သံုးဆယ့္တစ္ဘံုထဲမွာျဖင့္ အေသလြတ္ရွာလို႔ေတြ႔ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆိုတဲ့ဥစၥာ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ထားပါေနာ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုထဲအေသလြတ္တဲ့ ေနရာရွိပါ့မလား …. (မရွိပါဘုရား)။ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုထဲ အေသလြတ္တဲ့ေနရာ . . . . (မရွိပါဘုရား)။သံုးဆယ့္ တစ္ဘံုထဲ အေသလြတ္တဲ့ေနရာ . . . .(မရွိပါဘုရား)။
မရွိရာ ရွာလို႔မရတာ
ရွာေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာျဖင့္ မရွိရာ ရွာေသာေၾကာင့္ မရမွာက ေသခ်ာတယ္ …. (မွန္လွပါဘုရား)၊ မရွိရာရွာေသာေၾကာင့္ …. (မရမွာက ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီ မ်က္စိလည္ၿပီးသကာလ ေနၿပီဆိုမွျဖင့္လည္း ဘံုးဆယ့္တစ္ဘံုထဲမွာျဖင့္ နတ္ျပည္ေကာင္းႏိုးႏိုး၊ ျဗဟၼာျပည္ ေကာင္းႏိုးႏိုး၊ စၾက၀ေတး မႏၶာတ္ျဖစ္ရလို႔ လူ႔ျပည္လာၿပီး ေနရလို႔ရွိရင္ ေကာင္းႏိုးႏိုးဆိုၿပီး သကာလ ဒီလိုရွာၾကမယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ အေသလြတ္ရာရွာၾကျငားေသာ္လည္း ေသရာသာေတြ႔မယ္ဆိုတာ မွတ္ၾကစမ္းပါ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အေသလြတ္ရာ ရွာၾကျငားေသာ္လည္း (ေသရာသာေတြ႔ပါမယ္)၊ ေသရာသာ ေတြ႔မယ္ဆိုတာျဖင့္ ျငင္းဆန္းဖို႔ လိုေသးသလား…. (မလိုပါဘုရား)။
ခႏၶာအလုပ္က ေသရာသြားတဲ့အလုပ္
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သတိေပးရတယ္၊ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးသည္ကားလို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒီခႏၶာမွတစ္ပါး ဘယ္ခႏၶာပဲရရ၊ သူ႔အလုပ္က ေသရာသြားတဲ့အလုပ္…. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ခႏၶာအလုပ္က ဘာပါလိမ့္ (ေသရာသြားတဲ့အလုပ္ပါဘုရား)၊ ခႏၶာ့အလုပ္ကျဖင့္ ေသရာသြားတဲ့အလုပ္ကိုသာ သူအလုပ္လုပ္ျပတာ အၿမဲတမ္းအလုပ္ေနာ္ …. (မွန္ပါ့)။
အဲဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီးမ်ားက သတိေပးရတယ္၊ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဥစၥာကလည္း သံုးဆယ့္တစ္ဘံုထဲမွာျဖင့္ မေသရာရွာလို႔ ရွိရင္ျဖင့္ မရွိပါဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း သစၥဉာဏ္မပိုင္ေတာ့ မသိဘူးေပါ့ ဦးခင္ေမာင္ႀကီးရာ…. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
သစၥဉာဏ္ေတြ ျပန္စဥ္စားလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဇာတိ-ဇာတိမရွိတဲ့ေနရာမွာလည္း ပဋိသေႏၶမေနတဲ့ ေနရာမွလည္း ဦးခင္ေမာင္ မေသမွာေပါ့ဗ်ာ (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဦး၀-ဘယ္ေနရာမွာ ပါလိမ့္-(ပဋိေသေႏၶမေနတဲ့ေနရာမွာပါဘုရား)၊ ပဋိသေႏၶမေနရတဲ့ေနရာျဖင့္ မေသရေတာ့ဘူး ဒကာ ဒကာမတို႔- (မွန္ေပါ့)။
ပဋိသေႏၶမျဖစ္ရင္၊ မေသဘူး
ပဋိသေႏၶမေနရတဲ့ေနရာမွာျဖင့္ ဒကာသစ္တို႔ (မေသရပါဘုရား)၊ ပဋိသေႏၶမွ မျဖစ္လို႔ရွိရင္ အိုစရာေကာ ျဖစ္ပါဦးမလား ….. (မျဖစ္ပါဘုရား)၊ နာစရာေကာ ….. (မျဖစ္ပါဘုရား)၊ ေသစရာေကာ…..(မျဖစ္ပါဘုရား)။
ေဩာ္….ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ကားလို႔ ဆိုလို႔ဆိုရွိရင္ျဖင့္ ယုန္ရွာ ရွာေနတဲ့ အဓိပၸာယ္မ်ဳိးေတာ့ မေကာင္းပါဘူး….(မွန္ေပါ့)၊ ေတာထဲက ယုန္ကေလးသည္ကားလို႔ ဆိုရင္ျဖင့္ ေန႔လယ္က်လို႔ရွိရင္ ခ်ဳံထဲမွာသာ ေအာင္းေနရတယ္၊ သူက ဘယ္သတၱ၀ါလာလာ ေၾကာက္ရမည့္ သတၱ၀ါ ကေလးျဖစ္ေနေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ေရ …. ဒီေနရာ ဒီခ်ံဳပုတ္ ကေလးထဲမွာပဲ က်င္ႀကီးစြန္႔ရ တယ္ေနာ္….(မွန္ပါ့)။ ဒီေနရာမွာပဲ က်င္ငယ္စြန္႔ရတယ္ဆိုေတာ့၊ ေၾသာ္…. ဒီေျမေပၚမွာျဖင့္ ေၾကာက္ရတာမ်ားလွခ်ည္ရဲ ႔ ဆိုၿပီးသကာလ ခုန္လိုက္ပါတယ္။
ခုန္ေပမယ့္လည္း ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ယုန္ခုန္တာက တစ္ေထာင္ ႏွစ္ေထာင္ ျမင့္ေတာ့မေပါ့ ဦးခင္ေမာင္ေရ (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ေနာက္ ဘယ္ျပန္က်မယ္ထင္သလဲ ….. (ေျမႀကီးေပၚျပန္က်မွာပါဘုရား)၊ ေျမႀကီးေပၚ ျပန္က်မယ္ဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား… (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ဒီဘံုမေကာင္းလို႔ ဟိုဘံုေျပာင္း
ဒီမွာလည္း ခင္ဗ်ားတို႔၊ ဒီဘံုမေကာင္းလို႔ ဟိုဘံုေျပာင္းလို႔ရွိရင္လည္း ဟိုသခၤ်ဳိင္းက်မွာပါပဲ (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဒီသခၤ်ဳိင္း မေသခ်င္ပါဘူးဆိုတာနဲ႔ ဘာထူးေသးသတံုး…. (မထူးပါဘုရား)၊ ယုန္သည္ ေျမေပၚမွာမုန္း၍ ေျမကိုခုန္ျငားေသာ္လည္း ခုန္ရာေရာက္ပါရဲ ႔လား ….. (မေရာက္ပါ)၊ ေျမေပၚမွာပဲ ျပန္မက်ဘူးလား ….. (က်ပါတယ္ဘုရား)။
ဒီမွာလည္း ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သစၥာမသိဘဲနဲ႔ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုထဲ အေသလြတ္ရာ ရွာေနၾကမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ အေသပဲျပန္ေတြ႔ၾကမယ္ ….. (မွန္ပါ့)။
ကဲ….ဘာပဲေတြ႔ၾကမလဲ …. (အေသပဲ ေတြ႔ၾကပါမယ္ဘုရား)၊ ေၾသာ္…အေသလြတ္ရာ ရွာၾကျငားေသာ္လည္း ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာပဲေတြ႔ေနၾကပါလိမ့္ (အေသပဲ ေတြ႔ေနၾက ပါတယ္ဘုရား)။
ဆရာေကာင္းနဲ႔ၾကံဳတုန္း အေသလြတ္ရာရွာ
အေသပဲ ေတြ႔ေနလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘုရားပြင့္တုန္း အခုလို ဆရာေကာင္း၊ သမားေကာင္းေတြနဲ႔ ၾကံဳတုန္း ဆံုတုန္း အေသလြတ္ရာ ျပေနတဲ့အခ်ိန္မွာျဖင့္ အေရးတႀကီး ငါတို႔ သိမ္းပိုက္ၿပီး အရယူမယ္ဆိုတဲ့စိတ္ ေမြးျဖစ္ေအာင္ေမြးၾကပါဆိုတာ ေျပာရတယ္ေနာ္…. (မွန္လွပါဘုရား)။
ဒါမွ မေမြးလို႔ရွိရင္လည္း ခင္ဗ်ားတို႔ မဂ္ညာဏ္္ဖိုလ္ညာဏ္မရႏိုင္ဘူးဆုိတဲ့ ဥစၥာလည္း သိၾကၿပီ မဟုတ္လား…. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ မဂ္ညာဏ္ဖိုလ္ညာဏ္မွ မရၾကလို႔ရွိရင္လည္း မေသရာ ျမင္ၾကပါ့မလား …. (မျမင္ပါဘုရား)၊ မျမင္လို႔ရွိရင္လည္း သြားတတ္ပါ့မလား …. (မသြားတတ္ပါဘုရား)။
မသြားတတ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုထဲ လိုက္ရွာေတာ့ သခၤ်ဳိင္းပဲ ျပန္ေရာက္မွာပဲ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုထဲသာ ရွာၾကမယ္ဆိုရင္ ဘာသာရၾကမလဲ….. (သခၤ်ဳိင္းသာရ ပါမယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သခၤ်ဳိင္းရတဲ့အလုပ္ကို ေရွာင္ၿပီးသကာလ ဇာတိမရွိတဲ့ အရပ္၊ ဇရာမရွိတဲ့အရပ္၊ ဗ်ာဓိမရွိတဲ့အရပ္၊ မရဏမရွိတဲ့အရပ္ကိုသာ က်ဳပ္တို႔မဂၢင္ရွစ္ပါး လမ္းမေတာ္ႀကီးနဲ႔ မဂၢင္ငါးပါး လမ္းေျမုာင္ကေလး၊ မဂၢင္ရွစ္ပါး လမ္းမေတာ္ႀကီးကို က်ဳပ္တို႔လိုက္ရလို႔ ရွိရင္ျဖင့္၊ မေသရာအမွန္ ျပည္နိဗၺာန္သို႔ ဧကန္ေရာက္ပါတယ္ (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သို႔ေသာ္ မဂၢင္ငါးပါးဆိုတဲ့ လမ္းေျမွာင္ကေလးမွ လမ္းမႀကီးေပၚေရာက္ေအာင္ ဆြယ္ၿပီးသကာလ မတက္လို႔ရွိရင္လည္း လမ္းမေတာ္ေပၚေရာက္ႏိုင္ ပါ့မလား….(မေရာက္ပါဘုရား)။
လမ္းမေတာ္ေပၚမွ မေရာက္ႏိုင္လို႔ ရွိရင္လည္း မေသရာမွန္ျမတ္နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ ေနရာဌာနႀကီး ဟာလည္း လမ္းမေတာ္ေပၚ ေရာက္မွသာလွ်င္ ျမင္ရ၊ ၾကံဳရ၊ ေတြ႔ရ၊ ေရာက္ရဆိုသလို ျဖစ္ၿပီး သကာလေနေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ လမ္းေျမွာင္ကေလးလိုက္ၿပီး လမ္းမေတာ္ေပၚေရာက္ ေအာင္ေလွ်ာက္ပါ…. (မွန္ပါ့)။
သူေတာ္ေကာင္းဆည္းကပ္ပါ
လမ္းမေတာ္ေပၚ ေလွ်ာက္ၿပီးမွ ၿမိဳ ႔ေတာ္အဆိုက္သြားၾကပါဆိုတဲ့ ဥစၥာကိုလည္း ဆရာသမားမ်ားက ျပေနတယ္ဆိုတာကိုလည္း သေဘာက်ၾကပါၿပီ….(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလမ္းကို ေရာက္ခ်င္ၾကတယ္၊ ရခ်င္ၾကတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း ကိုယ့္မ်က္လံုး ကေတာ့ျဖင့္ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ သူေတာ္ေကာင္းဆည္းကပ္မွ ရေတာ့မွာပဲ ….. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သူေတာ္ေကာင္း မဆည္းကပ္ရင္ျဖင့္ (မရပါဘုရား)။
သူေတာ္ေကာင္း ဆည္းကပ္ၿပီး သူေတာ္ေကာင္းလုပ္ေနျငားေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္း ေျပာတဲ့တရားမနာျပန္လို႔ရွိရင္လည္း ဒီ… လမ္းမေတာ္ႀကီး တက္ႏိုင္ၾကပါ့မလား…. (မတက္ႏိုင္ပါဘုရား)။
လြန္စြာအားထုတ္ရမယ္
အဲဒါေၾကာင့္ သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာဆိုတာမလိုလားဗ်ာ … (လိုပါတယ္ဘုရား)၊ တရားနာ႐ံုကေလးနဲ႔လည္း မၿပီးေသးဘူးတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဓမၼာႏု ဓမၼပဋိပတိၱအလုပ္ကို မလုပ္ျပန္လို႔ရွိရင္လည္း၊ ခႏၶာဥာဏ္မစိုက္လို႔ရွိရင္လည္း ခႏၶာ့ကိစၥမသိေသာေၾကာင့္ ခႏၶာလြတ္ၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ကို သြားခ်င္တဲ့စိတ္ေပၚမွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ …..တဲ့၊ ခႏၶာၾကည့္တဲ့ အလုပ္ကိုလည္း လြန္စြာအားထုတ္တဲ့ …. (မွန္ပါ့)၊ အားထုတ္ရလိမ့္မယ္ေနာ္…. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ လြန္စြာအားထုတ္၊ ဘယ္အေပၚ အားထုတ္ရမွာတံုးလို႔ ေမးစရာရွိေနမွာစိုးလို႔ မာဂ႑ီပုဏၰာႀကီးအား ဘုရားရွင္ေဟာလိုက္တယ္၊ နာမ္နဲ႔ ႐ုပ္ကို….တဲ့။
ကိုယ့္ဥာဏ္ထဲမွာ ျဖစ္ခ်ဳပ္ျမင္ရဦးမယ္
နာမ္နဲ႔႐ုပ္ကို ဘယ္လို႐ႈရမွာတံုးဆိုေတာ့ အို…. နာမ္ကို နာမ္လို႔ သိေန႐ံုနဲ႔ မၿပီးေသးဘူး၊ ႐ုပ္ကို႐ုပ္လို႔သိေန႐ံုနဲ႔ မၿပီးေသးဘူး၊ ျဖစ္ခ်ဳပ္ညာဏ္ျမင္၊ ကိုယ့္ညာဏ္ထဲမွာ ျဖစ္ခ်ဳပ္ကိုလည္း ျမင္ရဦးမယ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား…. (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဤငါးအင္မွန္ပင္ မဂ္ရေၾကာင္းဆိုတဲ့ဥစၥာ ဒကာ ဒကာမေတြ ဒါကို မွတ္မိၾကၿပီေနာ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
“(၁) သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ (၂) ျမတ္တရားနာ၊ (၃) လြန္စြာအားထုတ္၊ (၄) နာမ္နဲ႔႐ုပ္ကို၊
(၅) ျဖစ္ခ်ဳပ္ဥာဏ္ျမင္၊ ဤငါးအင္၊ မွန္ပင္ မဂ္ရေၾကာင္း…”
သေဘာက်ပလား …. (က်ပါၿပီဘုရား)၊ ကဲ…သံုးေခါက္လိုက္ပါဦး…(သံုးေခါက္ခ်ေပးသည္)၊ ကဲ-သံုးေခါက္ေလာက္ ဆိုၾကည့္ၾကစမ္း အားလံုး …(သံုးေခါက္ဆိုၾကသည္)။
အို…ဒီလို သံုးေလးရက္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေက်ပြန္သြားလို႔ရွိရင္ျဖင့္ အလုပ္စဥ္ႀကီး သိသြားတဲ့အတြက္ အင္မတန္မွ ၀မ္းေျမာက္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္စမ္းပါ
ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ကု႐ုတိုင္းမွာ သမၼသနသုတ္ဆိုၿပီး ေဟာပါတယ္။ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သမၼသနသုတ္ဆိုတာ သူမ်ား မသံုးသပ္ပါနဲ႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္စမ္းပါဆိုတာကို ကု႐ုတိုင္းမွာပဲ ေဟာေတာ္မူတယ္ေနာ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဘယ္မွာသံုးသပ္ ရမွာပါလိမ့္ … (ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္ရမွာပါဘုရား)။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္ၾကည့္ပါတဲ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ေနာ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္ၾကည့္တဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ရဟန္းတို႔ …. မင္းတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္ၾကရဲ႕လားလို႔ ကု႐ုတိုင္းမွာ ရဟန္းေတြကို ေမးလိုက္တဲ့အခါ ရဟန္းတစ္ပါးက တပည့္ေတာ္တို႔ (သံုးသပ္ပါတယ္ဘုရား)။
အသုဘကမၼ႒ာန္း
