ကဲ
ပူလိုက္ ေအးလိုက္ဆိုတာ ဒကာ ဒကာမေတြ မရွိဘူးလား … (ရွိပါတယ္ဘုရား) အဲ
ပူလိုက္ ေအးလိုက္ ေဖာက္ျပန္ၿပီး သကာလ ေနေသာေၾကာင့္ အဲဒါက်ေတာ့ ေၾသာ္
ခႏၶာထဲမွာ ႐ုပ္ေတြပါလား … (မွန္ပါ) ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတာ ဘာေခၚၾကမယ္
(႐ုပ္ေတြပါဘုရား) ခင္ဗ်ားတုိ႔ေျပာေနၾက ေျပာေနတာက ဒီစိတ္ကေလးဟာ
ေတာင္ေရာက္သြားျပန္ ေျမာက္ေရာက္သြားျပန္ဆိုေတာ့ … ဒါ နာမ္ဓမၼေတြ။
နာမ္ဓမၼေတြက
ဒကာ ဒကာမေတြ သိတဲ့အတိုင္း ဒီဘက္အာ႐ံုျပဳလိုက္ ဟိုဘက္အာ႐ံုျပဳလိုက္ဆို
ေတာ့ သူကဒီဘက္က နာမ္ ဓမၼေတြက အာ႐ံုရွိရာ ေျပတတ္သြားတတ္ လႊားတတ္ ညႊတ္တတ္
ကိုင္းတတ္ ႐ိႈင္းတတ္ေသာေၾကာင့္ သူ႕ကို နာမ္ဓမၼေတြလုိ႔ မွတ္လိုက္တာေပါ့ …
(မွန္ပါ) ေဖာက္ျပန္တာက ႐ုပ္၊ အာ႐ံု ရွိရာသြားတက္ လာတတ္တာက … (နာပါဘုရား)။
ဒါဆိုေတာ့
ဒီႏွစ္ခုပဲရွိတယ္ … (မွန္ပါ) ဒကာ ဒကာမတုိ႔ သႏၲာန္ဘယ္ႏွစ္ခုရွိပါလိမ့္ …
(ႏွစ္ခုရွိပါ တယ္ဘုရား) ဒီႏွစ္ခုပဲရွိတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာမွတ္ထားရမယ္ …
(မွန္ပါ) မေသမခ်င္း … (မွန္ပါ) ဘယ္အခါမဆို မွတ္ထားလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒါဟာ
ေဖာက္ျပန္တတ္တာက ႐ုပ္၊ အာ႐ံုရွိရာ သြားတတ္တာက … (နာမ္ပါဘုရား)။
အာ႐ံုရွိရာ
သြားတတ္တာက နာမ္လုိ႔ဆိုေတာ့ ယုတ္စြာ့အဆံုး
ရွင္းရွင္းပဲေျပာပါေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အိပ္ေနတဲ့ ႐ွဴစိတ္
႐ိႈက္စိတ္ကေလးကေတာင္မွ ဟိုဘက အာ႐ံုေတြကို အာ႐ံုျပဳေနတယ္ … (မွန္ပါ)
ဟိုဘ၀က ေတြ႕ဖူးၿပီးသား အာ႐ံုေတြကို အာ႐ံုျပဳေနတယ္ (မွန္ပါ့) ဒါျဖင့္
နာမ္ဟူသေရြ႕ဟာျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ အာ႐ံုရွိရာ ညႊတ္တယ္ သြားတယ္ ကိုင္းတယ္
႐ိႈင္းတယ္ … (မွန္ပါ)။
သြားတယ္၊
လာတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာ သူကိုယ္တိုင္သြားတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီကေနၿပီးသကာလ
မွန္းတာ … (မွန္ပါ) ဒီကေနၿပီး သကာလ မွန္းတာေပါ့၊ သူ႕မွာ သြားတတ္တဲ့
သတၱိမရွိပါဘူး။ မရွိေပမဲ့လည္း ဦးေစာေမာင္တုိ႔ မ်က္လံုးထဲမွာပဲ၊
မ်က္လံုးက လွည့္ၾကည့္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဟိုဘက္မွာ ၀ရံတာေတြျမင္ တယ္၊
တိုက္နံရံေတြကိုျမင္တယ္၊ မ်က္လံုးက သြားတာဆိုလုိ႔ကေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊
မ်က္လံုးက ဟိုဘက္ကို လွည့္လုိ႔ဟိုဘက္ဟာ ျမင္တာ၊ မ်က္လံုးကမသြားပါဘူး …
(မွန္ပါ)။
သြားတတ္တဲ့မ်က္လံုးစိတ္ေကာ
ရွိပါရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား) အဲဒီကဲ့သို႔ သိထားတဲ့အခါ ေၾသာ္
ညႊတ္ကိုင္းတတ္တာက နာမ္၊ ေဖာက္ျပန္တတ္တာက … (႐ုပ္ပါဘုရား)
ညႊတ္ကိုင္းတတ္တာက … (နာမ္ပါဘုရား) ေဖာက္ျပန္တက္တာက (႐ုပ္ပါဘုရား)
ညြတ္ကိုင္းတတ္တာက … (နာမ္ပါဘုရား) ေဖာက္ျပန္ တတ္တာက … (႐ုပ္ပါဘုရား)
ညြတ္ကိုင္းတတ္တယ္ဆိုတာ အာ႐ံုရွိရာသုိ႔ ညြတ္ကိုင္း႐ိႈင္းသြား တာေပါ့ …
(မွန္ပါဘုရား)။
ညြတ္ကိုင္း႐ိႈင္းတာက
… (နာမ္ပါဘုရား) ေဖာက္ျပန္တတ္တာက … (႐ုပ္ပါဘုရား) ဒါပဲရွိေတာ့ကဲ … ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ ဒါကို ဒိ႒ိအယူက ဒိ႒ိရွိေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္က ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါဟု
ယူေလ့ရွိတယ္ … (မွန္ပါ) ခင္ဗ်ားတုိ႔ေကာ ယူဦးမွာလား … (မယူပါဘူးဘုရား)
မယူပါနဲ႔ေတာ့ ပုဂၢိဳလ္လည္း မဟုတ္ဘူး၊ သတၱ၀ါလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ေယာက်္ားေကာ …
(မဟုတ္ပါဘုရား) မိန္းမေကာ … (မဟုတ္ပါဘူးဘုရား)။
ဘာတံုးလုိ႔ေမးေတာ့ရင္
… (႐ုပ္နဲ႔နာမ္ပါဘုရား) ႐ုပ္, နာမ္ပဲလုိ႔ ေဖာက္ျပန္တာက … (႐ုပ္ပါဘုရား)
ညြတ္ကိုင္း႐ိႈင္းတာက … (နာမ္ပါဘုရား) ဒါပဲရွိတာပဲ၊ ရွင္းၿပီေနာ္ …
(ရွင္းပါတယ္) အဲေတာ့ … ဒါ သတၱ၀ါလုိ႔ အယူရွိေနရင္၊ ေယာက်္ားအယူ မိန္းမအယူ
ရွိေနလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ တကယ့္ေယာက်္ား တကယ့္မိန္းမ ထင္ေနၾက
မယ္ဆိုလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ အေျပာဆိုရင္ ကိစၥမရွိပါဘူး၊ အစြဲအထင္သာ ေၾကာက္တာပါ
… (မွန္ပါ)။
အစြဲအထင္ကေတာ့ျဖင့္
ကုိေပၚတုိ႔ ကိုစံလွတုိ႔ ဒိ႒ိေနာ္ … (မွန္လွပါ) ဒါ ဦးဘရွင္းတုိ႔
စဥ္းစားပါ၊ အခုေတာ့ျဖင့္ ဒါေတြ ရွိၾကေသးလား … (မရွိေတာ့ပါဘုရား)
အေျပာအဆိုသာ က်န္ေတာ့တယ္ … (မွန္ပါ) တကယ္အရွိကို စစ္ေဆးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့
ေယာက်္ားလည္း မရွိဘူး မိန္းမလည္း … (မရွိပါ) သားလည္း မရွိဘူး၊ သမီးလည္း
မရွိဘူး၊ ႐ုပ္နာမ္ပဲရွိတယ္။
အားလံုးပဲ
ေျပာေနၾကတာေတာ့ သားလုိ႔ သမီးလုိ႔ ေျပာၾကတာပဲ၊ ေျပာတာက အေျပာကို
အေျပာတစ္ျခားထား၊ အရွိက … (႐ုပ္, နာမ္ပါ) အရွိကို တျခားထားပါ … (မွန္ပါ)
အေျပာက … (အေျပာတ ျခားထားရပါမယ္ဘုရား) အေျပာတျခားထားလိုက္ၾကပါေတာ့ ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ ေျပာမျဖစ္လုိ႔ ေျပာရတယ္ … (မွန္ပါ) ကိုေစာေမာင္ ဘယ္လုိတံုး …
(ေျပာမျဖစ္လုိ႔ ေျပာရတာပါဘုရား)။
ႏုိ႔
ဒီလိုမွ မေျပာလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ အကုန္႐ုပ္ နာမ္ခ်ည္းလုိ႔ဆုိရင္ ဘယ္သူကို
ခိုင္းလုိ႔ ဘယ္သူ႕ကို လိမၼာ ေအာင္ ဆံုးမလုိ႔ ဆံုးမစရာ သြန္သင္စရာ
ခက္ေနမွာေပါ့ … (မွန္ပါ) မိဘ၀တၱရားလည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ သားသမီး၀တၱရားေကာ …
(မရွိေတာ့ပါဘူး) အဲဒီေလာကီေတြ႕ သမုတိသစၥာေတြ အကုန္ပ်က္မွာစုိးလို႔
အေခၚအေ၀ၚ ပညတ္အားျဖင့္ ရွိရမယ္ … (မွန္ပါ)။
ကိုင္း
ဒါျဖင့္ သမုတိသစၥာျဖင့္လည္း ရွိရမယ္ … (မွန္ပါ) ပရမတၳသစၥာေကာ …
(ရွိရပါမယ္ဘုရား) သုိ႔ေသာ္လဲ ဒကာ ဒကာမေတြက ခြဲသိရမယ္ … (မွန္ပါ)
မရွိဘဲနဲ႔ ေျပာဆို႐ံုတင္လုပ္ထားတာက သမုတိ သစၥာ … (မွန္ပါ) ရွိေနတဲ့တရားက …
(ပရမတၳသစၥာ) ဒါသိထားေတာ့ ဦးဘရွင္းတုိ႔, ဦးေစာေမာင္တုိ႔က ေၾသာ္
တုိ႔ေတာ့ျဖင့္ ရွင္းၿပီေဟ့၊ ပူစရာမရွိေတာ့ဘူး။
႐ုပ္နာမ္ကို
ေယာက်္ား, မိန္းမ သမုတ္ရင္ သမုတိသစၥာ … (မွန္ပါ) ပရမတၱသစၥာကေတာ့ ႐ုပ္နဲ႔
နာမ္ပဲ ရွိတယ္၊ သေဘာက်ပလား … (မပါ ပါဘုရား) အင္း သတၱ၀ါလုိ႔ ေတြးခ်င္လည္း
နာမည္ေတာ့ေပး ေတြးလိုက္တာေပါ့၊ မရွိတာကေတာ့ ပရမတၳသစၥာထဲမွာ
သတၱ၀ါမရွိတာကေတာ့ အမွန္ပဲ … (မွန္ပါ) ရွင္းသြားၿပီလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္
ဒကာ ဒကာမတုိ႔ တိတၳိေတြ ေမးတဲ့ဥစၥာ သတၱ၀ါေသရင္ ျဖစ္ေသးသလားလုိ႔
ေမးလုိ႔ရွိရင္ ပုစာၦကို ဒကာ ဒကာမေတြက ဘယ္လို အေျဖထုတ္ၾကမတံုး …
(ေျဖစရာမရွိပါ) မေျဖရဘူးေနာ္ ကိုေစာေမာင္, မေျဖရဘူး၊ အားလံုး ဒကာ
ဒကာမအေပါင္းေတြ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ မေျဖရတာပါလိမ့္မလဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔
၀မ္းထဲမွာ ရွင္းသြားေစခ်င္လုိ႔ ထပ္ေျပာေနတာ … (မွန္ပါ) ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္
မေျဖရတာ ပါလိမ့္မလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ၀မ္းထဲမွာ ရွင္းသြားေစခ်င္လုိ႔
ထပ္ေျပာေနတာ … (မွန္ပါ) ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ မေျဖရတာ မေျဖၾကတာပါလိမ့္ …
(သတၱ၀ါမရွိလုိ႔ပါဘုရား)။
သတၱ၀ါကို
မရွိဘူး၊ ရွိကုိမရွိတဲ့ ဥစၥာကိုျဖင့္ ေျဖလံုးထုတ္စရာ ႀကံလံုးထုတ္စရာ …
(မလုိပါဘူး ဘုရား) ေျဖလံုးထုတ္လုိ႔ ႀကံလံုးထုတ္ခဲ့ေသာ္ ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာ
သံသယ ၀ိစိကိစာၦရွိတယ္၊ သေဘာက်ၿပီးလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) ေျဖလံုးထုတ္မယ္
ႀကံလံုး ထုတ္မယ္ဆိုရင္ … (သံသယ ၀ိစိကိစာၦရွိပါတယ္ဘုရား)။
သံသယ
၀ိစိကိစာၦရွိလုိ႔ ဒီအျဖစ္ဆိုးနဲ႔ ႀကံဳရတယ္လုိ႔ မွတ္လိုက္စမ္းပါ …
(မွန္ပါ) အဲဒီ ၀ိစိကိစာၦရွိ ေနရင္ ကိုေစာေမာင္က မွတ္လိုက္ ဒိ႒ိတြယ္ေနလုိ႔
… (မွန္ပါ) ၀ိစိကိစာၦရွိရင္ … (ဒိ႒ိတြယ္ေနလုိ႔ပါဘုရား)
ကိုစံလွသေဘာက်ၿပီလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဒီတစ္လံုးကို
ဆရာဘုန္းႀကီးက ဖိၿပီး သကာလ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းေျပာဆိုေနတာက
ဒီတစ္လံုးျပဳတ္ၿပီး ေသလုိ႔ရွိရင္ အပါယ္တံခါးပိတ္ၿပီသာ မွတ္လိုက္
(မွန္ပါ)။
ဒီတစ္လံုးျပဳတ္ေသရင္
… (အပါယ္တံခါးပိတ္ႏိုင္ပါတယ္) အဲဒီေတာ့ အင္မတန္ အဖိုးတန္တဲ့
တစ္လံုးလုိ႔ဆိုတဲ့ ဥစၥာ ကိုေပၚတုိ႔မွတ္ထိုက္တယ္၊ ကိုျမင့္ေကာ …
(မွန္ထိုက္ပါတယ္ဘုရား) အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ ဒါ အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္ေနာ္ …
(မွန္ပါ) အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္၊ ကိုယ့္သႏၲာန္မွ ဘာမွ နားမလည္ေသးတဲ့
ပုဂၢိဳလ္မွာ ဒါေတြ ေတြးၿပီ။
ေၾသာ္
႐ုပ္နဲ႔နာမ္ပဲ ရွိတာပဲကိုး၊ စားခ်င္ ေသာက္ခ်င္ ေျပာခ်င္တာ နာမ္ပဲကို အဲ
အထည္ႀကီးက ႐ုပ္ကိုး၊ ဒီလိုသိထားလုိ႔ရွိရင္ပဲ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဒိ႒ိကြာေနၿပီ၊
ဒိ႒ိက ကြာေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ဥပမာ - အထက္တန္း မေရာက္ေသးဘူး၊ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ
တရားနာၿပီး ဒီေလာက္နဲ႔ ရွင္းရွ္ငးလင္းလင္းေလးနဲ႔ အေသ က
ေစာသြားတယ္ဆိုဦးေတာ့၊ အပါယ္မက်ေတာ့ဘူး (မွန္ပါ့)။
အပါယ္မက်ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့
ဒကာႀကီးလိႈင္ အင္မတန္ အဖိုးတန္တယ္ … (မွန္ပါ) ကဲ ဒကာဒကာ တုိ႔ သတၱ၀ါေသရင္
မျဖစ္ေတာ့ဘူးလား ေမးရင္ … (ေျဖစရာမရွိပါဘုရား) ဘာျဖစ္လုိ႔
ေျဖစရာမရွိတာပါလိမ့္ … (သတၱ၀ါမရွိလုိ႔ ေျဖစရာမရွိတာပါဘုရား) ရွိတာကဘာတံုး
… (႐ုပ္နဲ႔နာမ္ပါဘုရား) ခင္ဗ်ားတုိ႔က ႐ုပ္နာမ္ရွိ တာလည္းသိတယ္ …
(မွန္ပါ) သတၱ၀ါ မရွိဘူးဆိုတာေတြကိုလည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဥာဏ္ထဲမွာ
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် တယ္ … (မွန္ပါ)။
ဒါ
ဒိ႒ိ အတင္းခြာတာပဲ၊ အားလံုး သေဘာက်ၿပီလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) ဘာမွ
မပူပါနဲ႔တဲ့ အခုကြာလုိ႔ရွိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘာမွ ပူစရာမရွိဘူး၊
ငရဲေရေသာက္ျမစ္ဟာ ဒိ႒ိတစ္လံုး တည္း … (မွန္ပါ) အဲ ၀ိစိကိစာၦရွိရင္ေတာ့
ဒိ႒ိလာမယ္ … (မွန္ပါ) ဒါျဖင့္ ဒိ႒ိျဖဳတ္လိုက္ရင္ ၀ိစိကိစာၦမရွိဘူး၊
ဒါေလးလည္း မွတ္လိုက္ပါ။
ဒိ႒ိခ်ဳပ္ရင္
… (၀ိစိကိစာၦမရွိဘူး) ၀ိစိကိစာၦရွိေနရင္ေတာ့ ဒိ႒ိရွိတယ္တဲ့၊
အဲဒီအျပန္အလွန္ေလးကို လည္း အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္မွာလာလုိ႔ ထူးထူးျခားျခားေလး
မွတ္လိုက္ပါဦး … (မွန္ပါ) ေကာင္းၿပီ, ဒါျဖင့္ ေရွးကအပါယ္ေလးပါး
