နိဗၺာန္ဆိုတာ ဝဋ္ ၃-ပါးမွ ကၽြတ္တဲ့ေနရာပဲ၊ ဒါျဖင့္ ဝဋ္လည္မွန္းသိမွ ဝဋ္ကၽြတ္ခ်င္မွာေပါ့၊ ဝဋ္လည္မွန္း မသိ
ရင္ ဝဋ္မကၽြတ္ခ်င္ဘူး၊ နိဗၺာန္ဆုိတာ ႐ုပ္ နာမ္ ခႏၶာ ရွိေနရင္လဲ နိဗၺာန္မဟုတ္ဘူး၊ ဝိပါကဝဋ္ျဖစ္ေနတာ၊ ကု
သိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံေတြ ရွိေနရင္လဲ နိဗၺာန္မဟုတ္ဘူး၊ ကမၼဝဋ္ျဖစ္ေနတာ၊ အဝိဇၨာနဲ႔တဏွုာရွိျပန္လဲ
နိဗၺာန္မဟုတ္ဘူး၊ ကိေလသဝဋ္ ျဖစ္တယ္၊ ဒါျဖင့္ ဝဋ္ကၽြတ္ရာဌာန (နိဗၺာန္) မွာ ႐ုပ္နာမ္ လံုးဝမရွိဘူး၊ ႐ုပ္ရွိရွိ
နာမ္ရွိရွိ ႐ုပ္နာမ္အတြဲရွိရွိ ဒါဝိပါကဝဋ္ပဲ၊ နိဗၺာန္သည္ ဝဋ္ကၽြတ္ရဌာနဆုိသျဖင့္ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ကံ၏
အစြမ္းသတၱိမရွိတဲ့ေနရာ၊ ကိေလသာ၏ အစြမ္းသတၱိမရွိတဲ့ေနရာ၊ ဝိပါကဝဋ္နဲ႔လဲ မဆက္သြယ္တဲ့ေနရာ၊
နိဗၺာန္သည္ ဝဋ္ ၃-ပါးနဲ႔မဆက္သြယ္ဘူး၊ မဆက္သြယ္ပဲ သူ႔ဟာသူ သီးသန္႔ေနတာ၊ ဒါျဖင့္ အဝိုင္းေျပးက ဒီ
က်မွလြတ္မယ္၊ အခု ဝဋ္ကၽြတ္ရာေနရာဌာန (နိဗၺာန္) ၏ ေကာင္းတာကိုေဟာရမယ္၊ ဒီဝဋ္ ၃-ပါးအေၾကာင္း
သိမွသာ ဒီဘက္ (နိဗၺာန္) က ေကာင္းသကိုးဆိုတာသိမယ္၊ ဝဋ္အေၾကာင္း မသိရင္..ဒီဘက္က နိေရာဓ
(နိဗၺာန္) ေကာင္းတာကိုလဲ မသိပါဘူး၊ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္မသိဘဲနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ လွဴဒါန္းၾက ေပးကမ္းၾကတဲ့အခါ သူ
မ်ားေကာင္းတယ္ဆိုလို႔သာ ကိုယ္ရခ်င္တာ၊ ဒီ ဝဋ္ႀကီးကို လုိခ်င္တာပဲရွိမယ္၊ တကယ္ေတာ့ဒီ ဝဋ္ႀကီး ကိုယ္
တိုင္ ခံစားရတာျမင္ၿပီး၊ ကၽြတ္ခ်င္တဲ့သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ နိဗၺာန္သို႔ တကယ္အေရာက္ေျပးခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူး၊
ဒါျဖင့္ သိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ လွဴတာနဲ႔ မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ လွဴတာ၊ သိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အားထုတ္တာနဲ႔ မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္အားထုတ္
