Wednesday, July 24

မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဝိပႆနာ႐ႈေနရမည့္ ဘာေဝတဗၺ

                          (၁၇-၃-၆ဝ)"ဝိပႆနာ႐ႈေနရမည့္ ဘာေဝတဗၺ အႏွစ္ခ်ဳပ္တရားေတာ္"
ျဖစ္ပ်က္တလံုး ျမင္ေအာင္လုပ္ေနတာ မဂၢသစၥာလုိ႔ေခၚတယ္ မဂၢသစၥာဆိုတာ၊ အေဝတဗၺလုပ္ေနတာ ကိုယ့္
စိတ္ကုိယ္႐ႈ ၁-နံပါတ္ျဖစ္ပ်က္ကို ၂-နံပါတ္မရွိဘူးလုိ႔သိတာ မဂၢသစၥာပဲ၊ ခဏခဏသိတာပြားေနတာ ျဖစ္ပ်က္
မရွိဘူး အုိ....မရွိဘူး လုိ႔သိတာပြားေနလို႔၊ မဂ္ရဖို႔ အေရးဟာပြားဖို႔အေရး၊ ပြားတယ္-ဘယ္သူပြားေနလဲ႔ မိမိ
ခႏၶာ၏ ျဖစ္ပ်က္ကိုပြားေနတာ မပြားရင္ ဒုကၡသစၥာကို မပုိင္းျခားႏုိင္ဘူး၊ ပြားရင္ သမုဒယကုိ ပေပ်ာက္ေစ
တယ္၊ ဒုကၡသစၥာကုိ ပုိင္းျခားႏိုင္တယ္၊ နိေရာဓကို ဆိုက္ေရာက္မယ္၊ မဂၢသစၥာသည္ ဘာကိုအက်ိဳးျပဳသလဲ
ပြားသာပြားေန-ဘဝကိုခင္တြယ္တဲ့တဏွာ၊ ခႏၶာခင္တြယ္တဲ့ တဏွာပါးမယ္ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံ ခ်ဳပ္တယ္
ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏေတြ ဇာတ္သိမ္းတယ္။
          ျဖစ္ပ်က္တစ္ခ်က္ ပြားလုိက္တဲ့အတြက္ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱအားလံုးၿပီးတယ္၊ ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ အခ်ိန္မ
ရွိဘူး၊ ႐ုပ္ ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ စိတ္ ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ ေဝဒနာ ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ ဒုကၡခ်ဳပ္ေတာ့၊ မဂၢသစၥာ ပြားလုိ႔ဘဲ၊ ဇာတိ၊
ဇာရာ၊ မရဏ အဘယ္ေၾကာင့္ဇာတ္သိမ္းတာလဲေမးရင္ မဂၢသစၥာ တစ္ခုတည္းပြားေနလို႔၊ ခႏၶာကလည္း ျဖစ္
ပ်က္မရွိတဲ့ အခ်ိန္မရွိဘူး၊ ေလာဘစိတ္၊ ေဒါသစိတ္၊ သံသယစိတ္၊ ငိုက္မည္း စိတ္ေတြေပၚလာရင္လည္း
ျဖစ္ပ်က္ ႐ႈ႐ုံပဲ၊ ဉာဏ္သည္ပြားဖန္မ်ားလာရင္ ထက္လာတယ္၊ ထက္စကေတာ့ ေလာကီမဂ္၊ ထက္သထက္
ထက္လာေတာ့၊ ေလာကုတၱရာမဂ္၊ ထက္ေလေလ၊ ကိေလသာနည္းေလေလပဲ၊ ဒုကၡကုန္ေလေလ၊ နိေရာဓ
သစၥာေရာက္ဖုိ႔ ပိုနီးေလပဲ၊ ေပၚသေရြ႕ ျဖစ္ပ်က္႐ႈ။
          ဒကာ ဒကာမတုိ႔လုပ္ရမွာက ခႏၶာထဲက ျဖစ္ပ်က္ပြား႐ုံပဲ၊ ျဖစ္ပ်က္က မေသမခ်င္းလုပ္ရမွာလား..အ
ကန္႔အသတ္ရွိပါတယ္၊ ဉာဏ္မထင္ခင္ပြား၊ နိေရာဓဉာဏ္ေအာက္ေရာက္ရင္ မပြားနဲ႔ေတာ့၊ နိဗၺာန္အာ႐ုံျပဳ႐ုံ
ပဲ၊ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးသြားရင္ ပြားမႈရပ္လုိက္ေတာ့၊ ျဖစ္ပ်က္မဆံုးခင္ပြား၊ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးရင ၾကည့္သာေန၊ ျဖစ္ပ်က္
ကေလးကို လုပ္႐ုံလုပ္၊ ဟုိကိစၥ..ဒီကိစၥေလးေပၚလာေတာ့၊ ရပ္လုိက္ျပန္တယ္၊ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္ကို မသြား
ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ပါရမီက ဒီေလာက္ပဲထင္ပါရဲ႕ စသျဖင့္၊ ပါရမီက ဆရာေကာင္းဆီပို႔ၿပီးၿပီ၊ လုပ္နည္းလည္းရၿပီ၊