တံခါးပိတ္ဖုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ဘာေတြထင္ေလ့ ျမင္ေလ့ရွိတာလံုးလုိ႔
ေမးလုိ႔ရွိရင္
တုိ႔ေတာ့ကြာ
အပါယ္ေတာ့သြားစရာမရွိပါဘူးဆိုၿပီး သကာလ အလွဴအတန္း သီလေလာက္ပဲ
ကိုေစာေမာင္တုိ႔ အားကိုးၾကတယ္ … (မွန္ပါ) အားကိုးၾကတယ္ေနာ္၊
အားကိုးေပမယ့္ ဆရာဘုန္းႀကီး အားမကိုးေကာင္းဘူးလုိ႔ မဆိုပါဘူး၊
အားကိုးေကာင္းပါတယ္၊ သုိ႔ေသာ္ ငရဲေရေသာက္ျမစ္က ရွိေနျပန္လုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္
ငရဲဘက္ဆြဲႏိုင္တဲ့တရားကို မပါယ္ႏိုင္ေသးလုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္ က်ဳပ္တုိ႔
တစ္ေန႔ေန႔ ျပန္ေရာက္ရမွာ … (မွန္ပါ)။
မေရာက္ရေပဘူးလား
… (ေရာက္ရမွာပါဘုရား) အဲဒါေတြ ဥာဏ္နဲ႔စဥ္းစားလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေၾသာ္ သူ
ျပဳတ္ၿပီးလုပ္တဲ့ အလုပ္ဟူသေရြ႕ အလုပ္မွန္ပဲ … (မွန္ပါ) မဆိုထိုက္ဘူးလား …
(ဆိုထိုက္ပါတယ္ ဘုရား) ဒိ႒ိျပဳတ္ၿပီးမွ လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ …
(အလုပ္မွန္ပါဘုရား) အလုပ္မွန္တဲ့ + ခင္ဗ်ားတုိ႔ အလွဴအတန္း က်ေတာ့
ေပးကမ္းၾကတာေပါ့၊ ေျပာတာေပါ့၊ ေကၽြးစရာ ေမြးစရာရွိ ေျပာတာေပါ့၊
ေယာက်္ားေတြလာခဲ့ပါ၊ မိန္းမေတြလာခဲ့ပါ၊ အဲဒါအထင္ကမပါဘူး … (မွန္ပါ)။
တကယ့္ေယာက်္ားမိန္းမ
မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါဟာ အားလံုးက သမုတ္ထားၾကတာနဲ႔ပဲ အဲဒါဆိုင္းဘုတ္
ဆြဲထားတာနဲ႔ပဲ ဖတ္ရေတာ့တာပါပဲ၊ စင္စစ္ေတာ့ျဖင့္ တကယ္ရွိတာကေတာ့ျဖင့္ …
(႐ုပ္ နာမ္ပါဘုရား) ႐ုပ္, နာမ္ပဲရွိတာ တထစ္ခ်
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးသားျဖစ္ရင္ ကိုေစာေမာင္ မပူနဲ႔ … (မွန္ပါ)
အပါယ္က်စရာမရွိဘူး၊ သေဘာပါၾကပလား … (ပါ, ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါ
ဒါနသီလလုပ္လဲ၊ အင္း သူ႕ျဖဳတ္ၿပီးလုပ္တဲ့၊ သူ႕ရွင္းလင္းၿပီး
လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာျဖင့္ ၀ိ၀ဋၬအစစ္ ျဖစ္တာပဲ … (မွန္ပါ) ကိုစံလွ ေက်နပ္ပလား …
(ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား) ဒါျဖင့္ သတၱ၀ါ ေသလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္
သံုးနံပါတ္ေမးပါဦးမယ္၊ ျဖစ္ခ်ည္တလွည့္ မျဖစ္ခ်ည္တလွည့္လားလုိ႔
ေမးလိုက္ပါတယ္ … (ေျဖစရာမလုိပါ ဘူးဘုရား) ေျဖစရာမလုိပါဘူး … (မွန္ပါ)
နဂိုက သတၱ၀ါမူတည္လိုက္တယ္ … (မွန္ပါ) ကိုစံလွ သတၱ၀ါမူ တည္လိုက္တည္းကိုက …
(ေျဖစရာမလိုပါဘုရား)။
မလိုဘူး၊
မရွိတာနဲ႔ ေမးထားတာ … (မွန္ပါ) မရွိတာနဲ႔ ေမးထားေတာ့ေျဖဖုိ႔ လိုၾကေသးလား
… (မလုိပါဘူးဘုရား) ဒါျဖင့္ သတၱ၀ါေသလုိ႔ ရွိရင္ျဖင့္
ေလးနံပါတ္ေမးပါေတာ့မယ္၊ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ ဒီေန႔သြားရ မွာ အလုပ္ဘက္ကို၊
အဲဒါသတၱ၀ါေသလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ မျဖစ္သည္မဟုတ္ ျဖစ္သေယာင္ေယာင္လား၊
အႏုရာဓလုိ႔ ေမးျပန္ပါတယ္ … (မွန္ပါ) ေျဖစရာမလုိဘူး၊ ဒါခင္ဗ်ားတုိ႔
အတြက္မွာရွင္းသြားတယ္ … (မွန္ပါ)။
ကဲ
အႏုေရာဓဇာတ္ကို ျပန္ခင္းၾကစို႔၊ အႏုရာဓကိုယ္ေတာ္ေလးကေတာ့ သူေျဖလိုက္တာက
ကုိေစာေမာင္ သိပ္ၿပီး သကာလ မေျပျပစ္ဘူး … (မွန္ပါ) မေျပျပစ္ဘူးဆိုတာက
တျခား မဟုတ္ပါဘူး၊ သူ႕မွာ သံသယေလးရွိေနတယ္ … (မွန္ပါ) သေဘာက်ပလား …
(က်ပါတယ္ဘုရား) သူ႕မွာ သံသယရွိေန လုိ႔ ေျပျပစ္တဲ့အေျဖ သူ႕အတြက္
မွန္ကန္တဲ့ အေျဖမလာဘူး … (မွန္ပါ)။
အဲဒီလိုေမးတဲ့အခါက်ေတာ့
… အရွင္တုိ႔၏ ဆရာ - ဘုရားက ဒီေလးခ်က္ကို ဘယ္လုိေဟာေလ့ ေျပာေလ့
ဆံုးမေလ့ရွိပါလိမ့္မတံုးဆိုေတာ့ ဒီေလးခ်က္ကို ၾကဥ္ၿပီးသကာလ ဘုရားက
ေဟာေလ့ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္၊ ဒီေလးခ်က္ကို အပထားၿပီးသကာလ
ေဟာေလ့ေျပာေလ့ရွိပါတယ္ဆိုေတာ့ သူ႕ဥစၥာက ၀ါးလံုးသိမ္းေျဖတာ … (မွန္ပါ)
သေဘာက်ၾကပလား … (ပါ, ပါၿပီဘုရား)။
၀ါးလံုး
သိမ္းေျဖတာဆိုတာကေတာ့ စုေပါင္းၿပီး သကာလ ေျပေအာင္ လုပ္လိုက္တာ …
(မွန္ပါ) သူ႕ဥာဏ္ထဲမွာ ရွင္းလုိ႔ လင္းလုိ႔ ေျဖတဲ့အေျဖမ်ိဳးလုိ႔
ကိုေပၚတုိ႔ ကိုစံလွတုိ႔ဆိုမလား … (မဆိုရပါဘုရား) ဘုရားက ဒီလို မေဟာပါဘူး …
(မွန္ပါ) တျခားေသာ နည္းလမ္းနဲ႔ ေဟာပါတယ္ … (မွန္ပါ) ဆိုေတာ့
တျခားေသာနည္းနဲ႔ ေဟာပါတယ္ဆိုတည္းက သူကိုယ္တိုင္က ဒီအထဲမွာ
သူ႕စိတ္အတြင္းကို ခင္ဗ်ားတုိ႔ စဥ္းစားၾကည့္လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္
သတၱ၀ါရွိေလသလား … (မွန္ပါ့ရွိေနပါတယ္)။
သူ႕စိတ္အတြင္းမွာရွိေနတာ
… (မွန္ပါ) သတၱ၀ါပဲ နိဗၺာန္သြားေလသလား၊ အႏုရာဓ၀မ္းထဲမွာ
ဒီႏွစ္လံုးရွိေနတယ္ … (မွန္ပါ)။ သတၱ၀ါရွိေလသလားဆိုတဲ့ ၀ိစိကိစာၦတစ္လံုး …
(မွန္ပါ) သတၱ၀ါပဲ နိဗၺာန္ သြားေလေရာ့လား၊ ဒါက ၀ိစိကိစာၦတစ္လံုး …
(မွန္ပါ) မရွိပါဘူး … (ရွိပါတယ္) ကဲ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ စရာေကာင္းမလဲ …
(ေကာင္းပါတယ္)။
အဲဒီ
ပုဂၢိဳလ္က ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အနိစၥ, ဒုကၡ, အနတၱေတြကို
ကိုေစာေမာင္အားထုတ္ၿပီးသား … (မွန္ပါ) ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ …
(အားထုတ္ၿပီးသားပါဘုရား) ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ အားထုတ္ၿပီးသကာလ ဒီအေျဖ မွန္ကို
မထြက္ပါလိမ့္မတံုးလုိ႔ ေမးတဲ့အခါ က်ေတာ့မွ ဦးဘရွင္း
ဒါေလာက္အားထုတ္ၿပီးသကာလ သူအေျဖ မျဖဳတ္ဘဲနဲ႔ အားထုတ္ေနလုိ႔ပါဘုရား)
ဒိ႒ိမျဖဳတ္ဘဲနဲ႔ အားထုတ္ေနလုိ႔ … (မွန္ပါ)။
ဒီလုိေရွ႕
ရွင္းထားရမဲ့အလုပ္ကို အရွင္းဘဲနဲ႔ … (မွန္ပါ) အားထုတ္ေနေတာ့ ေၾသာ္
ေမာ႐ံုပဲ … (မွန္ပါ) ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဘယ္လုိဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မယ္ … (လြဲ႐ံု,
ပင္ပန္း႐ံုပါဘုရား) အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးက ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာပါတယ္၊
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဒီဟာကို ေရွ႕ပိုင္းကို ေရွ႕ထား၊ ေနာက္ပိုင္းကို ေနာက္ထား
မွသာလွ်င္ အမွန္ေရာက္မွာေပါ့ … (မွန္ပါ) ေရွ႕ပိုင္း ေရွ႕ထားမွသာလွ်င္
အမွန္ေရာက္မွာေပါ့ … (မွန္ပါ) ေရွ႕ပိုင္း ေရွ႕ထား ေနာက္ပိုင္း ေနာက္ထားမွ
… (အမွန္ေရာက္မွာ ဘုရား)။
အမွန္ေရာက္မယ္ဆိုတဲ့
ဥစၥာ ဥမာမယ္ကိုျမင့္တုိ႔ ကားေမာင္းတယ္၊ စက္အရင္ႏႈိးၿပီးမွ ၾကြေစတတ္ တဲ့
ခလုပ္ေတြ ျဖဳတ္မွာေပါ့ … (မွန္ပါ) မဟုတ္ဘူးလား … (မွန္ပါ) ၾကြေစတတ္တဲ့
ခလုပ္ေတြ အရင္ျဖဳတ္ စက္ေနာက္မွ ႏိႈးမယ္ဆုိရင္ ကားက ခုန္ၿပီး တိုးတဲ့အတြက္
အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု ဒုကၡေတြ မေပးဘူးလား … (ေပးပါတယ္ဘုရား) ကဲ …
ေရွ႕ေနာက္ ဘာျဖစ္သြားတံုး … (လြဲသြားပါတယ္ဘုရား)။
အဲ
- ေရွ႕ေနာက္လြဲသြားရင္ … (ဒုကၡေပးပါတယ္ဘုရား) အဲဒီမွာလည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔
အႏုရာဓမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အားထုတ္ၿပီးေနျငားေသာ္လည္း မဂ္ဥာဏ္ -
ဖုိလ္ဥာဏ္ နိဗၺာန္မျမင္ရတာ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ရွင္းပါၿပီ … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)
ဘာျဖစ္လုိ႔ … (ေရွ႕ေနာက္လြဲလုိ႔ပါဘုရား) ေရွ႕ေနာက္လြဲေနလုိ႔ဆိုေတာ့ ဒါ
သူမ်ား တည့္ေပးလို႔မရဘူး … (မွန္ပါ) ဒါ ဘုရားပြင့္မွ ဒီ ဒိ႒ိခြာနည္းက
ေပၚလာတာ … (မွန္ပါ) ဘုရားပြင့္မွ … (ဒိ႒ိခြာနည္းက ေပၚတာပါဘုရား)။
ဘုရားပြင့္မွ
ဒိ႒ိခြာနည္းက ေပၚလာေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြမွာ အခုဘုရားသာသနာတြင္း ဘုရား၏
ဓမၼအေမြခံသံဃာေတာ္ေတြက ျဖန္႔ေပးေနလုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရေနၾကတာ ျဖစ္ေနေတာ့၊
ေၾသာ္ တုိ႔ သႏၲာန္ဘုရား ပြင့္တယ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ … (မွန္ပါ)
သေဘာပါၿပီလား … (ပါ, ပါၿပီဘုရား) အဲ အားလံုးပြင့္တယ္လုိ႔
ကိုေစာေမာင္တုိ႔က မဆိုလိုက္နဲ႔ … (မွန္ပါ) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ၿမိဳ႕ထဲ
ရပ္ထဲမွာ ဘယ့္ႏွယ္ ေနၾကတံုးဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕တန္းလန္းနဲ႔ ဒိ႒ိတန္းလန္းနဲ႔
အဲ ေတာရြာ ေတာင္ရြာေတြ … (ဒိ႒ိတန္းလန္းနဲ႔ပါဘုရား) ဒီဟာေတြ ဗဟုသုတနည္းတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ … (ဒိ႒ိတန္းလန္း နဲ႔ပါဘုရား) တန္းလန္းနဲ႔ဆိုတည္းကိုက
သူတုိ႔ကို ဘယ္လုိဆံုးျဖတ္ခ်မတံုးဆိုေတာ့ ငရဲမ်ိဳးေစ့ေတာ့ရွိၿပီ …
(မွန္ပါ) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) ငရဲမ်ိဳးေစ့ေတာ့ ရွိတယ္ေဟ့လုိ႔
ခင္ဗ်ားတုိ႔ အကုန္စြဲခ်က္ တင္မယ္ဆုိရင္ တင္ႏိုင္တယ္ … (မွန္ပါ)။
မတင္ႏိုင္ဘူးလား
… (တင္ႏိုင္ပါတယ္ဘုရား) အဲဒါ သူလုိရင္း အလုပ္လုိေသးတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္
ဟာလည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔ သိရယူရတာေပါ့ … (မွန္ပါ) ကိုေစာေမာင္ မယူသင့္ဘူးလား …
(ယူသင့္ပါတယ္ ဘုရား) ဘာျဖစ္လုိ႔တံုး၊ ငရဲမ်ိဳးေစ့က ဒိ႒ိကိုး … (မွန္ပါ)။
ကဲ
ဒါျဖင့္ အခုေလးခ်က္စလံုးကို မေျဖဘဲနဲ႔ ေနၾကတာသည္ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ေၾသာ္
ဆုႀကီးလာဘ္ ႀကီး ေပးတယ္ဆုိရင္ ဒီ ဒကာ ဒကာမေတြရသြားၿပီဆိုတာကို
၀မ္းေျမာက္တတ္ရမယ္ … (မွန္ပါ) ေၾသာ္ ေျဖစရာမရွိလုိ႔ မေျဖတာ … (မွန္ပါ)
ကိုစံလွ ဟုတ္ပလား … (မွန္ပါ) ေျဖစရာမရွိလုိ႔ … (မေျဖတာပါဘုရား)
ေျဖစရာခင္ဗ်ားတုိ႔ဆီမွာက ႐ုပ္နဲ႔ နာမ္ပဲရွိတယ္။
တနည္းေ၀ဒနာရွိတယ္
… (မွန္ပါ) စိတ္ရွိတယ္၊ အင္း ပထ၀ီ, အာေပါ, ဓာတ္ေတြရွိတယ္၊ ကိုေစာေမာင္
ေျပာခ်င္တာ ေျပာလိုက္ပါ … (မွန္ပါ) ဒါ ႐ုပ္, နာမ္ထဲက စိတ္ေျပာတာကိုဗ်,
႐ုပ္, နာမ္စိတ္ ေျပာခ်င္လည္း ေျပာတာေပါ့တဲ့ အခုဟာေတာ့ ဒကာ ဒကာမတုိ႔
အႏုရာဓသံသယေကာ ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား) ဘုရားက ဒီလုိမေဟာပါဘူးတဲ့၊
ဒါၾကဥ္ၿပီးေဟာေလ့ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္ဆိုေတာ့ သူ႕စိတ္ထဲမွာ
ရွင္းရွင္းလင္းလင္း အေျဖမ်ိဳးလား၊ သံသယအေျဖမ်ိဳးလား …
(သံသယအေျဖမ်ိဳးပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္
သံသယ ဆိုတာ ၀ိစိကိစာၦ သံသယဆိုတာဘာပါလိမ့္ … (၀ိစိကိစာၦပါ ဘုရား)
၀ိစိကိစာၦရွိရင္ ဘာရွိမယ္ … (ဒိ႒ိရွိပါတယ္ဘုရား) ေဟာ သူ မျပဳတ္ဘူး၊
၀ိစိကိစာၦမျပဳတ္ရင္ရွိရင္ … (ဒိ႒ိမျပဳတ္ပါဘူး ဘုရား)။
ဒိ႒ိျပဳတ္ေတာ့
၀ိစိကိစာၦပါ အလုိလိုျပဳတ္တယ္၊ ႏွစ္ခါရွိၿပီ ထပ္ေျပာေနတာမွတ္ပါ၊
တစ္သက္လံုးပဲ မွတ္ပါ … (မွန္ပါ) ၀ိစိကိစာၦ ျပဳတ္လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ …
(ဒိ႒ိပါျပဳတ္ပါတယ္ဘုရား) အဲ ဒိ႒ိျပဳတ္တယ္တဲ့၊ အဲဒီဒိ႒ိ ျပဳတ္ရင္ ..
