘယ္သူကခ်ိဳးတယ္ဆိုတာေပၚ ေရာေပါ့ … (ေပၚပါၿပီဘုရား)
ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အင္း
- ဘယ္သူသည္ကားဆုိရင္ျဖင့္ အေျပးသြားတာနဲ႔ ခလုတ္ တုိက္သတဲ့၊
လမ္းမွာလဲလိုက္တာမွ သြားေတြက်ိဳးထြက္ကုန္သတဲ့၊ ဟ, ဘယ္သြားလုိ႔တံုး -
သြားပံုေျပာစမ္းပါ၊ အို - သူ႕အမ်ိဳးရွိလုိ႔ သူရစရာရွိ တာနဲ႔ သူေျပာတာ
ငါေျပာလုိ႔ငါလဲတာ … (မွန္ပါ့) ဘယ္သူက သြားက်ိဳးခိုင္းတံုး …
(သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) ကဲလုပ္သေရြ႕ ကိုေစာေမာင္ရာ … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား)
ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား) လုပ္သေရြ႕ ကိုင္သေရြ႕ဟာျဖင့္ …
(သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ငရဲေတြဘယ္သူတည္ေဆာက္
… (သကၠာယဒိ႒ိ တည္ေဆာက္ပါတယ္ဘုရား) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)
သံုးဆယ့္တစ္ဘံု အိုပြဲ,နာပြဲ,ေသပြဲေတြ ခင္းထားလုိက္တာ …
(သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) ေပၚၿပီဗ် … (မွန္ပါ့) ရွင္းၿပီေနာ္ …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) ဒါျဖင့္ လုပ္ၾကစို႔ဆိုေတာ့ ကိုေစာေမာင္ ဒါ -
မခြာမျဖစ္ဘူး … (မွန္ပါ့) အမေလး သူ႔ခြာစရာလုိ႔မသိေတာ့ အေတာ္ေျပာေနရတယ္ …
(မွန္ပါ့) ကိုစံလွသိပလား … (သိပါၿပီဘုရား)။
သူ႕ထက္အ႐ုပ္ဆိုးမ်ားရွိေသးလား
… (မရွိပါဘူးဘုရား) ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ရန္သူအႀကီးဆံုးေကာ ဘယ္သူတံုး …
(သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) ဘုရားကလည္း ဒီ့ျပင္ဟာဒါေလာက္မွ မေဟာဘဲ၊ ဒီျပင္က
ဒါေလာက္မေဟာဘူး၊ လွံႀကီးလာရင္ ျမန္ျမန္ေရွာင္သလို - ဦးေခါင္း မီးေလာင္ရင္
ျမန္ျမန္ၿငိမ္းသလို၊ သူတုိ႔ ျမန္ျမန္ၿငိမ္းပါဆိုတာ ဒီျပင္ တရားေဟာကို
မေဟာခဲ့ဘူး၊ ဘာေဟာတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိကို ေဟာပါတယ္ ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
အေရးႀကီးလုိ႔ေျပာတာ၊ က်ဳပ္တုိ႔က ေျဖးေျဖးေဆးေဆး လုပ္ေနလို႔ ေတာ္ပါ့မလား …
(မေတာ္ပါဘူးဘုရား) ရွင္းၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ့) ေကာင္းၿပီ၊ ဒါျဖင့္
ဘယ္ၿငိေနတံုး ကိုေစာေမာင္ရ ၿငိပံုေလး ေပ်ာက္သြားအံုးမယ္ …
(ခႏၶာငါးပါးဘုရား) ေအး - ဒါေလးမေပ်ာက္ေစနဲ႔ … (မွန္ပါ့) ဒါျဖင့္
ခႏၶာငါးပါးမွ မသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာျဖင့္ အကုန္ၿငိမ္ေနတယ္၊ သေဘာက်ရဲ႕လား
… (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာငါးပါးမွ
မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာျဖင့္ … (အကုန္ၿငိပါတယ္) အကုန္ၿငိပဲဆိုေတာ့
ကိုေစာေမာင္ အကုန္ျဖဳတ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့) အကုန္ၿငိေနရင္
