႐ုပ္တရားက ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရက လုပ္ထားတာ၊ ဒီခႏၶာက ဘယ္အခ်ိန္မဆုိ..ပူလိုက္၊ ေအးလိုက္၊
ေဖာက္ျပန္လိုက္၊ ပ်က္စီးလိုက္..ဒီလိုျဖစ္ေနတာဟာ ႐ုပ္၏ ပင္ကိုသေဘာ၊ နာမ္ခႏၶာေလးပါးကလည္း၊
အာ႐ုံနဲ႔ ဒြါရနဲ႔ ဒြါရကသာ ပိုပါတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ာတို႔ ၾကားထဲက မပိုင္နဲ႔။
နာမ္က အာ႐ုံကို ညြတ္တတ္တဲ့သေဘာ၊ ဆိုင္းဘုတ္ကသာ ေယာက်္ား မိန္းမ ရွိတာက..ရွပ္နာမ္ ျဖစ္ပ်က္
ခင္ဗ်ားတို႔က ခႏၶာငါးပါးကို..ငါ့ကိုယ္ငါ့ဟာ လုပ္ေနတာနဲ႔ သူတို႔က ေဖာက္ျပန္သြားလိုက္တိုင္း ငါပိုင္တယ္
ထင္လို႔..ကိုယ္က်ိဳးႀကီးေတာ့ နည္းပါေပါ့ဆိုၿပီး..ကိုယ္နာစိတ္နာ ေပၚတာ၊ ခႏၶာငါးပါးသည္ ခ်ဳံ႕လိုက္ေတာ့
႐ုပ္နဲ႔ နာမ္..ဉာဏ္မ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ပဲရွိတယ္၊ ျဖစ္ပ်က္ထဲ ငါ ဝင္မ႐ႈပ္ပါနဲ႔ ဘယ္သူမွ
မပိုင္ဘူး၊ သူျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ၿပီး သူေဖာက္ခ်င္သလုိ ေဖာက္မယ္၊ ဘယ္သူတားဆီးလို႔မွ မရဘူးဆိုၿပီး
ေနတဲ့ အနတၱခႏၶာကိုယ္ရယ္ပါ။
သူေပၚတဲ့ေနရာ သူေသတဲ့ေနရာ၊ ေပၚတာကို မိေအာင္ ပိုင္ေအာင္႐ႈ၊ မ႐ႈမိတာနဲ႔ တဏွာလာတာပဲ၊ တဏွာ
မကူးခင္ ဉာဏ္ဦးေအာင္ သတ္ၾကပါ၊ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္ အ႐ႈခိုင္းတာဟာ တဏွာအသတ္ခုိင္းေနတာ၊
ခင္ဗ်ားတို႔ တဏွာသတ္ခ်င္ရင္ ေဝဒနာ႐ႈၾက၊ တဏွာသတ္ခုိင္းျခင္းသည္ ခင္ဗ်ားတို႔အား ကၽြန္စာရင္းမွ
လြတ္ကင္းေစခ်င္လို႔ မွတ္ပါ။ ျမင္စိတ္ကေလးက ျမင္ၿပီးခ်က္ခ်င္း ပ်က္သြားတာပဲ၊ သူ႔ေနရာမွာ ခ်က္ခ်င္း
ေနာက္စိတ္အစားထိုးလို႔သာ ပ်က္သြားတာကို မသိလိုက္တာ၊ ျမင္စိတ္က အေကာင္းအဆိုး မေရြးႏိုင္ဘူး
ဝမ္းထဲေပၚတဲ့ တဏွာကမွ အေကာင္းအဆိုး ေရြးတာ၊ ျမင္လို႔ဘာမွ မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ေတာင္..အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊
အနတၱ လကၡဏာေတြ မသိလိုက္တဲ့အတြက္ ေမာဟလိႈင္းထတာ၊ ျမင္စိတ္ ျဖစ္ပ်က္႐ႈရင္..ျမင္လုိခ်င္
ျမင္မုန္းစတာေတြ ေသတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ဘာမွမဆိုင္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ ဘာမွစိတ္နာစရာ မရွိဘူး၊ ကိုယ္
နာတိုင္း စိတ္မနာတဲ့ ဉာဏ္မ်က္လံုး မရရင္..တစ္သံသရာလံုး ကိုယ္က်ိဳးနည္းလာေတာ့မယ္။
ဒီခႏၶာႀကီးကေတာ့ အားမထုတ္လည္း ေသရြာသြားမွာပဲ၊ အားထုတ္လည္း ေသရြာသြားမွာပဲ၊ ပုထုဇဥ္
အျဖစ္နဲ႔ေသရင္..လူတစ္သိန္းေသလို႔ သူဂတိ တစ္ေယာက္မေရာက္ဘူး၊ အကုန္ အပါယ္ခ်ည္းသြားၾက
တာပဲ။ ယေန႔ စၾကၤာဝေတးမင္း မနက္ျဖန္ ဒယ္အိုးထဲ ေရာက္ႏိုင္ေသးတယ္၊ အပါယ္ မိုးႀကိဳးပစ္တာကို..