(၀ိစိကိစာၦပါျပဳတ္ပါတယ္ဘုရား) အဲ - ၀ိစိကိစာၦရွိေနရင္ ဒိ႒ိပါရွိေနတာပဲ …
(မွန္ပါ) သေဘာက် ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) ဒိ႒ိျပဳတ္ေတာ့ …
(၀ိစိကိစာၦပါျပဳတ္ပါတယ္ဘုရား) ၀ိစိကိစာၦေရာပါသြားတယ္။
သေဘာက်ပလား
... (က်ပါတယ္ဘုရား) ေအး ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိနိေရာေဓာနိဗၺာန္နံလုိ႔သာ ဆုိလိုက္
တယ္၊ ၀ိစိကိစာၦနိေရာေဓာ နိဗၺာန္နံမဆိုဘူး၊ သေဘာပါပလား … (ပါ ပါတယ္ဘုရား)
ဒကာႀကီးလိႈင္ သေဘာပါၿပီေနာ္ … (ပါ ပါၿပီဘုရား) ဒိ႒ိခ်ဳပ္ရင္ နိဗၺာန္ကို
ပ႒မနိဗၺာန္ ေသေသခ်ာခ်ာရပါတယ္၊ ၀ိစိကိစာၦ နိေရာေဓာ နိဗၺာနံလုိ႔
ဘုရားမေဟာဘူး … (မွန္ပါ)။
ဒါေၾကာင့္
ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီ ဗဟုသူတကိုလည္း မွတ္ထားျပန္ေတာ့ ေၾသာ္
တုိ႔အတြင္းခြာဖုိ႔ဟာ ဒိ႒ိ … (မွန္ပါ) ေပၚၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ) ကဲ … ဒါနဲ႔ပဲ
သူ႕စိတ္ထဲမွာ တိတၳိေတြ ျပန္သြားေရာ ဦးဘရွင္းေရ၊ ေၾသာ္
ဒီထက္ပိုလြန္ၿပီးသကာလ တိတၳိေတြ ငါ့ကို ေမးလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္
ေျဖလိုက္လုိ႔ရွိရင္ ဘုရားအလုိက် က်မွ က်ပါ့မလား၊ ဒီထက္ပိုေမးရင္လည္း သူ႕မွာ
ခက္ေသးတယ္ … (မွန္ပါ) ေျဖလုိက္လုိ႔ရွိရင္လည္း ဘုရားအလုိ က် က်မွ
က်ပမလားဆိုေတာ့ ေျဖစရာ့ကို ကိုေစာေမာင္ အေတာ္ခက္ေနတယ္။
မခက္ဘူးလား
… (ခက္ေနပါတယ္ဘုရား) သူ ခက္ေနတာကို ေထာက္လုိက္လုိ႔ရွိရင္ ကိုစံမွ ကိုေပၚ
တုိ႔က ေတြးလိုက္၊ သူဒိ႒ိရွိေနတယ္ … (မွန္ပါ) မရွိဘူးလား …
(ရွိပါတယ္ဘုရား) အင္မတန္ရွိေနၿပီ၊ သူ႕မွာ ဒိ႒ိ … (မွန္ပါ) ဒကာ ဒကာမတုိ႔
သူ႕မွာ ဘာရွိေနတံုး … (ဒိ႒ိရွိေနပါတယ္ဘုရား) ဒိ႒ိရွိၿပီးသကာလေနေတာ့
သူ႕မွာ အင္မတန္ခက္ၿပီး သကာလေနၿပီ တဲ့ အခု သူ႕ေတြးလံုးကိုၾကည့္ပါ၊
တိတၳိေတြကလည္း သူ႕ကို အျပစ္ဆိုသြားၾကေသးတယ္၊ ဒါေတြ မေျဖတတ္တဲ့အတြက္ အင္း
သကၤန္း၀တ္စလူငယ္ေလးေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ခေလးေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊
သုိ႔မဟုတ္ အရြယ္ႀကီးတဲ့ အႏုရာဓျဖစ္ခဲ့လုိ႔ရွိရင္လည္း လူမိုက္ႀကီး ရင္လည္း
ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ေမးတာ မေျဖႏိုင္တာ … (မွန္ပါ)
ဒီလိုေတာင္ စြဲခ်က္ တင္သြားေသးတယ္။
ရွင္းပလား
… (ရွင္းပါၿပီဘုရား) အဲဒီကဲ့သုိ႔ စြဲခ်က္တင္ၿပီး သကာလသြားေတာ့
သူ႕စိတ္ထဲမွာ ဒီထက္ပိုေမးလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ တိတၳိေတြလည္း ျပန္သြားေရာ
ေျဖထားတဲ့အေျဖေတြ ဘုရားအလိုေတာ္က်မွ က်ပါ့မလား၊ ဒီထက္ပိုေမးလုိ႔ရွိရင္
သူေျဖရမဲ့အေျဖေတြ ဘုရားအလိုမက်တဲ့ အေျဖေတြ ျဖစ္ေနမွာလား … (မွန္ပါ)။
အကယ္၍
ဒီထက္ပိုေမးခဲ့ေသာ္တဲ့ … (မွန္ပါ) ဆိုေတာ့ အကယ္၍ ဒီထက္ပိုေမးခဲ့ေသာ္
ဘုရား အလိုက်ပါ့မလားဆိုတဲ့ ဥစၥာသည္ သူစိတ္ထဲ ဘုရားအလိုက် အေျဖတစ္ခုမွ
မရွိခဲ့ဘူး … (မွန္ပါ) သေဘာပါ ပလား … (ပါ, ပါၿပီဘုရား) ခင္ဗ်ားတုိ႔
သႏၲာန္မွာေတာ့ ဘုရားအလိုေတာ္က် အေျဖရွိေနၿပီ၊ ဒီအႏုရာဓမွာ ေတာ့ …
(ဘုရားအလိုေတာ္က်အေျဖမသိပါဘုရား) ဘုရားအလိုေတာ္က် အေျဖမရွိဘူးတဲ့ …
(မွန္ပါ)။
ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ ႐ုပ္, နာမ္ကိုေတာ့ မသိလုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးတဲ့၊ ႐ုပ္, နာမ္ကို
ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါလုိ႔ ဆိုတဲ့ အစြဲမျပဳတ္ဘူး … (မွန္ပါ) ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ …
(အစြဲမျပဳတ္ပါဘူးဘုရား) အဲဒါက်န္ေနတာ ကိုေစာေမာင္ … (မွန္ပါ) ဘယ္ေလာက္
ေၾကာက္စရာေကာင္းလဲ … (ေကာင္းပါတယ္) ဒါေၾကာင့္ သူသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အင္း
- ျဖစ္ပ်က္္အလုပ္ေတြ အနိစၥ, ဒုကၡ, အနတၱ အလုပ္ေတြ လုပ္ျငားေသာ္လည္း
ဒီပုဂၢိဳလ္ေလးဟာ ရဟႏၲာျဖစ္ေလာက္သားပဲ၊ မျဖစ္ဘူး။
ဘုရားေက်ာင္းေတာ္နဲ႔
မနီးမေ၀းေနတာပဲ။ ဘုရားနဲ႔လည္း ေတြ႕တယ္ဆိုေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ထူး၊
ပုဂၢိဳလ္မြန္ပဲ၊ သုိ႔ရာတြင္ ခရီးမေပါက္ဘူး … (မွန္ပါ) ဒါနဲ႔
ခရီးမေပါက္ေတာ့ ကုိေစာေမာင္ေရ ဘုရားထံ သြားေတာ့တာပဲ … (မွန္ပါ)
ဒီထက္ပိုေမးရင္လည္း ခက္ခ်ည္ရဲ႕ဆိုတဲ့ သံသယနဲ႔ … (မွန္ပါ) ဘုရားထံသြား
ေတာ့ အရွင္ဘုရားတဲ့၊ အရွင္ဘုရားေက်ာင္းနဲ႔ မနီးမေ၀းမွာ တပည့္ေတာ္
သစ္ရြက္မိုးေက်ာင္းေလးနဲ႔ ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တိတၳိေတြက ဒီလိုလာေမးၾကတယ္
ဘုရားတဲ့ … (မွန္ပါ)။
ေမးေတာ့
တပည့္ေတာ္က ခုနင္က ေလးခ်က္ေတြေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီလိုေမးတဲ့အခ်ိန္ တပည့္ေတာ္က
ဘုရားက ဒီလိုမေဟာပါဘူး၊ တစ္ပါးေသာ နည္းနဲ႔သာ ေဟာပါတယ္လုိ႔ တပည့္ေတာ္က
ေျပာလိုက္ပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲမွာ သူတုိ႔လည္း ျပန္သြားေရာ
ဘုရားတပည့္ေတာ္ကို လူမိုက္လည္းဆိုသြားေသးတယ္ လူအ, လည္းဆိုသြားေသးတယ္
သူတုိ႔သြားၿပီ တပည့္ေတာ္စိတ္ကူးသစ္မ်ိဳး ေပၚျပန္ပါတယ္။
ေၾသာ္
တိတၳိေတြ ေနာက္ေတြ႕ၾကဦးမွာ ေတြ႕ေတာ့ ဒီထက္မ်ား ပိုေမးလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္
ေျဖေတာ့ေျဖရမွာ ပဲ၊ ေျဖပင္ေျဖျငားေသာ္လည္း ဘုရားအလုိက်ျဖစ္မွ
ျဖစ္ပါ့မလားဆိုတဲ့ သံသယ ၀ိစိကိစာၦ တပည့္ေတာ္ေပၚ ေနပါတယ္ … (မွန္ပါ)
ဆိုေတာ့ ဘုရားက ရိပ္မိတယ္၊ ကိုေစာေမာင္ ဘုရားက … (ရိပ္မိပါတယ္ဘုရား) ကဲ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ေတာင္ ရိပ္မိၿပီ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ေရွ႕က ရွင္းထားတဲ့အတြက္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကိုယ္တိုင္ရိပ္မိတယ္ … (မွန္ပါ့)။
မရိပ္မိဘူး
… (ရိပ္မိပါတယ္ဘုရား) သူ႕မွာတဲ့ သူ႕အယူလည္း မမွန္ေသးဘူး၊ ဟုိပုဂၢိဳလ္ေတြ
အယူေကာ … (မမွန္ေသးပါဘုရား) မမွန္တဲ့ႏွစ္ေယာက္သြားေတြ႕ေနတယ္၊ သူကလည္း
အယူမွန္မရ ေသးဘူး အႏုရာဓကလည္း အယူမွန္ … (မရေသးပါဘုရား) ေၾသာ္
ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေတြးလိုက္တယ္၊ ငါ့ အႏုရာဓခက္ပါေသးတယ္၊
သူလည္း အယူမွန္မရွိ အယူမွန္မၿမဲေသးဘူး။
ေမးတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ကလည္း နဂိုကမွ မသိလုိ႔ တိတၳိမို႔ ဒိ႒ိအယူေမးတာကို၊ ေမးတဲ့
ပုဂၢိဳလ္က အယူမွန္ မရွိဘူး၊ ေျဖတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာလည္း တထစ္ခ်
ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့အယူမွန္ေကာ … (မရွိပါဘူး) မရွိေသးေတာ့ ၀ိစိစာၦရွိေနတယ္ …
(မွန္ပါ့) မရွိဘူးလား … (ရွိပါတယ္) ဘယ္သူ႕မွာရွိေနပါလိမ့္ …
(အႏုရာဓမွာပါဘုရား)။ အႏုရာဓမွာ ေသေသခ်ာခ်ာရွိေနတယ္ ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္လိုက္
… (မွန္ပါ့) အႏုရာဓမွာ … (၀ိစိကိစာၦ ရွိေနပါတယ္) ေသေသခ်ာခ်ာ
ရွိေနတယ္လုိ႔ မွတ္လိုက္ပါတဲ့။
အဲဒီေတာ့
ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက သူဟာတဲ့ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဘုရားက ေဟာခ်င္ေတာ့
ကိုေစာေမာင္ စဥ္းစားတယ္ မေျဖရမယ့္တရား ေျဖရမယ့္တရား သူမသိဘူး … (မွန္ပါ့)
မေျဖရမဲ့တရား … (သူမသိပါဘုရား) ေျဖရမဲ့တရားေကာ … (မသိပါဘုရား)။
ေျဖရမဲ့တရားက
႐ုပ္, နာမ္ … (မွန္ပါ့) မေျဖရတဲ့တရားက သတၱ၀ါနဲ႔ေမးရင္ မေျဖနဲ႔ …
(မွန္ပါ့) ႐ုပ္, နာမ္နဲ႔ ေျဖရင္ေျဖဘူး၊ သတၱ၀ါနဲ႔လည္း မေျဖဘူး … (မွန္ပါ့)
ေတာ္ေအာင္ပဲ သူစိတ္ထဲမွာ ဘုရားျဖင့္ ဒီလို မေဟာတန္ပါဘူး၊ ဒီတစ္လံုးနဲ႔
ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေျဖရမဲ့အေျဖကိုလည္း ကိုေစာေမာင္ … (မေျဖတတ္ပါဘုရား)
ရွင္းပလား .. (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။
မေျဖရမဲ့အေျဖကိုလဲ
… (မရွင္းပါဘုရား) အဲ မေျဖရမဲ့ အေျဖကို သူေျဖေနတည္းကိုက သူမရွင္းဖူး …
(မွန္ပါ့) ဘယ္သူမရွင္းတာပါလိမ့္ … (အႏုရာဓမရွင္းတာပါဘုရား) ေကာင္းၿပီ
အႏုရာဓမရွင္းတာ ေသခ်ာေတာ့မွ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ကိုင္း ေၾသာ္
တိတၳိေတြ အျပစ္ဆုိစရာမရွိဘူး … (မွန္ပါ့) ငါ့ လူအျပစ္ဆိုစရာသာရွိတယ္ …
(မွန္ပါ့)။
တိတၳိေတြလာေမးတဲ့အေမးကို
အျပစ္ဆုိစရာမရွိဖူး … (မွန္ပါ့) ကိုယ့္လူက မဟန္လုိ႔ သူ႕ကိုယ္တိုင္မွာ
ဒိ႒ိမျပဳတ္တာကသာ ဆိုးတယ္ … (မွန္ပါ့) ဟုိပုဂၢိဳလ္က ဘုရားဆီတရားအားထုတ္တာမွ
မထုတ္ဘဲ၊ ဒီအႏုရာဓက ဘုရားဆီ လကၡဏာေရးသံုးပါး အားထုတ္ေနတာ ရွင္းၿပီေနာ္ …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) ဘုရားက ဘယ္သူ႕ကို အေရးတႀကီး ေျပာရမွာတံုး … (အႏုရာဓကို
အေရးတႀကီးေျပာရမွာပါဘုရား)။
အဲ
အႏုရာဓကို အေရးတႀကီးေျပာေတာ့မွ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဘုရားက ရွင္းေပးရရွာတယ္ …
(မွန္ပါ့) ၿပီးေတာ့မွ သူအား ထုတ္ရမွာကိုး … (မွန္ပါ့) အႏုရာဓတဲ့၊
ခႏၶာဘယ္ႏွပါးရွိတံုး ငါးပါးရွိပါတယ္ဘုရားတဲ့၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔
ခႏၶာငါးပါးအခုေသေသခ်ာခ်ာ သိၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ့) ခင္ဗ်ားတုိ႔
ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတာႀကီး က ႐ုပ္-႐ူပကၡႏၶာ … (မွန္ပါ့) ေကာင္းတာဆိုးတာ
ခံစားတာက ေ၀ဒနာကၡႏၶာ၊ မွတ္တာဟူသေရြ႕က … (သညာကၡႏၶာပါဘုရား)။
ႏိႈးေဆာ္တိုက္တြန္းတာ
ဟူသေရြ႕က … (သခၤါရကၡႏၶာပါဘုရား) သိတာဟူသေရြ႕က … (၀ိညာဏကၡႏၶာပါဘုရား)
၀ိညာဏကၡႏၶာလုိ႔ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြမွတ္ပါ … (မွန္ပါ့) ေၾသာ္ …
