သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ေတြ႔လွ်င္ အာ႐ုဏ္တက္တာႏွင့္တူသည္၊ မိမိကိုယ္တိုင္ ဝိပႆနာအလုပ္ လုပ္ခဲ့
ပါလွ်င္...ေနထြက္သည္ႏွင့္တူသည္။ ဝိပႆနာတည္းဟူေသာ အဆံုးအမ အလုပ္ကိုမွ မလုပ္ဘဲေန
ခဲ့လွ်င္..အေမွာင္ထဲမွာ ေမြး..အေမွာင္ထဲမွာ ေန..အေမွာင္ထဲမွာ ေသတာႏွင့္တူသည္။ ဝိပႆနာမွ
မလုပ္ေသးလွ်င္ သာသနာတြင္းမွာသာေန၍ သာသနာႏွင့္ငါ မေတြ႔ေသးဘူးလို႔ မွတ္ရမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္
ကိုကယ္ၾကပါ၊ ဘယ္သူကဘာေျပာေျပာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္႐ုန္းမွ ကိုယ္လြတ္မွ၊ ဘုရားက ဝိပႆနာ႐ႈဖို႔
(၁၇၉၂) ႀကိမ္ ကိုယ္တိုင္မွာခဲ့တယ္။ လွဴတာတန္းတာ ေပးတာ ကမ္းတာ အသားထားၿပီး၊ ဘုရားေျပာ
တဲ့အတိုင္း က်င့္ၿပီး တရားနဲ႔ ပူေဇာ္ေစခ်င္တယ္၊ အခုလူ႔ဘဝေရာက္လာတာ မတရားနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္မယ္
ဆိုရင္..အရင္း႐ွံဴးပါလိမ့္မယ္။ ဒီအတိုင္းေနလို႔ မေတာ္တဲ့အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိၾကပါ။
ဒီေတာ့ တရားအလုပ္စလုပ္ၾကစို႔၊ ေရွးဦးစြာ ဝင္ေလထြက္ေလကို မွန္မွန္ရွဴ မွန္မွန္႐ႈိက္၊ ဝင္ေလ ထြက္ေလ
ရွဴ႐ႈိက္တဲ့အခါ..(၁) အထက္ႏွာသီးဖ်ား (၂) ႏႈတ္ခမ္း (၃) ရင္ညြန္႔ ႀကိဳက္ရာ တစ္ေနရာ စိတ္ကိုထား
ထိတာကို သိေနရမယ္။ ဝင္သက္ ထြက္ကို သိေနမႈမွတစ္ပါး၊ အျခားဘယ္ကိုမွ် အာ႐ုံေရာက္မသြားဖို႔
အေရးႀကီးတယ္..ထိုင္တဲ့ခါမွာလည္း တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ပါ။ ခါးကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ထားပါ။ ေရွ႕လည္း
မငိုက္ေစနဲ႔..ေဘးလည္းမေစာင္းေစနဲ႔။ ေခါင္းကလည္း ဘယ္ဘက္မွ မေစာင္းေစနဲ႔၊ ေယာဂီရဲ႕ ခါးအထက္
ပိုင္းကိုယ္ႀကီးဟာ၊ ေရွ႕ေနာက္ ေဘးဘယ္ညာ ယိမ္းယိုင္ေနရင္..အ႐ုိးအဆစ္ေတြ အဆက္ခ်င္း တည့္မ
ေနတဲ့အတြက္ မၾကာခင္နာလာမယ္။ ေလကိုဝေအာင္ရွဴ မွန္မွန္ပဲ ျဖည္းျဖည္းရွဴထုတ္ရမယ္ (၁၅) မိနစ္
ေလာက္ၾကာေတာ့ ခႏၶာထဲေပၚရာကို...ျဖစ္ပ်က္လိုက္႐ႈ။ ျဖစ္ပ်က္ဆီ ဉာဏ္တည့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကျဖင့္၊
သမထနဲ႔ ဝိပႆနာတြဲလို႔မပါဘူး။ ဝိပႆနာလုပ္ရင္ သမထပါတယ္..ပညာကေရွ႕ကသြားရင္..သမာဓိ