အကုန္ျဖဳတ္ရမယ္ဆိုတာ ဒီဘက္က ဒကာ ဒကာမေတြ ေက်နပ္ပလား …
(ေက်နပ္ပါတယ္ဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ အခု၊ အင္း - တြင္းေတြလည္း ေထာင္ၾက ေက်ာက္ေတြလည္း
အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ၾက၊ ဘယ္ႏွယ့္တံုး ခင္ဗ်ားတုိ႔က အနားကို မရွိပါဘူး၊
မႏွစ္ကလည္းရတယ္၊ အဲဒါေလးနဲ႔ ထိုင္ၿပီးမ်ား ေအးေအးေဆးေဆး အသက္ကေလး
မွန္မွန္႐ႈ ေနပါဦးေတာ့၊ အို ကိုယ္ေတာ္တုိ႔ ေျပာေတာ့ အလြယ္ေလး၊
သကၠာယဒိ႒ိက မေျပာေသးဘူးလား၊ ေျပာပါတယ္ သူကဆင္ေျခလဲတယ္၊ ဒီကိုယ့္တစ္၀မ္း
တစ္ခါးထဲမွ မဟုတ္ဘဲဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတုိ႔လိုမွ မဟုတ္ဘဲ၊ ငါေတြရွိေနေတာ့
ငါဥစၥာေတြက နဲတာမွ မဟုတ္ဘဲ၊ အင္း - သူက၀င္ တရားေဟာၿပီ … (မွန္ပါ့)။
အင္း
- ေတာ္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးမ်ား ဆိုလုိ႔ရွိရင္ အင္း - ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္,
ခင္ဗ်ားတုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔လုိ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေလွ်ာ့လာခဲ့ရတယ္ (မွန္ပါ့)
ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါတယ္ဘုရား) သကၠာယဒိ႒ိ က၀င္ၿပီး
ပူးတဲ့ၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့၊ အိုလည္း အိုပါၿပီ၊ ငါးဆယ္၊ ေျခာက္ဆယ္ရွိကုန္ၿပီ
ရပ္ပါေတာ့လား အစရွိသည္နဲ႔ မေျပာဘူးလား … (ေျပာပါတယ္ဘုရား)။
ဘယ္ႏွယ့္လုပ္မလဲ
- သူကထြက္လာတာ၊ သူကဘယ္လိုထြက္လာတံုး … (ဘယ္ႏွယ့္လုပ္မလဲတဲ့ ဘုရား)
သူဘယ္ႏွယ္လုပ္မလဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔က နားမလည္လိုက္ဘူး၊ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္မလဲလုိ႔
သူက ေျပာလိုက္တာက ငါ့ကုိမွီေနတာေတြနဲတာေတြ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါ -
လက္ညႇိဳးညႊန္ခ်လိုက္တယ္ … (မွန္ပါ့)။
ငါ့ဥစၥာေတြနဲတာေတြမဟုတ္ဘူး၊
ဘယ္သူက ေျပာလိုက္တာတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိကေျပာလိုက္တာ ပါဘုရား) ဒါျဖင့္
ဒီ-ငါ့ဥစၥာေတြနဲတာေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး သကၠာယဒိ႒ိက ညႊန္ျပလိုက္တဲ့အခါ က်ေတာ့
ကိုေစာေမာင္တုိ႔ လူစုက၊ မသိတဲ့လူက ဟုတ္ေပလိမ့္မယ္၊ ဘယ္ႏွယ့္ဆိုၾကမတံုး …
(ဟုတ္ေပလိမ့္မယ္ လုိ႔ဆိုၾကပါတယ္ဘုရား)။
အံမေလး
- သကၠာယဒိ႒ိကေထာက္ခံခ်က္မ်ား ေပးလိုက္ေသးတယ္၊ မေပးလိုက္ဘူးလား …
(ေပးပါတယ္ဘုရား) ကိုစံလွတုိ႔ လူစုက ေပဖူးလွၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ့)
ခင္ဗ်ားအဖိုးႀကီး, ႀကီးလွၿပီ ေတာ္ပါေတာ့ လား၊ မင္းတုိ႔မသိဘူးကြ အကုန္
ငါ့မွီေနတာ၊ ဟုတ္ေပလိမ့္မယ္ေလ - မလိုက္ေပဘူးလား … (လိုက္ပါတယ္ဘုရား)
ဦးဘရွင္း ခင္ဗ်ား ဘယ္ႏွစ္ခါလိုက္ဖူးသတံုး - မေရတြက္ႏိုင္ဘူး၊
