ခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းဖုိ႔ တရားနာတယ္လုိ႔ စိတ္ထဲကမွတ္ရမယ္၊ ဒုကၡခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းဖို႔ နားၾကတယ္ဆိုလို႔ရွိ
ရင္ျဖင့္တဲ့ ဝိဝဋကုသိုလ္ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒုကၡသစၥာ ဘယ္ကလာပါလိမ့္ ဘုံဘဝလုိခ်င္တဲ့ တဏွာကလာတယ္၊
ဒီတဏွာေတြကို သတ္ဖို႔ရာအေရး ဒကာ ဒကာမ နည္းနာယူတာသည္ တရားနာတာ အစစ္လုိ႔မွတ္ပါ၊ တဏွာ
ေလာဘ အျမစ္အရင္းရွာလုိက္တဲ့ အခါက်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ မိမိခႏၶာမွာေနတယ္လုိ႔မွတ္ပါ၊ ဒုကၡသစၥာ ဘယ္ကလာ
သတုန္း (သမုဒယသစၥာကလာပါတယ္ဘုရား)၊ တဏွာသမုဒယကလာတယ္၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ တဏွာဟာ
ေဝဒနာသံုးပါးေၾကာင့္ျဖစ္တယ္၊ တဏွာ သမုဒယက ဘယ္ကလာသတံုးေမးရင္း (ေဝဒနာကလာပါတယ္
ဘုရား)၊ ခႏၶာငါးပါးရွိရာတြင္ ဘယ္ခႏၶာကလာသတံုးေမးရင္ေတာ့ (ေဝဒနာကၡႏၶာကလာပါတယ္ဘုရား)၊
တဏွာကိုသတ္ခ်င္ရင္ တဏွာကို မသတ္နဲ႔ ေဝဒနာကိုသတ္ပါ၊ တဏွာေသခ်င္ရင္ ေဝဒနာကို ႐ႈပါ တဏွာ
၏ ေရေသာက္ျမစ္ဟာ ေဝဒနာပါကလားဆုိတာေပၚတယ္။
ေဝဒနာျဖစ္ ပ်က္ျမင္လုိ႔ရွိရင္ တဏွာျပတ္သြားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေဝဒနာကို ျဖစ္ပ်က္
ျမင္မွ (ဝါ) ခယဝယျမင္မွ ကုန္တာ၊ ေပ်ာက္တာျမင္မွ တဏွာေသတယ္လုိ႔ မွတ္လုိက္စမ္းပါ၊ ေဝဒနာနဲ႔ စိတ္
နဲ႔ဟာ တၿပိဳင္နက္ျဖစ္တယ္၊ နည္းမရလဲ မရွိၾကပါေစနဲ႔ စိတ္႐ႈလဲ ေဝဒနာပါတာပဲ၊ ေဝဒနာ႐ႈလည္းစိတ္ပါတာ
ပဲ၊ ကုိယ္၏ခ်မ္းသာျခင္းလဲ (သုခေဝဒနာ)၊ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းလဲ (သုခေဝဒနာပါဘုရား)၊ ကုိယ္၏ခ်မ္းသာ
ျခင္းက ကိုယ္ေပၚမွာေပၚသေနာ္၊ စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္းက (စိတ္မွာေပၚပါတယ္)၊ ဘုရားက သိၾကားမင္းကို
ေဟာေနတယ္၊ ကုိယ္၏ ဆင္းရဲ႕ျခင္း၊ စိတ္၏ဆင္းရဲ႕ျခင္း (ဒုကၡေဝဒနာပါ)၊ ႏွစ္ခုစလံုး ဒုကၡခ်ည္းပဲ၊ ၿပိဳင္ေတာ့
မေပၚပါဘူး၊ သုိ႔ေသာ္ရွင္းေအာင္လုိ႔ ဒီေနရာမွာလဲေပၚတယ္ ဝမ္းထဲမွာလည္းေပၚတယ္ဆုိတာ သိေအာင္လုိ႔
