■□■□ " အေသမဦးခင္ ေဝဒနာေပၚမွာ ဉာဏ္ဦးေအာင္ "
ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ၾကပါ ။ ေဝဒနာကျဖင့္ အႏွံ႔အျပားေပၚလိမ့္မယ္ ။ ဘယ္ကနာသတုံး ၊
တစ္ကိုယ္လုံးက နာတယ္ ... တစ္ကိုယ္လုံးက နာေပမယ့္ ျပင္းထန္တဲ့ေနရာကို ျဖစ္ပ်က္ရႈေပး ၊
သေဘာက်ပလား ... ( က်ပါၿပီ ဘုရား ) ။
ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ဖဂၢဳဏေထရ္ကို ေဝဒနာနဲ႔ ငါနဲ႔ မေရာေစနဲ႔ေဟ့လို႔ -
ဘုရားက ဒီလူမမာကို ဒါပဲ ေဟာေနတယ္ ... ( မွန္ပါ ) ။
ေဝဒနာနဲ႔ ငါနဲ႔ ေရာမိတဲ့အတြက္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာဒကာမေတြ၌ " ေဝဒနံ အတၱေတာ
---------------------
သမႏုႆတိ " ဆိုၿပီး ေသခါနီးေတာင္ ဒိဌိကျဖစ္လာတတ္တယ္၊ နာလိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း... ( မွန္ပါ )
---------------
ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ဒိဌိျဖစ္တာတုံးဆိုေတာ့ ကိုယ္ေပၚမွာေပၚတဲ့ ေဝဒနာ
ကို ဝမ္းထဲက ဒိဌိေစတသိတ္ကသြားၿပီး သကာလ အဲဒီေဝနာဟာ ငါပဲလို႔ တစ္ခါတည္း ဒိဌိစြဲ
စြဲသြားတာနဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးနည္းတယ္ ... ( မွန္ပါ့ )
ေဝဒနာက ေျခဖမိုးေပၚတယ္ ၊ ငါက ဝမ္းထဲမွာ ၊ အဲဒီ ဝမ္းထဲကေနၿပီး သကာလ ေျခဖ
မိုးေပၚမွာျဖစ္တဲ့ ေဝဒနာဟာ ငါပဲလို႔ သူဟာ ဝမ္းထဲက ငါနဲ႔သြားၿပီးေရာလိုက္တယ္ ၊ မေရာလိုက္
ဘူးလား ... ( ေရာလိုက္ပါတယ္ဘုရား ) ။
ေရာလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေဝဒနာကို ငါထင္တဲ့ ေဝဒနံ အတၱေတာ သမႏုပႆတိဆိုၿပီး
သကာလ ၊ ေဝဒနာဟာ ငါျဖစ္သြားတယ္ ... ငါျဖစ္သြားေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ျဖစ္လာသတုံးဆိုေတာ့
ငါေတာ့ျဖင့္ ဒီေဝဒနာနဲ႔ ေသရေတာ့မွာပဲ လာျပန္တာပဲ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ဒီမွာလဲဘုရားက မေရာေစနဲ႔ကြ ၊ မေရာေစနဲ႔ကြလို႔ ဘုရားက ရွင္ဖဂၢဳဏကို ေဟာတယ္ ၊
ဖဂၢဳဏကို ေဝဒနာနဲ႔ ငါနဲ႔ မေရာေစနဲ႔ ဆိုေတာ့ ၊ ဒကာဒကာမေတြ ဒိဌိနဲ႔ မေရာလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ...
မေရာေစနဲ႔ဆိုတာ အေျပာေတာ့အလြယ္ကေလး ။ မေရာေစနဲ႔ဥစၥာသည္ ငါနဲ႔သြားမေရာနဲ႔ ...