ရိပ္မိၾကပလား … (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတုိ႔ အဲဒါခင္ဗ်ားတုိ႔ကလည္း ၿပီးေတာ့မွ
ဆုမ်ား ေတာင္းလိုက္ေသးတယ္၊ အင္း - ေပးႏိုင္ ေကၽြးႏိုင္ ဘ၀မ်ိဳးျဖစ္ပါရေစ၊
အံမာလာေသးတယ္၊ ဘယ္လုိမ်ားလာၾကတံုး … (ေပးႏိုင္ ေကၽြးႏိုင္တဲ့
ဘ၀မ်ိဳးျဖစ္ရပါေစတဲ့ဘုရား)။
အင္း
- ဒီထဲက သူတုိ႔က ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနဲ႔ သင့္သင့္မွ်မွ်နဲ႔ စားရလုိ႔ရွိရင္
က်ဳပ္တုိ႔က ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔၊ ေနာက္လွဲ႔ျပံဳးရ - ၿပံဳးရ က်ဳပ္တုိ႔က
ေက်နပ္တယ္၊ အံမယ္ - အေတာ္အေဟာေကာင္းတယ္၊ ဒီဒါနမေသးဘူး လုိ႔
ေျပာလိုက္ေသးတယ္၊ ၿပီးေတာ့ သူ - ေရာေနတယ္၊ မေရာဘူးလား ေရာလား …
(ေရာပါတယ္ဘုရား) ရိပ္မိၾကပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို
ေခ်ာ့လည္းေခ်ာ့ - တြန္းလည္းတြန္းခ်၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)
ေခ်ာ့တာလဲ - ကိုေစာေမာင္ ဘယ္သူတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) တြန္းခ်တာေကာ …
(သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) ဒါျဖင့္ ဒီထဲ အရမ္းတြန္းမယ္လုိ႔လာတာ
က်ဳပ္တုိ႔ေရွာင္လုိ႔ လြယ္ေသးတယ္၊ ေခ်ာ့ - တြန္းလိုက္တာေတာ့ … (ေရွာင္လုိ႔
မလြယ္ပါဘူးဘုရား) ဒါေၾကာင့္ခက္ေနတယ္၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
အံမေလး
- ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား ဒကာ ဒကာမတုိ႔၊ စကားတတ္လုိ႔ေျပာတာလား -
သူ႕နယ္ဒီေလာက္က်ယ္တာ ေျပာတာလား (သူ႕နယ္က်ယ္တာေျပာတာပါဘုရား) ဟုတ္ပလား
ကိုေစာေမာင္ … (ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား) ကိုင္း - ဒါျဖင့္ အခုအေမာဆိုက္ေနတဲ့ ဒကာ
ဒကာမေတြ၊ ဟိုေျပးလိုက္ - ဒီေျပးလိုက္ ကိုေစာေမာင္ … (မွန္ပါ့)။
အင္း
- စစ္ေတြၾကားေျပးလိုက္၊ ဘယ္သူေျပးခိုင္းတာတံုးဗ် …
(သကၠာယဒိ႒ိေျပးခိုင္းတာပါဘုရား) သူက အေျပးခိုင္းေနတာ၊ ငါရွိေနေတာ့ -
ငါ့ဥစၥာျဖစ္ဖုိ႔ ကိုစံလွတုိ႔ မေျပးခဲ့ရဖူးလား … (ေျပးခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား)
ရန္သူထဲတြန္းထုတ္ေနတာေရာ … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား)။
မေသမခ်င္းတြန္းထုတ္ေနတာ
… (မွန္ပါ့) ေသတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိုေစာေမာင္တုိ႔က၊ ေၾသာ္ - ကံမေကာင္း
အေၾကာင္းမသင့္လုိ႔ က်ဳပ္ျဖင့္ေသခဲ့ရတယ္၊ လုပ္တာက သူက၊ စြဲခ်က္တင္လိုက္ေတာ့
ကံေပၚ သြားတင္တယ္၊ သူက ေဘးကေနၿပံဳးတယ္၊ လုပ္တာ ငါက - စြဲခ်က္တင္တာက
တျခားဆိုေတာ့ ကိုေပၚ၊ သကၠာယဒိ႒ိက ဘယ္ႏွယ္ ထင္တံုး … (ၿပံဳးပါတယ္ဘုရား)။
အဲေလာက္က်ေအာင္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို လွည့္ႏိုင္တာ … (မွန္ပါ့) မလွည့္ႏိုင္ဘူးလား …
(လွည့္ႏိုင္ပါ တယ္ဘုရား) ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား) အဲဒါေၾကာင့္