ကေနာက္က..ကပ္ၿပီးပါလာတာ။
သမထသက္သက္ မတည္ေထာင္ဘဲ..ဝိပႆနာထဲပါတဲ့ သမထနဲ႔ နိဗၺာန္သြားႏိုင္ပါတယ္၊အခုလို
သက္တမ္းတိုတဲ့အခ်ိန္မွာ..သမာဓိကို အထူးတည္ေထာင္မေနပါနဲ႔ေတာ့။ သမာဓိနဲ႔ ပညာကို..ျဖစ္ပ်က္
ဆီ တြဲလႊတ္ရင္ ျမန္တယ္၊ ျမန္ျမန္ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာသည္၊ ျမန္ျမန္ျဖစ္ပ်က္ဆံုးတဲ့ မဂ္ဉာဏ္ေပၚဖို႔ပဲ၊
လုပ္ရင္ မၾကာဘူး။ ဆရာေကာင္းရင္ ေကာင္းသေလာက္၊ ခရီးေပါက္တာပဲ။ အားထုတ္ဆဲ ဝိပႆနာ
ဉာဏ္နဲ႔ အၿမဲေနၾကမယ္ဆိုရင္..မ်က္စိမိွတ္လိုက္တာနဲ႔ ဉာဏ္စိတ္က ျဖစ္ေပၚလာပါၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔
မွတ္ထားၾကပါ၊ အရိယာေလး ေမြးလာတယ္လို႔ ဘယ္သူမ်ား ၾကားဖူးတံုး။ အရိယာအက်င့္ ေနာက္မွ
က်င့္ယူရတယ္၊ "သုတဝါ ပုထုဇၨေနာကေန သုတဝါ အရိယာ သာဝေကာ"ျဖစ္ၿပီးသကာလေနေတာ့၊
သူ႔ဘာမ်က္လံုးရသတံုး၊ အရိယာမ်က္လံုးရတယ္၊ ျဖစ္ပ်က္ဉာဏ္ျမင္လို႔ရွိရင္..ဒီဘဝ မဂ္ရမလို႔
သဒၶါနိယာမတရား (၅) ပါးမွာ..ဒီဘဝ မဂ္ရမယ့္အေၾကာင္း မေဟာဘူလား၊(ေဟာပါတယ္ဘုရား) ။
ေဟာဒီျဖစ္ပ်က္တာ ျမင္ေအာင္လုပ္စမ္းပါ၊ ျမင္ႏိုင္ေအာင္ သင္တဲ့ဆရာနဲ႔ ေပါင္းသင္းၿပီး၊ ျမင္တဲ့နည္း
ေလး၊ ခင္ဗ်ားတို႔ သႏာၱန္မွာ ေပၚစမ္းပါေစ၊ ေသခ်ာၿပီလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်၊ အပါယ္ေလးပါး ပိတ္ၿပီဆို
ေတာ့...မလုပ္ထိုက္ဖူးလား။
သံယုတ္ပါဠိေတာ္၌...ခႏၶာထဲမွာ..ေဝဒနာကို ျဖစ္ေစ၊ စိတ္ေတြ၊ ေစတသိက္ေတြကိုျဖစ္ေစ..ျဖစ္ပ်က္
အနိစၥ လို႔႐ႈရင္ျဖင့္ "အဝိဇၨာ ပဟီယတိ"တဲ့၊ အဝိဇၨာကို ပယ္ခ်လိိုက္တယ္တဲ့...ဒီလို႔မွ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊
အနတၱ မ႐ႈဘူးဆိုရင္ အဝိဇၨာျဖစ္သတဲ့.."သံယုတ္ပါဠိေတာ္"မွာလာတယ္။ အလုပ္စဥ္ သိခ်င္ရင္ မွတ္
တမ္းေတြၾကည့္။ အလုပ္သိခ်င္ရင္ ခႏၶာၾကည့္၊ ခႏၶာဆိုတာ ဓမၼပဲ၊ ထိုခႏၶာက ျပတာကို ပုပၺဘာဂမဂ္
ဆိုတဲ့ မဂၢင္ငါးပါးနဲ႔လိုက္၊ ခႏၶာက အနိစၥလို႔ျပလို႔ အနိစၥဉာဏ္၊ ဒုကၡလို႔ျပလို႔ ဒုကၡဉာဏ္၊ အနတၱလို႔ျပလို႔
အနတၱဉာဏ္ျဖစ္သြားတယ္၊ တရားတိုင္ရတာ ထိုင္လို႔မေကာင္းဘူးဆိုရင္..ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္ၾကားမွ...
