သစၥာမသိေသးသေရြ႕ ကာလပတ္လံုး နိဗၺာန္မေရာက္ေသးဆိုတာ တစ္ထစ္ခ်ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ၊ သစၥာမသိ
ေသးရင္ဘာတဲ့ (နိဗၺာန္မေရာက္ေသးပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္လိုခ်င္ရင္ သစၥာသိေအာင္လုပ္ပါ၊ သစၥာက
ဘယ္မွာရွိသလဲဘုရားလုိ႔ ေမးဖုိ႔လုိတယ္၊ သစၥာဘယ္မွာရွိသတံုးလုိ႔ေမးဖုိ႔လုိေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ၏
ခႏၶာသည္ သစၥာပဲလို႔မွတ္ပါ၊ သစၥာမသိေသးရင္ ဘာဒါနျပဳျပဳ၊ ဘာသီလ ေဆာက္တည္ေဆာက္တည္ ဘာပဲ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ သမထေတြလုပ္လုပ္၊ သစၥာမသိေသးသေရြ႕ကာလပတ္လံုး ငါတို႔အလုပ္သည္ နိဗၺာန္မေရာက္
ေသးဘူးဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ၊ ခႏၶာငါးပါးဆိုေတာ့ ဘယ္ႏွပံုပါလိမ့္ (ငါးပံုပါဘုရား)၊ ဘယ္အပံု ၾကည့္
ၾကည့္ဒုကၡသစၥာခ်ည္းမွတ္လုိက္၊ ဘယ္အပံုဘာသစၥာတံုး (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။
႐ူေပကၡႏၶာဆိုတဲ့ ေဖာက္ျပန္မႈကေလးကိုတစ္ပံု၊ ပံုၾကည့္လုိက္ျပန္ေတာ့လဲ ဒုကၡသစၥာ (မွန္ပါ့)၊
ေဝဒနကၡႏၶာဆိုတဲ့ ခံစားမႈကေလးကိုတစ္ပံု၊ ပံုၾကည့္လုိက္ျပန္ေတာ့လဲ (ဒုကၡသစၥာ)၊ သညကၡႏၶာဆိုတဲ့
မွတ္သားမႈကေလးကို တစ္ပံု၊ ပံုၾကည့္လုိက္ျပန္ေတာ့လဲ (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ သခၤ ါရကၡႏၶာဆိုတဲ့ ဒကာ ဒကာမ
ေတြ လွဴခ်င္၊ တန္းခ်င္၊ ေပးခ်င္၊ ကမ္းခ်င္သည္ ေစ့ေဆာ္မႈေစတနာကေလးကို တစ္ပံု၊ ပံုၾကည့္လိုက္ျပန္
ေတာ့လဲ (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ ဪ..ဒါျဖင္ ဒီငါးပါးတြင္ တစ္ပါးပါးၾကည့္ရင္ၿပီးတာပဲဆိုတာ တရားအစမွာ ဆံုး
ျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ၊ သေဘာပါၾကလား (ပါဘာတယ္ဘုရား)၊ ဪ..ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ တစ္ကိုယ္လံုးထဲမွာ
ဆင္းရဲတာအမွန္သာရွိ၍ ခ်မ္းသာတာအမွန္မရွိေသးပါဘူး။
ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက သစၥာမသိဘဲနဲ႔ နိဗၺာန္ေရာက္တယ္ဆိုလုိ႔ရွိရင္ကြာတဲ့၊ ဒကာ ဒကာ
မေတြ မင္းမာေနတယ္ကြာ၊ ဆီးျဖဴရြက္တစ္ရြက္နဲ႔ေရထုပ္လာခဲ့တယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ယံုးစရာရွိရဲ႕လား (မရွိပါဘု
