မွ ဒုကၡပရိေညယ် ဒုကၡကိုပိုင္းျခား၍ သိမည္။
၂။ ဒုကၡကို ဒုကၡဟု ပရိေညယ်ပိုင္းျခား၍ သိမွသာလွ်င္
သမုဒယ ခႏၶာခင္မႈေသမည္။
၃။ ခႏၶာခင္မင္မႈ သမုဒယေသမွသာလွ်င္ သႏၱိသုခ ေပၚမည္။
၄။ သႏၱိသုခ ဟူသည့္ တည္ရွိခ်မ္းသာေပၚမွသာ
ေနာင္တဖန္မျဖစ္ဘဲ ဇာတိခ်ဳပ္မည္။
၅။ ဘဝဇာတိခ်ဳပ္ေအာင္ အေၾကာင္းအက်ိဳးနားလည္ရမည္။
၆။ အေၾကာင္းအက်ိဳးနားလည္က အေဟတုက ဒိ႒ိေသသည္။
၇။ အေၾကာင္းျဖစ္လို႔ အက်ိဳးျဖစ္တာပဲဟု နားလည္လွ်င္
ဥေစၦဒဒိ႒ိေသသည္။
၈။ အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို႔ အက်ိဳခ်ဳပ္တာပဲဟုသိလွ်င္
သကၠာယ ဒိ႒ိေသသည္။
၉။ အျဖစ္မသိေတာ့ ဥေစၧဒသမားက နိဗၺာန္မႀကိဳက္။
၁၀။ အပ်က္မသိေတာ့ သႆတသမားက နိဗၺာန္ရွာမေတြ။
၁၁။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျဖစ္ပံု နားလည္မွသာလွ်င္ ဒုကၡသစၥာကိုနားလည္သည္။
၁၂။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ပ်က္ပံု နားလည္မွသာလွ်င္ မဂၢသစၥာကိုနားလည္သည္။
၁၃။ မဂၢသစၥာနားလည္သြားေတာ့မွ နိေရာဓသစၥာ အလိုလိုဝင္းလားမည္။
၁၄။ နိေရာဓသစၥာ ဝင္လာေတာ့မွ နိဗၺာန္ကိုသေဘာက်မည္။
၁၅။ နိဗၺာန္ကို သေဘာက်ေတာ့မွ ဒိ႒ိအသိႏွင့္ျပဳတ္မည္။
၁၆။ ဒိ႒ိအသိႏွင့္ျပဳတ္ၿပီးမွ အပြားႏွင့္ျဖဳတ္လို႔ရသည္။
၁၇။ ပြားမႈႏွင့္ ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့မွ ခႏၶာတြင္စြဲဝင္ေနေသာ ဒိ႒ိအားလံုး
ကင္းစင္သြားသည္။
၁၈။ ဒိ႒ိအားလံုး ကင္းစင္သြားမွသာလွ်င္ မဟာေသာတာပန္ တည္ႏိုင္သည္။
၁၉။ မဟာေသာတာပန္ တည္ၿပီးမွသာလွ်င္ အပါယ္ေလးပါးႏွင့္ ငရဲေဘးဆိုး
ႀကီးမွ ကင္းလြတ္စိတ္ခ်ရမည္ ေယာဂီတို႔။
အရွင္ဉာဏဓဇ
No comments:
Post a Comment