ေဝဒနာ ၃-ပါးကုိပဲ ျပန္တည္ရမည္၊ ေဝဒနာဟာ သုခေဝဒနာ၊ ဒုကၡေဝဒနာ၊ ဥေပကၡာေဝဒနာလုိ႔ ၃-မ်ိဳးရွိ
တယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ခႏၶာကုိယ္မွာ ဒီေဝဒနာ ၃-ပါးတြင္တစ္ပါးပါးဟာ အၿမဲတမ္းျဖစ္ေပၚေနတာပဲ (၁)ေနေကာင္း
တဲ့အခါ"သုခေဝဒနာ"ေပၚတယ္၊ အစားေကာင္း၊ အေနေကာင္း၊ ဥတုေကာင္း၊ အဝတ္ေကာင္းနဲ႔ေတြ ႀကံဳရတဲ့
အခါ..သုခေဝဒနာေပၚတယ္၊ ဒီေတာ့ သုခဝဒနာဟာ ျပဳျပင္တဲ့အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ ေပၚတာ၊ အလုိလုိ
ေပၚတာ မဟုတ္ဘူး၊ (၂) ေနမာေကာင္းတဲ့အခါ"ဒုကၡဝဒနာ"ေပၚတယ္၊ မတည့္တဲ့ အစာ၊ မတည့္တဲ့ ဥတု၊ မ
တည့္တဲ့ ေရေတြေၾကာင့္ ဒုကၡေဝဒနာေပၚတယ္၊ ဒီေတာ့ ဒုကၡေဝဒနာလဲ ျပဳျပင္တဲ့အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္
ေပၚတာ၊ အလုိလိုေပၚတာမဟုတ္ဘူး၊ (၃) ေနေကာင္းသည္လည္း မဟုတ္၊ မေကာင္းသည္လည္းမဟုတ္၊
အသင့္အတင့္ရွိတဲ့အခါမွာ"ဥေပကၡာေဝဒနာ"ေပၚတယ္၊ ဥေပကၡာေဝဒနာဟာ"မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ဟဒယ
ဝတၳဳ"ဆိုတဲ့ ၅-ေနရာမွာေပၚတယ္၊ ဥေပကၡဝဒနာလဲ ဟိုကအာ႐ုံနဲ႔ျပဳျပင္မွေပၚတာ၊ မျပဳျပင္ရင္ မေပၚဘူး၊
(ျမင္ကာမတၱ၊ ၾကားကာမတၱ၊ နံကာမတၱ၊ စားကာမတၱျဖစ္တဲ့အခါ..ဥေပကၡာေဝဒနာေပၚတယ္၊ သားသမီး၊
ပစၥည္းဥစၥာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး..ကမၼႆကာလို႔ ထားတဲ့အခါ၊ စိတ္ထဲ..ဝမ္းထဲမွာ ဥေပကၡာေဝဒနာေပၚတယ္၊)
"သေဗၺသခၤ ါရာအနိစၥာ"ဒါျဖင့္ခင္ဗ်ားတို႔ခႏၶာကုိယ္မွာေပၚတဲ့ေဝဒနာ ၃-ပါးဟာ အေၾကာင္းတရား ေတြကျပဳ
ျပင္လုိ႔ အာ႐ုံနဲ႔ ဒြါရတုိက္ဆိုင္လို႔..ေပၚလာရတာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ဒီေဝဒနာေတြဟာ သခၤ ါရတရားေတြပဲ၊
ဒီသခၤ ါရတရားေတြဟာ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႔ေပၚလာရတာျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ဘာမွမဆုိင္
ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ျပဳျပင္ထားတာ မဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ပိုင္တာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီသခၤ ါရတရားဟာ အေၾကာင္း