ရား)၊ သစၥာမသိဘဲနဲ႔ ငါနိဗၺာန္ေရာက္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့မွမယံုနဲ႔ သစၥာမသိဘဲနဲ႔ ငါနိဗၺာန္ကုိေရာက္
ခဲ့တယ္ဆုိရင္ ဆီးျဖဴရြက္နဲ႔ ေရထုပါလာတယ္လုိ႔ ေျပာတာနဲ႔ အတူတူပဲ၊ လိမ္လည္မႈတစ္ခုလုိ႔မွတ္ပါ၊
သစၥာမသိဘဲနဲ႔ နိဗၺာန္ေရာက္တယ္လုိ႔ေဟာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ေဟာလုိ႔ရွိရင္ လိမ္လည္မႈလုိ႔မွတ္ပါ၊ အဲဒါေၾကာင့္
သစၥာသိဖုိ႔အေရးဟာျဖင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ခ်င္တယ္ ဒုကၡခပ္သိမ္းၿငိမ္းခ်င္တယ္၊ အပူသိမ္းခ်င္တယ္ဆုိရင္ သစၥာ
သိေအာင္လုပ္ဖုိ႔ကို ဘုန္ႀကီးမ်ားေဟာရမယ္၊ သေဘာပါၾကလား၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရထားတဲ့ ဓမၼစၾကာမွာစကၡံဳဥဒ
ပါဒိ စကၡံဳ၊ ဉာဏ္မ်က္စိသည္၊ ဥဒပါဒိ၊ နိဗၺာန္နဲ႔ ဒုကၡကုိျမင္ျခင္းျဖစ္ေပၚလာ၏ဆိုကတည္းက ဒီက်မွ မ်က္စိ
ႏွစ္ကြင္း အလင္းရတဲ့ဥစၥာ၊ နဂိုကအကန္းပဲ၊ ဘယ္ကလာနိဗၺာန္ရမွာတံုး၊ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ
မေန႔က သစၥဉာဏ္ေဟာခဲ့တယ္၊ ေဟာမွာက ကိစၥဉာဏ္ေဟာရပါလိမ့္မယ္၊ အေရးတႀကီးေဟာရမွာက
ေတာ့ သစၥာ၏ကိစၥကို သိတဲ့ဉာဏ္ကို အေရးတႀကီး ေဟာလိမ့္မယ္လုိ႔မွတ္ပါ၊ ဒီတရားဘယ္ကလာသတံုး
ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ဓမၼစၾကာကလာတယ္လုိ႔မွတ္ပါ၊ ဓမၼၾကာဟာရြတ္ဖို႔လား၊ ဒကာ ဒကာမေတြ ျမင္
ေအာင္ၾကည့္ဖုိ႔လားဆိုတဲ့ဥစၥာကို စကၡံဳဥဒပါဒိက ေထာက္ခံခ်က္ေပးလိမ့္မယ္၊ စကၡံဳ ဉာဏ္မ်က္စိသည္၊
ဥဒပါဒိ၊ ျဖစ္ေပၚလာမလို႔ကြ ဆိုေတာ့ ရြတ္ဖို႔၊ ဖတ္ဖို႔လား ဒကာ ဒကာမတို႔ ကိုယ့္ခႏၶာသစၥာကိုျမင္ေအာင္
ၾကည့္ပါလုိ႔ ေျပာတာလား (ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါလုိ႔ေျပာတာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔က အႏၱရယ္ကင္းသံုးေနတယ္၊ ဓမၼစၾကာရြတ္ေဟ့၊ အႏၱရာယ္ကင္းသဟဆိုေတာ့
ခင္ဗ်ားတို႔ကလမ္းေလွ်ာက္ရြတ္၊ ဘုရားေရွ႕သြားရြတ္၊ ရြတ္ေတာ့ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကိုယ့္ခႏၶာကုိယ္ထဲမွာ သစၥာျမင္
ပါရဲ႕လား၊ ကုသုိလ္ရ႐ုံပဲျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ နိဗၺာန္မရဘူး ေရွးဘဝက ဒကာ ဒကာမေတြ အကန္းေတြလားတဲ့၊
မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းမရေတြလား ေမးရင္ဘယ့္ႏွယ္္ေျဖမယ္ (အကန္းေတြပါဘုရား)၊ ကန္းမွန္းသိရင္
ေဆးရွာလိမ့္မယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အကန္း ကုိယ္သိလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဆရာသမားဆီ ေဆးရွာၿပီး ဒီေဆးကိုအ
ၿမဲစားသံုးလုိ႔ရွိရင္ ကိစၥၿပီးပါလိမ့္မယ္၊ အဝိဇၨာကိုဒုကၡသစၥာ မသိလို႔သူ႔ကုိ အဝိဇၨာေခၚတယ္ေနာ္၊ သမုဒယ
သစၥာေကာ သူသိပါရဲ႕လား (မသိပါဘုရား)၊ သမုဒယသစၥာလည္းမသိလို႔သူကို (အဝိဇၨာပါ)၊ မဂၢသစၥာပြား
မ်ားရလိမ့္မယ္လို႔ ေကာသိရဲ႕လား (မသိပါဘုရား)၊ မသိေသာေၾကာင့္ သူကိုဘာေခၚမလဲ (အဝိဇၨာပါပဲဘုရား)၊
နိေရာဓသစၥာကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္သတၱိရွိပါရဲ႕လား (မရွိပါဘုရား)၊ မရွိေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို
ဘာေခၚမလဲ (အဝိဇၨာပါပဲဘုရား)။
ဒီတစ္ခါ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ေတြလို႔မွ မ်က္စိႏွစ္ကြင္းအလင္းရေအာင္ မယူဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေသ
လို႔ရွိရင္ျဖင့္၊ အကန္းမသာၾကြေတာ္မူပါလို႔သာ ဖိတ္ပါေတာ့၊ ေမြးတုန္းကေကာ (အကန္းပါဘုရား)၊ ေသတာ့
ေကာ (အကန္းပါဘုရား)၊ ဘာေၾကာင့္တံုး (သစၥာသိမသြားလုိ႔ပါဘုရား)၊ အဝိဇၨာ ဆိုတာ သိေကာင္းတာက်
ေတာ့ (မသိပါဘုရား)၊ သိေကာင္းတာက ဘာပါလိမ့္ (သစၥာေလးပါးပါဘုရား)၊ သစၥာေလးပါး၊ အဲ့ဒါက်ေတာ့
ဘာတဲ့ (မသိပါဘုရား)၊ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္ ေရာက္ေၾကာင္းက်ေတာ့ (သိပါတယ္ဘုရား)၊ ဟာ..
ဒုကၡသစၥာရမွာက်ေတာ့ သူကသိတယ္ကိုး၊ ဒုကၡလြတ္မည့္ေနရာက်ေတာ့ (မသိပါဘုရား)၊ သိေကာင္းတာမ
သိ၊ မသိေကာင္းတာသိတာ ဘာပါလိမ့္ (အဝိဇၨာပါဘုရား)၊ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ပုထုဇဥ္
ခ်န္လွပ္ကြာ၊ အရိယာမ်က္လံုးနဲ႔ဲၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္အခ်ိန္မွ မက်န္းမာဘူးကြလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာေဟာ
တယ္၊ ငွက္သိ၊ ေခြးသိ၊ တိရစာၦန္သိတာခင္ဗ်ားတို႔က ဒုကၡသိတာဉာဏ္သိ မပါေသးပါဘူး၊ တိရစာၦန္ဆိုေတာ့
