ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အဂၢမဟာပ႑ိတ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မႏၱေလးၿမိဳ ႔၌ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ ျဖစ္ပ်က္ေတြ႔ရင္ တိဟိတ္လို႔ဆံုးျဖတ္

“ငါေျပာတဲ့သံုးခ်က္ဟာ မင္းညီညြတ္ေအာင္ေနလို႔ရွိရင္ မဂ္ဖိုလ္ရပါလိမ့္မယ္” လို႔ ေျပာထားတယ္ေနာ္ (မွန္ပါဘုရား) မာဂ႑ီပရိဗိုလ္ကို မဂ္ဖိုလ္ရခ်င္လို႔ရွိရင္ ဘုရားက သံုးခ်က္ေဟာတယ္ … (မွန္ပါ့) တစ္နံပါတ္က သူေတာ္ေကာင္းကို ဆည္းကပ္ရမယ္။ တစ္နံပါတ္က ဘာပါလိမ့္ (သူေတာ္ေကာင္းကို ဆည္းကပ္ရပါမယ္)။

အဲ … မဂ္ဖိုလ္ရခ်င္လို႔ရွိရင္ သူေတာ္ေကာင္းဆည္းကပ္ၾကပါလို႔ ဘုရားကေရွးဦးစြာ တိုက္တြန္းတယ္ (မွန္ပါ့)။ သူေတာ္ေကာင္းဆည္းကပ္႐ံုနဲ႔၊ အနားကပ္ၿပီးသကာလ ၾကည္ညိဳေန႐ံုနဲ႔လဲ ဒါမၿပီးေသးပါဘူး … လို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက မွတ္ရမယ္ (မွန္ပါ့) တရားကိုနာရဦးမယ္တဲ့ (မွန္ပါ့) သူေတာ္ေကာင္းနားဆည္းကပ္ၿပီး တရားလဲနာရဦးမွာဗ် … (မွန္ပါ့) တရားမနာလို႔ရွိရင္လဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ ထစ္ထစ္ခ် မွတ္ေပေတာ့ မည္သူမွ် ေသာတာပန္ မတည္ႏိုင္ဘူး (မွန္ပါ့ဘုရား)။

တရားမနာလို႔ရွိရင္ေသာတာပန္မတည္ႏိုင္ပါ။

            သူတစ္ပါးထံမွတရားမနာဘဲ အလိုလိုကိုယ့္ဥာဏ္နဲ႔ ဘုရား ပေစၥကဗုဒၶါကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ ေသာတာပန္မတည္ႏိုင္ဘူးလို႔ ဆံုျဖတ္ခ်က္ခ် (မွန္ပါ့) ဘုရားနဲ႔ ပေစၥက ဗုဒၶါကလြဲရင္က်န္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္မ်ားမွာ ဘယ္အခါကာလမွ ေသာတာပန္မတည္ႏိုင္ဘူး … (မွန္ပါ့) မွတ္မိၾကပလား (မွတ္မိပါၿပီဘုရား)။

            ဘုရား ပေစၥကဗုဒၶါကိုခ်န္၊ က်န္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြဟာျဖင့္ တရားမနာဘဲေသာတာပန္တည္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ မရွိကို မရွိဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်…(မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ)၊ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ရွိသြားပလဲ (ႏွစ္ခ်က္ပါဘုရား)။

            ေလ်ာ္စြာက်င့္ရမယ္ (မွန္ပါ့) ေလ်ာ္စြာဆိုတဲ့ ဥစၥာေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးတယ္။ ၃-နံပါတ္ အခ်က္ပဲလို႔ အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ မွတ္စမ္းပါ (မွန္ပါ့) ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီအခ်က္ဟာ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္လို႔မွတ္ပါ (မွန္ပါ့ဘုရား)။ 

တရားနဲ႔ေလ်ာ္ေအာင္က်င့္

            ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတာ ဓမၼာႏုဓမၼကိုဆိုသည္ (မွန္ပါ့)၊ ဓမၼာႏုဓမၼဆိုသည္မွာ တရားနဲ႔ေလ်ာ္ေအာင္ က်င့္ေသာအက်င့္ကိုဆိုသည္ … (မွန္ပါ့)။

            တရားနဲ႔ ေလ်ာ္ေအာင္ဆို အခု ဒကာ ဒကာမေတြ တရားနာေနတာ ဘယ္သူေတြတံုးလို႔ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖၾကမယ္ … (႐ုပ္နာမ္ေတြပါဘုရား)။

            ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္ေတြဆိုတာ ဒကာဒကာမေတြ သိေနေတာ့ ႐ုပ္ကလည္း ဘယ္မွာလမ္းဆံုးပါလိမ့္မတံုးေမးေတာ့ ျဖစ္ပ်က္၊ နာမ္ကလည္း ဘယ္မွာလမ္းဆံုးသလဲ … (ျဖစ္ပ်က္ပါပဲဘုရား)၊ အဲဒီတရားႏွစ္ခုနဲ႔ ေလ်ာ္ေအာင္က်င့္ပါတဲ့ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဒီတရားႏွစ္ခုက ေလ်ာ္ေအာင္ ဥာဏ္က ဘာလုပ္ရမလဲ …(ေလ်ာ္ေအာင္က်င့္ရပါမယ္ဘုရား)။ ႐ုပ္က ျဖစ္ပ်က္ဆိုရင္ ဥာဏ္ကလည္း ျဖစ္ပ်က္လို႔သိရမယ္ …(မွန္ပါ့)၊ ႐ုပ္က ျဖစ္ပ်က္ဆိုရင္ ဥာဏ္က ဘယ္လိုသိရမလဲ (ျဖစ္ပ်က္လို႔ သိရပါမယ္ဘုရား)။

            အဲဒီေတာ့ တရားနဲ႔ မေလ်ာ္ဘူလား (ေလ်ာ္ပါတယ္ဘုရား) နဂိုအရွိ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ ဥာဏ္ကျဖစ္ပ်က္လိုပ သိတာနဲ႔ေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ ေလ်ာ္တာေပါ့ … (မွန္ပါ့)။

            နာမ္ကျပတာကလဲ နာမ္လို႔သာ ဆိုရတယ္ ကိုယ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ သူကလဲ ဘာျပသတံုး (ျဖစ္ပ်က္ပဲျပပါတယ္ဘုရား) ဥာဏ္က ဘယ္လိုျမင္ရမွာတံုး (ျဖစ္ပ်က္ကို ျမင္ရမွာပါဘုရား) အဲဒါ ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတာ ဒါကို ဆိုတာပဲ ဓမၼာႏုဓမၼဆိုတာ ဒါပါပဲ … (မွန္ပါ့)။

            ဓမၼႆ အႏုဓမၼံ ပဋိပဒံ ဆိုတဲ့အတိုင္း တရားနဲ႔ ေလ်ာ္ေအာင္ က်င့္တဲ့အက်င့္ပဲလို႔ ဆိုေသာေၾကာင့္ နာမ္က ျဖစ္ပ်က္မို႔ က်င့္တဲ့ဥာဏ္ကလဲ ျဖစ္ပ်က္လို႔ပဲ သူကျဖစ္ပ်က္ျပလို႔ ေၾသာ္ ဒါဟာ ျဖစ္ပ်က္ပါလားလို႔ ဥာဏ္ကလဲ ႏွလံုးသြင္းပါ … တဲ့၊ (မွန္ပါ့)။

ဥာဏ္ကျဖစ္ပ်က္လို႔ သိေပးပါ။

            သိပ္ခဲယဥ္းတယ္လို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ၀ိပႆနာစခန္းမွာ ေနာက္မတြန္႔ၾကပါနဲ႔ (မွန္ပါ့) တရားက ျဖစ္ပ်က္ျပေနရင္ ဥာဏ္က ဘယ္လိုသိရမတံုး (ျဖစ္ပ်က္လို႔သိရပါမယ္ဘုရား) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား) ႐ုပ္က ျဖစ္ပ်က္ဆိုရင္ေကာ (ဥာဏ္ကျဖစ္ပ်က္လို႔ သိေပးရပါမယ္ဘုရား)။ 

            အဲ … ႐ုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္ ျပလို႔ရွိရင္ ဥာဏ္က သိေပးလိုက္လို႔ရွိရင္ ဒါဟာ တရားနဲ႔ မေလ်ာ္ဘူးလား (ေလ်ာ္ပါတယ္ဘုရား) ႐ုပ္နာမ္တရား ျဖစ္ပ်က္နဲ႔လဲ ဥာဏ္ေလ်ာ္ၿပီ နာမ္တရားျဖစ္ပ်က္နဲ႔လဲ (ဥာဏ္နဲ႔ေလ်ာ္ပါၿပီဘုရား) အဲဒါ ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတဲ့ ၃-နံပါတ္ပဲေနာ္ (မွန္ပါ့)။

            ေကာင္းၿပီ … ဒီလိုက်င့္လို႔ရွိရင္ ဥာဏ္က သိေပးလိုက္လို႔ရွိရင္ ဒါဟာ တရားနဲ႔ မေလ်ာ္ဘူးလား (ေလ်ာ္ပါတယ္ဘုရား) ႐ုပ္နာမ္တရား ျဖစ္ပ်က္နဲ႔လဲ ဥာဏ္ေလ်ာ္ၿပီ နာမ္တရား ျဖစ္ပ်က္နဲ႔လဲ (ဥာဏ္နဲ႔ေလ်ာ္ပါၿပီဘုရား) အဲဒါေလ်ာ္စြာက်င့္ဆိုတဲ့ ၃-နံပါတ္ပဲေနာ္ (မွန္ပါ့)။

            ေကာင္းၿပီ … ဒီလိုက်င့္လုိ႔ရွိရင္ မာဂ႑ီကို ဒီသံုးခ်က္ ေဟာလိုက္တယ္၊ အဲဒါကို မွတ္မိေအာင္ …

            သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊

          ေလ်ာ္စြာအက်င့္၊ မဂ္ဖိုလ္ခြင့္၊ ရလင့္ဧကန္သာ …။

            ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒါကေလး ႏႈတ္ထဲရေအာင္ ေဆာင္ထားလိုက္ၾကပါေနာ္ … (မွန္ပါ့)။

အဲဒီ မဂ႑ီပရိဗိုဇ္ကို၊ မင္းသည္ သူေတာ္ ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ ေလ်ာ္စြာသာ က်င့္စမ္းပါတဲ့၊ မဂ္ဖိုလ္ခြင့္ကေတာ့ ရလင့္ဧကန္ပါတဲ့၊ သံုးခ်က္တည္း ေဟာေတာ္မူတာဗ် (မွန္ပါ့)။

ဒီသံုးခ်က္နဲ႔ညီရင္ မဂ္ဖိုလ္ရမယ္

            ေနာက္ႏွစ္ခ်က္ကေတာ့ အေျဖျပတာပါ။ စင္စစ္ကေတာ့ သူေတာ္ဆည္းကပ္တစ္ခ်က္ရယ္၊ ျမတ္တရားနာတစ္ခ်က္ရယ္၊ ေလ်ာ္စြာအက်င့္ တစ္ခ်က္၊ ဤသံုးခ်က္နဲ႔ ညီလို႔ရွိရင္ မဂ္ဖိုလ္အခြင့္အေရးဟာျဖင့္ ဧကန္ရမွာပဲ … တဲ့ (မွန္ပါ့) မာဂ႑ီကို ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေဟာတာ၊ မဇိၥ်မပဏၰသ ပါဠိေတာ္ မာဂ႑ီယသုတ္မွာလို႔ မွတ္ရမယ္ (မွန္ပါ့)။

            ၁-နံပါတ္က ဘာတဲ့ (သူေတာ္ဆည္းကပ္ပါဘုရား) အဲ …သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ဆည္းကပ္ပါလို႔ ဆိုလိုက္တယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။

            ၂-နံပါတ္က ဘာတဲ့ (ျမတ္တရားနာပါဘုရား) တရားကေတာ့ မနာရင္ မျဖစ္ဘူး … တဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ (မွန္ပါ့) ဘယ္နည္းနဲ႔မွ တရားမနာရင္ မရဘူးဆိုတာ အထင္အရွားေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့)။

            ၃-နံပါတ္ ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတာက တရားခ်ည္းနာ႐ံုနာလို႔လဲ မၿပီေသးဘူး၊ ေလ်ာ္စြာက်င့္ပံုကို ခုနင္က ေသေသခ်ာခ်ာေျပာခဲ့တယ္ (မွန္ပါ့) ေလ်ာ္စြာက်င့္ဖို႔ကလဲ အေရးမႀကီးဘူးလား (ႀကီးပါတယ္ဘုရား) ဒီသံုးခ်ကနဲ႔သာ ညီပါေစ မဂ္ဖိုလ္ အခြင့္အေရးဟာျဖင့္ ဧကန္ရပါတယ္ (မွန္ပါ့)။

            ဒီေတာ့ ဦးခင္ေမာင္တို႔ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္လဲ (သံုးခ်က္တည္းပါဘုရား) ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ မဂ္ဖိုလ္ရခ်င္လို႔ရွိရင္ သူေတာ္ဆည္းကပ္ၿပီးတရားနားလို႔ ေလ်ာ္ေအာင္က်င့္လိုက္လို႔ရွိရင္ ၿပီးၾကစတမ္းပဲဆိုတဲ့ဥစၥာ ဒကာဒကာမေတြ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါေတာ့ (မွန္ပါ့)။

ပါဠိေတာ္ဆိုရင္ သံသယမရွိနဲ႔ေတာ့

            ဒါ … ဘယ္သူ႔ကို ေဟာတာပါလိမ့္ (မာဂ႑ီကိုေဟာတာပါဘုရား) ဘယ္ပါဠိေတာ္ပါလိမ့္ (မဇိၥ်မပဏၰာသပါဠိေတာ္ပါဘုရား) ပါဠိေတာ္ဆိုရင္ ဘာမွ သံသယမရွိနဲ႔ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာတာ (မွန္ပါ့)။

            ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာတာဆိုေတာ့ ဘုရားက ႏွစ္ခြန္းမေျပာဘူး၊ တစ္ခြန္းနဲ႔ အမွန္ေျပာတာ (မွန္ပါ့)။

            ဒါျဖင့္ ဒီသံုးခ်က္နဲ႔ညီရင္ ရႏိုင္တယ္လို႔ တစ္ခြန္းတည္း မေျပာဘူးလား (ေျပာပါတယ္ဘုရား) အဲဒါ တို႔လုပ္ၾကည့္တဲ့အခါ မရဘူးလို႔ မေအာက္ေမ့နဲ႔ ရမွာပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ (မွန္ပါ့)။

            ဘုရားဟာ ႏွစ္ခြန္းမေျပာဘူး (မွန္ပါ့) ဘယ္လိုေျပာေလ့ရွိသတံုး (တစ္ခြန္းနဲ႔ အမွန္ေျပာပါတယ္ဘုရား) … အဲဒါဟာ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ထံုးတမ္းေနာ္ (မွန္ပါ့) ဘယ္ဘုရားမဆို ဘယ္လိုေျပာေလ့ရွိသတံုး (တစ္ခြန္းနဲ႔ အမွန္ေျပာေလ့ရွိပါတယ္ဘုရား)။

            အဲဒီေတာ့ အခု ဘုရားက မာဂ႑ီကို သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ ေလ်ာ္စြာအက်င့္၊ ဒီသံုးခ်က္သာညီပါေစ၊ မဂ္ဖိုလ္ရႏိုင္ပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးတစ္ခြန္းတည္း အမွန္ ေျပာထားတယ္ (မွန္ပါ့) အမွန္ေျပာတာကို သံသယရွိရွိနဲ႔ မက်င့္လိုက္ပါနဲ႔ (မွန္ပါ့)။