တိုက္ဆိုင္တဲ့အခါမွာေပၚမယ္၊ အေၾကာင္း မတုိက္ဆုိင္တဲ့အခါ ေၾကာင္းတရားေတြေတြ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္တဲ့အခါ
မွာ..ပ်က္မွာပဲ၊ နိဗၺာန္ေရာက္မွာပဲ၊ ဒီေတာ့ သခၤ ါရတရားဟာ အနိစၥမွာလမ္းဆံုးတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက
"သေဗၺသခၤ ါရာအနိစၥာ"(သခၤ ါရတရားဟူသမွ်ဟာအနိစၥခ်ည္းပဲ) လို႔..ေဟာတာ။
ခင္ဗ်ားတို႔ ႐ႈပကၡႏၶာ..ခႏၶာကုိယ္ဟာ ဇရပ္ႀကီးနဲ႔တူတယ္၊ "ခႏၶာကုိယ္ ဇရပ္ႀကီး"ထဲမွာ ေဝဒနာ ၃-ခု တစ္ခုခု
ဟာ သူ႔အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္ရင္ လာမွာပဲ၊ လာေတာ့ ဒီေဝဒနာဟာ ဧည့္သည္ေပါ့၊ ဇရပ္ေဆာက္ထားလုိ႔ လူ
နာေရာက္လာတယ္၊ လူနာလဲ ေရာက္တယ္၊ လူခ်မ္းသာလဲ ေရာက္တယ္၊ အလတ္စားလဲ ရာက္တယ္၊ (ေဝဒ
နာ ၃-ပါး) ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ႐ူပကၡႏၶာကုိယ္ဟာ ဇရပ္ႀကီးျဖစ္လို႔ လူနာေတြ လာၾကေတာ့..ခင္ဗ်ားတုိ႔က ဪ...
သူ႔ဟာသူလာၿပီး၊ သူ႔ ဟာသူသြားၾကတာပဲ၊ ကုိယ္ကလဲ စတုဒီသာ ဇရပ္ႀကီးပဲ၊ လူခ်မ္းသာလဲ သူ႔ ဟာသူလာ
ၿပီး..သူ႔ ဟာသူသြားမွာပဲ၊ လူလတ္လူတန္းစားလဲ သူ႔ ဟာသူလာၿပီး..သူ႔ ဟာသူ သြားမွာပဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဇရပ္
ပုိင္ရွင္နဲ႔ ဘာမွမဆုိင္ဘူး၊ ဪ..သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ တုိက္ဆုိင္လုိ႔ သူလာခဲ့တယ္၊ သူ႔ကိစၥၿပီးေတာ့ သူသြား
မွာပဲ၊ "ဝိပႆနာဆုိတာ" ဒီလို ထိုင္ၾကည့္တာကုိ ဝိပႆနာလုိ႔ေခၚတယ္၊ ဒီက မဂၢင္ ၅-ပါးနဲ႔ ထုိင္ၾကည့္တာ
ကုိ ဝိပႆနာလုိ႔ေခၚတယ္၊ အဖန္ဖန္႐ႈတာ ဝိပႆနာဆိုေတာ့..သူျပန္သြားတာ မရွိတာလဲျမင္တာပဲ၊ ဒီေတာ့
ဝိပႆနာဆုိတာ မရွိတာကိုသိတာ၊ မရွိတာက ေဝဒနာ ၃-ပါး၊ သိတာက မဂၢင္ ၅-ပါး၊ ဒီ မဂၢင္ ၅-ပါးဟာ ေဟ
တြ႒၊ နိဗၺာန္သို႔ အေျဖာင့္သြားတဲ့တရားပဲ၊ "နိဗၺာနံ ဂစၦတီတိ မေဂၢါ"(နိဗၺာန္သို႔သြားတတ္ေသာေၾကာင့္ မဂ္မည္
၏) လုိ႔..ဆုိေတာ့၊ မဂၢင္ ၅-ပါးဟာ မဂ္ပဲ၊ နိဗၺာန္သုိ႔ အေျဖာင့္သြားတတ္တဲ့မဂ္ကုိ ၃၁-ဘံုအတြင္းေကြ႔ ေကာက္
