တက္ေပးရတယ္၊ ဒီမာန္သည္ကားဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ မာနေတာ့မာနပဲ၊ မာနပင္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း နိဗၺာန္
ေက်းဇူးျပဳတဲ့ မာနလို႔ မွတ္ရမယ္။
(၁) တရားအားထုတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ ျဖစ္ပ်က္ကုိ႐ႈတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွားမွာ မိမိကိုယ္ကို
အႀကီးအကဲထား၍ အားထုတ္ရမယ္။
(၂) နံပါတ္က သူတပါးကို အႀကီးအကဲထား၍ တရားအားထုတ္ရမယ္။
(၃) နံပါတ္က ျမတ္စြာဘုရားတရားေတာ္ကို အႀကီးအကဲထား၍ တရားအားထုတ္ရမယ္
အႀကီးအကဲဆုိတာ အဓိပတိထားရမယ္။ (အဂၤုတၳိဳရ္ဠိေတာ္)။
(၁) နံပါတ္ကုိေျပာပါမယ္၊ ဪ ဝတ္စရာ၊ စားစရာ၊ ေနစရာ၊ ထုိင္စရာ၊ ဟုိ..ဘဝ ဒီဘဝလုိခ်င္လုိ႔ တရားအား
ထုတ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏဆိုတဲ့ ေဘးသံုးေဘးကို မေတြ႔ခ်င္၊ မႀကံဳခ်င္လုိ႔တရား အားထုတ္
တာ၊ မိမိကိုယ္ကုိ ေျမႇာက္ပင့္ၿပီးသကာလထားရမယ္၊ မိမိကုိယ္ကုိ အဓိပတိထားၿပီး အားထုတ္တဲ့အတြက္
ဝီရိယျပင္းထန္ၿပီး မဂ္ဉာဏ္၊ ဖိုလ္ဉာုဏ္ေပၚႏိုင္တယ္။
(၂) နံပါတ္က တရားအားထုတ္ေနတံုး၊ လုိ႔ခ်င္တဲ့စိတ္ ဗ်ာပါဒဆိုတဲ့ေၾကာင့္ၾကမႈေတြ ဝင္လာတယ္ဆုိ
ပါေတာ့၊ မင္းသည္ အရွက္အေၾကာက္မရွိဘူး၊ မင္းမွာၾကည့္စမ္း ကာမဝိတက္ဆိုိတဲ့ ေလာဘဝင္လာတယ္၊
ဗ်ာပါဒဆိုတဲ့ ေဒါသအႏုစားဝင္လာတယ္၊ ဝိဟံသဝိတက္ဆုိတဲ့ ေဒါသအၾကမ္းစားဝင္လာတယ္၊ မင္းတရား
အားထုတ္ေနတာ၊ ၾကည့္စမ္း၊ မင္းဝင္လာတဲ့ ဝိတက္ေတြက၊ သူေတာ္ေကာင္းအလုပ္ဟုတ္ပါရဲ႕လားလုိ႔
ကိုယ့္ကုိယ္ကုိေမးပါ။
အဲဒီေတာ့ မင္းက ထုိင္ပံုကေတာ့၊ သူေတာ္ေကာင္းအလုပ္၊ သူမ်ားကၾကည့္လုိက္ျပန္လဲ သူေတာ္
ေကာင္းလုပ္၊ မင္းဝမ္းထဲရွိတာေတြကေတာ့ ေလာဘရယ္၊ ေဒါသအႏုစားရယ္၊ အၾကမ္းစားရယ္၊ ဝင္လာ
တယ္၊ မင္းႏွယ္ကြာ အရွက္အေၾကာက္မရွိလုိက္တာ၊ မင္းက မသိဘူးထင္ေနတယ္၊ မင္းကိုယ္ေစာင့္နတ္
ကသိတယ္၊ မင္းတရား အားထုတ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ၊ မင္းကိုယ္ေစာင့္နတ္က သိတယ္၊ သူတပါးစိတ္ကို
သိတဲ့ နတ္ေတြကသိတယ္လုိ႔၊ သူ႔ကုိျမည္တြန္ေပးရမယ္၊ ဒါတင္မကေသးပါဘူး၊ အဘိညာဥ္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ
က မင္းတရားအားထုတ္တယ္ဆိုေပမဲ့၊ မင္းသ႑ာန္မွာ ဝိတက္ေတြဗရေပြနဲ႔ အကုသုိလ္ေၾကးေတြကပ္ေန
တယ္ဆိုတာ မင္းကိုျမင္ၾကပါတယ္၊ မင္းဟာတယ္ဖ်င္းပါလားဆုိၿပီး ျဖစ္ ပ်က္႐ႈပစ္ပါ၊ သူတပါးကိုရွက္တာ၊
သံသရာကိုေၾကာက္တာနဲ႔ပဲ၊ မဂ္ဉာဏ္၊ ဖုိလ္ဉာဏ္ဆုိက္သြားသတဲ့ဗ်ာ။
(၃) နံပါတ္က ျမတ္စြာဘုရားတရားေတာ္ကို အဓိပတိထားၿပီး ႀကိဳးစားရမယ္၊ သြာကၡာေတာ ဘဂဝ
တာဓေမၼာဆိုေတာ့၊ ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူတာက ေကာင္းစြာေဟာေတာ္မူတဲ့တရား၊ သႏၵိ႒ိေကာဆို
တာ ကိုယ္တိုင္ျမင္တဲ့တရား၊ အကာလိေကာဆိုတာက အခုမဂ္ရရင္၊ အခုဖိုလ္ရတယ္လုိ႔ေျပာတာ၊ အခု
ဝိပႆနာ မဂ္ဝင္လာရင္၊ အခုပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျပတ္တယ္လို႔ေျပာတာ။ ေကာင္းစြားေဟာတဲ့ တရားဟာလည္း
မင္းသည္ တရားအားထုတ္ရင္းေတာင္စိတ္ေျမာက္စိတ္ေတြ ဝင္လာလုိ႔ရွိရင္ မင္းအတြက္မွာေတာ့ အခ်ည္း
ႏွီးျဖစ္ေနတာပဲ၊ ကုိယ္တုိင္ျမင္ရမယ္လုိ႔ ေဟာတာလဲ မင္းမျမင္ဘူးဆုိေတာ့ မင္းက်မွပဲ ဘုရားေဟာေတာ္
မူတဲ့ တရားသည္ကား အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေနေတာ့ ဘုရားသည္ ႏွစ္ခြန္းေသာ စကားကိုမသံုး၊ တစ္ခြန္းတည္းနဲ႔
အမွန္သံုးတဲ့ ကိုယ္ေတာ္၊ တရားေတာင္ မင္းက်ေတာ့ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ရတယ္ဆိုေတာ့၊ မင္းအျပစ္ဟာ တယ္
ႀကီးပါလား၊ တရားကို အဓိပတိထားရမယ္။
တရားက ဒီလိုရွိပါလွ်က္သားနဲ႔ မင္းမွာ မရဘူးဆိုတဲ့ ဥစၥာ၊ မင္း..ဖ်င္းလုိ႔၊ မင္း..ပ်င္းလုိ႔၊ မင္း..ေနရာမက်
လုိ႔ ျဖစ္တာ၊ စြဲခ်က္တင္ရမယ္ေနာ္၊ ဧဟိပႆိေကာ တရားက ခဏခဏေခၚေနတယ္၊ သူ႔႐ႈပါ၊ သူ႔႐ႈပါလုိ႔
အဲဒီေတာ့ တရားက အမွန္ေခၚတတ္တဲ့တရား၊ မင္းမျမင္ဘူး၊ မင္းျဖင့္ေခၚေဖာ္မရဘူးဆိုေတာ့ မင္းအျပစ္ပဲ၊
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ တရားေတာ္ကို အဓိပတိထားၿပီး၊ မင္းဝီရိယ ညံ့လုိ႔ပဲဆိုၿပီး ဝီရိယတိုးခ်ဲ႕ႀကိဳးစားလိုက္
ပါ၊ ဒီလုိဆိုရင္ တစ္မဂ္ တစ္ဖုိလ္ဆိုက္ရမယ္လုိ႔ အဂၤုတၳိဳရ္ပါ႒ိေတာ္မွာ ေဟာတယ္။
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္စႀကစို႔ တရားနာေနတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးက ဒုကၡသစၥာ၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပန္ၾကည့္တဲ့ ဉာဏ္