တာ..အင္မတန္ကြာတယ္၊ သိတဲ့ပုဂၢိဳလ္က ဒီဝဋ္ႀကီး ကိုယ္တိုင္ခံစားၿပီးလာခဲ့ေတာ့ ဝဋ္ ၃-ပါးအေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္းသိၿပီး၊ ဒီ ဝဋ္ႀကီး ကၽြတ္လြတ္ရပါလို၏ဆုိတာ လာမယ္။
အခု ဝဋ္ျပတ္ပံုကိုေဟာျပမယ္၊ သစ္ပင္တစ္ပင္မွ"အျမစ္၊ ပင္စည္ ပင္လံုး၊ အကိုင္း အခက္"ရယ္လို႔ ၃-ပိုင္းရွိ
တယ္၊ (၁) အဝိဇၨာ တဏွာဆိုတဲ့"ကိေလသဝဋ္"ဟာ ေရေသာက္ျမစ္နဲ႔တူတယ္၊ ေရေသာက္ျမစ္ ၂-ခုေပါ့၊
(၂) "ကမၼဝဋ္"က ပင္စည္ပင္လံုးနဲ႔တူတယ္၊ (၃) ႐ုပ္ နာမ္ ခႏၶာဆိုတဲ့"ဝိပါကဝဋ္"ႀကီးဟာ အကိုင္းအခက္ေတြ
ပဲ၊ ဒီေတာ့ ဒီအပင္ (ခႏၶာသစ္ပင္ႀကီး) ေသေစခ်င္ရင္၊ အျမစ္ကိုျဖတ္ရမယ္၊ ဒီ ကိေလသာအျမစ္ကလဲ ဝိပ
ႆနာဓား၊ မဂ္ဓားနဲ႔ ျဖတ္မွရမယ္၊ "ဝိပႆနာဓား"ကေတာ္ေတာ့္ကို ခုတ္ၿပီး တဲတဲက်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ"မဂ္ဓား"
နဲ႔ ျဖတ္ရမယ္၊ "မဂ္ဓား"က ကိေလသာထု (ဒု) သိပ္ႀကီးေနရင္ မရဘူး၊ ဝိပႆနာဓားက အေတာ္ကို အရင္
ေတထားအံုးမွ၊ ဒီဓား ၂-ခုကိုကိုင္ၿပီး ဒီအျမစ္ကိုျဖတ္လိုက္ရင္ ဒီအပင္ (ကမၼဝဋ္) ဟာလဲ ေျခာက္သြားမွာပဲ
ဒီအကိုင္းအခက္ေတြ (ဝိပါကဝဋ္) လဲ ေျခာက္မွာပဲ၊ အခု သီးပြင့္ေနတာေတြလဲ ေလသီး ေလပြင့္ ျဖစ္သြားမွပဲ
ဝိပါကဝဋ္ထဲမွာရွိတဲ့ အဝိဇၹာနဲ႔ တဏွာကံေတြဟာ ေလသီး ေလပြင့္ျဖစ္သြားမယ္၊ ဒီေလသီး ေလပြင့္ေတြဟာ
ေနာက္ အပင္ကိုမေပါက္ေစႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ ဒီအျမစ္ကိုျဖတ္ဖုိ႔ရာ ဒါန သီလ သမထ ေလာက္နဲ႔ေတာ့ျဖတ္လို႔
မရဘူး၊ ဝိပႆနာဓား မဂ္ဓားနဲ႔ျဖတ္မွရမယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဒီ"အျမစ္ျဖတ္ေဆး"ကုိေတာ့ျဖင့္ ဒီဘဝမွာေသာက္
ျဖစ္ေအာင္ေသာက္လိုက္၊ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လုိက္လို႔ရွိရင္စိတ္ခ်ရၿပီ၊ ဒီအျမစ္ (ကိေလသာ) မျပတ္သေရြ႕
ေတာ့ ဝိပါကဝဋ္ထဲမွ ကိေလသဝဋ္က ေပါက္ေနအံုးမွာ၊ အျမစ္မျပတ္ေတာ့ ဒီအသီးေတြ မေအာင္ျမင္ေတာ့
ဘူး၊ ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ ဝိပႆနာအလုပ္ လုပ္ရမယ္၊ ေရွးဦးစြာ ဝိပႆနာမဂ္ဉာဏ္ ၅-ပါးနဲ႔လုပ္၊ ေနာက္ဆံုးက်
ရင္ မဂ္ဉာဏ္ ၈-ခုနဲ႔ျဖတ္၊ ဒါမွတစ္ပါး အျမစ္ျဖတ္ေဆးမရွိဘူး၊ ဒီေတာ့ လွဴဒါန္းတဲ့အခါမွာလဲ ဒီဝဋ္ကၽြတ္ရပါ