ေၾသာ္ … မင္းတို႔သံုးသပ္တာ ေျပာစမ္းပါဦးကြာ၊ တပည့္ေတာ္ဟာ သံုးဆယ့္ႏွစ္ေကာဌာသ သံုးသပ္ပါတယ္ ဘုရားဆိုေတာ့ ဘုရားအလိုမက်ဘူး …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဘာေၾကာင့္ အလိုမက်သတံုးလို႔ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့ ဟိုက အသုဘကမၼ႒ာန္းျဖစ္ ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဒီက သစၥာကမၼ႒ာန္းကို ဘုရားက လိုခ်င္တယ္ …. (မွန္လွပါဘုရား)။ သံုးဆယ့္ႏွစ္ေကာဌာသ ဘာကမၼ႒ာန္းတဲ့တံုး …(အသုဘ ကမၼ႒ာန္းပါ)၊ ဘုရားက လိုခ်င္တာက …. (သစၥာ ကမၼ႒ာန္းပါဘုရား)။
သစၥာကမၼ႒ာန္း
သစၥာကမၼ႒ာန္းကို လိုခ်င္တဲ့အတြက္ ဘုရားက အလိုမက်ေတာ့ အရွင္အာနႏၵာက အနားမွာ ရွိတယ္။ အရွင္ဘုရား …. အရွင္ဘုရား ေဟာမွ ေျပာမွ သိရမယ့္ ပုဂိၢဳလ္၊ နာရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားသာေဟာေတာ္မူပါ၊ အရွင္ဘုရားသာ ဆံုးမေတာ္မူပါ… ဆိုေတာ့ ေအး ….ေကာင္းစြာနာၾက၊ ေကာင္းစြာ နာၾကကြ ….ဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ႀကီးက မင္းတို႔ခႏၶာထဲမွာ သံုးသပ္စမ္းပါကြ …. ဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက သံုးသပ္ခိုင္းတဲ့ ဥစၥာ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ အို နာ ေသ … (မွန္ပါ့)။
ခႏၶာမွာ အိုတတ္တဲ့တရားရွိတယ္
ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ အိုတတ္တဲ့ တရားလည္းရွိတယ္၊ နာတတ္တဲ့တရား၊ ေသတတ္တဲ့ တရားေကာ (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာငါးပါးသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဇရာပိဒုကၡသစၥံဆို တာလည္း ခႏၶာငါးပါး ဗ်ာဓိပိဒုကၡသစၥံ ဆိုတာလည္းခႏၶာငါးပါး၊ မရဏမၸိဒုကၡသစၥံ ဆိုတာေကာ…..(ခႏၶာငါးပါးပါဘုရား)၊ ခႏၶာငါးပါးပဲဆိုတာ မွတ္ၾကပါ …. ဒကာ ဒကာမတို႔ ….။
အဲဒီေတာ့ မင္းတို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို မင္းတို႔ သံုးသပ္လိုက္စမ္းပါကြာတဲ့၊ အို နာ ေသဟာ ဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲလို႔ မင္းတို႔သံုးသပ္လို႔ရွိရင္ အရင္းအျမစ္ ေပၚလာၿပီး သကာလ အရင္းအျမစ္ ျဖတ္တတ္တဲ့ ဉာဏ္လာပါလိမ့္မယ္ကြ၊ ဒါေၾကာင့္ စၿပီးသံုးသပ္စမ္းပါ ဆိုၿပီးသကာလ အို နာ ေသ ဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲလို႔ ဆင္ျခင္ၾကစမ္းပါ (မွန္ပါ့)။
အို နာ ေသ ဘယ္ကလာပါလိမ့္
ဒကာ ဒကာမတို႔၊ အို နာ ေသ ဘယ္က လာပါလိမ့္ …. (ခႏၶာငါးပါးက လာပါတယ္ဘုရား)၊ ေအး …ခႏၶာငါးပါးက လာတယ္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ရိပ္မိၿပီ၊ အို နာ ေသ ဆိုတာ ခႏၶာငါးပါးက လာတယ္ ….ေနာ္…. (မွန္ပါ့)၊ အို နာ ေသ ဘယ္ကလာပါလိမ့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ …. (ခႏၶာငါးပါးက လာပါတယ္ဘုရား)၊ ေအး …. ခႏၶာငါးပါးက လာတယ္၊ ခႏၶာငါးပါးက လာတယ္ေနာ္ …. (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဘယ္ခႏၶာရရင္ အရေတာ္ေလစြလို႔ ဆိုၾကမလဲ …. (ဘယ္ခႏၶာမွ အရမေတာ္ပါဘုရား)။ ဦးခင္ေမာင္ ဆိုခ်င္ေသးသလား (မဆိုခ်င္ပါဘုရား)၊ အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ ခႏၶာကိုယ္ရတယ္လို႔ဆိုရင္ျဖင့္ ဘာေတြ အညြန္႔အေညွာက္ေပါက္မယ္ဆိုတာလည္း သိၿပီးသားျဖစ္ေနၾကတဲ့အတြက္ အို နာ ေသ ဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲ …. (ခႏၶာငါးပါးက လာပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒီလို သံုးသပ္စမ္းပါကြာ၊ ဒီလိုသံုးသပ္စမ္းပါကြာ၊ ဒီလိုဆိုရင္ျဖင့္ အျမစ္အရင္းေတြ ေပၚၿပီး မင္းတို႔ ျဖစ္တတ္တဲ့ဥာဏ္ ငါေဟာလို႔ လြတ္ပါလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ႀကီးက ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႀကီးကို ေလးမ်ဳိးနဲ႔ အျပတ္ထားၿပီး သကာလ သစၥာဆိုက္ေအာင္ ေဟာေန တယ္လို႔ မွတ္ထားလိုက္စမ္းပါ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အို နာ ေသ ခႏၶာကလာတယ္
ကိုင္း …. ဒကာမတို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ သိေအာင္ အို နာ ေသ ဘယ္က လာပါလိမ့္…. (ခႏၶာငါးပါးက လာပါတယ္)၊ အင္း … စာကေတာ့ ဥပဓိ နိဒါနံ …လို႔ဆိုတယ္၊ ခႏၶဳပဓိ က လာတယ္လို႔ ဆိုတာပါပဲ၊ သို႔ေသာ္ ဒကာ ဒကာမေတြ နားလည္မႈ တန္ဆာဆင္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ခႏၶာငါးပါးကလာတဲ့ အို နာ ေသ ဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား …. (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။ ေအး ….ခႏၶာငါးပါးက လာတယ္၊ ခႏၶာငါးပါးက လာတယ္ေနာ္… (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဘယ္ခႏၶာရရင္ အရေတာ္ေလစြလို႔ ဆိုၾကမလဲ …. (ဘယ္ခႏၶာမွ အရမေတာ္ပါဘုရား)။ ဦးခင္ေမာင္ ဆိုခ်င္ေသးသလား (မဆိုခ်င္ပါဘုရား)၊ အားလံုး ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ခႏၶာကိုယ္ရတယ္လို႔ဆိုရင္ျဖင့္ ဘာေတြ အညြန္႔အညွာက္ေပါက္မယ္ဆိုတာလည္း သိၿပီးသားျဖစ္ေနၾကတဲ့အတြက္ အို နာ ေသ ဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲ …. (ခႏၶာငါးပါးက လာပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒီလို သံုးသပ္စမ္းပါကြာ၊ ဒီလိုသံုးသပ္စမ္းပါကြာ၊ ဒီလိုဆိုရင္ျဖင့္ အျမစ္အရင္းေတြေပၚၿပီး မင္းတို႔ ျဖစ္တတ္တဲ့ဥာဏ္ ငါေဟာလို႔ လြတ္ပါလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႀကီးကို ေလးမ်ဳိးနဲ႔ အျပတ္ထားၿပီး သကာလ သစၥာဆိုက္ေအာင္ ေဟာေနတယ္လို႔ မွတ္ထားလိုက္စမ္းပါ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အို နာ ေသ ခႏၶာကလာတယ္
ကိုင္း …. ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ သိေအာင္ အို နာ ေသ ဘယ္ကလာပါလိမ့္ …. (ခႏၶာငါးပါးက လာပါတယ္)၊ အင္း … စကေတာ့ ဥပဓိ နိဒါနံ …. လို႔ဆိုတယ္၊ ခႏၶဳပဓိ က လာတယ္လို႔ ဆိုတာပါပဲ၊ သို႔ေသာ္ ဒကာ ဒကာမေတြ နားလည္မႈ တန္ဆာဆင္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ခႏၶာငါးပါးကလာတဲ့ အို နာ ေသဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဘယ္ခႏၶာ ရလို႔ရွိရင္ အို နာ ေသ လြတ္ပါ့မလဲ …. (ဘယ္ခႏၶာမွ မလြတ္ပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဘယ္ခႏၶာ ဆုေတာင္းသင့္သလဲလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျပာၾကမလဲ …. (ဘယ္ခႏၶာမွ ဆုမေတာင္းသင့္ပါဘုရား)။ ဘယ္ခႏၶာမွ ဆုမေတာင္းၾကပါနဲ႔၊ သူက ထြက္လာတဲ့ အညြန္႔အေညွာက္ေတြဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား …. (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာကအေၾကာင္း သမုဒယ
ခႏၶာက ထြက္လာတာ အိုညြန္႔၊ နာညြန္႔၊ ေသညြန္႔မွတစ္ပါး ဘာမ်ား ထြက္ေသးသတံုး …. (ဘာမွမထြက္ပါဘုရား)။ ဒါေၾကာင့္ အို နာ ေသ ဘယ္ကလာပါလိမ့္ …. (ခႏၶာကလာပါတယ္ဘုရား)။ ေၾသာ္ … ဒကာ၊ ဒကာမေတြ သိသြားေတာ့ ဒကာ၊ ဒကာမတို႔ ခႏၶာက အေၾကာင္း၊ အို နာ ေသက (အက်ဳိးပါဘုရား)။
အိုနာေသက အက်ဳိးဒုကၡ
ဤအေၾကာင္း အက်ဳိးခ်ဳပ္ေအာင္ က်င့္ႏိုင္တဲ့ အက်င့္သည္ကား ခႏၶာအေၾကာင္း သမုဒယ၊ အို၊ နာ၊ ေသက အက်ဳိးဒုကၡ …. (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား (ရွင္းပါၿပီ)၊ ခႏၶာက (အေၾကာင္းသမုဒယပါ)၊ အို၊ နာ ေသက …. (အက်ဳိးဒုကၡပါဘုရား)၊ ရွင္းၿပီေနာ္၊ သမုဒယသစၥာနဲ႔ ဒုကၡသစၥာ သိသြားၿပီေနာ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔သည္ အို နာ ေသ ကို လြတ္ေအာင္က်င့္ႏိုင္တဲ့ အက်င့္ကိုေတာ့ ဘာဆိုၾကမလဲ …. (မဂၢသစၥာပါဘုရား)၊ က်င့္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီခႏၶာေရာ အို၊ နာ၊ ေသေရာ လြတ္သြားမယ္ဆိုရင္ ဘာသစၥာတံုး (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)။
ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ သံုးသပ္ၾကစမ္းပါ
ေအး … ဒီလိုသစၥာေလးပါသိတဲ့ဉာဏ္ကို ဘုရားက ေဟာခ်င္လို႔ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ သံုးသပ္ၾကစမ္းပါကြလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေဟာေတာ္မူပါတယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ သေဘာပါၾကပလား … (ပါ-ပါတယ္ဘုရား)။
တစ္ခါေတြးၾကဦးစို႔ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ေၾသာ္ … တပည့္ေတာ္တို႔ျဖင့္ ယေန႔ထူးထူးျခားျခားပဲ သိပါၿပီဘုရား၊ ခႏၶာရွိရင္ အို နာ ေသ တည္းဟူေသာ အညြန္႔အေညွာက္ေတြ ေပါက္ရေတာ့မယ္၊ မေပါက္ပါနဲ႔ဆိုလို႔ …. (မရပါဘုရား)။ ေကၽြးရင္းေမြးရင္းနဲ႔လည္း …. (ေပါက္ပါတယ္ဘုရား)။
အိုညြန္႔၊ နာညြန္႔၊ ေသညြန္႔ေတြ ဘယ့္ႏွယ္တံုး .. (ေပါက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဆင္ရင္း ျပင္ရင္းနဲ႔ ေကာ …. (ေပါက္ပါတယ္ဘုရား)၊ အိုညြန္႔၊ နာညြန္႔၊ ေသညြန္႔ေတြက ေပါက္လာတာပဲ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သေဘာက်ပလား…. (က်ပါၿပီ)၊ ေဆးေတြ၀ါးေတြကုရင္း မတၱနဲ႔ေကာ …. (ေပါက္ပါတယ္ဘုရား)၊ အို နာ ေသပဲ ျပန္ေပါက္ပြားလာတယ္ဆိုတာ ႐ွင္းၾကပလား ... (႐ွင္းပါၿပီ)။
ဒီခႏၶာက သမုဒယသစၥာ
ဒါျဖင့္ ဒကာ၊ ဒကာမတို႕၊ ဒီခႏၶာႀကီးသည္ကားဆိုလို႕ ရွိရင္ျဖင့္ ဘယ္လိုထားလို႕မွမရတဲ့ ခႏၶာႀကီးဆိုတာ ေသခ်ာၾကပလား … (ေသခ်ာပါၿပီ)။
အို၊နာ၊ေသက ဒုကၡသစၥာ
ဒါေၾကာင့္ ဒီခႏၶာ ဘာသစၥာ … (သမုဒယသစၥာပါဘုရား)၊ အို၊နာ၊ေသက ဘာသစၥာ … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ဒုကၡသစၥာ၊ ဒီခႏၶာႀကီးက သမုဒယသစၥာ၊ အို၊နာ၊ေသက … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။
လြတ္ကၽြတ္ေအာင္ အက်င့္က အဂၢမသစၥာ
သူတို႔ကို လြတ္ေအာင္ ကၽြတ္ေအာင္က်င့္ႏိုင္တဲ့ အက်င့္က (မဂၢသစၥာပါဘုရား)၊ က်င့္လိုက္လို႔ လြတ္သြားလို႔ရွိရင္ …. (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)။
အိုနာေသခ်ဳပ္တာက နိေရာဓသစၥာ
အဲ … ဒီႏွစ္ခု လြတ္သြားရင္ နိေရာဓသစၥာဆိုတာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခႏၶာနဲ႔တကြ … အို နာ ေသ ခ်ဳပ္တာကို ဆိုပါတယ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ခႏၶာနဲ႔တကြ- အို နာ ေသ ခ်ဳပ္တာကို ဘာသစၥာဆိုၾကမလဲ …. (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)၊ နိေရာဓသစၥာ၊ ဒါအားထုတ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြေတာ့ ရၾကမွာေပါ့ဗ်ာ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ကိုင္း-ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ေတြးပါဦး ဆက္ၿပီးသကာလ ဘုရားက သမၼသသုတ္ဆိုတာ ေတြးၾကကြဲ႔ … တဲ့။ ဒီခႏၶာႀကီးကလည္း ဘယ္ကမ်ားလာပါလိမ့္မလဲဆိုတဲ့ အေမးကို ျပန္ေမးပါ … (မွန္ပါ့)၊ ဘယ္ကလာပါလိမ့္ …. (တဏွာက လာပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာငါးပါးသည္ တဏွာကလာတယ္
ဟုတ္ၿပီ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သံုးရက္ေတာင္ ရွိသြားေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ နားပါးလာၿပီ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားသည္ကားလို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဘယ္ကမ်ားလာပါလိမ့္ …. (တဏွာကလာပါတယ္ဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ တဏွာက ဘာသစၥာ … (သမုဒယသစၥာပါဘုရား)၊ ခႏၶာက …. (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ သူတို႔ ႏွစ္ခုခ်ဳပ္ေအာင္ က်င့္တဲ့အက်င့္က … (မဂၢသစၥပါဘုရား)၊ ႏွစ္ခုစလံုး ခ်ဳပ္သြားရင္ …. (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ တဏွာ နိေရာေဓာ နိဗၺာနံ၊ ခႏၶာနိေရာေဓာ နိဗၺာနံလို႔ ဘုရားကေဟာလိုက္ျပန္တယ္ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဒီသစၥာကို အမ်ားႀကီးသိေစခ်င္တယ္၊ ဦးဇံရင္းတို႔၊ ဦးျမေရႊတို႔ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ သံုးဆယ့္ႏွစ္ေကာ႒ာသကို သူအလိုမရွိဘူး၊ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ႀကီးကို ရဟန္းတစ္ပါးက ထ ေျဖေတာ့ ေက်နပ္ကဲ့လား ဘုရားက … (မေက်နပ္ပါဘုရား)။