လွည့္လည္သြားတဲ့ တဏွာက ကန္႔ကြက္ခ်ဳပ္ခ်ယ္လုိ႔မရဘူး၊ ေဝဒနာျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာကို ျမင္လုိက္ၿပီဆို
ရင္..ေဝဒနာေနာက္ကလုိက္မယ့္ တဏွာဟာခ်ဳပ္သြားတာပဲ၊ ေကာက္က်စ္တဲ့တဏွာ ေသသြားၿပီေပါ့၊ ဘာျပဳ
လုိ႔ တဏွာေသရသတံုးဆိုေတာ့..တဏွာျဖစ္မယ့္ ေနရာမွာ မဂ္ေပၚလုိ႔၊ မဂ္ေပၚလာေတာ့..တဏွာလာခြင့္ မရ
ေတာ့ဘူး၊ မလာေတာ့ဘူး၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ သြားတယ္၊ ဒီေတာ့ ဒီမဂ္ဟာ တဏွာကုိသတ္ပစ္ၿပီးေတာ့၊ နိဗၺာန္သို႔
ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားတတ္တဲ့ သူ႔သေဘာအတိုင္း အေျဖာင့္သြား႐ုံပဲရွိေတာ့တယ္၊ ဒီ မဂ္ဟာ တဏွာကုိလဲ
သတ္တယ္၊ နိဗၺာန္ကုိလဲ အေျဖာင့္သြားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ မဂၢင္..ဝိပႆနာလုပ္ရင္ နိဗၺာန္ကို အေျဖာင့္သြား
ၿပီလုိ႔ မွတ္။
"ယဒါ ပညာယပႆတိ"ယဒါ..အနိစၥေရာက္ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ေသာအခါ၊ ပညာယ..မဂ္ဉာဏ္ျဖင့္ (ဝါ) မဂၢင္ ၅-ပါး
ျဖင့္၊ ပႆတိ..႐ႈ၏၊ ႐ႈေပး၊ ဒီေတာ့ ေဝဒနာ အနိစၥေရာက္လုိ႔ခ်ဳပ္ေပ်ာက္တဲ့အခါမွာ..မဂၢင္ ၅-ပါးနဲ႔ ႐ႈေပးရမယ္၊
ေဝဒနာ႐ႈခုိင္းတာ မဟုတ္ဘူး၊ ေဝဒနာျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာကို အ႐ႈခိုင္းတာ၊ ဘုရားက အနိစၥ႐ႈဆုိၿပီ၊ ဘယ္သူ႔
အနိစၥလဲ ေမးစရာရွိလို႔ ေဝဒနာရဲ႕ အနိစၥ႐ႈဆုိၿပီး၊ ေဝဒနာနာမည္ တပ္ေပးရတာ၊ တကယ္႐ႈရမွာက ေဝဒနာမ
ဟုတ္ဘူး၊ အနိစၥ႐ႈရမွာ၊ ဒါေၾကာင့္"သေဗၺသခၤ ါရအနိစၥာ၊ ယဒါပညာယ ပႆတိ"ဆိုတဲ့ ပါဠိေတာ္ ၂-ရပ္ကုိ
စပ္ယူလုိက္ရင္၊ အနိစၥေရာက္သြား ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ ေဝဒနာဆုိတဲ့ သခၤ ါရတရားကို အ႐ႈခုိုင္းတာ ႐ႈရမွာ
ဆိုတာ ရွင္းေနပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ခႏၶာကိုယ္မွာ ေဝဒနာ ၃-ပါးဟာ လွည့္ေပၚေနမွာပဲ၊ ေပၚၿပီး ခ်ဳပ္ေပ်ာက္
သြားမွာပဲ၊ ဒီေတာ့ဘယ္ ေဝဒနာေပၚၿပီးခ်ဳပ္သြားသြား..ေနာက္က မဂၢင္ ၅-ပါးနဲ႔လုိက္ၿပီး ႐ႈေပးရမယ္၊ ဝိပႆ
နာဉာဏ္နဲ႔ ႐ႈေပးရမယ္၊ ေဝဒနာကေတာ့ သူ႔နိယာမသေဘာအတိုင္းခဏခဏေပၚၿပီီး ခဏခဏခ်ဳပ္ေပ်ာက္