ဒါပဲရွိတာပဲ၊ သတၱ၀ါဒီထဲမပါဘူး မရွိဘူးဆိုတာ ရွင္းေနတယ္ … (မွန္ပါ့)
မရွင္းၾကေသးဘူးလား … (ရွင္းပါၿပီ ဘုရား) အဲဒီကဲ့သုိ႔ ရွင္းေနေတာ့ ဒါပဲ
က်ဳပ္တုိ႔မွာ ရွင္းေနတာကိုး။
အႏုရာဓကိုဘုရားက
ရွင္းေစခ်င္တာနဲ႔ အားလံုး ဒကာ ဒကာမတုိ႔ကို ေမးလိုက္ပါတယ္၊ အႏုရာဓကို
တစ္နံပါတ္ေမးတယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့) ႐ုပ္တရားကို သတၱ၀ါဆုိမလား …
(မဆုိရပါဘူးဘုရား) ေ၀ဒနာတရား ေကာ သတၱ၀ါဆိုမလား … (မဆုိႏိုင္ပါဘုရား)
သညာတရားေကာ … (မဆိုႏိုင္ပါဘုရား) မဆုိႏိုင္တာခ်ည္းပဲ သေဘာက်ပလား …
(က်ပါတယ္ဘုရား) ဒါနဲ႔ အႏုရာဓကို ဘုရားက ဘာလုပ္ေပးေနတာတံုး ကိုေစာေမာင္
ေျပာစမ္း … (ရွင္းေပးေနတာပါဘုရား)။
ေနာက္က
ဒကာ ဒကာမေတြ … (ရွင္းေပးေနတာပါဘုရား) အဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ခႏၶာကိုယ္ကို
ၾကည့္ၿပီး ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္းရွင္းေအာင္ ခြာခ်လိုက္ၿပီးတာပါပဲ၊ ေၾသာ္
တုိ႔ခႏၶာ ပူတာေအးတာက ဘာပါလိမ့္ … (႐ူပကၡႏၶာပါဘုရား) ရွင္းၿပီေနာ္ …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) ေကာင္းတယ္ဆိုးတယ္လုိ႔ ပါးစပ္ေျပာၿပီးသကာလ
ေကာင္းတာေလးခံစား၊ ဒါေလးက ဘာပါလိမ့္ … (ေ၀ဒနာကၡႏၶာပါဘုရား) အင္း ဒါ
သမီးေလး သားေလးရယ္ လုိ႔ မွတ္တာက … (သညကၡႏၶာပါဘုရား)။
သြားဦးမွေတာ္မွာ၊
လာဦးမွ ေတာ္မွာလုိ႔ တုိက္တြန္းတဲ့ တရားေလးက … (သခၤါရကၡႏၶာပါဘုရား)
ဟိုဟာသိ ဒီဟာသိတာက … (၀ိညာဏကၡႏၶာပါဘုရား) ဘာမွမရွိဘူးဆိုတာ
ရွင္းလင္းေနပါၿပီ … (မွန္ပါ့) အဲဒီကဲ့သုိ႔ ရွင္းလင္းေနေတာ့ကို က်ဳပ္တုိ႔
ခင္ဗ်ားတုိ႔အတြက္ကေတာ့ ေအးခ်မ္းေနျငားေသာ္လည္း အႏုရာဓ အတြက္ကေတာ့
အကုန္ေမးရလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) ကဲ ဒါျဖင့္ ကြာတဲ့ အႏုရာဓ႐ုပ္တရားကို
ၾကဥ္ၿပီး သတၱ၀ါ ဆိုမလား … (မဆိုႏိုင္ပါဘုရား)။
သေဘာက်ပလား
… (က်ပါတယ္ဘုရား) ေ၀ဒနာတရားကို ၾကဥ္ၿပီးေတာ့ေကာ … (မဆုိႏိုင္ပါဘုရား)
၀ိညာဏ ကၡႏၶာကို ၾကဥ္ၿပီးေတာ့ေကာ … (မဆိုႏိုင္ပါဘုရား) မဆုိႏိုင္ဘူးလုိ႔
အႏုရာဓက ဒီအတိုင္း ေျဖတယ္၊ အင္း ဒီလိုေျဖၿပီးသကာလ ဒါျဖင့္ကြာတဲ့ ဘုရားက
အခုႏွစ္မ်ိဳးရွိသြားၿပီ … (မွန္ပါ့) ႐ုပ္တရားကို သတၱ၀ါဆုိမလားက တစ္နံပါတ္
ေမးလံုး … (မွန္ပါ့) ခႏၶာငါးပါး တစ္ခုတစ္ခုစီ ေမးတာက တစ္နံပါတ္ …
(မွန္ပါ့)။
ေနာက္သူ႕ကို
ၾကဥ္ၿပီးသကာလ သတၱ၀ါဆုိမလားက ႏွစ္နံပါတ္ ေမးခြန္း၊ ဒါလည္း ေျဖစရာမရွိဘူး
မဟုတ္လား၊ ႐ုပ္, နာမ္မွ တစ္ပါးေကာ သတၱ၀ါရွိရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)
မရွိဘူး၊ သံုးနံပါတ္တစ္ခါေမးျပန္ တယ္၊ ႐ုပ္, ေ၀ဒနာ, သညာ, သခၤါရ,
၀ိညာဏ္ဆိုတဲ့ ခႏၶာငါးပါးရွိပါတယ္တဲ့၊ ငါးပါးစလံုးကို သတၱ၀ါဆုိမလား လုိ႔
ေမးလိုက္တယ္ … (မဆုိႏိုင္ပါဘုရား)။
ခင္ဗ်ားတုိ႔က
မဆိုႏိုင္ဘူးဆိုသလို သူလည္း မဆိုႏိုင္ပါဘူးဘဲ ေျဖလိုက္တယ္၊ ဒါက
ဒိ႒ိခြာေပးေန တယ္၊ ဒါျဖင့္ ကြာတဲ့ မင္းငါးပါးကို မဆိုလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္
႐ုပ္မဟုတ္တာကို ဆိုမလား ေ၀ဒနာမဟုတ္တာကို ဆိုမလား … (လ) စိတ္မဟုတ္တာကို
ဆိုမလားလုိ႔ ဆက္ေမးတယ္ … (မွန္ပါ့) ဆိုႏိုင္ပါ့မလား …
(မဆုိႏိုင္ပါဘူးဘုရား) အဲဒါေကာ သတၱ၀ါရွိရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။
မရွိဘူးဆိုေတာ့မွ
ကိုင္း အႏုရာဓမမင္းသည္ကား ဆိုလုိ႔ရွိရင္ သတၱ၀ါရွင္းၿပီမဟုတ္လား နဂိုကမွ
သတၱ၀ါမပါဘူး … (မွန္ပါ့) မင္းမွတ္ထားတဲ့ … (မွန္ပါ့) ကိုေစာေမာင္
မင္းမွတ္ထားဆိုေတာ့ ဘာမွတ္ခိုင္းတံုး ဆိုေတာ့ အခု ျဖစ္ေပၚေနတာဟာ ဥပမာ
႐ုပ္ကေလးျဖစ္ေနတယ္၊ ဒါ ဒုကၡသစၥာျဖစ္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့) ေ၀ဒနာျဖစ္တာေကာ …
(ဒုကၡသစၥာျဖစ္ေနတာပါဘုရား)။
သညာေလးေပၚလာေတာ့ေကာ
… (ဒုကၡသစၥာျဖစ္ေနတာပါဘုရား) အင္း ဒုကၡသစၥာျဖစ္ေနတာပဲတဲ့၊ ျဖစ္ေပၚလာတာ
ဟူသေရြ႕က ဒုကၡသစၥာ … (မွန္ပါ့) စိတ္ကေလးေပၚလာေတာ့ေကာ … (ဒုကၡသစၥာပါ
ဘုရား) ဒါေလးေတြ ငါးပါးစလံုး မေပၚလာေတာ့ဘူးဆုိရင္ …
(ဒုကၡသစၥာမေပၚတာပါဘုရား) နိေရာဓသစၥာ၊ ခ်ဳပ္ေပါ့ပဲကိုျမင့္ရ
ငါးပါးစလံုးခ်ဳပ္ရင္ … (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)။
မင္းတုိ႔
သႏၲာန္မွာတဲ့ ဒုကၡသစၥာရွိတယ္ကြာတဲ့၊ အားလံုး မလာေတာ့ဘူးဆိုရင္
နိေရာဓသစၥာျဖစ္တာ ပဲ ဒီသစၥာႏွစ္ပါးရွိတယ္ ဘုရားက … (မွန္ပါ့)
ဘယ္သူ႕ေဟာေနတာတံုး … (အႏုရာဓ ေဟာေနတာပါဘုရား) အဲေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ
စဥ္းစားၾကည့္ပါတဲ့၊ ဒါ ခႏၶာငါးပါးဟာ ေပၚလိုက္၊ ေပ်ာက္လိုက္
ဒီလိုမေနဘူးလား … (ေနပါတယ္ဘုရား) အင္း ဘာသစၥာေတြတံုး …
(ဒုကၡသစၥာေတြပါဘုရား)။
အင္း
လံုးလံုးေပ်ာက္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ … (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား) ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ
၀ဋ္သစၥာ၊ ၀ဋ္ကၽြတ္တဲ့သစၥာ ဒါပဲရွိတယ္ … (မွန္ပါ့) ၀ဋ္ႀကိဳက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က
၀ဋ္သစၥာဆုေတာင္းတယ္၊ ၀ဋ္မႀကိဳက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဒီ၀ဋ္ကို
မလိုခ်င္တဲ့ ဥာဏ္လာေအာင္ လုပ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)
၀ဋ္ႀကိဳက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က ၀ဋ္ဆုေတာင္းယူတာပဲ၊ လူျဖစ္ရပါလုိ၏ဆိုေတာ့
ဒီခႏၶာငါးပါးလာမယ္၊ ဒုကၡသစၥာလာမယ္ … (မွန္ပါ့)။
နတ္ျဖစ္ရပါလို၏ဆုိရင္
… (ဒုကၡသစၥာလာမွာပါဘုရား) ျဗဟၼာျဖစ္ရပါလို၏ ဆိုရင္ေကာ …
(ဒုကၡသစၥာလာမွာပါဘုရား) ၀ဋ္ႀကိဳက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က ၀ဋ္ဆုေတာင္းယူတယ္ …
(မွန္ပါ့) ၀ဋ္မႀကိဳက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ က ၀ဋ္ကို
မလုိခ်င္တဲ့ဥာဏ္ေပၚေအာင္လုပ္ပါ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား) ၀ဋ္ကို …
(မလိုခ်င္တဲ့ ဥာဏ္ေပၚေအာင္လုပ္ရမွာပါဘုရား) ဒါက ၀ိပါက၀ဋ္ႀကီးကို …
(မွန္ပါ့)။
၀ဋ္ကိုမလိုခ်င္တဲ့ဥာဏ္ေပၚေအာင္
လုပ္ဆိုေတာ့ သူ ပြားရေတာ့မယ္၊ မပြားရေပဘူးလား … (ပြားရပါမယ္ဘုရား)
အဲဒီေတာ့ ဘုရားက မင္းအႏုရာဓတဲ့ သစၥာႏွစ္ပါးရွိတဲ့ ဥစၥာ မင္းဘယ္မတံုးကြ
သတၱ၀ါျဖစ္ေသးသလား ေမးရမွာလဲ သစၥာ - ၂ပါးထဲ ပါကို မပါဘူး သတၱ၀ါေသရင္
မျဖစ္ေတာ့ဘူးလားဆို တာလည္း သစၥာႏွစ္ပါးထည္းမပါဘူး၊ သတၱ၀ါေသရင္
ျဖစ္ခ်ည္တလွည့္ မျဖစ္ခ်ည္တလွည့္လားဆိုရင္ေကာ သစၥာႏွစ္ပါးထည္း မပါပါဘူး၊
သတၱ၀ါေသရင္ မျဖစ္သည္မဟုတ္ ျဖစ္သေယာင္ေယာင္ ျဖစ္ေသးတယ္ဆိုတာ ေကာ …
(သစၥာႏွစ္ပါးထဲ မပါ, ပါဘုရား) မပါ, ပါဘူး သစၥာႏွစ္ပါးထဲမွာ
မင္းတစ္သက္လံုးမွတ္တဲ့။
ဒုကၡသစၥာျဖစ္၍
ဒုကၡသစၥာခ်ဳပ္တာပဲရွိပါတယ္ … (မွန္ပါ့) ဆိုေတာ့ ရွင္းသြားတယ္၊
ဒုကၡသစၥာခ်ဳပ္ တာပဲရွိတယ္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲ
ၾကည့္ၾကည့္ျဖစ္တာနဲ႔ ပ်က္တာပဲရွိတယ္ … (မွန္ပါ့) ျဖစ္တာသည္ ဘာသစၥာ …
(ဒုကၡသစၥာပါဘုရား) ပ်က္သြားတာလည္း … (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား) အဲ
ဒုကၡသစၥာခ်ဳပ္တာပဲ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္
ဘာေတြ႕ရမတံုး … (ဒုကၡသစၥာျဖစ္၍ ဒုကၡသစၥာခ်ဳပ္တာဘဲ ေတြ႕ရပါမယ္ ဘုရား)
ဒုကၡသစၥာျဖစ္၍ ဒုကၡသစၥာခ်ဳပ္တာ … (မွန္ပါ့) အလံုးစံခ်ဳပ္သြားရင္
ေနာက္မလာရင္ နိေရာဓသစၥာပဲ၊ အခုၾကည့္ေနလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒုကၡသစၥာျဖစ္၍
ဒုကၡသစၥာခ်ဳပ္တာပဲ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ ဘုရား)
ဒီ့ျပင္ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ ငါသူတစ္ပါး ေယာက်ာ္းမိန္းမ … (မရွိပါဘုရား)။
အမွန္ဥာဏ္နဲ႔
လိုက္ေတာ့ ဒါပဲေတြ႕တယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)
ေကာင္းၿပီ ဒီလိုသိထားေတာ့ ကဲ ဒါျဖင့္ အႏုရာဓဒိ႒ိခြာၿပီးေတာ့
သစၥာႏွစ္ပါးပဲရွိတယ္ဆိုတာ မွတ္ရေတာ့မယ္ လုိ႔ ဘုရားက နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္တယ္ …
(မွန္ပါ့) ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုပင္ ၀ိပႆနာလုပ္ျငားေသာ္လည္း သစၥာ မဆိုက္ရင္
မရျပန္ဘူး … (မွန္ပါ့)။
ရွင္းပလား
… (ရွင္းပါၿပီဘုရား) ျဖစ္ပ်က္ေတြ ဘယ္လိုပင္ အားထုတ္ေသာ္လည္း ဥာဏ္က သစၥာမ
ဆိုက္လုိ႔ရွိရင္ … (မရပါဘုရား) လမ္းမဆံုးဘူး၊ ဥာဏ္က သစၥာသိေအာင္
မဆိုက္လုိ႔ရွိရင္ ဘယ့္ႏွယ္တံုး … (လမ္းမဆံုးပါဘူးဘုရား) လမ္းမဆံုးဘူးဆိုတာ
ကိုစံလွ ဒါေၾကာင့္ အခ်က္ကေလးေတြ အခ်က္ကေလးေတြ ဟာ တယ္လိုပါလား … (မွန္ပါ့)
ပ႒မဒိ႒ိခြာဖုိ႔လုိတယ္ … ေနာက္ ၀ိပႆနာ႐ႈဖုိ႔ေကာ … (လိုပါတယ္ဘုရား)။
ေနာက္၀ိပႆနာ႐ႈတဲ့တရားေတြကို
သစၥာျဖစ္ေအာင္ ဥာဏ္ထဲရင့္ဖုိ႔ေကာ … (လုိပါတယ္ဘုရား) အဲဒီသစၥာျဖစ္လာေအာင္
ဥာဏ္ရင့္လာမွ ကိုေပၚတုိ႔ ကိုစံလွတုိ႔က ကိစၥၿပီးမယ္၊ ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါတယ္ဘုရား) အဲဒီတင္မွ ကဲ ဒိ႒ိခြာမွန္းလည္း သိၿပီ၊
သစၥာႏွစ္ပါးသာရွိတယ္လုိ႔လည္း ဘုရားက ေျပာထားၿပီ၊ မေျပာဘူးလား …
(ေျပာပါတယ္ဘုရား) ေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ဘုရားက ၀ိပႆနာ႐ႈခိုင္းတာ …
(မွန္ပါ့)။
ဒကာ
ဒကာမတို႔ ခုနင္က အေျပာရွိေသးတယ္၊ သူေသာတာပန္, သကဒါဂါမ္, အနာဂါမ္, ရဟႏၲာ
မျဖစ္ေသးဘူး … (မွန္ပါ့) အႏုရာဓျဖစ္ပလား … (မျဖစ္ေသးပါဘုရား) ဒကာ
ဒကာမတုိ႔ အႏုရာဓ ဘာမွ မျဖစ္ေသးဘူး၊ အခုေျပာလိုက္တဲ့ စကားလံုးသည္