            သံသယရွိရွိနဲ႔ မက်င့္ပါနဲ႔ ဒကာဒကာမတို႔၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး သကာလ က်င့္ပါ။ ေၾသာ္ … ကိုယ္ေတာ္ႀကီးေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း၊ ဒီသံုးခ်က္ညီရင္ရမယ္လို႔ မာဂ႑ီကို ေသေသခ်ာခ်ာေဟာေတာ့၊ ဒကာ ဒကာမေတြကလဲ ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရမတံုး ဆိုလို႔ရွိရင္၊ ဘုရားအေပၚမွာလဲ သံသယမရွိနဲ႔၊ တရားအေပးမွာလဲ သံသယမရွိနဲ႔၊ ကိုယ့္အေပၚမွာလဲ သံသယမရွိနဲ႔၊ ကိုယ့္အေပၚမွာလဲ သံသယမရွိနဲ႔၊ က်င့္မဲသာ က်င့္ရမွာပဲ (မွန္ပါ့)။

ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလး မလာေစနဲ႔

            ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြကို ႏွိပ္စက္တာက ရမွရပါ့ မလားဆိုေတာ့ ၀ိစိကိစ ၦာ (မွန္ပါ့) အဲဒါကေလး ၀င္ၿပီး ႏွိပ္စက္လိမ့္မယ္ေနာ္ (မွန္ပါ့) ဘုရားေဟာတဲ့အတိုင္း ဆရာဘုန္းႀကီးေျပာတာလဲ မွန္ပါတယ္၊ ကိုယ့္အေျခအေနက ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား၊ ဒါ - မလာေစနဲ႔ - (မွန္ပါ့)။

            ဘယ္လိုမ်ား ေတြးတတ္ပါလိမ့္ … (ကိုယ့္အေျခအေနက ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလားလို႔ သံသယျဖစ္တတ္ပါတယ္) သံသယ ၀ိစိကိစ ၦာ မျဖစ္ဘူးလားဗ်ာ (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။

            အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္အေျခအေနက သံသယ ၀ိစိကိစ ၦာ ျဖစ္ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဘုရားေပၚမွာလဲ မယံုတာေသခ်ာတယ္၊ ဘုရားအေပၚမွာေကာ (မယံုတာေသခ်ာပါတယ္ဘုရား) ကိုယ့္အေပၚ စိတ္မခ်ရတာလဲ (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ သူ႔ဟာက ဘယ္သူ႔အေပၚမွာ စိတ္ခ်လက္ခ် မရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး (မွန္လွပါ) ျဖစ္စရာျမင္ေသးရဲ႔လား (မျမင္ပါဘုရား)။

            ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ ဘယ္လို ေျပာေလ့ရွိပါသတံုး (တစ္ခြန္းနဲ႔ အမွန္ကိုသာ ေျပာပါတယ္ဘုရား) တစ္ခြန္းနဲ႔ အမွန္ေျပာေတာ့ သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတာ မေျပာဘူးလား (ေျပာပါတယ္ဘုရား)။

            အဲဒီေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ေၾသာ္ … ဒို႔ သူေတာ္ေကာင္းလဲ ဆည္းကပ္ေနတယ္၊ တရားလဲနာေနတယ္၊ ဒို႔မွာ ဘာလိုေနေသးသတံုးဆိုေတာ့ ေလ်ာ္စြာအက်င့္ကေလးလိုလိမ့္မယ္ ထင္တယ္ (မွန္ပါ့) အဲဒါကေလး ျဖည့္လိုက္ရင္ မၿပီးေသးဘူးလား (ၿပီးပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ၿပီးမည့္အလုပ္ကေလးကို ဒကာ ဒကာမတို႔ ၁-ကျပည့္ၿပီ၊ ၂-ကျပည့္ၿပီ၊ ၃-ကေလး က်န္ေနတဲ့ ဥစၥာကိုျဖင့္ ဒီဥစၥာ ႀကိဳးစားလိုက္ရင္ ၿပီးသြားမွာပဲ (မွန္ပါ့).

            ၁ - ရယ္၊ ၂ - ရယ္၊ ၃ - ရယ္ ရွိရာတြင္ ခင္ဗ်ားတို႔ အတြက္မွာ ဘာကေလး အေရးႀကီးေနပါလိမ့္ … (၃-အေရးႀကီးပါတယ္ဘုရား)။

            ၃-အေရးကလဲ ဘုန္းႀကီးေျပာေတာ့ လြယ္ပါတယ္၊ ႐ုပ္က ျဖစ္ပ်က္ဆိုရင္ ဥာဏ္က ဘယ္လိုသိရမယ္(ျဖစ္ပ်က္လို႔ သိရပါမယ္) ျဖစ္ပ်က္လို႔ ဥာဏ္ကသိေပးရင္ ၿပီးတာပဲ (မွန္ပါ့) နာမ္က ျဖစ္ပ်က္ဆိုရင္ေကာ (ဥာဏ္ကျဖစ္ပ်က္လို႔သိရပါမယ္) ဒီလိုသိေပးေတာ့ မေလ်ာ္ဘူးလားဗ်ာ … (ေလ်ာ္ပါတယ္ဘုရား) ျဖစ္ပ်က္ရွိလို႔ ျဖစ္ပ်က္သိနဲ႔ သြားကိုက္တယ္ … (မွန္ပါ့)။

            ဘာနဲ႔ဘာ သြားကိုက္ပါလိမ့္ (ျဖစ္ပ်က္ရွိနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္အသိနဲ႔ သြားကိုက္ပါတယ္ဘုရား) ေက်နပ္ၾကပလား (ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား)။

            ျဖစ္ပ်က္ရွိနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္သိတာ ကိုက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဘုရား၏ တပည့္သားျဖစ္တဲ့ ဘုန္းႀကီးမ်ားကလဲ တာ၀န္ယူႏိုင္ပါတယ္၊ ဘာမွခင္ဗ်ားတို႔ သံသယမရွိနဲ႔၊ ဒုကၡဧကန္သိမ္းမယ္ (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းၾကပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            နိဗၺာန္ဟာ ျဖစ္ပ်က္သိလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆုေတာင္းေနစရာေတာင္ မလုိဘူး၊ သူ႔ဟာသူေရာက္သြားတာပဲ … (မွန္ပါ့)။

ျဖစ္ပ်က္သိရင္ ဆုေတာင္းမေနနဲ႔ေတာ့

            နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႔ ျဖစ္ပ်က္သာေတြ႔လို႔ ျဖစ္ပ်က္သိတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြျဖင့္ ဘာမွ ဆုေတာင္းမေနနဲ႔ေတာ့ ေရာက္မွာပဲ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ျဖစ္ပ်က္သိတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ (ဘာဆုမွ မေတာင္းရပါ ေရာက္ပါတယ္ဘုရား) ျဖစ္ပ်က္သိရင္ ေရာက္႐ံုရွိေတာ့တာပဲဗ်၊ ျဖစ္ပ်က္သိတာသည္ ယထာဘူတဥာဏ္ရသြားၿပီ … (မွန္ပါဘုရား)။

            ဒီျဖစ္ပ်က္လဲ ဆက္ၾကည့္ေတာ့ မုန္းမွာပဲ၊ ဒီျဖစ္ပ်က္ပဲေနာက္ကို မလိုခ်င္တာ လာရမွာပဲ (မွန္ပါ့) ဆုေတာင္းေနစရာ လိုေသးသလား (မလိုပါဘုရား)။

            အဲဒီေတာ့ ဘုရားေဟာတာနဲ႔ ဘုန္းႀကီးတို႔ နဂိုစီစဥ္ထားတာနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ျမင္၊ ျဖစ္ပ်က္မုန္း၊ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္ ၾကည့္ရင္ ရမယ္ဆိုတာနဲ႔လဲ ဒကာဒကာမေတြ အခု မာဂ႑ီကို ဘုရားေဟာတာနဲ႔ေတာ့ တစ္ထပ္တည္းပဲ (မွန္ပါ့) တစ္ထပ္တည္း မက်ဘူးလား (က်ပါတယ္ဘုရား)။

            အဲဒီေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔မွာ ဘုန္းႀကီး စိုးရိမ္တဲ့အခ်က္ေကာ သိပလား (သိပါၿပီဘုရား) ငါက ေနရာမွ က်ပါ့မလား (မွန္ပါ့) ဒါကေလးတစ္ခု စိုးရိမ္ရတယ္ (မွန္ပါ့)။

            ငါက ေနရာမွ က်ပါ့မလားဆိုတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ျဖစ္ပ်က္ကို ေတြ႔ေနတဲ့ပုဂိၢဳလ္ဟာ၊ ငါေနရာ က်ပါ့မလားလို႔ မဆိုပါနဲ႔လို႔ မေန႔က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တယ္ … (မွန္ပါ့)။

ျဖစ္ပ်က္ေတြ႔ရင္၊ တိဟိတ္လို႔ ဆံုးျဖတ္

            ျဖစ္ပ်က္ေတြ႔လို႔ရွိရင္ျဖင့္ တိဟိတ္ပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရင္ရၿပီ (မွန္ပါ့) ျဖစ္ပ်က္ေတြ တိဟိတ္မို႔ ေတြ႔တာ (မွန္ပါ့) တျခားေသာ ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ရင္ ေတြ႔ကိုမေတြ႔ႏိုင္ဘူး (မွန္ပါ့) သေဘာပါၾကပလား (ပါပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ အခု တရားနာလာၾကတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြဟာ၊ ေၾသာ္ … နိဗၺာန္ေရာက္ခ်င္လို႔ရွီရင္ ဒီသံုးခ်က္ တည္းပါကလား သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ ေလ်ာ္စြာအက်င့္၊ ဟုတ္ပလား (မွန္ပါ့)။

            မဂ္ဖိုလ္အခြင့္၊ ရလင့္ဧကန္သာဆိုတဲ့ဥစၥာကေတာ့ လကၤာပီေအာင္လို႔သာ ထည့္တာဦးခင္ေမာင္ေရ ဒီသံုးခ်က္ပါပဲ (မွန္ပါ့) ၊ ေက်နပ္ၾကပလား (ေက်နပ္ၿပီဘုရား)။

            ၁-အခ်က္က ဘာပါလိမ့္ (သူေတာ္ဆည္းကပ္ပါဘုရား) အဲ … သူေတာ္ေကာင္းဆီကို ဆည္းကပ္ပါ၊ သူ႔ဆီမွာ တရားထူးကရွိတာ၊ သူ႔မကပ္ရင္လဲမျဖစ္ေပဘူး-(မွန္ပါ့)ကပ္သာကပ္ေနတယ္၊ ကိုယ္ကတရားေတာ့ မနာဘူး၊ ေ၀ယ်ာေ၀စၥကိုသာျပဳေနတာဆိုရင္လဲ မဟုတ္ေသးဘူး ဒီဥစၥာ (မွန္ပါ့)။

            ဘာလုပ္ရဦးမတံုး (ျမတ္တရား နာရပါဦးမယ္) ျမတ္တရားနာဆိုတာက မဂ္ေရာက္ေၾကာင္း၊ ဖိုလ္ေရာက္ေၾကာင္း သစၥာတရားကိုနာရမယ္ (မွန္ပါ့)၊ ဒီျပင္သစၥာ မဆိုက္တဲ့ တရားလဲ မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္ … (မွန္ပါ့)။

            ၀ိပႆနာအလုပ္တရားကို ဆိုလိုရင္းပါပဲ (မွန္ပါ့)ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

ဒါန၊ သီလကေ၀းေသာေၾကာင့္

            အလုပ္တရားကိုနာရမွ (မွန္ပါ့ဘုရား) ဒီ့ျပင္ဒါနကထာ၊ သီလကထာေတြမွ်ကိုသာ နာေနရလို႔ရွိရင္လဲ ေ၀းေသာအေၾကာင္းျဖစ္ေနတယ္ (မွန္ပါ့) နီးႏိုင္ပါ့မလား (မနီးေသးပါဘုရား)။

            မနီးေသးဘူးတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒီတရားကေတာ့ျဖင့္ အေျချပဳတဲ့ တရားပဲရွိတယ္ … (မွန္ပါ့) ၿပီးဆံုးတဲ့ တရားလို႔ တိုက္႐ိုက္ဆိုလို႔မရေသးဘူး (မွန္ပါ့) အေျချပဳတရားနဲ႔ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲၿပီးသကာလ မေနရပဲနဲ႔၊ ၿပီးဆံုးေအာင္ ပို႔ႏိုင္တဲ့ တရားကိုလဲ နာရလိမ့္မယ္ (မွန္လွပါၿပီဘုရား) 

            ဦးဘအုန္း ေက်နပ္ပလား (ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား) တရားနာနည္းကိုလဲ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ဘုန္းႀကီးသင္ေပးထားတာလဲ ရွင္းေနပါၿပီ (မွန္ပါ့) မရွင္းဘူးလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျပတ္တဲ့တရားနာပါ။

            ဘယ္တရားကို ခင္ဗ်ားတို႔သည္ အေရးတႀကီး အလိုရွိအပ္တဲ့တရားလဲဆိုတာကို၊ ခင္ဗ်ားတို႔ကို တစ္ေန႔က တရားနာေတာ့ ဘုန္းႀကီးခ်ိန္ခြင္ကေလး မေပးဘူးလား (ေပးပါတယ္ဘုရား) ဘယ္လိုေပးထားသတံုး (ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျဖစ္တဲ့တရား ျဖစ္ရပါ့မယ္ဘုရား)။

            ေအး …ဆက္တဲ့တရားဆိုရင္ မဟုတ္ေသးဘူး (မွန္ပါ့) ဆက္တဲ့တရားဆိုရင္ (မဟုတ္ေသးပါဘုရား) အဲဒီေတာ့ တရားနာနည္းလဲ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ဆရာဘုန္းႀကီးက ျပသထားတဲ့အတြက္၊ ျမတ္တရားဆိုေပမယ့္ ေၾသာ္ … ျပတ္တဲ့တရားနာမွပါကလား (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဘယ္တရားနာရမလဲ (ျပတ္တဲ့တရား နာရပါ့မယ္ဘုရား) ျပတ္တဲ့တရားဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႔ ေျပာရလို႔ရွိရင္ျဖင့္၊ ႐ုပ္,နာမ္က ေရွ ႔ပိုင္းက ဘယ္လို ျပေလ့ရွိသလဲ (ျဖစ္ပ်က္ကိုျပပါတယ္) ႐ုပ္နာမ္ကျဖင့္ ေဟ့ အနိစၥခ်ည္းျပတာပဲ၊ ေဟာတဲ့ ဘုန္းႀကီးကေဟာၿပီး ဒီတရားမ်ဳိးကို နာရမယ္ (မွန္ပါ့)။

            ဒီတရားမ်ဳိးနာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က ဘယ္လိုလုပ္ရမတံုးဆိုေတာ့၊ ေဟာတဲ့ ဆရာသမားကေတာ့ ႐ုပ္နာမ္ကေတာ့ အနိစၥခ်ည္းပဲ၊ ဒုကၡသစၥာခ်ည္းပဲေဟာလို႔ရွိရင္၊ ဒါဟာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ျပတ္တဲ့တရားအမွန္ပဲ (မွန္ပါ့) မျပတ္ဘူးလား (ျပတ္ပါတယ္ဘုရား)။

            ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က ဒီတရားနာ႐ံုနဲ႔ မၿပီးေတာ့ကို ၃-နံပါတ္က ဘာတဲ့တံုး (ေလ်ာ္စြာက်င့္ရပါ့မယ္) ေအး … ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုေတာ့ ဒီကျဖစ္ပ်က္ဆိုရင္ ဥာဏ္က … (ျဖစ္ပ်က္လို႔ သိရပါ့မယ္ဘုရား) ျဖစ္ပ်က္ကို ျမင္ရမယ္ …(မွန္ပါ့) ျမင္ရင္ပဲ ခင္ဗ်ားတို႔က မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ ျမင္တာဗ် (မွန္ပါ့)။

ျဖစ္ပ်က္ျမင္ရင္ ဘာပါလိမ့္      

ျမင္ရင္ ဘာပါလိမ့္ (မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ ျမင္တာပါ) ဒါျဖင့္ မဂ္ရမွရပါ့မလားဆိုဖို႔ လိုေသးသလား (မလိုပါဘုရား) ျမင္တာကိုက ဘာျဖစ္ေနသတံုး (မဂၢင္ငါးပါး ျဖစ္ေနပါတယ္) ျမင္တာကိုက မဂၢင္ျဖစ္ေနေတာ့ ဦးဘတင္ သံသယရွိဖို႔ လိုေသးသလား (မလိုပါဘုရား) ေလ်ာ္စြာအက်င့္ ဆိုကတည္းကိုက အက်င့္ဆိုတာက ဒါကေလ်ာ္စြာ၊ဒါက က်င့္တာ (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဒီဘက္က (ေလ်ာ္စြာပါ) ဒါနဲ႔ ေလ်ာ္ေအာင္၊ ဒါက ဘာလုပ္ရမလဲ (က်င္ရပါမယ္ဘုရား) က်င့္တဲ့အခါက်ေတာ့ က်င့္တဲ့တရားဟာ ဘယ္ႏွစ္ပါးတံုးေမးလိုက္ရင္ (ငါးပါးပါဘုရား) ဒီကတည္းက ငါးပါးဟာ မဂၢင္ပဲ မဟုတ္လား (မွန္လွပါဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔က်င့္ေနရင္းမတၱနဲ႔ မဂၢင္ေတာင္ဆိုက္ေနတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ရထားတဲ့ သံေပါက္နဲ႔ သြားကိုက္တယ္ (မွန္ပါ့)။

ပုဗၺဘာဂမဂ္ရေနတာ

            ေလ်ာ္စြာအက်င့္မဂ္ဖိုလ္က အခြင့္ဆိုေတာ့ ဒါဟာ မဂ္ဖိုလ္ေတြပဲ … (မွန္ပါ့ဘုရား) ရလင့္ဧကန္သာ ဆိုတာက လုပ္ေနကတည္းက ပုဗၺဘာဂမဂ္ကို ရေနတာ (မွန္ပါ့) ဦးဘတင္ ဆုေတာင္းေနရေသးသလား (မေတာင္းရပါဘုရား) ရေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ဆုေတာင္းေနေသးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒီပုဂၢဳိလ္ဟာလဲ ရတာကို ရမွန္းမသိလို႔ ေတာင္းတာပဲ (မွန္ပါ့)။

            ဘယ္ႏွယ့္ဆိုၾကမလဲ (ရတာကိုရမွန္းမသိလို႔ ေတာင္းတာပါဘုရား) အဲ … ရမွန္းမသိလို႔ သူကေတာင္းတာ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဘယ္လို ပုဂိၢဳလ္က ေတာင္းတာပါလိမ့္ … (ရမွန္းမသိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္က ေတာင္းတာပါ) ရမွန္းမသိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္က ေတာင္းတာဆိုတာသည္ အလုပ္မလုပ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္က ေတာင္းတာ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဘယ္သူက ေတာင္းတာပါလိမ့္ (အလုပ္မလုပ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္က ေတာင္းတာပါဘုရား) အလုပ္မလုပ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္က ေတာင္းလို႔ရွိရင္ ဘယ္ပုဂၢဳိလ္ထဲသြင္းမတံုး (ရမွန္းမသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထဲ သြင္းရပါမယ္ဘုရား)။

            ဘာျဖစ္လို႔တံုးဆိုေတာ့ သူ႔မွာရေနပါလ်က္သားနဲ႔ ထပ္ေတာင္းေနတယ္ … (မွန္ပါ့) သူမွာရတာက ဘယ္ႏွစ္ပါးရသတံုး (ငါးပါးရပါတယ္ဘုရား) ငါးပါးရေနတဲ့ အထဲကေနၿပီး တပည့္ေတာ္ မဂ္ရ,ရပါလို၏။ ဖုိလ္ရ,ရပါလို၏ … လို႔ ေတာင္းဖို႔မလိုပါဘူး အလုပ္သာဆက္လက္ၿပီး လုပ္ဖို႔ရွိေတာ့တာပဲ … (မွန္ပါ့)။

မဂ္စစ္ေပၚေအာင္သာ ဂ႐ုစိုက္လုပ္

            ဦးခင္ေမာင္တုိ႔ အလုပ္,လုပ္ရင္းမဂ္ဖိုလ္ရ, ရပါလို၏လို႔ ဆုေတာင္းၾကဖူးေသးသလား (မေတာင္းရပါဘုရား) ေတာင္းမေနနဲ႔ေတာ့ မဂ္စစစ္ေပၚေအာင္သာ ဂ႐ုစိုက္လ်က္ (မွန္ပါ့) သေဘာပါလား (ပါ,ပါၿပီဘုရား)။

            အလုပ္မလုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ေတာင္းတာက်ေတာ့လဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ သူမရေသးလို႔ ေတာင္းတာ (မွန္ပါ့) မရေသးလို႔ေတာင္းေပမယ့္လဲ ဒါက ေတာင္းလို႔ရတဲ့ ပစၥည္းလာ လုပ္ယူမွရတဲ့ ပစၥည္းလား၊ ေ၀ဖန္ဦး (လုပ္ယူလို႔လဲ ဦးခင္ေမာင္ ဒီဥစၥာ လူသိ႐ံုပဲရွိမယ္ (မွန္ပါ့) ႏို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က လူသိေအာင္ က်ယ္က်ယ္ကေလး ေတာင္းယူသလား (ေတာင္းပါတယ္ဘုရား)။

လုပ္ယူမွရတဲ့ ပစၥည္းေတာင္းမယူပါနဲ႔

            ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾကမတံုးလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ လုပ္ယူမွရတဲ့ ပစၥည္းကို ေတာင္းမယူပါနဲ႔ လုပ္ယူပါလို႔ သတိေပးလိုက္တယ္ (မွန္ပါ့)။

            ဘယ္လို သတိေပးပါလိမ့္ (လုပ္ယူမွ ရတဲ့ပစၥည္းကိုေတာင္းမယူခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဦးခင္ေမာင္တို႔ကို ခဏခဏ မေဟာဘူးလား၊ ေတာင္းယူတဲ့ပစၥည္းဟာ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္ ဘ၀သမၸတိၱေတြေဟ့ … (မွန္ပါ့) မေျပာဘူးလား (ေျပာပါတယ္ဘုရား)။

လုပ္ယူရမွာက ျဗဟၼာ့ျပည္နဲ႔ နိဗၺာန္

            လုပ္ယူရမွာက ျဗဟၼာ့ျပည္နဲ႔ နိဗၺာန္ (မွန္ပါ့) ျဗဟၼာ့ျပည္ဆိုေတာ့လဲ သမထေတာ့ လုပ္ရဦးမွာ (မွန္ပါ့) နိဗၺာန္ဆိုေတာ့ ၀ိပႆနာ လုပ္ရမယ္ မလုပ္ရေပဘူးလား (မွန္ပါ့လုပ္ရပါတယ္) အဲဒါ ခြဲျခားမသိဘဲနဲ႔ တေတာင္းတည္း ေတာင္း႐ံုေတာင္းေနေတာ့ နားပူ႐ံုပဲရွိမွာပဲ (မွန္ပါ့)။

            ခင္ဗ်ားတို႔က ဘုရားပုထိုးကို သြားတိုင္းသြားတိုင္း ေတာင္းေလ့ရွိၾကသလား (ရွိပါတယ္ဘုရား) ေတာင္း႐ံုနဲ႔ ရမည့္ပစၥည္းျဖင့္ ေတာင္းယူၾကေပါ့ဗ်ာ (မွန္ပါ့) လုပ္ယူရမည့္ ပစၥည္း ေတာင္းယူလို႔ျဖင့္ မရႏိုင္တဲ့ ဥစၥာ ေလကုန္႐ံုရွိမွာေပါ့ (မွန္ပါ့) မဆိုထိုက္ဘူးလား (ဆိုထိုက္ပါတယ္ဘုရား)။

            ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ သူေတာ္ဆည္းကပ္ဆိုတာ ၁-နံပါတ္၊ ျမတ္တရားနာက (၂-နံပါတ္ပါဘုရား) ေလ်ာ္စြာအက်င့္က (၃-နံပါတ္ပါ) အေရးအႀကီးဆံုး ဘယ္ဟာတံုး (၃-နံပါတ္ပါဘုရား)။

ေလ်ာ္စြာက်င့္ရမယ္

            ၃-နံပါတ္သည္ ဒကာဒကာမတို႔ အလြန္အေရးႀကီးတယ္လို႔ မွတ္ၾကပါ (မွန္ပါ့) ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ မဂ္မရေသးတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ဟာ ဘာျဖစ္လို႔ မရေသးတာတံုးလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ မေလ်ာ္ေသးလို႔သာ မွတ္ပါ (မွန္ပါ့)။

            ဦးဘတင္ ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မလဲ (မေလ်ာ္ေသးလို႔ မဂ္မရေသးတာပါဘုရား) ေလ်ာ္စြာ က်င့္ရမွာကို ဘယ့္ႏွယ္ျဖစ္ေနသတံုး (မေလ်ာ္စြာ က်င့္ေနပါတယ္ဘုရား)။

            ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ဒကာဒကာမတုိ႔ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔မတည့္ဘူး (မွန္ပါ့) ဒါျဖင့္ ေလ်ာ္ပါ့မလား (မေလ်ာ္ပါ ဘုရား) အဲ … ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ တည့္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒီကဘာတံုး (မဂ္ပါဘုရား) ဒီလိုတည့္ေနရင္ေလ်ာ္တာပဲ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ ေလ်ာ္ဖုိ႔အေရးဟာ ဒကာဒကာမတို႔ကိုယ္တိုင္ လုပ္ရမည့္အေရး (မွန္ပါ့) ေက်နပ္ၾကရဲ ႔လား (ေက်နပ္ပါတယ္ဘုရား)။

            ဦးဘအုန္းေရ … ဒီေန႔ေျပာတဲ့ဥစၥာ လိုရင္းေတြေနာ္ … (မွန္ပါ့) လိုရင္းေတြ၊ လိုရင္းေတြ ဒကာ ဒကာမေတြ သတိထားၾကပါ။

ဒုကၡကို လက္စသတ္ေပးေနတာ

            ဒီ အခုေျပာေနတဲ့ နာရီပိုင္းကေလးမွာ ေၾသာ္ … ဒါဟာ ဆရာသမားက ဘာေတြမ်ား ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ေနပါလိမ့္မတံုး၊ ခင္ဗ်ားတို႔၏ ဒုကၡကို လက္စသတ္ေပးေနတာလို႔လဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် (မွန္ပါ့)။

            ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ (ဒုကၡ လက္စသတ္ေပးေနတာပါဘုရား) ဟာ - ဒါျဖင့္ အလြန္အေရးႀကီးတာေပါ့ ဘုရားလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ၀န္ခံဖို႔ေကာင္းတယ္ (မွန္ပါ့)။

            ကိုင္း … ဒုကၡလက္စသတ္ေပးေနတယ္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က အေျပာျဖစ္ေနမွာလဲ စိုးရတယ္ (မွန္ပါ့) သတ္တယ္ မသတ္တယ္ ရွင္းျပမယ္ေပါ့ဗ်ာ (မွန္ပါ့)။

ဒုကၡလက္စသတ္ေပးေနတယ္ဆိုတာ ဦးခင္ေမာင္ ယံုၾကည္ပလား (ယံုၾကည္ပါၿပီဘုရား) ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔ ကိုက္ေနတဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာဒကာမတို႔ ျဖစ္ပ်က္ကို မသိတဲ့ အ၀ိဇၨာလာေသးရဲ႔လား (မလာပါဘုရား)။

အ၀ိဇၨာမလာေတာ့ဘူး ဒကာ ဒကာမတို႔ အ၀ိဇၨာမလာေတာ့ သူေနာက္က သခၤါရေကာ (မလာပါဘုရား) သူ႔ေနာက္က ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ဒုကၡကၡႏၶႆက်ေအာင္ (မလာပါဘုရား)။

ဘာျဖစ္သြားတာတံုး (ခ်ဳပ္သြားပါဘုရား) ခ်ဳပ္သြားေတာ့ ေၾသာ္ … ဒါဟာ သံသရာစခန္းသတ္တာပဲ (မွန္ပါ့) အ၀ိဇၨာက သံသရာအစကိုးဗ်၊ (မွန္ပါ) ဒုကၡသၡႏၶႆအဆံုး (မွန္ပါ့) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႀကီး ေပၚလာေသးရဲ႔လား (မေပၚလာပါဘုရား)။

ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ခႏၶာအသစ္အကုနျ္ဖစ္တာပဲ (မွန္ပါ့) ခႏၶာအေဟာင္း အေၾကာင္းတရားေတြ ခ်ဳပ္သြားတယ္ … (မွန္ပါ့) ခႏၶာအသစ္ဆိုတာ အက်ဳိးတရားျဖစ္တယ္ (မွန္ပါ့)။

ခႏၶာအေဟာင္းထဲမွာရွိတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြလဲခ်ဳပ္တယ္။ ခႏၶာသစ္ လာမည့္အက်ဳိးတရားေကာ (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)။

ဒါႏွစ္လံုးကိုပဲ ဦးဘတင္ အေရးႀကီးကိစၥ မွတ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့) မဂ္လိုက္တာ ခႏၶာသစ္အေၾကာင္းလဲ ခ်ဳပ္တယ္၊ ခႏၶာသစ္ကို ျဖစ္ေစမည့္ အေၾကာင္းလဲ (ခ်ဳပ္ပါတယ္) ခႏၶာအသစ္ကို ျဖစ္ေစမည့္အေၾကာင္း ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခႏၶာသစ္ မလာေတာ့ဘူး (မွန္ပါ့) လာပါ့မလား (မလာပါဘုရား)

ဒါျဖင့္ ခႏၶာသစ္အေၾကာင္းလဲ ဦးဘတင္ ဘာျဖစ္သြားသတံုး (ခ်ဳပ္သြားပါတယ္) လာမည့္ခႏၶာအသစ္ ေနာက္တပ္တစ္ခုေကာ (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)အေၾကာင္းခ်ဳပ္ေတာ့ အက်ဳိးက ဘယ့္ႏွယ္တံုး (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)