လုိ၏ဆုိၿပီး လွဴပါ၊ ဒီ ဝဋ္ ၃-ပါးမွ ကၽြတ္လြတ္ခ်င္တဲ့ အလွဴအတန္းမ်ိဳး လုပ္ရင္ အေထာက္အပံ့ရမွာ ေသခ်ာ
တယ္၊ ဒီဝဋ္ကို လိုခ်င္ ေတာင့္တတယ္ဆိုရင္သြားၿပီ၊ ေခါင္းေျပာင္းၿပီး အဝိုင္းေျပးေပေတာ့၊ ဝဋ္ေကာင္းေတြ
ပဲ လွည့္ျဖစ္ေပေတာ့။ ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဝိပါကဝဋ္ကၽြတ္ခ်င္ရင္ ကမၼဝဋ္ကိုလဲျဖစ္မေနပါႏွင့္၊ ဝိပါကဝဋ္ကလဲ
အက်ိဳးေပးၿပီးသားျဖစ္လို႔ ျဖတ္လို႔မရေတာ့ဘူး၊ ကမၼဝဋ္ကလဲ အက်ိဳးေပးတဲ့ ေနရာမွာ သူဆက္အက်ိဳးေပးေန
မွာပဲ၊ ဒီေတာ့ ကမၼဝဋ္လဲ အားနည္းသြားေအာင္"ကိေလသဝဋ္"ကိုျဖတ္လုိက္ရမယ္၊ ျဖတ္လိုက္လို႔ ကိေလ
သဝဋ္မရွိေတာ့ရင္..ကမၼဝဋ္လဲမရွိေတာ့ဘူး၊ ဝိပါကဝဋ္ႀကီးလဲမရွိေတာ့ဘူး (ထပ္မလာေတာ့ဘူး) ဒီေတာ့ ဝဋ္
၃-ပါးကၽြတ္သြားတယ္၊ ဒီ ဝဋ္ ၃-ပါးကၽြတ္သြားတယ္ဆိုတာ (နိဗၺာန္ေရာက္တယ္ဆိုတာ) ကိေလသာအညစ္
အေၾကးဆုိတဲ့ သေဘာမရွိဘူး၊ ကမၼဝဋ္ဆိုတဲ့ သတၱဝါေတြကို ဆင္းရဲေအာင္လုပ္တဲ့ ထင္သလုိစီမံတဲ့ ကံေတြ
လဲမရွိဘူး၊ ကံမရွိရင္ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ရတဲ့ ဘဝေတြနဲ႔လဲ မႀကံဳေတာ့ဘူး၊ ဒါျဖင့္ ကိေလသဝဋ္လို႔ ကမၼဝဋ္
ကၽြတ္တယ္၊ ကမၼဝဋ္ကၽြတ္လုိ႔ ဝိပါကဝဋ္ ကၽြတ္ရတယ္၊ ဒီေတာ့ ကိေလသဝဋ္သာ ကၽြတ္ေအာင္လုပ္၊ ကံကို
လဲ မေၾကာက္နဲ႔၊ ဝိပါကဝဋ္လဲ မၾကာက္ပါနဲ႔၊ ကိေလသဝဋ္ကိုသာေၾကာက္ရမယ္၊ ကိေလသဝဋ္ကုိေၾကာက္
ရင္ ကိစၥၿပီးၿပီ၊ ဒီေတာ့ အဝိဇၨာတဏွာ ဆိုတဲ့ ကိေလသဝဋ္ကို ႏုိင္ေအာင္သတ္၊ သတ္တဲ့ေနရာမွာ ဝိပႆနာ
ဉာဏ္နဲ႔ မဂ္ဉာဏ္မွတစ္ပါး..အားကိုးစရာမရွိဘူး၊ ဒါေတာင္အခုလုပ္ရင္လုပ္၊ ေနာင္ဝိပႆနာ ကြယ္ေတာ့မွာ
သာသနာကြယ္ရင္..သာသနာပဆိုရင္၊ ဝိပႆနာဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး၊ မရွိေတာ့ ကၽြတ္ခ်င္ရင္ အခု အခ်ိန္
ပိုင္းသာ က်န္ေတာ့တယ္။
ဘုရားက"ကမၼြံေခတၱံ၊ ဝိညာဏံဗီဇံ၊ တဏွာသိေနေဟာ"လိုေဟာထားတယ္၊"ကံဆိုတာ လယ္ႏွင့္တူတယ္၊
တဏွာဆိုတာ ေရႏွင့္တူတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္ဝိညာဏ္ (ပဋ့ိသေႏၶဝိညာဏ္) ဟာ မ်ိဳးေစ့နဲ႔တူတယ္လို႔ေဟာ