အဟိတ္ပုဂၢိဳလ္၊ ဉာဏ္ပါရဲ႕လား (မပါ ပါဘုရား)၊ ဒီတရားကိုဖိနာဦး။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ႀကိဳက္ေနတာက ပန္းတစ္ပြင့္နဲ႔ လူျပည့္၊ နတ္ျပည္ အႀကိမ္ႀကိမ္ခံစား၍ ဘယ္ေတာ့မွမဆံုး
ႏိုင္တဲ့အခါ နိဗၺာန္ရ ရပါလုိ၏၊ အဆံုးစြန္ေသာဘဝဆိုရင္ဘယ္ေတာ့မွဆံုးမွာမဟုတ္ဘဲကိုးဗ်၊ ဆံုးစရာေကာ
ပါရဲ႕လား (မပါပါဘုရား)၊ ဘယ္ေတာ့မွမရ ရပါလုိ၏ဆိုတာနဲ႔ အတူတူေတာင္းထားတာ (မွန္႔ပါ့)၊ အဲ့ဒါ ဉာဏ္
ပါၾကရဲ႕လား (မပါ ပါ)၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီတရားကုိ ခင္ဗ်ားတို႔ေပၚလဲေပၚခဲပါတယ္၊ ဒကာ
ဒကာမေတြ နားထဲမွာဆိုပါေတာ့၊ ဘုန္းႀကီးမ်ားလက္ထက္မွပဲေပၚလာတာ၊ စာကေတာ့ နဂိုကရွိပါတယ္၊
သို႔ေသာ္စာရွိကုိေျပာတယ္လုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ မယူၾကနဲ႔၊ စာရွိေဟာေနတာလား ခႏၶာအရွိကုိေဟာတာ
လား (ခႏၶာအရွိကုိ ေဟာေနတာပါဘုရား)၊ အဲဒါ တရားစစ္မွတ္ စာရွိေဟာလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ မွတ္တမ္းေလွ်ာက္
ဖတ္တာ၊ အဲဒီမွတ္တမ္းေတြ ဖတ္ေနလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ခႏၶာ မေရာက္ပါဘူး၊ ေရာက္ပါ့မလား၊ အဲဒီေတာ့
ခႏၶာအသိနဲ႔တဲ့ေသေသခ်ာခ်ာေဟာမွသာလွ်င္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဉာဏ္ကမိမယ္၊ ခႏၶာအရွိကုိ ဉာဏ္နဲ႔သိ
ေအာင္ေဟာမွ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျပတ္မယ္၊ ျပတ္ရင္နိဗၺာန္ပဲ၊ ဘုရားျဖစ္တာသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အစကိုသိတယ္၊
ေနာက္အဆံုးသိတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရားျဖစ္သြားတယ္၊ အဲဒီေတာ့ခင္ဗ်ားတုိ႔က ေဝဒနာႏုပႆနာ ေဝဒနာ႐ႈကြ
လို႔ ေဟာ႐ုံနဲ႔ နိဗၺာန္မေရာက္ဘူး၊ နိဗၺာန္မေရာက္ႏုိင္ဘူးတဲ့၊ ေဝဒနာကုိ ဒုကၡသစၥာလုိ႔သိမွ ေရာက္မယ္၊ ေဝဒ
နာသိလို႔မေရာက္ဘူး၊ ဖႆကိုလဲ ဖႆလုိ႔သိ႐ုံနဲ႔ဆိုရင္ နာမပရိေစၦဒဉာဏ္...ဒုကၡသစၥာလုိ႔သိမွ သစၥဉာဏ္
ကိုးဗ်၊ အျဖစ္သိလဲ (ဒုကၡသိတာပါပဲဘုရား)၊ အပ်က္သိလဲ (ဒုကၡသိတာပါပဲဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဥဒယဗၺဉာဏ္
ဆိုတဲ့ဥစၥာ သစၥာသိတဲ့ဉာဏ္၊ ကိစၥဉာဏ္ေျပာမယ္ နာရီကလဲနဲနဲပဲက်န္တယ္၊ ကိစၥဉာဏ္ဆိုတာ ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ ေသာတာပန္ တည္လုကာနီးဉာဏ္လုိ႔မွတ္လုိက္စမ္းပါ၊ သာမညနားနဲ႔ေထာင္ရမွာလား၊ ႀကီးႀကီး
က်ယ္က်ယ္နားနဲ႔ေထာင္ရမွာလား၊ တစ္သက္မွာ တစ္ခါေတြ႔တဲ့ဉာဏ္ကုိ ေဟာမွာ သေဘာက်ရဲ႕လား
(က်ပါတယ္ဘုရား)၊ တစ္သက္မွာတခါေတြ႔တဲ့ဉာဏ္၊ တစ္ခါေတြ႔ၿပီးလဲေနာက္ထပ္အပါယ္ေရာက္ဦးမွာလား၊
မေရာက္ေတာ့ဘူးလား (မေရာက္ေတာ့ပါဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ပါရမီအလုိက္တည္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေရွးဆရာေတာ္ေတြက ေဟာလိမ့္မယ္ (မွန္ပါ့)၊ ပါရမီအ
လုိက္နက္ျဖန္က်ေတာ့ ေသတာပန္တည္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္တည္ၾကမွာပဲလို႔ ေဟာလိမ့္မယ္၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႔က ဒီလုိ
မေဟာပါဘူး၊ ပါရမီအလုိက္မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေဟ့၊ ဉာဏ္ထက္ျမက္တဲ့အလုိက္ကြ သေဘာက်ပလား၊ ဘာ
ေၾကာင့္တံုးဆိုေတာ့ ပါရမီဆိုတာကဘုရားပါရမီလုိတယ္၊ လက္ဝဲရံ၊ လက္ယာရံမွာ (ပါရမီလုိတယ္)၊ အသီ
တိရွစ္က်ိပ္မွာ (ပါရမီလုိတယ္)၊ သာဝကမွာ ပါရမီမလုိပါဘူး (မွန္ပါ)၊ ဆရာကသစၥာေဟာလုိ႔ ခင္ဗ်ားတို႔က
ဒီသစၥာကို ကိစၥဉာဏ္နဲ႔သိလုိက္ရင္ ၿပီးတာပဲ၊ အခု နိဗၺာန္ရရင္ယခုယူမည့္ ပုဂၢိဳလမွာ ပါရမီမလုိ၊ ယခုယူမည္
လုိ႔ စိတ္ထဲရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ပါရမီမလုိဘူး၊ ဘာလုိသတံုးေမးဖုိ႔မလုိဘူးလား (လုိပါတယ္)၊ သစၥာေဟာတတ္တဲ့
ဆရာေတြဖုိ႔လုိတယ္၊ ကုိယ္က ဒီသစၥာအတိုင္းအမွန္ႏွလံုးသြင္း တတ္ဖုိ႔လုိတယ္၊ ဒီႏွစ္ခ်က္ျပည့္စံုရင္ၿပီး
တာပဲ၊ ေပၚၾကပလား၊ ယခုသစၥာတရားနာ၍ ယခုသစၥာတရားကို ဒကာ ဒကာမေတြက ႏွလံုးသြင္းလုိ႔ရွိရင္
ျဖင့္ ယခုဘဝရမယ္၊ တိဟိတ္သာျဖစ္ေပေစရမယ္၊ သေဘာပါပလား၊ ဒါျဖင့္ ကံႀကီးငါးပါးလြတ္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊
မဂ္ဖုိလ္တားတဲ့ကံမွ သူတို႔မွာ မရွိဘဲ (မွန္ပါ့)။ အဲ...ခႏၶာမွာလဲ ခုမွေပၚတဲ့ကိစၥကိုသိရမယ္၊ ေသေသခ်ာခ်ာ
မွတ္ပါ၊ ဒီစကားမေသးဘူး၊ ဒါျဖင့္ ခႏၶာထဲမွာ ခုမွေပၚတဲ့ကိစၥကုိသိရင္ ကိစၥဉာဏ္၊ ခုမွ ေပၚၿပီးခုမွေပ်ာက္တာ