ခင္ဗ်ားတုိ႔စကားေလးမ်ား ေျပာမယ္ႀကံရင္ သကၠာယဒိ႒ိက ေျပာတဲ့အသံလား -
ဥာဏ္ကေျပာတဲ့ အသံလား ဆိုတာလဲ ရွင္းၾကပါဦး၊ ရွင္းကိုမရွင္းဘူး …
(မွန္ပါ့)။
ဘယ့္ႏွယ္လုပ္မတံုးဘုရာ့
ဒီသားေတြ, သမီးေတြ, ဒီေျမးေတြ, ဒီျမစ္ေတြနဲ႔၊ အရွင္ဘုရားတုိ႔လို
သပိတ္တစ္လံုးနဲ႔ မနက္ထြက္ ျပည့္စံုတာ မဟုတ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔
မခက္ဘူးလား၊ တပည့္ေတာ္မွီေန ၾကတာ၊ တပည့္ေတာ္ဆိုတာငါပဲ၊ သေဘာက်ပလား …
(က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဘုန္းႀကီးမုိ႔
တပည့္ေတာ္သံုးလိုက္တာ၊ ေျပာေတာ့ … (ငါ - ပါဘုရား) ငါ့မွီေနၾကတာေတြ
ဘယ္ေလာက္မ်ားတံုး၊ သေဘာက်ရဲ႕လား … (က်ပါတယ္ဘုရား) အဲေတာ့ ငါ႐ုန္းမယ္ဆိုတဲ့
အဓိပၸါယ္ေကာ မေသခ်ာဘူးလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား) ဘယ္သူက အ႐ုန္းခိုင္းသတံုး …
(သကၠာယဒိ႒ိက အ႐ုန္းခိုင္း ပါတယ္) ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သိပ္ၿပီးအပင္ပန္းခံေနတဲ့သူေတြ၊ ကိုေစာေမာင္ ေတြးလိုက္တာေပါ့၊
ဘယ္ႏွယ့္ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ႐ုန္းႏိုင္ပါလိမ့္ … (သကၠာယဒိ႒ိက
အ႐ုန္းခိုင္းလို႔ပါဘုရား) ဒါျဖင့္ အ႐ုန္းခိုင္းတာလဲ … (သူပါဘုရား)
ႏြားခိုင္းလုိ႔ပါဘုရား) ဒါျဖင့္ အ႐ုန္းခိုင္းတာလည္း သူပဲ၊ ႐ုန္းၿပီးသကာလ
တစ္ခါတည္း၊ အပါယ္ပို႔လိုက္တာလဲ … (သူပါ ဘုရား) ႏြားခိုင္းလည္းခိုင္းတယ္၊
ႏြားသတ္႐ံုပု႔ိတာ ဘယ္သူတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား)။
ခိုင္းတာလည္း
ဘယ္သူတံုး … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) အပါယ္ခ်တာလည္း သူပဲ … (မွန္ပါ့)
ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) ဒါျဖင့္ ဆိုးမွန္းသိလုိ႔ရွိရင္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ တစ္စကၠန္႔ေတာင္ ေပါင္းသင့္ - မေပါင္းသင့္ …
(မေပါင္းသင့္ပါဘူးဘုရား) ရိပ္မိလာၿပီ၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ေပါင္းသင့္၊
မေပါင္းသင့္ … (မေပါင္းသင့္ပါဘူးဘုရား) ရွင္းၿပီေနာ္ …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ေၾသာ္
- ဆိုတဲ့ ေလေျပကိုမလာေစနဲ႔ … (မွန္ပါ့) ေၾသာ္ - တပည့္ေတာ္ကလည္း ႀကီးၿပီ၊
ဒါနဲ႔ပဲ ေပးတန္တာေပး - ေကၽြးၿပီးသကာလ သူ႕မွီေနတာေလးေတြလည္း
မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ေနမွာ စိုးရိမ္ရေတာ့၊ အိုႀကီး အိုမမွ မရွက္ႏိုင္ဘူး၊
လုပ္ေနရတာပဲ … (မွန္ပါ့)။ အံမာ - ဒီလိုမ်ားလာလိုက္ေသးတယ္၊ မၾကားဖူးဘူး
လား … (ၾကားဖူးပါတယ္ဘုရား)။
မရွက္ႏိုင္ဘူးတဲ့
အုိႀကီး အိုမ ေပမဲ့လည္း ေခါင္းျဖဴစြယ္က်ိဳးေတြ၊ ဦးမူ
ေစာင္းေျပာတာမဟုတ္ဘူး ေနာ္၊ လုပ္ေနရတာပဲ … (မွန္ပါ့) မလာဘူးလား - လာလား …
(လာပါတယ္ဘုရား) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီ ဘုရား) ဘယ္သူ႕ကခိုင္းေနတာတံုး …
