တရားကို ဂ႐ုစိုက္ပါ၊ ဇရာ၊ မရဏဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၊ ပါဠိလုိသုံးေတာ့ ဇရာ၊ မရဏ၊
ျမန္မာလုိ႔ ခႏၶာကိုယ္ထဲ ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အုိမႈေတေဇာနဲ႔ သတ္မႈေတေဇာလုိ႔ မွတ္လုိက္ပါ (မွန္ပါ့)
သူတုိ႔က အုိေအာင္လုုပ္တတ္တဲ့တရားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသ႑ာန္လည္းကိုလည္း အုိေအာင္လုပ္တာ
ပဲ၊ စၾကဝေတးမႏၶာတ္သ႑ာန္လည္း အုိေအာင္လုပ္တာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဇရမရဏသည္ ႏွိပ္စက္တတ္ေသာ
ေၾကာင့္ ဒုကၡသစၥာလုိ႔မွတ္ပါ (မွန္ပါ့)၊ ဒါျဖင့္ ဒီတရားသည္ ပုဂၢဳလ္သတၱဝါမေရြး ႏွိပ္စက္တတ္ေသာေၾကာင့္
ဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္တတ္ေသာေၾကာင့္လဲ ဒုကၡ (မွန္ပါ့)၊ ပုဂၢိဳလ္မေရြး ႏွိပ္စက္တတ္ေသာေၾကာင့္လဲသစၥာ
ဒါျဖင့္ ဒုကၡနဲ႔ သစၥာေပါင္းလုိက္ေတာ့ (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ ေတေဇာက ႏွိပ္စက္တတ္တဲ့တရား၊ ေတေဇာမွတပါး
က်န္တဲ့ ႐ုပ္နာမ္ေတြက အႏွိပ္စက္ခံရတဲ့တရား (မွန္ပါ့)၊ အႏွိပ္စက္ခံရေသာေၾကာင့္ ဒုကၡသစၥာ၊ ဒါျဖင့္ ဇရာ
မရဏ ဘယ္ကလာလဲလုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္ေတာ့၊ သမုဒယဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြမယ္၊ ဇာတိေၾကာင့္ ဇရာမရ
ဏျဖစ္တယ္၊ ဇာတိက အေၾကာင္းသမုဒယ၊ ဇရာ မရဏက အက်ိဳးဒုကၡ ရွင္ၿပီးလား။
ဒကာ ဒကာမေတြဘယ္ဇာတိမွမႀကိဳက္ပါနဲ႔လုိ႔ ဘုန္းႀကီးက ကန္႔ကြက္လုိက္တယ္၊ ဘယ္ပဋိသေႏၶမွမ
ႀကိဳက္ပါနဲ႔လုိ႔ ကန္႔ကြက္ရျခင္းသည္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ သမုဒယသစၥာကို ႀကိဳက္မိမွာစိုးလုိ႔
သမုဒယသစၥာကို ႀကိဳက္မိၿပီဆိုမွျဖင့္ ဒုကၡသစၥာႀကီးဟာ ေပြ႔ပုိက္ၿပီးသကာလေနရေတာ့မွာက ေသခ်ာတယ္၊
ဒီဇာတိသည္ကားဆိုလုိ႔ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ကံက လာတာပဲ၊ ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံဆုိတဲ့ ကံသံုးခု
ကလာတယ္၊ ဉာဏ္ထဲရွင္းေအာင္ေဟာျပန္ေတာ့၊ ကမၼဘဝပစၥယာဇာတိလုိ႔ မွတ္စမ္းပါ (မွန္ပါ့)၊ ဒီကံေတြ
ဟူသေရြ႕သည္ကုသိုလ္ကံျဖစ္ျဖစ္၊ အကုသိုလ္ကံျဖစ္ျဖစ္၊ ဇာတိကိုျဖစ္ေစတဲ့ တရားျဖစ္ခဲ့လုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္ ဘုရား
သခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ကုသိုလ္ေရာ၊ အကုသိုလ္ေရာ၊ ဒါႏွစ္ခုစလံုးကို စြန္႔လုိက္တယ္၊ ဒကာ ဒကာမ
ေတြ ကုသိုလ္လုပ္တုိင္းလည္း ခင္ဗ်ားတုိမွန္ၿပီဟု အယူမရွိလုိက္ပါနဲ႔ (မွန္ပါ့)၊ ကုသိုလ္ေပမဲ့ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္
ျဖစ္တဲ့ ကုသိုလ္မ်ိဳးကုိေၾကာက္ရမယ္။
တဏွာကလုိခ်င္ကာမတၱ၊ ဥပါဒါန္က ငမ္းငမ္းတက္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္၊ ငမ္းငမ္းတက္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္