ေနမွာပဲ၊ ဒီလိုေဝဒနာ ခ်ဳပ္သြားတုိင္း ခ်ဳပ္သြားတုိင္း..ေနာက္က ဝိပႆနာဉာဏ္နဲ႔ လုိက္ၿပီး ႐ႈ..႐ႈေပးသြားရ
မယ္၊ ဟုိက အအနိစၥေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာၾကည့္၊ ေဝဒနာကုိမၾကည္နဲ႔၊ အနိစၥေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မဂၢင္..ဝိပႆ
နာပညာနဲ႔႐ႈရမွာ၊ အနိစၥေရာက္တုိင္း ေရာက္တုိင္း..ေနာက္က ခ်က္ခ်င္းပညာနဲ႔ လိုက္႐ႈေပးရမယ္၊ အဲဒီေတာ့
ခင္ဗ်ားတို႔ နိဗၺာန္မေရာက္တာဟာ..ေဝဒနာက အနိစၥမေရာက္လို႔လား ပညာမေရာက္လုိ႔လားဆိုေတာ့ ပညာ
မေရာက္လုိ႔ပဲ၊ ေဝဒနာကေတာ့ ခဏခဏေပၚၿပီး ခဏခဏ အနိစၥေရာက္တာျပေနတာပဲ၊ အဲဒီ အနိစၥျဖစ္တိုင္း
ျဖစ္တုိင္း..ခင္ဗ်ားတုိ႔က ပညာနဲ႔ ႐ႈ..႐ႈမေပးလုိ႔ နိဗၺာန္မေရာက္တာ၊ ၃၁-ဘံုးထဲ ေကြ႔ေကာက္သြားေနတာဘာ
ေၾကာင့္၊ ပညာမလာဘဲ တဏွာကဝင္လာလုိ႔။ ဝိပႆနာအလုပ္မွာ ဒီ "ယဒါပညာယပႆတိ"နဲ႔ စတာပဲ၊ ဒါ
ပထမဉာဏ္ (ယထာဘူတဉာဏ္) ကုိေဟာတာပဲ၊ ဝိပႆနာလုပ္ရင္..ဒီဉာဏ္နဲ႔စလုပ္၊ ဒီျပင္ဟာေတြနဲ႔ စမေန
နဲ႔၊ ႐ုပ္နာမ္မသိရင္ ဆရာ့သြားေမး၊ ဒါေမးလို႔သိရင္ ၿပီးတာပဲ၊ ကုိယ္႐ႈဖို႔မဟုတ္ဘူး၊ ကုိယ္႐ႈဖုိ႔အလုပ္ကေတာ့
ဒီ ပထမဉာဏ္က စရမယ္၊ ဒီေတာ့ "ယဒါပညာယ ပႆတိ"ဟာ ကုိယ့္တာဝန္ပဲ၊ အနိစၥေရာက္တုိင္းေရာက္
တုိင္း..ေနာက္က"ယဒါပညာယပႆတိ"လုိက္ေပး၊ လုိက္ရင္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ၿပီ၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ရင္"ေဟတြေ႒ာ"
နိဗၺာန္သြားတဲ့လမ္း ေျဖာင့္သြားၿပီ၊ ဒါ အလုပ္လုပ္မွ ေျဖာင့္မွာ၊ သူက အလိုလိုေပၚမလာဘူး၊ ျဖစ္ပ်က္မ႐ႈလို႔
မျမင္လုိ႔ရွိရင္..မဂ္မလာဘဲ၊ တဏွာလာလိမ့္မယ္၊ တဏွာလာရင္ လမ္းေကာက္သြားၿပီ၊ ဒီေတာ့ ေဝဒနာျဖစ္
ပ်က္ မ႐ႈတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ တဏွာလာမယ္၊ ႐ႈတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ပညာလာမယ္၊ တဏွာမလာေတာ့ဘူး၊ ဒီလုိဆို
ေျဖာင့္ၿပီမွတ္။"အထ နိဗၺိႏၵတိ ဒုေကၡ" အထ..ထိုသို႔ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ၿပီးေသာအခါ၊ ဒုေကၡ..ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာ၌၊