မေက်နပ္ဘူးတဲ့၊ သစၥာမဆိုက္ေသးတဲ့အတြက္ မေက်နပ္ဘဲျဖစ္ၿပီး သကာလေနေတာ့ ဘုရားရွင္က သစၥာေဟာခ်င္တာ၊ ဟိုဟာလည္း ေဟာတာပါပဲ၊ သို႔ေသာ္ ဒီအကြက္မွာ သစၥာကို ျမင္ျမင္ထင္ထင္ႀကီး ျပခ်င္တာနဲ႔ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဟိုရဟန္းက်င့္စဥ္က ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက မေက်နပ္ဘဲ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
တဏွာက တည္ေထာင္တာ
ေၾသာ္ … ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ အခုတရားနာၾကတာ ခႏၶာဘယ္ႏွစ္ပါးနဲ႔ ပါလိမ့္… (ငါးပါးနဲ႔ပါဘုရား)။ အင္း…… ဘယ္သူကမ်ား တည္ေထာင္လိုက္လို႔ ဒီခႏၶာငါးပါးႀကီးနဲ႔ အခု ဒီလိုၾကံဳဆံုၿပီး ေနၾကရပါလိမ့္မလဲ …(တဏွာက တည္ေထာင္လိုက္လို႔ပါ ဘုရား)။
ေၾသာ္…တဏွာက စီမံလိုက္တဲ့အတြက္ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္ရ ရပါလို၏ဆိုတဲ့ တဏွာက စီမံလိုက္ေတာ့ ကံကေနၿပီး အားထုတ္လိုက္ေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ တဏွာက လက္သည္ပါ။ ဥပါဒါန္က သူခိုင္းတာလုပ္ရတာပါ၊ ကံကလည္း ဒကာ ဒကာမေတြ သိတဲ့အတိုင္း တဏွာျခယ္လွယ္ရာ လုပ္ရတဲ့အတြက္ ခႏၶာငါးပါးေပၚမလာဘူးလား … (ေပၚလာပါတယ္ ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ တဏွာ ဥပါဒါန္၊ ကံေတြကို ဘုရားကျဖဳတ္ထားၿပီး ဒီေနရာမွာ တဏွာက လာတယ္ေျပာလိုက္တာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းၾကပလား…(ရွင္းပါၿပီ)၊ ဒီဥပါဒါန္ကံေတြလည္း မပါဘူးလား… (ပါ…ပါတယ္ဘုရား)၊ သို႔ေသာ္ ျပ႒ာန္းတဲ့အေၾကာင္းက တဏွာ… (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ရွင္းၾကပလား…(ရွင္းပါၿပီဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ခႏၶာငါးပါး ဘယ္ကလာပါလိမ့္…(တဏွာက လာပါတယ္ဘုရား)။
တပ္ႏွစ္သက္တာ တဏွာ
ေၾသာ္ … ဒီခႏၶာငါးပါးႀကီးဟာ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ တဏွာဆိုတာသည္ အင္မတန္ ဆိုးရြား ယုတ္မာတဲ့တရား၊ တပ္ႏွစ္သက္တာ တဏွာေခၚတယ္၊ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ သမုဒယလို႔ေခၚတယ္၊ အဲဒီသမုဒယသစၥာ တဏွာေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမေတြမွာ ယခု ဘာရ ထားၾကသတံုး… (ခႏၶာငါးပါးရထား ၾကပါတယ္ဘုရား)၊ ေၾသာ္ … ခႏၶာငါးပါးရထားေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ ဒီဘ၀ မလိုခ်င္ပါဘူးဘုရား၊ မအိုခ်င္ပါဘူးဘုရား၊ မနာခ်င္ပါဘူးဘုရား၊ မေသခ်င္ပါဘူး ဘုရားဆိုေတာ့ ခႏၶာက ထြက္လာတဲ့အညြန္႔ပဲ၊ တားလို႔၊ ဆီးလို႔၊ ပိတ္လုိ႔၊ ပင္လို႔ရႏိုင္ၾကပါ့မလား … (မရႏိုင္ပါဘုရား)၊ မရႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သိတဲ့အတိုင္း တဏွာတည္းဟူေသာ ေရေသာက္ျမစ္ကို မျဖတ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔သည္ ခႏၶာႀကီးရၿပီးသကာလ မသာခ်ည္း ခ်ေနရမွာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ခႏၶာႀကီးရၿပီး (မသာခ်ည္း ခ်ေနရမွာပါဘုရား)၊ သေဘာပါၾကပလား…(ပါပါၿပီဘုရား)။
အင္း…ပုရြက္ဆိတ္ကေလးျဖစ္လည္း ပုရြတ္ဆိတ္မသာနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ …(မွန္ပါ့)၊ ဆင္ျဖစ္ရင္ေတာ့ … (ဆင္မသာနဲ႔ပါဘုရား)။ ငါးျဖစ္ရင္ေတာ့ … (ငါးမသာနဲ႔ပါဘုရား)၊ အဲ … နတ္ျဖစ္ျပန္ေတာ့ … (နတ္မသာနဲ႔ပါ)၊ ျဗဟၼာျဖစ္ျပန္ေတာ့ (ျဗဟၼာမသာနဲ႔ပါဘုရား)။
တဏွာသည္ ဘာလုပ္တတ္ပါလိမ့္
ေၾသာ္ … ဒီမသာေတြ ဘယ္သူမ်ား ဖန္ဆင္းၿပီး ဘယ္သူတည္ေထာင္ပါလိမ့္… (တဏွာ တည္ေထာင္ပါတယ္ဘုရား)။ ဒါျဖင့္ ဒီတဏွာသည္ ဘာမွမလုပ္တတ္ဘူး၊ မသာပဲ လုပ္တတ္တယ္ … (မွန္ပါဘုရား)၊ ရွင္းၾကပလား …(ရွင္းပါၿပီ)။
တဏွာသည္ ဘာလုပ္တတ္ပါလိမ့္ … (မသာလုပ္တတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ မသာပဲ လုပ္တတ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္က်ေတာ့ သူမသာျဖစ္ေအာင္ပဲ လုပ္တတ္တယ္…(မွန္လွပါ)၊ အျခား ဘာလုပ္တတ္ေသးလဲ… (မလုပ္တတ္ ပါဘုရား)၊ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ဒီတဏွာေၾကာင့္ ခႏၶာျဖစ္လာပါတယ္ ဆိုကတည္းက ခႏၶာက ဒီ-ဇာတိ၊ ဇရာ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏ၊ အိုမႈ၊ နာမႈ၊ ေသမႈတည္းဟူေသာ အညြန္႔အေညွာက္ေတြမွာ လမ္းမဆံုးရဘူးလားဗ်…(ဆံုးရပါတယ္ ဘုရား)၊ သေဘာပါၾကပလား … (ပါ ပါတယ္ဘုရား)။
တဏွာသည္ ခႏၶာလုပ္တတ္တယ္
ဒါျဖင့္ တဏွာသည္ ဘာကိုလုပ္တတ္ပါလိမ့္မလဲ … (ခႏၶာကို လုပ္တတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ခႏၶာသည္ ဘယ္မွာ လမ္းဆံုးပါလိမ့္၊ မသာမွာ လမ္းဆံုးပါတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီ)၊ ခႏၶာသည္ ဘယ္မွာ လမ္းဆံုးသလဲ … (မသာမွာ လမ္းဆံုးပါတယ္ဘုရား)။
မသာမွာလမ္းဆံုးတယ္ ေျပာလိုက္ပါေတာ့ တိုတိုပါပဲ (မွန္ပါ့)၊ ဒကာ ဒကာမေတြ လြမ္းမေန ပါနဲ႔ေတာ့ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ တဏွာေၾကာင့္ ဘာျဖစ္သလဲ … (ခႏၶာျဖစ္ ပါတယ္)၊ ခႏၶာဘယ္မွာ စခန္းသတ္ပါလိမ့္ … (မသာမွာပါဘုရား)။
ခႏၶာရရင္မသာရတာပဲ
မသာမွာ စခန္းသတ္ရတယ္ဆိုတာ ခႏၶာရတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ဟာ ဒီမွာခ်ည္း စခန္းသတ္တာပဲ ဆိုေတာ့ အားလံုး တရားနာတဲ့ ဦးခင္ေမာင္တို႔ လူစု ခႏၶာရရင္ မသာရတာပဲ (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ခႏၶာရရင္ … (မသာရတာပါပဲဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဘယ္ခႏၶာ ရရပါလို၏။ ဘယ္မသာ ခ်ရပါလို၏။ ဒီအဓိပၸာယ္ပဲရတယ္… (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဒီျပင္ ဘာရေသးသတံုး… (မရပါဘုရား)၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘယ္ခႏၶာမွ မရခ်င္ပါနဲ႔ (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ခႏၶာရရင္ ဘာရမယ္ (မသာရပါမယ္)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ေၾသာ္ … နိဗၺာန္ မရေသးမီစပ္ၾကားမွာျဖင့္ နတ္ခႏၶာ ရ ရပါလို၏ ဆိုေတာ့ နတ္မသာခ်ရပါလို၏။ ဒါပဲ ရတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ျဗဟၼာခႏၶာ ရရပါလို၏ ဆိုျပန္ေတာ့ … (ျဗဟၼာမသာ ခ်ရပါလိို၏)၊ ျဗဟၼာမသာ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ရပါလို၏ … (မွန္ပါ့)၊ ဘာပါလိမ့္ … (ျဗဟၼာ မသာ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ရပါလို၏)။
သံုးဆယ့္တစ္ဘံု မသာစံုျဖစ္ရတယ္
ျဗဟၼာမသာ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ရပါလို၏ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သံုးဆယ့္တစ္ဘံု မသာစံု ျဖစ္ရပါလို၏ ဆိုတာ တဏွာလုပ္တာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊သံုးဆယ့္တစ္ဘံု မသာစံုျဖစ္ေအာင္ (တဏွာက လုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ တဏွာက လုပ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာၾကပလား … (ေသခ်ာပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္ ဒီတဏွာ မေသသေရြ႕ မသာမ်ိဳးေတာ့ျဖင့္ ျပတ္မယ္မဟုတ္ပါဘူး … (မွန္ပါ့)၊ ျပတ္ပါ့ မလား … (မျပတ္ပါ)။ ဒါ ၾကမ္းၾကမ္းေဟာတာလား၊ အမွန္ေပးေနတာလား၊ အကဲခတ္ပါ … (အမွန္ေပးေနတာပါဘုရား)။
အမွန္ေပးေနတယ္တဲ့၊ နားထဲမွာၾကားရတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ကေတာ့ ေၾသာ္…ဘုန္းႀကီးႏွယ္ ၾကမ္းလိုက္တာဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔က ၾကမ္းတယ္ထင္တယ္၊ ခႏၶာက ဒါပဲ… (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းၾကပလား… (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ခင္ဗ်ားတို႔က ၾကမ္းတယ္ထင္ေပမယ့္ ခႏၶာက ဒါ့ျပင္ႏုၿပီးထြက္လာေသးသလား … (မထြက္ပါ)၊ ခႏၶာရတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ဘယ္လမ္းဆံုးရမယ္ … (မသာလမ္းဆံုးရပါမယ္ဘုရား)၊ ဒီမသာ ဘယ္သူတည္ေထာင္ပါလိမ့္ … (တဏွာ တည္ေထာင္ပါတယ္ဘုရား)။
မသာျဖစ္မယ့္ အထည္ႀကီး
အံမာေလး … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒီတဏွာဟာ ေပါင္းသင္းထိုက္၊ မေပါင္းသင္းထိုက္ … (မေပါင္းသင္းထိုက္ပါဘုရား)၊ ဦး၀ႀကီး ေပါင္းသင္းခ်င္ေသးသလား … (မေပါင္းသင္းခ်င္ပါဘုရား)၊ ဒီတဏွာ ေပါင္းမိလို႔ က်ဳပ္တို႔မွာ အခုမသာျဖစ္မယ့္ အထည္ႀကီးနဲ႔ သြားလာေနရတာ … (မွန္ပါ့)။
ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဘယ္သူနဲ႔ သြားလာေနရတာတံုး … (မသာျဖစ္မယ့္ အထည္ႀကီးနဲ႔ပါဘုရား)၊ မသာျဖစ္မယ့္အထည္ႀကီးနဲ႔ သြားလာေနရေတာ့ ေကာင္းေသရဲ႕လား …. (မေကာင္းပါဘုရား)။
ရွင္မသာ
ဒီအထဲကေနၿပီး သူက ရွင္မသာေတြ၊ ေသမသာေတြမ်ား ႏွစ္မ်ဳိးျပလိုက္ေသးတယ္ … (မွန္ပါ့)။ သြားတဲ့အခါ ႏွပ္ေတြညွစ္လိုက္၊ က်င္ႀကီးေတြစြန္႔လိုက္ဆိုေတာ့ အသုဘေတြ မျပဘူးလား … (ျပပါတယ္)၊ ဒါ-ရွင္မသာကိုးဗ် … (မွန္ပါ့)။
ေသမသာ
ေနာက္ဆံုးပိတ္က်ေတာ့ ေခါင္းထဲ၀င္တဲ့မသာ … (မွန္ပါ့)၊ သူက မသာ ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးျပသလဲ … (ႏွစ္မ်ဳိးပါဘုရား)၊ ရွင္မသာ တစ္မ်ဳိး၊ ေသမသာ … (တစ္မ်ဳိးပါဘုရား)။
ဘယ္မသာ ႀကိဳက္ၾကသလဲ … (ဘယ္မသာမွမႀကိဳက္ပါ)၊ ေတာ္ၿပီ …ေတာ္ၿပီ၊ ဒါေလာက္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ အေတာ္ပါးလာၿပီ၊ အေတာ္ပါးလာၿပီ၊ ဒီပါးလာတာကို ဘုန္းႀကီးက သိပ္၀မ္းသာပါတယ္။ ေၾသာ္ … ရွင္မသာမႀကိဳက္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ လူ႔ဘ၀ သူမႀကိဳက္ေတာ့ဘူး … (မွန္ပါ့)၊ နတ္ဘ၀ေကာ …(မႀကိဳက္ပါဘုရား)။
ေသမသာေတာ့ လူတိုင္း မႀကိဳက္တာ ဟုတ္ပါတယ္။ အခု ရွင္မသာကိုမႀကိဳက္ဘူးဆိုတဲ့ စကားတစ္လံုးကို ဘုန္းႀကီးတို႔ တရားတစ္ပြဲလံုးသံုးလိုက္တဲ့အတြက္ အလြန္၀မ္းသာပါတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ခႏၶာထဲမွာ ထြက္လာသေရြ႕ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခႏၶာမွာ ထြက္လာတာ၊ ႏွာေခါင္းက ထြက္လာတာလဲ အသုဘပဲ ထြက္ထြက္ … (မွန္ပါ့)၊ ပါးစပ္က ထြက္လာတာလဲ … (အသုဘပါပဲ)၊ နားက နားဖာေခ်းေတြ ထြက္လာတာေကာ … (အသုဘပါပဲ)၊ ကိုယ္က ေခၽြးေတြထြက္လာတာေကာ … (အသုဘပါပဲ)၊ က်င္ငယ္ေပါက္က က်င္ငယ္ေတြ ထြက္လာတာေကာ … (အသုဘပါပဲဘုရား)။
ေၾသာ္ … နဂိုရွိလို႔ နဂိုင္းထြက္လာတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဘယ္လိုဆိုၾကပါ့မယ္ … (နဂိုရွိလို႔ နဂိုင္းထြက္ထာလာတာပါဘုရား)၊ နဂိုရွိလို႔ နဂိုင္းထြက္လာတယ္ဆိုတာ အဲဒါက ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သြားရင္းလာရင္းျဖစ္ရတဲ့ ရွင္မသာ …(မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိၾကပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)၊ အသုဘေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့)။
ေသမသာကို ရွင္မသာကပို႔တယ္
ခင္ဗ်ားတို႔က က်ဳပ္ဒီေန႔ ဘယ္ကစာကေလး ေရာက္ေနတယ္၊ အသုဘဖိတ္တာနဲ႔၊ အဲဒါက ေသမသာ သြားၾကတာ … မွန္ပါ့)၊ ေသမသာ ဘယ္သူသြားပါလိမ့္ဆိုေတာ့ ရွင္မသာကပို႔တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္မသာက ပို႔တယ္၊ ေသမသာကို … (ရွင္မသာကပို႔ပါတယ္ဘုရား)။
ခင္ဗ်ားတို႔က လမ္းမွာေျပာသြားတာပဲ၊ သူနဲ႔ က်ဳပ္တို႔နဲ႔ဟာ ေရွ႕သြားေနာက္လိုက္ပါပဲ၊ မေျပာၾကဘူးလား … (ေျပာပါတယ္ဘုရား)၊ သူနဲ႔က်ဳပ္တို႔ဟာ ဘာတဲ့ … (ေရွ႕သြားေနာက္လိုက္ပါပဲ ဘုရား)။
ဘာျဖစ္လို႔ သူ ဒီအသံ သံုးလာသတံုးဆိုတာၾကည့္၊ ရွင္မသာကို သေဘာမက်ေတာ့ဘူး၊ ဟိုေသမသာကိုသာ လွမ္းေျပာေနတာ … (မွန္ပါ့)။
အခုေတာ့ျဖင့္ ဘုန္းႀကီးကပဲ ထိုးထိုးထြင္းထြင္းေျပာလိုက္တဲ့အတြက္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ရွင္တဲ့အခါလည္း ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဘာေတြမ်ား ထြက္လာသတံုး၊ သုဘ ထြက္လာသလား၊ အသုဘထြက္သလား … (အသုဘ ထြက္ပါတယ္ဘုရား)။
ကိုယ့္အေလာင္းကိုယ္ထမ္းႏိုင္ေသးတယ္