မဂ္ဆိုတာ သမၼာဒိ႒ိ

            အေၾကာင္းခ်ဳပ္ေတာ့ အက်ဳိးခ်ဳပ္တယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားပါ … တဲ့၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်င္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားရင္ ေပၚပါတယ္၊ ဒီနာမ္ကေလးက ျဖစ္ပ်က္၊ ဒီကေနၿပီးျဖစ္ပ်က္ကို ေလ်ာ္ေအာင္ က်င့္လိုက္ေတာ့ ေလ်ာ္တာကမဂ္(မွန္ပါ့) မဆိုႏိုင္ဘူးလား (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။

            မဂ္ဆိုေတာ့ သမၼာဒိ႒ိ ဒီထဲမွာ ပါမေနဘူးလား (ပါေနပါတယ္ဘုရား) သမၼာဒိ႒ိ ဆိုေတာ့ ၀ိဇၨာလား အ၀ိဇၨာလား (၀ိဇၨာပါဘုရား) ၀ိဇၨာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အ၀ိဇၨာက ခ်ဳပ္တယ္ (မွန္ပါ့) ဒီဘက္ လာလတၱံ႔ ၀ိညာဏ္ေတြက (ခ်ဳပ္ပါတယ္ဘုရား)

ပဋိသေႏၶ၀ိညာဏ္ေတြခ်ဳပ္တယ္

            ကဲ - ပဋိသေႏၶ၀ိညာဏ္ေတြ ခ်ဳပ္ပါတယ္ဆိုေတာ့ ဦးသတင္တို႔၊ ဦးခင္ေမာင္တို႔က စဥ္းစား၊ အေၾကာင္းႏွစ္ခုခ်ဳပ္လို႔ အက်ဳိးတစ္ခုက ဒီဘက္လာေသးရဲ ႔လား (မလာပါဘုရား)။

            အ၀ိဇၨာနဲ႔ သခၤါရအေၾကာင္းႏွစ္ခု (မွန္ပါ့) ၀ိညာဏ္က (အက်ဳိးတစ္ခုပါဘုရား) ၀ိညာဏ္မွမလာဘဲနဲ႔ ဟိုဘက္ကနာမ္႐ုပ္ေတြက အျမစ္ေပါက္စရာ ရွိေသးရဲ ႔လား (မရွိပါဘုရား) ေက်နပ္ပလား (ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ေလ်ာ္စြာက်င့္တဲ့အလုပ္သည္ သံသရာစခန္းသတ္ပါလား (မွန္ပါ့) ဒါဟာ သံသရာအစလဲ ေပ်ာက္ကေရာ (မွန္ပါ) ဒီဘက္သံသရာႀကီးထဲမွာ အရွက္တကြ အက်ဳိးနည္းျဖစ္ရမွာႀကီး လာမွာေကာ (မလာေတာ့ပါဘုရား) ဘာျဖစ္လို႔တံုး၊ ဒီအေၾကာင္းႏွစ္ခု ခ်ဳပ္လို႔ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

ဒါေလာက္သိရင္ေသေပ်ာ္ၿပီ

         ဦးခင္ေမာင္ ဒါေလာက္သိရင္လဲ ေသေပ်ာ္ၿပီဗ် … (မွန္ပါ့) ေလ်ာ္စြာအက်င့္ တစ္လံုးသည္ သိပ္မွန္ပါကလား … (မွန္ပါ့) ဒီကျဖတ္ဆိုရင္ ဒီက ဘယ္လိုသိရမလဲ (မဂ္၀င္ရပါ့မယ္) ျဖစ္ပ်က္လို႔ပဲ သိရမယ္ (မွန္ပါ့) အဲဒီလိုသိတာ ဘာေခၚၾကမလဲ (ေလ်ာ္စြာက်င့္ပါတယ္) ဒါျဖင့္ မေလ်ာ္ဘူးလား (ေလ်ာ္ပါတယ္ဘုရား)။

            ဒီကျဖစ္ပ်က္နဲ႔ဒီက အသိကလည္း ျဖစ္ပ်က္လို႔သိေပးဥာဏ္က (မွန္ပါ့) မေလ်ာ္ဘူးလား (ေလ်ာ္ပါတယ္) ေလ်ာ္ရင္ျဖင့္ မဂ္ျဖစ္ၿပီ၊ မဂ္ျဖစ္ရင္ျဖင့္ အ၀ိဇၨာလား ၀ိဇၨာလား (၀ိဇၨာပါဘုရား)။

            ၀ိဇၨာလာေတာ့ အ၀ိဇၨာက ခ်ဳပ္ရမယ္ (မွန္ပါ့) အ၀ိဇၨာခ်ဳပ္ေတာ့ သခၤါရက (ခ်ဳပ္ရပါ့မယ္) ခ်ဳပ္ေတာ့ အေၾကာင္းႏွစ္ခုက ခ်ဳပ္တယ္ (မွန္ပါ့) ဒီဘက္က ပဋိသေႏၶ ၀ိညာဏ္လာေသးရဲ ႔လား (မလာပါဘုရား) မလာေတာ့ အက်ဳိးလဲ ခ်ဳပ္ျပန္တာပဲ (မွန္ပါ)။

            ဒါျဖင့္ သံသရာစခန္း သတ္-မသတ္ … (သတ္ပါတယ္ဘုရား) သံသရာ့အက်ဳိးေကာ (သတ္ပါတယ္ ဘုရား)။

            ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတဲ့ တစ္လံုးသည္ကားလို႔ ဆိုရင္ျဖင့္ ဒိ႒ဓိမၼနိဗၺာန္ရတဲ့ တရားပါလား(မွန္ပါ့) ဦးဘတင္ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုမလဲ (ဓိ႒ဓမၼ နိဗၨာန္ရတဲ့ တရားပါဘုရား)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            က်င့္ၾကည့္ပါ။ တစ္ခါက်င့္ရင္ သံသရာကိုဆက္မည့္ ႏွစ္ခုျပတ္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ႏွစ္ခါက်င့္ရင္လည္း ႏွစ္ခါျပတ္တာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ သံုးခါက်င့္ရင္လည္း … (သံုးခါျပတ္ပါတယ္)။ ေနာက္မဂၢင္ရွစ္ပါး ျပည့္သြားတဲ့အခါ လံုးလံုးျပတ္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ မျပတ္ေပဘူးလား … (ျပတ္ပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ လုပ္ထိုက္ မလုပ္ထိုက္ …(လုပ္ထိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီေတာ့ လုပ္ထိုက္တာကေလးကို ဒကာ ဒကာမေတြသည္ ထမင္းမစားရတာ အေရးမႀကီးဘူး လုပ္ထိုက္တာကို မလုပ္ျဖစ္မွာ အေရးႀကီးတယ္ … (မွန္လွပါ)။

            ဘာျဖစ္လို႔တံုး ထမင္းမစားရေတာ့ ထမင္းက စားဖူးပါၿပီလို႔ေျပာလိုက္ ဟုတ္လား … (မွန္ပါ့)။ ဘယ္ေလာက္ စားဖူးၿပီးတံုးေမးမယ္ …(မေရမတြက္ႏိုင္ပါဘုရား)၊ အဲဒါက်ေတာ့ ထမင္းမခ်က္ရေသးလို႔ လုပ္မေနပါနဲ႔ … (မွန္ပါ့)၊ စားဖူးတာႀကီးကို ခင္ဗ်ားတို႔က အသားယူၿပီး ေျပာမေနပါနဲ႔ … (မွန္ပါဘုရား)။

            ဧည့္သည္ကို ယိုးမယ္ဖြဲ႔ၿပီး ဧည့္သည္ေၾကာင့္လို႔လည္း ပရိယာယ္မရွိပါနဲ႔ … (မွန္ပါ့)၊ ကိုယ္ကေတာ့ မစားဘဲလုပ္မယ္ဆိုလုပ္ႏိုင္တယ္၊ ဧည့္သည္က ေရာက္ေနလို႔ ဒီလိုလည္း ဆင္ေျခမလဲနဲ႔ … (မွန္ပါ့)၊ ထမင္း အတြက္ ဆင္ေျခကအလြန္ေပါ့ဗ်၊ ကိုယ္စားခ်င္တာလည္း ဧည့္သည္နဲ႔ေျပာခ်င္ေျပာ …(မွန္ပါ့ဘုရား)။

            တစ္မ်ဳိးက ကေလးလိုလႊဲခ်လိုခ်၊ ဒီလိုေကာမေနဘူးလား … (ေနပါတယ္)၊ အဲဒီလို ဆင္ေျခေတြ ခ်ေနလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ သံသရာဆက္ေနပါတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား …. (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။

ေစ်းထူသေရြ ႔ဟာ ဒုကၡေရာက္ဖို႔သာမွတ္

            အဲ … ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေခ်းထူသေရြ ႔ဟာျဖင့္ ဒုကၡေရာက္ဖို႔ခ်ည္းသာမွတ္ေပေတာ့ … (မွန္ပါ့)၊ ကဲ … ေခ်းထူတာမ်ား ေကာင္းေသးရဲ ႔လား …(မေကာင္းပါဘုရား)၊ မေကာင္းလည္း ခင္ဗ်ားတို႔က ေခ်းကေလးေဆးပါဆိုရင္ … (မေဆးခ်င္ပါ)၊ အေတာ္ခက္ေနပါကလား … (မွန္ပါဘုရား)။

            ဒကာ ဒကာမေတြ အသက္အရြယ္ႀကီးေတာ့ ေခ်းမေဆးခ်င္ဆိုတဲ့ဥစၥာ အသက္အရြယ္ႀကီးေတာ့ ဘာ၀တ္ေပးေပး မထူးပါဘူး၊ ေရမခ်ဳိးခ်င္ဘူး၊ ဘာ၀တ္၀တ္ ေတာ္ေရာေပါ့။ အကုန္ေတာ္ေအာင္ခ်ည္း ျဖစ္သြားတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

            ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ သင့္သလိုေနခဲ့တယ္၊ ႀကီးေတာ့ …(ေတာ္ေအာင္ျဖစ္သြားပါတယ္)၊ ငယ္ငယ္တုန္းက သင့္သလိုငယ္ငယ္တုန္းကလည္း မဟန္ဘူး…(မွန္ပါ့)၊ ႀကီးေတာ့္ ေတာ္ေအာင္ေနေတာ့ေကာ … (မဟန္ပါဘူး)၊ အရြယ္သံုးပါး ဘယ္အခ်ိန္ဟန္ခဲ့သတံုးေမးရင္ … (ဘယ္အခ်ိန္မွ မဟန္ခဲ့ပါဘုရား)။

            ေၾသာ္ - ဘယ္အခ်ိန္မွ မဟန္ခဲ့လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ေနာက္ဘယ္လိုမ်ားတို႔ျဖစ္မွာတံုးလို႔ ေတြးစရာလိုေသးသလား … (မလိုပါဘုရား)၊ ကဲ … ဦးခင္ေမာင္ေရ ျမတ္တရားနာေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတဲ့ သံသရာျပတ္တဲ့ သံေပါက္ကေလးပဲဆိုတာ ေက်နပ္ပလား … (ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ တို႔ မဂ္မရ,ဖိုလ္မရျဖစ္ေနတာ ဘာတံုးဆိုတဲ့ လက္သည္ေပၚလာၿပီ … (ေပၚပါၿပီ)၊ သူေတာ္လည္းမဆည္းကပ္ခဲ့ဘူး၊ ဒါလည္း ခ်ဳိ ႔ခ်င္ခ်ဳိ ႔မယ္ … (ခ်ဳိ ႔မွာပါဘုရား)၊ ျမတ္တရားနာဆိုတဲ့ တရားကေတာ့ … (ခ်ဳိ ႔ပါတယ္ဘုရား)၊ ခ်ဳိ ႔ခ်င္ခ်ဳိ ႔မယ္၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္ ၃-နံပါတ္က်ေတာ့ ခ်ဳိ ႔မယ္ပဲဆိုေတာ့ … (မွန္ပါ)၊ အားႀကီးခ်ဳိ ႔တဲ့ဥစၥာက ဘာပါလိမ့္ … (ေလွ်ာ္စြာအက်င့္ပါဘုရား)။

            ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတဲ့ ဥစၥာက ဒါကၿပီးတဲ့ အလုပ္မဟုတ္လားဗ်ာ … (မွန္ပါ့)၊ ေလ်ာ္စြာအက်င့္ဆိုတဲ့ ဥစၥာက ဒကာ ဒကာမတို႔ ေလ်ာ္စြာေနာ္ဒီဘက္က … (အက်င့္ပါ)၊ ဒီက ဘယ္လိုျပေလ့ရွိသတံုး … (ျဖစ္ပ်က္ကိုျပေလ့ရွိပါတယ္)၊ ဒီအက်င့္က … (ျဖစ္ပ်က္လို႔သိရပါမယ္)၊ ျဖစ္ပ်က္လို႔သိလိုက္ရင္ ၿပီးေနတာပဲ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘာမွ သံသယရွိမေနနဲ႔ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

ဒီသံုးခုသာ ညီေအာင္လုပ္ပါ

            ကဲ … ဦးခင္ေမာင္ ေက်နပ္ပလား … (ေက်နပ္ပါၿပီ)၊ ဒါ ဘယ္သူ႔ေဟာတာတဲ့ဗ်ာ … (မဂ႑ီကိုေဟာတာပါ)၊ ဘယ္သူကေဟာတာတံုး … (ဘုရားကေဟာတာပါ)၊ မင္းမဂ္ဖိုလ္ရခ်င္လို႔ရိွရင္ ဒီသံုးခုသာ ညီေအာင္လုပ္ပါလို႔ မေျပာဘူးလား … (ေျပာပါတယ္ဘုရား)။

သံသယရွိေနရင္ ဒုကၡေရာက္ဖို႔ပဲ

            အဲဒီေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘုရားေဟာျဖစ္ေနတာေၾကာင့္လည္း တစ္ခြန္းနဲ႔အမွန္ေျပာတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကိုလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ သံသယရွိေနလို႔ရွိရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒုကၡေရာက္ဖို႔ပဲ … (မွန္ပါ့)၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံသယရွိေနရင္လည္း … (ဒုကၡေရာက္ဖို႔ပါ)၊ ဒုကၡေရာက္ဖို႔ပဲဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ ကိုယ့္ဒုကၡေတာ့ ကိုယ္မရွာတာေကာင္းတယ္ထင္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ရွာဖို႔မ်ားသင့္ၾကရဲ ႔လား … (မသင့္ပါ) မသင့္ဘူး၊ မသင့္ဘူး ဒကာ ဒကာမတို႔ ေပါ့ေတာ့ေတာ့ လုပ္မေနပါနဲ႔ ဟုတ္လား … (မွန္ပါ့)။

            ခင္ဗ်ားတို႔ မႏၱေလးလာလို႔ ဘုန္းႀကီးဆီေရာက္မွ ထမင္းစားလို႔ တစ္လုတ္သြပ္ရတာနဲ႔ ေခါက္ဆြဲစားလို႔ တစ္ဇြန္း၀င္တာရွီေသး၊ ေသရတာကရွိေတာ့ ေစာေနတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ မေစာၾကဘူးလား …(ေစာပါတယ္ဘုရား)။

            ညတုန္းက လည္ပတ္ေနတယ္၊ မနက္က်ေတာ့ေသတယ္၊ ဒီလိုဟာေတြကလည္း မျမန္လား … (ျမန္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ေဗဒင္ေမးထားေတာ့ ဘယ္လိုမ်ားေမးထားသတံုး … (ေသလိမ့္မယ္လို႔ ေဟာထားပါတယ္)၊ အင္း … ေသမယ္ဆိုတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာပဲ … (မွန္ပါဘုရား)။