ေျပာရပါတယ္၊ ရွင္းၿပီေနာ္၊ ဒါျဖင့္ ကုိယ္၏ဆင္းရဲခ်မ္းသာကင္းမႈ၊ စိတ္၏ဆင္းရဲခ်မ္းသာကင္းမႈ ဒါဥေပကၡာ
ေဝဒနာပဲ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ၊ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာမွာလဲ ဥေပကၡာ၊ ရွင္းၿပီေနာ္ ဝမ္းထဲမွာလဲလ်စ္လ်ဴ႐ႈတဲ့အခါ
ဥေပကၡာပဲ၊ အၾကင္ေဝဒနာကုိ ခံစား၏ ဘယ္ေဝဒနာတုန္းဆိုေတာ့ သုခ၊ ဒုကၡ၊ ဥေပကၡာေဟ့ အဲဒါေတြကုိ
မင္းသည္ကားဆိုလုိ႔ရွိရင္ အနိစၥလုိ႔႐ႈပါ၊ ခ်ဳပ္ေအာင္႐ႈပါ၊ တဖန္ခ်ဳပ္ေအာင္႐ႈပါ ထိုကဲ့သို႔ ႐ႈလုိက္လုိ႔ရွိရင္ကြာ
တဲ့ အနိစၥေတြ႐ႈ၊ ရာဂကင္းေအာင္႐ႈသာ ႐ႈမယ္ဆုိလုိ႔ရွိင္ရင္ျဖင့္၊ မင္းသည္ကားဆုိရင္ျဖင့္၊ ေတာင့္တမႈ၊
ေၾကာင့္ၾကမႈ၊ တဏွာအကုန္ေသပါတယ္။
တဏွာေသတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဥပါဒါန္ေသတယ္ကြ၊ လူ႔ျပည္ေလာက၊ နတ္ျပည္လာက၊ ျဗဟၼာျပည္
ေလာကဆိုတဲ့ ပ်က္စီးတတ္တဲ့ ေလာကထဲမွာ မင္းမျဖစ္ေတာ့ဘူးကြ၊ ဒါ..ႀကိဳးစားကြ..သိၾကားမင္းကို ဘုရား
က သတိေပးလုိက္ပါတယ္၊ လုပ္နည္းကိုေပးလုိက္တယ္၊ ေဝဒနာႏုပႆနာကို ေပးလုိက္တယ္၊ ေလာကႀကီး
ဘယ္သူဆင္းရဲေနသလဲဆိုလုိ႔ရွိရင္၊ တဏွာကေပးတဲ့ ဆင္းရဲပဲ၊ သူမ်ားထက္ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ သူမ်ားထက္ ပို
ဆင္းရဲခံရလိမ့္မယ္၊ သူမ်ားထက္ခ်မ္းသာတာက တဏွာ၊ သူမ်ားထက္ ပိုဆင္းရဲတာက ဒုကၡ၊ ဆင္းရဲျခင္း
မ်ားတာသည္ ကိုယ့္တဏွာမ်ားလို႔ လူ႔ျပည္မွာဆင္းရဲတယ္၊ ေသေတာ့ ငရဲသြားရတယ္ဆုိေတာ့ ဒါပဲ၊ ခင္းဗ်ာ
တုိ႔ ဒုကၡေရာက္ဖို႔ရာေတြကို ႀကိဳးစားေနၾကတယ္ဆိုတာေပၚၾကပလား၊ ဘုရားမပြင့္လုိ႔၊ ဘုရားတပည့္ေတြ
ေဟာတတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္နဲ႔မႀကံဳလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဆင္းရဲျခင္းေတာင့္ တမည့္ ပုဂၢိဳလ္ခ်ည္းပဲလုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်၊ ဆင္းရဲ
တာ ဘယ္ကလာ တဏွာကလာ၊ တဏွာ ဘယ္ကလာ၊ ေဝဒနာကလာ သေဘာက်ပလား၊ ဒါျဖင့္ ေဝဒနာနဲ႔
တဏွာၾကားကုိ မဂ္ဝင္ၾကပါစို႔ သေဘာပါပလား၊ ဘုရားျဖစ္တဲ့ေနရာဟာ ေဗာဓိပင္နဲ႔ ေရႊပလႅင္မွာမဟုတ္ပါ