တစ္ေယာက္သည္ ဒုကၡေရာက္ေနတာပဲ ဒီတဏွာသည္ ဘယ္ကလာပါလိမ့္မတံုးလုို႔ု ေမးခြန္းထုတ္ပါအံုး၊
ေဝဒနာကလာတယ္၊ ဒါျဖင့္ ေဝဒနာက အေၾကာင္းသမုဒယ၊ တဏွက (အက်ိဳးဒုကၡပါ)၊ တဏွာမရွိရင္ ဒုကၡမ
ရွိဘူး (မွန္ပါ့)၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဘုရားဘယ္ေနရာမွာ ဘုရားျဖစ္ပါလိမ့္မတံုး (ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားမွာပါ)၊
ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ေဝဒနာျဖစ္ပ်က္႐ႈ၊ သူ႔ခႏၶာထဲမွာ ဘုရားမျဖစ္ခင္တုန္းက ေဝဒနာပစၥယာတဏွာရွိ
တယ္၊ ေဝဒနာနိေရာဓာ တဏွာနိေရာေဓာျဖစ္သြားတယ္ (မွန္ပါ့)၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္
ႀကီး ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္ေပၚမွာ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံေတြခ်ဳပ္တယ္၊ ေဝဒနာႏွင့္ တဏွာၾကား မဂ္သြင္း
လုိက္တာနဲ႔ ကံေတြခ်ဳပ္တယ္၊ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္ေပၚမွာ ေဝဒနာ ေနာက္ကေနၿပီး မဂ္လုိက္လုိ႔ ဘုရား
ျဖစ္တာ၊ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္က ပါရမီဆယ္ပါး၊ အျပားသံုးဆယ္ေၾကာင့္ ေပါက္လာတာ ရွင္းၿပီးလား (ရွင္း
ပါၿပီးဘုရား)၊ မဂ္ကျဖစ္ပ်က္ျမင္လုိ႔ မဂ္ျဖစ္လာတာ၊ အင္မတန္ျခားတယ္၊ သ႑ာန္ေတာ္ဘုရားကေတာ့
ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္ေပၚမွာထုိင္တာပဲ၊ ဉာဏ္ေတာ္ဘုရားကေတာ့ ဟဒယဝတၳဳေပၚမွာ မဂ္ျဖစ္ ဖိုလ္ျဖစ္
ေနေသာေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တယ္၊ မာရ္နတ္က ေဗာဓိပင္ႏွင့္ေရႊပလႅင္လုမယ္လုိ႔ ညေနပုိင္း (လာပါတယ္)၊
ငါ့ ပါရမီဆယ္ပါး အျပားသံုးဆယ္ အက်င့္အလွဴေတြေၾကာင့္ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္ေပၚလာတာ မင္းႏွင့္ဘာ
မွ်မဆုိင္းဘူးလုိ႔မေျပာလား (ေျပာပါတယ္)၊ မဟာပထဝီေျမႀကီးက အုိထိန္းစက္ကဲ့သို႔ လႈပ္လာေတာ့မွ မာရ္
နတ္စစ္သည္ေတြ မေျပးၾကဘူးလား (ေျပးပါတယ္ဘုရား)။
ဒကာ ဒကာမေတြ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေဝဒနကၡႏၶာခ်ည္းဆိုတာ ဟုတ္ပါရဲ႕လား (ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဒုကၡ
ေဝဒနာကိုမ႐ႈနဲ႔၊ ဒုကၡေဝဒနာေလး ပ်က္သြားတာကို ႐ႈ (မွန္လွပါ)၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဒုကၡေဝဒနာမရွိဘဲနဲ႔
လည္း ပ်က္မယ္မဟုတ္ဘူး၊ ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေဝဒနာေက်ာ္ၿပီး အပ်က္ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ၊
အပ်က္ျမင္မွ မဂ္ကဆိုက္တာကိုး ေဝဒနာျမင္႐ုံႏွင့္ေတာ့ မဆုိက္ေသးဘူး၊ ေဝဒနာကေတာ့ နိေရာဓပဲ၊