ဒိ႒ိကြာလံုးပဲ သူေျပာလိုက္တယ္၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါ တယ္ဘုရား)။
ခႏၶာငါးပါးေတြ
လွည့္ေမးလိုက္၊ အင္း သတၱ၀ါဟုတ္ေသးလား၊ ဘာဟုတ္ေသးလား ေမးတာေတြ လည္း
ကိုေစာေမာင္ ဒိ႒ိခြာေပးတာလုိ႔မွတ္ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) သစၥာႏွစ္ပါးပဲရွိတယ္ ဆိုတာ ဘာခြာေနတာတံုး …
(ဒိ႒ိခြာေနတာပါဘုရား) ဒိ႒ိခြာတုန္းပဲ ရွိေသးတယ္၊ သူမ႐ႈရေသးဘူး၊
႐ႈကိုမ႐ႈရေသးဘူး … (မွန္ပါ့)။
အဲဒီတင္မွ
ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက …။ အႏုရာဓဆုိၿပီး သကာလ ၀ိပႆနာအ႐ႈခိုင္း တယ္
ကိုေစာေမာင္ … (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ႐ႈခိုင္းတဲ့ အလုပ္ဟာက ခုနင္က
သိမႈကုန္လို႔ ပြားမႈခိုင္းတာ … (မွန္ပါ့) သေဘာပါပလား … (ပါ, ပါတယ္ဘုရား)
သိမႈကုန္လုိ႔ … (ပြားမႈခိုင္းတာပါဘုရား) ပြားမႈခိုင္းၿပီဆို ေတာ့ ဒါ
ခိုင္းသင့္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ ကိုစံလွ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မတံုး
(ခိုင္းသင့္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ပါ ၿပီဘုရား)။
ခိုင္းသင့္တဲ့အခ်ိန္
မဟုတ္တုန္းက ဘုရားခိုင္းရဲ႕လား … (မခိုင္းပါဘုရား) မခိုင္းဘူးတဲ့၊
ဒိ႒ိပဲ ခြာေပးေနတယ္ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)
ခိုင္းသင့္တဲ့အခ်ိန္မေရာက္ခင္တုန္းက … (ဒိ႒ိခြာ ေပးေနပါတယ္ဘုရား)
မခိုင္းပါဘူးတဲ့၊ ဒိ႒ိပဲ ခြာေပးေနတယ္၊ ကိုင္း ခိုင္းသင့္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့
… (ခိုင္းပါတယ္ဘုရား) ခိုင္းၿပီဆိုေတာ့ အားလံုးတရားတစ္ပြဲလံုးက
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်၊ ေၾသာ္ ဒိ႒ိခြာၿပီးမွ တရားအားထုတ္ခိုင္းတယ္ … (မွန္ပါ့)။
မေပၚေသးဘူးလား
… (ေပၚပါၿပီဘုရား) ဒိ႒ိခြာၿပီးမွ တရားအားထုတ္ခိုင္းတယ္၊ ျဖစ္
ပ်က္အားထုတ္ ခိုင္းတယ္ … (မွန္ပါ့) ေၾသာ္ ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးပါတယ္ဆိုတဲ့
ဥစၥာ ဘုန္းႀကီးက အေျပာေကာင္းလုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္လို႔ ဦးဘရွင္းက မယူနဲ႔ …
(မွန္ပါ့) ဘုရားအစဥ္ကိုက ဒီအတိုင္း (မွန္ပါ့) ခုနင္က ဘုရား ညည္းလံုးကို
သိၿပီမဟုတ္လား ကိုေစာေမာင္ … (မွန္ပါ့) အင္း ငါ့လူကိုက ေနရာမက်တာ၊
ကိုယ့္အယူကို လည္း ကိုယ္မသိ၊ ေမးတဲ့လူရဲ႕ အယူကိုလည္း မသိတဲ့။ ကိုင္း …
ဒါျဖင့္ ၀ိပႆနာ႐ႈနည္း သင္ေတာ့မယ္၊ ဆိုေတာ့ သတိပ႒ာန္ေလးပါနဲ႔
ေ၀ဖန္ရလိမ့္မယ္။
ကာယာႏုပႆနာဆိုတာ
႐ုပ္ကို႐ႈတယ္၊ ေ၀ဒနာႏုပႆနာဆိုတာက … (ေ၀ဒနာကို႐ႈတာပါဘုရား) ေအး
စိတၱာႏုပႆနာဆိုတာက … (စိတ္ကို႐ႈတာပါဘုရား) ဓမၼႏုပႆနာဆိုတာက သညာ,
သခၤါရ,ႏွစ္ခုကို … (႐ႈတာပါဘုရား)။
သတိပ႒ာန္နဲ႔
ေ၀ဖန္လိုက္ေတာ့ ခႏၶာငါးပါးက ေလးပါးျဖစ္တယ္ … (မွန္ပါ့) ခႏၶာငါးပါးက
ဘယ္ႏွစ္ ပါးျဖစ္သြားလဲ … (ေးလပါးျဖစ္သြားပါတယ္ဘုရား) ႐ုပ္ကို႐ႈရင္ …
(ကာယာႏုပႆနာပါဘုရား) ေ၀ဒနာကို႐ႈ ရင္ … (ေ၀ဒနာႏုပႆနာပါဘုရား)။
သညာနဲ႔
သခၤါရတဲြေနတာ႐ႈရင္ … (ဓမၼာႏုပႆနာပါဘုရား) ကဲ စိတ္ဆိုတဲ့ ၀ိဥာဏ္ကို႐ႈရင္ …
(ဓမၼာႏုပႆနာပါဘုရား) သတိပ႒ာန္ထည့္၀င္သြားျပန္ၿပီ ကိုေစာေမာင္၊ ေၾသာ္
သတိပ႒ာန္ဆိုေတာ့ တျခားလား ေအာက္ေမ့ေနတယ္၊ ခႏၶာငါးပါး ေလးပံု ပံုတာကို
(မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) သတိပ႒ာန္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ …
(ခႏၶာငါးပါးကို ေလးပံု ပံုပါဘုရား)။
ကိုေပၚ,
ကိုေစာေမာင္ေရ ေလးပံု ပံုရလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) ပံုခ်င္လို႔
ပံုတာမဟုတ္ဘူး၊ ဦးဘရွင္းက ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္၊ ဘ၀မ်ားစြာ သံသရာထဲက
ေလာဘအားႀကီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ေ၀ဒနာ သူေပးမယ္၊ ဘုရားက ဆိုေတာ့ မပံုရေပဖူးလား …
(ပံုရပါတယ္ဘုရား) ပံုရလိမ့္မယ္၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)
ဒိ႒ိအားႀကီးတဲ့ပုဂၢိဳလ ဘ၀မ်ားစြာ သံသရာက ဒိ႒ိအစြဲသန္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့
စိတၱာႏုပႆနာ သူ႕ေပးရလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့)။
သေဘာက်ပလား
… (က်ပါတယ္ဘုရား) ဥာဏ္ႏံု႔တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ရင္ျဖင့္ ႐ုပ္ကို
ေပးရလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) ဥာဏ္အထက္ဆံုးပုဂၢိဳလ္က်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒီ
ဓမၼာႏုပႆနာ ေပးရလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)
အဲေတာ့ သတိပ႒ာန္က ဘယ္ႏွမ်ိဳးပံုမတံုးဆိုေတာ့ … (ေလးမ်ိဳးပံုမွပါဘုရား) ကဲ
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ေလာဘမ်ားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဘာေပးရမယ္ …
(ေ၀ဒနာႏုပႆနာပါဘုရား)။
ဒိ႒ိမ်ားတဲ့
ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ … (စိတၱာႏုပႆနာေပးရပါမယ္ဘုရား)
ဥာဏ္ႏံု႔တဲ့ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ … (ကာယာႏုပႆနာေပးရပါမယ္ဘုရား)
ကာယာႏုပႆနာေပးရမယ္တဲ့ … (မွန္ပါ့) ဘာေၾကာင့္တံုးဆိုေတာ့
အစိုင္အခဲရွိေနလုိ႔ သူက ျမင္လြယ္တယ္ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား …
(က်ပါဘုရား) ဥာဏ္ထက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ သူမ်ားနဲ႔တန္းမတူတဲ့ ပုဂၢဳိလ္
ဓမၼာႏုပႆနာေပးရမယ္ … (မွန္ပါ့)။
ရွင္းပလား
… (ရွင္းပါဘုရား) ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါဘုရား) ေၾသာ္ ဒါျဖင့္
ခႏၶာငါးပါးခ်ံဳးလိုက္ျပန္ ေတာ့ ကိုစံလွ ဘယ္ႏွမ်ိဳးေတြ႕တံုး …
(ေလးမ်ိဳးေတြ႕ပါတယ္ဘုရား) ေလးမ်ိဳးက မ်ိဳးခ်င္လုိ႔ မ်ိဳးရတာလားလုိ႔
ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ သတၱ၀ါေတြ စ႐ိုက္မတူလုိ႔ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) ဘယ္လုိပါလိမ့္ … (သတၱ၀ါေတြ စ႐ိုက္မတူလုိ႔ပါဘုရား)။
သတၱ၀ါစ႐ိုက္မတူတာနဲ႔
ေလးမ်ိဳးျပားလိုက္ရတယ္ … (မွန္ပါ့) တရားဟာ အားလံုးပဲ ကိုေစာေမာင္
တုိ႔သိၿပီးသား ရမ္းေပးလုိ႔မျဖစ္ဘူး … (မွန္ပါ့) မဟုတ္ဘူးလား
တခ်ိဳ႕ေယာဂီေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ရွိၾကပါတယ္၊ သူတုိ႔ဆီေရာက္ရင္
သူတုိ႔ဟာ ေပးတာပါပဲ၊ ဘာစ႐ိုက္ ဘာစ႐ိုက္ေရြးသလား … (မေရြးပါဘုရား) ဒါျဖင့္
ကိုက္ပါ့မလား … (မကိုက္ႏိုင္ပါဘုရား)။
မကိုက္ဘူးတဲ့၊
ဒါေတြကိုလည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔က စဥ္းစားေရွ႕ေနာက္အစဥ္လြဲလုိ႔
မွားတာကတစ္မ်ိဳး၊ ကမၼ႒ာန္းအေပးလြဲလုိ႔ ... (မွားတာက တစ္မ်ိဳးပါဘုရား)
ဒါျဖင့္ မွားစရာအခ်က္ေတြက ဘယ္ေလာက္မ်ားတံုး … (မ်ားပါတယ္ဘုရား)
အင္မတန္မ်ားတယ္ဆိုတာ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါတယ္ဘုရား) ကဲ ဒါျဖင့္ ဥာဏ္နဲ႔
ၾကပ္ၾကပ္စဥ္းစားၿပီးသကာလ ေၾသာ္ တုိ႔ နိဗၺာန္ လိုခ်င္ျငားေသာ္လည္း
ဒုကၡခပ္သိမ္းၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ႀကီးကို လိုခ်င္ျငားေသာ္လဲ၊
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတာ္ေတာ္ အေရးႀကီးတယ္ … (မွန္ပါ့) ကိုေစာေမာင္
ကိုစံလွတုိ႔ သိသြားၿပီ … (မွန္ပါ့) မသိဘူးလား … (သိပါၿပီဘုရား)
အခုဘယ္လိုသိရတံုးဆိုေတာ့၊ ဒိ႒ိမခြာဘဲနဲ႔ ၀ိပႆနာ ႐ႈေနေသာ္လဲ အလကား ၀ိပႆနာ …
(မွန္ပါ့) မဆိုႏိုင္ဘူးလား … (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား) စ႐ိုက္မသိဘဲနဲ႔
ကမၼ႒ာန္းေပးေနလုိ႔ရွိရင္လဲ၊ အလကားဆရာျဖစ္ရမယ္။
ဘာျဖစ္လုိ႔
အလကားဆရာျဖစ္ရမတံုးဆိုေတာ့ ဒီအားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပန္း႐ံုပဲ … (မွန္ပါ့)
ကိုေစာေမာင္ ဘယ္လုိဆိုၾကမယ္ … (အားထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ ပန္း႐ံုပါပဲဘုရား)
ပင္ပန္း႐ံုပဲတဲ့၊ ဘုရားက သတိပ႒ာန္ေလးပါးဘာျဖစ္လုိ႔ ေ၀ဖန္ရသတံုးဆိုေတာ့
စ႐ိုက္နဲ႔ ေ၀ဖန္တာ (မွန္ပါ့) စ႐ိုက္နဲ႔ ဥာဏ္အႏုံ႔အထက္နဲ႔ ေ၀ဖန္တာ၊
ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
တရားေပးတဲ့အခါ
မတူဘူးဆိုတဲ့ သတၱ၀ါစ႐ိုက္ေတြ မတူဘူးဆိုတာ သိၿပီးေ၀ဖန္တဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲ …
(မွန္ပါ့) ရွင္းၿပီေနာ္ … (ရွင္းပါဘုရား) အဲဒါ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒီမွာ
တစ္ခါတေလ တခ်ိဳ႕ေ၀ဒနာေပးတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ က်ေတာ့ စိတ္ေပးတယ္၊ သူ႕စ႐ိုက္ကို
အကဲခပ္ရတာကို … (မွန္ပါ့) ကုိေစာေမာင္ မေပးရဘူးလား … (ေပးရပါတယ္ဘုရား)
အင္း တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့လည္း ႐ုပ္ကိုေပးရတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့လည္း သစၥာပိုင္းက
ခ်ည္ေပးရတယ္၊ ဓမၼာႏုပႆနာကသစၥာ၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါဘုရား)။
အင္း
မင္းဒုကၡသစၥာႀကီး ႐ႈစမ္း ဒီလုိလည္း ေပးရတာရွိတယ္ သေဘာပါပလား …
(ပါ,ပါၿပီဘုရား) အဲ ကိုေစာေမာင္ ရမ္းလုိ႔ေတာ္ပါ့မလား … (မေတာ္ပါဘူးဘုရား)
အဲေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့ကိုတဲ့ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတံုးဆိုေတာ့ အင္း အသက္က
ငယ္ရာက ႀကီးၿပီသကာလလာၾက၊ ျပန္ေတာ့လည္း ကိုယ္က ဘာမွမပါျပန္၊ ေလာကုတၱရာ
မ်က္လံုးဆိုရင္ ကိုေစာေမာင္ မပါ တာေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့)။
မပါလာေတာ့