(သကၠာယဒိ႒ိက ခိုင္းေနတာပါဘုရား)။
အံမေလး
- ဘယ္သူမ်ား သနားညႇာေသးတံုး … (မညႇာပါဘူးပါဘုရား) ဘယ္သူမွ မညႇာဘူးဆို
ေတာ့ ေတာင္ေ၀ွးေထာက္ခိုင္းတာလဲ … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) မ်က္မွန္စြပ္ၿပီး
သကာလ ၀ယ္ခိုင္းေနတာေကာ … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိ
ပါၿပီဘုရား)။
ဦးမူ၊
ေပၚၿပီေနာ္ … (ေပၚပါၿပီဘုရား) ဒါ - ဘယ္သူ႕သတၱိ (သကၠာယဒိ႒ိ သတၱိပါဘုရား)
အင္း - သူမျပဳတ္ဘဲနဲ႔ေသေတာ့ ဘယ္သြားၾကရတံုး … (အပါယ္သြားၾကရတယ္ဘုရား) ဒကာ
ဒကာမေတြ ႏြားခိုင္းလည္းခိုင္း - သတ္လည္းစားဆိုေတာ့ ဦးဘရွင္း၊
ႏွစ္ဘက္႐ႈံး (မွန္ပါ့) ခိုင္းလည္းခိုင္းတာလဲ ဘယ္သူတံုး …
(သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) ႏြားရွင္သကၠာယဒိ႒ိပဲ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
အင္း
- သတ္ၿပီးသကာလ တစ္ခါတည္း အေရေတြခြာ၊ အေရဖုိးယူတာလဲ - ကုိေစာေမာင္ ဘယ္သူ
တံုး … (သကၠာယဒိ႒ိပါဘုရား) ဒါျဖင့္ ႏြားသတ္သမားလည္း သူ၊ ႏြားခိုင္းသမားလဲ
… (သူပါပဲဘုရား) ဓီေလာက္ထိေအာင္ က်ဳပ္တုိ႔အေပၚမွာ ညႇင္းဆဲတယ္ …
(မွန္ပါ့) ဒါျဖင့္ သူ႕ေရွးဦးစြာ ျဖဳတ္ရမွာလား - မျဖဳတ္ရဘူးလား …
(ျဖဳတ္ရပါမွာပါဘုရား) ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ဘာလုပ္ၾကရမယ္
… (ေရွးဦးစြာျဖဳတ္ရပါမယ္ဘုရား) ေရွးဦးစြာ ျဖဳတ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့)
ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးေျပာတဲ့စကား ႀကီးသလားဆိုရင္ ဦးဘရွင္း
ဒါနေနာက္ထားစမ္းပါ - သီလ … (ေနာက္ထားရမွာပါ ဘုရား) ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) သမထေကာ … (ေနာက္ထားရမွာပါဘုရား)။
ငန္ခ်ိဳျဖစ္မွာစိုးလုိ႔
သူပ်ံ႕မွဆို အပ်က္ခ်ည္းပဲ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) ဦးမူတုိ႔
ေကာင္းေကာင္းရွင္းၿပီ၊ ဒီဘက္ ဒကာ ဒကာမေတြ ရွင္းၾကရဲ႕လား …
(ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သူ႔ကိုအရင္ျဖဳတ္လိုက္ … (မွန္ပါ့) ကဲ - ကိုေစာေမာင္ ဘယ္ၿငိတံုး …
(ခႏၶာငါးပါးမွာ ၿငိပါတယ္ဘုရား) အခုမွေပၚလာျပန္ၿပီ၊ ခႏၶာငါးပါးပဲ
ၿငိေနတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာၾကပါၿပီ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ေနာ္၊ ကဲ-ဒါျဖင့္
ခႏၶာငါးပါးဆိုတာက အခု ဘုန္းႀကီးကေျပာလုိ႔ ခႏၶာငါးပါး … (မွန္ပါ့)
ခႏၶာငါးပါးဆုိရင္ သူကြာခ်င္တဲ့ အသံ - ၿငိတာ ျပဳတ္တဲ့အသံထြက္လာတယ္ …
(မွန္ပါ့)။
သို႔ေသာ္
ခင္ဗ်ားတုိ႔က ခႏၶာငါးပါးသာဆုိတာကို ေယာက်္ား မိန္းမက သြားဖံုးေနတယ္ …
(မွန္ပါ) မဖံုးဘူးလား … (ဖံုးပါတယ္ဘုရား) ခႏၶာငါးပါးဘယ္သူက လာဖံုးတံုး …
(ေယာက်္ားမိန္းမက ဖံုးပါတယ္ ဘုရား) ငါေယာက်္ားပဲ၊ ဖံုးသြားၿပီ
ခႏၶာငါးပါးဖံုးသြားၿပီ၊ ငါမိန္းမပဲ၊ မိန္းေပမဲ့လည္း မိန္းမစြမ္းေကာင္းထဲက