ပါရမီတာဝန္ၿပီးၿပီ၊ မိမိအလုပ္က ျဖစ္ပ်က္ပြားဖုိ႔ပဲ၊ ဉာဏ္ထက္သထက္ ထက္လာရင္ ေသာတာပန္တည္
တယ္။
            ပုဏၰားအေမးကိုေျဖျခင္း ေဟာခ်က္ျဖစ္ပါတယ္၊ ငါ့တပည့္သားတစ္ခ်ိဳ႕က နိဗၺာန္ကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္
သြားေတာ့၊ နိဗၺာန္ေရာက္တယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကမေရာက္ဘူး၊ တစ္ခ်ိဳ႕က သြားလမ္းကို မွတ္မထားဘူး၊ မ်က္ေစ့
လည္တာက တစ္မ်ိဳး၊ သြားပါရက္နဲ႔ ေကြ႔ေကာက္ေနလို႔ အေရာက္ေႏွးၿပီး အေသေစာတယ္၊ အိမ္ဆိုတာ ကိ
ေလသာေတာ့၊ အိမ္ရွိပစၥည္းအားလံုးဟာ ခင္တြယ္စရာတဏွာ၊ တဏွာေတာထေန၍၊ အိမ္ကိေလသာ ေတာ
ထဲကိုေရာက္ရင္၊ မ်က္စိလည္ပြားတဲ့ကိစၥ ရွ႕မတုိးဘဲ ေနာက္ဆုတ္တယ္၊ နိဗၺာန္ဟာ မရွိလုိ႔လား ေရာက္
ေအာင္မသြားလို႔လား၊ မေနေကာင္းတဲ့အရပ္၊ မသြားေကာင္းတဲ့အရပ္ ခင္ဗ်ားတို႔မသိဘူး၊ မိစာၦဒိ႒ိလမ္းကို
သြက္သြက္သြားတယ္၊ သမၼာဒိ႒ိလမ္းကို ေျဖးေျဖးမွသြားတယ္၊ အခ်ိန္ဆြဲတယ္ မဂ္တား ဖုိလ္တား အလုပ္ကို
ေရွာင္ရမွာကို မရွာင္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ခႏၶာေတြက ဒီေန႔လား နက္ဖန္လား၊ ခႏၶာခ်ည္းပဲ၊ နိဗၺာန္မရွိလုိ႔ မေရာက္
တာလား၊ သင္တဲ့ဆရာ သင္တာဖ်င္းလို႔လား၊ သြားပါရက္နဲ႔ ေကြ႔ေကာက္ေနလုိ႔လား။
           ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အဟာရေၾကာင့္ အသက္ရွင္င္ေနၾကတယ္၊ ဒီအထဲမွာ ကံအထက္ဆံုးဘဲ၊ ဘုရားတစ္
ဆူနဲ႔ တစ္ဆူၾကားမွာ၊ အစားမစားရ ေရမေသာက္ရဘဲ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ၿပိတၱာရွိတယ္၊ အဟာရမရဘဲနဲ႔
ေနတာ မေသဘူး၊ ကံကသူငတ္တာၾကည့္ခ်င္လုိ႔၊ ရွင္ခုိင္းထားတာ ကံမေထာက္ပံ့လုိ႔ ေသသူလည္းရွိတယ္၊
အသက္ရွင္ေနဖုိ႔ ေထာက္ပံ့ထားတဲ့ကံဟာ လြန္ေလၿပီးေသာ အတိတ္ကာလ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာက ကံေတြ၊
ကံကုန္ၿပီလား၊ က်န္ေသးလား၊ နည္းနည္းက်န္ေသးလား၊ မိမိ္မသိႏုိင္ဘူး၊ ေရွ႕ေျခတစ္လွမ္း၊ ကံကလွမ္းခြင့္
ေပးတယ္၊ အသက္ရွင္ခြင့္ေပးတယ္၊ ဒုတိယေျခလွမ္းက်ေတာ့ လွမ္းခြင့္မေပးေတာ့ဘူး၊ ကံကုန္သြားၿပီး၊ အဲဒါ
တစ္ခ်ဳ႕က ေလျဖတ္ေသတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္၊ ေလျဖတ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ကံျဖတ္တာ၊ အိပ္ဖို႔ရာကံေပး
တယ္၊ ႏိုးဖို႔ရာ ကံမေပးဘူး၊ ကံကုန္သြားၿပီ၊ ေသၿပီ၊ ကံေပးလုိ႔ ငယ္မ်က္လံုးကၾကည္တယ္၊ ေနာက္ကံက အ
မြဲမ်က္လံုးကိုေပးတယ္၊ မ်က္စိက မႈံလာၿပီ၊ ကံနည္းတာ ေသခ်ာၿပီ၊ နည္းရင္ကုန္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ေတြးမိၾက
ရဲ႕လား။
          ဝိပႆနာလုပ္ဖုိ႔၊ အခ်ိန္ဆုိင္းလုိ႔ မေတာ္ေတာ့ဘူး၊ အႀကံဳႀကီးႀကံဳ အဆံုႀကီးဆံုဖို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ဆရာ