            ေဗဒင္ဆရာကေရးလိုက္တာ အသက္ ၁၂၀ ရွည္ေစေသာ္တဲ့၊ ဇာတာခြင္မ်ားဖတ္ၾကည့္ေတာ့ အဲဒီလို မေရးဘူးလား … (ေရးပါတယ္ဘုရား)၊ ဒီထက္ပိုရင္ေတာ့ မင္းမေနရေတာ့ဘူး၊ မင္းေသရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါမေနဘူးလား … (ပါေနပါတယ္)၊ ဒီထက္ပိုလို႔ေတာ့ မင္းအသက္ မရွည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါ အင္မတန္ကံေကာင္းဦးမွ ငါက ျခြင္းခ်က္နဲ႔ေရးတာ … (မွန္ပါ့)၊ ဒီအဓိပၸါယ္ေကာ မၿပီးဘူးလား … (ၿပီးေနပါတယ္ဘုရား)။

စိတ္တစ္ခုဟာတစ္သက္လို႔မွတ္

            အဲဒီေတာ့ ၁၂၀ ဆိုတာကလည္း ဒကာ ဒကာမတို႔ အသက္ ၁၂၀ ဆိုေပမယ့္ စိတ္တစ္ခုဟာ တစ္သက္လို႔ မွတ္ပါ … (မွန္ပါ့)၊ စိတ္တစ္ခုကို ဘာဆိုၾကမယ္ … (တစ္သက္ပါဘုရား)၊ ခင္ဗ်ားတို႔က စိတ္တစ္သက္ဆိုေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ ၁၂၀ ေက်ာ္ကုန္ၿပီ … (မွန္ပါ့)၊ ဦးဘအုန္း … (ေက်ာ္ကုန္ပါၿပီဘုရား)။

            ခင္ဗ်ားတို႔က တြက္ကို မတြက္လို႔ပါ … (မွန္ပါ့)၊ တြက္ၾကည့္ရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေနၾကမလဲ … (ေက်ာ္ကုန္ပါၿပီဘုရား)၊ ဟာ … ဇာတာေတြလြန္ကုန္ၿပီ ခင္ဗ်ားတို႔ဥစၥာ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီ) ဒါျဖင့္ အခ်ိန္ပိုင္းက်န္ေတာ့တယ္ (မွန္ပါ့)။

            အခ်ိန္ပိုင္းက်န္တဲ့လူဟာ အသက္ ၁၂၀ ရွည္ေစသတည္းဆိုေတာ့၊ ေဗဒင္ဆရာေရးတာကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ သခၤါရဓမၼသေဘာနဲ႔ ေရးတာမဟုတ္ဘူး၊ နားေထာင္ေကာင္းေအာင္ ေျမႇာက္ေရးတာ (မွန္ပါ့) ရက္ေပါင္း ၃၅၀ မွာ တစ္ႏွစ္၊ အဲဒီႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀-ရွည္ေစသတည္းဆိုလိုတာ (မွန္ပါ့) သို႔ေသာ္ သူ႔ဟာက အသက္မပါရင္ေတာ့ သူကဘာပါေနသတံုး (အသက္ပိုင္းျခား ပါေနပါတယ္) အသက္ဆိုတာက စိတ္ကေလး တစ္ခုဟာ အသက္တစ္ခု (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            စိတ္ကလဲ ဒကာဒကာမတို႔ စိတ္ကေလးတစ္ခါျဖစ္တယ္ဆိုရင္၊ ႐ွဴတဲ့ေလကေလး တစ္ခါျဖစ္တာပဲ (မွန္ပါ့) စိတ္ကေလး တစ္ခါခ်ဳပ္ရင္ေကာ (႐ွဴတဲ့စိတ္ကေလး တစ္ခါခ်ဳပ္ပါတယ္) သူကလဲ တစ္သက္ပဲ (မွန္ပါ့) ဒါျဖင့္ တစ္နာရီမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ႐ွဴေလ႐ိႈက္ေလ ၃၆၀ ပ်က္တယ္ (မွန္ပါဘုရား)။

            တစ္နာရီ ဘယ္ေလာက္ပါလိမ့္ (၃၆၀-ပါ) ႏွစ္နာရီက်ေတာ့ (၇၂၀-ပါ) ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ဇာတာေရး ထက္ေက်ာ္ကုန္ၿပီဗ် (မွန္ပါ့ဘုရား) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ ဘယ္လိုမ်ားဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾကမတံုး၊ ပုဏၰာေပးတဲ့ ဆုထက္ေတာင္ တို႔ကလြန္ကုန္ၿပီ (သိပ္မၾကာေတာ့ပါဘူး) အခ်ိန္ပိုင္းပဲ လိုေတာ့တယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား) သူကေတာ့မသိရွာလို႔ စင္စစ္ ၁၂၀ ရွည္ေစသတည္းဆိုတဲ့ ဥစၥာ၊ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀ ရွည္ေစသတည္း ဆိုရင္လဲ ေတာ္ေသးတယ္ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီ) အခုေတာ့ ေရးထားတာ ဘယ့္ႏွယ္ေရးထားသတံုး … (အသက္ ၁၂၀ လို႔ ေရးထားပါတယ္) သြားၿပီ ခင္ဗ်ားတို႔လဲ (မွန္ပါဘုရား)။

            ခင္ဗ်ားက ေသေစသတည္းက တစ္ခါတည္း မင္းကိုကြာ အသက္ ၁၂၀ ျပည့္လို႔ရွိရင္ ေသေစသတည္းဆိုရင္ ပုခက္ထဲမေရာက္ခင္ ေသရမလို ျဖစ္ေနတယ္ (မွန္ပါ့ဘုရား) ရိပ္မိပလား (ရိပ္ိမိပါၿပီ) ႐ုပ္သက္နဲ႔ နာမ္သက္ကိုးဗ် (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

ပုဏၰားစကားလမ္းဆံုးေနတယ္

            ခင္ဗ်ားတို႔ အသက္က … ဘာတံုး (႐ုပ္သက္,နာမ္သက္ပါ) အဲ … ႐ုပ္သက္၊ နာမ္သက္ပဲ ရွိတာကိုး (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီ) ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ေဗဒင္ဆရာေရးတာက ႏွစ္ေတြဘာေတြပါရဲ ႔လား (မပါ,ပါ) အဲ-႐ုပ္သက္, နာမ္သက္လို႔ ဘုရားေဟာထားပါလ်က္နဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ပုဏၰားစကားလမ္းဆံုးေနလို႔ ခက္ေနတာ (မွန္ပါ့) သေဘာပါပလား (ပါ ပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ဦး၀ႀကီးတို႔မ်ား ဘယ့္ႏ်ယ္ေနသတံုး (ေသခါနီးပါၿပီဘုရား) ဒီထဲမွာေကာ ေသမွာခ်ည္းပဲ မပါဘူးလား … (ပါပါတယ္) ၁၂၀-ေက်ာ္ပလား - မေက်ာ္ေသးဘူးလား (ေက်ာ္ပါၿပီဘုရား) အသက္ဆိုတာ ဘာေခၚပါလိမ့္ … (႐ုပ္ဇီ၀ိတနဲ႔ နာမ္ဇီ၀ိတပါ) အဲ … ႐ုပ္ဇီ၀ိတကို အသက္ေခၚတယ္ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

အသက္ဆိုတာ႐ုပ္ဇီ၀ိတနဲ႔ နာမ္ဇီ၀ိတ

            အသက္ဆိုတာ ဒီ့ျပင္ဟာမွတ္မေနနဲ႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ သိမွာမဟုတ္ဘူး၊ အသက္ဆိုတာဟာ ဦးခင္ေမာင္တို႔ ေသေသခ်ာခ်ာေရးမွတ္ပါ၊ ႐ုပ္ဇီ၀ိတနဲ႔ နာမ္ဇီ၀ိတကိုေခၚတယ္၊ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ႐ုပ္ဇီ၀ိတဆိုတာ ဇီ၀ိတ႐ုပ္ကေလးတစ္ခု၊ နာမ္ဇီ၀ိတေလး နာမ္ကေလးတစ္ခုေပါ့ဗ်ာ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီ) ဇီ၀ိတ႐ုပ္နဲ႔ ဇီ၀ိတလို႔အမည္ရတဲ့ နာမ္သေဘာကေလးတစ္ခု အဲဒါကို အသက္ေခၚတာပဲ (မွန္ပါ့) ရွင္းၾကပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            အသက္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ (႐ုပ္ဇီ၀ိတနဲ႔၊ နာမ္ ဇီ၀ိတကိုေခၚပါတယ္ဘုရား) အဲ … ဇီ၀ိတဆိုတာ သူတို႔မွ အစစ္ကိုး၊ (မွန္ပါ့) ဒီ့ျပင္ဟာေတြက အပိုေတြ၊ သူတို႔မွ အသက္အစစ္ (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ၁၂၀ ေက်ာ္ၾကပလား … (ေက်ာ္ပါၿပီ) ဦးဘအုန္း မေက်ာ္ေသးဘူးလား (ေက်ာ္ပါၿပီ) ေက်ာ္ေနၿပီ ဒကာ ဒကာမတို႔ဒါျဖင့္ ဇာတာအသက္လြန္ကုန္ၿပီ၊ ဘယ့္ႏွယ္မ်ား လုပ္ၾကမတံုး၊ တရားတစ္ပြဲလံုး ခက္ေနတာ အခုဟာက (မွန္ပါ့) ကဲ … ဒီကေရွ ႔ကို ခင္ဗ်ားတို႔ဇာတာက ဒီလိုဆိုထားတယ္၊ ဒီလိုဆိုထားရင္ ေက်ာ္သြားၿပီ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ (မွန္ပါဘုရား)။

            ဥပမာ ဦး၀ေခၚေသာ ပုဂိၢဳလ္သည္အသက္ ၁၂၀ ရွည္ေစသတည္း၊ သူ႔ေန႔သား နံသားကေလးနဲ႔ကိုက္ၿပီး နာမည္ကေလးေတာ့ ေပးလိုက္မွာေပါ့ဗ်ာ၊ အဲဒီနာမည္ရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ဘာတံုး (အသက္ ၁၂၀ ရွည္ေစသတည္း) ေဟာအသက္တဲ့ဗ်၊ အသက္ဆိုတာ ႐ုပ္အသက္ပဲ၊ နာမ္ေကာ …(အသက္ပါဘုရား)။

႐ုပ္တစ္ႀကိမ္ျဖစ္တာအသက္တစ္ခု

            ဒါျဖင့္ ႐ုပ္သက္၊ နာမ္သက္ပဲရွိေတာ့ ႐ုပ္ကေလး တစ္ႀကိမ္ျဖစ္တာ အသက္တစ္ခု … (မွန္ပါ့)၊ နာမ္ကေလးတစ္ႀကိမ္ျဖစ္တာ … (အသက္တစ္ခုပါ)၊ ဒါျဖင့္ ဒါမ်ဳိးေတြဟာ အႀကိမ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရွိမယ္ ထင္ၾကသတံုး … (မေရတြက္ႏိုင္ပါ)၊ ၁၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ပလား … (ေက်ာ္ပါၿပီဘုရား)။

            သြားၿပီေပါ့၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေနစရာမရွိေတာ့ဘူး …. (မွန္ပါ့)၊ အဟုတ္သေဘာပါပလား … (ပါပါၿပီဘုရား)၊ အဟုတ္သေဘာပါပလား …(ပါပါၿပီဘုရား)၊ အဟုတ္သေဘာပါလို႔ရွိရင္ ဘုန္းႀကီးေျပာတာကို အမွန္ယူ ဟုိပုဏၰားေတြေရးတာကို အမွန္မယူနဲ႔ … (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။

            ေကာင္းၿပီ … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ အသက္ကေလး ၾကြင္းေနတာကေလးဟာ၊ အခု တရားအားထုတ္ႏိုင္ဖို႔ တရားထူးရႏိုင္ဖို႔ ၾကြင္းေနတာလို႔ မွတ္လိုက္ … (မွန္ပါ့)။

            ဘယ္လိုမွတ္ၾကမယ္ … (တရားအားထုတ္ဖို႔၊ တရားထူးရႏိုင္ဖို႔ ၾကြင္းေနတာပါ)၊ တရားထူး၊ တရားျမတ္၊ မဂ္ဖိုလ္အစစ္ထိေအာင္ ရႏိုင္ဖို႔ ၾကြင္းေနတဲ့ အသက္ကေလး … (မွန္ပါ့)၊ အဲဒါကေလးထဲေတာ့ အလြဲသံုးစားမလုပ္နဲ႔ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဘယ္လိုမွာပါလိမ့္ … (ဒီအထဲကေတာ့ အလြဲသံုးစားမလုပ္ပါနဲ႔)၊ အသက္က ကုန္ခ်င္ေနၿပီဗ်။ တံႂကြင္းကေလး နည္းနည္းဆက္ထားတာ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ အခုဟာ အပိုကေလး မဟုတ္လား … (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            အပိုကေလး ျဖဳန္းၾကဦးမလို႔လား … (မျဖဳန္းပါဘုရား)၊ ဟုတ္ၾကရဲ ႔လားခင္ဗ်ားတို႔ဟာ၊ အပိုျဖဳန္းမွာ စိုးရိမ္စရာေကာင္းမေကာင္း…(ေကာင္းပါတယ္ဘုရား)၊ အခုဟာက ၁၂၀ ထက္ ဘယ့္ႏွယ္ေနၾကသတံုး … (အမ်ားႀကီးေက်ာ္ေနပါၿပီဘုရား)။

            အမ်ားႀကီးေက်ာ္ေနၿပီဆိုသျဖင့္ ဒကာ ဒကာမကို အပိုကေလးဟာ ကံကေပးထားတယ္ဆိုရင္ လြဲပါ့မလား … (မလြဲပါဘုရား)၊ ေၾသာ္ …ဒါကေလးဟာ ေနခြင့္ကေလးနည္းနည္းက်န္ေသးတယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ဘူးလား … (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲ့ဒါကေလးကိုျဖင့္ သားေရး၊ သမီးေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ အခ်ိန္မျဖဳန္းလိုက္ပါနဲ႔၊ အသက္လြန္ကုန္ၿပီ … (မွန္ပါ့)၊ အခုမွာပဲ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ရိပ္မိတာ … (မွန္ပါ့)၊ ဇာတာထဲ ဘာပါသတံုး … (အသက္ ၁၂၀ ရွည္ေစသတည္း) အသက္ပါေသးတယ္ဗ် … (ပါပါတယ္ဘုရား)။

            အႏွစ္ ၁၂၀ ရွည္ေစသတည္းလို႔ ပါသလား၊ အသက္ ၁၂၀ ရွည္ေစသတည္းလို႔ ပါသလား …. (အသက္ ၁၂၀ ရွည္ေစသတည္းလို႔ ပါပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ အႏွစ္ ၁၂၀ ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေမာင္သစ္တို႔ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာပါပလား … (ပါပါၿပီဘုရား)။

ကိုျမေရႊ ခင္ဗ်ားဇာတာၾကည့္ၿပီး၊ အိမ္ျပန္ၾကည့္ဦး၊ ျပန္ၾကည့္ရင္ျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာေပၚမယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဒကာ ဒကာမေတြ အိမ္က်ေတာ့ ျပန္ၾကည့္ၾကဦးေနာ္ … (ႏွစ္လို႔မ်ားျဖစ္ေနမလားလို႔လား)၊ မျဖစ္ဘူးဗ်၊ ဘယ္ဇာတာၾကည့္ၾကည့္ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာက … (မွန္ပါ့)။