အစရွိသည္နဲ႔ မလာဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)။
ဘယ္သူဖံုးသြားလုိ႔တံုး
… (ခႏၶာငါးပါးကို ဖံုးသြားပါတယ္ဘုရား) ခႏၶာငါးပါးေပ်ာက္ကို ထြက္သြား
တယ္၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္ ခႏၶာငါးပါးဆိုတဲ့အသံဟာ
ဘုရားပြင့္မွ ေပၚတဲ့အသံ … (မွန္ပါ့) ဘယ္ႏွယ့္ဆိုၾကမယ္ … (ဘုရားပြင့္မွ
ေပၚတဲ့အသံပါဘုရား)၊ အဲဒီအသံေလးကိုက ကိုေစာေမာင္ ေတာ္ေတာ္အဖိုး တန္တဲ့အသံ …
(မွန္ပါ့)။
ကဲ
- ခႏၶာငါးပါးကို ဒကာ ဒကာမေတြက ခ်ံဳးလိုက္ၾကေတာ့ ဘာတံုး …
(႐ုပ္နဲ႔နာမ္ပါဘုရား) ဒါလည္း ဘုရားပြင့္လို႔ေပၚတဲ့အသံ၊ ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) ခႏၶာငါးပါးဆိုတာ ဘုရားပြင့္မွ ေပၚတဲ့ အသံ၊
႐ုပ္နာမ္ဆိုတာေကာ … (ဘုရားပြင့္မွေပၚတဲ့အသံပါဘုရား) ဒါ - ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာ
ဘုရားပြင့္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္မတံုး ေအာက္ေမ့ေနတယ္၊ ဒီအသိေရာက္တာကိုဆိုတာ၊
ရွင္းပလား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
ဘုရားပြင့္ဆိုတာ
ဘာပါလိမ့္ … (ခႏၶာငါးပါးသိတဲ့ အသိေရာက္တာပါဘုရား) ခႏၶာငါးပါးသိတဲ့
အသိေရာက္တာကိုဆိုတာ … (မွန္ပါ့) ႐ုပ္နာမ္သိတဲ့အသိဥာဏ္ေရာက္တာ၊ အဲဒါ
ဘာဆိုၾကမယ္ … (ဘုရားပြင့္တာပါဘုရား) ဘုရားလက္ထက္က တိတၳိႀကီးေတြမွာ ဒါ
မရွိဘူး၊ သူတုိ႔ ဘုရားပြင့္ရဲ႕လား … (မပြင့္ပါဘူးဘုရား) မပြင့္ပါဘူး၊
ေသေတာ့ အပါယ္ခ်ည္းသြားၾကတယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ခင္ဗ်ားတုိ႔က
ခက္ေနတာက ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ လႊတ္တာမွ ဘုရားပြင့္တယ္လို႔ဆိုတာ၊
အျမင္ေတြပါတဲ့ - ခင္ဗ်ား၀မ္းထဲမွာ ဘုရားပြင့္တာက သူျပဳတ္တာ၊ ရိပ္မိပလား …
(ရိပ္မိပါတယ္ဘုရား) ခင္ဗ်ား၀မ္းထဲ ဘုရားပြင့္တာ … (႐ုပ္နာမ္သိတာပါဘုရား)
အဲဒါလုပ္ၾကစမ္းပါ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဘာလုပ္ၾကရမယ္ - သကၠာယဒိ႒ိျဖဳတ္ရပါမယ္၊ ဘယ္ၿငိေနတံုး … (ခႏၶာငါးပါးမွာ
ၿငိေနပါ တယ္ဘုရား) ကဲ - ရွင္းလိုက္ေတာ့ ဘယ္ၿငိေနတံုး …
(ခႏၶာငါးပါးမွာၿငိပါတယ္ဘုရား) ႐ုပ္နာမ္မွာ ၿငိေနတယ္ ဆိုေတာ့
ၿငိလည္းၿငိေပမွာပဲတဲ့၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ႐ုပ္နာမ္က သကၠာယကိုး … (မွန္ပါ့)
သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီ
႐ုပ္နာမ္သကၠာယကို ခင္ဗ်ားတုိ႔က သူ႔ဘာသာေနေတာ့ သကၠာယ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔က
႐ုပ္ကို ငါထင္လိုက္ေတာ့မွ ဒိ႒ိ … (မွန္ပါ့) နာမ္ကိုငါထင္လုက္ေတာ့မွ …
(ဒိ႒ိပါဘုရား) ဒါျဖင့္ သကၠာယေၾကာင့္ ဒိ႒ိျဖစ္တာလား - ဒိ႒ိေၾကာင့္
သကၠာယဒိ႒ိျဖစ္တာလား၊ ကိုေစာေမာင္ မေမးသင့္ဘူးလား … (ေမးသင့္ပါ တယ္ဘုရား)
သကၠာယေၾကာင့္ေတာ့ ဒိ႒ိမျဖစ္ဘူး၊ ဒိ႒ိေၾကာင့္ ..
