အသိ ေရွ႕ထားပါ။ သိျပီးရင္ လွဴပါဟု ဆိုသည္။ ခႏၶာရတာ ဒုကၡသစၥာဟု သိေပးပါ။ သိလိုက္ပါက ဝိဇၨာျဖစ္သြားသည္။ ဝိဇၨာဉာဏ္ရျပီ။ ဉာဏ္ရလွ်င္ ေနာက္ထပ္ ဒုကၡရေစေသာ သခၤါရေတြ မလုပ္ေတာ့ပါ။ လွဴလွ်င္လည္း ဒုကၡကို မလိုခ်င္ ဒုကၡျငိမ္းရာသိမ္းရာ ရခ်င္လို႔ လွဴတာဟု ေျပာင္းရမည္။ ဒါ သစၥာသိျပီးမွ လွဴေသာ အလွဴျဖစ္သည္။ ခႏၶာ ဒုကၡသစၥာျဖစ္ေၾကာင္း သိေအာင္ (စာေတြ႔မဟုတ္ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ေအာင္) ဝိပႆနာ ရွုရမည္။ ရွု၍ သိျပီး ဆိုလွ်င္ ဒုကၡသစၥာ မလိုခ်င္ျပီ။ ထိုအခါ လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ ဒုကၡသစၥာ မလိုခ်င္ေသာ စိတ္ျဖင့္ လွဴႏုိင္ျပီ။ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္လွဴလွ်င္ သမုဒယသစၥာျဖစ္သည္။ သိျပီး လွဴလွ်င္ ဒုကၡသစၥာ မလာဘူး။ သိျပီးလွဴလွ်င္ မဂၢသစၥာ ျဖစ္သြားသည္။ သိျပီး လွဴလို႔ မဂၢသစၥာျဖစ္လွ်င္ ရတာက နိေရာဓသစၥာ ျဖစ္သည္။
ဒါန သီလက သံသရာရွည္တာ မဟုတ္ဘူး။ သိမွု မသိမွုေၾကာင့္ သံသရာရွည္ရတာဟုလည္း ဆိုသည္။ သိ၍ အားထုတ္မွ မဂၢသစၥာ ျဖစ္သည္။ မဂၢသစၥာကို အားထုတ္လွ်င္ နိေရာဓသစၥာ ရသည္။ ဤတြင္ အသိႏွင့္ ဒိ႒ိဝိစိကိစၦာျပဳတ္ေတာ့ စူဠေသာတာပန္ တည္ျပီဟု အတိအက် မိန္႔ထားသည္။
မသိဘဲ လွဴတာ သမုဒယသစၥာ
လွဴလို႔ ရတာ ဒုကၡသစၥာ
သိျပီးလွဴတာ မဂၢသစၥာ
လွဴလို႔ရတာ နိေရာဓသစၥာ။
~ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ~
No comments:
Post a Comment