"ဆရာေကာင္းက နည္းေပးတုန္း ရေေအာင္ယူထားၾက"
အပါယ္တြန္းခ်မဲ့တရားေတြ၊ ကိုယ္ဝမ္းထဲရွိေနရက္နဲ႔၊ ေႏွင္းေႏွးတဲ့ အလုပ္ လုပ္ေနၾကရင္၊ ဒီထက္မိုက္
တာ ရွာမေတြ႔ေတာ့ဘူး။ တစ္ဘဝစာ တစ္နပ္စာ ငဲ့ေနတာနဲ႔..တစ္သံသရာလံုး နစ္နာသြားလိမ့္မယ္။
ဘုန္းကံရွိသူေတြမို႔၊ နည္းလမ္းညြန္ျပေပးမယ့္၊ ဆရာထူးနဲ႔ ႀကံဳၾကရတာ၊ သူေတာ္ေကာင္းနဲ႔ ဆရာသမား
ေကာင္းနဲ႔၊ အႀကံဳႀကီး ႀကံဳေပမယ့္..ခင္ဗ်ားတို႔ အခ်ိန္ဆြဲေနၾကရင္၊ နိဗၺာန္နဲ႔ အဆံုးႀကီးဆံုဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္
ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ နည္းေပးဖို႔က ဆရာ့အေရး၊ နိဗၺာန္ ေရာက္ေအာင္လုပ္ဖို႔က ကိုယ့္အေရး။ အဲဒီေတာ့
ဘုန္းႀကီးေျပာခ်င္တာ တစ္လံုးကေတာ့ျဖင့္၊ ခင္ဗ်ားတိုု႔ ဒီတရားကို ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္
ျဖစ္ေစ လုပ္သာလုပ္ပါ၊အက်ိဳးေပးပါလိမ့္မယ္။
ဝိပႆနာအလုပ္လုပ္မယ္ႀကံေတာ့၊ ေနာက္ဆုတ္ဆုတ္ၿပီး မနက္ျဖန္မွ လုပ္တာေပါ့၊ အလုပ္ကေလးရွိ
ေသးလို႔နဲ႔ ဆင္ေျခေပးတတ္ၾကရဲ႕၊ မနက္ျဖန္နဲ႔ ေနာက္ဘဝဆိုတာ..မနက္ျဖန္ရန္က ေဝးေသးတယ္၊
ေနာက္ဘဝက အနီးကေလး။ ေကြေသာလက္မဆန္႔မီ..ဆန္႔ေသာလက္မေကြမီ။ ဝင္သက္ရွိၿပီး ထြက္သက္
မရွိရင္..ေနာက္ဘဝ ဧကန္ေရာက္ၿပီ၊ သားေတြ သမီးေတြ ငယ္ေသးေတာ့ ျဖည္းျဖည္းေပါ့တဲ့။ အခ်ိန္ဆြဲ
ေလေလ မွားခ်က္သန္ေလေလ၊ စဥ္းစားခန္း ရွည္ေလေလ ေနာ္ဆုတ္ေလပဲ။ ျဖည္းျဖည္းမွ ဆိုတဲ့စကား
မသံုးလိုက္ပါနဲ႔၊ ျဖည္းလာခဲ့တာ ၾကာခဲ့ပါၿပီး။ ဆင္ေျခလဲလို႔ရွိရင္..ငရဲမ်ိဳးေစ့ ႀကီးပြားပါရေစဆိုတာနဲ႔
အတူတူပဲ၊ ငရဲမ်ိဳးေစ့ ႀကီးပြားေလေလ ငရဲသက္ ရွည္ေလေလပဲ။
အဲဒါေၾကာင့္..တပည့္ေတာ္တို႔ အခုေတာ့ျဖင့္ မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူးဘုရား၊ ေနာင္ျဖည္းျဖည္းေတာ့ လုပ္ရမွာ
ဘဲဆိုတာ..အခုေတာ့ အပါယ္သြားပါရေစဦး ဒီအဓိပၸါယ္ေကာ..မေရာက္ဘူးလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆင္ေျခ
လဲၿပီးေနတာက ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေကာင္းသျဖင့္ ေသေၾကာင္းႀကံတာနဲ႔ အတူတူပဲ။ အပါယ္ေရာက္
ေၾကာင္းဟာ ဒိ႒ိေၾကာင့္ဆိုတာ ဘုရားကသိလို႔..ရင္ဝလွံစူး ဦးေခါင္မီးေလာင္တာထက္၊ ဒိ႒ိကို
အေရးတႀကီးထားၿပီးအရင္ျဖဳတ္ပါတဲ့။ ဒိ႒ိျဖဳတ္ဖို႔ အေရးဟာ သားေရးသမီးေရး စီးပြားေရး အလံုးစံု
ေသာ အေရးေတြထက္ ပိုႀကီးတယ္မွတ္ပါ။ ဒီဒိ႒ိ အသိနဲ႔ျပဳတ္ရင္..တစ္ဘဝ၊ ႏွစ္ဘဝ အပါယ္မက်တဲ့
"စူဠေသာတပန္"ျဖစ္မယ္။
ဘုရား၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ႀကီးကို ယံုၾကည္မႈ..တရားေတာ္၏ စြမ္းရည္သတၱိ၊ ယံုၾကည္မႈကို သဒၶါ
ေခၚတာပဲ။ ဘုရားအေပၚ မတုန္မလႈပ္ ယံုၾကည္ရင္..အပါယ္သြားေၾကာင္းေတြ ကုန္တာပဲ၊ သဒၶါတရား
ေကာင္းတယ္ဆိုတာဟာ..ဘုရားေဟာမို႔ မတုန္မလႈပ္ ယံုၾကည္ထားလိုက္ၿပီး..ပညာနဲ႔ အေဖာ္လုပ္ပါ။