လွဴဒါန္းတာေလာက္နဲ႔ ထန္းလက္နဲ႔ကာလို႔ မရဘူး။ ဝိပႆနာနဲ႔ ကာကြယ္မွ ရမယ္၊ အေသဘက္ကို
ေျပးေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္က..ေနာက္ဆြဲထုတ္လို႔ မရဘူး၊ ဒီေတာ့ ေျပးရင္း လႊားရင္းပဲ သစၥာသိတဲ့အလုပ္
ျမန္ျမန္လုပ္၊ သုႆန္သြားရင္း လုပ္ရမွာ၊ အပါယ္သြားတတ္တဲ့ သံေယာဇဥ္ေလာက္ေတာ့..ခင္ဗ်ားတို႔
ျဖတ္ထားဖို႔သင့္ၿပီး၊ သံေယာဇဥ္ျဖတ္ဆိုတာနဲ႔..ရွိတဲ့ပစၥည္းေတြ အကုန္စြန္႔မွ ဒီလုိမမွတ္ပါနဲ႔၊ ဘာဝတ္ဝတ္
ဘာစားစား..ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာအၾကား "မဂ္"ဝင္ဖို႔ပဲအေရးႀကီးတယ္။
တရား လုပ္ခ်ိန္မရေသးရင္လည္း၊ သတိထား ပညာနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္႐ႈဆိုတာေလး..ဂ႐ုစိုက္ပါ၊ ဝိပႆနာ
မလုပ္ျဖစ္ေသးတာျဖင့္..ေသရတာ အားမရေသးလို႔လားလို႔ေမးဖို႔ရွိတယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို..အင္မတန္
ကိုယ္က်ိဳးႀကီးနည္းမွာ စိုးလို႔သာ အလုပ္ခုိင္းေနတာ မွတ္ပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ မသိလို႔သာ ေအးေအးေနေနၾက
တာ..ေတာ္ၾကာ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ႔ရမယ္ ဒုကၡက မေသးဘူးေနာ္၊ ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားမကယ္ႏိုင္ဘူး၊
ငါေသရင္ ဘာမ်ားျဖစ္ဦးမွာလဲလို႔ ဘယ္ေတာ့မွ သြားမေတြနဲ႔..ကိုယ့္ခႏၶာထဲေပၚသေရြ႕ကို ဒုကၡသစၥာ
ေတြပဲလို႔ သိၿပီးမ်ားေသရင္၊ ေသတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းဆိုသလုိ..နတ္ျပည့္ေရာက္ၿပီး ေသာတာပန္
တည္တယ္လို႔ ဆိုတာ..တစ္ခါတည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားလိုက္၊ နတ္ရြာသုဂတိနဲ႔ နိဗၺာန္မွလြဲလို႔ ဘယ္
မွ..မေရာက္ႏိုင္လို႔..ငါေသရင္ ဆြမ္းမသြမ္နဲ႔လို႔ မွာခဲ့။
ဝိပႆနာ႐ႈတဲ့အခါ၊ အတိတ္႐ုပ္နာမ္ေတြက..ျဖစ္ၿပီး ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ၿပီမို႔ ႐ႈစရာမလို႔ဘူး၊ အနာဂတ္
႐ုပ္နာမ္ေတြက မျဖစ္ၾကေသးလို႔ ႐ႈစရာမဟုတ္ဘူး၊ အခု ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ေပၚဆဲျဖစ္ဆဲျဖစ္တဲ့၊ ႐ုပ္နာမ္
ေပၚမွာသာ ပစၥဳပၸန္တည့္ေအာင္ ႐ႈမွတ္ရမွာ၊ အခုေသတာ အခုၾကည္ညခိုင္းတာ။ ၾကားစိတ္ကေလး