နိဗၺိႏၵတိ..ၿငီးေငြ႔လာ၏၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡျဖစ္တဲ့တရား၌ ၿငီးေငြ႔ေအာင္ဆက္လုပ္တဲ့၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ၿပီးေနာက္၊ ဆက္႐ႈ
လို႔..အနိစၥျဖစ္တဲ့ ဒုကၡျဖစ္တဲ့ တရား၌ ၿငီးေငြ႔လာရင္..ဒုတိယဉာဏ္ (နိဗၺိဒၷဉာဏ္) ရလာၿပီ၊ ဒီေတာ့ ေဝဒနာ ျဖစ္
ပ်က္႐ႈလို႔ ျမင္လာရင္၊ ေနာက္..ဒီျဖစ္ပ်က္၌ၿငီးေငြ႔တဲ့ဉာဏ္ (နိဗၺိဒၷဉာဏ္) ရေအာင္ ဆက္လုပ္ရမယ္။
"ဧသ မေဂၢါ ဝိသုဒၶိယာ"ဧသမေဂၢါ..မဂၢင္ ၅-ပါးမွ ၈-ပါးျပည့္လာေသာ မဂ္သည္၊ ဝိသုဒၶိယာ..စင္ၾကယ္ျခင္းငွါ
(ဝါ) ကိေလသဝဋ္ ကမၼဝဋ္ ဝိပါကဝဋ္ဆိုတဲ့ ဝဋ္ ၃-ပါးစင္ၾကယ္သြားငွာ ျဖစ္၏၊ ဒုတိယဉာဏ္ရၿပီးေနာက္၊ တ
တိယဉာဏ္ကုိ ဆက္တက္ရမယ္၊ ဒုတိယဉာဏ္တုန္းက ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာကို ၿငီးေငြ႔လာသည္၊ အဲဒီဉာဏ္
ထဲထင္ေနတဲ့ ျဖစ္ပ်က္ကုိမၾကည့္ခ်င္ပဲနဲ႔ ၿငီးေငြ႔ လ်က္နဲ႔ဘဲ..ဆက္ၿပီးေတာ့ ေပ႐ႈရမယ္။
ေပ႐ႈဖန္းၿပီး ၾကာေတာ့..ဒီျဖစ္ပ်က္ႀကီးဟာ ဒုကၡသစၥာအစစ္ပါလား၊ ဒီဒုကၡသစၥာႀကီးေတာ့ မလုိခ်င္ေတာ့ပါဘူး
လို႔ ဒုကၡသစၥာႀကီးကုိ ပုိင္းျခားသိျမင္ၿပီ ယတိျပတ္ စြန္႔မစ္လုိက္တဲ့ အခါမွာ (ေဝဒနာ) ျဖစ္ပ်က္ဟာ ေပ်ာက္
ထြက္သြားတယ္၊ (ခ်ဳပ္ဆံုးသြားတယ္) ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာႀကီးကုိ ႏွစ္သက္လိုခ်င္တဲ့ တဏွာလဲတစ္ခါတည္း
အျမစ္ပါ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားတယ္၊ ယခင္႐ႈခဲ့တဲ့ မဂၢင္ ၅-ပါးဟာလဲ ၈-ပါးျပည့္သြားၿပီးေတာ့ ေလာကုတၱရာမဂ္
အစစ္ ျဖစ္လာတယ္၊ အဲ (ေဝဒနာ) ျဖစ္ပ်က္ဆံုးသြားေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာလဲ မရွိေတာ့ဘူး၊ အပါယ္ကုိ
က်ေစတတ္တဲ့ တဏွာဒိ႒ိ..ဝိစိကိစာၦဆိုတဲ့ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြလဲမရွိေတာ့ဘူး၊ ဝဋ္ ၃-ပါးစလံုး
စင္ၾကယ္သြားၿပီး ဝိသုဒၶိျဖစ္သြားၿပီ။ ဒီေတာ့ တတိယဉာဏ္ျဖစ္တဲ့ မဂ္ဉာဏ္ (ေလာကုတၱရာမဂ္ဉာဏ္) ေပၚ
လာတဲ့အခါမွာ..ဝိသုဒၶိစင္ၾကယ္သြားၿပီ၊ ဘာေတြစင္ၾကယ္သြားသလဲ၊ အပါယ္က်ေစတတ္တဲ့ ဒိ႒ိဝိစိကိစာၦ