ဦး၀တို႔ ေရွ ႔မီေနာက္မီ ေမးၾကည့္တာေပါ့ဗ် … (အတူတူပါပဲ၊ ဘယ္ဇာတာၾကည့္ၾကည့္ အသက္ခ်ည္းပါပဲဘုရား)၊ ဟုတ္ၿပီ ဒါျဖင့္ ေထာက္ခံခ်က္ရၿပီ … (မွန္ပါ့)။

ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ တရားအားထုတ္ႏိုင္တဲ့ တရားထူးကေလးရဖို႔ အသက္ႂကြင္းေနတယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် … (မွန္ပါ့)။

တရားထူးရဖို႔ ျမန္ျမန္လုပ္

            ဒါျဖင့္ ႂကြင္းတဲ့အထဲက ဘာလုပ္ရမယ္… (တရားထူးရဖို႔လုပ္ရပါ့မယ္)၊ ျမန္ျမန္လုပ္၊ ႂကြင္းတာကေလး ျဖဳန္းမပစ္လိုက္ပါနဲ႔ … (မွန္ပါ့)၊ ႂကြင္းတာကေလးမွ ျဖဳန္းခဲ့လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဟို … ၁၂၀ တုန္းကလည္း က်င့္ခ်ိန္မရဘူး … (မွန္ပါ့)၊ အခုႂကြင္းတဲ့အထဲက တစ္ခါျဖဳန္းဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္ရွာၾကေတာ့မွာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ ဒီအဓိပၸာယ္ မသက္ေရာက္ဘူးလား …(သက္ေရာက္ပါတယ္ဘုရား) ကိုင္း … ေက်နပ္ပလား … (ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား)။

            ဦးခင္ေမာင္ နက္ျဖန္က်ေတာ့ ဇာတာကိုမ်ား ျပင္ေရးမထားနဲ႔ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ျပင္ေရးထားလည္း အသိသာႀကီးပါ။

            ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘုရားေဟာေတာ္မူတာ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ပါလိမ့္ … (သံုးခ်က္ပါဘုရား)၊ မာဂ႑ီကိုေဟာတဲ့သံုးခ်က္ကို အခုဘုန္းႀကီးမူတည္လိုက္ပါၿပီ … (မွန္ပါ့)။

            ဒါျဖင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔အျမင္ မဂ္နဲ႔ကိုက္ရမယ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ထြက္ေနရမွာလဲ၊ ဒီဂရီ degree ကိုေမးၾကေပေတာ့၊ ခင္ဗ်ားတို႔က … (မွန္ပါ့)၊ ဒီဂရီ degree အခ်ိန္ကို မေမးသင့္ဘူးလား … (ေမးသင့္ပါတယ္ဘုရား)။

            တစ္ခါတည္းမေသမခ်င္းလုပ္ေနရမွာလားဘုရား၊ ဒီ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္နဲ႔သာ မေသမခ်င္းလုပ္ရမွာျဖင့္လည္း တပည့္ေတာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္၀န္ေလးတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔က ေလွ်ာက္စရာရွိတယ္ … (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးက ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့အတိုင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ေပးပါ့မယ္။

            ျဖစ္ပ်က္ ဒီက ျမင္ေပးတာက မဂ္၊ သေဘာက်ပလား …(က်ပါၿပီဘုရား)၊ အဲဒီမဂ္ကို ႏွစ္သက္သည္တိုင္ေအာင္ ဒါကို ျမင္ရတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာႏွစ္သက္တဲ့သေဘာ ေပၚသည့္တိုင္ေအာင္ၾကည့္ရင္ ေတာ္ၿပီ … (မွန္ပါ့)။

၀မ္းသာျခင္း၊ ႏွစ္သက္ျခင္းျဖစ္ရင္ ေနရာက်ၿပီ

            ဒီျဖစ္ပ်က္ကို မဂ္က ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ရယ္လို႔ မဆိုနဲ႔ေတာ့ ၀မ္းသာလာတဲ့ တစ္ေန႔ ေၾသာ္ … ငါသည္အမွန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ပီတိပါေမာဇၨ - ဆိုတဲ့ ၀မ္းသာျခင္း၊ ႏွစ္သက္ျခင္းျဖစ္ရင္ ေနရာက်ၿပီ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား) အဲဒါ ျဖစ္ပ်က္မႈ ကုန္တာပဲ (မွန္ပါ့)။ *

            ျဖစ္ပ်က္ကို ဘယ္အေျခအေနက်ေအာင္ ၾကည့္ရမွာတံုး (၀မ္းသာတဲ့ အေျခအေနက်ေအာင္ ၾကည့္ရမွာပါ) ၀မ္းသာႏွစ္သက္လာတဲ့ အေျခအေနက်ေအာင္ ၾကည့္ရမွာ) ၀မ္းသာႏွစ္သက္လာတဲ့ အေျခအေန ေရာက္ေအာင္ ၾကည့္လိုက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒါ-နိဗၺာန္ေရာက္မည့္ အေျခအေနကပ္သြားတာပဲ … (မွန္ပါ့) ျဖစ္ပ်က္ၾကည့္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ေပးတာ (မွန္ပါ့)။

            ဒီအေရးဟာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးေဟာလို႔သာ ဦးဘတင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရဲတာေနာ္ (မွန္ပါ့) ႏို႔မဟုတ္ခ်ရဲပါ့မလား … (မခ်ရဲပါဘုရား)။

·                     ပီတိပႆဒိၶစေသာ ဥပကၠိေလသတရားမ်ားသည္ ဥဒယဗၺယ ဥာဏ္ရင့္သန္အားေကာင္း၍ လာေသာအါ တစ္မ်ဳိးမဟုတ္ပဲ တစ္မ်ဳိးေပၚေခ်သည္။ ၎တရား ဆယ္ပါးမွာ ဥဒယဗၺယဥာဏ္ ရင့္သန္မွ ေပးတတ္သည္ျဖစ္ရာ ထိုဥဒယဗၺယဥာဏ္ ေရာက္ေအာင္မွ်ပင္ အားမထုတ္ၾကဘဲ ေလ်ာ့ရဲရဲႏွင့္ ပ်င္းရိလႊမ္းမိုး ေနၾကေသာ ေယာဂီမ်ား ရွိေနၾကသည္ကို သိေတာ္မူသျဖင့္ ၎တို႔အား ရည္ရြယ္ၿပီး ဥဒယဗၺယဥာဏ္ ရင့္သန္အားေကာင္းလာသည္အထိ ပီတိပါေမာဇၨေပၚလာသည္အထိ ေအာက္အဆင့္ အေနအစားအားျဖင့္ ၎ဥာဏ္ထိ ႀကိဳးစား အားထုတ္ပြားမ်ားၾကရန္ ရည္သန္၍၊ ဓမၼပဒပဠိေတာ္ကို ကိုးကား၍ ေဟာၾကားဆံုးမေတာ္မူျခင္းျဖစ္သည္။ ၎ျဖစ္ပ်က္မုန္းလာသည္အထိ ၎ေနာက္ ျဖစ္ပ်က္ ဆံုးသည္အထိ အဆင့္ဆင့္အားျဖင့္ ေဟာေတာ္မူျခင္းျဖစ္သည္ကို စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား သတိခ်ပ္ေစလိုသည္။ 

ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ၾကည့္ရမွာတံုး

            ျဖစ္ပ်က္ကို တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ၾကည့္ရမွာတံုး၊ မေသမခ်င္း ၾကည့္ရမွာလားဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ၀မ္းသာႏွစ္သက္သည့္တိုင္ေအာင္ (မွန္ပါ့) ဒါကေလးျမင္ရတာ ၀မ္းသာတယ္၊ ဒါကေလး ျမင္ရတာ ႏွစ္သက္တယ္ဆိုတဲ့ ဒီမဂ္က ႏွစ္သက္တာ၊ ၀မ္းသာတာ မ်ားလာေအာင္ ၾကည့္ေပးပါ …(မွန္ပါ့) အဲဒါႏွစ္သက္ ၀မ္းသာမ်ားလားလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ ဒီျဖစ္ပ်က္ၾကည့္ခ်ိန္ကုန္တာပဲ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

            ဘယ္အေျခအေနက်ေအာင္ ၾကည့္ရမလဲ (ႏွစ္သက္၀မ္းသာတဲ့ အေျခအေနက်ေအာင္ ၾကည့္ရပါမယ္) ဒီအထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ကသာ မဂ္ငါးမ်ဳိး၊ ဒီ့ျပင္ ပီတိေသာမနႆေ၀ဒနာေတြကေတာ့ သဟဇာတအျဖစ္နဲ႔ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ေခါင္းေဆာင္ျပလုိ႔သာ မဂၢင္ငါးပါးလို႔ျပတာ … (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ေခါင္းေဆာင္က ငါးပါး၊ အျခံအရံေတြက (အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္)၊ သူ႔ရဲ ႔ျဖစ္ေဖာ္ျဖစ္ဖက္ သဟဇာတေတြ ဦးခင္ေမာင္ ဘယ္နည္းမလဲ …(အမ်ားႀကီးပါဘုရား)။

ျဖစ္ပ်က္ကို ၀မ္းသာသည့္တိုင္ေအာင္ၾကည့္ေပး

            အဲ … ျဖစ္ပ်က္ကို ၀မ္းသာႏွစ္သက္သည့္တိုင္ေအာင္ ၀မ္းသာႏွစ္သက္ဆိုတဲ့စကားေျပာလိုက္တာ … (မွန္ပါ့)၊ စင္စစ္ ခင္ဗ်ားတို႔ၾကည့္လိုက္လို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ၀မ္းသာလာတဲ့အေျခအေန၊ စိတ္ေတြၾကည္ရႊင္လာတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေအာင္ၾကည့္ေပးရင္ ဒါၿပီးတာပဲ … (မွန္ပ့ါ)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။

            ေကာင္းၿပီ … တဲ့၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေၾသာ္ … သူ႔မွာလည္း အခ်ိန္ရွိေသးပဲ ဘုရားလို႔ဆို႐ံုပဲ … (မွန္ပါ့) သေဘာပါၾကပလား … (ပါ ပါၿပီဘုရား)။

            ဘယ္အေျခအေနက်ေအာင္ ၾကည့္ရမလဲ … (၀မ္းသာတဲ့အေျခအေနက်ေအာင္ ၾကည့္ရပါ့မယ္)၊ ၾကည့္ေနပါ။ စိတ္ၾကည္ရႊင္လာေအာင္ၾကည့္ေနပါ။ သူက ျဖစ္ပ်က္ျပေနရင္ၾကည့္၊ မၾကည္ရႊင္လည္း ၾကည့္သာေန၊ ေနာက္က်ေတာ့ သူ ထံုးစံအတိုင္း ေၾသာ္ - ဒါဟာမျမင္စဖူး အျမင္ထူးၿပီး သကာလ ေနရာက်လိုက္တာဆုိၿပီး ကိုယ္၀မ္းသာတဲ့စိတ္ေတြ ဒီအထဲမွာေပၚလာလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ခုနင္က ငါးပါးနဲ႔ တြဲေပၚမယ္ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            တြဲေပၚလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီဥစၥာျဖစ္ပ်က္ၾကည့္မႈဆံုးတာပဲ၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ရတာ ဆံုးသြားတာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ေၾသာ္ … ျဖစ္ပ်က္ၾကည့္ရမွာကလည္း ဒီဂရီပါ၀ါ degree power ေသးသလားဆိုတာ ဦးခင္ေမာင္ ရွင္းလာတယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့၊ ရွင္းပါတယ္ဘုရား)။

            အဲဒါ ဘယ္မွာ လာသတံုးဆိုေတာ့ ဓမၶပဒပါဠိေတာ္မွာလာသည္လို႔ မွတ္ၾကရမယ္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဓမၶပဒပါဠိေတာ္ဆိုတာ ဘုရားေဟာတာေနာ္ … (မွန္ပါ့)။

            ယေတာ ယေတာ သမၼသတိ၊ ခႏၶာနံ ဥဒယဗၺယံ။

          လဘတိ ပီတိပါေမာဇၨံ၊ အမတံတံ ၀ိဇာနတံ။

            ယေတာ ယေတာ၊ အၾကင္အခါ ကာလ၌၊ သမၼသတိ၊ ဒါကေလးကို ျဖစ္ပ်က္လို႔ သံုးသပ္ေနတဲ့ … (မွန္ပါ့)၊ ခႏၶာနံ၊ ခႏၶာတို႔၏၊ ဥဒယဗၺယံ၊ ျဖစ္ပ်က္မႈကို၊ သမၼသတိ၊ သံုးသပ္ေနပါ၏။ လဘတိ ပီတိပါေမာဇၨံ ဆိုတာကေတာ့ ၾကည့္ရင္းမတၱနဲ႔ ပီတိပါေမာဇၨကို ရလာပါလိမ့္မယ္တဲ့ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

ဒါျဖစ္ပ်က္မဆံုးေသးတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ကိုေဟာတာ

            ၾကည့္ရင္း ေမတၱနဲ႔ ဘာေပၚလာမလဲ … (ပီတိပါေမာဇၨေပၚလာပါမယ္ဘုရား)၊ ပီတိပါေမာဇၨျဖစ္လာ လိမ့္မယ္။ အဲဒါဟာ “အမတံတံ ၀ိဇာနတံ ”တဲ့၊ အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္အေပါင္းမွာျဖင့္ အခုကိုပဲ သူ႔စိတ္ထဲမွာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာျမင္ရသေလာက္ ၀မ္းသာတာပဲတဲ့ … (မွန္ပါ့)။

            ျဖစ္ပ်က္ကို ဒါေလာက္ထိေအာင္ၾကည့္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အဖိုးတန္ၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား …(က်ပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ဦးခင္ေမာင္ ဘယ္အေျခအေနေရာက္ေအာင္ ၾကည့္ရမွာပါလိမ့္ … (၀မ္းသာစိတ္ေပၚလာသည့္ တိုင္ေအာင္ ၾကည့္ရမွာပါ)၊ အဲ … ၾကည့္သာၾကည့္ေန၊ ဒါျဖစ္ပ်က္မဆံုးေသးတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ကို ေဟာတာေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ သူ မလာဘူး … (မွန္ပါ့)။

            ျဖစ္ပ်က္ဆံုးသြားတဲ့ ပုဂိၢဳလ္က်ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေဟာရမယ္၊ ဒါက တစ္စတစ္စ စၿပီအားထုတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္မွာ ေျပာတာ … (မွန္ပါ့)၊ ဒါေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ပါ … (မွန္ပါ့)။

စၿပီးအားထုတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ကိုေဟာတာ

            ဘယ္ပုဂိၢဳလ္ပါလိမ့္ … (စၿပီး အားထုတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ပါဘုရား)၊ စၿပီး အားထုတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ အခုမွ ဆရာသမားနဲ႔ေတြ႔ၿပီးသကာလ မဂ္ဥာဏ္၊ ဖိုလ္ဥာဏ္ လိုခ်င္လို႔ အားထုတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ကိုျမင္တာသည္ ၀မ္းေျမာက္ႏွစ္သက္က်ေအာင္ ျမင္မွသာလွ်င္ ကိုယ္သည္ ျဖစ္ပ်က္ၾကည့္စရာ ဒါပဲကိုး၊ ဒါေလာက္ထိေအာင္ၾကည့္ရင္ ခရီးေတာ္ေတာ္ေပါက္တာပဲကိုး မွတ္လိုက္ေတာ့…(မွန္ပါ့)၊ ေနရာက် ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ … ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ တရားေတြဟာ အခ်ိန္အဆေတြ ဦးဘအုန္းတို႔ အကုန္ပါတာပဲ ….(မွန္ပါ့)၊ မပါဘူးလား … (ပါပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါ စံုစံုလင္လင္ ဦးဘတင္ ဒီဥစၥာ မေဟာႏိုင္ ဘူးေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့)။