ထားတယ္၊ ဒါျဖင့္ ကံဟာလယ္ႏွင့္တူေတာ့ ဒီလယ္ထဲ ေရသြင္းမေပးရင္ လယ္ေျခာက္ႀကီးျဖစ္မယ္၊ ျဖစ္ရင္
ဘာစိုက္စိုက္ မရဘူး၊ မေပါက္ဘူး၊ (လယ္နဲ႔တူတဲ့ ကံဆိုတာ ကမၼဝဋ္၊ ေရနဲ႔တူတဲ့ တဏွာဆိုတာ ကိေလသ
ဝဋ္၊ မ်ိဳးေစ့နဲ႔တူတဲ့ ဝိညာဏ္ဆိုတာ ဝိပါကဝဋ္လို႔မွတ္)၊ ဒီေတာ့ (အဝိဇၨာ တဏွာ) ဆိုတဲ့ ေရကို ဒီကံထဲသြင္း
လိုက္ရင္ မ်ိဳးေစ့ဆိုတဲ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ပဋိသေႏၶစိတ္ ဝိညာဏ္ဟာ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာ အပင္ႀကီးေပါက္ေတာ့မွာပဲ၊
ခင္ဗ်ားတို႔လယ္ထဲမွာ ေရေတြရွိတယ္၊ မ်ိဳးေစ့ ခ်လိုက္တယ္ဆိုရင္ ဒီအပင္ (ခႏၶာ) ေပါက္ၿပီေပါ့၊ အသီးအပြင့္
ေတြနဲ႔ ေဝဆာလာမွာပဲ၊ ကံက လယ္နဲ႔တူတယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔သားသမီး ပစၥည္းေတြခင္တဲ့ တဏွာက ေရနဲ႔တူ
တယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔က မ်ိဳးေစ့နဲ႔တူ၊ ဒါျဖင့္ ေျမလဲေကာင္း..ေရလဲေကာင္း ဆိုေတာ့ ဒီမ်ိဳးေစ့ကလဲ ေကာင္းေတာ့
ေပါက္ခ်င္တဲ့ အပင္ ေပါက္ေတာ့မွာပဲ၊ တိရစာၦန္အပင္ေတြေပါက္မွာ၊ အပါယ္ပင္ေတြ ေပါက္မွာ၊ ဒီလို ေပါက္
ခ်င္တဲ့ အပင္ေပါက္တာဟာ ေဟာဒီကံရွိေနလုိ႔၊ ေဟာဒီေရ သြင္းေနလုိ႔ ေဟာဒီ မ်ိဳးေစ့ေပါက္ရတယ္၊ ဒီေတာ့
လယ္လဲမရွိမွ၊ ေရလဲမရွိမွ၊ ဒီမ်ိဳးေစ့ သုဥ္းသြားမယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔က ေရမရွိလဲ မေနတတ္၊ ကံမရွိလဲ မေနတတ္
ေတာ့ ခက္တာေပါ့၊ ဒီမ်ိဳးေစ့ေပါက္ရင္ အသီးအပြင့္ ထြက္အံုးမွာ၊ ထြက္ရင္ အပင္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္
ေအာင္ ေပါက္အံုးမွာပဲ၊ အဲဒါ အဆိပ္ပင္ေတြပဲ၊ အဆိပ္ေတြက အဆိပ္သီးေတြသီးလုိ႔၊ အဆိပ္သီးေတြက တစ္
ခါ အဆိပ္ပင္ေတြ ေပါက္ေတာ့မွာပဲ၊ ေခြးပင္ ႏြားပင္ေတြေပါက္ေတာ့မွာပဲ၊ ဒီအပင္ေတြေနာက္ မေပါက္ခ်င္ရင္
ေရလဲမရွိေအာင္ ေျမလဲ မရွိေအာင္လုပ္ၾကေပေတာ့။ ။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပ့ံ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မုိးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕ ။ ။
No comments:
Post a Comment