အဲဒါ ဘာမသာ ေခၚၾကမလဲ … (ရွင္မသာေခၚပါတယ္ဘုရား)၊ ရွင္မသာတဲ့ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္မသာဆိုေတာ့ ကိုယ့္အေလာင္းကိုယ္ ထမ္းသြားႏိုင္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့)၊ ေသမသာကေတာ့ ကိုယ့္အေလာင္းကို မထမ္းႏိုင္ဘူး … (မွန္ပါ့)၊ ဒါ-ထူးျခားတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ရွင္မသာကေတာ့ … (ကိုယ့္အေလာင္းကိုယ္ ထမ္းႏိုင္ပါတယ္) ေသမသာကေတာ့ (ကိုယ့္ အေလာင္းကိုယ္မထမ္းႏိုင္ပါ)၊ သူမ်ားထမ္းပိုးထြက္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ အဲဒါကေလးပဲထူးတယ္၊ ဒိျပင္ ဘာထူးၾကေသးသလဲ …(ဘာမွမထူးပါ)၊ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ေသမသာကလည္း ဘာသစၥာ … (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ ရွင္မသာကလည္း … (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ ဒါေၾကာင့္ တစ္တန္းတည္းေဟာေနတာ … (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိၾကပလား … (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဘယ္မသာျဖစ္ရလို႔ရွိရင္ ေကာင္းပါ့မလဲ … (ဘယ္မသာမွ မေကာင္းပါဘုရား)၊ ဟုတ္ကဲ့လား ခင္ဗ်ားတို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔က ရွင္မသာႀကိဳက္ေတြ ထင္တယ္ေနာ္။
ဘယ္မသာမွမႀကိဳက္ဘူး
ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားရင္ ဦးခင္ေမာင္ ဘယ္မသာႀကိဳက္ ျဖစ္ေနသတံုး … (ဘယ္မသာမွ မႀကိဳက္ပါဘုရား)၊ ဘယ္မသာမွမႀကိဳက္ဘူး၊ ဒီပြဲထဲမွာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က ေတာ္ေတာ္ကေလးကို ရင့္ေနၿပီ၊ အျပင္ဘက္က်မွ ေဖာက္ျပန္တာ သူ႔ဟာက … (မွန္႔ပါဘုရား)။
ကိုင္း … ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးကျဖင့္ ဘယ္အခ်ိန္မွာမွ ၊ အသုဘမျပတဲ့ အခ်ိန္ရယ္လို႔ ရွိရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)၊ ႐ူရင္း မတၱနဲ႔ ျပေနတာလည္း သုဘျပသလား၊ အသုဘျပ သလား … (အသုဘျပပါတယ္ဘုရား)။
မ်က္စိက ထြက္ျပလိုက္လည္း အသုဘ၊ နားကထြက္ျပလိုက္လည္း အသုဘ၊ ႏွာေခါင္းကထြက္ျပလိုက္လည္း အသုဘ၊ လွ်ာကထြက္ျပတာေကာ (အသုဘပါပဲ)၊ ကိုယ္က ထြက္ျပတာကေကာ (အသုဘပါပဲ)၊ ေျခာက္ဒြါရကထြက္ျပတာေကာ … (အသုဘပါပဲဘုရား)၊ တစ္ကိုယ္လံုးကထြက္ျပတာ …(အသုဘပါဘုရား)။
ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ေခြ်းဘယ္ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းၾကမတံုးလို႔ ဘယ္သူကမ်ား ဆစ္သတံုးဗ်၊ ဆစ္ေသးရဲ႕လား … (မဆစ္ပါ)၊ ေခြ်းဘယ္ေစ်းနဲ႔ေရာင္းၾကမတံုးဆိုတာ ဘယ္သူကမ်ား ဆစ္ေသးသတံုး … (မဆစ္ပါဘုရား)။
က်ဳပ္ကိုဘာမွတ္လို႔တံုး
အသုဘမို႔ မဆစ္တာ (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)၊ ဘာေၾကာင့္ မဆစ္ပါလိမ့္ … (အသုဘမို႔ပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ လူရွင္ အဖိုးတန္တယ္ဆို ခင္ဗ်ားတို႔က … (မတန္ပါဘုရား)၊ က်ဳပ္ဘာမွတ္လို႔တံုး၊ လူကံုထံထဲက၊ အံမာေတာ္ေတာ္ ေစ်းျမွင့္ထားတာေနာ္၊ မျမွင့္ဘူးလား ခင္ဗ်ားတို႔ … (ျမွင့္ပါတယ္ဘုရား)၊
ျမွင့္သာျမွင့္တယ္တဲ့၊ ဘယ္သူက ေစ်းေပး၀ယ္သတံုးေမးရင္ … (ဘယ္သူကမွမ၀ယ္ပါ)၊ ဘယ္သူမွ မ၀ယ္ဘူး၊ ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ အ႐ူးျမွင့္ျမွင့္ေနတာေပါ့ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဒီ အဓိပၸာယ္ေကာ မက်ဘူးလား …(က်ပါတယ္)၊ သေဘာပါၾကရဲ႕လား … (ပါ ပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒီခႏၶာဘယ္ကလာပါလိမ့္ … (တဏွာက လာပါတယ္)၊ ေၾသာ္ … တဏွာကလုပ္တာသည္ အသုဘ ဒုကၡသစၥာပဲ လုပ္ပါတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီ)၊ တဏွာက လုပ္လိုက္တာဟူသေရြ႕ … (အသုဘဒုကၡသစၥာပဲ လုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊
အသုဘ ဒုကၡသစၥာမို႔ ဒကာ ဒကာမတို႔ သူကေနၿပီး ဒီဘက္မွာ ဇရာ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏေတြနဲ႔ပဲ လမ္းမဆံုးရဘူးလား … (ဆံုးရပါတယ္ဘုရား)၊ ေပၚၾကပလား … (ေပၚပါၿပီ) ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ဒီတဏွာကို သတ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဒီတဏွာရွိေနရင္ က်ဳပ္တို႔ကို ရွင္မသာေသမသာ လုပ္မယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
တဏွာရွိရင္ ဘာလုပ္မယ္ထင္သတံုး
ဒီတဏွာရွိေနသေရြ႕ ကာလပတ္လံုး … (ရွင္မသာေသမသာလုပ္ပါမယ္ဘုရား)၊ ဦးဇံရင္ တဏွာရွိေနရင္ ဘာလုပ္မယ္ထင္ၾကသတံုး … (ရွင္မသာ၊ ေသမသာလုပ္ပါမယ္ဘုရား)၊ က်ဳပ္တို႔ကို က်က္သေရမဂၤလာထဲ သြင္းေပးသလား၊ က်က္သေရမဂၤလာမရိွတဲ့ဘက္ ပို႔ေနသလား … (က်က္သေရမဂၤလာမရွိတဲ့ဘက္ ပို႔ေနပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ တဏွာ ေက်းဇူးတင္စရာလား၊ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ေျခကန္ထုတ္စရာလား … (ေျခကန္ထုတ္စရာပါဘုရား)၊ ဒါ့ေၾကာင့္ တဏွာကို ပဟာတဗၺကိစၥနဲ႔ပယ္ရမယ္လို႔ဘုရားက သစၥာအနက္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ခ်က္မွာ တဏွာကို ဘာလုပ္ရမတဲ့၊ ပဟာတဗၺကိစၥနဲ႔ ပယ္ရမယ္လို႔ေဟာတာ ဒကာ ဒကာမေတြရဲ႕၊ မပယ္လို႔ရွိရင္ ရွင္မသာ ေသမသာ လုပ္မွာစိုးလို႔ ဘုရားဒါေလာက္ေဟာတာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရိပ္မိၾကပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။
တဏွာမပယ္ႏိုင္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္သည္ ဘာနဲ႔ေနရမယ္ထင္သတံုး … (ရွင္မသာ၊ ေသမသာနဲ႔ေနရပါမယ္ဘုရား)၊ ရွင္မသာနဲ႔ ေသမသာလည္း အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ ကြဲၾကပလား … (ကြဲၾကပါၿပီဘုရား)။
ကိုယ့္အေလာင္းကိုယ္ထမ္းႏိုင္တာသည္ ရွင္မသာ
ကိုယ့္အေလာင္းကိုယ္ ထမ္းႏိုင္တာသည္ … (ရွင္မသာပါဘုရား)၊ သူမ်ားထမ္းပို႔တာသည္ … (ေသမသာပါဘုရား)၊ ဘယ္မသာႀကိဳက္သတံုး … (ဘယ္မသာမွ မႀကိဳက္ပါဘုရား)။
ေတာ္လာၿပီ … ေတာ္လာၿပီ ခင္ဗ်ားတို႔၊ ဒီတရားပြဲအေတာ္ကို ေတာ္လာၿပီ၊ နဂိုက ရွင္မသာ သိမွမသိဘဲကိုး … (မွန္ပါ့)၊ အခုေတာ့ျဖင့္ ရွင္မသာ သိသာေအာင္လို႔ ဘုန္းႀကီးက ဒြါရကိုးေပါက္က ထြက္သလား … အသုဘေတြထြက္သလား … အသုဘေတြထြက္သလား … (အသုဘေတြ ထြက္ပါတယ္ဘုရား)။
အသုဘေတြ ထြက္တယ္ဆိုကတည္းကိုက ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ နဂိုရွိလို႔ နဂိုင္းထြက္လာတာပဲဆိုတာ မရွင္းဘူးလားဗ်ာ … (ရွင္းပါတယ္ဘုရား)၊ ေကာင္းၿပီ၊ အဲဒါ ဒြါရကိုးေပါက္ကထြက္တဲ့ဥစၥာ ဘယ္ေစ်းနဲ႔ ဘယ္သူက ကံထ႐ိုက္ခံသတံုး … (ဘယ္သူကမွ ကံထ႐ိုက္ မခံပါဘုရား)။
ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္ … (အသုဘမို႔ပါ)၊ အသုဘဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)၊ ဒီအသုဘျဖစ္ခဲ့လို႔ရွိရင္ ဘာသစၥာတံုး … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ေသခ်ာၾကပလား … (ေသခ်ာပါၿပီဘုရား)။
ရွင္မသာ၊ ေသမသာလုပ္ပါတယ္။
ေသခ်ာပါၿပီ …တဲ့၊ ဒါျဖင့္ တဏွာသည္ ဘာကို လုပ္ပါလိမ့္မလဲလို႔ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖၾကမလဲ … (ခႏၶာကိုလုပ္ပါတယ္)၊ ဒါပဲ ၾကမ္းၾကမ္းေျပာေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ေရ၊ ရွင္မသာ၊ ေသမသာလုပ္တာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒကာ ဒကာမတို႔ ၾကမ္းၾကမ္းေျပာေတာ့ … (ရွင္မသာေသမသာလုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ အမွန္ေျပာေတာ့ ဒါပဲရတယ္… (မွန္ပါ့)၊ အမွန္ေျပာေတာ့ သူဘာလုပ္ပါလိမ့္ … (အသုဘလုပ္ပါတယ္)၊ အသုဘက ဒုကၡသစၥာဆိုတ ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါၿပီ)။
ကိုင္း…ဒါျဖင့္ ဒီတဏွာ မျပတ္သေရြ႕ ကာလပတ္လံုး သူသည္ က်ဳပ္တို႔ကို ဘာေတြခ်ည္း တည္ေထာင္ ေပးသလဲလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးေတာ့မွ ဒကာ၀ ရိပ္မိေလာက္ပါၿပီ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္မသာ၊ ေသမသာမွတစ္ပါး သူဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ဒုကၡသစၥာပဲ လုပ္တတ္တယ္
သမုဒယသစၥာ တဏွာေလာဘသည္ ဘာလုပ္တတ္ပါလိမ့္… (ရွင္မသာ၊ ေသမသာပဲ လုပ္တတ္ပါတယ္ ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ရွင္မသာ၊ ေသမသာဆိုတဲ့ ဒုကၡသစၥာပဲ ဦးခင္ေမာင္ေရ သူလုပ္တတ္တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ သူ႔ကို လက္သပ္ေမြးလို႔ ေတာ္ပါ့မလား … (မေတာ္ပါ)၊ မေတာ္လို႔ ရွိရင္ျဖင့္ သူ႔ကို ပယ္ရလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ပယ္တဲ့အခါက်လို႔ရွိရင္ျဖင့္ သူဘယ္မွာ အျမစ္တြယ္ေနသတံုးဆိုတဲ့စကား ေမးရေတာ့မယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ ဒီတဏွာအျမစ္ဟာ ဘယ္မွာ တြယ္ေနသတံုးဆိုတာ ေမးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ခင္ရာ မင္ရာ တြယ္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဘယ္မွာလဲ… (ခင္ရာ မင္ရာမွာ တြယ္ေနပါတယ္) ခင္ရာ မင္ရာမွာ တြယ္ေနတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာ ပလား… (ေသခ်ာပါၿပီ)၊ ေအး … ေသခ်ာၿပီ၊ ေသခ်ာၿပီ။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ေလးခ်က္ ေတာ့ ေစ့သြားပါၿပီ၊ ေစ့သြားျငားေသာ္လည္း ဒကာ ဒကာမတို႔၊ အေၾကာင္းအက်ဳိးဆက္ၾကဦးစိုးေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ အို နာ ေသ ဘယ္ကလာပါလိမ့္… (ခႏၶာငါးပါးက လာပါတယ္ ခႏၶာငါးပါးက လာပါတယ္။)
ခႏၶာငါးပါးက ဘာသစၥာ … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား) ေအး သို႔ေသာ္ သူက သမုဒယသစၥာ … (မွန္ပါ့)၊ အို နာ ေသက (ဒုကၡသစၥာပါ)၊ ရွင္းၿပီေနာ္ …(မွန္ပါ့)၊ ခႏၶာငါးပါးအေၾကာင္းကိုဗ်၊ ခႏၶာငါးပါးေၾကာင့္ အို နာ ေသ ျဖစ္ရတာ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
က်င့္ႏိုင္တဲ့အက်င့္က မဂၢသစၥာ
ဟ … ဒါျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ခုမရိွေအာင္ က်င့္ႏိုင္တဲ့ အက်င့္ဟာ ဘာသစၥာ … (မဂၢသစၥာပါ)၊ ႏွစ္ခုစံုးမရွိရင္ ဘာသစၥာတံုး … (နိေရာဓသစၥပါဘုရား)။
တဏွာက သမုဒယသစၥာ
ေၾသာ္…ဒီလို သစၥာ သိသိသြားစမ္းပါကြာတဲ့၊ ဘုရားက ဒီလို သံုးသပ္စမ္းပါတဲ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္ရမွာေနာ္ …. (မွန္ပါ့)၊ သေဘာပါၾကပါလား …(ပါ ပါၿပီ)၊ ကိုင္း ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခႏၶာဘယ္သူက တည္ေထာင္ပါလိမ့္…. (တဏွာက တည္ေထာင္ပါတယ္ဘုရား)။
ခႏၶာကဒုကၡသစၥာ
ဒါျဖင့္ တဏွာက ဘာသစၥာ … (သမုဒယသစၥာပါဘုရား)၊ ခႏၶာက …(ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ သူတို႔ႏွစ္ခုမရွိေအာင္ က်င့္တဲ့အက်င့္က … (မဂၢသစၥာပါဘုရား)၊ ႏွစ္ခုစလံုးမရွိတာက … (နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒီလိုသြားရဦးမွာ ဦးခင္ေမာင္ေရ … (မွန္ပါ့)၊ ဒီလိုသံုးသပ္ၿပီး သစၥာဆိုက္ေအာင္ သြားလိုက္စမ္းပါလို႔ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ေဟာေတာ္မူပါတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ကိုင္း … ဒီတဏွာ ဘယ္ကလာပါလိမ့္ … (ခင္ရာမင္မရာကလာပါတယ္ဘုရား)။
အဲ … ခင္ရာမင္ရာဆိုေတာ့ ပါဠိေတာ္အတိုင္း ေျပာၾကစို႔ဆိုေတာ့ စကၡဳ ေသာတ ဃာန ဇိ၀ွာ ကာယ မန ကလာတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ စကၡဳ ေသာတ ဃာန ဇိ၀ွာ ကာယ မနက လာတယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
သို႔ေသာ္ မကပါဘူး ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သတိပ႒ာန္ ပါဠိေတာ္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ “စကၡဳေလာေက ေသာတံေလာေက ဃာနံေလာေက ဇိ၀ွာေလာေက ကာေယာေလာေက မေနာေလာေက ပိယ႐ူပံ သာတ႐ူပံ အေတၳသာတဏွာ” တခ်ဳိ႕ေနရာက်ေတာ့လည္း ဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက သစၥာေနရာက်ေတာ့ ႐ူပါေလာေက မနေလာေကနဲ႔ လာျပန္ေတာ့ ေၾသာ္ … ဒီဥစၥာသည္ တျခား မဟုတ္ဘူး၊ ခင္ရာမင္ရာက လာတာပဲဆိုတာ မေသခ်ာဘူးလား… (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)။