ကမဂၢသစၥာ၊ အို၊ နာ၊ ေသဟာ ဘယ္ကလာသတံုး၊ ဇာတိကလာတယ္၊ ဒါျဖင့္ ဇာတိက သမုဒယသစၥာ၊
ဇရာမရဏက ဒုကၡသစၥာ၊ ခုနက ႏွစ္ပါးနဲ႔ေပါင္းေတာ့ တစ္ပါးတုိးလာတယ္၊ သစၥာေပါင္းသံုးပါးသိရတယ္၊
ဇာတိေၾကာင့္ (ဇရာမရဏျဖစ္ရပါတယ္)၊ ဒါျဖင့္ "ေၾကာင့္" ပါတာက သမုဒယသစၥာ၊ "ျဖစ္" ရတာက (ဒုကၡ
သစၥာပါ)၊ ဇာတိနဲ႔ ဇရာမရဏခ်ဳပ္လုိ႔ ရွိရင္တို႔ ဒုကၡခပ္သိမ္းမွာပဲလုိ႔ ဉာဏ္ထဲ မဝင္းစားဘူးလား၊ ခ်ဳပ္ရာသည္
ခ်မ္းသာတဲ့ေနရာပဲလုိ႔ မွတ္ႏိုင္တယ္၊ ခ်မ္းသာတဲ့ေနရာက နိေရာဓသစၥာ၊ ခ်မ္းသာတဲ့ေနရာေရာက္မွ ေအးမွာ
ပဲလုိ႔သိတာက မဂၢသစၥာ၊ သစၥာေလးပါးရၿပီ။
ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္သတံုး၊ ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားမွာ ဘုရားျဖစ္တယ္၊ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္းက
ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္တာတံုး၊ ဇရာမရဏေၾကာင့္ျဖစ္တယ္၊ ဘုရားအျဖစ္ကို ႀကိဳးစားျခင္း၏အေၾကာင္း ဘယ္
သူပါလိမ့္၊ ဇရာမရဏျဖစ္တယ္၊ ပါရမီဆယ္ပါး အျပားသံုးဆယ္ေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တာသည္ ေနာက္မွပါ၊
ဇာတိက သမုဒယသစၥာ၊ ဇရာမရဏက ဒုကၡသစၥာ ဒီသစၥာႏွစ္ပါးမခ်ဳပ္သေရြ႕ ဆင္းရဲနဲ႔ခြဲရလိမ့္မယ္ မထင္
နဲ႔။ ဇာတိသည္၊ ကမၼဘဝေၾကာင့္ျဖစ္တယ္၊ ကမၼဘဝဆိုတာ ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံ ကံေတြေၾကာင့္
ဒုကၡေရာက္ေနတာကိုး၊ ကမၼဘဝက ဥပါဒါန္ကလာတယ္၊ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ကံျဖစ္တာကိုး၊ ဇရာမဏကလည္း
ဒုကၡသစၥာ၊ ဇာတိကလည္း ကမၼဘဝနဲ႔ ေထာက္လုိက္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာ၊ ကံကလည္း ဥပါဒါန္နဲ႔ ေထာက္လုိက္
ေတာ့ ဒုကၡသစၥာ၊ တဏွာေၾကာင့္ ဥပါဒါန္ျဖစ္တယ္၊ တဏွာက ေဝဒနာကလာတယ္၊ တဏွာသည္ပင္လွ်င္
ျဖစ္ပ်က္ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ဒုကၡသစၥာပဲ၊ ေဝဒနာက ဘယ္ကလာ၊ ဖႆကလာတယ္၊ ဖႆကဘယ္က
လာ...သဠာယတနကလာတယ္၊ သဠာယတနက ဘယ္ကလာလိမ့္မတံုး၊ နာမ္႐ုပ္ကလာတယ္၊ နာမ္႐ုပ္က
ဘယ္ကလာ၊ ဝိဉာဏ္ကလာတယ္၊ ဝိဉာဏ္ကဘယ္ကလာ သခၤ ါရကလာတယ္၊ သခၤ ါရက ဘယ္ကလာ
အဝိဇၨာကလာတယ္၊ အဝိဇၨာက သမုဒယသစၥာ။