            စံုစံုလင္လင္ေတြ႔တဲ့ ပုဂိၢဳလ္က်ေတာ့ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာရွိေနတယ္ …(မွန္ပါ့)၊ ယေတာ ယေတာ သမၼသတိ ခႏၶာနံ ဥဒယဗၺယံ လဘတိ ပီတိပါေမာဇၨံ အမတံတံ၀ိဇာနတံ၊ အသိအလိမၼာပညာရွိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္အား အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကဲ့သို႔ ခံစားရ၏တဲ့ … (မွန္ပါ့)၊ တစ္ခါတည္း အၿမိဳက္နိဗၺာန္ ျမင္သကဲ့သို႔ ၀မ္းသာေနတာပဲ ျဖစ္ပ်က္ကေလးျမင္ေနရတာ … (မွန္ပါ့)။

            အဲဒါ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာျဖင့္ ဒီအေျခအေနက်ေအာင္ ျမင္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ေနာက္ ျဖစ္ပ်က္မုန္းလိုက္ေတာ့မွာပဲ … (မွန္ပါ့)။

ျဖစ္ပ်က္ျမင္ပါမ်ားရင္ မုန္းလာမယ္

            ျဖစ္ပ်က္ျမင္ပါမ်ားေတာ့ ၀မ္းသာတာခ်ဳပ္ၿပီး မုန္းလာတာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ သူ႔ကိစၥျမင္တဲ့ကိစၥက ၀မ္းသာသည္ထိ ေရာက္ေအာင္ ဆိုရင္ၿပီးတာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား) ။

            ေနာက္က်ေတာ့ ဘာတက္လာမယ္ထင္သတံုး … (မုန္းဥာဏ္တက္လာပါမယ္ဘုရား)၊ ေနာက္ထပ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အပ်က္ေတြျမင္ ေနာက္ေတာ့ မုန္းတာလာမွာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား …(က်ပါၿပီဘုရား)။

ျဖစ္ပ်က္ဆံုးတာလာရင္ ရွစ္ပါးျပည့္သြားၿပီ

            မုန္းတာလာၿပီးရင္ ဘာလာမယ္ ထင္သတံုး (ဆံုးတာလာမွာပါဘုရား) ဆံုးတာလာရင္ျဖင့္ ရွစ္ပါးျပည့္သြားမွာ … (မွန္ပါ့)။

            အဲ … ျပည့္တယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အပါယ္ေလးပါး တံခါးပိတ္တယ္ဆိုတာက အထူးေျပာေနဖို႔ လိုေသးသလား (မလိုပါဘုရား) ကိုယ္က သြားၿပီးပိတ္တာလား ဒီမဂ္ကပိတ္တာလား … (ဒီမဂ္က ပိတ္တာပါဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ တံခါးပိတ္ေပးမည့္ တရားရွိပါလ်က္သားနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔က သူ႔ကို ကိုယ္ပိုင္ျဖင့္ ခ်န္မထားဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ သူကပိတ္ေပးမယ္ေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ (မွန္ပါ့) ပိတ္ေပးပါမလား … (မပိတ္ပါဘုရား)။

            အပါယ္တံခါးကို ဘယ္ကေနပိတ္ရသတံုး (လူ႔ျပည္ကေန ပိတ္ရပါတယ္ဘုရား) လူ႔ျပည္ကေန ပိတ္ရတယ္၊ လူ႔ျပည္က မဂ္နဲ႔ေနၿပီး ပိတ္ရတယ္ … (မွန္ပါ့)။

            တံခါးဘယ္ကန ဖြင့္ရသတံုး (လူ႔ျပည္စတဲ့ ဌာနေတြက ဖြင့္ရပါတယ္ဘုရား) ဟာ … ဒါျဖင့္ ဖြင့္တတ္ရင္ ပိတ္တတ္ရမယ္ ခင္ဗ်ားတို႔ (မွန္ပါ့)။

            ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမတံုး … (ဖြင့္တတ္ရင္ ပိတ္တတ္ရပါမယ္ဘုရား) အခုေတာ့ ဒကာဒကာမေတြ တံခါးဖြင့္တတ္တယ္ မင္းတုတ္က်ေတာ့ က်ဳပ္မထိုးတတ္ေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့) ခြက်တာေပါ့ဗ် … ဟင္ (မွန္ပါ)။

            တံခါးေတာ့ ပိတ္တတ္တယ္၊ မင္းတုတ္က်ေတာ့ မမွီဘူးတဲ့၊ အဲဒီက်ေတာ့ ခြက်ေနတာေပါ့၊ ဒကာ ဒကာမေတြ ပိတ္တတ္လို႔ရွီရင္ ဘာလုပ္ရမတံုး (ဖြင့္တတ္ရပါမယ္ဘုရား) ဖြင့္တတ္ရမယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား …(က်ပါၿပီဘုရား)။

            ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ … အပါယ္ေလးပါး တံခါးကို ဒီကေန ပိတ္လို႔ရတယ္ (မွန္ပါ) ဖြင့္ရင္ေကာ ဘယ္ကေန ဖြင့္မလဲ (ဒီကေန ဖြင့္ပါတယ္ဘုရား) ဒီကေနၿပီးေတာ့လဲ ဖြင့္တယ္ဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား) ေၾသာ္ … လူ႔ျပည္မွာ မေကာင္းမႈလုပ္လို႔ အပါယ္သြားတယ္ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။

တံခါးဖြင့္တတ္ရင္ ပိတ္တတ္ရမယ္

            ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္ဗ် (မေကာင္းမႈလုပ္လုိ႔ အပါယ္သြားရပါတယ္ဘုရား) မေကာင္းမႈလုပ္လို႔ အပါယ္သြားရတယ္ဆိုေတာ့ လူ႔ျပည္ကေနၿပီး အပါယ္တံခါးကို ဖြင့္ထားတာကိုး (မွန္ပါ့ဘုရား) မဆိုႏိုင္ဘူးလား (ဆိုႏိုင္ပါတယ္ဘုရား) ပိတ္ျပန္ေတာ့ေကာ (လူ႔ျပည္ကေန အပါယ္တံခါးပိတ္ပါတယ္ဘုရား) လူ႔ျပည္ကေန အပါယ္တံခါး ပိတ္တယ္ဆိုေတာ့ ဖြင့္တတ္ရင္ဘာတဲ့ (ပိတ္တတ္ရပါမယ္ဘုရား)။

            ဖြင့္တတ္ရင္ ပိတ္တတ္ရမယ္ဆိုတာဟာ အပိုေျပာတဲ့ စကားလား စည္းကမ္းက်လား … (စည္းကမ္း က်ပါတယ္ဘုရား)။

            ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က ေနပံုထိုင္ပံု စည္းကမ္းမက်ဘူး၊ ဖြင့္သာေနတယ္၊ ပိတ္ပါဆိုေတာ့ … (မပိတ္တတ္ပါဘုရား) စည္းကမ္းက်ရဲ ႔လား (မက်ပါဘူးဘုရား)။

            ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ လိုေသးတယ္ ဆိုတဲ့အျပစ္ကိုေတာ့ တင္ရမယ္ (မွန္ပါ့)၊ ဦးဘတင္ တင္ထိုက္ - မတင္ထိုက္ (တင္ထိုက္ပါတယ္ဘုရား)။

            ဦးခင္ေမာင္ ပိတ္ေတာ့ မပိတ္တတ္ဘူးဆိုေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ တံခါးေတာ့ သြားဖြင့္တယ္၊ ပိတ္ေတာ့ မပိတ္တတ္ဘူးဆိုေတာ့ လူႀကီးက မင္းဖြင့္ေတာ့ ဖြင့္တတ္တယ္၊ ပိတ္ေတာ့ မပိတ္တတ္ ဘူးလားဆိုၿပီး အေမ မိဘက သူ႔ကို ထိပ္ေခါက္ ေခါင္းပုတ္စသည္နဲ႔ ဒီလိုေကာ မရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ဘုရား) ဘာျဖစ္လို႔တံုး (ဖြင့္ေတာ့ ဖြင့္တတ္တယ္ ပိတ္ေတာ့မပိတ္တတ္လုိ႔ပါဘုရား) ႏို႔ … ခင္ဗ်ားတို႔က ဘယ္လိုလုပ္သင့္သတံုး ဒီအတိုင္းပဲ မလုပ္သင့္ဘူးလား (လုပ္သင့္ပါတယ္ဘုရား)။

            အဲ … ခင္ဗ်ားတို႔က ဒါေပမယ့္လဲ ပိတ္ႏိုင္ေပမယ့္လဲ ပိတ္ခ်င္မွ ပိတ္ဦးမွ၊ အ႐ိုက္ခံၿပီး မိုက္ခ်င္ မိုက္ေနဦးမွာ (မွန္လွပါ) မဆိုးရြားဘူးလား (ဆိုးရြားပါတယ္ဘုရား)။

            ကိုင္း - ဒါေလာက္ ဆိုးရြားလြန္းေတာ့လဲ ခင္ဗ်ားတို႔ မေကာင္းေတာ့ဘူးဆိုတာ ေပၚပလား … (ေပၚလာပါၿပီဘုရား)။ 

            ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ျဖစ္ပ်က္ကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုေပၚသည့္တိုင္ေအာင္ ႐ႈရမွာတံုး … (၀မ္းသာသည့္တိုင္ေအာင္ ႐ႈရပါမယ္ဘုရား)။

            အဲ … ၀မ္းသာၿပီး သကာလ ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြ ထၿပီး အေရာင္ေတြ ထြက္လာေလာက္ေအာင္ တစ္ခုခုေတာ့ လာမယ္ဗ်ာ … (မွန္ပါ့)။

ခႏၶာကိုယ္က အေရာင္ထြက္ခ်င္ထြက္မယ္

            ၀မ္းသာတာက လာရင္လဲလာမယ္၊ ခႏၶာကိုယ္က အေရာင္ထြက္ခ်င္လဲ ထြက္မယ္ … (မွန္ပါ့) အဲဒီ အေျခအေနေရာက္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ဟာ အေတာ္ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ ဥဒယဗၺယဥာဏ္ပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် (မွန္ပါ) .

            ဦးဘအုန္းေရ … ဒါ မေန႔က ဒီဂရီ degree မထည့္ရလို႔ ဒီေန႔ ဒီဂရီ degree အခ်ိန္အဆထည့္ေပးေနတာ (မွန္ပါ့) ဒါ … သံုးခ်က္ရွိၿပီေနာ္ ဒီတရားစစ္ခ်ည္းေဟာေနတာ မာဂ႑ီဆက္မေဟာ ႏိုင္ေသးဘူး၊ မာဂ႑ီတရားရတဲ့ဥစၥာ ဒီသံုးခုသာ မူတည္ထားတယ္ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ကဲ … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီျဖစ္ပ်က္ကိုျမင္တဲ့ အေျခအေနဟာ တပည့္ေတာ္ မေသမခ်င္း လုပ္ရမည့္ တရားမ်ဳိးပဲလို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ခင္ဗ်ားတို႔ လက္မိႈင္မခ်လိုက္နဲ႔ (မွန္ပါ့ဘုရား)။

            ဦး၀တို႔ … ျဖစ္ပ်က္ဟာ တစ္သက္လံုး လုပ္ေနရမွာပဲ၊ ေလာကုတၱရာဆိုတဲ့ ဥစၥာ မေနမနား မီးပြတ္ေသာ ေယာက်္ားကဲ့သို႔ အရင္ေဟာထားခဲ့တာေတြ ရွိတယ္ (ရွိပါတယ္ဘုရား) မီးပြတ္ေသာ ေယာက်္ားဟာ မီးမထြက္မခ်င္းဘာတံုး (ပြတ္ရမွာပါဘုရား)။

            ဒီမွာေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ကို လိုရင္းေဟာလိုက္ရင္းကေတာ့ ပါဠိေတာ္ကရွိေနမယ္၊ ျဖစ္ပ်က္ကိုျမင္တာဟာ ဘယ္အေျခအေနေရာက္လို႔ရွိရင္ ျဖစ္ပ်က္ဟာ အေတာ္ခရီးေရာက္ၿပီလို႔ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏိုင္ၾကသတံုး (ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္မႈ စသည္ျဖစ္မွပါဘုရား)။

ေလွခါးထစ္ထစ္၊ ေအာင္သြားၿပီ

            ၀မ္းသာလာမယ္၊ ႏွစ္သက္လာမယ္ ဥာဏ္ထဲမွာ ဆိုရင္ျဖင့္ေၾသာ္ … ဒါဟာျဖစ္ပ်က္ အေတာ္ခရီးေရာက္ပေဟ့ ဆိုတာေလွကား ထစ္ထစ္ေအာင္သြားတာပဲ (ေအာင္ပါတယ္ဘုရား) ေလွကားက သံုးထစ္ထားရမွာကိုးဗ် (မွန္ပါ) ဘယ္ႏွစ္ထစ္က်န္ေတာ့သလဲ (ႏွစ္ထစ္က်န္ေတာ့တယ္) ႏွစ္ထစ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္၊ ျဖစ္ပ်က္တာအေတာ္ခရီး ေရာက္သြားၿပီ၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္သြားၿပီဆိုၾကပါစို႔ (မွန္ပါ့)။

            အဲ … ဟိုဘက္က်ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီဥစၥာကို ဆက္သာ႐ႈလိုက္ေတာ့ အျဖစ္အပ်က္စံုတြဲၿပီး မေတြ႔ေတာ့ဘူး၊ အပ်က္တင္ပဲ ေတြ႔ခ်င္ေတြ႔မယ္၊ မုန္းစရာရင္လဲ ေတြ႔မယ္၊ အျပစ္ေတြ႔ရင္ ေတြ႔မယ္ (မွန္ပါ့ဘုရား) အဲ … ျဖစ္ပ်က္႐ႈဖို႔ကိစၥ (ဥဒယဗၺယ) ၿပီးစီးတယ္ဆိုတာ အလုပ္က သက္ေသခံတယ္ (မွန္ပါ့) အာ႐ံုသက္ေသခံတယ္ (မွန္ပါ့)။

            ဦးခင္ေမာင္ … ဘယ္သူက သက္ေသခံသလဲ (အာ႐ံုက သက္ေသခံပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ကျဖင့္ ပီတိ … ပါေမာဇၨတို႔ ျဖစ္လာရင္ အေတာ္ခရီးေရာက္တာပဲဆိုတာ သေဘာက်ပလား (သေဘာက်ပါညပီဘုရား)။

            အဲဒါဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ ပထမနိဗၺာန္ရဖို႔ နယ္ထဲေရာက္ေနတယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရင္ ခ်ႏိုင္တယ္၊ ဒီပီတိပါေမာဇၨလာရင္ (မွန္ပါ) ပထမနိဗၺာန္ အမတံတံ ၀ိဇာနတံ ကိုးဗ် (မွန္ပါ့)။