ေပၚလာတယ္ဆိုရင္..ေဝဒနာ..သညာ..သခၤါရႏွင့္တကြ..ခႏၶာငါးပါးစလံုး တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းပါလာ
ၾကတယ္၊ ဒီအထဲမွာ ထက္ျမက္တာ တစ္ခုကို႐ႈရမွာ၊ အမ်ားမလိုဘူး တစ္ခုတည္း ျပ႒ာန္းရာကို ႐ႈဖို႔ပဲ။
သိ႐ုံတင္ဆုိ ဝိဉာဏ္႐ႈ၊ ေကာင္းမေကာင္းဆို ေဝဒနာ႐ႈ၊ ခႏၶာငါးပါးစလံုး..တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔ ပ်က္စီးေျပာင္း
လဲြေနၾကတာပဲ၊ ယခု ပစၥဳပၸန္ေပၚလာတဲ့ မိမိခႏၶာငါးပါး..အစေပ်ာက္ မသာျဖစ္သြားတာကို မိမိဉာဏ္နဲ႔
ျမင္ရမွာ၊ ဉာဏ္က ခႏၶာကို သူစိမ္းသေဘာထားၿပီး ၾကည့္ပါ၊ ခႏၶာငါးပါးက သူစိမ္း၊ သူစိမ္းလို႔ ပီပီျမင္
တာ..အရိယာမ်က္လံုးပဲ။
ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ..႐ုပ္နာမ္ဓမၼေတြ ခဏခဏေသပြဲဝင္ ေျပာင္းလဲေနတာေတြကို၊ ဉာဏ္နဲ႔ျမင္ေအာင္
ၾကည့္ရတာပဲ၊ ႐ႈၾကည့္တဲ့အခါ ေပၚလာၿပီး မရွိတာကို သိေစရမယ္၊ ခႏၶာမရွိတာ သိတာဟာ ဝိပႆနာ
ပဲ။ ဘယ္ခႏၶာလာလာ မရွိတာ သိရမယ္၊ ခႏၶာမရွိ ျမင္တာသည္္ ခဏနိဗၺာန္၊ ခႏၶာအၿမဲမရွိတာသည္
အၿမဲနိဗၺာန္၊ ဒီလို မရွိတာျမင္တဲ့အသိမ်ိဳး တာရွည္ေနၿပီဆိုရင္..နိဗၺာန္နားကပ္ေနၿပီ၊ ေရွ႕အေသကို
အစားထိုးတဲဲ့ေနာက္အေနကေန ၾကည့္ေနတာ ခႏၶာထဲဘယ္အခ်ိန္ ၾကည္လိုက္ ၾကည္လိုက္ ေသမွာနဲ႕
ေသတာေတြ႔ပါေစ၊ ႐ုပ္နာမ္ခြဲေနစရာ မလိုပါဘူး၊ ဘာေပၚေပၚ ႐ုပ္ေပၚမွာ နာမ္ေပၚေသာေၾကာင့္..႐ုပ္
နာမ္ေပၚတာပဲ၊ ႐ုပ္နာမ္ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ရင္..ဒုကၡျမင္ၿပီ။ ေရယူခဲ့ပါဆိုရင္ ခြက္ပါပါသလို..စိတ္တစ္ခုကို
႐ႈရင္ ခႏၶာငါးပါး ပါတယ္၊ ကိုယ့္ခႏၶာထဲ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလာတာဟူသေရြ႕ ျဖစ္ပ်က္ ျမန္ျမန္ ႐ႈခ်၊
သြက္ပေလ့ေစ မသြက္ရင္..တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံ ဇာတိ ဇရာ မရဏ နိယ်ာမတရားႀကီးက..သြက္သြား
လိမ့္မယ္။ ျဖစ္ပ်က္မုန္းရင္..ဒုကၡမုန္းၿပီ။ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးရင္..ဒုကၡဆံုးၿပီသာ မွတ္ေပေတာ့။ ဒုကၡဆံုးရင္
ဒါ နိဗၺာန္ပဲ။ ။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
No comments:
Post a Comment