ခင္ရာ မင္ရာျဖဳတ္ႏိုင္ရင္ တဏွာျပဳတ္မယ္
ဒါျဖင့္ ဒီတဏွာေရေသာက္ျမစ္သည္ ဘယ္မွာတြယ္ေနသတံုး … (ခင္ရာ မင္ရာမွာ တြယ္ေနပါတယ္)။ ဒါျဖင့္ ခင္ရာ မင္ရာကို က်ဳပ္တို႔က ျဖဳတ္ႏိုင္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ တဏွာျပဳတ္မယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ခင္ရာမင္ရာကို ၀ိပႆနာအလုပ္လုပ္ႏိုင္ရင္ … (တဏွာျပဳတ္ပါမယ္)၊ တဏွာျပဳတ္မယ္၊ တဏွာျပဳတ္ရင္ ဒီဘက္က ခႏၶာေကာ (ျပဳပါတယ္ဘုရား)၊ ဒီခႏၶာျပဳတ္ရင္ အို နာ ေသ နဲ႔ က်ဳပ္တို႔ အိုးစားကြဲသြားမယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
တဏွာျပဳတ္ရင္ ခႏၶာျပဳတ္မယ္
အို နာ ေသ နဲ႔ ကြဲ မကြဲ စဥ္းစားမိပလား … (ကြဲပါတယ္)၊ တဏွာျပဳတ္လို႔ရွိရင္ ဘာတဲ့တံုး … (ခႏၶာျပဳတ္ပါတယ္)၊ အဲ … ခႏၶာကျပဳတ္မယ္၊ ခႏၶာျပဳတ္ရင္ … (အို နာ ေသ နဲ႔ အိုးစားကြဲပါတယ္)။
ဒါျဖင့္ က်ဳပ္တို႔သည္ ျပဳတ္တဲ့ဉာဏ္ကို က်ဳပ္တို႔ရမွသာလွ်င္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ တဏွာအျမစ္ကို ျဖတ္ႏိုင္မယ္၊ တဏွာအျမစ္ တြယ္ရာဌာနကို က်ဳပ္တို႔ျဖတ္ရမယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ တဏွာအျမစ္တြယ္ရာဌာနကို မျဖတ္ခဲ့လို႔ရွိရင္ ေတာ္ပါ့မလား … (မေတာ္ပါဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ တဏွာအျမစ္တြယ္ရာဌာနကို က်ဳပ္တို႔ အႀကီးအက်ယ္ ျဖတ္ၾကစို႔ရဲ႕ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ တဏွာအျမစ္တြယ္တဲ့ေနရာ ဒီပါဠိေတာ္မွာေတာ့ ေျခာက္ေနရာျပတယ္၊ တခ်ဳိ႕ေနရာက်တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ အားလံုးအကုန္ပဲ ျပလိုက္တယ္၊ ေလာကီ ခႏၶာငါးပါးစလံုး ျပလိုက္တယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
သို႔ေသာ္ ဒီေနရာ သမၼသသုတ္မွာေတာ့ ဘုရားက ေျခာက္ေနရာပဲ ျပပါတယ္။ ေျခာက္ေနရာပဲျပေသာ္လည္း ဒကာ ဒကာမေတြက စဥ္းစားလိုက္၊ စကၡဳ ေသာတ ဃာန ဇိ၀ွာ ကာယ မန ဆိုေတာ့ ဒါေတြက ႐ုပ္ေတြ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ကဲ … ဒါေတြက႐ုပ္၊ ဒီဘက္က မနဆိုတဲ့နာမ္ မေနဘူးလား၊ (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ မနဆိုတာ စိတ္ေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့) စိတ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ယွဥ္ေဖာ္ယွဥ္ဖက္ ေစတသိက္နဲ႔ ခြဲလို႔ပါ့မလား … (မရပါဘုရား)။
ေၾသာ္ … ဒီက နာမကၡႏၶာေလးပါး၊ သူက ႐ူပကၡႏၶာလို႔ ဆိုလိုက္ေတာ့ ႐ုပ္နာမ္ျပန္ရတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား) ဘာပါလိမ့္ (႐ုပ္နာမ္ျပန္ရပါတယ္ဘုရား)၊ အင္း …အခု တရားနာေနၾကတာ ဘယ္သူေတြ ပါလိမ့္ … (႐ုပ္နာမ္ေတြပါဘုရားသေဘာပါၾကပလား … (ပါ ပါၿပီဘုရား)။
႐ုပ္ နာမ္ပဲ ႐ႈရမွာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ ဒါျဖင့္ ဒီ႐ုပ္နာမ္ကို ခုနက ပါဠိေတာ္က ခုနက ဘုန္းႀကီး သံေပါက္ ကေလးခ် ၿပီးသံေပါက္ကေလး ခ်ေပးလိုက္တုန္းက ဒကာ ဒကာမ ေတြကို ဒီ႐ုပ္နာမ္ကို လြန္စြာအားထုတ္ နာမ္နဲ႔႐ုပ္ကို နာမ္႐ုပ္ေတာ့ေတြ႔ၿပီ (မွန္ပါ့)၊ မေတြ႔ေသးဘူးလား … (ေတြ႔ပါၿပီဘုရား)။
ျဖစ္ခ်ဳပ္ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ရလိမ့္မယ္
ဘယ္လိုျမင္ေအာင္ လုပ္ရမတံုး … (ျဖစ္ခ်ဳပ္ ဉာဏ္ျမင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ျဖစ္ခ်ဳပ္ဉာဏ္ျမင္၊ သူတို႔၏ ျဖစ္တာခ်ဳပ္တာကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရလိမ့္မယ္ …(မွန္ပါ့ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ျဖစ္ခ်ဳပ္ဉာဏ္ျမင္ဆိုေတာ့ ဤငါးအင္အမွန္ပင္ မဂ္ရေၾကာင္းဆိုတဲ့ဥစၥာ သူ႔အလကၤာနဲ႔ သူ႔ျဖစ္စဥ္နဲ႔ေတာ့ ထိုနာမ္႐ုပ္ေတာ့ေတြ႔ၿပီ၊ ဒီနာမ္႐ုပ္ကို ျဖစ္ခ်ဳပ္ျမင္ေအာင္ လုပ္ရလိမ့္ဦးမယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ၾကာၾကာျမင္ရင္ တဏွာေသပါလိမ့္မယ္
နာမ္႐ုပ္ကို … (ျဖစ္ခ်ဳပ္ျမင္ေအာင္ လုပ္ရပါလိမ့္ဦးမယ္)၊ မေလွ်ာ့ၾကနဲ႔ေနာ္၊ ဒကာ ဒကာမေတြ ၾကာၾကာျမင္လို႔ရွိရင္ ေဟာဒီတဏွာ ေသပါလိမ့္မယ္၊ ဒီတဏွာေသရင္ ဒီခႏၶာရပါ့မလား … (မရပါဘုရား)။
ဒီခႏၶာမရလို႔ရွိရင္ ဒီ အို နာ ေသနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ အိုးစားကြဲပါၿပီ … (ကြဲပါၿပီ)၊ မကြဲပါနဲ႔ဆိုလို႔ရမလား … (မရပါဘုရား)၊ အခုေတာျဖင့္ ဒကာ ဒကာမေတြက ဒီေနရာကေန ရပ္တဲ့ၿပီး သကာလ က်ဳပ္အိုရေတာ့ ဒီသား၊ ဒီသမီးနဲ႔ ေၾကာက္ေသးတယ္၊ အိုရမွာ ေၾကာက္ေသးသတဲ့ … (မွန္ပါ့)။
ဒီခႏၶာႀကီးနဲ႔ရပ္ၿပီးေတာ့ … (မွန္ပါ့)၊ ဒီခႏၶာႀကီးနဲ႔ ဒကာသစ္တို႔ေကာ ဒီသား၊ ဒီသမီးေတြနဲ႔ ေခတ္ေပၚေတြနဲ႔ေတာ့ ခက္ပါေသးတယ္၊ ဘာတံုး ဒီခႏၶာ ျမင္ၿပီးသကာလသူက ဘာေၾကာက္ေနတာတံုး … (အိုရမွာ ေၾကာက္တာပါဘုရား)။
အိုရမွာ ေၾကာက္လွေခ်ရဲ႕၊ နာမွာေကာ … (ေၾကာက္လွေခ်ရဲ႕)၊ ေသမွာေကာ … (ေၾကာက္လွေခ်ရဲ႕)၊ မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ေတြ႔ရမွာပဲ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ေတြ႕တာလည္း ဘာျဖစ္လို႔ ေတြ႔တာတံုးဆိုေတာ့ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမသင့္လို႔ ေတြ႔ရတာလား ကိုယ့္ဆုေတာင္းနဲ႔ ကိုယ္ေတြ႔ရတာလား …(ကိုယ့္ဆုေတာင္းနဲ႔ကိုယ္ေတြ႔ရတာပါဘုရား)။
ေဟာဒီ တဏွာက ခႏၶာျဖစ္ရပါလို၏ … ဆိုလို႔ ဒါေတြက ငါလိုက္ခဲ့ဦးမယ္ဆိုၿပီး လိုက္လာတာ … (မွန္လွပါဘုရား)။ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
တဏွာက ခင္ဗ်ားတို႔က လူျဖစ္ရပါလို၏ဆိုေတာ့ ခႏၶာငါးပါးမရဘူးလား … (ရပါတယ္)၊ ခႏၶာငါးပါး ရေတာ့ ဇရာ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏ ဘာတဲ့တံုး … (လိုက္ပါတယ္ဘုရား)၊ ငါလိုက္ခဲ့ဦးမယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ခင္ဗ်ားတို႔က ငါလိုက္ခဲ့ဦးမယ္လို႔ မျမင္ေတာ့ ဒါကေလးတင္ ေတာင္းထားတယ္ … (မွန္ပါ့ ဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ဇာတ္ပြဲၾကည့္ရသလိုပဲ
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ ဇာတ္ၾကည့္သလိုပဲ၊ ႏွစ္ပါးသြားသာၾကည့္ၿပီး ေၾကကြဲခန္း မၾကည့္သလို ျဖစ္ေနတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဟင္ … ေၾကကြဲခန္းၾကည့္လည္း ခင္ဗ်ားတို႔ သံေ၀ဂရမယ့္လူေတြလည္း မဟုတ္ပါဘူး … (မွန္လွပါဘုရား)။
ေၾကကြဲခန္းအရသာ ေၾကကြဲခန္းမ်ား သူတို႔ ခ်ီးမြမ္းတာ နားေထာင္လိုက္ေတာ့ အငိုေကာင္းတယ္လို႔ ေတာင္ ခ်ီးမြမ္းလိုက္ေသးတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)။
အငိုဆိုတာ မေကာင္းပါဘူးဆိုတာ ဘယ္သူငိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ ႀကိဳက္သတံုး … စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ၊ အဲဒါ အငိုေကာင္းတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔မို႔ ၾကံဖန္ေကာင္းတာေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူး ရိပ္မိပလား …(ရိပ္မိပါၿပီ ဘုရား)။
အငိုဟာ က်က္သေရ မရွိတာလား၊ က်က္သေရရွိတာလား … (က်က္သေရ မရွိတာပါဘုရား)၊ အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔က ဘယ္လိုခ်ီးမြမ္းသလဲ … (အငိုေကာင္းတယ္လို႔)။
အင္း … ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ငိုၾကည့္ဦး။ ဒါျဖင့္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ငိုၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းလို႔ ငိုတာလား၊ ဆိုးလို႔ငိုတာလား … (ဆိုးလို႔ငိုတာပါဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ အငိုဆိုတာ ဘယ္သူမွ မေကာင္းဘူးဆိုတာ မွတ္ရမယ္ …(မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာက် ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔သည္ကားလို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ … တဲ့။ မ်က္စိက လည္လြန္းေနတယ္လို႔ ဆရာဘုန္းႀကီးက စြဲခ်က္တင္လိုက္တယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
မ်က္စိမလည္လြန္းဘူးလား … (လည္လြန္းပါတယ္ဘုရား)။ ငိုတာေတာင္ သေဘာက်ေသးတယ္ ဆိုေတာ့ အေတာ္ဆိုးမေနဘူး…(ဆိုးပါတယ္ဘုရား)။
ငိုတာေတာင္ သေဘာက်ေနတယ္
ငိုတာေတာင္ သေဘာက်ေနေသးတယ္ ဆိုကတည္းက သူမ်ားငိုတာ သူတို႔သေဘာက်တာ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဟိုမွာ ေသာက ပရိေဒ၀ ဒုကၡ ေဒါမနႆႏိ ၱဒုကၡသစၥာကို … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဘာသစၥာတံုး … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား) ေသာက ပရိေဒ၀ ဒုကၡ ေဒါမနႆ ဘာသစၥာတံုး … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ကိုယ့္ကိုယ္ တိုင္ ေသာက ပရိေဒ၀ေတြေကာ … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။
အို … ဒုကၡသစၥာပဲ၊ က်ဳပ္က အေတာ္ ေက်နပ္ေနတာ (မွန္ပါ့)၊ အငိုသေဘာက်တဲ့လူက … (မွန္ပါ့)၊ ဘာေက်နပ္ေနသတံုး… (ဒုကၡသစၥာပဲ ေက်နပ္ေနတာပါဘုရား)။
ေၾသာ္ … ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလ၊ အဆိပ္သီးစားၿပီး သကာလ စားမိတာ ၀မ္းသာသလိုျဖစ္ေနၿပီ … (မွန္ပါ့ ဘုရား)၊ ဒီေလာက္ထိေအာင္ ႐ူးတယ္ဆိုေတာ့ ေကာင္းႏိုင္စရာ ရွိေသးရဲ႕လား … (မေကာင္းႏိုင္ပါ)၊ ဒါျဖင့္ ေနာက္ေတာ့ ဒီအ႐ူးကေလးမ်ားေတာ့ ေဖ်ာက္ၾကပါေတာ့ဆိုတာ ေျပာလိုက္တယ္ေနာ္ …(မွန္ပါ့ဘုရား)။
ကဲ … ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔က အေတာ္ခက္တာ၊ ေတာက ဒကာ ဒကာမေတြ သြားၿပီး သကာလ သူတို႔ငိုတဲ့ အခါက်လို႔ရိွရင္ အို … သူတို႔က ဖြဲ႕ကာႏြဲ႕ကာ ငိုတတ္တယ္၊ ေတာ္ေတာ္ နားေထာင္ ေကာင္းတယ္၊ ေတာ္ေတာ္ခက္ေနတာဗ် သူ႔ဟာ မခက္ဘူးလား ခက္သလား … (ခက္ပါတယ္ဘုရား)။
သစၥာမသိတဲ့ အဓိပၸာယ္ေပၚေနတယ္
အဲဒါ… ခင္ဗ်ားတို႔သည္ကားလို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ …. တဲ့၊ သစၥာမသိတဲ့အဓိပၸာယ္၊ ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေပၚေနတယ္ … (မွန္လွပါ)၊ မေပၚၾကဘူးလား … (ေပၚပါတယ္ ဘုရား)၊ ကဲ… ေနာက္ကိုျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ငိုဆိုတာက ဘာသစၥာတံုး … (ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)။
အဲ … ဒုကၡသစၥာ ဒုကၡသစၥာမွန္းသာ သိေပေတာ့၊ ခႏၶာရလို႔ငိုတာပဲ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ခႏၶာရလို႔ သူ႔မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္လို႔၊ သူ႔မာန္မာနႀကီးတဲ့ ပုဂိၢဳလ္မို႔ မ်က္ေစာင္းထိုးမခံဖူးတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ မ်က္ေစာင္းထိုးလို႔ ငိုလိုက္ရတယ္ဆိုေတာ့လည္း ခႏၶာေၾကာင့္ ငိုတာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
ခႏၶာကို တဏွာက တည္ေထာင္တယ္
ေကာင္းၿပီ၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီခႏၶာႀကီးသည္ကားလို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဘယ္သူတည္ေထာင္လိုက္ ပါလိမ့္မတံုး … (တဏွာတည္ေထာင္ပါတယ္ဘုရား)၊ တဏွာကလည္း တည္ေထာင္ခ်င္လို႔ တည္ေထာင္တာလား ဒကာ ဒကာမတို႔ ခင္ရာ မင္ရာ မရွိဘဲနဲ႔ ဒီတဏွာက ေပၚပါ့မလား … (မေပၚပါဘုရား)။
အာ႐ံုႏွင့္ အာရမၼဏိက
ဒါျဖင့္ သူက အာ႐ံု၊ သူက အာရမၼဏိက၊ ပ႒ာန္းနည္းနဲ႔ဆိုေတာ့ သူကဘာပါလိမ့္ … (အာ႐ံုပါဘုရား)၊ သူက ဘာပါလိမ့္ … (အာရမၼဏိကပါဘုရား)၊ အဲ … အာ႐ံုနဲ႔ အာရမၼဏိကျဖစ္ေနေတာ့ အာ႐ံုကို ေျပာင္းယူမွသာလွ်င္ ဦးခင္ေမာင္ ေတာ္ေတာ့မယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ အာ႐ံုေျပာင္းယူမွ ဘာပါလိမ့္ …(ေတာ္ေတာ့မယ္)၊ ေတာ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
အာ႐ံုကို ေျပာင္းယူရမယ္
ကိုင္း၊ အာ႐ံုကို ေျပာင္းယူရမယ္ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြက အာ႐ံုကိုေျပာင္းယူရမယ္လို႔ ဆရာဘုန္းႀကီးက ေဟာေတာ့ ေၾသာ္ … ဆရာဘုန္းႀကီးက ေျပာင္းေပးမွာ ထင္ပါရဲ႕၊ ဒီလိုေတာ့ မယူၾကပါနဲ႔ေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ပင္ကို ကိုက ခင္ဗ်ားတို႔က မ်က္စိလည္ေနလို႔ေျပာင္းေပးရမွာ … (မွန္လွပါဘုရား)။