(သကၠာယဒိ႒ိျဖစ္ရပါတယ္ဘုရား) သကၠာယဒိ႒ိသြားျဖစ္ေနတယ္၊ သေဘာက်ရဲ႕လား …
(က်ပါတယ္ဘုရား)။
ေကာင္းၿပီ
- ဒါျဖင့္ သကၠာယဒိ႒ိဆိုတဲ့ ဥစၥာသည္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ
ရွင္းလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္ - အစြဲမွားလုိ႔ ျဖစ္ရတာ … (မွန္ပါ့)
ဘယ္လိုဆိုၾကမယ္ … (အစြဲမွားလုိ႔ ျဖစ္ရတာပါ ဘုရား) ႐ုပ္နာမ္မသိလုိ႔ …
(မွန္ပါ့) ျဖစ္ရတာ … (မွန္ပါ့) ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
႐ုပ္နာမ္မသိရလုိ႔ ျဖစ္ေနတာဆုိရင္ျဖင့္ ဒီ - ဒိ႒ိ၊ ကိုေစာေမာင္
႐ုပ္နာမ္သိတာ ဘုရားပြင့္မွလုိ႔ ခုနင္က ေျပာခဲ့ပါတယ္ … (မွန္ပါ့) ကဲ -
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ား သႏၲာန္ဘုရားပြင့္ပလား … (ပြင့္ပါၿပီဘုရား) ႐ုပ္နာမ္
သိပလား … (သိပါၿပီဘုရား) လွမ္းခ်င္တာက နာမ္ - လွမ္းတာ႐ုပ္ အိပ္ခ်င္တာက
နာမ္ - အိပ္တာက ႐ုပ္၊ ဒါေလးကို ခင္ဗ်ားတုိ႔က သိေနဖုိ႔
အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္ … (မွန္ပါ့)
ေကာင္းၿပီ
- ဒီလိုသိထားတဲ့ အခါက်ေတာ့မွတဲ့၊ ၀ိပႆနာ ဒီလို သိၿပီးမွ အားထုတ္ေတာ့မွ
အသိဥာဏ္နဲ႔က သကၠာယဒိ႒ိက ျပဳတ္တယ္၊ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီေနရာမွာ
သမၼာဒိ႒ိျပန္ေရာက္တယ္၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား) သကၠာယဒိ႒ိက
ျပဳတ္သြားတယ္၊ အျမစ္ပါ ျပဳတ္တယ္လုိ႔ေတာ့ မယူနဲ႔ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ရဲ႕လား
… (က်ပါၿပီဘုရား)။
အျမစ္ပါျပဳတ္တယ္လို႔
မယူပါနဲ႔၊ အသိနဲ႔ျပဳတ္တာ … (မွန္ပါ့) ဘယ္လိုဆိုၾကမယ္ … (အသိနဲ႔ျပဳတ္
တာပါဘုရား) အသိနဲ႔ ျပဳတ္တာဆိုတာ ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား) ေကာင္းၿပီ
- ဒါျဖင့္ အသိနဲ႔ ျပဳတ္လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ကိုေစာေမာင္ေရ ဒီဥစၥာ
အက်င့္နဲ႔ျပဳတ္ရလိမ့္ဦးမယ္ … (မွန္ပါ့)။
ေအာ္
- ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ သူကေတာ္ေတာ္ခက္တဲ့တရားဆိုေတာ့၊ အုိ - ခင္ဗ်ားတုိ႔
အသိေလာက္နဲ႔ အက်င့္ေလာက္နဲ႔မ်ားေတာ့ က်ဳပ္ကေဘးက ေရွာင္ရက္ပါပဲ -
ဆုိသလိုပဲ … (မွန္ပါ့) အပယ္နဲ႔မွ သူျပဳတ္တယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား …
(က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
အသိနဲ႔လည္း မျပဳတ္ႏိုင္ ေဘးေရွာင္တာပဲရွိတယ္၊ အပြားနဲ႔ေကာ …