သူ႔ကိစၥ သူသိမ္းသြားတာ၊ သူ႔ကိစၥသူမလုပ္ဘူးလား (လုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ခံလဲခံစားတယ္၊ ေဝဒနာသည္
ခံစားျခင္း ကိစၥမရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ ခံစားျခင္းကိစၥကိုေနာက္ဆံုးပိတ္က်ေတာ့ သူမသိမ္းရဘူး
လား (သိမ္းရပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ခံစားျခင္းကိစၥကုိသိမ္းတဲ့၊ ခံစားတဲ့ကိစၥကို ဒကာ ဒကာမတို႔ သိမ္းတဲ့
ကိစၥက်ေအာင္ ၾကည့္ေပးပါ၊ ဒါျဖင့္ေဝဒနာကိစၥကို ဒကာ ဒကာမေတြက ဉာဏ္ထဲသိတဲ့အခါက်ေတာ့
ေဝဒနာမွာ ဘာကိစၥရွိသတံုး။
စိတ္မွာ ဘာကိစၥရွိ သတံုးေမးဖို႔မလုိဘူးလား (လုိပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ သူဟာ၊ ေဝဒနာဟာ အလုိလုိ
ပ်က္သြားတာလား၊ စိတ္ဟာအလုိလုိပ်က္သြားတာလား၊ သူယူလာတဲ့အုိမႈ၊ နာမႈက ႏွိပ္စက္တဲ့ကိစၥေၾကာင့္
ပ်က္ရတာလား (အိုမႈ၊ နာမႈ ႏွိပ္စက္တဲ့ ကိစၥေၾကာင့္ပ်က္ရတာပါ)၊ ဒါျဖင့္ ေဟ့ ေဝဒနာမင္းမွာ ဘာကိစၥရွိ
သတံုး၊ က်ဳပ္မွာ ႏွပ္စက္ခံရျခင္းကိစၥရွိတယ္၊ မေျပာေပဘူးလား၊ ဇရာ၊ မရဏတို႔၏ ႏွိပ္စက္ျခင္းကိစၥမရွိဘူး
လား (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ စိတ္မွာ ဘာကိစၥရွိသတံုး (ဇရာ၊ မရဏတုိ႔၏ႏွိပ္စက္ျခင္း ကိစၥရွိပါတယ္ဘုရား)၊
ဪ..သူ႔ႏွိပ္စက္ျခင္းကိစၥေၾကာင့္ သူေပ်ာက္ေပ်ာက္တာပဲ လုိ႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ဒီကေန႔ ဉာဏ္ကေလးနဲ႔
သိေပးပါ၊ ဒါျဖင့္ သူ႔မွာက ကိစၥ၊ သူ႔ကိစၥသိတာကဉာဏ္၊ သူ႔မွာက ဘာပါလိမ့္ (ကိစၥပါဘုရား)၊ သူ႔သိတာ
(ဉာဏ္ပါ)၊ ကိစၥနဲ႔ဉာဏ္ေပါင္းပါ (ကိစၥဉာဏ္ပါဘုရား)၊ သူယူလာတဲ့ဇရာ၊ မရဏေၾကာင့္ (သူပ်က္စီးရတယ္)၊
သူပ်က္စီးတဲ့ ကိစၥမႀကံဳရဘူးလား (ႀကံဳရပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီလုိသိလုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္ အဲဒီလုိသိတဲ့ဉာဏ္ ဘာ
ဉာဏ္ေခၚၾကမလဲ (ကိစၥဉာဏ္ေခၚပါတယ္ဘုရား)၊ ရွင္ပလား အစကေလးပဲ ေဟာႏိုင္တယ္၊ မေန႔ကလဲ
ဒီေလာက္ပဲေဟာႏိုင္တယ္။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတုိ႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မုိးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕။
No comments:
Post a Comment