တဏွာနိ ေရာေဓာဆိုတာကေတာ့ မဂ္ေပၚလုိ႔ တဏွာမလာတာကို ဆုိလိုတယ္၊ ေဝဒနာ နိေရာဓကိုျမင္မွ
တဏွာ နိေရာေဓာဆိုတဲ့ မဂ္ေပၚတယ္၊ သူ႔နိေရာဓကိုမျပင္ရင္ (မဂ္မေပၚဘူး)၊ ေဝဒနာ နိေရာဓဆိုတာက
ဘာျပသတံုး၊ ေဝဒနာခ်ဳပ္တာ ကိုျပတယ္၊ မဂ္ေပၚလို႔ ခ်ဳပ္ရတယ္ (မွန္ပါ့)၊ မဂ္ေပၚတာကုိ တဏွာခ်ဳပ္တယ္
လုိ႔ဆိုပါတယ္၊ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရမွာ၊ ဘယ္လုိလုပ္ရမွာဘာလဲ (ေဝဒနာနိေရာဓ တဏွ နိေရာေဓာျဖစ္
ေအာင္လုပ္ရပါမယ္)၊ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကုိ အင္မတန္ၾကည္ညိဳပါတယ္၊ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ခၽြတ္
ထုိက္တဲ့ ဗုဒၶေဝေနယ်ပုဂၢိဳလ္ဟာ ပၪၥဝဂၢီအစ သုအဒၵရဟန္းမွာ ဆံုးပါတယ္၊ အဲဒါဟာ ဘုရားကုိယ္တုိင္ခၽြတ္
မဲ့ ေဝေနယ်ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့ ဗုဒၶေဝေနယ်မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏
တပည့္သာဝကျဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက သူ႔သာဝကနဲ႔သူ ခၽြတ္ရမဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ့။
ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း ဆရာဘုန္းႀကီးတို႔လုိ ဘုရား၏ သာဝကေတြက ခၽြတ္မွ ကၽြတ္ႏုိင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဆို
တာ မေသခ်ာဘူးလား၊ ေမတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားကိုေစာင့္အံုးမယ္ဆိုရင္လည္း အင္မတန္ခဲယဥ္းလွတဲ့ ဒုလႅ
ဘႀကီးပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ယခုလုိ ဘဝမ်ိဳးႀကံဳဆံုခိုက္မွာ ဘုရား၏ တပည့္သာဝကမ်ားထံမွာပဲ။
ဒီငါးပါးနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္လုပ္။
ယံုၾကည္၊ က်န္းမာ၊ စိတ္ေျဖာင့္ကာျဖင့္၊ လြန္စြာအားထုတ္၊
နာမ္ႏွင့္႐ုပ္ကို၊ ျဖစ္ခ်ဳပ္ဉာဏ္ျမင္၊ ဤငါးအင္၊ မွန္ပင္မဂ္ရေၾကာင္း။
ကုိင္း ဒီဒကာ ဒကာမေတြ သာဝကေဝေနယ်ပဲဆိုတာ ထင္ရွားေနၿပီ၊ ဒီတစ္ခါလြဲရင္ေတာ့ျဖင့္ ကိုယ္က်ိဳးနဲ႔
မွာ အစစ္ပဲ၊ လသာတံုး ဗိုင္ငင္ဆိုသလုိပဲ ဒီအခ်ိန္မွာ ေဝဒနာနိေရာဓါ တဏွနိေရေဓာျဖစ္ေအာင္လုပ္၊ နိဗၺာန္
ေရာက္တာပဲ (မွန္ပါ့)၊ ဒါျဖင့္ရင္ ေဝဒနာကို႐ႈဆိုတာသည္ ေဝဒနာေတာ့ျဖင့္ ႐ႈရမွာပဲတဲ့၊ သို႔ေသာ္ ေဝဒနာကို
မေတြ႔ေစနဲ႔၊ ေဝဒနာပ်က္တာကိုေတြ႔ပါေစ၊ မဂ္သည္ ေဟာဒီ ကိေလသာကိုလည္း ျဖတ္ပါတယ္၊ တဏွာဥပါ
ဒါန္ ကိေလသာကိုလဲ ျဖတ္ပါတယ္၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ သစၥာေလးပါး မသိဘူးဆိုတာ မ႐ႈတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ဘယ္ေတာ့
မွမသိဘူး၊ ဦးလွဘူးရွင္းရဲ႕လား၊ ရွင္းၾကပါ..ရွင္းၾကပါ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အခ်ိန္ ကေလးကလည္း တဲတဲေလးရွိေတာ့
တယ္၊ ခႏၶာကုိယ္က တဲတဲပဲက်န္ေတာ့တယ္ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ႀကိဳက္ခ်င္မွ ႀကိဳက္မယ္ေနာ္။
