ဒကာ ဒကာမေတြ တရားနာတဲ့အခါမွာ တရားအဓိပၸါယ္ကို
သိေနရံုေလာက္မွ်နွင့္ ေက်နပ္မေနၾကနဲ႕။
ခု တရားနာေနတဲ့အခိုက္အတံ့မွာပဲ ကိုယ့္ဉာဏ္က ကိုယ့္ခႏၶာေပၚမွာ
စိုက္ထားပါ၊ ဒီကဘုန္းၾကီးက ေျပာတဲ့အတိုင္း ကိုယ့္ဉာဏ္က
ကိုယ့္ခႏၶာအစဥ္ေပၚမွာ ေလွ်ာက္ေနပါေစ။ စာက ဆိုတာက-
“ ေဒသနာ ဉာဏာနုသာေရန ဉာဏံ ေပေသႏၱႆ
ဉာဏုတၱရႆ ေဟာတိ-တဲ့။”
ေဒသနာဉာဏာနုသာေရန- ေဟာေတာ္မူတဲ့ ေဒသနာ ဉာဏ္ေတာ္ကို
အစဥ္ေလွ်ာက္သျဖင့္၊ ဉာဏံ-မိမိဉာဏ္ကို၊ေပေသႏၱႆ-ခႏၶာထဲသို႕
ေစလႊတ္ေသာ အႆ-ထိုပုဂၢိဳလ္၏၊ ဉာဏံ-ဉာဏ္သည္၊ ဥတၱရံ-
ျမင့္ျမတ္ရင့္က်က္ ထက္ျမက္လာသည္။ ေဟာတိ-ျဖစ္၏။
သူ႕အဓိပၸါယ္က “ ေဒသနာဉာဏ္ကိုအစဥ္ေလွ်ာက္ျပီး ကိုယ့္ဉာဏ္ကို
ကိုယ့္ခႏၶာထဲ ေစလႊတ္လိုက္တဲ့အခါ ဉာဏ္ထူးဉာဏ္ျမတ္ၾကီး
ျဖစ္သြားလို႕တရားထူးရနိုင္တယ္-တဲ့။
ဘုရားလက္ထက္ေတာ္တုန္းက တရားတစ္ပြဲအျပီး-အျပီးမွာ
တရားထူးေတြ ရ - ရကုန္ၾကတယ္ဆိုတာ အဲ့လိုဉာဏ္ကို
ေစလႊတ္လို႕ရၾကတာ၊ နာရံုသက္သက္နဲ႕ ဘယ္တရားရလိမ့္မလဲ။
ဉာဏ္က ခႏၶာေပၚေရာက္လို႕ရၾကတာ၊ ခႏၶာေပၚ မေရာက္ဘဲနဲ႕
ဘယ္တရားရနိုင္လိမ့္မလဲ၊ ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္မွျဖစ္မွ တရားရနိုင္မွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ “ နားက တရားကို နာ၊ ဉာဏ္က ခႏၶာေပၚလွည့္ထားပါ”။
(မိုးကုတ္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ တစ္ဘ၀ သာသနာမွ)
No comments:
Post a Comment