ဘူး၊ ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားမွာ သဗၺညဳတဉာဏ္ရပါတယ္၊ ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားမွာ ဘုရားျဖစ္တာကိုး၊ ခင္
ဗ်ားတုိ႔က အိႏၵိယသြားၿပီး ဘုရားျဖစ္တဲ့ေနရာလဲသြားရဦးမယ္ အင္း...ခက္တဲ့လူေတြပဲ၊ မသြားရဘူးလို႔ ဘုန္း
ႀကီးတို႔ကမဆိုပါဘူး၊ ဘုရားျဖစ္တာ ဟိုမွာ သ႑ာန္ေတာ္ ဘုရားပါ၊ ခႏၶာပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျဖစ္တဲ့ ပရမတ္ဘုရား
စစ္စ္ကေတာ့ ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားမွာ သဗၺညဳတဉာဏ္ဝင္လာတယ္၊ ဘယ္ဘုရားမဆို ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာ
ၾကားမွာျဖစ္တယ္ရွင္းပလား။
ေသာတာပန္ျဖစ္ခ်င္လဲ ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားမွာျဖစ္ရမယ္၊ သကဒါဂါမ္ျဖစ္ခ်င္လဲ (ေဝဒနာနဲ႔တဏွာ
ၾကားပါ)၊ ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားမွာ ေဝဒနာျဖစ္၊ ပ်က္ျမင္လုိ႔ တဏွာခ်ဳပ္သြားလို႔ရွိရင္လဲ ဒီေနရာ ေသာတပန္
တည္မွာပဲ၊ ေၾကာင့္ စိတၱာႏုပႆနာ႐ႈလဲ နိဗၺာန္ေရာက္တယ္ဆိုတာ ေဝဒနာပါေနလုိ႔ ေဝဒနာႏုပႆနာ႐ႈလဲ၊
ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္တည္ၿပီး၊ နိဗၺာန္ေရာက္ႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာဟာလည္း စိတ္ထဲမွာ စိတ္နဲ႔
ေဝဒနာဟာ၊ သမၸယုတၱဓမၼ၊ သမၸယုတၱဓမၼ ဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတို႔ မသိဘဲေနမွာစိုးရတယ္၊ မီးနဲ႔ အလင္းဟာ
ဘယ္သူအရင္ျဖစ္သတုန္းေမးလုိ႔ရွိရင္...တၿပိဳင္တည္းျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ ေတြ႔စရာ၊ ဒုကၡေတြကမနည္း
ဘူး၊ အဟံ အေဝေရာေဟာမိ...ငါေတာ့ျဖင့္၊ အိုတဲ့ ဆီေျပးရပါလုိ၏လုိ႔ ေမတၱာပို႔ၾကည့္ပါလား...အိုတဲ့ဆီပဲေျပး
တယ္၊ နာတဲ့ဆီေျပးမယ္၊ အနိစၥလို႔႐ႈပါဆိုေတာ့ ေဝဒနာမေပၚခင္႐ႈရမွာလား..ေဝဒနာေပၚတုန္း႐ႈရမွာလားလုိ႔
ေမးလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေဝဒနာေပၚတံုး႐ႈပါ၊ ေပၚတုန္းလို႔ဆိုျပန္ျငားေသာ္လည္း၊ ေပၚဆဲမွာ ႐ႈတဲ့