သားေရး သမီးေရး ႀကီးပြားေရးတုိ႔နဲ႔ အခ်ိန္ ကုန္ၿပီးသကာလေနေတာ့ ေရွ႕က
ဒုတ္ဆြဲ တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က အင္း တစ္ဖက္ကန္းက ဆြဲလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ကိုေစာေမာင္
မေကာင္းဘူး၊ စုံလံုးကန္ကဆြဲလုိ႔ရွိရင္ ဒီထက္ဆုိးမယ္ … (မွန္ပါ့)
သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) အဲဒါေၾကာင့္ ေတာင္ေ၀ွးဆြဲသမားက လည္းတဲ့
ကုိစံလွ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္၊ မႀကီးဘူးလား … (ႀကီးပါတယ္ဘုရား)။
ေတာင္ေ၀ွးဆြဲသမား
ဘယ္ႏွယ္တံုး … (အေရးႀကီးပါတယ္ဘုရား) သိပ္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ ေပၚပလား …
(ေပၚပါၿပီဘုရား) ေကာင္းၿပီ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက
၁။ ယထာပိနာမ ဇစၥေႏၶာ၊ နေရာ အပရိနာဃေကာ၊ ဧကဒါ ယာတိ မေဂၢန၊ ဥမၼေဂၢနာပိ ေစကဒါ၊ သံသာေရ သံသရံ ဗာေလာ၊ ကထာ အပရိနာဃေကာ။
သူ႕မွာ
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမေတြ႕လုိ႔ရွိရင္ကြာ၊ ဥပမာ အေမေျပာတာ လိုက္မယ္ဆိုရင္ …
အေမက ဒိ႒ိဆိုလုိ႔ရွိရင္လည္း ကိုေစာေမာင္ ဒိ႒ိဘက္လိုက္သြား
အပါယ္ေခ်ာက္ထဲက်မွာပဲ၊ အေမက ကမၼႆကတာဥာဏ္ ေလးေလာက္နားလည္တာဆိုလုိ႔ရွိရင္
(မေရာက္ပါဘူးဘုရား) အဲေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔မွာ ပုထုဇဥ္အကန္းက ျဖစ္ေနေတာ့ ကိုတဲ့
ေတာင္ေ၀ွးဆြဲ မေကာင္းလုိ႔ရွိရင္ တစ္ခါတေလ ေခ်ာက္ထဲ၊ တစ္ခါ တစ္ေလ က်င္းထဲ
တစ္ခါတေလ ဗြတ္ထဲ ဒီေရာက္ေရာက္ေနၾကတာပဲ … (မွန္ပါ့)။
ဒါေၾကာင့္
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမရွိျပန္လုိ႔ရွိရင္လည္း ကိုစံလွေရ က်ခ်င္သလို
က်တတ္တယ္လုိ႔ ခုနင္က ပါဠိေတာ္ ထုတ္လာတယ္။ အင္း သေဘာပါပလား … (ပါ
ပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္ ကိုေစာေမာင္ေရ က်ဳပ္တုိ႔အတြက္ေတာ့ျဖင့္ ေတာ္ေတာ္
အေရးႀကီးပလား၊ ဒီ ဒကာ ဒကာမေတြအတြက္မွာျဖင့္ အလြန္ အေရးႀကီးေနပါလားဆိုတာ
ေပၚေရာေပါ့ … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
မေပၚေသးဘူးလား
… (ေပၚပါၿပီဘုရား) ကိုယ္ကဘာမွ မပါဘူး … (မွန္ပါ့) ေလာကုတၱရာမ်က္လံုး က
စံုလံုးကန္း … (မွန္ပါ့) အေမကဆြဲ အေမေနာက္ပါ၊ အေဖကဆြဲ … (အေဖေနာက္ပါ)
ၾကည့္ေလအခု အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ အေမကဆြဲရင္ အေမေနာက္ပါ၊ အေဖကဆြဲရင္
အေဖ့ေနာက္ပါသြားတာရွိတယ္၊ ဒါ ဘာျဖစ္တာတံုးေမးေတာ့ ဦးဘရွင္း
ဘယ့္ႏွယ္ေျဖမတံုး … (ကန္းေနလုိ႔ပါဘုရား)။
ကန္းေနတယ္တဲ့၊
ေတာင္ေ၀ွးဆြဲရာပါသြားတာ၊ အေမက မူဆလင္ အေဖက ဗုဒၶဘာသာ၊ ဗုဒၶဘာသာဘက္
ပါခ်င္ပါလာတာ၊ အေမကဆြဲျပန္လည္း မူဆလင္ဘက္ ပါခ်င္ပါသြားတာ၊ သူပါခ်င္သလိုပါ
တာပါပဲ … (မွန္ပါ့) ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္တံုးေမးတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒီသားေလးဟာ
စံုလံုးကန္းေပါ့ … (မွန္ပါ့) မဆိုႏိုင္ဖူးလား … (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။
က်ဳပ္တုိ႔ကလည္း
သားအျဖစ္ကေနတက္ခဲ့ရျပန္ေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔လည္း ေခါင္းေဆာင္ကလည္း
စံုလံုးကန္းက ေတာင္ေ၀ွးဆြဲဦးမွာ ဒါျဖင့္ အေမဘက္လိုက္သြားေတာ့
အေမကစံုလံုးကန္းက ဆြဲလုိ႔ ေခ်ာက္က်ရတယ္ … (မွန္ပါ့) မဆုိႏိုင္ဘူးလား …
(ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား) အေဖဘက္လိုက္သြားျပန္ေတာ့ လည္း အေဖက တစ္ဖက္ကန္းမုိ႔
တစ္ဖက္ေခ်ာက္သာလြတ္တယ္၊ တစ္ဖက္ေခ်ာက္မလြတ္ဘူး၊ မဆိုႏိုင္ဖူးလား …
(ဆိုႏိုင္ပါဘုရား)။
အဲေတာ့
ဦးဘေလး ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေပေတာ့ သံသရာက်င္လည္ရတယ္ဆိုတာ
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း မေတြ႕သမွ် ကာလပတ္လံုးျဖင့္
ကိုယ္က်ိဳးနည္းဖုိ႔မွတ္လိုက္ … (မွန္ပါ့) သံသရာ က်င္လည္ရလုိ႔
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း မေတြ႕လုိ႔ရွိရင္ … (ကိုယ္က်ိဳးနည္းပါတယ္ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္
ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက … သတၱေဒ၀မႏုႆနံ နတ္လူတုိ႔၏ ဆရာ
ငါေခါင္းေဆာင္ေကာင္းကြာတဲ့၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား) နတ္လူတုိ႔၏ဆရာ
ငါေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းလုိ႔ သူ႕ကိုယ္သူ ဘြဲ႕ထူး ဂုဏ္ထူးမယူဘူးလား …
(ေရာက္လာပါတယ္) ေရာက္လာတဲ့ဘြဲ႕ယူေတာ္ မူတယ္။
ဘာတဲ့တံုး
… (သတၱာေဒ၀မႏုႆနံပါဘုရား) သတၱာက ဆရာ ေဒ၀မႏုႆနံက နတ္လူ၊ ငါ နတ္လူ တုိ႔၏
ဆရာကြတဲ့၊ နတ္လူတုိ႔၏ဆရာ သာသတီတိသတၱာ နတ္လူတုိ႔ကို ငါေခါင္းေဆာင္
အျဖစ္ျဖင့္ ဆြဲတဲ့၊ လွည္းမွဴးႀကီးသဖြယ္ ငါေခါင္းေဆာင္ႀကီးပါကြာဆိုတဲ့
ဥစၥာ ဘုရားမပြင့္ခင္က ဘယ္သူကၽြတ္သတံုးဆိုေတာ့ ကိုစံလွ ေျဖတတ္ၿပီ၊ ဘယ္သူမွ
မကၽြတ္ဘူး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမရွိလုိ႔၊ သေဘာပါပလား … (ပါ ပါၿပီဘုရား)
ဘုရားမပြင့္ခင္က ဘယ္သူမ်ား ကၽြတ္တန္း၀င္သတံုး ေမးလိုက္ေတာ့ … (ဘယ္သူမွ
မ၀င္ပါ ဘုရား)။
ဘာျဖစ္လုိ႔တံုး
… (ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမရွိလုိ႔ပါဘုရား) ေနာက္ဘုရားပြင့္လာေတာ့ ဓမၼစၾကာေလး
ပဲ ေဟာရေသးတယ္ ေဟာလိုက္ရင္လဲ ျဗဟၼာေပါင္းက တစ္ဆယ့္ရွစ္ကုေဋေလာက္ လူဘက္က
တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ကိုေစာေမာင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေခါက္လာလိုက္ရင္
လာလိုက္တယ္ဆုိရင္ပဲ တဲ့ နဲတာမွ မဟုတ္ဘဲ ပါသြားတာ … (မွန္ပါ့)
နိဗၺာန္ပုိ႔တင္လိုက္တာ … (မွန္ပါ့)။
သေဘာက်ပလား
… (က်ပါၿပီဘုရား) ကိုင္း ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြမွာ
ဘာလိုေနတံုး ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းရွင္းသြားၿပီ …
(ရွင္းသြားပါၿပီဘုရား) ဘာလုိေနတံုး … (ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းလိုတယ္
ဆုိမွေတာ့ အခုနင္ကဟာနဲ႔ ေ၀ဖန္လိုက္ေတာ့မွ ကိုေစာေမာင္ ဒိ႒ိမကြာဘဲနဲ႔
၀ိပႆနာ႐ႈ ခိုင္းရင္ ေခါင္းေဆာင္ညံ့တယ္၊ မဟုတ္ဖူးလား … (မွန္ပါ့)။
သတိပ႒ာန္ေလးပါး
စ႐ိုက္မေရြးဘဲနဲ႔ ေပးေနျပန္လဲ … (ေခါင္းေဆာင္ညံ့ပါတယ္ဘုရား)
ေခါင္းေဆာင္မ်ား အင္မတန္ အေရးႀကီးတယ္ဆိုၿပီး သကာလေျပာတာ ေျပာသင့္တယ္ …
(မွန္ပါ့) ဦးဘရွင္း မေျပာသင့္ဖူးလား … (ေျပာသင့္ပါတယ္ဘုရား)
ရွင္သာရိပုတၱရာ တပည့္ေလး ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး တစ္ခါ တည္း ပန္းတိမ္သည္
အသုဘကမၼ႒ာန္းေပးထားလုိ႔၊ ကာယာႏုပႆနာ ေပးထားလုိ႔ … ကုိေစာေမာင္ ရကို မရဘူး
… (မွန္ပါ့) ဘုရားဆီ ပုိ႔ထားေတာ့မွ မနက္ပို႔ ညေနရဟႏၲာျဖစ္တယ္။
ဒါ
ဘာလုိသြားတာတံုးေမးမွ … (ေခါင္းေဆာင္ လိုတာပါဘုရား) ဟိုမွာ ပညာအရာ
ဧကဒဂ္ရ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးေတာင္မွ ေျခေခ်ာ္ေသးတယ္ … (မွန္ပါ့) လြယ္ပါ့မလား၊
အဲဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ သံသရာရွည္ခဲ့တာလည္း ယခုအခါ အေၾကာင္းတစ္မ်ိဳး
ေတြ႕ျပန္ၿပီ။
ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္
… (ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း မေတြ႕လုိ႔ပါဘုရား) ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)
သံသရာရွည္ခဲ့ၾကတာ … (ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း မေတြ႕လုိ႔ပါဘုရား) တစ္ဖက္ကန္းနဲ႔
ေတြ႕ခဲ့လုိ႔ရွိရင္လည္း တစ္ေခ်ာက္က်ခဲ့ၿပီ၊ ႏွစ္ဖက္ကန္းနဲ႔ ေတြ႕ျပန္လည္း
ေခ်ာက္ဟူသေရြ႕ ကိုယ္ပစၥည္း … (မွန္ပါ့) က်င္းဟူသေရြ႕ ကိုယ္ပစၥည္းဆိုေတာ့
အင္မတန္ မနစ္နာဘူးလား … (နစ္နာပါတယ္ဘုရား)။
ေအး
ဒါေၾကာင့္ ကိုေစာေမာင္ေရ ဘုရားေဒသနာ မကြယ္ခင္ ျမန္ျမန္လုပ္ယူလိုက္ …
(မွန္ပါ့) စ႐ိုက္ ေရြးနည္းကိုလည္း ထားခဲ့တယ္၊ ေရွ႕ေနာက္စဥ္နည္းကိုလဲ …
(ထားခဲ့ပါတယ္ဘုရား) သူကြယ္သြားလုိ႔ရွိရင္ ျဖင့္ က်ဳပ္တုိ႔ေဘာက္ေသာက္
ျဖစ္ေတာ့မယ္ … (မွန္ပါ့)။
ကိုယ္ထင္သလုိလုပ္မွာကိုး
… (မွန္ပါ့) သေဘာပါရဲ႕လား … (ပါ ပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္ ဒါေလးမကြယ္ခင္ ဟာ
လသာတုန္းလုိ႔ မဆိုထိုက္ဖူးလား … (ဆိုထိုက္ပါတယ္ဘုရား) ဒါေလးေပ်ာက္ရင္ျဖင့္
အေမွာင္ေရာက္ေတာ့မယ္ … (မွန္ပါ့) ဆိုထိုင္ၾကပလား … (ဆိုထိုက္ပါတယ္ဘုရား)
အဲဒါေၾကာင့္ ေပါ့ေပါ့ တန္တန္မနာဘဲနဲ႔ ဒီအတိုင္းမွတ္မွတ္သားသားနဲ႕
နာၿပီး။
မွတ္မွတ္သားသားနဲ႔လုပ္ဖုိ႔
အေရးဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကယ္တင္တဲ့အေရး … (မွန္ပါ့) ဘယ္လုိဆို ၾကမယ္ …
(ကိုယ့္ကိုုယ္ကို ကယ္တင္တဲ့အေရးပါဘုရား) တရားနာလည္း ေသေသခ်ာခ်ာနာ …
(မွန္ပါ့) တရားနာတဲ့အခါလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ရလိမ့္မယ္
အားထုတ္တဲ့အခါက်ေတာ့ လုိ႔ရွိရင္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကယ္တင္တဲ့အလုပ္မုိံ
နက္ျဖန္မွ ေဆးေသာက္မယ္၊ သန္ဘက္မွ ေဆးေသာက္မယ္ဆိုတဲ့ လူနာမိုက္လုိလည္း
မျဖစ္ေစနဲ႔တဲ့ … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
လူနာက
မိုက္ၿပီဆုိမွျဖင့္ ေဆးကို သူတည့္တဲ့ေဆးကို ေပးတာေတာင္မွ ရက္ေရႊ႕တယ္၊ ဒါ
ကိုေစာေမာင္ ဘယ္လိုစြဲခ်က္တင္မတံုး … (လူနာမိုက္လုိ႔ တင္ရပါမယ္ဘုရား)
လူနာလည္း ျဖစ္ေသးတယ္၊ မိုက္ေကာ … (မိုက္ပါတယ္ဘုရား) သူ႕အနာနဲ႔တည့္တဲ့ေဆး
ဆရာကေမးတယ္၊ ရက္ေရႊ႕ေသာက္တယ္ဆုိ ရင္ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမယ္ …