မ်က္လံုး၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာမ်ားအရင္ ပ်ိဳပ်ိဳရြယ္ရြယ္တံုးကလုိ သန္သန္ထြားထြားရွိပါေသးရဲ႕လား
(မရွိေတာ့ပါဘုရား)၊ အဲဒါ ကံကုန္လုၿပီလုိ႔ေျပာတာ၊ အခု ဘုန္းႀကီးဆီေရာက္လာေတာ့ (ကံမြဲဉာဏ္မြဲေတြ
ေရာက္ပါတယ္)၊ ကံမြဲဉာဏ္မြဲေတြ ရွိေသာ္ျငားလဲ၊ ဆရာကနည္းေပးေကာင္း၊ ဒကာ ဒကာမေတြကလည္း
ကံေကာင္းတံုးကလုိပဲ ဝီရိယအခ်ိန္မွန္မွန္နဲ႔ လုပ္မည္ဆုိရင္ရႏုိင္ပါေသးတယ္ (မွန္လွပါ)၊ ပိုမိုႀကိဳးစားမွ ကိစၥ
ၿပီးမယ္ (မွန္လွပါ)၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဖႆက ဘယ္ကလာသတံုး (သဠာယတနကလာပါတယ္)၊ သဠာယ
တန ဘယ္ကလာသတံုး (နာမ္႐ုပ္ကလာပါတယ္)၊ နာမ္႐ုပ္က ဘာသစၥာ (သမုဒယသစၥာပါ) သဠာယတနက
(ဒုကၡသစၥာ)၊ ကိုင္း...နာမ္႐ုပ္ဘယ္ကလာသတံုး (ဝိဉာဏ္ကလာပါတယ္)၊ ပဋိသေႏၶဝိဉာဏ္ကဘာသစၥာ (သ
မုဒယသစၥာပါ၊ နာမ္႐ုပ္က (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ ဝိဉာဏ္ဘယ္ကလာလိမ့္မတံုး (သခၤ ါရကလာပါတယ္)၊ အတိတ္
ကံကလာတာ၊ သခၤ ါရဘယ္ကလာပါလိမ့္္ (အဝိဇၨာကလာပါတယ္)၊ ကဲ..အကုန္သြားတတ္ၿပီမဟုတ္လား။
ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပးေနၾကလမ္းမို႔ေျပးတံုး၊ ဒီလမ္းခ်ဳပ္တဲ့လမ္းက်ေတာ့ ေတြ႔ကိုမေတြ႔ဘူး၊ ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔
ပစၥဳပၸန္ဘဝသည္ ဝိဉာဏ္နာမ္႐ုပ္ (သဠာယတန-ဖႆ-ေဝဒနာ-ဥပါဒါန္-ကံ)၊ သို႔ေသာ္ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံကို
အနာဂတ္အေၾကာင္း သံုးခုလုိ႔မွတ္၊ ေသသည္၏အျခားမဲ့၌ ေဟာဒီ ေခ်ာက္ဆင္းရေအာင္လုိ႔၊ ဒီထဲက်ေအာင္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ေန႔တိုင္းေလွ်ာက္တယ္ (မွန္ပါ့)၊ မ်က္လံုးပြင့္လည္း ဒီေရာက္တာပဲ၊ ႏွာေခါင္းက ရွဴလုိက္ရင္ေကာ၊
လွ်ာက စားရင္ေကာ (ဒီေရာက္တာပါပဲ)၊ ေက်ာင္းေဆာက္ေတာ့ဘံုေပါက္တယ္၊ နႏၵိယတုိ႔ ဝမ္းမသာဘူးလား
(သာပါတယ္ဘုရား)၊ အကုသိုလ္လုပ္ေတာ့ ငရဲမွာလဲ ဘုံေပါက္မွာေပါ့၊ ရွင္းၿပီလား၊ တရာနာေနတဲပ ခႏၶာ
ကိုယ္ဟာ ဘယ္အစ ဘယ္အဆံုးပါလိမ့္ (ဝိဉာဏ္အစ ကံအဆံုးပါးဘုရား)၊ ကာယကံ ဝစီကံ မေနာကံအဆံုး၊
ငါေသရင္ ဘာမ်ားျဖစ္ပါလိမ့္မတံုးဆိုေတာ့ ဇာတိေၾကာင့္ ဇရာ မရဏေခ်ာက္ထဲက်မယ္၊ အပါယ္ဇာတိ
အပါယ္ဇရာမရဏ ေခ်ာက္က်မယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔တံုး၊ ဒီေရာက္ေအာင္ေျပးတယ္ (မွန္ပါ့)၊ အနာဂတ္အေၾကာင္း
ေတြလုပ္ၿပီးၿပီ၊ ဒီအနာဂတ္အက်ိဳးကို ခင္ဗ်ားတုိ႔ မယူခ်င္ပါဘူးဆုိလို႔ (မရပါဘူးဘုရား)။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတုိ႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မိုးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕။
No comments:
Post a Comment