တရားနာေနတံုး ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိသတံုး၊ ငါးမ်ိဳးရွိတယ္၊ ဝိပႆနာအလုပ္လုပ္၊ မလုပ္ရင္
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္မျပတ္ဘူးလုိ႔ ေဟာရမယ္။ အနာဂတ္အေၾကာင္း သံုးခုေရွ႕နားမွာ မဂ္ဝင္မွ၊ မဂၢသစၥာ ဒီေနရာ
ထားလိုက္လုိ႔ရွိရင္ ဒီဘက္ကဟာေတြ အကုန္ခ်ဳပ္တယ္လုိ႔ မသိဘူးလား၊ သိတယ္၊ အဲဒါက နိေရာဓသစၥာသိ
တာ၊ ဆရာဘုန္းႀကီးကလဲေျပာတယ္၊ ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားမွာ ေသာတပန္တည္ေအာင္လုပ္လုိ႔ဆိုေတာ့
မဂ္သြင္းလုိက္လုိ႔ ေျပာတာေပါ့၊ နိေရာဓသစၥာ နိဗၺာန္ဆိုတာ ယခုအားထုတ္ ယခုနိဗၺာန္ရႏိုင္တယ္၊ မဂၢင္
ငါးပါးနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ယခုခဏ နိေရာဓနိဗၺာန္ရပါတယ္၊ ရွစ္ပါးျပည့္ေအာင္ အားထုတ္ရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ
ေသာတာပတၱိမဂ္ျမင္တဲ့ နိဗၺာန္ရတာေပါ့။
နိဗၺာန္ရွာခ်င္ရင္ ခႏၶာကိုယ္မွာရွာရမယ္၊ အနာဂတ္ခႏၶာကိုယ္မွာ သြားရွာေနရင္အပိုပဲ၊ အတိတ္ခႏၶာ
ကိုယ္ရွိရဲ႕လား...မရွိပါဘူး၊ ပစၥဳပၸန္ခႏၶာထဲမွာ နိဗၺာန္ရွာပါ၊ နိဗၺာန္ကို မင္းတို႔တျခားရပ္၊ တစ္ျခားတုိင္းျပည္
ေတြမွာ ရွိလိမ့္မယ္လုိ႔မရွာပါနဲ႔၊ ဘယ္မွာရွာမတံုး..(တစ္လံမွ်ေလာက္ေသာ ခႏၶာကုိယ္မွာရွာရပါမယ္)၊
ပုတီးလည္ပင္းစြပ္ၿပီး ေမ့ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္ေတာ့ေတြ႔မွာတံုး၊ တစ္လံမွ်ေလာက္ေသာ ခႏၶာထဲမွာ
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိသတံုး (ရွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္ဘုရား)၊ ေရာဟိတသ နတ္သားေလွ်ာက္လုိ႔ ဘုရားက
ေျဖတာ၊ ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားက ရွေတာ့ကုိ နိဗၺာန္ကို အထူးရွာမေနနဲ႔၊ သူေရွ႕နားက ငါးခုကိုတစ္ခုခု
ျဖစ္ပ်က္သာ ႐ႈလုိက္၊ နိဗၺာန္ အလုိလုိေပၚတယ္၊ ရွင္ၿပီးလား (ရွင္ပါၿပီးဘုရား) ။ ။
ဤေကာင္းမႈကုသုိလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတုိ႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မုိးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕ ။ ။
No comments:
Post a Comment