ေကာင္းနဲ႔ အႀကံဳႀကီးႀကံဳေသာ္လည္း၊ နိဗၺာန္နဲ႔ အဆံုႀကီးဆံုဖုိ႔ လြဲသြားၿပီ၊ ဘုန္းႀကီးက အျမန္လုပ္ေစခ်င္လုိ႔
တုိက္တြန္းတယ္မထင္နဲ႔၊ မီးေလက လင္းလုိက္မွိန္လုိက္ျဖစ္ေနၿပီ၊ ေနာက္မလင္းေတာ့ဘဲေသေတာ့မယ္၊
ၾကက္မႀကီး သူ႔ဥမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ရမည္ပံုကို ဥပမာေပးေသာ ေဟာခ်က္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဘာေဝတဗၺကုိပြား
မွ ရမည့္ကိစၥ၊ မပြားရင္မရဘူး၊ ျဖစ္ပ်က္ တစ္ခုတည္းပြားတာနဲ႔၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ အားလံုးၿပီးတယ္၊ ကိ
ေလသာ အေစးေျခာက္ဖုိ႔လည္းပြား ဉာဏ္ထက္ဖုိ႔လည္း ပြား၊ နိဗၺာန္အလင္းကို ျမင္ဖုိ႔လည္းပြား၊ ပြားဖန္မ်ား
ေတာ့၊ တဏွာခ်ဳပ္..ဥပါဒါန္မလာ..ကံခ်ဳပ္၊ ဇာတိ..ဇာရာ..မရဏ ဘာေၾကာင့္ဇာတ္သိမ္းသလဲ၊ မဂၢသစၥာတစ္
ခုတည္းပြားလုိ႔၊ ဒုကၡခ်ဳပ္တယ္၊ ဒုကၡခ်ဳပ္တာ နိဗၺာန္ေရာက္တာ၊ ငါ့ကိုယ္၊ ငါဟာထင္ေနတာ၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အ
နတၱမွန္းသိလုိ႔၊ ဇာတိေပ်ာက္တာ၊ ဒုကၡေပ်ာက္တာ နိဗၺာန္ေရာက္တာ၊ ဘုရားေရွ႕မွာ နိဗၺာန္ကိုရလုိပါ၏ဘုရား
လုိ႔ သူေတာင္းစားအသံနဲ႔ သြားေတာင္းမေနနဲ႔၊ နိဗၺာန္ဟာ ဆုေတာင္းတဲ့အလုပ္လား၊ ပြားတဲ့အလုပ္လား၊
မပြားလည္း မပြားဘဲနဲ႔ ပါးစပ္နဲ႔ ဆုေတာင္းေနတာ အလြဲႀကီးလြဲတယ္၊ ေအာက္က် ေနာက္က်တဲ့အလုပ္ကို
ျဖဳတ္ၾကစမ္းပါလုိ႔ တုိက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။                      ။

                                          ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
                      ေစတနာအေပါင္းတုိ႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
                      ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
                                    အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
                                               တည္ရွိပါေစသတည္း ။                  ။

                                                                                                          အရွင္ဉာဏဓဇ
                                                                                           မိုးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
                                                                                                        ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
                                                                                                                  အမရပူရၿမိဳ႕ ။            ။

No comments:

Post a Comment