ဆရာဘုန္းႀကီးက ေျပာင္းရမွာလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔က ၀ိပၸလႅာသ ေမွာက္မွားမႈေၾကာင့္ ေျပာင္းေပးရမွာလား… (၀ိပၸလႅာသေမွာက္မွားမႈေၾကာင့္ ေျပာင္းေပးရမွာပါဘုရား)။
႐ုပ္နာမ္တရားဟာ ျဖစ္ၿပီးပ်က္ေနတာ
ကဲ … ဒါျဖင့္ ၀ိပၸလႅာသလည္း ပယ္ၿပီးသားပဲ မွတ္လိုက္တာေပါ့ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ ဘာတဲ့လဲ … (၀ိပၸလႅာသ ပယ္ၿပီးသားပါဘုရား)၊ ၀ိပၸလႅာသလည္း ဒကာ ဒကာမေတြက ပယ္ၿပီးသားလို႔ ဒကာ ဒကာမေတြက မွတ္လိုက္ပါေတာ့ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းၾကပလား … (ရွင္းပါၿပီ)၊ ဘာကို ပယ္မလုိ႔ပါလိမ့္…(၀ိပၸလႅာသပယ္မလို႔ပါ)၊ ၀ိပၸလႅာသဆိုတာ ေဖာက္ျပန္ေနတာေနာ္… (မွန္ပါ့)။
ဒီတရားေတြဟာ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ႐ုပ္နာမ္ေတြဟာ နမ္တရားၾကည့္လိုက္လည္း ျဖစ္ၿပီးပ်က္ေနတာပဲ၊ ႐ုပ္တရားၾကည့္လိုက္ရင္ေကာ … (ျဖစ္ၿပီးပ်က္ေနတာပါပဲ)၊ ဒါ… မသာေတြ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ … (မွန္ပါ့)။
ခင္မင္စရာေကာင္းလိုက္တာတဲ့
ေမြးလိုက္၊ ေသလိုက္ဆိုတာ ဘာပါလိမ့္ … (မသာပါဘုရား)၊ မသာေတြပဲဆိုတာ မေသခ်ာဘူလား … (ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါကေလးေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔က ခင္စရာေကာင္းလိုက္တာ၊ မင္စရာေကာင္းလိုက္တာလို႔ ျဖစ္ေနေတာ့ ဒါ … ခင္ဗ်ားတို႔က ႐ူးတာလားတဲ့၊ ဒီတရားေတြက ႐ူးတာလာလို႔ ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျပာၾကမလဲ … (တပည့္ေတာ္တို႔က ႐ူးတာပါဘုရား)။
အဲဒါ ႐ူးတာ၊ ခင္ဗ်ားတို႔၏ ၀ိပၸလႅာသ … (မွန္ပါ့)။ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)၊ ၀ိပၸလႅာသ ယေန႔ ျပင္ေပးရမယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘာျပင္ေပးရမလဲ (၀ိပၸလႅာသ ျပင္ေပးရပါမယ္ဘုရား)။
၀ိပၸလႅာသ သံုးမ်ဳိး
၀ိပၸလႅာသ ျပင္ေပးရမယ္ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတု႔ိ ၀ိပၸလႅာသ သံုးမ်ဳိးေနာ္။
(၁) သညာ ၀ိပၸလႅာသ၊
(၂) စိတၱ ၀ိပၸလႅာသ၊
(၃) ဒိ႒ိ၀ိပၸလႅာသ၊
၀ိပၸလႅာသ ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိးပါလိမ့္ … (သံုးမ်ဳိးပါဘုရား)၊ သညာ … (၀ိပၸလႅာသပါဘုရား)၊ စိတၱ … (၀ိပၸလႅာသပါဘုရား)၊ ဒိ႒ိ … (၀ိပၸလႅာသပါဘုရား)၊ (၂-ေခါက္ ခ်ေပးသည္)။
ေၾသာ္ … ခင္ဗ်ား အ႐ူးသံုးမ်ဳိးရွိတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဒကာ ဒကာမေတြ ဘာရွိေနသလဲ … (အ႐ူးသံုးမ်ဳိးရွိပါတယ္ဘုရား)၊ အ႐ူးသံုးခ်က္ကို ဒီဆရာဘုန္းႀကီးနဲ႔တကြ ဆရာသမားေတြကမွ မကုေတာ့ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ အ႐ူးမသာ သာ မွတ္ၾကေပေတာ့ …. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဒီမသာ ဘာမသာဆိုၾကမလဲ …. (အ႐ူးမသာပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ မသာေတာင္ ဂုဏ္ပ်က္ေတာ့ မခံၾကပါနဲ႔၊ အ႐ူးေတာ့ ေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္လိုက္ၾကပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။
ဒါကေလးမွ မရွင္းလို႔ရွိရင္ ဒီမသာ ဘာမသာ ေခၚၾကမလဲ … (အ႐ူးမသာပါဘုရား)၊ ေသသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ေလ … (မွန္ပါ့)၊ ဘာမသာခ်သလဲ … (အ႐ူးမသာပါ အ႐ူးမသာလိုက္ပို႔ေတာ့ ေကာင္းေသးရဲ႕လား )... မေကာင္းပါဘုရား၊ ဒါ၀ိပၸလႅာသ သံုးခ်က္နဲ႔ ေသသြားမယ္ဆိုရင္ အ႐ူးမသာျဖစ္ရေတာ့မယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒါကေလး ရွင္းေပးပါဦးမယ္။ ဒီေန႔ ႐ုပ္နာမ္အေပၚမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ အမွားႀကီးမွားၿပီး သကာလေနတဲ့ အမွားခ်က္ကို ယေန႔ျပင္ၿပီးသကာလ ေပးပါေတာ့မယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ပါေနာ္ … (မွန္ပါ)။
(၁) အမွတ္မွား သညာ၀ိပၸလႅာသ
ေဟာဒါက ခင္ဗ်ားတို႔ ႐ုပ္နာမ္ကေလး၊ ဒီ႐ုပ္နာမ္ကေလးဟာ သားကေလးလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ေမြးဖြားတဲ့ နာမ္႐ုပ္ကေလးကိုပင္ ခင္ဗ်ားတို႔က သားကေလးလို႔ တကယ္ထင္လိုက္လို႔ရွိရင္၊ တကယ့္သားပဲလို႔ ထင္လိုက္လို႔ ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ အမွတ္မွားျဖစ္တယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ မျဖစ္ေသးဘူးလား … (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။
သားကေလး၊ တကယ့္သားကေလးဆိုရင္ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ…(အမွတ္မွားပါဘုရား)၊ အဲဒါ သညာ၀ိပလႅာသ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
(၂) အသိမွား စိတၱ၀ိပၸလႅာသ
စိတၱ ၀ိပၸလႅာသက ဒကာ ဒကာမတို႔ သာကေလးမို႔ ခင္ရမွာပဲဆိုလို႔ရွိရင္ စိတ္က ဒုကၡသစၥာကိုခင္ၿပီ … (မွန္ပါ့)၊ အသုဘကို … (ခင္ပါၿပီ)၊ ခင္ေတာ့ စိတ္ဘယ့္ႏွယ္ေျဖၾကသလဲ၊ စိတ္ေဖာက္ျပန္သြားေတာ့ စိတၱ၀ိပၸလႅာသ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ သားကေလးတုန္းကေတာ့ အမွတ္မွား … (မွန္ပါ့)၊ ခင္မွာဆိုေတာ့ အသိမွား … (မွန္ေပါ့)၊ အားကိုးရမွာပဲဆိုေတာ့ အယူမွား … (မွန္ပါ့)၊ ျမန္မာလိုျပန္ၾကစို႔ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ အမွတ္မွား၊ အသိမွား၊ အယူမွား ဘယ္ႏွမွားပါလိမ့္ … (သံုးမွားပါဘုရား)၊ ကဲ … ဘုန္းႀကီးကပဲ ရြတ္ပါတယ္၊ ေဟာဒါကေလးဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ သားကေလးလို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေခၚၾကမလဲ …. (အမွတ္မွားပါဘုရား)။
(၃) အယူမွား ဒိ႒ိ၀ိပၸလႅာသ
ေၾသာ္ … သားကေလးမို႔ ခင္ေနရတယ္ဆိုေတာ့ … (အသိမွားပါဘုရား)၊ အသိမွားျဖစ္သြားၿပီး၊ အားကိုးရမွာပဲလို႔ ယူလိုက္ေတာ့ … (အယူမွားပါဘုရား)။
ေၾသာ္ …ခက္ၿပီေကာ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ အမွား ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ရွိပါလိမ့္ …(သံုးခ်က္ပါဘုရား)၊ အမွားသံုးခ်က္ ရွိေနၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ခက္ကုန္ၿပီ။
ဒါျဖင့္ ဒီအမွားသံုးခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီးသကာလ မွန္ၿပီးသကာလ ေသသြားတဲ့ပုဂိၢဳလ္နဲ႔ အားလံုး တရားတစ္ပြဲလံုးပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ပါေတာ့၊ ဒီအမွားသံုးခ်က္နဲ႔ ေသသြားတဲ့ ပုဂိၢဳလ္သာ မ်ားလိမ့္မယ္ဆိုရင္ လြဲပါ့မလား (မလြဲပါဘုရား)။
ဒီအမွားသည္ ၀ိပၸလႅာသလို႔ဆိုသျဖင့္ အ႐ူးပဲမဟုတ္လား … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ အရင္အေမေတြ၊ အေဖေတြ အလံုးစံု အကုန္ေသကုန္ၾကၿပီ၊ ဒါေတြ ရွင္းလင္းၿပီး သြားပါသလား၊ အ႐ူးတန္းလန္းနဲ႔ပဲ၊ အ႐ူးမျပဳတ္ဘဲနဲ႔ပဲ၊ အ႐ူးစိတ္မေဖ်ာက္ဘဲနဲ႔ပဲ ေသသြားၾကသလားလို႔ေမးရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖၾကမလဲ … (အ႐ူးတန္းလန္းနဲ႔ ေသသြားၾကပါတယ္ ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ အဲဒီမသာကို ဘာမသာေခၚၾကမလဲ … (အ႐ူးမသာပါဘုရား)၊ ႏို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ကေကာ ဘယ္မသာျဖစ္ခ်င္သတံုး … (ဘယ္မသာမွ မျဖစ္ခ်င္ပါဘုရား)။
ဘယ္မသာမွလည္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး၊ အ႐ူးေတာ္ေတာ္ကို ပါးသြားၿပီး ေတာ္ေတာ္ကို ေနရာက်သြားၿပီး အေကာင္းမသာလည္း မျဖစ္ရပါေစနဲ႔၊ အ႐ူးမသာလည္း မျဖစ္ပါရေစနဲ႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ ၿပီးေအာင္လုပ္လိုက္ပါေတာ့ … (မွန္ပါ့)၊ ၿပီးေအာင္ လုပ္လိုက္ပါေတာ့။
ေန႔တိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ အမွားသံုးခ်က္
ကိုင္း …ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခင္းဗ်ားတို႔အိမ္မွာ ေန႔တိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ အမွားသံုးခ်က္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဒီ႐ုပ္နာမ္ကေလးဟာ မိမိ႐ုပ္နာမ္ျဖစ္လို႔ရွိရင္လည္း ဒါမိမိေယာက်္ားပဲ၊ ငါ့ေယာက်္ားပဲလို႔ ထင္လိုက္လို႔ရွိရင္ ဘယ့္ႏွယ္ေျဖၾကပါ့မလဲ … (အမွတ္မွားပါဘုရား)။
အို … ကိုယ့္ကိုယ္ကို မခင္ရင္ ဘယ္သူကို ခင္ရမွာလဲ … (အသိမွားပါဘုရား)၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ က်ဳပ္က အားကိုးတယ္ … (အယူမွားပါဘုရား)၊ ေဟာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္လည္း ဒီအတိုင္းလာတာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ မလာဘူးလား …(လာပါတယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သမီးကေလးဆိုေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ဆိုၾကမလဲ … (အမွတ္မွားပါဘုရား)၊ သမီးေလးမို႔ ခင္ေနရတာေပါ့ဆိုေတာ့ …. (အသိမွားပါဘုရား)၊ သူ႔ပဲ အားကိုးေနရတယ္ … (အယူမွားပါဘုရား)။
ရွိၾကေသးရဲ႕လား၊ ခင္ဗ်ားတို႔ သႏ ၱာန္မွာ ဒီသံုးခ်က္ ရွိ-မရွိ အကဲခတ္စမ္း … (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ဒါသည္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ အမွန္လား၊ အမွားလား … (အမွားပါဘုရား)၊ အမွားဆိုေတာ့ ၀ိပၸလႅာသ ေဖာက္ျပန္တာေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့)။
အ႐ူးလို႔ေခၚၾကတယ္
ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းတာသည္ ေလာကႀကီးမွာ ဘယ့္ႏွယ္ေခၚၾကသလဲ၊ အ႐ူး… (မွန္ေပါ့)၊ ေဖာက္ျပန္တာ ေလာကႀကီးမွာ အ႐ူးေခၚၾကတယ္ … (မွန္ေပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။ သူက စိတ္မႏွံ႔ရွာဘူး။ ေဖာက္ျပန္ေနရွာတယ္ … (မွန္ပါ့)။
ခင္ဗ်ားတို႔ေကာ ဘယ့္ႏွယ္တံုး … (ေဖာက္ျပန္ေနပါတယ္ဘုရား) စိတ္မႏွံ႔ဘူး၊ ဒီလိုဆိုရင္ မၿပီးဘူးလား၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)၊ စိတ္မႏွံ႔ဘူးဆိုေတာ့ ဘယ္လို နိဂံုးခ်ဳပ္ၾကမလဲ … (ေဖာက္ျပန္ေနတယ္)၊ သေဘာပါပလား (ပါ ပါၿပီဘုရား)။
မယံုရင္ ငိုေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္သြားၾကည့္၊ သားကေလးေၾကာင့္ ငိုေနသလား၊ သမီးေလးေၾကာင့္ ငိုေနသလား၊ ကိုယ့္အတြက္ ၀မ္းနည္းၿပီး ငိုေနသလား၊ ကိုယ့္သား ခင္ပြန္းအတြက္ ငိုေနသလားဆိုတာ သြားေမးၾကည့္ရင္ ဒီအေရးက မလြတ္ေစဘူး… (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ လြတ္ပါ့မလား … (မလြတ္ပါဘုရား)။
ၾကည့္စမ္း၊ မၾကားၾကဘူးလား … က်ဳပ္သမီးေလးဟာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ရွိေသးတယ္၊ ေဟာ … သမီးေလးက မလာဘူးလား … (လာပါတယ္ဘုရား)၊ သူ႔ပဲ က်ဳပ္ဟာ အင္မတန္ ေရႊေပၚျမတင္ထားတာ၊ ခင္တယ္၊ ဘာတဲ့တံုး …(အသိမွားပါဘုရား)၊ တကယ္ပဲ အားကိုးေလာက္တယ္ … (အယူမွားပါဘုရား)။
သားသမီးေတြလား၊ ႐ုပ္နာမ္လား
ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာက သားအေပၚမွာလည္း သံုးခ်က္၊ သမီးအေပၚမွာေကာ … (သံုးခ်က္ပါဘုရား)၊ ခင္ပြန္းအေပၚမွာေကာ … (သံုးခ်က္ပါဘုရား)၊ ကိုယ့္အေပၚမွာေကာ … (သံုးခ်က္ပါဘုရား)၊ ေဆြမ်ဳိးအေပၚမွာေကာ … (သံုးခ်က္ပါဘုရား)။
ဟာ … ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ သံုးခ်က္ေပါင္း မေရႏိုင္ပါဘူး၊ ဒါျဖင့္ ေရႏိုင္စရာကို မရွိဘူး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာက … (မွန္ပါ့)၊ ႐ူးထားတာက အကုန္ ႐ူးထားတာကိုး၊ ဘယ္ေနရာ အေကာင္းပါေသးသတံုး … (မပါပါဘုရား)၊ ဘယ္ေနရာမွာ အေကာင္းမပါတဲ့ အဓိပၸာယ္ ရွင္းမေနဘူးလား … (ရွင္းေနပါတယ္ဘုရား)။
ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒီ အ႐ူးေတြ မေပ်ာက္လို႔ရွိရင္ ေတာ္ပါ့မလား … (မေတာ္ပါဘုရား)၊ ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီလိုလုပ္ၾကပါစို႔၊ ဒီဥစၥာသားကေလးလား … ႐ုပ္နာမ္လား … ခင္ရာ မင္ရာလား၊ အကဲခတ္လိုက္စမ္း …(႐ုပ္နာမ္ပါဘုရား)။