(၁) သဒၶါနဲ႔ ယံုၾကည္ပါ ။(၂) ပညာနဲ႔ ေပါင္းပါ ။ ဘုရားက ရာဟုလာသားေတာ္ကဲ့သို႔ ခ်စ္သနားေတာ္
မႈလို႔..အေမြထားခဲ့တဲ့ တရားေတာ္၊ အခုႀကိဳးစားရင္ အခုရမယ္ေဟာတယ္၊ ေနာက္မွရမယ္လို႔ မေဟာ
ဘူး။ သူမ်ားေတာင္ ရေသးတာ၊ ငါဘာေၾကာင့္ မရဘဲရွိရမွာလဲဆိုၿပီး လုပ္သာလုပ္၊ ေနခ်င္သလိုေန
ၿပီး မႀကိဳးစားရင္..ေသခ်င္သလိုေသၿပီး ပရမ္းပတာ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္မယ္။
ဘဝကူးတာ ဒုကၡသစၥာ၊ တစ္ခုေသာ ဒုကၡသစၥာၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ခုေသာ ဒုကၡသစၥာရမယ္ဆိုတာ..မွတ္
နတ္ဒုကၡသစၥာရလည္း အျမတ္မထြက္ပါဘူး၊ ဘံုးစဥ္စံဆိုတာ ဒုကၡသစၥာနဲ႔ အသုဘလည္ျပတာ၊ ခႏၶာ
လမ္းစဥ္က မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနေန..ငါသုႆန္သြားမွာပဲ။ ခႏၶာတို႔၏ မျပတ္ေသပြဲဆက္ေနတာ၊ သံသရာ။
အစမရွိ အဆံုးမရွိ ဒုကၡစက္လည္ေနတာ သံသရာ။ သစၥာတရားနဲ႔ သံသရာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ျပတ္တဲ့တရား
ဆိုရင္..တရားစစ္တရားမွန္လို႔မွတ္။ ဒိျပင္ တရားျဖင့္ လိုေသးတယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်၊ ေဟာေတာ့
ေဟာေကာင္းပါတယ္..ဒီတင္လမ္းမဆံုးေကာင္းဘူး။သာသနာတြင္း ႀကံဳေပမယ္..သံသရာလည္လမ္း
တရားနာၿပီး၊ ဤမွ်ေလာက္နဲ႔ တင္းတိမ္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ နဂိုကမွ မူးေနေအာင္လည္ၿပီးသားထဲ ေနာက္
ထပ္လည္းခိုင္တာပဲ။
ဘုန္းႀကီးတို႔ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ေခြးေတြမွာ..ဘာသစၥာရွိသတံုး စဥ္းစားစမ္း။ သမုဒယနဲ႔ဒုကၡပဲရွိတယ္
ဒီက ေျပာေနျငားေသာ္လည္း..သူတို႔ၾကားရဲ႕လား၊ေထာင္တတ္တဲ့နား ပါရဲ႕လား မပါပါဘူး၊ သူတို႔ ေသျပန္
ေတာ့ေရာ..ဘာသစၥာျပန္ရၾကမွာတံုး။(ဒုကၡသစၥာ ျပန္ရမွာပါဘုရား) ဒကာ ဒကာမတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
ရွိေသးရဲ႕လား၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္ႀကီးက ခင္ဗ်ားတို႔ကို အလြန္ကရုဏာရွိလြန္းလို..ေျပာေနတာပါ၊ တကယ္
ေတာ့ ဝိပႆနာဆိုတာဟာ မဂ္မ်ိဳးေစ့ပါပဲ။ ကုသိုလ္လုပ္တတ္ရင္ နိဗၺာန္ေရာက္တဲ့ ကုသိုလ္ခ်ည္းပဲ၊
ဘာလွဴလွဴ ဘာတန္းတန္း၊ ဇာတိဒုကၡ၊ ဇရာဒုကၡ၊ မရဏဒုကၡတို႔မွ..လြတ္ေရးကို ရည္းမွန္းၿပီး သကာလ
လွဴဒါန္းပါ၊ ေနာင္တစ္ဖန္ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကင္းေသာ နိဗၺာန္ကို ရည္မွန္းၿပီး လွဴဒါန္းၾကရမယ္...
ကိုယ့္ခႏၶာထဲ-ျဖစ္ပ်က္ ဒုကၡသစၥာ ျမင္ေအာင္လုပ္ၿပီးမွ၊ ဒီဒုကၡသစၥာ ကၽြတ္ခ်င္လြတ္ခ်င္လို႔၊ လွဴပါတယ္
ဆိုရင္ ခႏၶာကိုယ္ ေပါင္လွဴပါ၊ ဒီလို အေသလြတ္တဲ့ ကုသိုလ္မ်ိဳးလုပ္ပါ၊ ဒကာ ဒကာမတို႔ ။ ။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
No comments:
Post a Comment