(လူနာမိုက္ပါဘုရား) အဲဒါခင္ဗ်ားတုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔လည္း ကိေလသာ ႏူနာေတြက
ရွိတဲ့အထဲမွာ ရက္ေရြ႕ၿပီး သကာလ ဘယ္ေန႔မွ အားထုတ္မယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ
ဆိုလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ကိုေစာေမာင္ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မတံုး …
(လူနာမိုက္ပါဘုရား) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) ဘယ္လုိမ်ား ဆိုၾက
မတံုး … (လူနာမိုက္ပါဘုရား)။
နာလည္းနာေသးတယ္
မိုက္လည္း မိုက္ေသးတယ္ဆိုတည္းက ကိုေစာေမာင္ သူ႕အတြက္ဟာ
အေတာ္စဥ္းစားရလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့) ကိုစံလွ ဘယ္ႏွယ္တံုး … (အေတာ္
စဥ္းစားရပါမယ္ဘုရား) စဥ္းစား ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔က စာလုိမုိ႔္လုိ႔ေျပာတာပါ
သူ႕အတြက္ထည့္ၿပီး မစဥ္းစားပါနဲ႔ေတာ့ကြာလုိ႔ ေျပာဖုိ႔လိုပါတယ္ … (မွန္ပါ့)
ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
စံုလံုးကန္း
သူမ်ားႀကိဳးဆြဲရာ ေတာင္ေ၀ွးဆြဲရာကို လိုက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခဲ့တယ္၊
ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္း မေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါတယ္ဘုရား) ခုေတာ့ ဘုရားသာသနာ တြင္းမုိ႔ ဘုရားကေတာ့ ေဟာခဲ့တယ္
အရွင္ဘုရားတဲ့ ညီေတာ္ အာနႏၵာ ငိုတာေတြ ေထာက္ၾကည့္ေတာ့ ညီေတာ္အာနႏၵာငိုတာ
အရွင္ဘုရားမရွိတဲ့ေနာက္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ အခက္ႀကီးခက္ေတာ့မယ္။
ဖြဲ႕ကာႏြဲ႕ကာ
ငိုတာေပါ့ဗ်ာ၊ ျမတ္စြာဘုရားကလည္း ပရိနိဗၺာန္စံဖုိ႔က သံုးလပဲလုိေတာ့တယ္ …
(မွန္တယ္) သူကလည္း ေသာတာပန္ကိုဗ်၊ ငိုၿပီးေလွ်ာက္တာေပါ့ဗ်ာ၊
ေဒါသမကုန္ေသးေတာ့ ငိုတာေပါ့ဗ်ာ၊ အရွင္ဘုရားမရွိတဲ့ေနာက္ တပည့္ေတာ္တုိ႔
အခက္ႀကီးခက္ေတာ့မယ္လုိ႔ ေလွ်ာက္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ငါမရွိသည့္ေနာက္ကြာတဲ့
... ။
ေယာေ၀ါအာနႏၵ မယာဓေမၼာစ ၀ိနေယာစ ၂။ ေဒသိေတာ ပညေတၱာ၊ ေသာေ၀ါမ မစၥေယန သတၳာ
ဆိုၿပီးသကာလ
ဘုရားက ငါဘုရားမရွိလုိ႔ရွိရင္ မင္းတုိ႔ၾကည့္စမ္းပါဦးကြာ၊
ငါေဆးဆယ့္ငါး၀ါ ေဟာထားတဲ့ ဓမၼကၡႏၶာေတြ ရွိသားပဲ ဒါေတြ
မင္းတုိ႔ႏႈတ္ထဲအျပည့္ပဲ၊ ဒါေတြဟာ ဘုရားေတြ မဟုတ္ဖူးလား ကြ အာနႏၵာရလုိ႔
ကိုေစာေမာင္ မေမးဖူးလား … (ေမးပါတယ္)။
အဲဒါ
အခု ဒီဆရာေတြ ကြယ္ပလားလုိ႔ ေမးတဲ့အခါက်လုိ႔ရွိရင္ ကြယ္လြန္သေလာက္ေတာ့
ကြယ္သြားၿပီ … (မွန္ပါ့) သိပ္က်န္တာမဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့ နဂိုကမွ
ဘယ္ေလာက္ရွိမွန္း မသိေတာ့ ကြယ္တင္မကြယ္တယ္ဆိုတာ မသိဘူး၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ကေတာ့
နဂိုက ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ သိေတာ့ အခု ဘယ္ဟာေတြ ဘယ္ဟာေတြ
ေပ်ာက္ကုန္ၿပီဆိုတာ သိေတာ့တယ္။
သေဘာက်ပလား
… (က်ပါတယ္ဘုရား) အဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့ျဖင့္ သာသနာရွိေသးတယ္ဆို တယ္ပဲ
ဆိုပါတယ္ နဂိုကမွ ဘယ္ေလာက္ထားတယ္ဆိုတာ မသိေသးဘဲနဲ႔ ရွိတာေလး ရွိေသးတယ္
ေျပာေနၾကတာ၊ နဂိုက ဘယ္ေလာက္ထားတယ္လုိ႔ … (မသိပါဘုရား) မသိေတာ့
ရွိတာေလးကိုပဲ အရွိလုပ္ ေန … (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)
ဘုန္းႀကီးတုိ႔က နဂိုကထားတာက အမ်ားႀကီးမွန္း သိတယ္ … (မွန္ပါ့)။
အခုရွိေနတာေလးကို
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နဲသြားၿပီဆိုတာလည္း သိတယ္ … (မွန္ပါ့) ဒါျဖင့္ ကြယ္ၿပီ …
(မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)
အဲဒါ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ေနာက္ပိုင္း လည္း က်လာေသးတယ္ဆိုတာလည္း
ခင္ဗ်ားတုိ႔အတြက္ စဥ္းစားပါ၊ ဘယ္လုိပါလိမ့္ … (ေနာက္ပိုင္းက်ေန
ပါၿပီဘုရား) ေနာက္ပိုင္းက်ရတဲ့အထဲမွာ ကြယ္တဲ့အထဲက နဲနဲပဲက်န္၊
နဲနဲက်န္တဲ့အထဲက ေနာက္ပိုင္းက လည္းက်ဆိုေတာ့ … ။
ေနာက္ပိုင္းက်တဲ့အထဲက
အပ်င္းနဲ႔ အဖ်င္းက ႐ႈတ္ေနေသးတယ္၊ ႐ႈတ္ေနဦးမယ္ဆုိရင္ … (သြားပါၿပီဘုရား)
မသြားေသးဖူးလား … (သြားပါၿပီဘုရား) ဒါ တိုက္တြန္းတာမဟုတ္ဘူး
ျဖစ္စဥ္ကိုက္ေျပာ ေနတာ … (မွန္ပါ့) ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့ ေျပာၾကမွာေပါ့
ေက်ာက္ေသြးေကာင္းရင္ ဘယ္လုိ၊ ေက်ာက္ေသြး မေကာင္းရင္ ဘယ္လုိေတာ့
ေျပာၾကမွာပဲ၊ မေျပာဘူးလား … (ေျပာပါ) ဒါ ဆင္ေျခ ကိုေစာေမာင္ရ … (မွန္ပါ့)
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသနားတဲ့ ဆင္ေျခဆိုတာ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)
အဲဒီေတာ့ ေနာက္ပိုင္း မွာလည္း နဲနဲက်န္ေတာ့တယ္၊ နဲနဲထဲက
ႏႈတ္ဦးမယ္၊ဆုိရင္ ကိုစံလွ ဗလာျဖစ္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့) မျဖစ္ေပဘူးလား …
(ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား) … (ေပၚပါဘုရား)။
ကဲ
ဒါျဖင့္ ေႏွးေႏွးလား သုတ္သုတ္လား … (သုတ္သုတ္ပါဘုရား) ပါးစပ္က သုတ္လုိ႔
မျဖစ္ဘူး၊ အလုပ္က သုတ္မွျဖစ္မွာ … (မွန္ပါ) ရိပ္မိပလား …
(ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက ေသလမ္းသြားတဲ့ အလုပ္က ေလွ်ာ့ပါရဲ႕လား …
(မေလွ်ာ့ပါဘုရား) မေလွ်ာ့တဲ့အထဲမွာ ကိုယ္ကေကြ႕ ေကာက္ေနျပန္လုိ႔ရွိရင္
လဲ၊ ေသလမ္းက ခင္ဗ်ားတုိ႔က ေကြ႕ေကာက္လည္း ေသလမ္းပဲျပတာ၊
ေကြ႕ေကာက္ၿပီးသြားေနလဲ … (ေသလမ္းျပတာပါပဲဘုရား)။
ေကြ႕ေကာက္ၿပီးသြားေနတယ္ဆိုတာ
ေလာဘက မေသႏိင္ေသးပါဘူးကြာ၊ နက္ျဖန္သန္ဘက္ ေတာ့ ေနႏိုင္ပါေသးတယ္၊ သူက
အေကြ႕ခိုင္းတယ္၊ ငယ္ပါေသးတယ္ကြာ ခုမွ ကံစေလးက တက္တုန္းရွိ ေသးတာပဲဆိုေတာ့
သူကေကြ႕ေကာက္ေပးထားတာ … (မွန္ပါဘုရား) ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)
ေကြ႕ေကာက္ေပမဲ့လည္း လမ္းကသာေကြ႕ေကာက္တယ္ ေသခါနီးက မေလွ်ာ့ဘူး …
(မွန္ပါဘုရား)။
ေကြ႕သြားလည္း
နာရီကသာ နည္းနည္းေနာက္က်တယ္ ဆုိရမွာလည္း ဒီလမ္းသြားေနတာလား …
(ဒီလမ္းသြားေနတာပါဘုရား) ေသလမ္းပဲသြားေနတာပဲ ေကြ႕သြားလည္း
မေလွ်ာ့ပါေရာက္တာပဲ၊ ေကြ႕သေလာက္ နာရီၾကာတယ္၊ နာရီၾကာသေလာက္ နီးတာပဲ
ကိုေစာေမာင္ ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား) ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြက
ေကြ႕တဲ့ေကာက္တဲ့ ဥာဏ္က ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္၊ မမ်ား ဘူးလား …
(မ်ားပါတယ္ဘုရား)။
ဟ
ဘာျဖစ္လုိ႔ ေကြ႕ေကာက္ေနပါလိမ့္မတံုးလုိ႔ ဆုိရင္ျဖင့္ အေသေလွ်ာ့လုိ႔လား
တဏွာ ခိုင္းတာလား .. (တဏွာခိုင္းတာပါဘုရား) အဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္
စဥ္းစား နက္ျဖန္ေရႊ႕လိုက္ သန္ဘက္ေရႊ႕လိုက္ ဘာေရႊ႕တာတံုး၊ ဘယ္သူက
ေကြ႕ေကာက္ခိုင္းေနလဲ၊ တဏွာက ေကြ႕ေကာက္ခိုင္း တဏွာက ေကာက္ခိုင္းတာက
ေသခါနီး ဘက္တုိးေပးလိုက္တာ၊ ဦးဘရွင္း ဘယ္ဘက္တုိးေပးလိုက္တာတံုး …
(ေသခါနီး ဘက္တုိးေပးတာပါဘုရား)။
သေဘာက်ပလား
… (က်ပါဘုရား) ဥာဏ္တံုးတဲ့ဘက္ကိုခင္ဗ်ားတုိ႔ကို တုိးေပးလိုက္တာ၊
ဦးဘရွင္း ဘယ္ဘက္ကို တုိးေပးလိုက္တာတံုး … (ဥာဏ္တံုးတဲ့ဘက္
တုိးေပးလိုက္ပါတယ္ဘုရား) အသက္ႀကီးေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ၾကတံုး … (ဥာဏ္တံုးပါဘုရား
ဥာဏ္တံုးပါတယ္၊ ဥာဏ္တံုးတဲ့ဘက္ တုိးေပးလိုက္ေတာ့ ကိေလသာမာရ္နတ္လုိ႕
ေခၚပါတယ္၊ ၀ႆ၀တၱီနတ္ျပည္က လာတဲ့မာန္နတ္လုိ႔ မထင္ပါနဲ႔၊ ဘယ္မာရ္နတ္ လုိ႔
မွတ္ၾကမတံုး … (ကိေလသာမာရ္နတ္ပါဘုရား) အဲ ကိေလသာထဲက မာရ္နတ္သာ ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းတယ္။
ဟိုက
မာရ္နတ္ႀကီးက ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး၊ ဘုရားကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္ …
(မွန္ပါဘုရား) ဘုရားကေတာ့ သူတစ္ပါးကို ခၽြတ္သြားမယ္ဆုိရင္ သူ႕နယ္ထဲက
ကုေဋရွစ္ဆယ္ ဗုိလ္ေခ် တစ္သိန္းပါသြားမွာ စိုးရိမ္တယ္ … (မွန္ပါ)
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို မာရ္နတ္၀င္ေနတယ္လုိ႔ သံသယမရွိပါနဲ႔၊ ကိေလသာမာရ္နတ္ကိုသာ
ေၾကာက္ပါ၊ ၀ႆ၀တၱီနတ္ျပည္က မာရ္နတ္ႀကီးကေတာ့ မလာပါဘူး … (မွန္ပါ)။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို
ထည့္ၿပီးစာရင္းထဲမသြင္းပါဘူး … (မွန္ပါ) ရွင္းပလား၊ အဲေတာ့
ခင္ဗ်ားတုိ႔ညည္းလံုး ထုတ္ေနတယ္၊ ဘာေလး လုပ္မယ္ႀကံ မာရ္နတ္က ဖ်က္ေနတယ္၊
ေကာင္းကင္ကမ်ားလာေရာ့လား၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ လူ႔အဖုိးတန္ေတြဆိုလာမွာေပါ့
မဟုတ္ဖူးလား အခု လူ႕အဖိုးတန္ေတြလား လူ႔ပါမႊားေတြလား …
(လူပါမႊားေတြပါဘုရား) ပါမႊားေတြမ်ား ၀ႆ၀တၱီနတ္ျပည္က ဟုိမွာ နတ္ျပည္ဥယ်ာဥ္
ဗိမာန္ေတြ ပေဒသာ ပင္ေတြ စြန္႔ၿပီး လာပါ့မလား … (မလာပါဘုရား)။
မလာတဲ့ဥစၥာ
ကိုယ့္ကိေလသာက ေႏွာင့္ယွက္ေနတာလုိ႔မွတ္ … (မွန္ပါ) ဘယ္လိုမွတ္ၾကမတံုး …
(ကိုယ့္ကိေလသာက ေႏွာင့္ယွက္တာလုိ႔ မွတ္ရမွာပါဘုရား) ကိုယ့္ကိေလသာက
ေႏွာင့္ယွက္တာကို ဒကာ ဒကာမေတြက ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမသင့္ၿပီဆိုမွျဖင့္
အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ ကိုယ္ေစာင့္နတ္, ေတာေစာင့္နတ္, ေတာင္ေစာင့္နတ္
မကူညီၾကဘူးထင္ပါရဲ႕နဲ႔ …။
တစ္နည္းအားျဖင့္
သူတုိ႔ကိုက အေႏွင္အယွက္မ်ား ေပးေနေရာ့လား၊ သူတုိ႔နဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊
ရိပ္မိ ပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) ဘယ္သူေႏွာင့္ယွက္ေနတံုး …