စူဠေသာတာပန္မကေတာ့ဘူး

            ပညာနဲ႔ ႏွစ္သက္ေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္အား အမတံတံ၊ နိဗၺာန္သည္၊ ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏တဲ့၊ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ လာတာေနာ္ (မွန္ပါ့) ေက်နပ္ပလား (ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား)။

            ပထမနိဗၺာန္ျမင္ရေအာင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ မႀကိဳးစားသင့္ဘူးလား (ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္ဘုရား) ပထမ နိဗၺာန္နား ေရာက္လို႔ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မစိုးရိမ္နဲ႔ေတာ့၊ စူဠေသာတာပန္ မကေတာ့ဘူး၊ မဟာေသာတာပန္နားပင္ ကပ္ေနၿပီ (ကပ္ေနၿပီဘုရား) အဲဒီေတာ့ အပါယ္တံခါး ဘယ့္ႏွယ္ေနသတံုး (ပိတ္ခါနီးပါၿပီဘုရား) ဒါေလာက္ထိေအာင္ မလုပ္သင့္ဘူးလား … (လုပ္သင့္ပါတယ္ဘုရား)။ *

*        ျဖစ္ပ်က္ကိုျမင္သည့္ ဥဒယဗၺယဥာဏ္ မေရာက္ခင္ ကခၤါ၀ိတရဏ၀ိသုဒိၶ ေရာက္လွ်င္ပင္ စူဠေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီဟု ဖြင့္ျပေသာ ၀ိသုဒိၶမဂ္ အဠကထာကို သတိျပဳၾကပါလွ်င္ ဤအခန္းေတြ၌ ေဟာၾကားခ်က္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ စကားရပ္ကို ရိပ္မိၾကပါလိမ့္မည္။ စူဠႏွင့္ မဟာေသာတာပန္ စပ္ၾကား အေျခအေနကာလ ေဟာေနသည္ဟု သေဘာေပါက္လာပါမည္။

ဒါဆိုရင္ တိဟိတ္ေသခ်ာတယ္

            ဒါျဖင့္ ဒီျဖစ္ပ်က္ကေလးကို ႐ႈ႐ႈ, ႐ႈ႐ႈေနပါ၊ ႐ုပ္ျဖစ္ပ်က္ႀကိဳက္တဲ့လူ ႐ုပ္႐ႈ၊ နာမ္ျဖစ္ပ်က္ ႀကိဳက္တဲ့ လူက (နာမ္႐ႈရပါမယ္ဘုရား) ထိုကဲ့သို႔ ႐ႈေနၿပီဆိုလို႔ဆိုရင္ ျဖင့္ ၀မ္းသာ … တဲ့၊ ၾသဘာသပီတိ ပႆဒိၶစသည္တို႔ေပါ့ဗ်ာ (မွန္ပါ့) တစ္ခုခုလာတယ္ဆိုကတည္းက တိဟိတ္မွန္းလဲ ေသခ်ာတယ္ (မွန္ပါဘုရား)။

            ျဖစ္ပ်က္တာဒါေလာက္က်ေအာင္ ျမင္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ကိစၥ အေတာ္ခရီးေရာက္ေနၿပီ ဆိုတာလဲ (ဥဒသဗၺယဥာဏ္) ဦးခင္ေမာင္ ေသခ်ာတယ္ (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ဦးဇံရင္တို႔ ဒီအခ်က္ျဖင့္ ပိုင္ေအာင္လုပ္ (မွန္ပါ့) ေနာက္က ဒကာ ဒကာမေတြေကာ (ပိုင္ေအာင္ လုပ္ရမွာပါဘုရား) ၀မ္းသာႏွစ္သက္ေတြ ေပၚလာသည့္ တိုင္ေအာင္လုပ္ပါ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

            အကယ္၍ ၀မ္းသာႏွစ္သက္မလာလို႔ရွိရင္လဲ တပည့္ေတာ္ ဒါကိုၾကည့္ေနရတာ ဘုရား၊ ၀မ္းသာတယ္လဲ မဟုတ္ဘူး၊ ၀မ္းနည္းတယ္လဲ မဟုတ္ဘူး၊ တပည့္ေတာ္ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ အေရာင္ဆင္းအလင္းေတြကသာ ထြက္ေနတာပဲ ဆိုလို႔ရွိရင္လဲ၊ ျဖစ္ပ်က္႐ႈတဲ့ ကိစၥဟာ ဒါေလာက္ထြက္လာတယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္၊ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒါအေတာ္ ခရီးေရာက္ေနတဲ့ကိစၥပဲ။ ဒါလဲတစ္မ်ဳိးပဲ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

ပထမနိဗၺာန္နားေရာက္တယ္

            အဲဒါ ပထမ နိဗၺာန္နား ေရာက္တယ္လို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္တယ္ (မွန္ပါ့) ဘယ္လိုဆိုၾကမယ္ (ပထမနိဗၺာန္နားေရာက္ေနပါတယ္) အဲ … ျဖစ္ပ်က္ျမင္လို႔ ၀မ္းသာႏွစ္သက္အေရာင္ထြက္ခဲ့ေသာ္၊ တစ္ခုခု ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ္ ဘယ္လိုဆိုၾကပါမယ္ (ပထမ နိဗၺာန္နား ေရာက္ပါတယ္ဘုရား)။

            ၾကက္သီးကေလး ဘာကေလး ထ,လာလို႔ရွိရင္လဲ ပထမနိဗၺာန္နားေရာက္တယ္လို႔ပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် (မွန္ပါ့ဘုရား) ခုဒၵကာပီတိ၊ ခဏိကာပီတိ စသည္ေတြက ရွိေသးတာကိုးဗ် (မွန္ပါ့)။

            အဲဒီေတာ့ ၾကက္သီးကေလး ဘာကေလး ထ,လာရင္လဲ ဘာပါလိမ့္ (ပထမနိဗၺာန္နားေရာက္တာပါပဲ ဘုရား) အလကား ဒီအခန္းထဲေနရတာ တစ္ေယာက္တည္း ေၾကာက္လို႔ ၾကက္သီးထ,တာဆိုတာ မဟုတ္ဘူး … (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) ဘယ္လိုဟာ ျမင္မွတံုး (ျဖစ္ပ်က္ျမင္မွာပါ) ျဖစ္ပ်က္ျမင္ၿပီး ၾကက္သီးထ,လာမွ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

            ခင္ဗ်ားတို႔အတြက္ကလဲ ေဖးရ မ,ရတာေတြကလဲ နည္းတာမဟုတ္ဘူး (မွန္ပါ့) ၾကက္သီးထၿပီဆိုၿပီး ျဖစ္ပ်က္ကို ရပ္ၿပီးပစ္လိုက္မွာပဲ စိုးရေသးတာကိုး၊ ျဖစ္ပ်က္လဲ ျမင္တာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ၾကက္သီးထ, လို႔ ရပ္ပစ္မွာ စိုးရေသးတာကိုး (မွန္လွပါဘုရား)။

            ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒါဟာ ၁ - နံပါတ္ကို ၿပီးေျမာက္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့ေန႔ပဲလို႔ အားလံုးမွတ္မိၾက ပလား (မွတ္မိၾကပါၿပီဘုရား)။

            ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္မေတြ႔ေသးလို႔ရွိရင္ ေတြ႔ေအာင္လုပ္ေတြ႔ခဲ့လို႔ရွိရင္ ပထမနိဗၺာန္နားေရာက္ေအာင္ ဘယ္အေျခအေနေရာက္လို႔ရွိရင္ တို႔နိဗၺာန္နား ေရာက္မလဲ ဆိုတာေကာ သိၾကပလား … (သိၾကပါၿပီဘုရား) ဘယ္အေျခအေနေရာက္မွာလဲ … (ျဖစ္ပ်က္ျမင္ၿပီး ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္စသည္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာမွပါဘုရား) 

            အဲ … ပီတိတို႔ ပႆဒိၶတို႔ ႏွစ္သက္မႈ,ခ်မ္းသာမႈ အေရာင္ေတာက္မႈ တစ္ခုခုေပါ့ဗ်ာ … အားလံုးေတာ့ မလာဘူး (မွန္ပါ) တစ္ခုခုကေလး ၾကက္သီးေမႊးညင္းကေလး ထ,မႈစသည္ေပါ့ (မွန္ပါဘုရား)။

            အဲဒါေတြလာလို႔ ခႏၶာကိုယ္ႂကြသြားတယ္လို႔ထင္မႈ၊ အဲဒီလို တစ္ခုခုေပၚလာလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဘာပဲေပၚ လာလာျဖစ္ပ်က္စခန္း အေတာ္ခရီးေရာက္ၿပီ၊ ျဖစ္တာနဲ႔ ပ်က္တာ တြဲျမင္ရမည့္ စခန္းၿပီးၿပီလို႔ (ဥဒယဗၺယဥာဏ္) ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

            ဘာစခန္းၿပီးတာပါလိမ့္ (ျဖစ္ပ်က္စခန္း ၿပီးတာပါဘုရား) အဲဒါ ပထမနိဗၶာန္နား ေရာက္တာပါပဲ … (မွန္ပါ့) အခုေျပာခဲ့တာေတြ တစ္ခုခုေပၚရင္ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ (ပထမနိဗၺာန္နား ေရာက္ပါတယ္ဘုရား)။

ဘုန္းႀကီးကမွာတယ္ဆက္ၿပီးလုပ္ပါ

            ပထမနိဗၺာန္နားေရာက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္သည္ မဟာေသာတာပန္ အေျခအေနနား ေရာက္ေသာေၾကာင့္ သူသည္ အပါယ္ေလးပါးတံခါးပိတ္တာ တစ္ဘ၀ေတာင္ မလာႏိုင္ဘူး၊ စူဠေသာတာပန္မကေတာ့ဘဲ (မွန္ပါ့) ရိပ္မိပလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား) ဒါေလာက္တတ္လာလို႔ရွိရင္လဲ ဒီေယာဂီပုဂိၢဳလ္ကို ဘုန္းႀကီးက မွာတယ္။ ထၿပီး မပစ္ပါနဲ႔ ထၿပီးမပစ္ပါနဲ႔ ဒကာဒကာမတို႔ ဆက္လက္ၿပိး ၀ီရိယ သမာဓိ ေကာင္းေကာင္းထားၿပီး လုပ္ပါ။ ေနာက္ ၂ မိနစ္၊ ၃ မိနစ္ခန္႔ စသည္ေလာက္ဆက္လက္ၿပီး တက္သြားမယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ပထမနိဗၺာန္ ေရာက္ေတာ့မယ္ အစစ္ရေတာ့မယ္ … (မွန္ပါ့)။

            ၂-မိနစ္၊ ၃-မိနစ္ဆိုရင္ ရႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ (မွန္ပါ့) ဦးဘတင္ ရႏိုင္ပါတယ္ေနာ္ …. (ရႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)။

            ဘာျဖစ္လို႔တံုးဆိုေတာ့ ဒီမွာကိုကတည္းက အေရာင္အဆင္း အလင္းေတြနဲ႔တကြ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ႏွစ္သက္မႈ ၀မ္းေျမာက္မႈ ျဖစ္ထားတာက ပထမအထစ္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေအာင္ေၾကာင္းကို သက္ေသခံေနတာကိုး … (မွန္ပါ့)။

အပ်က္ေတြကို မုန္းလာလိမ့္မယ္

            အဲဒီေတာ့ ဒီၾကက္သီးေမြးညင္းထတာနဲ႔ပဲ ပထမ နိဗၺာန္ေရာက္ၿပီဆိုၿပီး သကာလ ၀မ္းသာၿပီး ရပ္မပစ္လိုက္နဲ႔ (မွန္ပါ့) လာမွာကေတာ့ လာမွာပဲ ရပ္မပစ္ပါနဲ႔လု႔ိ သတိေပးလိုက္တယ္ (မွန္ပါ) ရပ္မပစ္ဘဲနဲ႔ ဆက္႐ႈပါ ဆက္႐ႈေတာ့ သူအပ်က္ေတြခ်ည္းရင္လဲ ျမင္ပါလိမ့္မယ္ (ဘဂၤဥာဏ္) အျဖစ္နဲ႔ အပ်က္ေတာ့တြဲၿပီး မျမင္ေတာ့ဘူး၊ အပ်က္ေတြခ်ည္း ျမင္လာလိမ့္မယ္ (မွန္ပါဘုရား) အဲ … မုန္းရာကေနၿပီးေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ နိဗိၺႏၵဥာဏ္ေတြ မတက္ေပဘူးလား (တက္ပါတယ္ဘုရား) တက္လာလိမ့္မယ္ မေလွ်ာ့နဲ႔ဦး၊ ညည္းေငြ႔လို႔ ႐ႈကို မ႐ႈခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုျငားေသာ္လဲ ႐ႈသာ႐ႈသေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

            ႐ႈကို မ႐ႈခ်င္တဲ့ နိဗၺိႏၵက လာဦးမွာကိုး (မွန္ပါ့) အဲဒီေတာ့ကို ႐ႈကို မ႐ႈခ်င္ေပမယ့္လဲ ဦးခင္ေမာင္ ေပၿပီး႐ႈ … (မွန္ပါ့ဘုရား) ေပ႐ႈလိုက္တဲ့ အခါက်လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒါႀကီးျဖင့္ မရခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုတာ လာမွာပဲ (၀ိရာဂဥာဏ္) မရခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုတာ လာလို႔ရွိရင္ ဒီက ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ခုဟာ ဘာျဖစ္သြားမယ္ထင္သတံုး … (ဆံုးသြားမွာပါဘုရား) ဆံုးသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ႐ုပ္ကလဲ ဒုကၡသစၥာ နာမ္ကလဲ ဒုကၡသစၥာဆံုးသြားေတာ့ ဒုကၡဆံုးသြားတာ (မွန္ပါ့) ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။

ဒုကၡအဆံုးက နိဗၺာန္

            ဒုကၡဆံုးသြားေတာ့ ဒီက မဂၢင္ရွစ္ပါးကလဲ ဒီကဆံုးတဲ့ အခ်ိန္ျပည့္တဲ့အခါမွ သူဘယ္သူနဲ႔ ကြဲေနသတံုးလို႔ ဦးခင္ေမာင္ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျပာပါ့မယ္ ဒုကၡအဆံုးနဲ႔ တြဲေနတယ္၊ ဒုကၡအဆံုးက ဘာပါလိမ့္ … (နိဗၺာန္ပါဘုရား)။

အဲ … ဒုကၡအဆံုးနိဗၺာန္နဲ႔တြဲေနတာက မဂ္ဥာဏ္(မွန္ပါ့) ဒုကၡအဆံုးက နိဗၺာန္(မွန္ပါ့) ဒုကၡအဆံုးကို ကိုယ္တိုင္ ျမင္ေနရတာက (မဂ္ဥာဏ္ပါဘုရား)။

အဲ . မဂ္ဥာဏ္ဆိုဆို၊ ဖုိလ္ဥာဏ္ဆိုဆို၊ ပစၥေ၀ကၡဏာဥာဏ္ပဲဆိုဆို၊ သူကေတာ့ ၁-၂-၃ ခဏကေလးပဲ ေရာက္သြားမွာပဲ (မွန္ပါ့) သေဘာက်ပလား (က်ပါၿပီဘုရား)။

ကိုင္း ….ယေန႔ ဒီတြင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔။

            သာဓု … သာဓု … သာဓု။