တဏွာစတဲ့ အကုသိုလ္ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြ စင္ၾကယ္သြားတယ္၊ အပါယ္က်ေစတတ္တဲ့ေနာက္
ေနာက္က အကုသိုလ္ကံေတြလဲ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားလို႔ (အေဟာသိကံ ျဖစ္သြားလုိ႔) စင္ၾကယ္သြားတယ္၊ အ
ပါယ္ ၄-ပါး၌ ျဖစ္ရမယ့္အက်ိဳးဝိပါက္ေတြလဲ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းလုိ႔စင္ၾကယ္သြားတယ္၊ အပါယ္ေရာက္ေစတတ္တဲ့
ကိေလသာကံေတြ (အေၾကာင္းေတြ) ခ်ဳပ္သြားေတာ့အပါယ္နဲ႔စပ္တဲ့ အက်ိဳးဝိပါက္ (ခႏၶာ) ေတြလဲ အကုန္
ခ်ဳပ္သြားတယ္၊ ဒီေတာ့ မဂ္အစစ္ျဖစ္လာရင္ အပါယ္နဲ႔စပ္ၿပီး ကိေလသာဝိသုဒၶိ ကမၼဝိသုဒၶိျဖစ္သြားၿပီလို႔မွတ္၊
အထက္ကျပခဲ့တဲ့ ပါဠိဂါထာကေလးမွာ ၄-ပုိင္းပါတယ္၊ ဒီ ၄-ပုိင္းတြင္ (၁) "သေဗၺသခၤ ါရာ အနိစၥာ"ဆိုတဲ့
ပထမပုိင္းက သခၤ ါရဟူသမွ် အနိစၥျဖစ္ေၾကာင္း ျပတယ္၊ (၂) "ယဒါပညာယ ပႆတိ"ဆိုတဲ့ ဒုတိယအပိုင္း
က ျဖစ္ပ်က္..အနိစၥကုိ႐ႈလုိ႔ ျမင္လာတဲ့"ယထာဘူတဉာဏ္"ဆိုတဲ့ ပထမဝိပႆနာဉာဏ္ကိုျပတယ္၊ (၃)
"အထနိဗၺိႏၵတိ ဒုေကၡ"ဆိုတဲ့ တတိယပုိင္းက ျဖစ္ပ်က္..ဒုကၡသစၥာကို ၿငီးေငြ႔လာတဲ့"နိဗၺိဒါဉာဏ္"ဆိုတဲ့ ဒုတိယ
ဝိပႆနာဉာဏ္ကုိ ျပတယ္၊ (၄) "ဧသမေဂၢါဝိသုဒၶိယာ"ဆိုတဲ့ စတုတၱအပိုင္းက ျဖစ္ပ်က္..ဒုကၡသစၥာ ခ်ဳပ္ဆံုး
လို႔၊ အပါယ္ဆိုင္ရာ ကိေလသာကံ..အက်ိဳးဝိပါက္ေတြ ခ်ဳပ္ဆံုးလုိ႔၊ စင္ၾကယ္သြားတဲ့ တတိယဉာဏ္လုိ႔ေခၚတဲ့
"ေလာကုတၱရာမဂ္ဉာဏ္"အစစ္ကုိျပတယ္၊ ဒီေတာ့ ပါဠိဂါထာကေလးဟာ သခၤ ါရ တရားေတြရဲ႕ပင္ကုိယ္သ
ေဘာကုိလည္းေကာင္း၊ ဝိပႆနာ အားထုတ္ရာမွာအစဥ္အတိုင္း တက္သြားရမယ့္ ဉာဏ္ ၃-ဆင့္ကိုလည္း
ေကာင္း ျပထားတဲ့အတြက္ တိုတိုကေလးနဲ႔ အလြန္ခ်က္က်တဲ့ ဂါထာကေလးျဖစ္တယ္၊ ဒီေတာ့ ဒီဂါထာစာပါ
သေဘာအတုိင္း အလုပ္လုပ္ရင္"ေဟတြေ႒ာ"ျဖစ္ၿပီး..နိဗၺာန္ အေျဖာင့္သြားၿပီလုိ႔မွတ္။ ။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတုိ႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မုိးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕။ ။
No comments:
Post a Comment