႐ုပ္နာမ္သိေတာ့ အမွတ္မွန္သြားၿပီ
႐ုပ္နာမ္ဆိုကတည္းက အမွတ္က မွန္သြားၿပီး … (မွန္ပါ့)၊ နဂိုက ႐ုပ္နာမ္ပဲလို႔၊ ႐ုပ္နာမ္ဆိုေတာ့ အမွတ္က မွန္သြားၿပီ … (မွန္ပါ့)၊ ႐ုပ္နာမ္ျဖစ္ခဲ့လို႔ရိွရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ သိတဲ့အတိုင္းတဲ့၊ သုဘလား၊ အသုဘလား …(အသုဘပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ …ခင္စရာ ဟုတ္ေသးရဲ႕လား … (မဟုတ္ပါဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ ခင္စရာ ေကာင္းရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။
ခင္တာျပဳတ္ေတာ့ အသိမွန္သြားၿပီ
ကဲ … ဒါျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္သိတုန္းက သညာျပဳတ္ခဲ့တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ အသုဘမွန္းသိေတာ့ ခင္တာျပဳတ္ခဲ့တယ္ … (မွန္ပါ့)၊ မျပဳတ္ေသးဘူးလား …(ျပဳတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တဲ့အခါက်ေတာ့ အားကိုးရာျပဳတ္တယ္ …(မွန္ပါ့)၊ တစ္ခါတည္း ဒိ႒ိျပဳတ္တယ္၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေတာ့ ဒိ႒ိျပဳတ္ၿပီ
ေၾသာ္ … ဒါျဖင့္ တို႔ဆရာဘုန္းႀကီးနဲ႔ ဒီဒကာ ဒကာမေတြနဲ႔ ေနရာက်ၿပီ၊ ဒါ ႐ုပ္နာမ္လို႔သိရင္ သညာျပဳတ္ပါတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းပလား …(ရွင္းပါၿပီ)၊ အသုဘလို႔ သိေနရင္ … (ခင္တာျပဳတ္ပါတယ္)၊ ခင္တာျပဳတ္ၿပီတဲ့ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေတာ့ အားကိုးေသးရဲ႕လား… (မကိုးပါဘုရား)၊ အားကိုးျပဳတ္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ဒိ႒ိျပဳတ္သြားၿပီး မျပဳတ္ေသးဘူးလား … (ျပဳတ္ပါတယ္ဘုရား)။
ျဖစ္ပ်က္လုပ္မွ အကုန္ျပဳတ္မယ္
ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ သညာလည္းျပဳတ္၊ စိတ္ေကာ … (ျပဳပါတယ္ဘုရား)၊ ဒိ႒ိေကာ … (ျပဳပါတယ္ဘုရား) ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္လုပ္မွ ခင္ဗ်ားတို႔အကုန္ျပဳတ္မယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မလဲ… (ျဖစ္ပ်က္ျမင္မွ အကုန္ျပဳတ္ပါမယ္ဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္မွ မျမင္ဘူးတဲ့ပုဂိၢဳလ္မ်ားသည္ အ႐ူးမသာသာျဖစ္နဲ႔ပဲ၊ လမ္းဆံုးရွာလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္တုန္းလည္း အ႐ူးပဲ … (မွန္ပါ့)၊ ေသေတာ့ေကာ … (အ႐ူးပါပဲဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ ဦးခင္ေမာင္ေရ … ေနရာက်ပလား … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ေတာ္ေတာ္ကေလး ေနရာက်လာၿပီ ဒကာ ဒကာမတို႔ ယေန႔ေတာ္ေတာ္ ေနရာက်လာၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီအလုပ္ကို ရွင္းၾကလင္းၾကပါစို႔။
ျဖ်စ္ပ်က္တစ္လံုးပိုင္ရင္
ျဖစ္ပ်က္တစ္လံုးပိုင္လို႔ရွိရင္ သညာလည္းျပဳတ္တယ္… (မွန္ပါ့)၊ စိတ္ေကာ … (ျပဳတ္ပါတယ္)၊ ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ျဖစ္ပ်က္ပိုင္ဖို႔ပဲ က်ဳပ္တို႔အေရးႀကီးတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ခႏၶာႀကီး ၾကည့္လိုက္လို႔ရွိရင္ ျဖစ္ပ်က္မႈပဲ ရွိတယ္။ ဆိုတာကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္သိဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ကိုင္း …ဒါျဖင့္ ခႏၶာၾကည့္ၾကပါစို႔ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဒီအမွားသံုးခ်က္ေပ်ာက္ေအာင္ အမွန္ငါးခ်က္နဲ႔ က်ဳပ္တို႔ကို ႀကိဳးစားေပးရမယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ အမွားသံုးခ်က္ေပ်ာက္ေအာင္ … (အမွန္ငါးခ်က္နဲ႔ႀကိဳးစား ရမယ္)၊ အမွန္ငါးခ်က္ဆိုတာ ၀ိပႆနာမဂ္ကို ဆိုပါတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အမွားသံုးခ်က္ကို ဒကာ ဒကာမတို႔ ျပဳတ္ေအာင္ ဘာနဲ႔လိုက္ပါ့မယ္ … (အမွန္ငါးခ်က္နဲ႔လိုက္ရပါမယ္)၊ အဲ … အမွားသံုးခ်က္ကို အမွန္ငါးခ်က္နဲ႔ ဖ်က္လိုက္လို႔ရွိရင္ …တဲ့ အားလံုး ဒကာ ဒကာမေတြ ပ်က္စီးသြားတာပါပဲ …(မွန္ပါ့)။
ေတာ္ေတာ္ ေနရာက်လာၿပီး ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ႀကိဳးစားၾကေနာ္၊ မေလွ်ာ့နဲ႔ … (မွန္ပါ့)၊ ကိုင္း … ဒါျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘုန္းႀကီးကေျပာတယ္၊ ခင္ရာ မင္ရာဆိုတာ ႐ုပ္နာမ္လို႔ ေျပာတယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)။
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္႐ႈရမယ္
ကဲ … ႐ုပ္ေတြ အသာထားလိုက္ပါေတာ့၊ နာမ္ပဲ ႐ႈၾကပါစို႔ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ တစ္ေန႔ကစိတ္ကို အ႐ႈမခိုင္းဘူးလား … (ခိုင္းပါတယ္ဘုရား)၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ဘာမ်ား အရႈခိုင္းပါလိမ့္ စိတ္ကိုအရႈခိုင္းတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပလား … (ေသခ်ာပါၿပီ)၊ စိတ္က ဘယ္သူ႔စိတ္႐ႈရမွာပါလိမ့္ …(ကိုယ့္စိတ္ကုိယ္႐ႈရမွာပါဘုရား)၊ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္႐ႈရမယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ကိုယ့္စိတ္ကို ႐ႈရမယ္ဆိုတာေကာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)။
ေၾသာ္ … သူမ်ားစိတ္ဆိုတာ လြဲလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ သူမ်ား စိတ္႐ႈရတာ လြဲသည္၊ မွန္သည္ ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္႐ႈေတာ့ … (မွန္ပါတယ္ဘုရား)၊ မွန္တယ္ဆိုတာ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)
ျဖစ္ၿပီးပ်က္တယ္လို႔ မဂၢင္နဲ႔လိုက္ေပး
ဒါျဖင့္ ကိုယ့္သႏာၱန္ ေလာဘျဖစ္လည္း …တဲ့၊ ေလာဘကေလးဟာ ျဖစ္ၿပီးပ်က္သည္လို႔ မဂၢင္နဲ႔ လိုက္္ေပး … (မွန္ပါ့)၊ ေဒါသျဖစ္ရင္ေကာ (ျဖစ္ၿပီးပ်က္ပါတယ္)၊ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာပဲလို႔သာ ႐ႈေပး … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ဣႆာကေလးျဖစ္ရင္ေကာ … (ျဖစ္ၿပီးပ်က္သြားတာပါဘုရား)၊ မစၧရိယကေလးျဖစ္ရင္ ၀န္တိုတဲ့စိတ္ကေလး ေပၚလာရင္ေကာ … (ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာပါဘုရား)။
ေဒါသကေလးျဖစ္ရင္ေကာ … (ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာပါဘုရား)၊ သံသယကေလးရွိလာရင္ေကာ … (ျဖစ္ၿပီးပ်က္တာပါဘုရား)၊ အင္း … ဒါျဖင့္ ကုသိုလ္ကေလးလုပ္တဲ့ စိတ္ကေလးဟာေကာ … (ျဖစ္ၿပီးပ်က္တာပါဘုရား)။
ျဖစ္ၿပီးပ်က္တာပဲဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ သႏၲာန္မွာ ပုထုဇဥ္သႏၲာန္မွာ ျဖစ္တဲ့စိတ္ ပုထုဇဥ္ ဉာဏ္နဲ႔ ရႈေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ႐ႈတတ္ၿပီမဟုတ္လား (႐ႈတတ္ပါၿပီဘုရား)။
ဒါျဖင့္ ႐ႈပံုေတာ့ျဖင့္ တစ္ေန႔က စိတ္တစ္ဆယ့္သံုးခုျပၿပီးပါၿပီ … (မွန္ပါ့)၊ အဲဒီေတာ့ ဒါကို ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ ႐ႈေပးပါေနာ္ (မွန္ပါ့)၊ လာတဲ့စိတ္ကိုၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ ႐ႈေနာ္(မွန္ပါ့)၊ ဘာမွမရွိရင္ ႐ႈစိတ္နဲ႔ ႐ႈိက္စိတ္ကို ႐ႈေပး … (မွန္ပါ့)။
ႏို႔မဟုတ္ ၾကားေပါက္လာရင္ … (ၾကားေပါက္႐ႈေပးရပါမယ္ဘုရား)၊ ၾကားေပါက္စိတ္႐ႈ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ သႏ ၱာန္မွာ အရိယစိတ္မလာပါဘူး … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီဘုရား)၊ ပုထုဇဥ္ေတြမို႔ ဘာစိတ္သာလာမတံုး … (ပုထုဇဥ္စိတ္လာပါမယ္ဘုရား)။
ပုထုဇဥ္မွာလည္း ဒိြဟိတ္ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ရင္ ဒိြဟိတ္စိတ္သာလာမယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ တိဟိတ္စိတ္ … လာႏိုင္ပါ့မလား … (မလာႏိုင္ပါဘုရား)၊ မလာႏိုင္ေတာ့ ကိုယ့္လာတဲ့စိတ္သာ ကိုယ္႐ႈ…. (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ သေဘာက်ပလား …(က်ပါၿပီ)။
၀မ္းသာရင္ ၀မ္းသာတဲ့စိတ္ကို … (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)။ ၀မ္းနည္းရင္ … (၀မ္းနည္းတဲ့စိတ္ကို ႐ႈရပါမယ္)၊ ဥေပကၡာထားရင္ … (ဥေပကၡာစိတ္ ႐ႈရပါမယ္)၊ ဥပကၡာ စိတ္ကို႐ႈ ဒကာ ဒကာမတို႔ သေဘာက် ပလား … (က်ပါၿပီ)။
အဲဒီကဲ့သို႔တဲ့၊ ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ္႐ႈလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၊ စိတၱာႏုပႆနာျဖစ္ပါတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ အဲဒီေတာ့ကိုတဲ့၊ ဒါ တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ႐ႈရမလဲလို႔ ဒကာ ဒကာမေတြ ေမးဖို႔မလိုဘူးလား … (လိုပါတယ္ဘုရား)။
ေလာဘလာရင္ မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔႐ႈ
ကိုယ့္စိတ္ကို ဘုရားတပည့္ေတာ္ျဖင့္ ေလာဘကေလးလာလည္း ေနာက္ကေနၿပီး မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ ႐ႈရပါတယ္။ ေဒါသကေလးလာလည္း မဂၢင္ငါးပါးပဲ ႐ႈရပါတယ္၊ ေမာဟလာလည္း မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔ ႐ႈပါတယ္။ ႐ႈလိုက္ေတာ့ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟလား ျဖစ္ပ်က္လား (ျဖစ္ပ်က္ပါဘုရား)၊ ႐ႈတာက ဘာဆိုၾကမယ္… (မဂၢပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ မဂ္ကိုက္ေအာင္လုပ္… (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္မဂ္ကိုက္ေအာင္လုပ္ … (မွန္ပါ့)။
ဒီၾကားထဲမွာ ကိေလသာ မ၀င္ေအာင္ လုပ္ပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ကိေလသာမ၀င္လို႔ရိွရင္ မနက္အားထုတ္ရင္ ညေနရမယ္… (မွန္ပါ့)၊ ညေနအားထုတ္ရင္ … (မနက္ရပါ့မယ္)၊ မနက္ရမယ္ဆိုေတာ့ ဒါ…ကိုယ့္အတြက္မွာ ၀မ္းနည္းစရာ လိုေသးသလား … (မလိုပါဘုရား)၊ ၀မ္းနည္းစရာဘာမွ မလိုပါဘူးတဲ့။
အဲဒီေတာ့ ဒီလို ဒကာ ဒကာမေတြက ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး သကာလ ျဖစ္ပ်က္ေတြကို ျမင္ပါ လိမ့္မယ္ …. (မွန္ပါ့)၊ ျမင္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးက ဒကာ ဒကာမေတြကို အလုပ္ေပးေနတဲ့ ဘုန္ႀကီးျဖစ္ေနေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲေျပာပါတယ္။ စိတ္ဟာ ႏွစ္စိတ္ဘယ္ေတာ့မွ မၿပိဳင္ဘူး၊ ဒါလည္း တစ္စိတ္၊ အပ်က္ကလည္း တစ္စိတ္ပဲ၊ အ႐ႈကလည္း (တစ္စိတ္ပါပဲ)၊ ဘယ္ေတာ့မွ သတၱ၀ါသႏ ၱာန္ မၿပိဳင္ဘူးလို႔ မွတ္ထားလိုက္ပါ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
အ႐ႈခံစိတ္ခ်ဳပ္ၿပီးမွ ႐ႈဉာဏ္စိတ္ေပၚ
ၿပိဳင္ၿပီးဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ဘူး၊ ဒီစိတ္ခ်ဳပ္ၿပီးမွဟုတ္လား … (မွန္ပါ့)၊ အ႐ႈခံစိတ္ ခ်ဳပ္ၿပီးမွ ႐ႈဉာဏ္စိတ္ ေပၚပါတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ အ႐ႈခံစိတ္ …(ခ်ဳပ္ၿပီးမွ ႐ႈဉာဏ္စိတ္ေပၚပါတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ အ႐ႈခံစိတ္ … (ခ်ဳပ္ၿပီးမွ ႐ႈဉာဏ္စိတ္ ေပၚပါတယ္ဘုရား)။
႐ႈဉာဏ္စိတ္ ေပၚတယ္ဆိုေတာ့ ဒကာ ဒကာမတို႔ အရင္တုန္းက အသက္ရွင္ေနတယ္… (မွန္ပါ့)၊ ေနာက္ … သူေသသြားေတာ့ ဘယ္စိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္သလဲ … (႐ႈဉာဏ္စိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ႐ႈဉာဏ္နဲ႔ အသက္မရွင္ရေပဘူးလား … (ရွင္ရပါတယ္ဘုရား)။
တစ္ခုေသာစိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနတာ
ဒါျဖင့္ ဧကစိတၱသမာယုတၱာ = တစ္ခုတည္းေသာ စိတ္နဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြ အသက္ရွင္ေနတာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ စိတ္ဘယ္ႏွခုနဲ႔ အသက္ရွင္ေနသလဲ … (တစ္ခုေသာစိတ္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနပါတယ္)၊ အ႐ႈခံနဲ႔ အသက္ရွင္ေနတုန္းကို ႐ႈဉာဏ္မေပးေသးပါဘူး … (မေပၚေသးပါဘုရား)၊