(ကိေလသာေႏွာင္ယွက္တာပါဘုရား) ကိေလသာက ဘယ္မွာရွိေနတာတံုး …
(ကိုယ့္ခႏၶာမွာရွိေနပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္ ဘယ္ကမွလာတဲ့ နတ္ဘယ္ကမွ
လာတဲ့ၿဂိဳလ္လည္း မဟုတ္ဘူး ၀မ္းထဲက ကိုယ္ဟာကိုယ္ ေႏွာင့္ယွက္ေနတာ။
ဦးဘကေလး
ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) ကဲ ေပၚပလား … (ေပၚပါဘုရား) ကဲ ဒါ,
စကားစပ္မိလုိ႔ သံေ၀ဂလည္း ရေအာင္၊ ကိုယ့္ဆင္ေျခလဲတာလဲ
ဘယ္သူကလဲတယ္ဆိုတာလည္း လက္သယ္ေပၚလာေအာင္လုိ႔ ေျပာေနတာ၊ ရွင္းပလား …
(ရွင္းပါၿပီဘုရား) အခုခင္ဗ်ားတုိ႔ ကိုေစာေမာင္တုိ႔ ဆို ေျခာက္ဆယ္ရွိၿပီ၊
ဦးဘရွင္းလည္း ေျခာက္ဆယ္ရွိၿပီ ဟုတ္လား ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ထားပါ။
ကိေလသာမာရ္နတ္က
ေကြ႕ေကာက္ၿပီးတားလိုက္တဲ့တြက္ ေက်ာင္းနားလည္ မေရာက္ႏိုင္ ကန္နားလည္း
မေရာက္ႏိုင္ တရားဓမၼအားထုတ္ဖုိ႔ရာ ေ၀း၊ ဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဥစၥာ
ကိုေစာေမာင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားၿပီတံုး … (မေရတြက္ႏိုင္ပါဘုရား) က်န္တာက
ဘယ္ေလာက္မ်ားေသးတံုး … (နဲနဲပ က်န္ပါေတာ့တယ္ဘုရား) အဲဒီလြန္တာမ်ားၿပီ
က်န္တဲ့အထဲက ႏႈတ္ဦးမယ္ဆုိရင္ … (ဘာမွမရွိေတာ့ပါ ဘုရား)။
ဗလာပဲ
စိတ္သာခ်၊ ေပၚပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား) ကိုစံလွ လြန္တာမ်ားၿပီး
က်န္တဲ့အထဲက ႏႈတ္ဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ … (ဗလာပါဘုရား) ခုနစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္
ထားပါဦး ကိုေစာေမာင္ရာ ေျခာက္ဆယ္ဆို ေတာ့ ဘယ္ေလာက္က်န္ေတာ့တံုး …
(ဆယ့္ငါးႏွစ္ပါဘုရား) ဆယ့္ငါးႏွစ္ထဲက ႏႈတ္ဦးမယ္ … (ဗလာပါဘုရား)
ဗလာၾကြင္းမွာပဲ၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) အဲဒါေၾကာင့္
ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ …။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ေျပာတဲ့
စကားကို ခင္ဗ်ားတုိ႔က ေျပာတယ္လို႔ ဘုန္းႀကီးတုိ႔က အယူမရွိပါဘူး၊ ေၾသာ္
သူ႕အထဲမွာ ကိေလသာ ေကြ႕ေကာက္ေနတာ … (မွန္ပါ) သေဘာက်ပလား … (က်ပါတယ္ဘုရား)
ဘယ္သူက ေျပာတာတံုး … (ကိေလသာကပါဘုရား) အဲဒီကိေလသာကို ခင္ဗ်ားတုိ႔
ဥာဏ္ကမႏိုင္ဘူး၊ သေဘာပါပလား … (ပါ ပါတယ္ဘုရား) ကိေလသာကို …
(ဥာဏ္ကမႏိုင္ပါဘုရား)။
ဥာဏ္က
မႏိုင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔က ဘယ္လိုျဖစ္ေနတံုးဆိုေတာ့တယ္
အေႏွာင္အယွက္က တယ္မ်ား၊ အင္း ကိုယ္ဥာဏ္က မႏိုင္တာေတာ့ မသိဘူး
အေႏွာင့္အယွက္ကတယ္မ်ား၊ ကိုစံလွ သူ႕ညည္းလံုး မွန္ရဲ႕လား … (မမွန္ပါဘုရား)
ေႏွာင့္ယွက္ေနတာက ဘယ္သူတံုး … (ကိေလသာပါဘုရား) သူ႕ဥာဏ္က ကိေလသာကို
ႏိုင္ရဲ႕လား … (မႏိုင္ပါဘုရား)။
အေႏွာင့္အယွက္က
တယ္မ်ားတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဥာဏ္ဖ်င္းတာကို ထည့္မေျပာဘူး … (မွန္ပါ)
ထည့္ေျပာရဲ႕လား … (မေျပာပါဘုရား) အဲေတာ့ ဥာဏ္နဲ႔ ကိေလသာနဲ႔
စစ္တိုက္လုိ႔ရွိရင္ ရက္ေရြ႕ အခ်ိန္ေရြ႕ ရင္ ကိေလသာက ႏိုင္၍
ဥာဏ္က႐ႈံးၿပီမွတ္ပါ၊ ဘယ့္ႏွယ္မွတ္မတံုး … (ဥာဏ္႐ႈံးၿပီမွတ္ရမွာပါဘုရား)
အခု႐ႈံး တာလည္း အေတာ္မ်ားခဲ့ၿပီ ႐ႈံးတဲ့အထဲက ႐ႈံးခ်င္းေသးလား …
(မ႐ႈံးခ်င္ေတာ့ပါဘုရား)။
ဒကာ
ဒကာမေတြ ႐ႈံးတဲ့အထဲက ေနာက္ထပ္မ်ား ေရွ႕ဆက္ၿပီး ထပ္႐ႈံးခ်င္ေသးသလား
ေမးရင္ … (မ႐ႈံးခ်င္ေတာ့ပါဘုရား) ဦးဘရွင္း ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မတံုး …
(မ႐ႈံးခ်င္ေတာ့ပါဘုရား) ေတာ္ေတာ္ ေနရာက်ၿပီ ကဲ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔
သတိပ႒ာန္ေလးပါး ျပန္ေကာက္ၾကဦးစို႔ေနာ္၊ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ေလး ပါး
ေ၀ဖန္ရပါလိမ့္ … (သတၱ၀ါတုိ႔၏ စ႐ိုက္ေၾကာင့္ပါဘုရား)။
သတၱ၀ါတုိ႔၏
စ႐ိုက္ေၾကာင့္ေနာ္၊ ဒါျဖင့္ သတၱ၀ါစ႐ိုက္ သူ႕စ႐ိုက္နဲ႔ ေတာ္တဲ့ကမၼ႒ာန္း
သူ႕ေပး၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား) သူ႕စ႐ိုက္နဲ႔ေတာ္တဲ့ ကမၼ႒ာန္းကို …
(သူ႕ေပးရမွာပါဘုရား) သူ႕စ႐ိုက္နဲ႔ ေတာ္တဲ့ ကမၼ႒ာန္း
သူ႕ေပးမိလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ေမ်ာက္အုန္းသီးရျဖစ္လိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ)
ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ ဘုရား) ေမ်ာက္အုန္းသီးရေတာ့ ကိုစံလွ
ဘယ့္ႏွယ္တံုး … (မခြဲစားတတ္ပါဘုရား)။
ပါးစပ္နဲ႔
ကိုက္ရမွာလည္း ခက္၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား) ေပါက္ခြဲလုိ႔ရွိရင္ေကာ
ရပါ့မလား … (မရပါဘုရား) အဲ သူ႕စ႐ိုက္နဲ႔ မေတာ္တဲ့ကမၼ႒ာန္းဆရာက
ေပးမိလုိ႔ရွိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေမ်ာက္အုန္းသီး ရျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေပၚပလား …
(ေပၚပါၿပီဘုရား) ရွင္းၿပီေနာ္ … (ရွင္းပါၿပီးဘုရား) ဒါျဖင့္
ကိုေစာေမာင္ေရ ေဟာတဲ့ ဆရာဘုန္းႀကီးက အစံုေဟာလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ)။
အစံုေဟာမယ္၊
ကာယာႏုပႆနာလည္း ေဟာ ေ၀ဒနာ ႏုပႆနာလည္း ေဟာ စိတၱာႏုပႆနာ လည္း ေဟာ
ဓမၼာႏုပႆနာလည္း ေဟာ အကုန္ေဟာလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ) ေဟာတဲ့အခါ က်လုိ႔ရွိရင္
ခင္ဗ်ားတုိ႔က အခ်ဥ္ႀကိဳက္လုိ႔ရွိရင္ ေဒါသသမားလုိ႔ မွတ္ သေဘာက်ပလား …
(က်ပါၿပီဘုရား) အခ်ိဳႀကိဳက္ လုိ႔ရွိရင္ ေလာဘသမား … (မွန္ပါ)
အခ်ိဳႀကိဳက္ရင္ … (ေလာဘသမားပါဘုရား)။
အခ်ိဳမ်ားမ်ားႀကိဳက္ရင္
… (ေလာဘသမားပါဘုရား) အဆိမ့္ႀကိဳက္ရင္ ေမာဟသမားပါ၊ သေဘာက် ပလား …
(က်ပါၿပီဘုရား) အခါးတုိ႔ အဆိမ့္တုိ႕ ႀကိဳက္ရင္ … (ေမာဟသမားပါဘုရား) အဲဒါ
ကိုယ့္အစာနဲ႔ ကိုယ္အကဲခတ္၊ အိမ္က်ေတာ့မွ အကဲခတ္ ဒီဥစၥာကို ရိပ္မိပလား …
(ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) ေအး အိမ္က်ေတာ့ က အခ်ဥ္ႀကိဳက္ရင္ ဘာပါလိမ့္ …
(ေဒါသသမားပါ ဘုရား)။
အခ်ိဳႀကိဳက္ရင္
… (ေလာဘသမားပါဘုရား) အင္း အခါးတုိ႔ အဆိမ့္တုိ႔ႀကိဳက္ရင္ … (ေမာဟသမား
ပါဘုရား) ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟေတာ့ မေသခ်ာဘူးလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား) ဒါ
သူ႕စ႐ိုက္နဲ႔ သူစားတယ္ - သူ႕စ႐ိုက္နဲ႔သူစားတယ္ဆိုတာ ရိပ္မိပလား …
(ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) အဲ ေလာဘသမားျဖစ္ခဲ့လုိ႔ ရွိရင္ ေ၀ဒနာ ႏုပႆနာ ကမၼ႒ာန္း
သူကိုင္ရမယ္။
ကိုင္း
ေဒါသသမားသည္ ဥာဏ္နဲ႔နီးတယ္၊ ေဒါသသလားဆုိရင္ ဓမၼာႏုပႆနာေပးရမယ္၊ သူက
ငါမလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုလုိ႔ရွိရင္ ေဒါသသမားက မလုပ္ေတာ့ဘူး၊ ေပ်ာ့ႏြဲ႕ၿပီးသကာလ
ဟိုကပ္ဒီကပ္လုပ္ မေနေတာ့ဘူး၊ မလုပ္ဆို မလုပ္ဘူးေဟ့၊ ဒါ ေဒါသသမား အဲ
ေဒါသျဖဳတ္လိုက္လုိ႔ရွိရင္ ဥာဏ္ဘက္ လွည့္သြားတယ္ သေဘာက်ပလား …
(က်ပါတယ္ဘုရား) ေကာင္းၿပီ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ကိုယ့္ဟာ
ကိုယ္ခ်ိန္တဲ့အခါ က်လုိ႔ရွိရင္ ဒါတစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း
အလုပ္တစ္ခုလုပ္မယ္ႀကံလုိ႔ရွိရင္ ႀကံလံုးဖန္လံုးရွိေန ေသးတယ္၊ ျဖဳန္းကနဲ
အလုပ္မသြားေသးဘူး၊ အဲဒီဥစၥာ က်ေတာ့ ၀ိတက္သမား ၀ိတက္စ႐ိုက္ရွိတယ္
သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား) ၀ိတက္ စ႐ိုက္ရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ ကာယႏုပႆနာျဖစ္တဲ့
အာနာပါန စလုပ္ … (မွန္ပါ) ရမယ္၊ ႏုိ႔မုိ႔လုိ႔ဆုိရင္ ကမၼ႒ာန္းလြဲမယ္။
သေဘာပါပလား
… (ပါ ပါဘုရား) ဒါျဖင့္ ကမၼ႒ာန္းနဲ႔ လူဟာလည္း လူနဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ
စ႐ိုက္နဲ႔ စ႐ိုက္ဆိုတာက ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ၊ ဘ၀မ်ားစြာက
အၿမဲတမ္းအထံုပါလာတယ္ ဘယ္လိုဆိုၾက မယ္ … (ဘ၀မ်ားစြာက အၿမဲတမ္းအထံုပါလာတယ္
ဘယ္လုိဆိုၾကမယ္ … (ဘ၀မ်ားစြာက အထံုပါလာတာ ပါဘုရား) အထံုက ဘယ္နည္းနဲ႔မွ
မစြန္႔ဘူး၊ ရွင္သာရိပုတၱရာ ေခ်ာင္းခုန္သလိုမွတ္ပါ ရဟႏၲာျဖစ္တာေတာင္ …
(ေခ်ာင္းခုန္ကူးပါတယ္ဘုရား)။
ေမ်ာက္ျဖစ္ခဲ့တာ
မ်ားလြန္းလုိ႔ဆိုေတာ့ ေသခ်ာမေနဘူးလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား) သေဘာပါၾကပလား …
(ပါ, ပါ့ဘုရား) အဲေတာ့ ဒကာ ဒကာမတုိ႔တဲ့ အင္မတန္ အေရးႀကီးတဲ့
ေရြးနည္းပါပဲ၊ ကိုေစာေမာင္ ေရြးတတ္ပလား … (ေရြးတတ္ပါၿပီဘုရား)
ေရြးတတ္လုိ႔ရွိရင္ ဒီဥစၥာ ဘုန္းႀကီးက အစံုေပးျငား ေသာ္လည္း၊
တရားေဟာတဲ့ဘုန္းႀကီးက အစံုေပးျငားေသာ္လည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔က
ကိုယ့္စ႐ိုက္နဲ႔ကိုယ္ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့၊ ေ၀ဒနာႀကိဳက္ရင္ ေ၀ဒနာ႐ႈပါ၊
ကိုယ့္စ႐ိုက္နဲ႔လိုက္တာ႐ႈ … (မွန္ပါ) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား) အင္း
ဒိ႒ိမ်ားလုိ႔ရွိရင္ စိတၱာႏုပႆနာ႐ႈရလိမ့္မယ္၊ ပညာစ႐ိုက္မ်ားတဲ့
ပုဂၢိဳလ္သစၥာ႐ႈ … (မွန္ပါ) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား) ဥာဏ္ႏုံတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ ႐ုပ္႐ႈ၊ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား) ကဲ ႐ႈပံု႐ႈနည္း နက္ျဖန္မွ
ဆက္ၾကစုိ႔ … ။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မုိးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕ ။
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မုိးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕ ။
No comments:
Post a Comment