(မျပဳတ္ပါဘူးဘုရား) အပယ္နဲ႔မွ … (ျပဳတ္ပါတယ္ဘုရား) ဒကာ ဒကာမတုိ႔
ဒီေလာက္အ႐ုပ္ဆိုးေနတဲ့တရားကို ဒီေလွခါးသံုးထစ္ နင္းမိရင္ၿပီပါတယ္ဆုိသလို -
အသိတစ္ထစ္ေပါ့ဗ်ာ (မွန္ပါ့) ရွင္းပါၿပီ၊ အပြားက … (တထစ္ပါဘုရား) အေရာက္က
… (တထစ္ပါဘုရား) သံုးထစ္မေနဘူးလား … (ေနပါတယ္ဘုရား)။
ဒီ
သံုးထစ္တက္လိုက္လို႔ အေပၚထစ္ေရာက္တယ္ဆုိရင္ ဦးဘရွင္း၊ ၿပီးသြားတယ္၊
မၿပီးဘူးလား … (ၿပီးပါတယ္ဘုရား) ကဲ - ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဒီအလုပ္ဟာ၊
ဒီသံုးလုပ္ဟာျဖင့္ အသိမရွိဘဲနဲ႔ေတာ့ အပြားမျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ အပြားမရွိဘဲနဲ႔
အပယ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ဆိုတာ ကိုလည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔ အ႐ိုးစြဲေအာင္ မွတ္ပါတဲ့။
အသိနဲ႔ရပ္မွာ
ဘုန္းႀကီးက စိုးရိမ္တယ္၊ ကိုေစာေမာင္ မစိုးရိမ္ရဘူးလား …
(စိုးရိမ္ရပါတယ္ဘုရား) အဲေတာ့ မေန႔က ေျပာခဲ့တယ္၊ မဟာေ၀ဒလႅသုတ္က
အသိနဲ႔ကခဏပဲေဟ့၊ ခယ၀ယျမင္လုိ႔ပယ္တာ ခဏပဲ၊ ခယ၀ျမင္တယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ -
ကုန္တာပ်က္တာေတြ၊ အဲဒါေတာင္မွ ၀ိပႆနာ မဂ္မွာျဖစ္ေသးတယ္၊ သေဘာက်ပလား …
(က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ေလာကုတၱရာမဂ္က်မွ သူ႔ပယ္ႏိုင္တာေပါ့ … (မွန္ပါ့) ေလာကုတၱရာမဂ္ကမွ
သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္ႏိုင္တယ္ မဟုတ္လား … (မွန္ပါ့) ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔
သစၥာသိမွသူသြားမယ္၊ သေဘာက်ရဲ႕လား … (က်ပါတယ္ဘုရား) သစၥာ မသိေသးရင္
သူမသြားေသးဘူး၊ ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ သစၥာသိဖုိ႔အလုပ္ဟာ က်ဳပ္တုိ႔ အေရးႀကီးဆံုး အလုပ္ … (မွန္ပါ့)
ဘယ္လုိဆုိၾက မတံုး … (သစၥာသိဖုိ႔တဲ့၊ သစၥာသံယုတ္မွာ ငါသည္ သစၥာမသိဘဲနဲ႔ကြာ
… ဘုရားျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ကိုေစာေမာင္ ဇီးျဖဴရြက္နဲ႔ မင္း
ေမာရင္ေသာ္ဖုိ႔ရာ - ငါေရထုတ္လာတယ္၊ ေသာက္ပါလုိ႔ေျပာရင္ ယံုရမလား …
(မယံုရပါဘုရား) သစၥာမသိဘဲနဲ႔ ဘယ္သူမွ မျပဳတ္ဘူးေဟ့၊ ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
သစၥာမသိဘဲနဲ႔ … (သကၠာယဒိ႒ိမျပဳတ္ပါဘူးဘုရား) ရွင္းၿပီေနာ္ သစၥာသိေအာင္ နက္ျဖန္က် အလုပ္ေပးမယ္။
No comments:
Post a Comment