ဉာဏ္က မေပၚႏုိင္လုိ႔ သူေပၚၿပီးမွ ႐ႈပါ၊ တစ္ခုေပၚလုိ႔ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ၿပီးမွ ဉာဏ္ကေနာက္ကေပၚ ရမယ္၊ ဒါျဖင့္
ေဝဒနာက ေရွ႕ကေပၚတယ္၊ ဉာဏ္ကေနာက္မွေပၚပါေစ၊ ဒါျဖင့္ ေဝဒနာျဖစ္၊ ပ်က္ၿပီးသည့္ အျခားမဲ့မွာ
ဉာဏ္ေပၚတယ္။
ေဝဒနာသံုးပါး ျဖစ္၊ ပ်က္ျမင္လုိ႔ရွိရင္၊ ခရီးတဝက္ေပါက္ၿပီ၊ ဒါျဖင့္ ခရီးတဝက္ေပါက္တာ (တစ္မ်ိဳးပါဘု
ရား)၊ ခရီးအဆံုး ေပါက္ေရာက္သြားတာ (တစ္မ်ိဳးပါ)၊ ႏွစ္မ်ိဳး...ရွင္းပလား။ ဒုကၡေဝဒနာေပၚလဲ ျဖစ္ၿပီးပ်က္
တာကုိးလုိ႔႐ႈတာပဲ၊ ျဖစ္ၿပီး မရွိတာပဲ၊ သူသိလုိက္တယ္၊ ေဝဒနာရယ္လုိ႔ သူမေတြ႔ေတာ့ဘူး၊ ဒါပဲ သူေတြ႔လုိက္
ေတာ့ ေဝဒနာကၡႏၶာကုိ သူစြန္႔ၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္၊ ေဟာဒီေနာက္က တဏွာေတြကုိလာခြင့္မေပးေသာ
ေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ တဏွာလဲစြန္႔တယ္၊ ဒါျဖင့္ မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ ႐ႈေနလို႔ရွိရင္ ေရွ႕ကျဖစ္ပ်က္ကိုျမင္တုိင္း
ေနာက္က တဏွာ၊ ဥပါဒါန္ခ်ဳပ္တယ္၊ ဝိပႆနာလုပ္ေနလို႔ရွိရင္ ဘာစြန္႔သလဲ (ခႏၶာစြန္႔ တဏွာစြန္႔ ပါတယ္
ဘုရား)၊ တုိ႔ ဝိပႆနာလုပ္ေနတာ ဘာေက်းဇူူးရွိပါလိမ့္မတုန္းဆိုေတာ့...(ခႏၶာစြန္႔၊ တဏွာစြန္႔ပါတယ္)၊ ေရွ႕
ကခႏၶာစြန္႔တယ္၊ ေနာက္ကတဏွာစြန္႔ပါတယ္၊ ခႏၶာစြန္႔လုိက္တဲ့အတြက္လဲတဲ့ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဒုကၡသိမ္း
တာပဲ...တဏွာစြန္႔လုိက္တဲ့အတြက္လဲ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္းသိမ္းတာပဲ၊ ဒါျဖင့္ ဒုကၡနဲ႔ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ဝိပႆ
နာဉာဏ္ကသိမ္းတယ္၊ ဝိပႆနာဉာဏ္ ဝမ္းထဲေရာက္ေအာင္ အားထုတ္လို႔ရွိရင္ ဝိပႆနာက ဒုကၡႏွစ္ခုကို
ကယ္တင္တယ္။ ေဟာဒီတဏွာေၾကာင့္ ေရာက္မည့္အပါယ္ကုိလဲ မေရာက္ေစဘူးကြ (မွန္ပါ့)၊ ဘယ္သူက
တာဝန္ခံသတုန္း (ဝိပႆနာက တာဝန္ခံပါတယ္ဘုရား)၊ ရွင္းၾကပလား။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတုိ႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မိုးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕ ။ ။
No comments:
Post a Comment