အဲဒါမေရာေအာင္ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ရမတုံး ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ေဝဒနာဟာ ေဝဒနာကၡႏၶာ၊ ေဝဒ
နာကၡႏၶာသည္ကားလို႔ ဆိုရင္ျဖင့္ မိစၧာဒိဌိနဲ႔ သြားမေရာဘဲနဲ႔ သမၼာဒိဌိနဲ႔ လွည့္ပစ္လိုက္ ၊
" ေဝဒနံ အနိစၥေတာ သမႏုပႆတိ " ေဝဒနာဟာ အနိစၥပဲလို႔ ရႈေပးလိုက္ပါ ... ( မွန္ပါ့ )
-------------------------------------------
ဒါျဖင့္ ခုနင္တုံးကေတာ့ မိစၧာဒိဌိနဲ႔ သြားေရာတယ္ ၊ အခုေတာ့ သမၼာဒိဌိနဲ႔ ရႈလိုက္တယ္ ၊
မိစၧဒိဌိနဲ႔ သြားေရာတုံးကေတာ့ အပါယ္သြားရေတာ့မယ္ ၊ အခု သမၼာဒိဌိနဲ႔ ေရာတဲ့အခါက်ေတာ့
ေဝဒနာေနာက္က မဂ္လိုက္မလာဘူးလား ...( လိုက္ပါတယ္ဘုရား ) သမၼာဒိဌိ မဂၢင္လိုက္တယ္ ၊
ခုနင္က မိစၧာဒိဌိလိုက္ေနတယ္ ... ( မွန္ပါ ) ။
ဒါျဖင့္ ေဝဒနာကို " အတၱေတာ န သမႏုပႆတိ "- ေဝဒနာဟာ ငါမဟုတ္ဘူး ၊ ဒီဥစၥာ
-----------------------------------
အနိစၥသာဟုတ္တယ္ ၊ ဒီလို ဒကာဒကာမေတြက ရႈေပးလိုက္ေတာ့ ေဝဒနာေပၚတိုင္း, ေပၚတိုင္း
ဒကာဒကာမေတြမွာ ဘယ္လိုျဖစ္လာသတုံးဆိုလို႔ရွိရင္ ေဝဒနာေပၚတိုင္း,ေပၚတိုင္း ဝိပႆနာမဂ္
ဉာဏ္ ရ, ရလာတယ္ ... ( မွန္ပါ့ ) ။ ဘယ္လို မဂ္ဉာဏ္ရပါလိမ့္မတုံးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့
ေဝဒနာက ျဖစ္ပ်က္ ၊ ငါမဟုတ္မွန္းသိတာက မဂ္ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ေဝဒနာက ... ( ျဖစ္ပ်က္ပါဘုရား ) ၊ ငါမဟုတ္မွန္းသိတာက ... ( မဂ္ပါဘုရား ) ။
ငါမွမဟုတ္ဘဲ အနိစၥပဲလို႔ သူသိလိုက္ၿပီကိုး ၊ သူသိလိုက္ေတာ့ မဂ္ျဖစ္မသြားဘူးလား
... ( ျဖစ္သြားပါတယ္ဘုရား ) ။
ဒါျဖင့္ ဖဂၢဳဏရဟန္းေလးကို ေဝဒနာနဲ႔ ငါနဲ႔ မေရာေစနဲ႔ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ရွင္းၾကပလား ...
ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေဟာၿပီးသကာလ ေဝဒနာနဲ႔ ငါနဲ႔ မေရာတဲ့နည္း ရႈပါလို႔
ေျပာလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေဝဒနာဟာ ငါမဟုတ္ဘူး ၊ အနိစၥသာဟုတ္တယ္ ၊ ေဝဒနာေပၚတိုင္း
လိုက္ေနတာေပါ့ဗ်ာ ... ( မွန္ပါ့ ) ။
ေဝဒနာေပၚတိုင္း လိုက္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ဖဂၢဳဏက ဘယ့္ႏွယ္ျဖစ္သြားသတုံးဆိုေတာ့
ေဝဒနာျဖစ္ပ်က္ေတြခ်ည္း ျမင္ရာက ဉာဏ္ရင့္သန္လြန္းမက သန္လာေတာ့ ေဝဒနာေတြ ေပ်ာက္
ထြက္သြားတယ္ ၊ " ေဝဒနာနံခေယာ ဘိကၡဳ " ဆိုတဲ့အတိုင္း ျဖစ္သြားတယ္ဆိုၾကပါစို႔ ၊ ေဝဒနာ
----------------------------
ကုန္ေအာင္ ရႈႏိုင္တဲ့ ရဟန္းကေလး ျဖစ္သြားတယ္ ... ( မွန္ပါ့ )
[ ညႊန္း - ေက်းဇူးရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ " ဖဂၢဳဏသုတၱန္
ေဝဒနာခြာနည္း အလုပ္ေပးတရားေတာ္ " မွ ထုတ္ႏုတ္ ဓမၼဒါန ျပဳအပ္ပါသည္ ။ ]
No comments:
Post a Comment