တစ္ပါးေသာ ကိေလသာ ၾကားခုိေနတယ္လို႔မွတ္ပါ၊ ခႏၶာဆိုတာ ဓမၼပဲ၊ ဓမၼနဲ႔ တည့္သည့္ဉာဏ္သည္
သာလွ်င္..ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ျပတ္တဲ့ဉာဏ္၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္ယူလို႔...ရတဲ့ဉာဏ္မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္ဟာ
ကိုယ္ လုပ္ယူလို႔ ရတဲ့ဉာဏ္ဆိုရင္လည္း...ပဋိစၥသမုပၸါဒ္က ျပတ္ကိုမျပတ္ဘူး။
အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ဆိုတာ တစ္နည္း၊ ျဖစ္ပ်က္ဆိုတာ ကိုယ္ပါးစပ္က ျဖစ္တာမဟုတ္၊ ဓမၼကျပတာ
ကိုယ္ကလုပ္ယူတဲ့ အနိစၥ မဟုတ္ ဓမၼကျပတဲ့ အနိစၥ၊ ဓမၼကျပတဲ့ ျဖစ္ပ်က္...ဒါမွသာ၊ ျဖစ္ပ်က္သိတဲ့ဉာဏ္
ေယာဂီမွာရမယ္။ အေရးႀကီးတာက ခႏၶာထဲ ဉာဏ္သြင္းဖို႔ဆိုတာ မွတ္ၾကစမ္းပါ၊ ခႏၶာထဲ ဉာဏ္သြင္းေန
တာ အလုပ္ခြင္ဝင္ေနတာပဲ၊ ဉာဏ္သြင္းတယ္ဆိုတာလည္း"ကမၼႆကတဉာဏ္"ေလာက္သြင္းလို႔
မရဘူး၊ ဒါေလာက္နဲ႔ဆို အ႐ုိးႀကီးပြားေရးပဲ၊ ဘာဉာဏ္သြင္းရမလဲဆိုရင္"သစၥာႏုေလာမိကဉာဏ္"ေလာက္
သြင္းရမယ္၊ သစၥာႏုေလာမိကဉာဏ္ဆိုတာသည္၊ သစၥာႏွင့္ေလ်ာ္တဲ့ဉာဏ္ပါပဲ၊ သစၥာတျခား၊ အနိစၥတ
ျခားလို႔ မမွတ္ပါနဲ႔၊ သစၥာတျခား ျဖစ္ပ်က္တျခားလို႔ မမွတ္ပါနဲ႔၊ ျဖစ္ပ်က္ၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတာ
သည္၊"ဒုကၡသစၥာ"ခ်ည္းသာမွတ္ပါ။ ျဖစ္ပ်က္႐ႈေနတာသည္၊ ဒုကၡသစၥာ ကိုသိသိေနျခင္းျဖစ္တယ္လို႔
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်။ ထိုျဖစ္ၿပီး ပ်က္ေနေသာ သေဘာသည္ သုခလား ဒုကၡလား မိမိကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္
စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ေဝဖန္၍ေနပါ၊ တရားနာတယ္ဆိုတာသည္..မတရားလုပ္တာ ကာကြယ္ေနတာပဲလို႔
မွတ္ၾကပါ။ ။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
No comments:
Post a Comment