သေဘာက်ၿပီေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ ဒါ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမွတ္ပါ၊ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မွတ္ပါ၊ ဒါ အလုပ္တရားမွာ အလြန္အေရးႀကီးေနၿပီ (မွန္ပါ့)၊ ဒကာ ဒကာမေတြ အပင္ပန္းခံၿပီးသကာလ၊ လူေတြ တိုးေ၀ွ႕ၿပီးသကာလ တခ်ဳိ႕ေနစရာမရွိလို႔ အျပင္ဘက္မွာ ေနၾကရတယ္၊ ဒါကို လိုရင္းေပးခ်င္လို႔ ဘုန္းႀကီးကလည္း ဒါ ႐ႈလိုက္လို႔ရွိရင္ ဒီၾကားထဲ ခုနက တဏွာက လာေသးရဲ႕လား … (မလာပါဘုရား)။
တဏွာမလာရင္ ဒီခႏၶာမလာပါ
တဏွာမလာရင္ ဒီခႏၶာ … (မလာပါဘုရား)၊ ဒီခႏၶာမွ မလာဘဲနဲ႔ အို နာ ေသ ဘယ့္ႏွယ္တံုး … (မလာပါဘုရား)၊ တစ္ခါတည္း ၀ဋ္မကၽြတ္သြားဘူးလား … (ကၽြတ္သြားပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒါေၾကာင့္ အလုပ္တရားကို ၾကပ္ၾကပ္ ဂ႐ုစိုက္နားေထာင္ပါဆိုတာ တိုက္တြန္းရတယ္ … (မွန္လွပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ကိုယ္စိတ္ကိုယ္႐ႈ (မွန္ပါ့)၊ ေလာဘစိတ္လာရင္ … (ေလာဘစိတ္႐ႈ)၊ ေလာဘစိတ္ကို မဂ္နဲ႔ျဖစ္ပ်က္႐ႈ၊ ေဒါသစိတ္၀င္လာရင္ … (ေဒါသစိတ္႐ႈ)၊ ေမာဟစိတ္လာရင္ … (ေမာဟစိတ္႐ႈ)။
႐ႈရလိမ့္မယ္ေနာ္ … (မွန္ပါ့)၊ မေမ့ေအာင္႐ႈေပး၊ ဘာမွ မရွိရင္ ေလကိုထြက္ေအာင္ အားထုတ္တဲ့စိတ္ကို … (႐ႈရပါမယ္)၊ ေလကို ျပန္႐ိႈက္တဲ့စိတ္ကို … (႐ႈရပါမယ္ဘုရား)၊ ႐ႈရလိမ့္မယ္ဆိုေတာ့ ဒါကေလးနဲ႔ ႐ႈ ႐ႈေပးေနေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ မဂ္၊ ျဖစ္ပ်က္-မဂ္ မကိုက္ေပးဘူးလား … (ကိုက္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီေတာ့ ဒကာ ဒကာမေတြ မိလိႏၵပဥွာ ပါဠိေတာ္မွာ လာတာကေလးနဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြကို ေျပာခ်င္ပါတယ္တဲ့။
မိလိႏၵမင္းႀကီးကေမးတယ္
မိလိႏၵမင္းႀကီးက ရွင္နာဂသိန္ကိုေမးတယ္၊ မိလိႏၵမင္းႀကီးဆိုတာက ဒကာ ဒကာမေတြ ၾကားဖူးတဲ့ အတုိင္းပညာရွိေပါ့ဗ်ာ … (မွန္ပါဘုရား)၊ ရွင္နာဂသိန္ကေတာ့ သူ႔ထက္ ပညာရွိတဲ့အေပၚမွာ ရဟႏၱာ ျဖစ္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ရဟႏၱာဆိုတာသည္ ၀ိပႆနာ ကိုယ္တိုင္႐ႈၿပီးလို႔ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ ေလးဉာဏ္ရလို႔ ရဟႏၱာျဖစ္တယ္ ဆိုတာလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာမွ သံသယရွိဖို႔ မလိုပါဘူး လိုေသးသလား … (မလိုပါဘုရား)။
နိဗၺာန္ဘက္ကူးပံုသိခ်င္ပါတယ္ဘုရား
အဲဒီကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္ျမင္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ကို ဒကာ ဒကာမတို႔ ေမးလိုက္တယ္၊ မိလိႏၵမင္းႀကီးက “အရွင္ဘုရားကေတာ့ဘုရား၊ ကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္ေရာက္ၿပီးသား ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ၿပီး သကာလေနေတာ့ တပည့္ေတာ္မ်ားလည္း နိဗၺာန္ ေရာက္ခ်င္တယ္၊ ေရာက္ခ်င္ေတာ့ကို ဘယ္လို ႐ႈၿပီး သကာလ ဘယ္လို နိဗၺာန္ ဘက္ကူးသြားတယ္ဆိုတဲ့ဥစၥာ တပည့္ေတာ္ အေရးတႀကီး သိခ်င္ပါတယ္။”
ဒကာ ဒကာမတို႔၊ ၀ိပႆနာ ႐ႈရင္း မတၱနဲ႔ နိဗၺာန္ဘက္ ဘယ္လိုကူးသြားတယ္ဆိုတာ သူသိခ်င္တယ္ … တဲ့ … (မွန္ပါဘုရား)၊ ရွင္းၾကပလား …(ရွင္းပါၿပီ)၊ ၀ိပႆနာ ႐ႈရင္း မတၱနဲ႔ … (နိဗၺာန္ဘက္ ကူးသြားတာ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား)။
သူမ်ားမေမးနဲ႔၊ ကိုယ္တိုင္ေရာက္လိမ့္မယ္
နိဗၺာန္ဘက္ ကူးသြားတာ သူသိခ်င္ပါတယ္ဆိုေတာ့ ဒကာ,ဒကာမတို႔၊ ဒီဟာကေလးဟာ အေသအခ်ာ မွတ္ရမွာေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ လုပ္တဲ့ပုဂိၢဳလ္မွာ နိဗၺာန္ေရာက္တယ္ဆိုတာ သူမ်ားမေမးပါနဲ႔ေတာ့၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္ေရာက္ပါလိမ့္မယ္ … (မွန္လွပါ)၊ ႐ႈသာ႐ႈပါ၊ ျဖစ္ပ်က္သာ မီေအာင္႐ႈပါ… (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)။
အဲဒီေတာ့ ရွင္နာဂသိန္က ဒကာႀကီးတဲ့ “တႆတံ စိတၱံ အပရာပရံ မနသိကေရာေတာ ပ၀တၱံ သမတိကၠမိတြာ အပ၀တၱံ ၾသကၠမတိ” ျဖစ္ပ်က္မႈကိုလြန္ၿပီး သကာလ ဒကာႀကီးတဲ့ ျမန္ျမန္ ဒါေလးကို ျဖစ္ပ်က္,ျဖစ္ပ်က္ … လို႔ ႏွလံုးသြင္းလိုက္ပါ၊ ကိုယ့္စိတ္ကို၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ) ကိုယ့္စိတ္ကို ဘာလုပ္ရမလဲ … (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္ဘုရား)။
ျဖစ္ပ်က္လို႔ ကိုယ့္ဉာဏ္နဲ႔ ႏွလံုးသြင္းေနပါ
ျဖစ္ပ်က္,ျဖစ္ပ်က္လို႔ ကိုယ့္မဂ္ကေလးနဲ႔ ကိုယ့္ဉာဏ္ကေလးနဲ႔ ႏွလံုးသြင္းေနပါ …တဲ့၊ သေဘာက်ပလား … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ “တႆ တံ စိတၱံ အပရာပရံ မနသိကာ ေရာေတာေရာေတာ”တဲ့။ တႆ = ထို၀ိပႆနာ႐ႈေသာ ပုဂိၢဳလ္အား တံစိတၱံ = ထိုမဂ္ျဖစ္ေသာစိတ္ကို၊ အပရာပရံ = မျပတ္ မႏုသိကာေရာေတာ ႏွလံုးသြင္းေနခဲ့လွ်င္၊ ျဖစ္ပ်က္သာ အၿမဲႏွလံုးသြင္းေနခဲ့လွ်င္ ဒကာ,ဒကာမတို႔၊ မွတ္မိပလား … (မွတ္မိပါၿပီ) ျဖစ္ပ်က္ ဘာတံုး… (အၿမဲႏွလံုးသြင္းေနခဲ့ပါလွ်င္)။
မဂၢင္ရွစ္ပါးျပည့္ၿပီး၀င္သြားတယ္
အဲဒီေတာ့ ပ၀တၱံ သမတိကၠမိတြာ = ေဟာဒီ ျဖစ္ပ်က္ေတြ လြန္သြားပါလိမ့္မယ္တဲ့ … (မွန္ပါ့)၊ ဘာလြန္ သြားမလဲ … (ျဖစ္ပ်က္ေတြ လြန္သြားပါမယ္)၊ အပ၀တၱံ ၾသကၠမတိ = ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ တစ္ခါတည္း ေဟာဒီ ဉာဏ္က ဒကာ, ဒကာမတို႔ မဂၢင္ရွစ္ပါးျပည့္ၿပီး ၀င္သြားတာပဲ …. (မွန္ပါ့) ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ ေျပး၀င္သြားတယ္ …(မွန္ပါ့)။
ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္၀င္သြားတယ္
ပထမ သူျဖစ္ပ်က္လွည့္ေနတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ ႐ႈဖန္မ်ားေတာ့ ဒီျဖစ္ပ်က္႐ႈတဲ့ ဉာဏ္ေတြဟာ ဘယ္ဘက္လွည့္သြားသလဲ … (ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ပါဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ လွည့္သြားတယ္ … (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ ပထမဘယ္ဘက္လွည့္သတံုး … (ျဖစ္ပ်က္ဘက္လွည့္ပါတယ္)၊ ေနာက္႐ႈ ဖန္မ်ားလာေတာ့ … (ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္လွည့္ပါတယ္)၊ ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ သူလွည့္သြားတယ္… (မွန္ပါ့)၊ သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ ဒါျဖင့္
“တႆ တံ စိတၱံ အပရာပရံ မနသိကေရာေတာ ပ၀တၱံ သမတိကၠမိတြာ အပ၀တံၱ ၾသကၠမတိ၊ ဧ၀ံေခါ မဟာရာဇ သမၼာ ပႆေႏၱာ နိဗၺာနံ သစိၦကေရာတိ”
ဦးခင္ေမာင္ ျဖစ္ပ်က္ေတြ ႐ႈရာကေနၿပီးသကာလ တစ္ခါတည္း ႐ႈတဲ့ဉာဏ္ ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ သူ႔ဟာသူ ေျပာင္းသြားတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ပထမေတာ့ ဘယ္ဘက္လွည့္ေနသတံုး … (ျဖစ္ပ်က္ဘက္ လွည့္ေနပါတယ္)၊ ရင့္လာေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္တဲ့ … (ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ေျပာင္းသြားပါတယ္ဘုရား)။
နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳတယ္ဆိုတာ
ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ ေျပာင္းသြားေတာ့ အဲဒါ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳတယ္ဆိုတာ ဒကာႀကီး ဒါပဲ … (မွန္ပါ့)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)၊ ပထမေတာ့ ဘယ္ဘက္လွည့္ေနသလဲ … (ျဖစ္ပ်က္ဘက္လွည့္ေနပါတယ္)၊ ခင္ဗ်ားက ႐ႈတဲ့ဉာဏ္ကေလးကေလ … (မွန္ပါ့)။
ေနာက္ေတာ့ ႐ႈဖန္မ်ားရင္ ႐ႈဖန္မ်ားရင္းနဲ႔ ေဟာဒီျဖစ္ပ်က္တာေတြ မေတြ႔ေတာ့ဘူး … (မွန္ပါ့)၊ ျဖစ္ပ်က္ မရွိတဲ့ဘက္ ဉာဏ္ကလွည့္သြားတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ျဖစ္ပ်က္ မရွိတာက ဘာပါလိမ့္ … (နိဗၺာနံ သစိၦကေရာတိ…တဲ့။ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳတယ္ဆိုတာ ဒါပဲတဲ့၊ ပထမျဖစ္ပ်က္ဘက္ လွည့္ေနတယ္တဲ့၊ ေနာက္က်ေတာ့ ႐ႈဖန္မ်ားလာေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေတြ အကုန္ခ်ဳပ္သြားၿပီး ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ ဒီဉာဏ္က လွည့္သြားတယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)။
ကိုယ္တိုင္ေရာက္ဖူးတာေျပာတာ
အဲဒါ “နိဗၺာနံ သစိၦကေရာတိ” ဆိုတာ ဒကာႀကီးဒါပဲတဲ့ … ဆိုေတာ့ ဒကာ,ဒကာမေတြ သိတဲ့အတိုင္း ပုဂိၢဳလ္က သူသြားၿပီးသားလမ္းကို သူေျပာတာေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။ ရမ္းေျပာတာလား၊ ကိုယ္တိုင္ေရာက္ဖူးတာ ေျပာတာလား … (ကိုယ္တိုင္ေရာက္ဖူးတာ ေျပာတာပါ)၊ ဒါျဖင့္ က်ဳပ္တို႔က သံသယရွိဖို႔ လိုေသးသလား … (မလိုပါဘုရား)။
ဒါျဖင့္ က်ဳပ္တို႔က ကိုယ့္စိတ္ကို ျဖစ္ပ်က္သာ႐ႈေန (မွန္ပါ့) သူ နိဗၺာန္ေရာက္ခ်င္တဲ့ အခါက်ေတာ့
႐ႈတဲ့ဉာဏ္ ရင့္က်က္လာၿပီး ျဖစ္ပ်က္မျမင္တဲ့ဘက္ကို ျဖစ္ပ်က္မရွိတဲ့ဘက္ကို ဒီဉာဏ္က လွည့္သြားလိမ့္မယ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)။
ျဖစ္ပ်က္မရွိတာက နိဗၺာန္
လွည့္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္မရွိတာကနိဗၺာန္၊ လွည့္သြားတဲ့ဉာဏ္က မဂ္ဉာဏ္၊ ေသတာက တဏွာ… (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ တဏွာေသကတည္းက ခႏၶာလုပ္ႏိုင္ေသးရဲ႕လား… (မလုပ္ႏိုင္ပါဘုရား)၊ ခႏၶာမွ မရွိဘဲနဲ႔ အို နာ ေသ ဒကာ,ဒကာမတို႔ … (မရွိႏိုင္ပါဘုရား)၊ ရွင္းၿပီးေနာ္…. (ရွင္းပါၿပီ)။
ဒါျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ခ်ဳပ္တာက ဘာတဲ့ … (နိဗၺာန္ပါ)၊ ျမင္တာက … (မဂ္ဉာဏ္ပါ)၊ ေသတာက သမုဒယေသတာ .. (မွန္ပါ့)။
ခႏၶာရွိတုန္းျမင္ရတဲ့ နိဗၺာန္
ခႏၶာႏွင့္တကြ ဒကာ,ဒကာမတို႔၊ ဟိုဘက္ခ်ဳပ္တာက ခႏၶာ၊ ခ်ဳပ္ၿပီးမွရတဲ့ အႏုပါဒိေသသ နိဗၺာန္… (မွန္ပါ)၊ ဒီဘက္ကိုယ္တိုင္ျမင္ရတာက ခႏၶာရွိတုန္း ျမင္ရတဲ့အတြက္ သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္…(မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီ)။
ျမင္ရတာက … (သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္)၊ ေနာက္မွရမယ့္ နိဗၺာန္က …(အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္)၊ အႏုပါဒိေသသ နိဗၺာန္ဆိုေတာ့ ဒကာ,ဒကာမတို႔၊ ဒါပဲလုပ္႐ံုရွိတယ္… (မွန္ပါ့) သေဘာပါၾကပလား… (ပါ,ပါၿပီ)၊ လုပ္တတ္ၾကပလား … (လုပ္တတ္ပါၿပီ)၊ ခင္ဗ်ားတို႔ လုပ္တတ္ဖို႔ရာက ျဖစ္ပ်က္ျမင္ဖို႔ရာသာလုပ္ … (မွန္ပါ့)၊ မိမိသႏ ၱာန္မွာ ဘယ္စိတ္လာလာ ျဖစ္ပ်က္သာ ႐ႈေန … (မွန္ပါ့)။
ျဖစ္ပ်က္ကိုမ်ားမ်ားျမင္ေအာင္လုပ္
အဲဒါခင္ဗ်ားတို႔အလုပ္၊ နိဗၺာန္သြားဖို႔ အလုပ္ကေတာ့ သူရင့္လာလို႔ မဂ္က သူ႔ဟာသူ နိဗၺာန္ဘက္ လွည့္သြားမွာပဲ … (မွန္ပါ့)၊ မလွည့္ပါနဲ႔ဆိုလို႔ရရဲ႕လား … (မရပါဘုရား)၊ ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားတို႔အလုပ္က ဘာလုပ္ရမွာတံုး (ျဖစ္ပ်က္႐ႈရပါမယ္)၊ ျဖစ္ပ်က္ကို မ်ားမ်ားျမင္ေအာင္ လုပ္ရမွာပဲ … (မွန္ပါ့)။
ဒါျဖင့္ မ်ားမ်ားျမင္တဲ့ ဉာဏ္သည္ ရင့္သြားရင္ ဘယ္ဘက္လွည့္မတံုး … (နိဗၺာန္ဘက္ လွည့္ပါမယ္)၊ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဟာ အေၾကြးလား ဒကာ,ဒကာမတို႔၊ အခုရမွာလား … (အခုရမွာပါဘုရား)။
မ်ားမ်ား႐ႈရင္ သူ႔ဟာသူ နိဗၺာန္ေပၚလာမယ္
ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ ရရပါလို၏လို႔ ဆုေတာင္းမေနနဲ႔၊ ဒါမ်ားမ်ား႐ႈရင္ သူ႔ဟာသူ နိဗၺာန္ေပၚလာမယ္… (မွန္ပါဘုရား) သေဘာက်ပလား … (က်ပါၿပီ)၊ မေပၚစရာ ရွိေသးရဲ႕လား … (မရွိပါဘုရား)။
ဒါ, ဘယ္သူ ေဟာတာတံုးဆိုေတာ့ ရဟႏၲာ ရွင္နာဂသိန္က ေဟာတာ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရိပ္မိပလား … (ရိပ္မိပါၿပီ)၊ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာခဲ့လို႔ ဒီရွင္နာဂသိန္ ေပၚရစ္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ဥစၥာ ဦးခင္ေမာင္ ေသခ်ာၿပီးသားေနာ္ … (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ ရွင္းပလား … (ရွင္းပါၿပီဘုရား)။
ကဲ … ယေန႔ ဒီတင္ ေတာ္ၾကဦးစို႔…။
သာဓု … သာဓု … သာဓု။
No comments:
Post a Comment